ﯞﻩﻳﻠﯘﻥ ﺩﻭﯞﺯﺍﻕ ﺋﻮﺗﻠﯩﺮﯨﺪﺍ ﻛﯚﻳﻪﺭﺳﻪﻥ ...

ئاپتورى : ئۆمەرجان تۇر ئېلى

ﺳﻪﻛﻜﯩﺰ ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ ﺳﻪﺑﻰ ، ﮔﯚﺩﻩﻙ ﺑﺎﻟﯩﻨﻰ ،
ﺗﯘﺗﻘﯘﻥ ﻗﯩﭙﺴﻪﻥ ﺋﻪﻱ - ﻣﯘﻧﺎﭘﯩﻖ ﺋﯘﻳﺎﻟﻤﺎﻱ .
ﮔﯚﺩﻩﻙ ﺑﺎﻻ ﺟﺎﻥ ﺋﯘﺯﯗﭘﺘﯘ ﺑﯩﺌﻪﺟﻪﻝ ،
ﺳﻪﻥ ﻧﯩﺠﯩﺴﺘﯩﻦ ﺋﺎﻣﺎﻥ - ﺋﯧﺴﻪﻥ ﻗﯘﺗﯘﻟﻤﺎﻱ .

ﺗﯘﺗﻘﯘﻥ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﯘ ﺑﺎﻟﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯﻩﯕﭽﻪ ،
ﭘﯘﻝ ﺋﯘﻧﺪﯗﺭﯗﭖ ﺟﺎﻥ ﺑﯧﻘﯩﺸﻨﻰ ﺋﻮﻳﻼﭘﺴﻪﻥ .
ﻣﻪﻗﺴﯩﺪﯨﯖﮕﻪ ﻳﻪﺗﻤﻪﻱ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﺑﻪﺩ - ﻧﯩﻴﻪﺕ ،
ﺟﺎﻥ ﺋﺎﻟﻐﯘﭼﻰ ﻧﻪﺷﺘﯩﺮﯨﯖﻨﻰ ﺳﺎﻧﺠﯩﭙﺴﻪﻥ .

ﻳﻪﻧﻪ ﺗﯧﺨﻰ ﺗﻮﯞﺍ ﻗﯩﻠﻤﺎﻱ ﺋﯩﺸﯩﯖﻐﺎ ،
ﺋﺎﺗﯩﺴﯩﻐﺎ ﺋﯩﻜﻜﯩﻠﻪﻧﻤﻪﻱ ﭘﯘﻝ ﺩﻩﭘﺴﻪﻥ .
ﺋﯚﻟﯘﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺋﺎﺷﯘ ﮔﯚﺩﻩﻙ ﺑﺎﻟﯩﻨﻰ ،
ﺗﺎﻝ ﺑﺎﺭﺍﯕﻐﺎ ﺋﯘﻏﯘﺕ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯚﻣﯘﭘﺴﻪﻥ .

ﺋﯘﻗﺎﻟﻤﯩﻐﺎﭺ ﺋﺎﺗﺎ - ﺋﺎﻧﺎ ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﺘﻪ ،
ﻳﻮﻗﺎﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ ﺑﺎﻟﯩﻤﯩﺰ ﺩﻩﭖ ﻳﯩﻐﻼﭘﺘﯘ .
ﺳﯘﺭﯗﺷﺘﯘﺭﯗﭖ ﺋﯩﺰ ﺩﯦﺮﯨﻜﻰ ﺑﺎﻟﯩﻨﯩﯔ ،
ﻛﯧﺰﯨﭗ ﺟﺎﮬﺎﻥ ، ﺳﻪﺭﺳﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺯﺍﺭﻻﭘﺘﯘ .

ﺑﯩﻠﮕﯩﻨﯩﺪﻩ ﺑﺎﻟﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯ ﻳﯘﺭﺗﺘﺎ ،
ﺗﯘﺗﻘﯘﻥ ﺑﯘﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﯩﻨﯩﻐﺎ ﮬﺎﯓ ﻗﺎﭘﺘﯘ .
ﻗﯩﻼﻟﻤﯩﻐﺎﭺ ﮬﯩﭻ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻼﺝ ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ،
ﻗﺎﻧﯘﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ - ﺳﺎﻗﭽﯩﻼﺭﻧﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﭘﺘﯘ .

ﺯﯦﺮﻩﻙ ، ﭼﯩﯟﻩﺭ ، ﺋﻪﻗﯩﻠﻠﯩﻘﻜﻪﻥ ﺳﺎﻗﭽﯩﻼﺭ ،
ﺳﻪﻥ ﻧﯩﺠﯩﺴﻨﻰ ﺑﯩﺮﺩﻩﻣﺪﯨﻼ ﺗﯧﭙﯩﭙﺘﯘ .
ﻟﯩﻜﯩﻦ ، ﺋﻪﭘﺴﯘﺱ ﺧﻮﻟﯘﻕ ﻛﯚﺭﻣﻪﻱ ﺋﯘ ﮔﯚﺩﻩﻙ ،
ﺑﯘ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﯨﻦ ﯞﺍﻗﯩﺘﺴﯩﺰﻻ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯘ .


ﻗﺎﻧﯘﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﭺ ﺳﻪﻧﺪﻩﻛﻠﻪﺭﮔﻪ ﮬﯚﻛﯘﻣﺮﺍﻥ ،
ﻧﯧﺴﯩﯟﻩﯕﮕﻪ ﺋﯚﻟﯘﻡ ﺟﺎﺯﺍ ﺑﯧﺮﯨﭙﺘﯘ .
ﺧﻮﺭﻟﯩﻤﺎﭘﺘﯘ ﻗﺎﻧﯘﻧﻤﯘ ﮬﻪﻡ ﺳﺎﻗﭽﯩﻼﺭ ،
ﺋﺎﺩﯨﻞ ﺋﯩﻜﻪﻥ ، ﺋﺎﺩﺍﻟﻪﺗﻨﻰ ﻳﺎﻗﯩﻼﭘﺘﯘ .

ﺋﯧﻴﺘﯩﭗ ﺑﺎﻗﻪ ﺋﯩﺖ ﻣﯘﻧﺎﭘﯩﻖ ﭘﻪﺱ ﻧﯩﺠﯩﺲ ،
ﻧﯩﻤﻪ ﮔﯘﻧﺎﮬ ! ﺋﺎﺷﯘ ﻛﯩﭽﯩﻚ ﺑﺎﻟﯩﺪﺍ ؟
ﺋﯚﻟﺘﯩﺮﯨﺴﻪﻥ ﻳﺎﯞﯗﺯﻻﺭﭼﻪ ﻧﯩﻤﯩﺸﻘﺎ ؟
ﻳﯘﺯﯗﯓ ﺑﺎﺭﻣﯘ ﺧﯘﺩﺍﻳﯩﻤﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﺍ !؟

ﺩﻭﯞﺯﺍﻕ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ؟ ﺑﯘﻧﻰ ﻣﻪﻧﻐﯘ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﻤﻪﻥ ،
ﺋﻪﻣﻤﺎ ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺳﻪﻥ ﺩﻭﯞﺯﺍﻗﻘﺎ ﺑﺎﺭﯨﺴﻪﻥ .
ﻳﯘﻛﯘﯓ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﭘﯩﻠﺴﯩﺮﺍﺗﺘﯩﻦ ﺋﯚﺗﻪﻟﻤﻪﻱ ،
ﯞﻩﻳﻠﯘﻥ ﺩﻭﯞﺯﺍﻕ ﺋﻮﺗﻠﯩﺮﯨﺪﺍ ﻛﯚﻳﻪﺭﺳﻪﻥ !!!