rasheedنىڭ بىر پاچە خېتى

مېنىڭچە «رەشىد» ئەپەندىمنىڭ تەكلىپلىرى ناھايتى ئۇرۇنلۇق بوپتۇ. ئەگەر « ئۆز تۇنۇشلىرىنى يانغا تارتىش» خاھىشى كۆرۈلسە ،ياكى ئەۋج ئالسا......  مەندەك تۇنۇش -بىلىشى يوق  يېڭى كەلداخۇننىڭ يازمىلىرغا ئورن قەتتى يوق بولاركەن.

رەشىد  ئورۇنلۇق پىكىرلەرنى ئوتتۇرغا قويۇپتۇ.مۇنبەر ئەڭ ئاۋات ھەم ئەڭ سەرخىل بىر مۇنبەرگە ئايلانسا قانچە ياخشى ھە؟

لىكىن ئەڭ ئاۋات بولۇش بىلەن ئەڭ سەرخىل بولۇشنىڭ ئوتتۇرسىدا زىددىيەت باردەك قىلىدۇ.
بۇنى ھازىرقى مۇنبەرلەرنىڭ ئەھۋالىدىن كۆرۈش مۇمكىن،مىسرانىم ،ئەل كۈيى،باس باس ،باغداش ...قاتارلىق ئەڭ ئاۋات مۇنبەرلەر  سەرخىللىقتا ئىزدىنىش مۇنبىرى،قۇتاتقۇ بىلىك مۇنبىرى ...كاتارلىق ئېسىل مۇنبەرلەرنىڭ قولىغا سۇ قۇيۇپ بېرەلمەيدۇ.چاپ-چاپ تېمىلار،ھادىسىلىك مەسىلىلەرگە قىزىقىدىغان ،بىلىم ،مەلۇماتى ئادەتتىكىچە بولغان تورداشلار يۇقۇرقى ئاۋات مۇنبەرلەرگە يۈگرەيدۇ،دېڭىز چوڭقۇرلىقىدىكى گۆھەرنى كۆرۈشكە ئىنتىلگۈچىلەر سەرخىل مۇنبەرلەرنى كۆرۈشنى قولدىن بەرمەيدۇ.
  يازغۇچىلار مۇنبىرىنىڭ سەرخىل مۇنبەرلەرگە ئوخشاش ئەزا قۇبۇل قىلىش ئۆتكىلىنى ئىزچىل چىڭ تۇتۇپ كەلگىنى كاتتا ئىش.

چۈنكى يازغۇچىلار مۇنبىرىگە ئون مىڭلىغان پاخپاق ئەزالارنىڭ كېرىكى يوق.
  يەنە بىر جەھەتتىن يازغۇچىلار مۇنبىرىنىڭ ھازىرقى ھالىتىدىن زىيادە نارازى بولساق بولمايدۇ.چۈنكى داڭدارلار-نامدارلار (يازغۇچىلار ) مۇنبەرگە تېما يوللاشقا ۋاقىت ئاجىرتىپ بولالمىغان ئەھۋالدا يېڭى كۈچلەر ۋە ھەۋەسكارلارنىڭ مۇنبەرگە كۈچەپ كېلىۋاتقانلىقى،مۇنبەردىكى سەھىپە باشقۇرغۇچىلارنىڭ شەخسىيەتسىز،تاماسىز ھالدا مۇنبەرنىڭ مەۋجۇتلىقى ئۈچۈن قۇربان بېرىپ كېلىۋاتقانلىقى قىممەتلىك روھ.

مېنىڭچە يازغۇچىلار مۇنبىرىنى ئەڭ ئاۋات مۇنبەرگە ئايلاندۇرۇشنىڭ زۈرۈريىتى يوق.بەلكى ئەڭ سەرخىل مۇنبەرگە ئايلاندۇرۇش كېرەك.بۇنىڭ ئۈچۈن يوللىنىدىغان تېمىلارنى سەرخىللاشتۇرۇش ئەڭ موھىمدۇر.يولللىنىدىغان تېمىلار ئاز بولۇپ قالسا مەيلىكى چوقۇم ساز تېمىنى يوللاشقا تورداشلار كۈچىشى،بۇنىڭ ئۈچۈن داڭدارلارنىمۇ ئىمكان بار مۇنبەرگە قەدەم بېسىشنى قولغا كىرگۈزۈش ھېچ بولمىغاندا ئۇلارنىڭ ئەسەرلەرنى ۋە ئەسەرلىرى ھەققىدىكى باھا-تەنقىد،ئوبزورلارنى ۋاكالىتەن يوللاشنى بارلىققا كەلتۈرۈش كېرەك.

يەنە بەر جەھەتتىن داڭدار قەلەم ئىگىلىرىنىڭ ئاكتىپ ئەزا ھالىتىدە بولماي يازغۇچىلار مۇنبىرىگە ياندىن كۈزەتكۈچى بولۇپ كېلىۋاتقانلىقىنىمۇ پۈتۈنلەي خاتا دېگىلى بولمايدۇ.ئېسىل شەمشەرنىڭ دائىم ئۆزىنى كۆرسەتكۈسى كەلمەيدۇ.پەيتى كەلگەندە غىلاپتىن چىقىپ چاقماقتەك ۋال-ۋۇل چاقنىۋېتىپ ئادەتتىكى چاغدا غىلىپىغا كىرىپ داتلىشىشتىن ساقلىنىپ قالىدۇ.

يۇقۇردا  ئۆز پىكىرلىرىمنى ئوتتۇرغا قويدۇم.تورداشلار ئوخشىمايدىغان پىكىرلىرى بولسا ئوتتۇرغا قويسا بولىدۇ.

باشقۇرغۇچىلاردا دىمۇگىراتىيە،ئومۇمىيلىق ئېڭى،ئەتراپلىق ساپا بولۇشى كىرەك.باشقىلار ئۇرۇشقىلى تۇرسا جىدەلنى ساقايتماي،باشچەككە كىرىپ كېتىدىغانلار يوق ئەمەس.ئۆزىنىڭكىنى ۋە ئۆز تەرەپدارلىرىنىڭكىنىلا ياخشى كۆرىدىغانلار ئۆزىنى دەڭسەپ باقسا.

ئابدۇرەشىد ھەقىقەتەن بۇ ئوقنى دەل ۋاقتىدا ئېتىپتۇ.
ئەمدى ئۈنۈمى قانداق بۇلاركىن.
مىنىڭچە ياخشىلنىش بۇلۇدۇ.بۇنىڭغا ئىشەنچىم بار.

مۇنبەرنىڭ مۇشۇنچلىك تەرەققى قىلىشىدا  ئەيبۇ ياقۇپ ئاكا، ئابدۇرىشىت ئېلى ، پەرھاد كازىمى، ھەبىبۇللا مىجىت، سائادەت ساتتار ، ئەلقىزى ، قەھرىمان روزى ئەرچىن،  قاتارلىقلارنىڭ توھپىسى ھەقىقەتەن زور. شۇڭا بىز  ئۇلارنى ھەر ۋاقىت قۇللىشىمىز ، بېسىم كەلتۇرمەسلىگىمىز كېرەك ،ئۇلار ھەردەم  ھورمەت ساھىبلىرى بولىشى كېرەك     مۇنبەر ئەزالىرىدىمۇ  ئۆزىنى ئەدەبىياتقا ئاتايدىغان روھ بولىشى   كىرەك . شۇندا مۇنبىرىمىز يەنىمۇ ياخشى تەرەققى قىلىدۇ . مەن بۇ مۇنبەرنى ياخشى كۈرىمەن. ھېلىھەم بۇ مۇنبەر بىزنىڭ ئەڭ ياخشى ئەدەبىيات ئائىلمىز.  مەن بۇ مۇنبەردىن كۆپ ئۇزۇقلارنى ئالغانمەن.

  سائادەت خانىم بەك مەسۇلىيەتچان مۇھەررىر ئىدى. ئەپسۇس

مۇھەررىرلىكتىن چېكىنىپتۇ

مەن  مۇھەررىر دىگەن ئاتالغۇنى   كىرىلىپ يۈرىدىغان مەنسەپ بولماستىن، بەلكى، ئۇلۇغ بىر مەسئۇلىيەت!   باشقىلار يوللىغان ئەسەرنىڭ ئەيىپىنى تېپىۋىلىپ خەلقى-ئالەم ئالدىدا سازايى قىلماستىن ، شۇ ئەسەرنىڭ بولمىغان يەرلىرىنى تۈزەپ، ئارتۇق شاخلىرى بولسا قىرقىپ شۇ ئەسەرنى ئەڭ يۇقۇرى سۈپەت بىلەن كەڭ ئوقۇرمەنلەرگە يۈز كۆرۈشتۈرۈدىغان ئادەم دەپ تۇنۇيتتىم
ئەمما قىسمەن مۇھەررىرلەر  بۇ ئەمەلنى مەسئۇلىيەت دەپ قارىماستىن، باشقىلارنىڭ خۇشامەت قىلىشىنى تەما قىلىدىغان باشقىلارنى خالىغانچە ئەيىپلەيدىغان،تىما يوللىغۇچىلار  چاپىنىنىڭ توپىسىنى قىقىپ تۇرمىسا  بىر نەچچە گۇرۇھلىرى بىلەن ئاقنى قارا قىلىپ ئىنكاس يازىدىغان ئادەتلەر شەكىللىنىپ قالغان ئىدى...
ھەتتاكى مەن باشقىلارنىڭ تولا ئەيپلىشى بىلەن دادام مىنى بۇ مۇنبەردە تاپمىغاندىكىن دەپ بۇ مۇنبەرگە ئىكىنچىلەپ كىرمەس قارارىغىمۇ كەلگەن ئىدىم.

ئابدۇرەشىدنىڭ بۇ بىر پارچە خىتىنى ئوقۇپ كۆڭلۈم باشقىچە شادلىنىپ كەتتى، قىسقىسى مەن ئىجادىيەت قىلىدىغان بۇ سورۇننىڭ مىنى قايتىدىن ئۆزىگە جەلىپ قىلغانلىقىدىن ئىنتايىن سۆيۈندۈم...
ئابدۇرېشىد، بەزى قاقۋاشلاردىن قۇرۇقماي دادىل قىلغان بۇ سۆزلىرىڭگە بارىكاللا!!!