ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺰﻧﯩﯔ ﺳﯚﻳﮕﯜ ﺧﯧﺘﻰ

ﻟﯘﺗﻔﻰ ، ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﻏﺎﺯﺍﯓ ﭘﻪﺳﻠﻰ ﺑﺎﺷﻼﻧﺪﻯ . ﺑﯩﺰ ﻣﺎﻧﺎ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻏﺎﺯﺍﯓ ﭘﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻗﻪﺩﯨﻤﯩﻨﻰ ﺑﺎﺳﻘﺎﻥ ﺋﯩﺪﯗﻕ . ﺋﺎﺷﯘ ﺑﻪﺧﺘﯩﻴﺎﺭ ﻣﯩﻨﯘﺗﻼﺭﺩﺍ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭﺩﻩ ﺋﺎﺷﯘ ﻏﺎﺯﺍﯕﻼﺭﺩﺍ ﺳﺎﺭﻏﯩﻴﯩﭗ ﻗﯧﻠﯩﺸﯩﻤﻨﻰ ﺋﻮﻳﻼﭘﻤﯘ ﺑﺎﻗﻤﺎﭘﺘﯩﻜﻪﻧﻤﻪﻥ . ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﮬﺎﻣﺎﻗﻪﺕ ﺋﯩﻜﻪﻥ . ﺋﯚﻛﯜﻧﻤﻪﻳﻤﻪﻥ ... ﺳﻪﻥ ﻗﻪﻟﺐ ﺗﺎﺭﯨﻤﻨﻰ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﺭﻩﺕ ﭼﯧﻜﯩﭗ ، ﺳﯚﻳﮕﯜﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﻪﻣﭽﻪ ﻗﯘﺩﺭﯨﺘﯩﻨﻰ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﺪﯗﺭﻏﯘﭼﻰ ، ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ ﺋﺎﺯﺍﺏ ﻗﺎﻳﻨﺎﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﮕﻪ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻠﯩﻚ ﻛﯚﺭﺳﻪﺗﻜﯜﭼﻰ ... ﺳﻪﻥ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﻳﯩﺮﺍﻗﻼﭖ ، ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﻨﻰ ﺋﺎﺭﻣﺎﻧﻼﺭﻏﺎ ﻟﯩﻖ ﺗﻮﻟﺪﯗﺭﯗﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﯕﻤﯘ ، ﺳﯧﻨﻰ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻠﯩﻚ ﺋﺎﯞﺍﺯﯨﻢ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﺩﮬﯩﻴﯩﻠﻪﻳﻤﻪﻥ . ﺳﯜﺭﯨﺘﯩﯔ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﯚﺭﯛﻧﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﮬﻪﻣﻤﻪ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﺩﯨﻦ ﮬﯩﺪﯨﯖﻨﻰ ﭘﯘﺭﺍﻳﻤﻪﻥ . ﺋﯘﺯﺍﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﻳﻮﻟﻠﯩﺮﯨﯖﻐﺎ ﺷﻪﺑﻨﻪﻡ ﻗﻮﻧﻐﺎﻥ ﺧﯘﻧﯜﻙ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﺪﻩ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺯﺍﺭﯨﻘﯩﺶ ، ﺗﻪﺷﻨﺎﻟﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﻗﯩﻤﻪﻥ . ﮔﺎﮬﯩﺪﺍ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﺑﯘ ﻗﻪﺩﻩﺭ ﺑﯩﭽﺎﺭﯨﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﻮﻳﻼﭖ ، ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﯩﻤﯘ ﺋﯩﭽﯩﻢ ﺋﺎﻏﺮﯨﭗ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ . ﺋﻪﻣﻤﺎ ، ﭘﯩﺮﺍﻗﯩﯖﺪﺍ ﺳﻪﺩﭘﺎﺭﻩ ﺑﻮﻟﯘﭖ ، ﺑﯩﺮ ﺋﯚﻣﯜﺭ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﺩﯨﯟﺍﻧﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﻣﻪﻥ ﺭﺍﺯﻯ . ﭼﯜﻧﻜﻰ ، ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﯩﻨﻰ ﺳﻪﻥ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻘﻼ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪﻥ . ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﺍ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﺪﯨﻦ ﺳﯚﻳﮕﻪﻥ ﺋﺎﺩﯨﻤﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﺸﻘﯩﺪﺍ ﭘﯘﭼﯩﻼﻧﻤﺎﺳﻠﯩﻘﺘﯩﻨﻤﯘ ﺋﯧﭽﯩﻨﺎﺭﻟﯩﻖ ﺋﯩﺶ ﺑﯘﻻﺭﻣﯘ ؟ ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭﺩﻩ ﮬﺎﻳﺎﺕ ﻧﯧﻤﻪ ؟ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﻧﯧﻤﻪ ؟ ﺋﯘﻧﻰ ﭼﯜﺷﻪﻧﮕﯜﺩﻩﻙ ﺋﺎﯓ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ . ﺑﻪﺧﺘﻨﻰ ﺋﯘﻻﺭ ﭼﯩﻤﻪﻧﻠﯩﻜﺘﯩﻦ ﺋﯩﺰﺩﻩﺷﻜﯩﻼ ﺧﯘﺷﺘﺎﺭ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ . ﺳﻪﻥ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺗﺎﺭﺗﻘﺎﻥ ﺋﺎﺯﺍﺑﻠﯩﺮﯨﻢ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﺷﯘﻣﻐﺎ ﯞﻩ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﻧﺎﺯﯗﻙ ﮬﯧﺴﻠﯩﺮﯨﻨﯩﻤﯘ ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﺸﯩﻤﮕﻪ ﺋﺎﺳﺎﺱ ﺳﺎﻟﺪﻯ . ﺩﯨﯟﺍﻧﯩﻠﻪﺭ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭ ﻛﯚﺯﯨﮕﻪ ﺑﯩﭽﺎﺭﯨﻠﻪﺭﭼﻪ ﺗﻪﻟﻤﯜﺭﯛﭖ ، ﺋﯘﻻﺭﺩﯨﻦ ﭘﯘﻝ ﺗﯩﻠﯩﺴﻪ ، ﻣﻪﻥ ﻛﯩﺸﻰ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻨﻰ ﺋﻪﺯﮔﯜﺩﻩﻙ ﻣﯩﺴﻜﯩﻨﻠﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﻪﻧﺪﯨﻦ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﺗﻪﻟﻪﭖ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ . ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﺍ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﻳﻪﻛﻜﻪ - ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﯞﺍﻗﯩﺘﻠﯩﺮﯨﻤﺪﺍ ، ﺳﯧﻨﻰ ﺋﻮﻳﻼﺵ ﺑﯩﻠﻪﻧﻼ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﻳﯧﮕﺎﻧﯩﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﻟﺪﯗﺭﺩﯗﻡ .
ﮔﺎﮬﻰ ﻛﯜﻧﻠﯩﺮﻯ ﺳﻪﻥ ﮬﯧﻠﯩﻼ ﻛﯚﺯ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﺪﺍ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﺗﯘﻳﻐﯘﺩﺍ ﺑﻮﻟﯘﭖ ، ﻳﯜﮔﯜﺭﮔﯩﻨﯩﻤﭽﻪ ﻛﻮﭼﯩﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﻤﻪﻥ . ﺋﻪﭘﺴﯘﺱ ... ﻏﯧﺮﯨﺒﻠﯩﻖ ﺗﯚﻛﯜﻟﯜﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﺋﻪﮔﺮﻯ - ﺑﯘﮔﺮﻯ ﻳﻮﻟﻼﺭﺩﯨﻦ ﻗﺎﺭﺍﯕﻨﻰ ﻛﯚﺭﻩﻟﻤﻪﻳﻤﻪﻥ ... ﺋﯜﻣﯩﺪﺳﯩﺰﻟﻪﻧﮕﻪﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻳﺎﺗﺎﻕ ﺋﯚﻳﯜﻣﮕﻪ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻢ ﻳﺎﺵ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﺳﺎﻟﭙﯩﻴﯩﭗ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﯩﺮﯨﻤﻪﻥ -ﺩﻩ ، ﺗﯜﮔﯩﻤﻪﺱ ﺧﯩﻴﺎﻟﻼﺭﻏﺎ ﺋﻪﺳﯩﺮ ﺑﻮﻟﯩﻤﻪﻥ . ﺋﯧﭽﯩﺸﯩﭗ ﻛﯚﻳﯜﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﮕﻪ ﺳﺎﯕﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﻮﺗﻠﯘﻕ ﺑﯩﺮ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﯞﻩ ﺗﻪﺷﻨﺎﻟﯩﻖ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﻛﻪﺑﻰ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﮕﻪ ﺗﺎﻣﭽﯩﻼﻳﺪﯗ ؟ ﺭﻭﮬﯩﻤﻨﻰ ﺳﻪﻥ ﻛﯧﺰﯨﺴﻪﻥ ، ﻣﻪﻥ ﺳﺎﯕﺎ ﻳﻪﺗﻤﻪﻛﭽﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ، ﺋﺎﺟﯩﺰ ﻗﻮﻟﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺗﻪﺷﻨﺎﻟﯩﻖ ﺋﯩﻠﯩﻜﯩﺪﻩ ﺳﯘﻧﯩﻤﻪﻥ . ﻗﻮﻟﻠﯩﺮﯨﻢ ﮬﺎﯞﺍﺩﺍ ﺋﯜﻣﯩﺪﺳﯩﺰ ﭘﯘﻻﯕﻼﭖ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ . ﻣﻪﻥ ﺑﯘ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﺍ ﺗﺎﺭﺗﯩﺸﻘﯘﺩﻩﻙ ﺑﯩﺮﻩﺭ ﺋﺎﺩﯨﻤﻰ ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﺪﻩﻙ ﻏﯧﺮﯨﺒﻠﯩﻖ ﭼﯚﻟﯩﮕﻪ ﺗﺎﺷﻠﯩﻨﯩﻤﻪﻥ - ﻳﯘ ، ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﭘﻪﺭﯞﯨﺸﻠﻪﭖ ﺋﯚﺳﺘﯜﺭﮔﻪﻥ ﺳﯚﻳﮕﯜ ﮔﯜﻟﯩﺪﯨﻦ ، ﻳﺎﻕ ، ﻳﺎﻕ ، ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰ ﺑﯩﺮ ﭼﺎﻏﻼﺭﺩﺍ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﺳﯜﻳﯩﺪﻩ ﭘﻪﺭﯞﯨﺸﻠﻪﭖ ﺋﯚﺳﺘﯜﺭﮔﻪﻥ ﺳﯚﻳﮕﯜ ﮔﯜﻟﯩﺪﯨﻦ ﻣﻪﺩﻩﺕ ﺗﺎﭘﯩﻤﻪﻥ . ﺳﻪﻥ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎﯓ ، ﻣﻪﻥ ﺋﯚﺯ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﯘﻣﻨﻰ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻼﻻﻳﺘﺘﯩﻤﻤﯘ ؟!
ﻟﯘﺗﻔﻰ ، ﻣﻪﻥ ﺳﺎﯕﺎ ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻥ ﻗﯩﻠﻤﺎﻗﭽﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻧﭽﻪ ﻗﯧﺘﯩﻤﻼﭖ ﻗﻮﻟﯘﻣﻐﺎ ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻥ ﺋﺎﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻤﻨﻰ ، ﻣﺎﻏﺪﯗﺭﺳﯩﺰﻟﯩﻨﯩﭗ ﭼﻮﻛﯩﺪﻩﻙ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﻗﻮﻟﻠﯩﺮﯨﻤﻨﯩﯔ ﺗﯩﺘﺮﻩﭖ ﻧﻪﭼﭽﯩﻠﻪﭖ ﻗﻮﻟﯘﻣﺪﯨﻦ ﭼﯜﺷﯜﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﯩﻤﯘ ﺋﯧﻴﺘﯩﭗ ﺑﯧﺮﻩﻟﻤﻪﻳﻤﻪﻥ . ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺟﺎﺳﺎﺭﯨﺘﯩﻤﻨﻰ ﯞﯗﺟﯘﺩﯗﻣﻐﺎ ﻳﯩﻐﯩﭗ ﺳﺎﯕﺎ ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻥ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ . ﺋﻪﭘﺴﯘﺱ ... << ... ﻧﻮﻣﯘﺭ ﻗﯘﺭﯗﻕ ... >> ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺋﺎﯞﺍﺯ ﻗﯘﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﺋﯘﺭﯗﻟﯘﭖ ، ﺗﯧﻨﯩﻤﻨﻰ ﻣﯘﺯﺩﻩﻙ ﺑﯩﺮ ﺗﯩﺘﺮﻩﻙ ﺑﺎﺳﺘﻰ . ﻣﻪﻥ ﺳﺎﺭﺍﯓ ﻗﯧﺘﯩﺶ ﺋﺎﺩﻩﻣﮕﯩﻼ ﺋﻮﺧﺸﺎﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﯨﻢ . ﻣﯧﯖﻪﻣﺪﯨﻦ ﻛﯩﺮﮔﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺋﻮﺗﻨﯩﯔ ﺗﺎﭘﯩﻨﯩﻤﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺗﯘﻳﯘﭖ ﺗﯘﺭﯗﯞﺍﺗﺎﺗﺘﯩﻢ . ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﮔﻮﻳﺎ ﺋﺎﺩﻩﻣﺴﯩﺰ ﺩﻩﮬﺸﻪﺗﻠﯩﻚ ﻏﯧﺮﯨﺒﻠﯩﻖ ﺑﺎﺳﻘﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﻟﺌﻪﺩﻩ ﺗﻪﻧﮭﺎ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ . ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﺪﯨﻦ ﺗﺎﺭﺍﻣﻼﭖ ﺗﯚﻛﯜﻟﯜﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻳﺎﺷﻼﺭ ﺋﯧﻐﺰﯨﻤﻐﺎ ﺋﯧﻘﯩﭗ ﭼﯜﺷﯜﭖ ، ﮬﺎﻳﺎﺗﻨﯩﯔ ﺋﺎﭼﭽﯩﻖ ﺑﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﺘﯩﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘﯞﺍﺗﺎﺗﺘﻰ . ﻣﻪﻥ ﺯﻩﺭﺩﻩ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻧﻨﻰ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﺋﺎﺗﺘﯩﻢ ... ﺋﯜﻥ ﺳﯧﻠﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻳﯩﻐﻠﯩﯟﯦﻠﯩﺸﻨﻰ ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺋﺎﺭﻣﺎﻥ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ - ﻳﯘ ، ﺑﯩﺮﺍﻕ ﺋﺎﭘﺎﻣﻨﯩﯔ ﺋﺎﯕﻼﭖ ﻗﯧﻠﯩﺸﯩﺪﯨﻦ ﺋﻪﻧﺴﯩﺮﻩﭖ ، ﻳﻮﺗﻘﺎﻧﻨﻰ ﺑﯧﺸﯩﻤﻐﺎ ﭘﯜﺭﻛﯩﯟﯦﻠﯩﭗ ﺧﯧﻠﯩﻐﯩﭽﻪ ﻳﯩﻐﻠﯩﺪﯨﻢ . ﻳﯩﻐﺎ ﺋﯩﭻ - ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﯨﻦ ﻗﺎﻳﻨﺎﭖ ﭼﯩﻘﯩﯟﺍﺗﺎﺗﺘﻰ ...
ﺑﯩﺮ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺋﻮﺭﻧﯘﻣﺪﯨﻦ ﺋﯧﺰﯨﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﯗﭖ ، ﺋﻪﻳﻨﻪﻛﻜﻪ ﻗﺎﺭﯨﺪﯨﻢ ؛ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻢ ﻳﯩﻐﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺸﺸﯩﭗ ﻗﯩﺰﯨﺮﯨﭗ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯘ ،ﭼﯩﺮﺍﻳﯩﻢ ﮔﯚﺭﺩﯨﻦ ﺋﯧﭽﯩﯟﺍﻟﻐﺎﻥ ﻛﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﭼﯩﺮﺍﻳﯩﺪﻩﻛﻼ ﺋﯩﺪﻯ ... ﻗﺎﻳﺴﻰ ﻛﯜﻧﻰ ﺋﺎﭘﺎﻡ : << ﻗﯩﺰﯨﻢ ﭼﯩﺮﺍﻳﯩﯔ ﻧﯧﻤﺎﻧﺪﺍﻕ ﺳﺎﺭﻏﯩﻴﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ ، ﺗﺎﻣﯩﻘﯩﯖﻤﯘ ﻛﻪﻣﻠﻪﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ . ﮬﻮﺟﺮﺍﯕﺪﯨﻨﻼ ﭼﯩﻘﻤﺎﻳﺴﻪﻥ ، ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﻰ ﺋﻮﻗﯘﭖ ﻛﻪﻟﺴﻪﻡ ﺧﯩﺰﻣﻪﺕ ﻳﻮﻗﻜﻪﻥ ، ﺩﻩﭖ ﻛﯚﯕﻠﯜﯓ ﭘﻪﺭﯨﺸﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﯞﺍﺗﺎﻣﺪﯗ ؟ ﺩﻭﺳﺘﻠﯩﺮﯨﯖﻨﯩﯔ ﺋﯚﻳﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﻛﻪﻝ ... >> ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺋﯩﺪﻯ . ﻣﻪﻥ ﻧﯧﻤﻪ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﻤﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﻟﻤﻪﻱ ، << ﭘﺎﯕﯖﯩﺪﻩ >> ﻳﯩﻐﻠﯩﯟﯦﺘﯩﺸﺘﯩﻦ ﻗﻮﺭﻗﯘﭖ ، ﮬﯘﺟﺮﺍﻣﻐﺎ ﻳﯜﮔﯜﺭﮔﯩﻨﯩﻤﭽﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﯩﺪﯨﻢ . ﺋﺎﭘﺎﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﺸﯩﻜﯩﻢ ﻳﯧﻨﯩﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﭗ ، ﭼﻮﯕﻘﯘﺭ ﺑﯩﺮ ﺗﯩﻨﯩﭗ ﻗﯘﻳﯘﭖ ، ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻢ ﺗﯘﻳﯘﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ ...
ﺋﻪﻳﻨﻪﻙ ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ، ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﻗﻪﭘﻪﺳﺘﻪﻙ ﺗﯘﻳﯘﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﮬﯘﺟﺮﺍﻣﻐﺎ ﮬﺎﻟﺴﯩﺰ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻧﻪﺯﻩﺭ ﺳﺎﻟﺪﯨﻢ . ﭘﺎﺭﻩ - ﭘﺎﺭﻩ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻳﺎﻧﻔﻮﻧﯘﻡ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺑﯩﭽﺎﺭﯨﻠﻪﺭﭼﻪ ﭼﯧﭽﯩﻠﯩﭗ ﻳﺎﺗﺎﺗﺘﻰ . ﻣﻪﻥ ﺋﯘﻧﻰ ﮬﯧﻠﯩﻼ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﯞﺍﺯ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻗﺎﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﺘﺎ ﺋﺎﯞﺍﻳﻼﭖ ﻳﯩﻐﯩﺸﺘﯘﺭﺩﯗﻡ . ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﯘ ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﮬﺎﻻﻙ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﺪﻯ ... ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﺘﯩﻤﯘ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺳﻪﻥ ﻛﯚﭖ ﻳﻮﻟﻼﻳﺪﯨﻐﺎﻥ : << ﮬﻪ ، ﻧﯧﻤﻪ ﺋﯩﺶ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﯩﺴﻪﻥ ، ﻛﺎﻟﯟﺍ ؟ >> ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺋﯘﭼﯘﺭ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﺯﺍﻳﻪ ﺑﻮﻟﯘﭖ ، ﻳﺎﻧﻔﻮﻥ ﭘﺎﺭﭼﯩﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﮕﻪ ﻳﺎﻗﺘﯩﻢ . ﺳﻪﻥ ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﺴﻪﻥ ؟ ﺳﻪﻧﺪﯨﻦ ﺋﯘﭼﯘﺭ ﻛﻪﻟﺴﻪ ، ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺧﯘﺷﺎﻝ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﯧﺘﻪﺗﺘﯩﻢ . ﻛﯩﻤﻠﻪﺭﮔﯩﺪﯗﺭ ﻳﯜﮔﯜﺭﯛﭖ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺋﯘﻧﻰ ﺩﯦﮕﯜﻡ ، ﻗﯧﻦ - ﻗﯧﻨﯩﻤﻐﺎ ﭘﺎﺗﻤﺎﻱ ﯞﺍﺭﻗﯩﺮﯨﻐﯘﻡ ﻛﯧﻠﻪﺗﺘﻰ . ﺩﻩﻗﯩﻘﻪ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﻛﯧﭽﯩﻜﺘﯜﺭﻣﻪﺳﻠﯩﻚ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﺟﯩﺪﺩﯨﻴﻠﯩﻚ ﯞﻩ ﮬﺎﻳﺎﺟﺎﻧﺪﯨﻦ ﺗﯩﺘﺮﻩﭖ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﺋﯘﭼﯘﺭ ﻗﺎﻳﺘﯘﺭﺍﺗﺘﯩﻢ ﻳﺎﻛﻰ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻤﺪﯨﻤﯘ ﺋﯚﺗﻪﺭ ﻳﺎﺩﺍ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻥ ﻧﻮﻣﯘﺭﯗﯕﻨﻰ ﭼﯧﮭﺮﯨﻤﺪﻩ ﻛﯜﻟﻜﻪ ، ﺋﻮﺗﻠﯘﻕ ﺳﯧﻐﯩﻨﯩﺶ ﺋﯩﻠﯩﻜﯩﺪﻩ ﺗﯧﺰ - ﺗﯧﺰ ﺑﺎﺳﺎﺗﺘﯩﻢ . ﯞﯗﺟﯘﺩﯗﻣﻨﻰ ﺳﯩﻤﺎﺑﺘﻪﻙ ﺋﯧﺮﯨﺘﯩﯟﯦﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﺎﺷﯘ ﺋﺎﯞﺍﺯ ﻗﯘﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﺋﯘﺭﯗﻻﺗﺘﻰ . ﻣﻪﻥ ﻧﯧﻤﻪ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﻤﻨﻰ ﺑﯩﻠﻤﻪﻱ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻗﺎﻻﺗﺘﯩﻢ ...
ﻟﯘﺗﻔﻰ ، ﺋﺎﺷﯘ ﺋﺎﻳﺪﯨﯔ ﻛﻪﭼﻠﻪﺭﺩﻩ ﻳﺎﻧﻤﯘ - ﻳﺎﻥ ﻣﯧﯖﯩﺸﻘﺎﻥ ، ﻗﯩﺰﯨﻖ - ﻗﯩﺰﯨﻖ ﮔﻪﭘﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﯨﻦ ﺗﻪﯓ ﻛﯜﻟﯜﺷﻜﻪﻥ ﯞﻩ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﻤﯩﺰﮔﻪ ﺋﻮﺗﻠﯘﻕ ﺑﯧﻘﯩﺸﻘﺎﻥ ﭼﺎﻏﻼﺭ ﻛﯚﯕﯜﻝ ﺩﻩﭘﺘﯩﺮﯨﻤﻨﯩﯔ ﺋﯚﭼﻤﻪﺱ ﺑﻪﺗﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﺗﯜﺟﯜﭘﯩﻠﻪﭖ ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎﻥ ... ﮬﺎﻳﺎﺕ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﮬﻪﻣﻤﻪ ﻧﯧﻤﯩﻨﻰ ﺗﺎﺭﺗﯩﯟﺍﻟﺴﯩﻤﯘ ، ﺋﯘﻧﻰ ﺗﺎﺭﺗﯩﭗ ﺋﺎﻻﻟﻤﺎﻳﺪﯗ . ﺋﯘ ﮬﺎﻣﺎﻥ ﻗﻪﻟﺒﯩﻤﺪﻩ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﯘﻡ ﺳﯩﻤﻔﻮﻧﯩﻴﯩﺴﯩﻨﻰ ﻳﺎﯕﺮﯨﺘﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﺪﯗ . ﺷﯘﯕﺎ ، ﺳﻪﻥ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﻗﺎﻧﭽﯩﻜﯩﻦ ﻳﯩﺮﺍﻗﻼﭖ ﻛﻪﺗﺴﻪﯕﻤﯘ ، ﺳﯧﻨﻰ ﮔﻮﻳﺎ ﻳﯧﻨﯩﻤﺪﺍ ﺑﺎﺭﺩﻩﻛﻼ ، ﻛﯚﺯ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﺪﺍ ﺋﯘﭼﯘﭖ ﻳﯜﺭﯛﯞﺍﺗﻘﺎﻧﺪﻩﻛﻼ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪﻥ .
ﻗﺎﻳﺴﻰ ﻛﯜﻧﻰ ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﺭﻩﺳﯩﻤﮕﻪ ﺋﯘﺯﯗﻧﺪﯨﻦ - ﺋﯘﺯﯗﻥ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﯗﭖ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯩﻤﻪﻥ . ﻳﺎﺵ ﺗﯚﻛﯜﻟﯜﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﮕﻪ ﺋﺎﺷﯘ ﺭﻩﺳﯩﻤﮕﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﭼﺎﻍ ﮔﯩﺮﯨﻤﺴﻪﻥ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻧﺎﻣﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﻟﺪﻯ - ﺩﻩ ، ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻢ ﺗﺎﺭﺗﯩﺸﯩﭗ ﺋﺎﻏﺮﯨﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ . ﺋﯘ ﺭﻩﺳﯩﻤﮕﻪ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﻗﯩﺰﻏﯩﻨﻠﯩﻖ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﺋﯩﺪﯗﻕ - ﮬﻪ ! ﻣﻪﻥ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﺋﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻛﻪﻳﭙﯩﻴﺎﺕ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻳﯜﺭﯨﻤﻪﻥ ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﭖ ﻗﺎﭘﺘﯩﻜﻪﻧﻤﻪﻥ . ﻛﯩﻢ ﺑﯩﻠﺴﯘﻥ ؟ ﺑﯩﺰ ﺗﻮﻧﯘﺷﻘﺎﻥ ﻏﺎﺯﺍﯓ ﭘﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﺸﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ... ﺑﯘﻣﯘ ﺑﯩﺮ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ ، ﺑﯘ ﺑﯩﺮ ﮬﺎﻳﺎﺗﻨﯩﯔ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﺎﺗﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ << ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﻰ >> ! ﺑﻪﻧﺪﯨﺪﻩ ﻧﻪ ﭼﺎﺭﻩ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ ﺩﻩﻳﺴﻪﻥ ؟! ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﺸﻨﯩﯔ ﺋﺎﭼﭽﯩﻘﻠﯩﻘﻰ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﭼﻮﯕﻘﯘﺭﻟﯘﻗﯩﻨﻰ ﯞﻩ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻧﻪﻗﻪﺩﻩﺭ ﺋﯘﻟﯘﻏﻠﯘﻗﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺪﯗ . ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺩﯗﻧﻴﺎﻏﺎ << ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ >> ﺩﻩﭖ ﻳﺎﺭﺍﻟﻤﯩﺴﺎ ، ﻳﺎﺭﯨﻠﯩﺸﺘﺎ ﻧﻪ ﻣﻪﻧﻪ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ ؟ ﺋﯘﻧﻰ ﺋﻮﻳﯘﻧﭽﯘﻕ ﻗﺎﺗﺎﺭﯨﺪﺍ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺧﻮﺭﻟﯩﻐﺎﻧﻼﺭ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺧﻮﺭﻟﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻖ  ﺑﻮﻟﯘﭖ ﮬﯧﺴﺎﺑﻠﯩﻨﯩﺪﯗ . ﺷﯘﯕﺎ ﻣﻪﻥ ﺋﯘﻧﻰ ﻗﻪﺩﯨﺮﻟﻪﻳﻤﻪﻥ ، ﺋﯘﻧﻰ ﺳﯚﻳﯩﻤﻪﻥ . ﻣﻪﻥ ﺳﺎﯕﺎ ﻧﻪﭘﺮﻩﺗﻠﻪﻧﺴﻪﻣﻤﯘ ، ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﯩﺘﯩﻢ ﻧﻪﭘﺮﯨﺘﯩﻤﺪﯨﻦ ﮬﺎﻣﺎﻥ ﻏﺎﻟﯩﭗ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ .
ﺑﯩﺮ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺳﻪﻧﺪﯨﻦ ﻣﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺳﻮﺋﺎﻝ ﺳﻮﺭﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﯨﻢ :
- ﺑﯩﺰ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﻗﯧﻠﯩﺸﺘﯘﻕ ؟
- ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﺍ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﺘﯩﻦ ... - ﺳﻪﻥ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﻩﭘﻼ ﺟﯩﻤﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﯨﯔ .
ﺋﺎﻱ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﻗﯩﺰﻏﯘﭺ ﻧﯘﺭﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺳﯧﭙﯩﯟﺍﺗﺎﺗﺘﻰ . ﻣﻪﻥ ﺋﯩﺰﻏﯩﺮﯨﻦ ﺷﺎﻣﺎﻟﻼﺭﺩﺍ ﺗﯚﻛﯜﻟﯜﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺳﺎﺭﻏﺎﻳﻐﺎﻥ ﻳﺎﭘﺮﺍﻗﻼﺭﻏﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﺎﺗﻠﯩﻖ ﺧﯩﻴﺎﻟﻐﺎ ﭼﯚﻛﯜﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﯩﺪﯨﻢ . ﺋﻪﺗﺮﺍﭖ ﺷﯘ ﻗﻪﺩﻩﺭ ﺗﯩﻤﺘﺎﺱ ﺋﯩﺪﻯ . ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺷﺎﻣﺎﻝ ﺳﻮﻗﻘﺎﻥ ﻳﺎﭘﺮﺍﻗﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﯞﺍﺯﯨﻼ ﻗﯘﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﺋﯜﺯﯛﻟﻤﻪﺱ ﺑﯩﺮ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﻛﯜﻳﯩﺪﻩﻙ ﺋﺎﯕﻠﯩﻨﯩﭗ ﺗﯘﺭﺍﺗﺘﻰ . ﺑﯘ ﻛﯧﭽﻪ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﺪﺍ ﺋﯘﻧﺘﯘﻟﻐﯘﺳﯩﺰ ، ﺭﻭﻣﺎﻧﺘﯩﻚ ﺑﯩﺮ ﻛﯧﭽﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ . ﻛﯧﭽﻪ ﺋﺎﺷﯩﻘﻼﺭﻧﯩﯔ ﻳﯜﺭﻩﻛﺘﯩﻦ - ﻳﯜﺭﻩﻛﻜﻪ ﺳﯚﻳﮕﯜ ﺗﻪﻗﺪﯨﻢ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﭘﻪﻳﺘﻰ ! ﯞﺍﯓ - ﭼﻮﯓ ﻣﯘﮬﯩﺘﻰ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﺎﺷﯩﻖ - ﻣﻪﺷﯘﻗﻼﺭﻧﯩﯔ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻠﯩﺸﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﯩﺮﻩﺭ ﺗﻪﺳﯩﺮﻟﯩﻚ ﺗﻪﺳﯟﯨﺮﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﻛﯩﺘﺎﺑﻼﺭﺩﯨﻦ ﻛﯚﺭﻩﻟﻤﻪﻳﺴﻪﻥ ؟ ﺋﯘ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺧﯩﻠﯟﻩﺗﺘﻪ ﭼﯘﻏﻠﯘﻕ ﻛﻪﺑﻰ ﺋﯧﭽﯩﻠﯩﺪﯗ . ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻗﻪﻟﺐ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺳﯩﺮﻟﯩﻖ ﺋﻪﯕﮕﯜﺷﺘﻪﺭ ! ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ ﺳﻮﺋﺎﻟﯩﻤﻐﺎ ﺟﺎﯞﺍﺏ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ ﺷﯘ ﺳﯚﺯﯛﯕﺪﯨﻦ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻗﺎﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺧﯘﺷﺎﻝ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻤﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﻣﺴﻪﻥ ؟! ﺑﯩﺮ ﻛﯧﭽﻪ ﻛﯩﺮﭘﯩﻚ ﻗﺎﻗﻤﺎﻱ ، ﺷﯘ ﺳﯚﺯﯛﯕﻨﻰ ﺗﻪﭘﺴﯩﺮ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﺘﯩﻢ . ﺳﻪﮬﻪﺭﺩﻩ ﮬﻪﻣﻤﻪ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﺍﺕ ﻣﺎﯕﺎ ﻛﯜﻟﯜﭖ - ﺋﻮﺗﻠﯘﻕ ﺗﻪﺑﻪﺳﺴﯘﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﺎﺭﯨﺪﻯ . ﺩﻭﺳﺘﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﻣﯧﮭﻤﺎﻥ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ . ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯧﭽﯩﻠﯩﭗ - ﻳﯧﻴﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻧﻐﯘﭼﻪ ﻣﯘﯕﺪﺍﺷﺘﯩﻢ ، ﻛﯜﻟﯜﺷﺘﯘﻡ ... ﻣﯘﺷﯘ ﻛﯜﻧﻨﻰ ﻧﯧﺴﯩﭗ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﺎﻟﻼﮬﻘﺎ ﺗﻪﭘﻪﻛﻜﯘﺭﯗﻣﻨﻰ ﺑﯩﻠﺪﯛﺭﺩﯛﻡ . ﻣﻪﻥ ﻗﺎﻧﯩﺘﻰ ﻳﯧﺸﯩﯟﯦﺘﯩﻠﮕﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﻗﯘﺷﺘﻪﻛﻼ ﺋﯩﺪﯨﻢ ...
ﻟﯘﺗﻔﻰ ، ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺩﻭﺳﺘﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﺷﻤﯘ ﺧﯘﺷﻴﺎﻗﻤﺎﻳﺪﯗ . ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﺪﯨﻼ ﻳﺎﺷﺎﺷﻨﻰ ﺧﺎﻻﻳﻤﻪﻥ . ﻣﺎﯕﺎ ﮬﺎﺯﯨﺮ ﺗﯩﻨﭽﻠﯩﻖ ، ﺟﯩﻤﺠﯩﺘﻠﯩﻘﻼ ﻛﯧﺮﻩﻙ ... ﺋﺎﺷﯘ ﺟﯩﻤﺠﯩﺘﻠﯩﻖ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ ﻛﯜﻧﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺗﯩﻨﻤﺎﻱ ﯞﺍﺭﺍﻗﻠﯩﻐﯘﻡ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ . ﻣﻪﻥ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﺋﻪﺳﻠﯩﻤﯩﻠﻪﺭ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﻳﯧﯖﻰ ﺑﯩﺮ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﻨﻰ ﻳﺎﺭﯨﺘﯩﺸﻘﺎ ﺗﯩﺮﯨﺸﯩﻤﻪﻥ .
ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﺪﻩ ﺩﻭﺳﺘﻠﯩﺮﯨﻢ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﻛﻪﭘﺘﯩﻜﻪﻥ ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻛﯧﺘﯩﺸﯩﻨﻰ ، ﻣﯧﻨﻰ ﺗﯩﻨﭽﻠﯩﻘﻘﺎ ﻗﯘﻳﯘﺷﯩﻨﻰ ﺧﯘﺩﺍﺩﯨﻦ ﺗﯩﻠﯩﺪﯨﻢ . ﻣﻪﻥ ﺋﻪﺳﻠﯩﻤﻪ ﺩﻩﭘﺘﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﯞﺍﺭﺍﻗﻼﺷﻘﺎ ﺋﺎﻟﺪﯨﺮﺍﻳﺘﺘﯩﻢ . ﺳﻪﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺧﯩﻴﺎﻟﯩﻲ ﻣﯘﯕﺪﯨﺸﯩﺸﻘﺎ ﺋﺎﻟﺪﯨﺮﺍﺗﺘﯩﻢ . ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﻰ ﺋﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺷﻪﺧﺴﯩﻴﻪﺗﭽﻰ ﻗﯩﻠﯩﯟﯦﺘﯩﺪﯨﻜﻪﻥ .
ﺩﻭﺳﺘﻠﯩﺮﯨﻢ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻧﯧﻤﯩﮕﯩﺪﯗﺭ ﺋﺎﻟﺪﯨﺮﺍﯞﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻤﻨﻰ ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﺳﯩﺰﯨﭗ ﻗﺎﻟﺪﻯ .
- ﺑﯩﺮ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﺑﺎﺭﺍﻣﺘﯩﯔ ﺋﺎﻳﮕﯜﺯﻩﻝ ؟ - ﺩﯦﺪﻯ ﺑﯩﺮ ﺩﻭﺳﺘﯘﻡ .
- ﻳﺎﻕ ، ﻳﺎﻕ ...
- ﻧﯧﻤﯩﮕﻪ ﮬﯘﺩﯗﻗﯩﺴﻪﻥ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ، ﺑﯩﺮﻩﺭﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯚﺭﯛﺷﻪﻣﺘﯩﯔ - ﻳﺎ ؟ ﺑﯩﺰﺩﯨﻦ ﻳﻮﺷﯘﺭﻣﺎ ﺟﯘﻣﯘ ؟ ﺑﯩﺰ ﻳﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﺳﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻛﯚﺷﻪﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﻳﯩﻼﻧﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﯟﺍﻻﻻﻳﻤﯩﺰ .
ﻗﯩﺰﻻﺭ ﺗﻪﯕﻼ ﻛﯜﻟﯜﺷﯜﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ . ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻛﯜﻟﻜﯩﺴﻰ ﻣﺎﯕﺎ ﭘﻪﻗﻪﺗﻼ ﺗﯧﺘﯩﻤﯩﺪﻯ . ﺋﺎﻣﺎﻟﺴﯩﺰ ﺯﻭﺭﯨﻐﺎ ﻛﯜﻟﯜﭖ ﻗﻮﻳﺪﯗﻡ . ﺋﯘﻻﺭ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻨﻼ << ﺋﯘﮪ >> ﺩﻩﭖ ﻛﺎﺭﯨﯟﺍﺗﻘﺎ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺗﺎﺷﻠﯩﺪﯨﻢ .
ﻟﯘﺗﻔﻰ ، ﻳﯩﺮﺍﻕ - ﻳﯩﺮﺍﻗﻼﺭﻏﺎ ،  ﺋﺎﺩﻩﻣﺰﺍﺗﺴﯩﺰ ﺑﯩﺮ ﻳﺎﻗﻼﺭﻏﺎ ﻛﻪﺗﺴﻪﻡ ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﻳﻤﻪﻥ . << ﺋﯚﺯﯛﻡ ﻳﯩﻐﻼﭖ ، ﺋﯚﺯﯛﻡ ﻛﯜﻟﺴﻪﻡ >> ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩﻙ ﻳﺎﺷﺎﺷﻨﻰ ﺋﺎﺭﻣﺎﻥ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪﻥ . ﻣﯧﻨﻰ ﮬﯧﭽﻜﯩﻢ ﺋﺎﯞﺍﺭﻩ ﻗﯩﻠﻤﯩﺴﺎ ، ﻣﯧﻨﻰ ﮬﯧﭽﻜﯩﻢ ﺗﻮﻧﯘﻣﯩﺴﺎ ، ﻣﺎﯕﺎ ﮬﯧﭻ ﻛﯩﻢ ﮔﻪﭖ ﻗﯩﻠﻤﯩﺴﯩﺪﻯ ﺩﻩﻳﻤﻪﻥ . ﻣﻪﻥ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﻳﯧﮕﺎﻧﻪ ﺋﺎﺭﯨﻠﯩﺪﺍ ﻳﺎﺷﯩﺴﺎﻡ ، ﻛﯚﺯ ﻳﺎﺷﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﮬﯧﭻ ﻛﯩﻢ ﻛﯚﺭﻣﯩﺴﻪ ... ﺋﺎﯞﺍﺯﯨﻤﻨﻰ ﻗﯘﻳﯘﯞﯦﺘﯩﭗ ، ﻗﯧﻨﯩﭗ - ﻗﯧﻨﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻳﯩﻐﻠﯩﯟﺍﻟﺴﺎﻡ ...
ﺋﯩﭽﯩﻢ ﺑﻪﻙ ﺳﯩﻘﯩﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ ...
ﺧﻪﻳﺮ  ، ﺋﺎﻟﻼﮬﻘﺎ ﺋﺎﻣﺎﻧﻪﺕ
                                 

ﺋﻪﺳﻜﻪﺭﺗﯩﺶ : ﻣﯧﻨﯩﯖﻤﯘ ﺳﯩﻠﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﯞﺍﻗﺘﯩﻨﭽﻪ ﺧﻮﺷﻠﯩﺸﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﯞﺍﻗﺘﯩﻢ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﭘﺘﯘ : ﺧﻪﻳﺮ ،ﺋﺎﻟﻼﮬﻘﺎ ﺋﺎﻣﺎﻧﻪﺕ !

ﺑﯘ ﻳﺎﺯﻣﯩﻨﻰ ﻗﻪﺗﺌﯩﻲ ﺭﯗﺧﺴﻪﺗﺴﯩﺰ ﺋﯩﺸﻠﻪﺗﻤﻪﯓ !

بەك ئىچىنىشلىقكەن!!!!!!!
مەنمۇ سىزدەك بوپ قالغان!!!!!
بۇ كۇن لەرمۇ ئۆتۇپ كىتىدۇ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      rindan  ئەپەندى:

   ئۇيغۇر مۇنبەرلىرىدە مەن ئۇچراتقان ئەدىبى ئەسەرلەر ئىچىدە بىرى پەرھات تۇرسۇن ئەپەندىنىڭ ئىجادىيەتلىرى قەلبىمدىن قايىللىقىمنى قوزغايتتى، مەلۇم بىر پۇرسەتتە سېنىڭ ئەسەرلىرىڭ بىلەن تونۇشۇش پۇرسىتىدە بولدۇم، يېزىقچىلىق جەھەتتىكى تالانتىڭ- ماھارىتىڭ، قەلەم كۈچۈڭ، ئوبرازلىق تەپەككۇرۇڭ، مىللەتكە بولغان چوڭقۇر تەشۋىشىڭنىڭ تىراگىدىيەلىك قەلىمىڭ ئاستىدا يۈرىكىمدە پەيدا قىلغان شاۋقۇنغا ئۆزەممۇ سەل ئەجەپلىنەرلىك ھىس قىلغان ئىدىم...   ئارىلىقتا سەنمۇ مۇنبەرگە يېڭى بولغانلىق ئەمىلىيىتىڭدىن بەزى چاكىنا-غىلجىڭ تورداشلارنىڭ رەزىل سۇلىرى تەسىرىگە ئۇچرىدىڭ، تەسەۋۋۇرۇمدىن مىڭ يورۇقلۇق يىلى يىراقلىقتا ھەم ئەسەر ئېلان قىلغانمۇ بولدۇڭ...   ئەمما مانا ، بۇ  ئەسىرىڭ سېنىڭ  ھەقىقى تالانتىڭنىڭ ئىپادىسى، بۇرۇنقى قايىللىقىم ئاددى ئىسپاتلار بىلەن ساڭا بولغان دوستانە ھىسسىياتىمنى ئۇلغايتتى، مۇشۇنداق نادىر تېمىلىرىڭنى كۈتىمەن يىگىت! 

呵呵      写的好
ھەي مۇھەببەت !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ياخشى  چىقىپتۇ  جۇمۇ  . تەسىرلىككەن .