كېچىدە كەلگۈچى - نۇرئەلى تۇرۇپ كۆكيار (41)

(41)

___ مەسئۇل مۇھەررىردىن

    بۇ يەردە تۇرىۋاتقىنىمغا قانچە ئۇزۇن بولغانلىقىنى ئەسلىيەلمەيمەن . شۇ ئىش يۈز بىرىشتىن بۇرۇن مەن بىر قايناق بازاردا ئىدىم .ئۈستۈمدىن قۇشلارنىڭ غۇيۇلداپ ئۆتكەن ئاۋازى ، ماشىنىلارنىڭ سىگىنال ئاۋازلىرى ۋە كىملەرنىڭدۇر ۋارقىراشلىرى ئاڭلىنىپ تۇراتتى .مەن ھەممە نەرسىگە ھەيرانلىق نەزىرىم بىلەن تىكىلەتتىم .تۇيغۇمدا نىمىلەرنىڭ پەيدا بولغانلىقىنى دىيەلمەيمەن.كېيىن بۇيەردە يېتىپتىمەن.ئەتراپىم جىمجىت ،گويا ھايات يەكۈنلىنىپ قالغاندەك. كۆز ئالدىم قاراڭغۇ...        بۇرۇن بىر چۈش كۆرگەنىدىم.چۈشۈمدە پەقەتلا مىدىرلىيالمىدىم .ئېغىزىمغا گەپمۇ كەلمەيتتى . تامامى نەرسىلەر ماڭا پۇشايماننى ئەسلىتەتتى .ئەتراپتىكى شەيئىلەرنى كۆرگۈم ،ئاۋازلارنى ئاڭلىغۇم بار ئىدى.لىكىن ،كۆزۈمنى ئاچالمىدىم .زەن سىلىپ ئاڭلىساممۇ جىمجىتلىقتىن باشقا ھېچنەرسىنى ئاڭلىيالمىدىم .بۇرۇن بىرىنىڭ مۇشۇنداق ئۆلۈپ كەتكەنلىكىنى ئاڭلىغان ئىدىم .ئۇنىڭ تىنىقى توختىغاندىن كىيىن ئىككى تامچە ياش ئۇنىڭ مەڭزىدىن سىرغىپ چۈشكەنىكەن .        گەرچە ھېچ ئىش قىلالمىساممۇ يۈرىكىمنىڭ سوقىۋاتقانلىقىنى بىلىپ تۇراتتىم . بۇ مىنىڭ ھاياتلىقىمدىن دىرەك بەرمەيتتى .چۈنكى مەن بۇرۇن تىرىكلەر قەبرىستانلىقىدا ياشاپ باققان ھەم شۇ سەۋەپلىك ئۆزۈمگە ئوت تۇتاشتۇرۋالغان ئىدىم .بۇ بايانلارنى ئەسلەۋىتىپ مەندە تۇيۇقسىز بىر نەرسىنىڭ ئۇچقۇنى پەيدا بولدى .مەن لەۋلىرىمنى چىڭ چىشلەپ تىخىمۇ يىراقلارغا نەزەر تاشلىدىم .بۇ بىر گۇگۇم پەيتى بولدى .قاتار ئۇچىۋاتقان تۇرنىلار ماڭا ھاياتنىڭ مەنىسىنى ئەسلەتتى .ئۇپۇققا باش قويغان قۇياشنى كۆردۈم .غايىپ بولىۋاتاتتىم .ئالەمچە خىجىللىق ئىچىدە قۇم بولماي مومكىنمۇ؟ ئىنتايىن قىسقا بىر ۋاقىت ئىچىدە بىر تال بۇغداي باشىقىدىن تارتىپ تاكى ئاسماندىكى سەييارىلەرگىچە ھەممە شەيئىلەرنى ئەسلەپ ئۈلگۈردۈم .ئارىدا بىر ئايال ماڭا خۇشاللىق ئىلكىدە كۈلۈپ تۇردى.ئۇنىڭ بېشىدىكى ياغلىقى تونۇش كۆرۈندى .كىرپىكلىرى ئاستىدىكى مېھىرلىك كۆزلىرى ماڭا تىكىلگەن ،قوللىرى ماڭا سوزۇلغان ئىدى. مەن تىتىرەپ كەتتىم.مەڭزىمنى بىر نەرسىنىڭ بويلاپ مېڭىۋاتقانلىقىنى ھىس قىلالىغان ئىدىم .              قانچە ۋاقىتلار ئۆتتى بىلمەيمەن.بەلكىم نەچچە كۈنلەر ،نەچچە يىلار ئۆتكەندۇ ،ياكى تىخى نەچچە مىنۇتمۇ بولمىغاندۇ .مەن توساتتىن بىر ئادەمنىڭ ئاۋازىنى ئاڭلىدىم .ئۇ مەن توغۇرلۇق سۆزلەۋاتقاندەك قىلاتتى .ئەمدى مەن ئۇنىڭ سۆزلىرىگە قۇلاق سىلىشقا باشلىدىم .مەيلا قانداقلا بولمىسۇن بۇ مەن ئاڭلاۋاتقان بىردىن بىر ئاۋاز ئىدى .ئۇ تىت-تىت بولىۋاتقان بولسا كېرەك ،توختىماستىن ئاياق ئاۋازى ئاڭلاندى.بۇ ئاۋاز بىردەم يىقىنلاپ ،بىردەم يىراقلاپ ئاڭلىناتتى ھەم بارغانسىرى يىراقلاپ كىتەتتى .ئەمدى تولۇق ئاڭلانمىدى .مەن جىددىيىلىشىشكە باشلىدىم .تىخىمۇ زەن قويۇپ ئاڭلاپ باقتىم .كىرپىكلىرىمنى ،ىدىرلىتىپ باقتىم .غۇۋا بىر يورۇقلۇق مېنى ئۆزىگە تارتاتتى .كۆزۈمنى يوغانراق ئېچىپ قاراشقا ئامالسىز ئىدىم .ئۇ نىمىنىڭ يورىقىدۇ ؟كېچىنىڭ يورىقىمىدۇ؟ياكى چىراقنىڭمىدۇ؟مەيلى نىمىلا بولمىسۇن ئۇنىڭدىن كۆزۈمنى ئۈزمىدىم .دىلىمدا دۇنيادىكى ئەڭ يىقىملىق ناخشا مەۋج ئۇرماقتا ئىدى. ئۇيۇرۇقلۇق بارغانسىرى چوڭىيىشقا باشلىدى .مەن ئەمدى ئۆزۈمنىڭ تۆت تامنىڭ ئىچىدە ئىكەنلىكىمنى بىلدىم .ئۈستىگە قارىيالمايمەن.كىرپىلىرىم ئارىسىدىن يىشىل ،ئەگرى-بۈگرى سىزىقلارنىڭ توختىماستىن ئۆتۈشۈپ تۇرغانلىقى كۆرۈندى.كۆز ئالدىمدا ئاپئاق بىر گەۋدە ماڭا تۇرۇپ يىقىنلىشاتتى   تۇرۇپ غايىپ بولاتتى .بۇ كىمدۇ؟مەن توختىماستىن جاۋاپ ئىزدىدىم .ئۆزۈمنىڭ ئەسلىمگە قايتىشىمنى ياكى ئاشۇنداق سۇئاللار بىلەن ئەبەدى ياشىشىمنى بىلمەيتتىم .پەقەت ماڭا ئىنئام قىلىنغان كاتتا نىئمەتلەر ئىچىدىكى زەررىچە نۇرنى تىخىمۇ چاقنىتىشقا تىرىشاتتىم .شۇنداق بىز قۇمۇشقا ئوخشايمىز .شاماللار دەستىدە تىك تۇرالمىساق يىقىلىمىز .پەقەت يىقىلغاندىلا ئاندىن كىملىكىمىز ئىسىمىزگە كېلىدۇ .كۆككە قارايمىز .ئەسلىمىزگە قايتقاندا بولسا ھەممە نەرسىلەر ئۇنتۇلىدۇ.چىھرىمىزدە خۇشاللىق جىلۋىلىنىشكە باشلايدۇ.بى‍زگە ئەڭ موھىم نەرسىنىڭ شاتلىق ئەمەس بەلكى كۆز يېشى ئىكەنلىكىنى بىلمەيمىز .ئاخىرى ئىرىشىدىغىنىمىز شۇ چاغدا كۆزىمىزگە چىرايلىق كۆرۈنگەن شاماللار ۋە يورۇقلۇقلار ،ئاتەشلەر بولىدۇ . بىز ئېچىنىمىز ...               قوللىرىمنى ھەرىكەتلەندۈرىشىم كېرەك .بۇيەردىن خۇددى ئاشۇ كۈنى بازاردىن قايتقاندەك قايتىپ چىقىشىم كېرەك .بېشىمنى چاڭگاللاپ تۇرغان بارىلىق كىرەكسىز يالتىراقلارنى چىقىرۋىتىشكە ئۇرىنىمەن.تەر تامچىلىرنىڭ بىزارلىقلىرىنى بىلىپ تۇرساممۇ ئۇنى ئىپادىلەشكە ئىلاجسىزمەن .شۇ تاپتا قايسى بىر شەھەردىكى غىرىپلىقىم ئىسىمدىن كەچتى .قاتتىق يامغۇر يېغىۋاتاتتى .بىر تال يامغۇرلۇق ئىزدەيتتىم.كىيىملىرىم چىلىق –چىلىق ھۆل بولۇپ كەتتى .ھېچكىم –ھېچكىمگە پەرۋا قىلمايتتى .شۇ چاغدا مەن ھېچكىمنىڭمۇ ماڭا يامغۇرلۇق بەرمەيدىغانلىقىنى بىلىشىم كېرەك ئىدى.شۇنداق بولغاندا بۇ ھالغا دۇچار بولمايتتىم .        بىر ئىسسىق قول قولۇمغا تەگدى .بۇنى ھىس قىلالىغانلىقىمدىن خۇشال بولاتتىم ھەم ئۇ قولنى چىڭ تۇرۇپ بۇيەردىن چىقىپ كېتىشنى ئويلايتتىم .ئۇ ئاق گەۋدە ئارقىسىغا بۇرۇلدى ۋە قايتا كۆرۈنمىدى.قورۇقماسلىقىم كېرەك .چۈنكى شۇنچىلىك تۇيغۇغىمۇ كىلەلمەسلىك مەن ئۈچۈن ئۆلۈمدىن دىرەك بېرەتتى .قاندى قىلىشىم كېرەك ؟كۆزۈمنى ئېچىشقا ئىنتىلمەكتىمەن .دىلىمدا دۇنيادىكى ئەڭ ئىسىل كۈي مەۋج ئۇرماقتا .زادى قانچىلىك تىركەشتىم ئىنىق بىر نەرسە دىيەلمەيمەن .ئاۋال قولۇم مىدىرلىدى،ئاندن ئاستا كۆزۈمنى ئاچتىم .قاراڭغۇ گەۋدەمنى تەستە كۆتۈرۈپ ھىلىقى يورۇقلۇققا قاراپ ئىلگىرلىدىم .بۇ ھالىتىم يارىدار ئەسكەرگە ئوخشايتتى .قىينىلىپ ئاران دىگەندە ئىشىكنى ئاچتىم .  

ھىلىقى قايناق بازاردا تۇرماقتىمەن .ئۈستۈمدىن قۇشلارنىڭ غۇيۇلدىغان ئاۋازى ئاڭلىناتتى .ماشىنىلارنىڭ ،ناتونۇش چىرايلارنىڭ ،سۈكۈتتىكى دەرخلەرنىڭ ھەممىسىدە بىر بشارەت باردەك قىلاتتى .مەن چوڭقۇرلۇقلىرىمغا چۆكتۈم.ئەمدى بۇ جايغا ئىككىنچى كەلمەسلىكىم كېرەك ئىدى .مەن ئىچىمدىكى ئادەم بىلەن سۆزلەشتىم:

-بۇرۇن بىر ئادەم بار ئىدى .كۆزى كۆرمەيتتى .سۆزلىيەلمەيتتى .ئاڭلىيالمايتتى .كىيىن ئۇ يۇلتۇزغا ئايلىنىپ كەتتى .                       -ئۇ ئادەم قەيەردە ئىدى؟  

-ئۇمۇ ساڭا ئوخشاش مۇشۇ يەرسە ياشايتتى .

مەن سەپەر تەييارلىقىنى قىلىشقا باشلىدىم .كىشىلەر مەندىن سوراشتى .مەن نەگە بارىدىغانلىقىمنى ئۇلارغا ئېيتىمىدىم .   

(ھېكايە)

مەن ئۇنىڭ يىرىم كېچىدە دېرىزەمدىن ئارتىلىپ كىرگەنلىكىنى ئۆز كۆزۈم بىلەن كۆردۈم.ئۇنىڭ كۆزلىرى ياش يۇقى،چىرايى تولىمۇ سۇلغۇن ئىدى.مەن ئۇنىڭ مېنى كۆرمىگەنلىكىنى تولۇق مۇئەييەنلەشتۈرگەندىن كىيىن ئاستا ئىچكىركى ئۆيگە كىرىپ ئۇنىڭ ھەركىتىنى كۈزىتىشكە باشلىدىم.ئۇ خۇددى مېنىڭ ئۆيۈمدە تۇرىۋاتقانلىقىنى ئىسىدىن چىقىرىپ قويغىنىدەك ئىككى قولى بىلەن بېشىنى چاڭگاللاپ بالىكوننىڭ يېنىدىكى يايسىمان ئورۇندۇققا كېلىپ ئولتۇردى.ئۇنىڭ سارغۇچ چاچلىرى ئۇنىڭ ئېغىر تىنىقلىرىغا ئەگىشىپ يىنىك مىدىرايتتى .سائەت ئىستىرىلكىسى ئالاھىزەل تولۇق بىر قىتىم ئايلانغاندىن كىيىن ئۇ بىر نوقتىغا تىكىلگەن كۆزلىرنى بۇرىغىنىچە سۇخانىغا كىرىپ يۈزلىرىنى يۇيۇشقا باشلىدى ۋە ناتونۇش بىرىگە قارىغان قىياپەتتە ئەينەككە قاراپ قېتىپ قالدى.بەلكىم ئۇ ئۆزىنى ئەمەس باشقا بىر ئادەمنى ۋە ياكى قۇرۇپ قاقشال بولغان بىر دەرەخنى كۆرگەندۇ ،دەپ ئويلىدىم ئىچىمدە.سائەت نۆلدىن قىرىق ئۈچ مىنۇت ئۆتتى .جىمجىتلىق تىخىمۇ چوڭقۇرلاشقا باشلىدى.ئىشىكنىك ھەسرەتلىك بىر ئاۋازدا يېپىلىشى مېنى بارىلىق خىياللىرىمدىن ئويغاتتى .مەن ئەسلىدىكىدەك ئۇنى كۈزىتىشكە باشلىدىم .بىراق ئەپسۇسلىنارلىق يىرى شۇكى ئۇ ئورنىدا يوق .قويۇق ئىس بىلەن قاپلانغان ئۆي ئىچىدە ئۇ ئولتۇرغان ئورۇندۇق ،يەتتە-سەككىز تالچا تاماكا قالدۇقى ۋە ئۆلۈمنى ئەسلىتىدىغان تام سائىتىلا بار ئىدى .چوغلىنىپ تۇرغان تاماكا قالدۇقىدىن ئۇنىڭ بۇيەردىن ئايرىلغىلى ئانچە ئۇزۇن بولمىغانلىقىنى پەملىدىم-دەچاپىنىمنى مۈرەمگە ئارتىپلا ئۇنى ئىزدەش ئۈچۈن ئىشىكتىن چىقتىم.ئۆزۈمنىڭ قەيەردە كىتىپ بارغانلىقىمنى بىلمەيمەن.بىراق بېشىم بىلەن كاپالەت بىرىمەنكى مەن ھازىر بىر كېچىدە كېتىپ بارىمەن.كۈندۈز بىلەن كېچە ئالماشقان بىر شەھەردە كېتىپ بارىمەن.يوللار شۇنچىلىك يورۇق، ئادەملەر شۇنچىلىك كۆپ ۋە ئالدىراش، ئۇنى قەيەردىن ئىزدىسەم بولىدىغانلىقى ماڭا قاراڭغۇ.لىكىن مەن ئۇنى تېپىشىم كېرەك.گەرچە مەن ئۇنى تونىمىساممۇ ،ئۇنىڭ مېنى تونىيدىغانلىقى ئىنىق . بولمىسا يىرىم كېچىدە ئۇ درىزەمدىن ئارتىلىپ كىرىپ مېنىڭ ئامراق ئورۇندۇقۇمدا ئولتۇرۇپ ئاندىن ھىچ ئىش بولمىغاندەك ئىشىكنى يېپىپلا چىقىپ كېتەرمىدى؟ بارغانسىرى گاڭگىراشقا باشلىدىم .ئۇنىڭ بېرىش مومكىنچىلىكى بولغان ھەممە جايغا دىگۈدەك بىرىشىم كېرەك ئىدى .بىراق ئۇنىڭ كىملىكى تىخىچە نائىنىق تۇرسا ئۇنى قانداقمۇ قىياس قىلغىلى بولسۇن .توغرا ،توساتتىن ھۇشۇمنى تاپقاندەك بولۇپ توختاۋسىز ئالمىشىۋاتقان قەدەملىرىمنى توختىتىپ ئارقامغا بۇرۇلدۇم ۋە كەلگەن يولۇم بىلەن ئۆيۈمگە قايتىپ كىرىپ بايقى رۇجەكتىن ئۇ ئولتۇرغان ئورۇنغا قاراپ تۇردۇم.ئويلىغىنىمدەك ئۇ قايتىپ كەلدى .خۇددى دەسلەپتىكىگە ئوخشاش دېرىزەمدىن ئارتىلىپ كىرىپ ناھايىتى سۇلغۇن بىر ھالەتتە ئورۇندوققا تاشلاندى. ئۇنىڭ بۇ ھالىتىدىن ،شۇ قەدەر بوشىشىپ كەتكەن تۇرقىدىن ئۇنىڭ ئازاپلىنىۋاتقانلىقىنى بىلمەك ئانچە تەس ئەمەس ئىدى .ئۇ نىمە ۋەجىدىن شۇنچە ئازاپقا ،شۇنچىلىك پەرىشانلىققا چۈشۈپ قالدىكىنە ؟ئۆزۈمچىلا ئۇنىڭغا جاۋاپ ئىزدەشكە تىرىشاتتىم .بەلكىم مېنىڭ بۇ قىلىقلىرىمدىن كىشىلەر مېنى راستىنلا ئالجىپتۇ ،ئۆيىگە ئوغۇرلىققا كىرگەن كىشىنى گەدىنىدىن ئىتتىرىپ چقىرۋىتىش تۈگۈل ئۆيىنى بوشىتىپ بىرىپ ئۆزى بولسا كىچىككىنە بىر كاماردا تىقىلىپ تۇرغىنى نىمىسى ؟ ئەقمىقانىلىققۇ بۇ ...دىگەندەك سۆزلەر بىلەن كەم سۇندۇرار .بىراق ھىچىسى يوق .بۇ ئەخمىقانىلىقىمدىن يېڭى سۇئال ۋە يېڭى جاۋاپلار چىقىپ قالسا ئەجەپ ئەمەس .ئاي شولىسى بالىتچىلارغا ئوخشاش يىنىك ئەمما لەرزان قەدىمى بىلەن بارا-بارا يىراقلىشىشقا، ئۆي ئىچى بولسا قاراڭغۇلىشىشقا باشلىدى.ئۇ غۇۋا كۆرگەن بولسا كېرەك ئالىقانلىرىغا قاراپ ئۈمچىيىپ يىغلاشقا ھەتتا ئۆكسۈپ يىغلاشقا باشلىغانىدى.ئۇنىڭ لەۋلىرىنىڭ تىترەشلىرىدىن ،ئۇنىڭ مەڭزىنى بويلاپ ئېقىۋاتقان ياشلىرىدىن ئۆزۈممۇ ئىپادىلەپ بىرەلمىگۈدەك تولىمۇ ھەسرەتلىك بىر تۇيغۇغا غەرق بولدۇم .باشقىلارنىڭ ئازاپلىنىۋاتقانلىقىغا قاراپ تۇرۇش نەقەدەر بىچارىلىك ھە ؟ تۇرۇپلا ئۇنىڭ ئالدىغا بىرىپ ئۇنىڭ كۆز يېشى بىلەن نەمدەلگەن قوللىرىنى چىڭ سىقىپ ،كەل!بىز بۇ ئازاپلىق دەقىقىلەردىن بىرگە چىقايلى ،بىز بارىلىق توسالغۇلارنى ئارقىمىزدا قالدۇرۇپ ئۆزىمىزگە تەۋە يېڭى بىر تۇرمۇش كارتىنىسىنى سىزىپ چىقايلى ،دىگۈم كەلدىييۇ،ئەمما پىتىنالمىدىم.ئۇنىڭغا قارىغانچە خۇددى ئۆزۈمنىڭ يەنە بىر ھالىتىگە قاراۋاتقاندەك ،ئۇ خۇددى مېنىڭ ئىش ھەرىكەتلىرىمنى قىلىۋاتقاندەك ،مېنىڭ ئوي خىياللىرىمنى سۈرىۋاتقاندەك ھىس قىلاتتىم.ئەجىبا ئۇمۇ ماڭا ئوخشاش چۈشىدىن ئويغىنىشنى ،قانداق ھەم قاچان ئويغىنىشنى ئولاۋاتقانمىدۇ؟ ئەجىبا ئۇنىڭغىمۇ ئىگىز بىنالار مەسخىرىلىك نەزىرى بىلەن قارىغانمىدۇ؟ ئېسىل ماشىنىلار ئۇنىڭ كۆز ئالدىدىلا ئۇنىڭ غۇرۇرى ۋە ئىپتىخارىنى دەپسەندە قىلغانمىدۇ،ئۇنىڭغا لاي-پاتقاقلارنى چاچراتقانمىدۇ ؟ئەجىبا ئۇمۇ يامغۇرلۇق كوچىلاردا تالاي كېچىلەرنى كوچا چىرىغىغا يۆلىنىپ دۈگدىيىپ ئۆتكۈزگەنمىدۇ ؟ ۋە ياكى قايسى بىر قىز ئۇنى تاشلاپ ئۇنى ھىجران ئازابىغا دۇچار قىلغانمىدۇ؟ ياكى ئۇ كۆز ئالدىدىكى ئىپلاسلىقلارنى كۆرۈپ قاتتىق ئىچىنغانمىدۇ يە ؟ ياق.ئەگەر ئۇمۇ شۇنداق ئىشلارنى كۆرگەن بولسا ئۇ...بېشىمنى سىلكىۋىتىپ ئۇنىڭغا قارىدىم .ئەمدى پەقەت بىر غۇۋا قارا گەۋدىلا كۆرىنەتتى .ئۇ دېرىزىنىڭ يېنىغا كېلىپ ئىككى قولىنى دېرىزە تەكچىسىگە قويۇپ كېچىگە نەزەر تاشلىماقتا ئىدى.ئېھتىمال ئۇمۇ ماڭا ئوخشاش يۇلتۇزلاردىن ، چەكسىز قاراڭغۇلۇقتىن، جىمجىتلىقتىكى ئەسلى ئاۋازلاردىن كۆڭۈل خوشلۇقى ۋەياكى جاۋاپسىز قالغان سۇئاللىرىغا جاۋاپ ئىزدەۋاتسا كېرەك .ئەمدى قىياسلىرىمنىڭ توغىرلىقىدىن ئازراق گۇمان قىلىۋاتاتتىم .ھەئە ،مەن بىر چاغدا ئۆي ئىجارە ئېلىش ئۈچۈن شەھەردىكى بارىلىق بىنالارنى ئارىلاپ چىققان .لىكىن ئۇلارغا لازىمى پۇل ،پۇل بولغاندىمۇ ناھايىتى كۆپ پۇل ئىدى.شۇنىڭ بىلەن مەن ئۇلارنىڭ مۇھتاجلىقلىرىنى قاندۇرالمىغان .تالاي بىنالار ماڭا تۈكۈرگەن.مېنى مەسخىرە قىلغان.شۇنداق گۈزەل نازىنىنلار كۆزئالدىمدىلا ئېسىل ماشىنىلارغا چىقىپ قەلبىمدە ئوت چېچىپ تۇرغان غۇرۇر ۋە ئىپتىخارىمنى يەرگە ئۇرغان.يۈز –كۆزلىرىمگە لاي-پاتقاق چاچراتقان .تالاي يامغۇرلۇق كېچىلەردە مەن يالغۇزلىقىمغا ھەمراھ بولۇپ كوچا چىراغلىرى ئاستىدا دۈگدىيىپ ئولتۇرۇپ ھەسرەتلىك ناخشىلارنى ئېيتقان.يەنە تىخى بارلىقىمنى ئاتىغان بىر قىز مېنىڭ بارىلىق خۇشاللىقلىرىمنى ئىلىپ ئۆزىگە ناتونۇش بىر شەھەرگە كەتكەن.يەنە تىخى دوختۇرلارمۇ بار ،ئۇلار...توۋا !قانداقچە بۇ كەچمىشلىرىمنى ئەسلەپ كەتتىمكىنە ؟ شۇ تاپتا ئۇنىڭ كېچىگە قاراپ تۇرغان قىياپىتى مېنىڭ ئالدىنقى كۈنى كېچىگە قاراپ تۇرغان قىياپىتىم بىلەن ئوپمۇ-ئوخشاش ئىدى.تىخى ئۇنىڭ بېشىنى سەل كۆتۈرۈپ ،يانتۇ قىلىپ تۇرۇشلىرىچۇ؟ئەگەر ئۇ راستىنلا ماڭا ئوخشاش قىسمەتكە دۇچار بولغان بولسا ئۇ تۈگىمەس شەكىلۋازلىق ئىچىدە بىئارام بولىۋاتقان ھەم يەنە ئىلاجسىز تۇرمۇش كەچۈرىۋاتقان بولىدۇ .ئۇ يەنە بىلىپ تۇرۇپ تالاي گۇناھلارغا يول قويىۋاتقان بولىدۇ.مەن ئەڭ ياخشىسى ئۇنى مەندەك قىياس قىلماي.چۈنكى ئۇنداق بولغاندا بەخىتسىزدىن يەنە بىرى كۆپىيىدۇ.ئۇ خۇددى ھەيكەلدەك بىر ھازا تۇرغاندى كىيىن ئۇلۇغ بىر تىنىپ قوياتتى .مۇشۇ خىل ھالەت ئۇدا بىر قانچە قىتىم تەكرارلاندى.ئۇ  بەزى ئىشلارنى ئويلاپ يەتتىمۇ قانداق ،ئوڭغا ئازراق ئېڭىشىپ توپتوغرا ۋىكلىيۇچاتىلنى تۇتتى –دە چىراقنى ياندۇرۇپ يانچۇقىدىن بىر كىچىك باغاقچىنى چىقىرىپ بىر نەرسىلەرنى يېزىشقا باشلىدى ۋە تىزلا توكنى ئۆچۈرۋىتىپ قەيەرگىدۇر غايىپ بولدى .ئۇ بۇ قىتىم ئىشىكنىمۇ ئاچمىدى .دېرىزىمۇ تاقاقلىق ئىدى .ئۇنىڭ ھىچ يەردە يوقلىقىغا تولۇق ئىشەنچ قىلغاندىن كىيىىن ئۇ بايا تۇرغان ئۆيگە كىرىپ ئۇ يازغان باغاقچىغا قارىدىم .ئۇنىڭغا مۇنداق يېزىلغان ئىدى :مەن بىر كىشىدىن قورقىمەن .ئۇ ئۆزۈم . مەن يەنە مېنى داۋالىيالايدىغان بىر ئادەمنى بىلىمەن .ئۇ ئۆزۈم ...بۇ ئىككى جۈملە سۆزنى شۇنداق ياقتۇرۇپ قالدىم ھەم ئۇنى بۇندىن كىيىنكى تۇرمۇش يولۇمدا ئىشلەتسەم ، پايدىلانسام بولغىدەك دىگەنلەرنىمۇ ئويلاپ ئۈلگۈردۈم .ئەمما مەن يەنە بىر قىتىم گاڭگىراش ئىچىدە قالغانىدىم.خەتنىڭ پوچۇركىسى ئىنىقلا مېنىڭ ئىدى ،ئىمزادىمۇ مېنىڭ ئىسمىم بار ئىدى.

ئۈژمىدىكى ناخشا

شاخ –شاخلاردىن سىرغىۋاتقان ماۋۇ ناخشىنى نۇرغۇن يىللار ئىلگىرى يۇلتۇزلار ئېيتقانىدى .ئۇلار ئۇزۇن ئۆتمەيلا تۇپراققا قايتتى .ئەمما ئۇلارنىڭ ناخشىسى بولسا كۆپكۆك ئورمانلىققا ئايلاندى .يامغۇر بولۇپ چېچىلدى .ئۈژمىدىكى ھەممە ئادەم بۇ ناخشىنى بىلىدۇ .ئۈژمە پىششىقىدا بىر قىسىم سازەندە ۋە ناخشىچىلار شور دەريانىڭ لېۋىدە ئولتۇرۇپ بۇ ناخشىنى ئېيتىدۇ .شور دەريادىكى بېلىقلار بولسا كۆز يېشى قىلىشىدۇ .جىمجىت گۇگۇم پەيتىدە ئاسماندىكى توپ-توپ بۇلۇتلار ئوت ئىچىگە ئۆزىنى ئېتىشتى. ناھايىتىمۇ قىسقا ۋاقىت ئىچىدە كۆيۈپ كۈلگە ئايلاندى .بىراق بۇ لەھزە چاقناشتىن تاغلارغا چېچىلغان كۈللەر قات-قات تاشلارغا ئايلىنىپ تاغلارنى تېخىمۇ ئىگىزلەتكەنىدى . ئەسلىدە بۇ تاغدا بىر توپ ياۋايى قۇشلار ئۇۋا ياسىشى ،پات –پات سايراپ ئادەملەرگە ئۆزىنىڭ مەۋجۇت ئىكەنلىكىنى بىلدۈرۈپ قويىشى كېرەك ئىدى .لېكىن ئۇزۇن ۋاقىتلار ئۆتتى ،جىمجىتلىق ئاللىقاچان بۇتاغنىڭ ناخشىسىغا ئايلانغانىدى .قاغجىرىغان ئېتىزلارنىڭ ئايىغىدىكى توغراقلىقتا تۇرۇپ تەخمىنەن ئون ياشلار چامىسىدا بولسا كېرەك،ئۇچىسىغا جىلىتكە، بېشىغا بادام دوپپا كەيگەن ئاق پىشماق پادىچى بالا دىققىتىمنى تارتتى. ئۇ ئېرىقنىڭ گىرۋىكىدىكى ئاق ئۈژمىگە يۆلىنىپ ئۈستىدىكى بىپايان بوشلۇققا قاراپ نىمىلەرنىدۇر خىيال قىلىۋاتقان ئىدى.ئۇنىڭ كۆككە تىكىلگەن جۈپ كۆزىدىن، چىرايىدىكى سۈزۈك بىر نۇردىن ئۇنىڭ قەيسەر ۋە زېرەكلىكىنى بىلىۋالغىلى بولاتتى .ئۇنىڭدىن دەرۋەقە جىق سوئاللارنى سورىدىم .سوئاللىرىم ئىچىدىكى بىرىگە ئۇ كەسكىنگىنە قىلىپ «ھەربى بولىمەن ،ۋەتەننى قوغدايمەن »دەپ جاۋاپ بەردى .بۇ جاۋاپ ئاڭلىماققا ئاددى ،ئەمما مېنى ھەقىقەتەنمۇ ئويغا سالغانىدى .  قاتار –قاتار ئۈژمىلەر بىلەن قورشالغان توپىلىق يولدا كېتىۋاتىمەن .ئۈژمىدىكى ناخشا بىلەن ھېلىقى بالىنىڭ جاۋابى مېنى ئەسىر قىلىۋالغانىدى .ئەجىبا ئۇ راستىنلا ئاشۇ ناخشىنى ئېيتماقچىمىدۇ ؟

ھېچيەرلىرىمدە ئۆمىلەۋاتقان بىر تال قۇرت مېنى شۇنچىلىك بىئارام قىلىدۇ. تۇرۇپلا ئۇنى ئۆلتۈرۋەتمەكچى بولىمەن. بىراق ئۇ مەندىن بۇرۇن بېشىمنى ئىلىپ غىرىپلىققا ئوخشايدىغان ئاۋۇ قاقشال دەرەخكە ئېسىپ قويىدۇ. شۇنىڭ بىلەن مەن خىيالىمنىڭ ئۇ بۇرجىكىدىن قان تېمىپ تۇرغان بېشىمنى قولتۇقۇمغا قىسقىنىمچە ئۆمىلەپ قايتىپ كېلىمەن .   ئۇنىڭدىن راستىنلا قورقىمەن . ئەگەر كۈنلەرنىڭ بىرىدە ئۇ مېنى قايتۇرۇپ بەرمىسە،چاچلىرىنى تاراتسا،پۇتلىرىنى يۇغۇزسا، بوينۇمدىن باغلاپ ياپيىشىل يايلاقلىرىغا قويىۋەتسەھامان قايتىدىغان تاش غارغا قايتقاندا مەشۇق مېنى سورىسا ئۇنىڭغا نىمىمۇ دەرمەن؟ئەسلىدە ئۇنىڭدىن قورقۇش بىھاجەت ئىدى.تومۇر -تومۇرلىرىنى  سۈبھىنىڭ  ساپ  قېنى   بىلەن  سۇغارغان  ئاشىقلار ،  قەلەندەرلەر ئۇنىڭدىن ئەلۋەتتە غالىپ،ئەلۋەتتە ...جىمجىتلىقنىڭ ئۆزۈمگە تەۋە پەيتلىرىدە ئۆزۈمنى تىڭشايمەن .تۈڭلۈكلىرىم ئېتىلىپ جان ئايۋىنىدا نۇرانە بىر سەپەر باشلىنىدۇ .قۇرتلار شىۋىرلىمايدۇ .مەن دانە-دانە بولۇپ يوقىلىمەن .

بۈگۈن بۇ يەردە ھېچكىم يوق .يوللار قۇپقۇرۇق .قىزىل -يىشىل چىراقلار بىر –بىرىگە توختاشماقتا .كىرپىكىڭنى بويلاپ مېڭىۋاتىمەن .ئۆلۈپ كەتكەن دوستلىرىمنىڭ ئەرۋاھلىرى ئالدىمنى توسماقتا .ئۇلار ئۆلۈپ كەتكىلى خىلى يىللار بولدى .ئۇلار ئاتا-ئانىسىدىن كېيىنلا كەتتى .شۇ چاغدا مەن تۇنجى قىتىم قۇياشنىڭ قانىغانلىقىنى كۆرگەن .ھېلىھەم ئۇلارنىڭ تەنلىرى شاپتۇل چېچەكلىرى ئارىسىدا ،قۇياش پاتماس شەھەرلەردە قاتراپ يۈرۈشمەكتە .قەدەملىرىم بارغانسىرى تىزلەشتى .زىممەمدىكى يۈك يىنىكلەشتى .مەجنۇنتاللار قولۇمدىن تارتتى .شاماللار لەۋلىرىنى ياقتى .بارماقلىرىمدا كېچە ،باغرىمدا ئاپتاپ .شۇنچىلىك ئىسسىق ،شۇنچىلىك ۋەھىمىلىك .ئاھ شامال !

ئۇ تەرەپتە قۇياش پاتمايدۇ .ئۇ تەرەپتە قارلار ئاق ،قاغىلار قارا ،تاشلار تاش .ئۇ تەرەپتە كۆزلەردىن ياش ئاقىدۇ ،دەريالاردا سۇ .ئۇ تەرەپتە ئادەملەر ئۆلۈپ كېتىدۇ شۇنچە شادىمان

ھېچكىم يوق بىر چۆلدە پەقەت سەن بولغاچقىلا ھەممە نەرسە مەۋجۇت بولدى .مەيدە تۈكلىرىڭدە بەھوزۇر ئۇخلاۋاتقان يانتاقلار كۆزۈڭگە قاراشتىن قورقىدۇ .ئۇنىڭ بىر كېچىدىلا قۇرۇپ كەتكەنلىكى ھېچكىمنى ھەيران قىلماسلىقى كىرەك ئىدى .دەرۋەقەتاش ھەيران قالمىدى .بىر ئادەم سەندە ۋە سېنىڭ بارلىق ئېھتىماللىقلىرىڭدا ئاۋالقىدەك يۈكۈنۈپ ئولتۇرىدۇ .تۆنۈگۈن تېخى ئۇلار ئىككى ئىدى ،ئۈچ ئىدى ،يەنە بىر ئىتمۇ بار ئىدى .

بۇ بىر ئورمانلىق .بۇيەرگە ھەركۈنى توپ-توپ ئوۋچىلار كېلىپ كېتىدۇ .بۇيەردە كېچە بولمايدۇ .تاڭمۇ ئاتمايدۇ .قىزىق يىرى شۇكى ،بۇيەردە ئوۋچىلارمۇ خۇشال ،ئوۋ ئوبىكتىمۇ خۇشال .ئۇلاردا نە قورقۇش ،نە ئەنسىرەش ئالامەتلىرى بولمايدۇ.ئەكىسچە ئوۋچى ئوۋ ئوۋلىيالىغانلىقىدىن كۈلسە، توشقان ئۆزىنىڭ ئوۋلانغانلىقىدىن كۈلىدۇ .كۆزلەر مەخپى ئىشارە قىلىشىدۇ .ساختا يۇلتۇزلارنىڭ پاللۇڭ –پۇللۇڭ يوروقلىرىدا ئوۋچىلارنىڭ ئەرۋاھلىرى ئۆز –ئارا بېقىشىپ توكور جىنلاردەك سەكرەشكە باشلايدۇ .ئۇلارنىڭ قولتۇق تايىقى قىستۇرۋالغانلىرىمۇ ،چاقلىق ئوروندۇققا چۈشۈپ قالغانلىرىمۇ بار .چوڭلىرىمۇ ،كىچىكلىرىمۇ بار .ساقاللىقلىرىمۇ ،بۇرۇتى ئەمدىلا خەت تارتقانلىرىمۇ بار .چۈمبەل تارتقانلىرىمۇ ،تەلپەك كىيگەنلىرىمۇ بار ھەممىسى بار.بۇ يەرپەسىللەردىن يىراق، قۇشلاردىن يىراق .بۇ بىر ئورمانلىق .

زۇھەل يۇلتۇزىنى ئۇنىڭ كۆز يېشىغا ئوخشىتىمەن .ئاندىن ئۇنىڭغا چۆكۈپ يۈرەك تىۋىشلىرىنى ئاڭلايمەن .ئاھاڭغا سىلىپ ئوقويمەن .تاكى مۇشۇ كەمگىچە يېنىمدا ئۇنىڭدەك گۈزەل بىر مەۋجۇتلۇقنى بايقىمىغىنىمغا ئۆكۈنىمەن .   ئۇزۇن-ئۇزۇن چۈشلەر ماڭا تەسەللى بەرمەكچى بولىدۇ .ئەمما يۈرىكىم بەرداشلىق بېرەلمەيدۇ .كۆزلىرىم ھامان ئۇنى ئىزدەيدۇ. بولدى ،ئەمدى ھەسرەت چەكمەيمەن، قىينالمايمەن .ئۇنىڭ ئۇ تەرىپىگە بىرىش ئۈچۈن ،ئۇنى ياشاش ئۈچۈن ...لايدەك ئىزىلىپ تۇرغان چىڭقى چۈشلەردە ئۇ قوينۇمغا كىرىۋالىدۇ .ماڭا ناخشا ئېيتىپ بەرمەكچى بولۇپ چىرايلىق ياسىنىدۇ .ئەسلىدىن چىرايلىق ئىدىڭ دەيمەن ،ئۇنىڭ چىكە چاچلىرىنى بارماقلىرىم بىلەن قايرىپ بۇلاقتەك كۆزلىرىگە تىكىلگىنىمچە .قۇشلار جۆر بولىدۇ .دەرەخلەر ئۇسسۇل ئوينايدۇ . خىجالەتچىلىكتە قالغان ئۇپۇق ئۇنى تونويدىغانلىقىمنى بىلىدۇ .ئەجىبا ئۇنىڭ ئىشقىدا چاك-چاك يىرىلغان باغرىم بۇنىڭدىن بىخەۋەرمىدۇ ؟ئۇنىڭ ئۇلۇغلۇقىغا ئىشىنىمەن ، تەبىرىنى  بېرەلمەيمەن .يىنىك سۆزلەر بىلەن ئۇنىڭ ۋەزنىنى ئۆلچىگىلى تامامەن بولىدۇ .بىراق ،قارىغۇنىڭ قولىدا خارلىنىپ قىلىشىدىن قورقىمەن .

مېنىڭ گۇناھلىرىم مېنى ئۇنىڭدىن ئايرىماقچى بولدى .قۇم دېڭىزىغا پالىدى ،ئەينەكسىز ئۆيلەرگە قامىدى .ھەتتا ،دارغا ئاسماقچى بولدى .لىكىن مۇرادى دارغا ئېسىلدى .مەن بولسام ئۇنىڭ بىلەن تىخىمۇ يىقىنلىشىپ كەتتىم .

ئاپئاق ئېچىلغان گۈللەرنى ئۇنىڭغا سوۋغا قىلدىم .بىر مۇنچىلىغان سۆز دۆۋىلىرى ئارىسىدا ھەرىپلەر مەرۋايىتتەك دانە-دانە چېچىلغان .ئۇ بولسا گۈل بەرگىلىرى ئوتتورسىدا قۇياشتەك ئېچىلغان .يىگانە ۋە يالغۇز ...رەيھان بەرگىلىرى ئېچىلىدۇ ،ئۇمۇ ئېچىلىدۇ .مېنىڭ ئېچىلىشىم ئۇنىڭ ئېچىلىدىغانلىقىدىن دىرەك بەرمەيدۇ .چۈنكى ئۇ بىر شېئىر .ئاخىرغىچە يىتىپ بىرىش مومكىن بولمايدىغان شېئىر .ئۇ ھەردەقىقىلەردە مەۋجۇت .ھەر قەترە كۆز ياشلاردا مەۋجۇت .ھەممە يەردە مەۋجۇت .تاكى ئاشىق مەۋجۇت بولغانغا قەدەر ...

ئىچىرقاپ كەتتىڭ ،تەرلەپ چىلىق –چىلىق ھۆل بولدۇڭ يەنە .سىلىۋەتتىڭ كىيىملىرىڭنى .يىرىلدى تەنلىرىڭ قاقشال ۋە چاك –چاك .   ئەمدى ،قۇياش دېرىزەڭگە قونمىدى كېلىپ ،توۋلىمىدى ئىسمىڭنى قۇشلار .كۆزلىرىڭدىن كۆچتى يۇلتۇزلار ،چاچلىرىڭدىن كۆچتى دەريا، ئاقمىدى قايتا .ئەي گۇناھكار ! ئۇنتۇپ كەتتى ئەزرائىل سېنى .يىلانلىققا كىردىك باستۇرۇپ تۇردۇڭ بەك ئۇزاق .ئەي چەكلەنگەن مېۋىنى يىگۈچى !