بىر تىزىق مارجان ،بىر دەستە گۈلدەك،
ئۆتكەن ئىدۇق ساۋاقداش بۇلۇپ .
.............
ئىسكەندەر سەمەتنىڭ بۇ ئۇلۇغ ئىجادىيىتى پۈتكۈل ئۇيغۇر سىتودىنتلىرىغا مەڭگۈلۈك ناخشا بوپ قېلىشى مۇمكىن !

ھېلىمۇ ئېسىمدە ،ئالى مەكتەپكە بارغان تۇنجى يىلىم ئۈرۈمچى كۆزۈمگە شۇنچىلىك سەت كۆرۈنگەن ،
مەكتەپمۇ ھەم شۇنچىىلىك سۇغۇق بىلىنگەن ئىدى ،مەكتەپ ھاياتىغا كۆنەلمەي مۇنۇ شئېرلارنى يازغىنىم
ئېسىمدە :
زېرىكتىم مەن زېرىكتىم ،
ئۈرۈمچىدىن زېرىكتىم ،
ئەجەپ تەسكەن ئوقۇماق ،
مەكتىپىمدىن زېرىكتىم ....

پىيىزى كۆپ گۆشى يوق ،
چاچ چىقىدۇ مانتىدىن ،
پولو بولدى مۇشۇمۇ ،
سەۋزىسى كۆپ گۈرۈچتىن ،
 
سېغىندىم مەن سىېغىندىم ،
جان ئاپامنى سېغىندىم ،
قاچان كىلەر بۇ تەتىل ،
لەغمىنىڭنى سېغىندىم ....
كۆزنى يۇمۇپ ئاچقۇچە ئالى مەكتەپنى پۈتتۈرۈپ ئىشقا چۈشكىنىمگە ئىككى يىل بوپ قاپتۇ ، ۋاقىت نىمە دىگەن تىز ئۆتىدۇ ھە ؟شۇتاپ ھېلىھەم ئۆزۈمنى بىر ئۇقۇغۇچىدەك ،بىر كۈنى تەتىل بۇلۇپ ئۆيدە ئۇزۇن مەزگىل ئارام ئالىدىغاندەك ھېس تۇيغۇلاردە يۈرۈيمەن .......

ئىشقا چۈشكەن يىلىم خىزمەت مۇناسىۋىتى بىلەن ئۈرۈمچىگە بارغىنىمدا ئانا مەكتىپىمنى بىر يوقلاشنى ئويلىغان بولساممۇ كىرىشكە جۇرئەت قىلالمىغان ئىدىم ،بۇ قېتىم زور غەيرەت بىلەن ئۆزۈمنى تۇتىۋېلىپ مۇرەككەپ ھېسىياتلار ئىچىدە مەكتەپكە قەدەم باستىم...
بۇرۇن مەكتەپ قوروسىغا  كىرىپ ماڭا ماڭمايلا تونۇش بىلىشلەر ئۇچرايىتتى ھەم سالاملىشىشلار ئۈزۈلمەيىتتى ،سىرتلارغا چىقىپ قايىتقاندا  خۇددى ئۆزەمنىڭ مەھەللىسىگە كەلگەندەك ئۆزۈمنى شۇنچىلىك خاتىرجەم سېزەتتىم ،لىكىن بۇ قېتىم مەكتەپ ئىچىدىكى ھەممە نەرسە ماڭا ناتۇنۇشتەك بىلىندى ، ئەينى ۋاقىتتىكى مەن بىلەن تەڭتۇش شۇ بىرتوپ قىز يىگىتلەرنى ،شۇ تۇنۇش چىرايلارنى بۇ ناتونۇش سىتودىنتلار ئارىسىدىن ئىزلەيىتتىم ،لىكىن تاپالمايىتتىم .....

خىيال بىلەن بىلىپ بىلمەي ئۆزۈم ياتقان شۇ ياتىقىمنىڭ ئالدىغا كىلىپ قاپتىمەن



ياتاق باشقۇرغۇچى شۇۋاقىتتكى باشقۇرغۇچى ئىكەن ،مىنى كىرگۈزدى ،ئىككىنچى قەۋەتتىكى ئۆزۈم ياتقان ياتاقنىڭ ئالدىغا كەلدىم، ئشىك ئۇچۇق ئىكەن ،ئىچىدىن بالىلارنىڭ پاراڭلىشىۋاتقان ئاۋازى ئاڭلاندى ، كىرىپ ئۇلار بىلەن پاراڭلىشىشنى ،
ئۆزۈم ياتقان شۇ كارۋاتقا چىقىپ بىر يېتىۋېلىشنى ئويلۇدۇم ،لىكىن جۇرئەت قىلالمىدىم.... 



 

قورسۇقۇم ئاچقاندەك بولدى ،ئاشخانىغا چاپتىم ،بۇرۇن مەكتەپ ئاشخانىسىنى نامراتلار ئاشخانىسى دەيىتتۇق ،لىكىن مىنىڭ بۇ قېتىم شۇ نامراتلار ئاشخانىدا يىگۈم كەپ قالدى .. 


مەكتىپىمىزدە بىر كىچىك  بازار بۇلىدىغان ،شۇنداق ئويلايمەنكى ئۈرۈمچىدىكى ئالى مەكتەپلەر ئىچىدە تامىقى بۇنىڭدەك ئوخشايدىغان ھەم ئەرزارن ئاشخانا يوقمىكىن ،ئاشخانا ئاچقانلارنىڭ ياخشىلىغى ،ھەممىمىز دەپتەرگە يازدۇرۇپ قۇيۇپ يەۋرېرەتتۇق ،ئاي ئاخىرىدا پۇلىنى ھېساپلاشقاندا خوجايىنلار 30-40كوينى كۆتىرىۋېتەتتى ،بۇ بىر  ئۇقۇغۇچىغا نىسپەتەن ئاز پۇل ئەمەستى ...ماۋۇ تاۋسەن مىفەنلەر ھازىرمۇ شۇنداق ئەرزانكەن ..... 


تويۇقسىز ساۋاقداشلىرىمنى ،ياق، مەكتەپداش تەڭتۇشلىرىمنى ياد ئېتىپ قالدىم ،بىر چاغلاردا بزمۇ شۇنداق غەمسىز ئىدۇق،ئۆز مەيلىمىزچە نە نەلەرگە بېرىپ ئوينايىتتۇق : 


ئاخشاملىرىنى تورخانىلاردا تۈنەپ كەچ قالساق مەكتەپنىڭ بۇ ئارقا ئىشىكىدىن ئارتىلىپ كىرەتتۇق ،لىكىن ھازىر ئۇ پاكار سىيرىلما ئىشىكنىڭ ئورنىغا بۇ ئىشىكىنى ئورنۇتۇپ قويۇپتۇ ،ھازىرقى بالىلارغا تەس بوپتۇ دە !


خوشلىشىدىغان چاغدا سىنىپتىكى يىگىتلەر مانا مۇشۇنداق رومكا سوقۇشتۇرۇپ خوشلاشقان ئىدۇق راس گەپ قىلسام ئۇ چاغلاردا مەن ھاراق ئىچمەيىتتىم ،لىكىىن ھازىر پۇشايمان قىلىمەن  ،مانا ئەمدى زەھەر بولسىمۇ شۇ ساۋاقداشلىرىم بىلەن ئىچشكە رازى ئىدىم ،لىكىن بۇ مەڭگۈ مۇمكىن بولمايدۇ ،چۈنكى بۇنىڭ ئىچىدىكى نەۋقىرانلاردىن تۇنجى ئايلىق مۇئاشىنى خەجلىشكە ئۈلگۈرمەيلار بۇ دۇنيادىن خوشلاشقىنىمۇ بار ...... 


 يان تېلفۇنۇمدا سۈرەتكە تارتىۋاتقىنىمدا بەزىلىرى ماڭا ھەيرانلىق نەزىرى بىلەن قارايىتتى ،
مىنىڭ بۇ سىتودىنىتلارغا شۇنداق دەپ ۋارقىرىغۇم كىلەتتتى :
بىزنىڭمۇ سىلەردەك بەخىتلىك چاغلىرىمىز بولغان ،ئالى مەكتەپنى مەڭگۈلۈك دەپ ئويلاپ قالماڭلار ،كىىتىدۇ ،ھەممىسى كىتىدۇ ،سىلەردە پەقەت  شىرىن ،تولىمۇ شىرىن ،تاتىلىق ،تولىمۇ تاتلىق ئەسلىمىلەرلا قالىدۇ ،مەكتەپنى قانداق پۈتتۈرگەنلىكىڭلارنى سەزمەيلا قالىسىلەر ،ئالى مەكتەپتىن ئايرىلىپ جەمىيەتكە قەدەم قويغىنىڭلاردا سىلەرنى نۇرۇغۇن قايغۇ غەملەر كۈتۈپ تۇرىدۇ ،زىممەڭلارگە يۈكلەنگەن يۈكنى ئارتىپ تۇرمۇش ، تىرىكچىلىك ھەلەكچىلىكىدە تۇرمۇشتىن  ئىبارەت بۇ ئايىغى چىقماس يولنىڭ قايناملىرىدا ئۆمرۈڭلار ئىرىپ  تۈگەيدۇ...
ئەمدى ئاتا ئاناڭلاردىن پۇل سورىيالمايسىلەر ،داڭلىق شەخەسلەرنىڭ لىكسىيەلىرىنى ھەقسىز ئاڭلىيالمايسىلەر ،تورخانىلاردا كىچىلەپ تۈنەپ يۈرەلمەيسلەر،سۆڭىكى يوق پۇلنى خەجلەپ بىغەم يۈرەلمەيسىلەر . ....
ئەي ئۇكىلار  ،ئۇقۇڭلار ،ياخىشى ئۇقۇڭلار ،ئالى مەكتەپ ھاياتىڭلارنى قەدىرلەڭلار ،مۇمكىن بولسا چوقۇم ئاسپىرانىتلىقتا ئۇقۇڭلار ،بۇنىڭدا ئالى مەكتەپ ھاياتىڭلارنى ئۇزارتالايسىلەر ..... 



 

خاتىمە :

سىېغىندىم مەن سېغىندىم ،
ئۈرۈمچىنى سېغىندىم ،
ئۇقۇسامكەن يەنا بىر ،
مەكتىپىمنى سېغىندىم ...



زېرىكتىم مەن زېرىكتىم ،
جەمىيەتتىن زېرىكىتم ،
ئەجەپ تەسكەن پۇل تاپماق ،
مەكتىپىمنى سېغىندىم !

            مەنمۇ ئالىي مەكتەپ ھاياتىمنى سېغىندىم ،،ئوقۇش پۈتتۈرگىلى بىر يىل بوپتۇ ،،،ھەي ،،شۇ  چاغلار ،،،
      يۇقارقىسى يېزا ئىگىلىك ئۇنۋىرسىتىغۇ؟؟؟؟؟

   كەچۈرۈڭ  بەزى سۈرەتكە دىققەت قىلماپتىمەن ،،،،
  مەن ئۈرۈمچىدە 5 يىل ئوقۇغان بولساممۇ بەزى مەكتەپلەرگە بېرىپ باقماپتىمەن ،،،
    مالىيە ئىقتىسات ئۇنۋىرسىتىغا خەنزۇتىلى يۇقىرى دەرىجە ئىمتىھانىغا بارغىنىم ئېسىمدە ،،،
  مەن  شىنجاڭ ئۇنۋىرسىتىدا ئوقۇغان ،،،

مەن مەكتەپ پۈتتۇرگىلى توپتۇغىرا 4 يىل بولىدى . مۇشۇ جەرياندا مەكتەپكە بىرە قېتىمۇ بېرىپ باقمىغان ئىدىم . بىراق مۇشۇ بىر ئاينىڭ ئالدىدا مەلۇم ئىش تۈپەيلى باردىم . 4 يىلىنىڭ ياقى پەقەت ئۇقۇغۇچلار ئاملىشىپ تۇرۇپتۇ ، بىراق مەكتەپنىڭ ھېچقانداق يېرى ئۆزگەرمەپتۇ . مەن مەكتەپ دەرۋازسىدىن كىرىپ ھەر كۈنى ئەتىگەندە چېنىقىپ يۈگۈرەيدىغان شۇنداقلا پۇتبۇل ئۇينايدىغان مەيدانغا تۇيماي قاراپ كەتتىم . ھەر قېتىم پۇتبۇل ئۇينسام بىر ئوغۇل ساۋاقدىشىم ماڭا خاپا بۇلاتتى . قىز بالا تۇرۇپمۇ قاچانلا قارسا پۇتبۇل ئۇينايدىكەنسەن دەپ قايناپ قۇياتتى،مانا شۇ ساۋاقدىشمنى شۇنداقلا شۇ 4 يىلىنىڭ ئالدىدىكى شېرىن كۈنىلەرنى بەكمۇ سېغىندىم !!!
مەكتەپتىكى ئىشمنى پۈتتۈرۇپ بولۇپ مەكتەپ ئىچىنى بىر قۇر ئايلىنىپ چىققاندىن كېيىن ئاستا قەدەمىلىرىنى تېزىلىتپ مەكتەپتىن چېقىپ كەتتىم ، بولىمسا ئىلگىرى كۈنلىرىم ئېسىمگە كېلىپ مېنى ئازابلاپ قۇيدىكەن .
ئەگەر مۇمكىن بولغان بولسا مەنە يەنە ئۇقۇىغان بۇلاتتىم . شۇنداق بۇلۇشنى بەكمۈ ئۈمۈد قىلىمەن ، بىراق ئەمدى بۇنداق پۇرسەت قالمىدى .


ئاۋۇ نەنسەندە چۈشكەن رەسىمما ؟ ئىككىمىزنىڭ مەكتىپى يېقىن يەردە ئىكەنتۇق .  

سىز ئەسلەپ ياش تۈكىدىغان ئىشى جىق چىقىدۇ تېخى ....

يۇزى تۇتۇق چىقىپ قالغان سىز بەلكىم...
 ياخشى ئەھمىيەتلىك تىمىكەن...ئۆتۈپ كەتكەن  ۋاقىتلارنى ئەسلەپ قالدىم..

مەن 16 يېشىمدىلا ئەسكەر بولغان، شۇڭلاشقا ئالىي مەكتەپ قەدىرىنى بىلمەيمەن. بىراق تولۇق ئوتتۇرنىڭ دەسلەپكى يىللىرىنى شەھەرلىك مەكتەپتە ياتاقتا يېتىپ ئوقىغان،
ئەشۇ چاغلاردىكى ساۋاقداشلىرىم بىلەن. سەپداشلىرىمنى قىسىمدا ئۆتكەن كۈنلىرىمنى بەكلا سېغىندىم.

مەن ھازىر  شىنجىياڭ ئۈنۋىرسىتىدە ئوقۇيمەن، ئالىي مەكتەپ ھاياتى ھەقىقەتەن بەك كۈڭۈللۈك   

بىزنىڭ مەكتەپ    شىنجىيىاڭ ئۈنۋىرسىتى جەنۇبىي مەكتەپ رايونى

ئوقۇش پۇتتۇرشىمگە يەنە ئىككى يىل قاپتۇ  ئەمسە بۇ پۇرسەتنى چىڭ تۇتۇپ ئوينىۋالاي