ئىككى   ئافرىقىلىق ئۇيغۇرچىنى  يېڭىدىن  ئۆگىنىپ  قەشقەر  ھېيتگاھنى كۆرمەكچى  بولۇپ  بېرىپتۇ ، نەق  بۇلارنىڭ  بېرىشىغا  بىر چوكاننىڭ  ئېرى  ئۆلۈپ  كېتىپ  نامىزىنى  چۈشۈرۈپ  ھېيتگاھدىن  ئەچىقىۋاتقاننىڭ  ئۈستىگىلا  بېرىپتۇ . ھېلقى  چوكان   ئېرىغا  ھازا  ئېچىپ  قاپتۇ :
ـــ ۋوي  ئۆيۈمنىڭ  تۈۋرۈكى  ئىدىلغۇ، سىلى ئەمدى 
يۇرۇقلۇق يوق 
خاتىرجەملىك  يوق 
سۇ  يوق  
توك  يوق  
يەرگە  كېتىدىغان  بولدىلىغۇ   ۋاي  يۈرۈكۈم  ۋاي  يۈرۈكۈم  ...
  ئا  ئىككى  ئافرىقىلىق  بىر  بىرسىگە  قاراپ :
 ما  خەق  ما  مېيتنى  بىزنىڭ  مەلىگە   ئېپ  ماڭدىمۇ  نىمە ؟ دىگۈدەك