مەن- مۇئەللىم

سىرداش

مەن- مۇئەللىم
(ئىجادىي شېئىر)
باغۋەنمەن كوڭلىگە ئارزۇلار پۇكۇپ،
ئەۋلادلار ئىشقىدا ئوت بۇلۇپ يانغان.
مىھرىدىن،ئەقلىدىن نۇرزىيالارنى-
تارىتىپ ئەۋلادقا تېخى قانمىغان.

ئاق چېچىم ئەمەسمۇ بورنىڭ سوۋغىسى؟
ئىگىلگەن قامىتىم روھىمغا تەڭداش.
تەمەننا،كىبىردىن خالى مەن دائىم،
ئىگىلىپ ياشايمەن تۇرساممۇ ياپ-ياش.

ئەجرىمدىن يىتىلىپ تالاي نوتىلار،
قۇچماقتا بىھىساپ شان-زەپەرلەرنى.
ۋەتەن ھەم ئەل ئۇچۇن ئۇزىنى ئاتاپ،
ئاچماقتا كائىنات تىلسىملىرىنى...

يازغۇچى،شائىرلار،ئالىم،دۇختۇرلار،
مىھرىمدىن نۇر ئېلىپ يىتىشىپ چىققان.
ۋەتىنىم كەلگۇسى گۇزەل ئارمىنىم،
قەلبىمدە لاۋۇلدار بىر بۇيۇك گۇلخان.
شام كەبى يۇرۇقلۇق تارقىتىپ ئەلگە،
ھاياتلىق،خۇشاللىق بەخىش ئىتىمەن.
پەرۋازقىپ ئاسماندا ئۇچسا ئەۋلادلار،
دىلدىكى ئارمانغا شۇچاغ يىتىمەن.

ھەر ۋاقىت مۇنبەردە تۇرىمەن مەغرۇر،
چۇنكى مەن پەرۋىشكار ھارماس مۇئەللىم!
خەلقىمنىڭ قەلبىدە ياشايمەن مەڭگۇ،
چۇنكى مەن دىللاردا ئۆلمەس مۇئەللىم!!!

◤pari◥

بۇ شېئىرنى بىر يەردە كۆرگەندەك قىلىمەنغۇ؟