كۆيگەن ئەقىدە ( ھېكايە)

1670154432

	ئىيۇننىڭ ئاخىرى،سۈبھىدىن باشلاپ ساما ئوردىسىدىن لەرزان چۈشۈۋاتقان سىم-سىم يامغۇر بىر دەم توختىماي ،ئادەمنىڭ ئىچىنى سىقىپ جىلە قىلاتتى .قەبرىستانلىقتىكى دەرەخلەرگە قونۇپ ئولتۇرغان پاختەكلەر ،ئىمام ئاخۇنۇمنىڭ مۇڭلۇق قىرائىتىگە يانداشقاندەك توختاۋسىز گۇگۇلايتتى .ياز بويى ئۈزۈلمەي ياغقان يامغۇرنىڭ ،بەھرى بىلەن تۇپراق بېشىدىن ئۈنۈپ چىققان يۆگمەچ ئوتلار ،كىشلەر ئايىغى ئاستىدا رەھىمسىزلارچە مىجىلماقتا ئىدى.بىز تەلئەتنى ئەمدىلا يەرلىكىدە قويۇپ قارىمنىڭ خەتمىسىدىن كېيىن  دۇئاغا قول كۆتۈرگەن ئىدۇق .تۇيۇقسىزلا ،پۈتۈن ئۈستى-بېشى ئاقىلىققا پۈركەنگەن ،زىلۋا بويلۇق،ئۇلانما قاش ،بۇغداي ئۆڭ بىر ئايال ئۈن قويۇپ ھازا قوپۇرغانچە ،تۇپراق بېشىدا پەيدا بولدىدە ،تېخى ھازىرلا ئانا زېمىن قوينىغا يۆگەپ قويۇلغان تەلئەتنىڭ قەبرىسىگە ئۆزىنى ئاتتى.                                                                    1      بۈگۈن 3-ماي ،مەن يالغۇز ئولتۇرۇپ ھاراق ئىچىۋاتىمەن .ھاراق ئەمەس زەھەر ئىچىۋاتىمەن ،سارە! قوشنا ياتاقتىن ساۋاقداشلىرىمنىڭ خۇشناۋا كۈيلىرى ياڭراۋاتىدۇ .ئۇلار نېمانچە خۇشال ،نېمانچە غەمسىز؟ مەنچۇ؟مەن ھەر يىلى 3- مايدا مانا مۇشۇنداق غەمكىنمەن .سارە،مېنىڭ ھازىرقى ھالىتىمنى كۆرگەن كىشى<< بىر بوتۇلكا ھارىقىدىن قىزغىنىپ ،ئولتۇرغاندۇ تايىنلىق >> دېيىشى تۇرغان گەپ .بىراق ئۇلار نېمە دېسە دەۋەرسۇن ماڭا بۈگۈن مۇشۇنداق يالغۇزلۇق ۋە يىگانىلىق ئەۋزەل . مەن ياتاقتىكى ئىككى كارۋاتنىڭ ئوتتۇرسىغا قويۇلغان جىگەررەڭ ئۈستەلگە ئۆكۈنۈش ئىچىدە قاراۋاتىمەن .ئېھتىمال مېنىڭ نېرۋىلىرىم ئاشۇ ئۈستەل بىلەن شەرتلىك رېفلېكس ھاسىل قىلغان بولسا كېرەك .ياتاققا كىرگەن ھامان جىددىلىشىپ كىتىمەن .يۈرەكلىرىم قېپىدىن چىقىپ كېتىدىغاندەك ھەسىرەتلىك تېپىچەكلەپ كېتىدۇ،مەن تىتىرەۋاتقان قوللىرىم بىلەن ئۈستەلنىڭ تارتمىسىنى ئاچىمەن ،ئۇ يەردە ھەر كۈنى بىر نەچچە رەت ۋاراقلاپ كۆرمىسەم كۆڭلۇم ئارام تاپمايدىغان ،يىراق ئەمما سۆيۈملۈك يۇرتۇمنىڭ ۋە ئۇ يەردىكى قەدىناسلىرىمنىڭ خاتىرە سۈرەتلىرى سېلىنغان بىر ئالبۇم بار .مەن شۇ تاپتا يەنە ئاشۇ ئالبۇمنى قولۇمغا ئالدىم .ئالبومنىڭ بېشىدىلا سەككىز سۇڭلۇق چوڭايتىپ  رەڭ بېرىلگەن بىر پارچە سۈرەت بار ئىدى.بۇ سۇرەتتىكى سەن ئىدىڭ سارە ،بۈگۈن نېمىشقىدۇ سۈرىتىڭمۇ ماڭا گىدىيىپ قاراۋاتقاندەك بىلىنىۋاتىدۇ ،كۆزلىرىڭ يەنىلا مەسخىرە ئۇچقۇنلىرىنى چېچىۋاتىدۇ ،بىراق ھۆسنىڭدىكى تەبەسسۇم شۇ پېتىچە .مەن ئالبومدىن سۈرىتىڭنى سۇغۇرۇپ ئالدىم-دە ،پىغان ئىچىدە سۈرەتنىڭ كەينىگە قارىدىم .ئۇ يەرگە << ئەڭ سۆيۈملۈك كىشىم تەلئەتكە تەقدىم،1980-يىلى 3-ماي >> دېگەن خەتلەر يېزىلغاندى .بۇنى كۆرۇپ مېنى يىغا بېسىشقا باشلىدى .مانا 80-يىلنىڭ دەل بۈگۈنكى كۈنىدە بۇ سۈرەتنى سەن ماڭا ئۆز قولۇڭ بىلەن سوۋغا قىلغاندىڭ .مەن مۇشۇ سۈرەتتىكى قىز ئۈچۈن قانچىلىك ئازاپ چەككىنىمنى ،قانچىلغان كېچىلەرنى ئۇيقىسىز ئۆتكۈزگىنىمنى بىلمەيمەن. راست گەپنى قىلسام سارە ،مەن سېنىڭ بوغداي ئۆڭلۈك يۈزۈڭنى قاپقارا شەھلا كۆزۈڭنى ،ئوتتۇرىسىدىن چىغىر يول قويۇلمىغان ئۇلانما قېشىڭنى ،ساغراق ئۈستىدە ئويناپ تۇرىدىغان سۇمبۇل چېچىڭنى .تەبەسسۇم ئۆچمەيدىغان ئىسسىق چېھرىڭنى دائىم ئەسلەيمەن .ئوتتۇرا مەكتەپتە ئۆتكەن ئاشۇ ئۇنتۇلماس كۈلكىلەر ،بىر بىرىمىز بىلەن قول تۇتۇشۇپ يۈرۈپ دەرىس تەكرارلاشلار ،يازدا ھاۋاخان پاڭنىڭ بېغىدىن بېغىدىن ساڭا ئوسما ئوغۇرلاپ بەرگىلى كىرسەم ،ئۇ ئايال بىلىپ قېلىپ ،ئۈجمىنىڭ دوناي ياغىچىدا ياسىۋالغان ھاسسنى توكۇلتىدىپ قوغلاپ كەلسە ،سېنىڭ مەندىن بۇرۇن قېچىشلىرىڭ،ئۇ ئايالنىڭ مېنى قويۇپ سېنى قوغلاپ كىتىشلىرى،ئىش قىلىپ بالىلارچە ئاجايىپ قىلقلار...ۋاھ،نېمە دېگەن گۈزەل چاغلار ئىدى ھە!بىراق سارە ،ئىنسانى غورۇرۇمنى ،يىگىتلىك ئابرويىمنى ،گۈزەل ئارزۇ-ئۈمدىلىرىمنى ،ئەقىدەمنى خورلاپ ،يۇرەك باغرىمنى ئېزىپ قان قىلىۋەتكەن كېيىنكى بەختسىز كۈنلىرىم ،ئەنە شۇنداق بوغداي ئوڭلۇك ،زىلۋا بويلۇق ،مېھرى ئىسسىق بىر قىزدىن ،يەنى سەندىن كەلگەندى .ئۆزۈمچىلا ئويلايمەن سارە،ئاشۇ ئىللىق كۈلۈمسىرەشلەر ،مەن سۆيگەن گىلاس لەۋلەر نېمە دېگەن شەپقەتسىز ھە؟! ئاشۇ لەۋلىرىڭ بىلەن مەندىن ئايرىلىش تەلىۋىنى قويغاندىڭ ،شۇ چاغدا يىگىتلىك قىرانىغا يەتكەندىن بېرى تۇنجى قېتىم كۆزۈمگە ياش كەلگندى .ئىشەنمىگەندىم ،ئاشۇ  كۈننىڭ پەقەت چۈش بولۈپ قېلىشىنى تىلەيتتىم ،مەن شۇ تاپتا سەندىن ھەرگىز بۇنداق تەلەپنى كۈتمەيتتىم ،ئەكسىچە ماڭا تەسەللىي بېرشىڭ كېرەك ئىدى.ئارقىمۇ ئارقا كەلگەن زەربىلەر مېنىڭ قەلبىمنى ئېزىپ ،ۋۇجۇدۇمنى كۈكۈم-تالقان قىلىپ تۇراتتى.چۇنكى مەن ئېمىتىھاندىن ئۆتەلمىگەندىم .سېنىڭ نۇمۇرۇڭ مېنىڭكىدىن خېلىلا يۇقۇرى بولۇپ ،ئېمىتىھاندىن ئۆتكەندىڭ .ئويلىمىغان ئىكەنمەن سارە.ھەسىرەت چېكىش ،ئەقىدەم كۆيۈش ..مېنىڭ شۇ كۈندىن باشلانغان قىسمىتىم ئىكەن. سەن ئۇزاق ئۆتمەي << ھاۋا رايى مەكتىپى >> گە قوبۇل قىلىندىڭ ،ھەرگىز ئېسىمدىن چىقمايدۇ سارە،سېنى ئۇزىتىشقا چىققان ئاشۇ كۈن.سەن ماڭغان كۈنى بېشىڭغا مەن ياخشى كۆرىدىغان ھېلىقى ھاۋا رەڭ گاز ياغلىقنى ئارتىۋالغان بولۇپ،بىر جۇپ زەھلا كۆزۈڭدىن خۇشاللىق ئۇچقۇنى چاچىرايتتى.ئۇزىتىشقا دوستۇم جەۋلانمۇ چىقاندى.مەن بۇرۇندىنلا پەقەت جەۋلان بىلەن يېقىن ئۆتەتتىم.سەنمۇ ئۆز ۋاقتىدا جەۋلاننى مېنىڭ دوستۇم قاتارىدا كۆرۈپ يۈرەتتىڭ،جەۋلاننىڭ دادىسى شەھرىمىزنىڭ مۇئاۋىن باشلىقى ئىدى ،سېنىڭ ئاشۇ چاغدىكى خۇشاللىقىڭدىن قىزغانغان  يېرىم يوق سارە ،ئەكسىچە خۇش بولىۋاتاتتىم ،سېنىڭ شادلىقىڭغا ئورتاقلىشىۋاتاتتىم،ئېھتىمال بەك رومانتىك بولسام كېرەك،سېنىڭ ئاشۇ چاغدىكى خۇشاللىقىڭ ماڭا بىر نەچچە سېكۇنت شادلىق بېغىشلىغاندى.بىراق بۇ خۇشاللىقىمنىڭ بىر ئەخمىقانىلىق بولۇپ قېلىشىنى نەدىن بىلەي . سەن شۇ تاپتا جەۋلان بىلەن پىچىرلىشۋېتىپ نېمىشقىدۇ يىغلىدىڭ.مەن بۇ كەيپىياتتىن ھەسەت ئۇتىدا پۇچىلىنىۋاتاتتىم،سارە.مەن خىجىللىق ئىچىدە يېنىڭلاردىن داداڭ-ئاناڭلارنىڭ قاتارىغا  كەتتىم .دادڭ بىلەن ئاناڭمۇ جەۋلان توغرىسىدا نېمىلەرنىدۇ تالىشىۋاتاتتى.شۇ پەيىتتە يولۇچىلار ئاپتۇبۇسى كېىلىپ توختىدى .سەن يەنە نەچچە مىنۇتتىن كېيىن ماڭاتتىڭ سارە. ھازىر مەنمۇ سېنىڭ بالدۇرراق مېڭىشىڭنى تىلەۋاتاتتىم .سەن ئاپتۇبۇستىن ئورۇن ئالدىڭيۇ ،يەنىلا جەۋلاندىن كۆز ئۈزمەيتىتڭ .جەۋلانمۇ ساڭا تىكىلىپ تۇراتتى ،سەن يىغلىدىڭ ،ئۇ يېنىڭغا باردى ،سىلەر نېمىلارنىدۇ ۋەدىلەشتىڭلار .مېنىڭ غەزەپتىن يېرىلاي دەپ قالغان يۈرىكىمنى ئېزىپ ،سېنىڭ جەۋلانغا يېلىنىپ تۇرۈپ ئېيتقان <<جەۋلان ،مەن مەكتەپكە بېرىپلا ساڭا خەت يازىمەن ،سەنمۇ ئېرىنمەي خەت يېزىپ تۇرغىن >>دېگەندەك سۆزلىرىڭ قولاق پەردەمنى يىرتىپ پارە-پارە قىلىۋەتتى.ئاھ،خۇدا!بۈگۈن سەن مېنى بېچارە قولاق موللىسىغا ئايلاندۇرۇپ قويۇپسەن.مەن بۈگۈن ئۆزگىلەردىن ئاڭلىسام ئىشىنىشىم تەس بولغان،لېكىن ئۆزۈم ۋاستىسىز كۆرىۋاتقان ،ئاڭلاۋاتقان مۇشو ئەسىردىكى ئەڭ يېڭى ،ئەڭ دەھشەتلىك خەۋەرلەرنى ئاڭلاۋاتىمەن،ھەقىقەتنىڭ تەكتىگە يېتىۋاتىمەن سارە ،ئاھ تەڭرىم ،بۇ زادى قانداق ئويۇن ؟ئاشۇ جەۋلان مېنىڭ ئىشەنگەن دوستۇم ھە! مەن نېمىشقا تۇرمۇشنى شۇنچە ئاددى ،شۇنچە يۈزە چۈشەندىم .ئىنسانلار ھەي ئىنسانلار ،مېنىڭ ئىنسان ھەققىدىكى چۈشەنچەم نېمانچە ئاددى.... مەن جەۋلانغا شۇنچە ئىشىنەتتىم .سارە،بۇنى سەنمۇ بىلەتتىڭ ،جەۋلان مېنىڭ سېنى قانچىكلىك ياخشى كۆرىدىغانلىغىمنى بىلەتتىغۇ؟سەن مېنىڭ جېنىم ئىكەنلىكىڭنى ،ھايات يولۇمدا ساڭا ياندىشالمىسام قانداق ئاقىىۋەتكە قالىدىغانلىغىمنى بىلەتتىغۇ؟مەن ئاشۇ چاغدا سېلەرنىڭ دىراماڭلارنىڭ پەردىسىنى يېپىۋېتىپ ،قايتىپ كىتىشكە ھەركەت قىلىپ باققاندىم ،بىراق پۇتلىرىم ئىرادەمگە بويسۇنمايتتى.سەن ماڭدىڭ سارە ،ئىشقىلىپ ،ئىلگىركى ئۇنتۇلماس كۈنلەرنىڭ يۈزىنى قىلىپ بولسىمۇ ،ماڭا قىيا بېقىپ قويماي كېتىپ قالدىڭ .ئويلىسام ئويلىغىم كېلىدۇ بىزنىڭ ئارىمىزدا مۇشۇنچىلىك يولمۇ قالمىغانكەن سارە.مەن بۇ جايدا قانچىلىك تۇرغىنىمنى بىلمەيمەن ،پەقەت پۈتۈن نېرۋلىرىم لەرزىگە كېلىپ ،يۈرىكىم قۇلاق تۈۋدىلا  سوقىۋاتقانلىقىنى ،بارلىق ئۇمىد -ئارزۇلىرىمنىڭ ئەڭ ئاخىرقى شامىنىڭ ئۆچىۋاتقانلىقىنى سېزەتتىم. __ تەلئەت ! بۇ جەۋلاننىڭ ئاۋازى ئىدى. __ ماڭ ،قايتىپ كېتەيلى ،سەن ھاڭۋېقىپ تۇرغىلى نەۋاق. مەن ئۆرۇلۇپ جەۋلانغا قاردىم.ئۇنىڭ كۆزىدىن غالىپلارنىڭ غەلبىدن كېيىنكى مەمنۇىنلىقى ئەكىس ئېتەتتى.ئاشۇ مەمنۇنلىقنىڭ بىر يەرلىرىدىن ھىيلىگەرلىكنىڭ غىل-پال سايىسىنى كۆرۈۋاتاتتىم.ئۇ مېنىڭ بىگىزدەك تىكىلىپ قارىشىمغا بەرداشلىق بىرەلمىدى بولغاي ،ئۆزىنىڭ ئوڭايسىز ھالغا چۈشۈپ قالغىنىنى چاندۇرۇپ قويدى ۋە كېكەچلىگىنىچەئېيتتى: تەلئەت ماڭا نې...نېمانداق مىختەك قادىلىۋەېرىسەن؟خۇددى مېنى بۈگۈنلا كۆرۈۋاتقاندەك؟ ئۇنىڭ ھودۇقۇش ئىچىدىكى بۇ سۆزلىرى ،بىر ئاجىزەنىڭ يەر تېگىدىن چىقىۋاتقان ئېڭرىشىدەك ناھايتى زەئىپ ئىدى .مەن يەنىلە ئۇنىڭدىن كزۈمنى ئۈزمەي تۇرۈپ قاقاھلاپ بار ئاۋازىم بىلەن كۈلۈشكە باشلىدىم.جەۋلاننىڭ ئەسلىدىكى مىس  يالاتقاندەك چىرايى بارغانسىرى تاتىرىپ كېتىۋاتاتتى.مەن تۇنجى قېتىم ئەڭ ھيلىگەر ،ئەڭ خەتەرلىك رەقىبىم بىلەن كۆزۈم ئارقىلىق << جەڭ >> قىلىۋاتاتتىم .بۇ جەڭدە ئاخىرى مەن غالىپ كەلدىم .مەن يەنە يەڭدىم ،سارە .مەن كۈلكەمنى توختاتتىم-دە ،ئۆزۈمچە سۆزلەپ كەتتىم : __ جەۋلان توغرا ئېيتىسەن ،مەن سېنى بۈگۈن تۇنجى قېتىم كۆرۈۋاتىمەن .يىللاردىن بېرى سەن بىلەن ھەر كۈنى دېگۈدەك  ئارلىشىپ ئۆتكەن بولساممۇ ،پەقەت سېنىڭ قېسمىڭنى ،يەنى ئادەمگە  ئوخشايدىغان قىياپىتىڭنىلا كۆرگەنكەنمەن .بىراق سېنىڭ خىيانەتكە تولغان ئاشۇ رەزىل قەلبىڭنى سەزمەپتىكەنمەن.مانا بۈگۈن سېنىڭ ئەسلىڭنى كۆرۈپ كونىلارنىڭ<< ئادەمنىڭ ئالىسى ئىچىدە،ھايۋاننىڭ ئالىسى تېشىدا>> دېگىنىگە چىن پۇتتۇم ، دېدىم-دە ئۆرۈلۈپلا قايتتىم .جەۋلان تۇمشىقىدىن قارماققا ئېلىنغان تۈلكىدەك تىپىرلاپلا قالدى .مەن شۇ چاغدا ئۆيگە قانداق كېلىپ قالغىنىمنى بىلمەيمەن سارە. سېنىڭ ئۆز ۋاقتىدا ماڭا يازغان قوليازمىلىرىڭ .مېنىڭ ساڭا  ئاتاپ يازغان شېئىرلىرمنىڭ ھەممىسىنى يىرتىپ تاشلىدىم،ھەتتا بۇنىڭلىق بىلەنمۇ پۇخادىن چىقماي ئۇلارنى كۆيدۈردۈم  .سارە،بىراق يەنىلا ئازاپ ئىچىدە پەرىشاندىم ،ھەسىرەت پاتقىقىغا تېخىممۇ چوڭقۇر چۆكۈپ كېتىۋاتاتتىم .سەن يۇزسز ،قارا باتۇرلىقىڭ بىلەن مېنى مەغلۇپ قىلدىڭ سارە .بەكمۇ ھەيرانمەن،ئەتىراپىمدىكى جىمىكى نەرسىلەر ،ھاياتىمغا تەھدىت سېلىۋاتقان دەرت-ئەلەملەر مېنىڭ قورققۇمنى  كەلتۇرەتتى .دۇنيادىكى گۈزەلىكلەرنى سۆيىدىغان روھىي ئىنتىلىشىم بىر كۈچلۇك ۋۇلقانغا ئايلىنىپ ،پۈتۈن جىسمىمنى ئۆرتەپ تىلىم-تىلىم قىلماقتا ئىدى .ئېغىر ئازاپ كۆزلىرىمنى نۇرسىزلاندۇرۇپ ،ئۆزۈمنىڭ قورقۇنۇشلۇق بەشىرەمدىن باشقىسىنى كۆرەلمەيدىغان ھالغا كەلتۈرۈپ قويدى ،ئۈمىتسىزلىك قولاقلىرىمنى پاڭ قىلىپ ،يۈرىكىمنىڭ ئەلەملەك سوقىشىدىن باشقا ھېچنىمىنى ئاڭلىيالماس ھالەتكە كەلتۇرۋەتتى .بۇ مەن ئۈچۈن بىر قىسمەت ئىدى.تەقدىرنىڭ ماڭا ئاتا قىلغان قىسمىتى ئىدى سارە.    مەنبە:  يېڭى قاشتېشى . ئاپتۇرى مۇھەممەد كامال <خۇش خۇي> داۋامى بار : ۋاقىت مۇناسىۋىتى بىلەن تۇللۇق يوللىيالماي قالدىم ،توغرا چۈشەنگەيسىلار ،ئامال بار تىز يوللاشقا تىرىشىمەن

يولتۇز

	يەن بىر ئازابلىق كەچمىش باشلىنىپتۇ دە  تازىمۇ بىر  .ئاخىرىنى تېزرەك يولىۋىتەرسىز ، بەك ساقلاپ كەتمەيلى جۇمۇ ؟

osal147

	داۋامىنى  يوللاپ  بولغاندا  ئوقايچۇ

osal147

	داۋامىنى  يوللاپ  بولغاندا  ئوقايچۇ داۋامىنى  ساقلاپ كۆزۈم تۆت بوپ كەتمىسۇن يەنە

360

	داۋامىنى تېزراق يوللارسىز،تەشنامەن

salkin-ay

	ئاخىرى چىقماي قالماس ھە؟ قاشتېشىنىڭ قايسى يىللىق قانچىنجى سانى بولغىيتتى ؟

barnakiz886

	داۋامىنى ساقلايمەن

tanha530

1670154432

	salkin-ay يوللىغان ۋاقتى  2012-11-22 09:54 PM ئاخىرى چىقماي قالماس ھە؟ قاشتېشىنىڭ قايسى يىللىق قانچ ... 2002 يىلى 1- سان

nazila998

	ياخشى يىزىلغان يىكايە ئىكەن ، تەييار بولغاندىكىن بىراقلا يوللىۋەتسىڭىزچۇ ، داۋامىنى تىزرەك يوللاڭ - ھە ،