دېرىزىنىڭ يېنىدا (ھېكايە)

tuman

	تەرجىمە قىلغۇچى: ئابدۇرۇسۇل مۇھەممەد ئەلتۇغ ئېلكتىروۋۇزدا ئادەملەر تولىمۇ جىق بولۇپ، بىر بوۋاي، موماي، يەنە بىر مېيىپ كىشىمۇ بار ئىدى.     بىر تەرەپتە ياش بىر قىزچاق ئورۇندۇقتا ئولتۇرۇپ، لېرمېنتوۋنىڭ شېئىرلىرىنى ئۈنلۈك ئوقۇماقتا ئىدى:    — ساھىلىدا دېڭىزنىڭ ئولتۇرىدۇ بىر گۈزەل...    ئارىدىن ئون-ئون بەش مىنۇت ئۆتۈپ كەتتى.    يەنە شۇ كىتاب، يەنە شۇ شېئىر:    — ساھىلىدا دېڭىزنىڭ ئولتۇرىدۇ بىر گۈزەل...    قىزچاقنىڭ كۆزلىرى يەنىلا كىتابتىكى ئەشۇ قۇرلارغا تىكىلگەنىدى. يەتتە ياشلىق ئىنىسى ئۇنىڭ يېنىدىكى ئورۇندا ئولتۇرغان بولۇپ، قىزچاق ئاستا ئىنىسىدىن سورىدى:    — ۋېيكا، دېرىزىدىن قارىغىنە، سەن نېمىنى كۆردۈڭ، بىلەمسەن؟    بىر يولۇچى ئاخىرى چىداپ تۇرالمىدى:    — قىزچاق، ئورنۇڭلارنى ئۆتۈنۈپ بەرسەڭلارچۇ! ئىنىڭىزمۇ خېلى چوڭ ئىكەن، بىردەم ئۆرە تۇرغانغا ھېچنەرسە بولۇپ قالماس.    قىزچاق ھېچنېمىنى ‹‹ئاڭلىمىدى››، ئۇ يەنە شېئىر ئوقۇشقا باشلىدى:    — ساھىلىدا دېڭىزنىڭ ئولتۇرىدۇ بىر گۈزەل...    ۋېيكا خىجىل بولۇپ، ھەدىسىنى نوقۇغانىدى، ھەدىسى ئۇنى جىمىلىدى:    — ئولتۇرىۋەر! خەقنىڭ نېمە دېيىشى بىلەن كارىڭ بولمىسۇن!    — بىلەمسەن ھەدە...    — ئېغىزىڭنى يۇم!    ئۆيگە قايتىپ كەلگەندە ئاللىقاچان كەچلىك تاماق ۋاقتى بولغانىدى. ئاپىسى ۋېيكانى تاماققا چاقىرغانىدى، ئۇ ھېچنېمىنى ئاڭلىمغاندەك، دېرىزە سىرتىغا قاراپ تۇرىۋەردى.    — ۋېيكا! سېنى قانچە قېتىم چاقىردىم؟    ۋېيكا چوڭقۇر خىيال ئىچىدە كۆزلىرىنى دېرىزە سىرتىغا تىككەنىدى.    — ۋېيكا!    — ئاغزىڭنى يۇم، ئاپا!    — ۋېيكا! سەن نېمىشقا ماڭا مۇنداق گەپ قىلىسەن؟    دادىسى قايتىپ كەلدى. ئاپىسى ئوغلىنىڭ بايىقى قىلىقلىرى توغرىسىدا خېلى قاينىدى:    — مۇنداق قوپال گەپ قىلىشنى ئۇ كىمدىنمۇ ئۆگىنىۋالغاندۇ؟    — سىرتتىن ئۆگىنىۋالغاندۇ، — دېدى دادىسى ھەممىنى بىلىدىغاندەك، — ھەممىنى سىرتتىن ئۆگىنىۋالغان گەپ. بىز ئەمدى ۋېيكانىڭ سىرتتا قالايمىقان يۈرۈشىگە، ھەتتا قورۇدىكى بالىلار بىلەن ئارىلىشىشىغىمۇ يول قويماسلىقىمىز كېرەك!    ئۇلارنىڭ كۆڭلى جايىغا چۈشۈپ، پارىڭىنى ئاخىرلاشتۇردى. ---------- شوكۇرېنفۇ (رۇسىيە)    شىنجاڭ خەلق نەشرىياتى 2004–يىلى 9–ئايدا نەشر قىلغان ‹‹دۇنيا ئەدەبىيات–سەنئەت جەۋھەرلىرى . مىكرو ھېكايىلەر›› ناملىق توپلامدىن تەرجىمە قىلىندى.