ۋەتەننى كۈلدانغا باسمايلى ئەمدى

زۈبەيىر

ۋەتەننى كۈلدانغا باسمايلى ئەمدى

مۇھاببەت  بەرگىدە قۇياش ئۈمچىيەر  ،
مىليۇن ئادەملەرنىڭ تەنھالىقىغا .
ئىشەنچ پىشمىغان بىتەلەي جاننىڭ ،
سايىسى بەرمەيدۇ گۇۋاھلىقىغا.

كىرلەشكەن چەمبەرنىڭ ئەتىسى ئۈچۈن
يۈز كېلىپ تۇرىدۇ بىر چىمدىم تۇپراق .
ئىپپىتى بۇزۇلغان چىغىر يوللارغا ،
كۆزىنى يۇمماقتا بېتەلەي بۇلاق .

بىناۋا ھاۋانىڭ پۈرلەشكەن يۈزى ،
تاپانلار ئاستىدا بولدى خەرىتە .
لەۋلەرسىز ئوتلانماي سوۋۇغان سىنچاي،
غەيۋەتلەر چىلىنىپ تۇرىدۇ چەتتە .

مەنسەپكە باغلانغان تەنھا غېرىپلىق ،
قەۋمىنىڭ گۆشىنى چانار ئاۋازسىز .
قىيسايغان ئېتىقاد ئۈلگۈرسە شامغا،
چىن سۆيگۈ راۋابى بولامدۇ تارسىز ؟

يالغانچى كۆزلەرگە قول باغلاپ بېرىپ
قۇرۇتۇپ قاق قىلدۇق بۈگۈننى تالاي .
ئانا سۈت ئەممىگەچ ئوغرى چىشلىرىم ،
مامىكاپ بەدەنلەر بولماقتا مالاي.

خىياللار سۇنماقتا رىشاتكىسىدا ،
كۆك رەڭگە ئۆزگەردى مەخپى سىزىقلار .
قەبىلەم پېيىغا ئۇرۇلدى تامغا ،
ئاتەشنى يىمەكتە ئاچكۆز بېلىقلار .

چاشقاننى باشقۇرۇپ مۈشۈككە بېرىپ ،
بولىمەن تىرىشچان يايلاق ھەرىسى.
ئادەتلەر بولغاچقا قوتۇر كېسىلى،
تاملارغا چاپلاندى ئەخلاق دەرىسى.

ئايالنىڭ كۆز يېىشى _ كىچىك بالىدۇر  ،
مېھرىبان ئەمچەككە قوپىدۇ ۋەتەن .
ئانلار دۇنيانى ئاسار قازانغا ،
سەھەردە دوقمۇشتىن ئۆتىدۇ ۋەتەن .

تاغلارنىڭ زوكامى بىر يۇتۇم دورا ،
شېئىرنى چىلايمەن تاغنىڭ سۈيىگە.
قاندۇرسام خەلقىمنىڭ ئارمانلىرىنى ،
ئۈچ پەدە دەسسەيمەن دوقمۇش كۈيىگە.

قاراۋۇل توخۇلار تۇغسا سەھەرنى ،
چىمەنلەر بەرگىگە ئاسىمەن تۇمار .
قىزىقىش ئىلكىدە ئاياقنى يىرتىپ .
بارماقنى ئايدىڭغا قىلىمەن خۇمار .

كېسىلىپ تۈگىسەم مەنبەلىرىم بار ،
كېتەرمەن ئېھتىمال ئۆزۈمنى تىلىپ .
ئېتىزىم دېنىنى قىلمىسام پۇچەك ،
باشقىلار چۈشىنەر قارانچۇق بىلىپ .

قەۋمىمنىڭ ئۇرىقى كۆكلىسە نورمال ،
ئېخ ، نورمال ئېچىلار كۆڭۈل سېيرىتمام .
چاشقانلار بېغىمغا بىلدۈرسە ھۆرمەت ،
خاتىرجەم چاي ئىچەر باراڭدا ئانام .

شىۋاقلار ئەركىلەپ سۆيسە بۇلۇتنى ،
ياپ –يىشىل زىمىندا قىلسام ئىبادەت.
خاسلاشقان كۆڭۈللەر چاچسا خۇشپۇراق ،
سەجدىگاھ زىمىندا بولۇر بەرىكەت .

ھەقىقەت ھەققىدە قاسىراق بولۇپ ،
سوقولدۇم ئۆزگىلەر دوققىلىرىغا .
قىياقنىڭ لېۋىگە يېزىپ < ب د ت >
يېتىمەن ئارماننىڭ چوققىلىرىغا .

تېپىلغان ھېجىرنىڭ مەخپىيەتلىكى ،
ئاچىدۇ قۇملۇقنىڭ شېرىن چۈشىنى .
تىلىمنى بىلمىگەن تۈلكە – مايمۇنلار ،
بامبۇكتا نەي چېلىپ قىلسۇن ئىشىنى.

كېچىلەر بېتىدىن ئېلىپ ئارىيە  ،
پىچىرلاپ دۆڭلەرنى سەگىتىپ قوياي  .
ۋەتىنىم،  تېنىڭنى مايلىغاچ دەيمەن
ئەۋلاتلار قىززىققان بىر رەڭدە بوياي.

كۆپەيسۇن بىمالال توغراق تۇخۇمى ،
تەڭرىتاغ،  كىندىكنى ئاچمايلى ئەمدى !
ۋېتامىن سېغىنغان ئەۋلاتلار ئۈچۈن ،
ۋەتەننى كۈلدانغا باسمايلى ئەمدى !

ئاپتۇرى : ئا. مۇھەممەت باغۋەن