<قۇلىقىڭنى ئېتىۋال>، <ئۆرۈك> قوشاق قاتمىدى

urukjan

	بۇ 9قەۋەتتىكىmaxal20 يوللىغان 2010-10-23 12:19 غا قارتىلغان  : ھە راست ئۇنتۇپ قاپتىمەن، بىر ئۇستازىم مۇنداق دېگەن: شېئىر يېزىشتا تىلىڭنىڭ ئەدەبىيلىكىگە شۇنچىلىك يوقۇرى تەلەپ قويۇلسۇن، ۋەزنى ئېغىرلىقى ئالتۇننى بېسىپ چۈشسۇن، مانا بۇ ھەقىقىي شېئىر.... مەن باشقا سۆزلەرنى ئۇنتپ قالساممۇ، توتېم بىلەن ئىككىڭلارنىڭ تەكلىپىنى ھەرگىز  ئۇنۇتمايمەن. چۈنكى ، دوسىت- دوستىغا ئەينەك بولالىغىنىدىلا، ئازغۇن-  ئۆز ئەپتىنى روشەن كۆرەلەيدۇ ۋە  تۈزىتەلەيدۇ. مەنچە ، تەنقىد - ئورۇنسىز بولمايدۇ.  تەكلىپمۇ ھەم شۇنداق. پەقەت تەپەككۇر ئېرەنلىكى -كىبىر تۆرىدىن ۋاز كەچكەن چاغدىلا. <تەشەككۈر> دىگەن سۆز پەقەت-  ئۆز ۋۇجۇدىدىكى < مەرىپەت>نى  قېرىنداشلىرىغا  توغرا  يەتكۈزگەنلەرگىلا بولسۇن!

dilhux2

	بىزدەك ھەۋەسكارلارغىغۇ شېئىرىڭىز ياغدەك ياقتى. يەنىلا ئالتۇنىنى زەگانىڭ سوققىنى ياخشى .

xugkar007

	گەرچە بۇ يەردە  ئارتۇق گەپنىڭ لازىمى بولمىسىمۇ  ، ئەمما ئۆز  ئەدەبىياتىمىز ئۇستىدىكى  مۇنازىرىلەر،  كىشىنى چوڭقۇر ئويغا پاتتۇرىدۇ.  مەيلى ئۆركجان يازغان ئەسەردە بولسۇن، ياكى باشقا مۇئەللىپلەرنىڭ ئەسەرلىرى بولسۇن،  مەزمۇن يۇشۇرۇن يەنى ۋاستىلىق ھالدا، تەسۋىرلەيدىغان ئوي بىكىر تۇرمۇش چىنلىقىدىن تۇغۇلسا،  مىسلىسىز بالاغىتىگە يەتكەن ئەسەر مەيدانغا كىلىدۇ.   مەسلەن : مەرھۇم ئالىم ئاتاقلىق تىلشۇناس، يىتىشكەن شائىرھەم يازغۇچى  ئابدۇرىھىم ئۆتكۇر تىلەشۇپ ئەپەندىنىڭ <ھىدايەتنامە> دىگەن كاتتا ئەسىرى بۇنىڭ تىپىك مىساللىرىنىڭ جۇملىسىدىندۇر.

zakira

	شېئىر توغرىلىق تورداشلار يازغان ئىنكاسلارنى كۆرۈپ بىر سائەت دەرس ئاڭلىغاندەك بولدۇم .