يۈسۈپجان قىيىمغا ھەسپىھال: ئابدۇخېلىل مىرخېلىل

كالىچىم ماۋۇ يەردە «مىر كالاچ » بوپ كېتىپتۇدە ...

ھەدە سىزنىڭ كالىچىڭىزدىن باشقا نەرسە ئۆزئورنىنى تېپىپ بولدى، ئەمدى دۇكاننى تاقىدۇق !!!

ھاي ، ھاي ئىنىم ! دۇكاننى تاقاشقا ئالدىرىماي تۇرۇپ تۇرۇڭ ، نەۋرىسىنى يېتىلەپ يۈرگەن بوۋاي كالىچىمغا دەسسىۋاپتىكەن ، ئېلىۋالاي ... ئەسلى بۇ «تەۋەرۈك كالاچ» ئىدى .

نەۋرىسىن ئەگەشتۈرۈپ سورۇن ئارا يۈرگەن خېلىل ،
كۈيۆ، شاگىرت ، نەۋرىسىگە قاپىقىنى تۈرگەن خېلىل ،
شول مۇبارەك كالىچىمنى يالغۇز ئۆزى كۆرگەن خېلىل،
پۈتلىشىپ دەسسەپ سېلىپ شىرىن خىيال سۈرگەن خېلىل ،
چاقچىقى قاملاشمىسا ، ئول كالاچتا ئېغىزىغا ھۈرگەن خېلىل ...

يۈسۈپجان قىيىم بارمۇ؟؟؟

چاقچاقلىرىڭلار سېغىندۇردۇغۇ ئادەمنى !

ئەشئارىدىن گۈل قىپتۇ ،
شىرىن زۈۋان غولجىلىق.
ساخاۋەتلىك نورۇزدا،
بولار شۇنداق مولچىلىق.

مەن بىلەتتىم سىلەرنى،
شائىرلارنىڭ كۆزى دەپ.
چاقچاق بىلەن يۇمۇردا ،
ھىسامكامنىڭ ئۆزى دەپ.

داپقا چۇشكەن پۇرچاقتەك،
سەكرەپسىزغۇ  مىر خېلىل.
پۇۋلەپ قويسا يۈسۈپجان،
تېگىپسىزغۇ قىر خېلىل.

پۇتلاشمايدۈ ھىچقاچان،
يۈسۈپجاننىڭ كالپۇگى.
مۆھۇر بولغان يۈرەككە ،
چاقچىقىنىڭ تاتلىغى.

ياخشى دوستكەن بىلسىڭىز،
شائىر ئابلەت ئابلىكىم.
شۇنداق راۋان چاقچاقنى،
قىلالايدو قېنى كىم.

تۇتۇۋاپتۇ ئۆزىنى،
شائىرىمىز ئەدىھەم.
باشلىۋالسا چاقچاقنى،
كېچىكمەيدۇ ھېلى ھەم.

ئەكرەم ئابدۇمېجىتنىڭ،
نەزمىسىگە ئامراق بىز.
پىلىككە ئوت يېقىشقا،
قولىدىكى چاقماق بىز.

تەۋسىيەم ھەم تەلىپىم،
چاقچاق ئىلمى بولسا دەپ.
ھىسام ماڭغان كوچىدا،
خۇش پۇراق گۈل ئۇنسە دەپ.

نە بولدىكى بىلمېدىم ،
يوقاپ كەتتى ئا خېلىل .
ئىلھامىنى قوزغاي دەپ ،
چاقچاق يازدىم بىر شىڭگىل .

بولسىڭىزمۇ ئالدىراش ،  
موي قەلەمنى تاشلىماڭ .
شائىرلىقتىن ۋاز كېچىپ ،
كۆزىمىزنى ياشلىماڭ .

قانمايدىكەن تەشنالىق ،
ئىچكەن سۇغا قانمېسا .
چىدامدىكىن غورۇرى  ،
شائىر شېئىر يازمېسا ؟

شىرىن چاقچاقلار ئۈزۈلمىگەي.

بۇ ئوبزورمۇ چاقچاقلاردەك تېتىملىق بوپتۇ.

ساقلاپ قوياي