قۇربان ئابلىمىت: يالغۇز دەرەخ (بالىلار شېئىرلىرى) [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

يالغۇز دەرەخ
(بالىلار شېئىرلىرى)
قۇربان ئابلىمىت


سۇدىكى ئاي

سۈزۈككىنە كۆل سۈيى،
ھىلال ئاينىڭ ئەينىكى.
چاچ تارايدۇ ئايدىڭدا،
بولسا ئايغا بىر،ئىككى...

گاھى سۇدا ھىلال ئاي،
ئۈزۈپ ئوينار توختىماي.
ياز كېچىسى سۇ ئۈزۈش،
قانداق راھەت ھاي،ھاي،ھاي...

سۇدىكى ئاي شولىسى،
ھىلال ئاينىڭ كېمىسى،
ئېقىپ چۈشكەن يۇلتۇزنىڭ،
باردۇر ئاڭا چىققۇسى.

ئايدىڭ ئاخشام،ئاق ئاخشام،
چۈشۈپ كەتتى كۆلگە ئاي.
گۈزەل ئانا تەبىئەت،
خىسلەتلەرگە،سىرغا باي.

قاردىكى ئىز

تۈندە ئاپپاق قار ياغدى،
يوللار ئاقاردى.
قار ئۈستىدە بۆجەننىڭ،
ئىزلىرى قالدى.

ئۇ بارىدۇ ئورمانغا،
باھارنى ئىزدەپ.
ئاپپاق ساقال دەرەختىن،
چۆچەك ئاڭلاي دەپ.

قاردىكى ئىز رۇستەمنىڭ،
ماڭدى مەكتەپكە.
ئارقىسىدىن ئەگەشتى،
بىر قار مەلىكە.

قار مەلىكە سىڭلىسى،
مەختۇمسۇلادۇر.
ئۇنىڭ نۇرغۇن سۇئالنى،
بىلگۈسى باردۇر.


ئاكا،سىڭىل ئىككىسى،
ئىز سالدى يولغا.
ئۇلار شۇنداق ھەر كۈنى،
باسىدۇ ئالغا.

ھەربى-دۈشمەن ئويۇنى

باشلاندى جەڭ باشلاندى،
دۈشمەن بىزگە تاشلاندى.
كەل دۇستلىرىم تاغ بىزنىڭ،
بەك دەھشەت ئۇرۇش بولدى.

ئاپتاپپەرەس شېخىدىن،
ياساپ چىقتۇق ئاپتۇمات.
باردۇر  ياغاچ تاپانچا،
جەڭ ئېتىمىز چىۋىق ئات.

شال پاخىلى،ئوت- چۆپتىن،
كىيدۇق ساۋۇت،،دۇبۇلغا.
ئاستۇق ياغاچ قىلىچنى،
نەيزە ئالدۇق قوللارغا.

ئۈزۈلمىسۇن تات،تات،تات...
توختىماستىن سەن ئوق ئات.
تاشلايلى بىز لاي بومبا،
يېڭىلسەك بولۇر ئۇيات.

ئوق تۈگىدى،تۈگىدى،
قۇچاقلاشما جەڭ بولدى.
(كىسىلدى باش،ئاقتى قان).
دۈشمەن ئاخىر يېڭىلدى.

ھوزۇر ئالدۇق ئويۇندىن،
كۈلدى زىمىن،كۆك ئاسمان.
كەلدى شۇدەم ئىسىمگە،
ئۇلۇغ بوۋام ئوغۇزخان.

يالغۇز دەرەخ

بار بىر تۈپ قاغا جىگدە،
مەھەللىنىڭ چېتىدە.
چاچلىرى چۇۋۇق-چۇۋۇق،
قوللىرى ئورۇق-ئورۇق،
تىنى باردۇر بۇينى يوق،
ئۇ گوياكى بىر دىۋە.

شاخ ئۈستىدە قاغىنىڭ،
باردۇر يۇمشاق ئۇۋىسى،
ئۇۋىسىدا ئۇخلايدۇ،
ئانا-بالا ھەممىسى،
يوقتۇر لېكىن مېنىڭدەك،
چۆچەك ئېيتىپ بەرگۈدەك،
ئۇنىڭ بوۋا،مۇمىسى.

يامغۇر ياغسا،قار ياغسا،
قالار بەكمۇ شۈمشىيىپ،
مازاق قىلار توغراقلار،
تۇرالمىسا بوراندا،
بۇرۇنقىدەك گىدىيىپ.

مەيلى كۈندۈز -كېچىدە،
ئۆتسەك ئۇنىڭ يېنىدىن،
بەكلا قۇرقۇنۇچ باسىدۇ.
يالغۇز دەرەخ ئىچىدە،
راستىنلا جىن بارمىدۇ؟
پادا باققاچ بالىلار،
شۇنداق ئويلاپ قالىدۇ.

قورقماڭلار دەيدۇ قىش،
قورققىدەك يوق ھېچ ئىش.
قۇرقۇنۇچنى يوقۇتار،
ئۆز-ئۆزىگە ئىشىنىش.





بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   Erchin تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2014-1-29 00:24  

پىشقان قەلەملىرى توختاپ قالمىغاي.

قاغا جىگدە،نان جىگدە،-
مەھەلىمىزنىڭ مىۋىسى.
لەۋنى لەۋگە شورىتار،
تەبى تەملىك شىرنىسى. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   mahatjan تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2014-1-27 21:07  

ئېلھاملىرىڭىز يەنىمۇ بەركەتلىك بولغاي!

قۇربان،شېئىرىڭىزنى بالىلىرىمغا ئوقۇپ بېرىۋاتىمەن…سىزگە ئىجادىيەت ئۇتۇقلىرى يار بولسۇن…

تىلى يېقىملىق يېزىلغان شېئىرلىرىڭىزدىن بالىلارچە ھېسياتىم بىلەن زوقلاندىم،«ئاپتاپپەرەس شېخىدا ياسالغان ئاپتومات» بىلەن گۆردىك قاراڭغۇدا ھەربىي دۈشمەن ئوينايتتۇق،بىر دوستۇمنىڭ ئوشۇقىغا يوغان داتۇشەي كەش   بىلەن بىرنى تېپىپ ۋاقىرتىۋەتكەنتىم،ھى ھى ھى…ئەتىسى مەكتەپكە بىبىر بىرىمىزنى چاقىرىپ ئېلىپ ماڭغان،ھازىر بالىلىرىمىز بېشى ئوماچ بولغىچە ئوقۇپ ھالىدىن كىتىپ ئويۇن غا  چولى يوق ئاران ئۇخلايدۇ،كىچىسى يالغۇز سىيگىلى چىقالماي…بالىلىق تاتلىق ھېسلارغا باشلىغان شېئىرلىرىڭىز ئۈزۈلۈپ قالمىسۇم…!

ئىجادىيىتىڭىزگە ئۇتۇق تىلەيمەن.

بۇ شېئرلارنى  «تارىم غۇنچىلىرى»دىكى«مۇكاپات» سەھىپىسىگە تەۋسىيە قىلىدىغان ئىشتى!

بالىلار شېئىرلىرىنى بەك ياقتۇرىمەن

يالغۇز دەرەخ قۇرغۇسى ھامان،
ئىشىق بىلەن ياشىسا كارۋان.
قەلىمىڭدىن تۆكۈلسۇن سەھەر،
بالىلارغا بولغىن مېھرىبان...

قۇربانجان،سىزمۇ بىلىسىز، بالىلار بىزنىڭ كەلگۈسىمىز.مۇشۇنداق بالىلار ئەسەرلىرىنى كۆپرەك يېزىشىڭىزنى،باللىرىمىزنىڭ ئېقىل بۇلىقىنى ئېچىشقا تۈركە بۇلىشىڭىزنى ئۈمۈد قىلىمىز.