سۆيگۈ ئارخىپىم

tabassom

	مسرانم مۇنبىردىكەرگە نمە بۇلدى ھەممسى دىيشۋالغاندەكلا ئۇخشاش ئايغى يۇق تېما يۇللغىلى تۇردىغۇ.

yulghun0908

	بەك ياخشى يېزىپسىز  داۋامىنى كۈرۈشكە ئىنتىزارمىز...........

sumaya0999

	داۋامى قاچان چىقار ساخلايمىز تىزراق يوللاڭ.........

dilfuza520

	سىز مىنىڭ جورەم ئېكەنسىز راسلا  مەنمۇ تۇلۇقتا مۇھەببەتلەشكەنىدىم .بولمىسىغۇ مۇھەببەتلىششقۇ بەكلا شىرىن لىكىن سىزنىڭ رديھانگۇلىڭىز  زادى بولمايدىكەن .ۋەدىلەشكەن بالىنى ئۇمۇتسىزلەندۇرۇپتۇ   سىزگە ھىسداشلىق قىلىمەن

xahlaay

	دوستۇم ئالدى بىلەن سالامەتلىكىڭىزنىڭ بۇرۇنراق ئەسلىگە كېلىشىنى تىلەيمەن. ھايات دېگەن شۇنداق بىلىدىكەن،ھەممىلا ئادەم ئۆزى ياخشى كۆرگىنى بىلەن بىرگە بولالمايدىكەن ،تەقدىرگە نېمە ئامال ،ئۈمۈدۋار بۇلۇڭ

992402464

	ئاخىرىنى تىزرەك يوللىشىڭىزغا تىلەكداشمەن ئۇلۇغ ئاللا كىسىلىڭىزگەشىپالىق بەرسۇن،،،،

xiren0997

	ۋاي ۋاي ۋاي ئاخىرى چىقمايدىغان تېما بولۇپ قالمىسىلا بولاتتىغۇ؟

sepra

	ھەممىسىنى بىراقلا يېزىپ يوللىۋەتكەن بولسڭىز، مەنمۇ بىراقلا ئۇقۇپ تۇگىتىۋەتسەم بولمامتى .

safiyaa

	؟؟؟؟

kvyqi

	ھەپتىدىن كىين  مەكتەپكە كىرىپ ئارزۇ توشقۇزدۇم ، شۇ چاغلاردا نىمىنى ئويلىدىمكىن تاڭ ھىچ بىلمەيمەن  ،يىراق بولسۇن دەپ ئارزۇ كاتەكچىسىنىڭ ھەممىسىگە خاربىندىكى ئىسمى ئالى مەكتەپ بولغان جايلارنى توشقۇزىۋەتتىم ،ئۆيگە قايتىپ كىلىپلا كىتاپلار دۇنياسىغا غەرق بولدۇم ۇ چاغلاردا تاماكىنى ئوبدانلا تاشلىغان ئىدىم ، بىر كۈنى شەھەرلىك بىر تۇققىىمىز بىزنىڭ ئۆيگە پەتىگە چىقىپتۇ ، شۇ چاغلارغىچە مەن شەھەردە تۇققىنىمىز بارلىقىى ئاڭلىغان بولساممۇ كۆرۆپ باقماپتىكەنمەن ،  ئۇلاربىڭ مەن بىلەن تەڭ دىمەتلىك بىر ئوغلى بار بولوپ ئىسمى ئەزىمەت ئىكەن ، ئۆزى شوخ چىقىشقاق بالا بولوپ بىز ناھايىتى تىزلا ئۆم بوپ كەتتۇق ، ئۇ مىنى ئۇلارنىڭكىگە تەكلىپ قىلدى ، مەن بىر نەچچە كۈندىن كىين ئۇلارنىڭكىگە باردىم ، شەھەرلىك بۇ دۇستۇم كەيىپخۇمار چىقىپ قالدى، بارغان كۈنى كەچتىە ئۇ ئاۋال مىنى  دىسكوخانغا ئېلىپ باردى ، ئۇ يەردىن  بەك ئۇزۇندا يېنىپ چىقىپ ،بىر دوستىنىڭكىگە باردۇق ، بۇ ئاغىنەممۇ قىززىقكەن ، بىر ئوبدان ئۆيى تۇرسا مىنى شۇ يەردە قونوپ قىلشقا قىستاپ تۇرۋالدى، كىيىن بىلسەم ئىش باشقىچە، بۇ كاتەكتەك ئۆي ئادەمگە لىق تولدى ، ئاندىن سۇرۇندا ھاراق بىلەن قاپاق ئايلىنىقا باشلىدى .............. مىڭ قىلسىمۇ ھاراقتىن بىر تېمىم ئاغزىمغا ئەكەلمىدىم ،ئەمما چىللىم نەۋىتى ماڭا كەلگەندە سالاغا بوشلۇق قىلىپ بىر نەچچە رەت نۆۋىتىمنى ئۆتكۈزمىدىم ، مۇشۇنداق قىلىپ بۇ تەتىلدە بۇنداق سۇرۇنغا ئاز دىگەندىمۇ ئون قېتىم كىرىپ قالدىم ،ئەڭ دەسلەپتە كىرمەسلىكنى ئويلىغان ئىدىم ، ئەمما چىللىم مىنى بۇدۇنيادىن ئايرىپ ئازاپلىرىمنى بىراقلا ئۇنتۇلدۇرۇپ ئاسماندا پەرۋاز قىلدۇراتتى ، مۇشۇنداق يەرلىرىنى دەپ ئىزلەپ سوراپ كىرىدىغانمۇ بوپ كەتتىم ، كىين ماڭا خاربىندىن چاقىرىق كەلدى، داداملارنىڭ توسىشىغا قارىماي ئۆيدىن بىرنەچچە كۈن بالدۇر چىقتىم ، ئۈرۈمچىدە بىر نەچچە ساۋاقداشلىرىم بار ئىدى ، شۇلارنى پاناھدىغاچ بۇ يەردە شەھەر كۆرۆپ تۇردۇم ، ئاللاھ ئىگەم ، ئۇيغۇرۇمنىڭ ياشلىرىنى بىراقلا ئىس-تۈتەككە پالىغانمۇ قاندا ق ، بۇ يەردىكى دوسلىرىممۇ ئەزىمەتتىن قېلىشمىغۇەك بوپ كىتىپتۇ،ئەمما ماڭىمۇ تازا خۇشياققان ئىدى، پويىزنىڭ ماڭىدىغان كۈنىمۇ كەلدى ،مەن خۇددى ئۇيقۇدىن ئويغانمىغان كىچىك بالىدەك مەس-ئەلەس ھالەتتە پويىزغا چىقتىم ،خاربىنغا 3كۈندىن ئارتۇقراق ۋاقىتتا كەلدىم .   مەكتەپكە كىرىپ تىزىملىتىپ بولوپ ياتاققا ماڭاي دەپ تۇرسام بىرنەچچە خگنزۇ ساۋاقداش كىلىپ قۇلۇمدىن يۈك تاقىلىرىمنى ئالدى ،ھەممىسىگە خەنزۇچە رەھمەت ئىيتىپ تۇرسام بىر  ئۇيغۇر «ئەسلى ئۇلارنىڭ  ئارىسىدمۇ  ئۇيغۇر بار ئىكەن » ماڭا چاخچاق قىلىپ دېدى : -بولدى ئۇكا ، شېشېرىڭنى قۇي، ھەممىمىز ئوخشاش ئۇقۇغۇچى دىدى، مەن سەل خىجىل بولوپ تىزلا قۇلۇمنى ئۇزاتتىم ، ئىككىمىز تىزلا تۇنۇشۇپ قالدۇق ، ئويلىمغان يەردىن بۇ ياق مىنىڭ يۇتدېشىم چىقىپ قالدى، ئۇنىڭ ئۈستىگە مەكتەپ مىللى بالىلارنى ئايرىم تۇرغۇزىدىغان بولغاچ مەن ئۇنىڭ بىلەن بىر ياتاقتا ئىكەنمەن ، ئۇمىنىڭ كىلشىمنى بىلگەچكە مىنى بۇيەردە ساقلاپ تۇرۇپتىكەن ، مەكتەپ ناھايتىى چوڭ ھەم گۈزەل  ئىدى، شىنجاڭلىق ئۇقۇغۇچىلارمۇ خېلى كۆپ ،ئەمما ئۇيغۇرلار 50نىڭ ئەتراپىدا ئىكەن ،بىر ھەپتىگىچە ھەربىي مەشىق قلدۇق ، بۇ  جەرياندا مىنىڭ روھى كەيپىياتىم خېلى ياخشى بولوپ قالدى ، كىيىن دەرسمۇ باشلاپ كەتتۇق ، ئاستا -ئاستا بۇ يەرگە كۆنۈشكە ، ئاندىن زىرىكىشكە بالىدىم ، دىمىسمۇ بۇيەردە بالىلار دائىم توپ -توپ بولوپ يۈرىدىكەن .مەن توپ توپ بولوپ يۈرەي دىسەم مەن بىلەن بىر يىلدا كەلگەنلەرنىڭ ھەممىسى قىز بالا بولوپ چىقىتى ، شۇنداق قىلىپ ئاستا -ئاستا پۇشايمان قىلشقا باشلىدىم ، مۇھەببەت دىگەندى كۆڭلۈم سورۋىغاچقا م قىزلارمۇ كۆزىمگە جىندەكلا كۆرىنىدىغان بولوپ قالغان ئىدى، ھەممە ئىش ئاشۇ تۇنجى  يىللىق قۇربان ھېيت پائالىتىدىن باشلانغان ئىدى، ياتاقتا نەدىن پەيدا بولوپ قالدى ،بىر گىتتار پەيدا بولوپ قالدى ،ئەمما ھېچكىمنىڭ چالغىنى كۆرمىدىم ، بۇ ياتاقتا مەن ئەڭ كىچىك بولغاچقا باشقىلارنىڭ نەرسىسىگىمۇ ئالدىراپ چىقىلمايتىم ، شۇڭا بىر نەچچە كۈنگىچە   قۇلۇمغا ئېلىپ چېلىپ باققۇم كەلدۇيۇ،ئەمما تارتىنىپ چالمىغان ئىدىم ،ئۇ كۈنى شەنبە بولغاچقا ھەممەيلەن سىرتقا چىقىپ كەتكەن ئىدى، مەن بىردەم كومپىيوتىردا ئۇيۇن ئۇيناپ باقتىم ، مۇنبەر ئارىلاپ باقتىم ،ئەمما ھېچقايسى خۇشياقمىدى، ئاخىرى قۇلۇمغا گىتتارنى ئېلىپ ئەڭ باشتا ئۆگەنگەن «پۇشايمان» دىگەن ناخشنى  مۇڭلۇق چېلىشقا باشلىدىم ،   يەر قاتتىق ئاسمان بەك ئىگىز ، خىجالەت ئىلكىدە تۇرۇپ قالدىم. كۆز ياشىم تۆكۈلگەندە ،                           يىتىپ كەلدى پۇشايمان ، قىينىلىپ ئاران نەپەس ئالدىم ! [mp3=1]http://file.basbas.cn/musicfile/mp3/zulpikar/puxayman.wma[/mp3]