مۇڭلان: قايغۇ (نەسىر) [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

ئابدۇمىجىت قاھىر مۇڭلان

قايغۇ

(نەسىر)

سەبىئىيلىكىمدىكى يالقۇنلۇق كەچمىشلىرىم مۇڭ ناخشلار ئارقىلىق ياشلىقىمغا ئاستا-ئاستا سىڭىپ كىردى. قولۇمدىكى ئاچچىق تاماكىغا سىزىلغان قاپقارا تۇمانلار ھاياتىمنىڭ زەڭگەر ئاسمىنىغا ئايلاندى. يىراقلاردىن ئۆزىنى ئىزدەپ كېلىۋاتقان يۈرىكى ئوت بىر بالا يولدىن ئاداشتى...

يۈرىكى ئېزىلگەن يوللارغا ئېغىر قەدەملەر بىلەن كىرىپ كەلدىم. تېخىچە ئۇيقۇدىن بىدار يۈرىۋاتقان كۈنلىرىمدە سارغايغان ئاپئاق تېرەكلەر ماڭا يازنىڭ يېشىللىقنى خۇددى سەرسان كۈز پەسلىدەك كۆرستەتتى. ھېچكىممۇ بۇنداق بولۇشىنى ئويلاپ باقمىغان.  ئاۋازىنى بولۇشىغا قويۇۋېتىپ ھاڭرايدىغان ئېشەكلەر، مۆرەيدىغان كالىلار، شېئىر ئوقۇپ يۈرگۈچى شائىرلار، مەنىسىنى ئۆزىمۇ بىلمەيدىغان غارايىپ ئەپسۇنلارنى توۋلاپ يۈرۈيدىغان دىۋانىلەر ھاياتلىقنىڭ تېخىچە مەۋجۇت بولىۋاتقانلىقىنى نامايىش قىلىپ تۇرغان بۇ پەيىت مەن ئۆزۈمنىڭ ھازىرمۇ ئۇلارنىڭ ئىچىدە بىمالال ياشاۋاتقانلىقىمدىن گۇمانلىنىپ قالدىم.

ئوت ئىزلىدىم... ئىللىش ئۈچۈن.

سۇ ئىزلىدىم... تەشنالىقىمنى قاندۇرۇش ئۈچۈن.

مۇھەببەت ئىزلىدىم... ئادەمدەك ياشاش ئۈچۈن.

ھەممىسىگە ئېرىشتىم. ئېرىشتىميۇ، شۇ ئوت ئىچىدە كۆيۈپ كۈل كەبى كۆلەرگە سورۇلۇشنى، ئەشۇ سۇ ئىچىرە يەر تېىگىگە كىرىپ كېتىشنى شۇنچىۋالا ئارزۇ قىلدىم...

مۇھەببەت!، مۇھەببەت مېنى تىرىكلەرچە ياشاشقا ئۈندىدى.  ناخشىلاردا ئېيتىلغان بوغۇق كەچمىشلىرىم ماڭا مۇھەببەتنىڭ بۇنداق بولمايدىغانلىقىنى جاكارلاپ تۇراتتى. قېلىن-قېلىن تونلار ئىچىدىكى ساختا مۇھەببەت مېڭەمدە ئۆلۈۋېلىش ئستىكىنى قوزغىدى.

ياق!!!

چۆچۈپ ئويغاندىم. كېچە قاراڭغۇلۇقىدا يىراقلارغا مۆكۈنگەن ھىجران ۋە پۇشايمان تۇيغۇسى يېڭىلا ئويغانغان سەزگۈلىرىمگە قايتىدىن بۆسۈپ كىردى. مۇساپىرلارچە قىياپەتتە ئازاپ، مۇھەببەت، ساداقەت، يىرگىنىشلەرنىڭ ھەممىسىنى يورۇتۇپ تۇرغان قوياشقا قاراپ تېخىمۇ ئازاپلاندىم. يوللار ياقىسىدا مۈكچىيىپ تۇرۇشقان گۈللەر ماڭا ھاياتنىڭ گۈزەللىكىنى ئازراقمۇ بولسا بىلىندۈرىۋاتاتتى.

نەچچە كېچە قاراڭغۇلۇققا بەنىت بولدۇم. ھاياتلىقىم ماڭا ئارتۇقچە بىلىنىشكە باشلىدى. كەچمىشلىرىمدىكى يۇمران تۇيغۇلار مېنى ئۆز قوينىغا چىللاشقا باشلىدى. مەن كەتتىم، قايغۇ ئىچىدە ئەشۇ كەچمىشىمگە قاراپ يولغا چىقتىم...

2013-يىلى 8-ئاينىڭ 11- كۈنى

يەكەن

ساڭا يەنىمۇ ھالقىش تىلەيمەن!

ئوت ئىزلىدىم... ئىللىش ئۈچۈن.
سۇ ئىزلىدىم... تەشنالىقىمنى قاندۇرۇش ئۈچۈن.
مۇھەببەت ئىزلىدىم... ئادەمدەك ياشاش ئۈچۈن.
ھەممىسىگە ئېرىشتىم. ئېرىشتىميۇ، شۇ ئوت ئىچىدە كۆيۈپ كۈل كەبى كۆلەرگە سورۇلۇشنى، ئەشۇ سۇ ئىچىرە يەر تېىگىگە كىرىپ كېتىشنى شۇنچىۋالا ئارزۇ قىلدىم..

بۇ قۇرلارنى بەكمۇ ياقتۇرۇپ ئوقۇدۇم.نەسىرىڭىز بەكمۇ چىن يېزىلىپتۇ.سىزگە ئۇتۇق يار بولسۇن!

ئېرىشىشنىڭ چېكى يوقۇلۇشمۇ ياكى يوقۇتۇشمۇ ...؟
سىز «قايتىش»ىڭىز ئەمەس، قاسراق تاشلىشىڭىز كېرەك.
ماماتىڭىزنى ئارزۇلىدىڭىز، ئاندىن ھاياتىڭىزغا ھەۋەسلەندىڭىز...ئاخىرىدا يەنە «قايت»ىپ كېتەمسىز؟...نەگە...؟

يازمىللىرڭىزغا ئۇتۇق تىلەيمەن.

ئاداش بۇ نەسىرىڭنى ئوقۇپ پەرھات تۇرسۇننىڭ بىر ھېكايىسى يادىمغا كېلىپ قالدى.  بالىلىقتىكى شۇ كەچمىشلىرڭگە قايىتماق بولىسەن. ئەمما قايتالمايسەن. چۈنكى سېنىڭ بۇ جەريانغا كېلشىڭگە نۇرغۇن ۋاقىت كەتتى. دېمەك سەن نەسىرڭدە دەۋاتقان  ساپ ھالەتكە يېتەلمەيسەن. ئۇ دېگەن ئۆتمۈشكە ئايلاندى.   ئادىشىم، سېنىڭ ئازاپنى، شاتلىقنى، مۇھەببەتنى چوڭقۇر ھېس قىلىپ شۇنداقلا يۇقرى قىممەت قارشىنى تىكلەپ ئازغىنە يازمىللىرىڭ بىلەن ئۆزۈڭنى ئىپادىلەپ كېلۋاتقىنىڭغا دېققەت قىلۋاتىمەن.  بۇ نەسىرڭمۇ ئۆزۈڭنى ئاز -تولا ئاشكارلاپتۇ. مەنچە سەن رېئاللىقتىكى ساختىلىقلارنى كۆرۈپ ۋە ھېس قىلىپ قەلبىڭدىكى مەيدانىڭدا بۇنڭغا باھا بەردىڭ. ئەمما ئېسىڭدە بولسۇن، چۈشكۈنلۈك، تېڭىرقاش، ئېزىقىشلارنىڭ ھەممىسى ھاياتنى خورىتىدۇ، كاللىنى چارچىتىدۇ.  نەسىرڭدىكى بۇ نوقتىغا يەنە بىر دېققەت قىلىپ بېقىش تەكلىپىنى بېرىمەن..  ئامان بول!~

مېنى سۆيۈندۈرىدىغان سەمىمى ئىنكاس يازغىنىڭغا رەھمەت ئېيتىمەن.
كىمنىڭ چۈشكۈنلۈك ئىچىدە ياشىغۇسى بار دەيسەن ئاداش؟...

ئاداش سۈتكە ئامراق ئادەمنىڭ قايماقىمۇ ئامراق بولىشى ناتايىن. ھاياتنىڭ باشقا تەرپلىگە دېققەت قىلىپ باق، ئەتراڭدىكى ئادەملەرنىڭ باشقا تەرەپلىرىنى چۈشىنىپ باق. ئۆزۈڭنىلا يازماي، باشقىلارنىڭ ھېسىياتىنى، ئىپادسىنىمۇ يېزىپ باق. ئاداش سەندە ھېسىيات ئۇرغۇپ تۇىدۇ، بۇ ھېىسىيات بىلەن تۇرمۇشنى كۈزتىپ باق، تۇرمۇش يەنىلا گۈزەلدۇر.

ئۇنداق دېمە ئوتلۇق!... بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   مۇڭلان تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-8-13 01:55  

ئېرىشىشنىڭ ئازابى يوقىتىشتىن مىڭ ھەسسە كۈچلۈك ....دەپ يازغانمەن ھېكمەت خاتىرەمگە
    بەرىكەتلىك بولۇڭ مۇڭلان ، بۇ نەسىرىڭىزنى شۇنچە مۇڭلىنىپ ئولتۇرۇپ ئوقىۋەتتىم ...چىن يېزىپسىز

رەھمەت سىلەرگە...