پۇشايمان قىلىمەن باي بوپ قالغانغا

ئەسلى ئىدىم يالىڭاچ بىرگاداي ،    ئەمدى بولدۇم خېلى كاتتا باي،  پۇلسىز يۈرگەن چاغلاردا مەن،  توق ئىدى كۆڭلۈم شۇنچە باي.   ئەمدى بوپ مەن باي-پۇللۇق،      قىلغان ھەممە سۆزلىرىم يوللۇق.  ئاڭلىمايمەن نامرات سۆزىنى ،        ياراتماي مەن كىيىنىش-يۈرۈشنى. كۈندە كەچ ئولتۇرۇش تاماشا.       ئويناپ ماڭىمىز ماشىنا-ماشىنا .         ئۇنى ئازدەپ تۇتىمىز تېخى ئاشنا .         بايلار بۇ قىلىقنى قاچانلاردا تاشلا.          ئويلاپ قالمەن ئاشۇ  نامراتلىقىمنى ،             ئىكەن ئەسلى ئۇ مىنىڭ ئەڭ بايلىقىم.                   كىتىپ بېرىپ تىللاپتىمەن سايىل نامراتنى ،                   ئۇنتۇپ مەن تېخى ئاشۇلاردەك چاغلىرىمنى          چوڭچىلىق قىلىپ يۇرگەن بىلەن ھازىر               بىلدىم  ئەمدى ھەقىقىي نامراتلىقىمنى ،           كۈنلىرىمنىڭ ھېچ بىر تىنىچلىقى يوق،            ئويلىسام ياخشى ئىكەن نامراتلىقىمنى،    پۇلغا تەشنا بولغانغا بېرەلمىگەنگە،         يولدا ماڭغان  سايىلنى يۆلەلمىگەنگە،           بىرنان يوق ئاچ نامراتنى تويغۇزالمىغانغا           كىيىم يوق يالىڭاچقا  كەيگۈزەلمىگەنگە،           پۇشايمەن قىلىمەن باي بولۇپ قالغانغا    قانچىلىك ئەپ كىتەرمەن ئۇ ئالامگە،  نەلەرگە خەجلەرمەن ئۇ  يەرلەردە ،      نىمىمۇ قىلارمەن سەدىقە بەرمىگەنگە.    پۇشانمەن قىلىمەن باي بوپ قالغانغا.     ئاپتۇرى: ئابدۇقادىر مەھمۇد (يالغۇز)

كۆرۈلۈشى:1158

قوشۇلغان ۋاقتى:2012/5/11 13:03:16

يوللىغۇچى ئەزا: