ئەزىم: سېنى سېغىندىم غۇنچەم

      بۈگۈن مەن نەلەردە سەرسان، بۇنى بىلەمسەن غۇنچەم؟
     ئەسلىمىلىرىمى، كەلگۈسىگە قول تۇتۇشۇپ تۇرۇپ ئىللىق كۈلۈمسىرىگىنىمىزچە  ئالغا ئىلگىرلەپ  مېڭىۋاتىمىز، گاھىدا نېمىلەرنىدۇ ېىيىشكەچ قوللىرىمىزنى قويۋېتىپ ئىچ-ئىچىمىزدىن كۈلىۋاتمىز، يەنە ئىختىيارسىز قولىمىزنى تۇتۇشۇپ يولمىزنى داۋام ئېتۋاتمىز.  قاچانلاردىدۇر چارچىغىنىمىزنى ھېس قىلىپ ئاستا يول بويىدىكى بىر ئورۇندۇقتا ئولتۇرۇپ، قولمىزدىكى مېۋە شەربىتىنى قېنىپ ئىچىپ ھاردۇقىمىزنى ئالدۇق . يوللاردىن ئۆتۇپ كېتىۋاتقان كىشىلەر ھەممىسى بېشىنى تۆۋەن سېلىشىپ يولىنى داۋام قىلماقتا.  قانچىلىك ئولتۇرۇشتۇق بۇنى بىلمىدىم. ئورنىمىزدىن تۇرۇپ يەنە يولمىزنى داۋاملاشتۇردۇق.  بىر مەھەل يەنە شۇنداق  پاراڭلىشىپ ،كۇلۇشۇپ ئۇزاق ماڭغاندىن كىيىن  مەلۇم بىر ئاشخانىغا كىرىپ كىلىشتۇق ، كۇتكۇچى تاماق تىزىملىكىنى قويۇپ، تالۇن دەپتىرىنى سول قولىدا، گۇللۇك قەلىمىنى ئوڭ قولىدا تۇتۇپ بىزگە نىمە يەيسىلە دىگەندەك قاراپ تۇراتتى، سەنمۇ تاماق تىزىملىكىنى ئېلىپ ،بىر قانچە خىل تاماق ۋە ئىككى ئىستاكان سۇغۇق ئىچىملىك بۇيرىتتىڭ. بىز تاماق چىققۇچە داۋاملىق پارىڭىمىزنى قىلىشتۇق. نەچچە ئون مىنۇتتىن كىيىن كۇتكۇچى بىز بۇيرۇتقان تاماق ۋە سۇغۇق ئىچىملىكلەرنى  ئالدىمىزغا قويۇپ كىتىپ قالدى. بىز تاماق يىيىشكە باشلىدۇق بىز يەنە قاچىمىزغا چىققان گوشلەرنى بىر-بىرىمىزگە خوش ئىتىشىپ تامىقىمىزنى يەپ بولدۇق . ئورنىمىزدىن قوپۇشۇپ ھېساباتنى بوغۇپ ئاشخانىدىن چىقتۇق. كوچا ئايلىنىپ، سىنى ئۆيۇڭ جايلاشقان قوروغا ئەكەپ قويۇپ، كۆزۇم قىيمىغان ھالدا كەينىمگە بۇرۇلۇپ ئۆيۇمگە قايتتىم.
   مانا  بۇ كۇنگە بۇگۇن توپتوغرا بىر يىل بولدى ، شۇكۇنى سەندىن ئايرىلمىسام ، سىنى ئۆيۇڭ جايلاشقان قوروغا ئەمەس،  ئىشىك ئالدىغىچە ئاپىرىپ قويغان بولسام، بۇگۇنمۇ بەلكىم سەن بىلەن بىر يىل ئاۋالقىدەك خۇشال يۈرەر ئىدىم. شۇ كۇندىكى ئايرىلىشنىڭ مەڭگۇلۇك ئايرىلىش بولۇپ قالىدىغانلىقىنى كىم  بىلگەن دەيسەن جېنىم. سەن  شۇ كەتكىنىڭچە قايتىپ كەلمىدىڭ .
    ئۆيۈمگە كىتىۋېتىپ بۈگۈن بىر كۈن سەن بىلەن باغچا ئايلىنىپ قىلىشقان پاراڭلىرىمىزنى بىر قۇر ئويلاپ ئۇزۇمچە مېيىققىدە كۇلۇپ شۇنچىلىك خوشال ھالدا كىتىۋاتىمەن . تۇيۇقسىز كۆڭلۇمگە بىر خىل ئەنسىزلىك پەيدا بوپ خۇددى چىۋېن يەۋالغاندەك ، بىر نەرسەم كەملەپ كىتىۋاتقاندەك بولۇپ سەن يادىمغا كەلدىڭ .ئىختىيارسىزلا ساڭا تېلفۇن ئۇردۇم ، تېلفۇنۇڭ ئۇلانمىدى، قايتا -قايتىلاپ ئۇردۇم تېلفۇنۇڭ ئىتىك ئىدى. شۇ ۋاقىتتا شۇ كۇندىكى خۇشاللىقىم قاياقلارغىدۇر غايىپ بولغانىدى.  بەلكىم تېلفۇنىڭنىڭ توكى يوقتۇر دىگەنلەرنى خىيال قىلىپ ساڭا بىر پارچە قىسقا ئۇچۇر يېزىۋەتكەندىن كىيىن يولۇمنى داۋام ئەتتىم .  
  ئۆيگىمۇ كەپ قالدىم. يەنە ساڭا قايتا -قايتىلاپ تىلفۇن ئۇردۇم بىراق نەتىجە يەنىلا ئوخشاش تېلفۇنۇڭ ئىتىك ئىدى. كۆڭلۇمدىكى قانداقتۇر بىر ئەنسىزلىك  مىنى بىئارام قىلاتتى .چۇنكى سىنىڭ تېلفۇنۇڭ ئەزەلدىن ئېتىلىپ قالمايتتى. شۇلارنى ئويلاپ ھوجىرا ئۆيۇمدە خىيالغا چوكتۇم . يېرىم سائەتلەردىن كىيىن يەنە تېلفۇن ئۇردۇم يەنىلا ئوخشاش ئىتىك ئىدى.  ئۆزۇمنىڭ قانداق بوپ ئۇيۇڭ تەرەپكە كىتىۋاتقىنىمنى سەزمەپتىمەن ، بىر ۋاقىتتا ئۆيۇڭ جايلاشقان قورو ئالدىغا كەلدىم. قورو  ئىچى ئادەم دېڭىزغا ئايلانغانىدى. قانداقتۇر يىغا ئاۋازى قورو ئىچىنى بىر ئالغانىدى. نىمىش بولغاندۇر؟ دىگەندەك بىر خىل ئەنسىزلىك ئىچىدە قورو ئىچىگە قاراپ تۇراتتىم .  ئاق ياغلىق ، قارا پەلتو كىيىۋالغان ئايال كىشىلەر . باشلىرىغا دوپپا قارا-كۇل رەڭ پەلتو كىيىۋالغان ئەر كىشىلەر قورو ئىچىنى بىر ئالغانىدى.  قەلبىمدىكى سىرلىق بىر كۇچ مىنى قورو ئىچىگە سۆروپ ماڭدى . ئىشىك ئالدىغىمۇ كەپ قالدىم .بۇ قارلىق كىشىلەر دەل سىنىڭ ئۆيۇڭدىن چىقىۋاتاتتى . گاھىلىرى بىر -بىرىنى خوش ئىتىشىپ كىرىپ كىتىۋاتاتتى. نۇرغۇنلىغان ئاياللارنىڭ ئەنسىز نالە پەرياتلىرى يۇرۇگۇمنى ئىزەتتى. ھويلاڭدىن چىقىۋاتقان بىر قانچە ئايالنىڭ {ئىسىت بىچارە قىز ياشلا تۇرۇپ كىتىپ قالدىدە . بەكلا چىرايلىق ئەدەپلىك قىز بولغان . ياتقان يىرى جەننەتتە بولغاي} دىيىشكەچ ماڭا يوغان كۆزىدە قاراپ قۇيۇشۇپ ئۆتۇپ كىتىشلىرى مىنى ئازراق سەگىتتى. ئەسلى ئۇنىڭ ئۇيىدىن بىرەرسى قازا قىپتۇدە. شۇلارنى ئويلاپ بۇرۇلۇپ كەينىمگە ياندىم ،چۇنكى ئۇنىڭ ئۆيىگە كىرىش ئۇچۇن مەنمۇ قارلىق كىيىمكىيىشىم كىرەكتە. ئۆيگە قايتىپ  قارلىق كىيىملىرىمنى كىيىپ كىلىش ئۇچۇن تىز-تىز يۇرۇپ كەتتىم .بىراق ھېلىقى ئاياللارنىڭ {ئىسىت بىچارە قىزياشلا تۇرۇپ} دىگەن سۆزى قەدىمىمنى توختاتتى، كەينىمگە بۇرۇلۇپ تۇرۇپ قالدىم .ئۇ ئاياللارنىڭ دىيىشكەن سۆزىنىڭ ئاخىرنى ئويلاشقا جۇرئەت قىلالمىدىم. چۇنكى سىنىڭ ئۆيۇڭدە سەنلا يالغۇز بىر قىز ئىدىڭ. ئاناڭمۇ سىنى تۇغۇش جەريانىدا ،تۇغۇتتا سىنى ياكى ئاناڭنى ساقلاپ قالمىز دىگەندە ئاناڭ ھېچ ئىكىلەنمەيلا سىنى ساقلاپ قېلىش توغۇرلۇق ۋەسىيەت قالدۇرۇپ بۇ دۇنيادىن مەڭگۇلۇك ۋىدالاشقانىدى. ئۇلار زادى كىمنى دەۋاتىدۇ. بۇنى ئويلاشقا جۇرئەت قىلالمىدىم. تۇساتتىن كەينى تەرىپىمدىن قاتتىق ئۇرۇلغان ماشىنىنىڭ سىگنال ئاۋازى مىنى بىر چۇچىتتى . مەن ئاستا بىر يانغا ئۇتۇپ تۇردۇم. ماشىنا قورو ئىچىگە ئازراق كىرىپ توختىدى. ماشىنىدىن سىنىڭ ئاكاڭ چۇشتى ۋە كۆزىدىن سىرغىپ چۇشكەن يېشىنى سۇرتىۋېتىپ ماشىنىنىڭ كسينى كۇزۇپىنى ئاچتى ئىختىيارسىز كۇزۇم كۇزۇپ ئىچىگە چۇشتى . كۆزۇمگە ئىشەنمەيلا قالدىم . ئاكاڭ سەن بۇگۇن كىيىۋالغان ئاق كۆينەك ۋە قارا ئىشتىنىڭنى ئالدى . شۇنچە ياراشقان ئاق كۆينىكىڭ قىپقىزىل قان بىلەن بۇيالغانىدى. كۆزۇمدىن ئىككى تامچە يېشىم مەڭزىمنى بويلاپ ئېقىپ چۇشتى. ئاكاڭ كىيىملىرىڭنى ئېلىپ ماڭغاندا ئىشتىنىڭنىڭ يانچۇقىدىن تېلفۇنۇڭ تاراقلاپ چۇشتى بىراق بۇنى ئاكاڭ سەزمەيلا ئۆيگە كىرىپ كەتتى.  بېرىپ تېلفۇننى ئاستا تېرىۋالدىم.بۇ دەل سىنىڭ تېلفۇنۇڭ ئىدى.  تېلفۇننىڭ ئىكرانى سۇنغان بۇلۇپ قان داغلىرى سۇنغان ئىكران ئارلىقلىرىغا كىرىپ ئۇلگۇرگەنىدى. تېلفۇننىڭ ئېچىش كۇنۇپكىسنى باستىم، تېلفۇن ئاستا ئېچىلىپ سىنىڭ سۇرتىڭگە كەپ توختىدى. بىر نەچچە مىنۇتتىن كىيىن مەن يازغان ئۇچۇر تېلفۇن ئىكرانىدا پەيدا بولدى. كۆزۇمدىن ياشلار يىپى ئۇزۇلگەن مارجاندەك تۇكۇلۇشكە باشلىدى.  ئۆيگە يۇگۇرۇپ بېرىپ قارلىق كىيىملىرىمنى ئالماشتۇردۇمدە ئانامنىڭ سورىغان سۇئاللىرىنى جاۋاپسىز قالدۇرۇپ سىنىڭ ئۆيۇڭگە قاراپ يۇگۇردىم پۇتۇن ئەس يادىم سەندە ئىدى. سىنىڭ ئوماق كۇلكەڭ  قۇلاڭ تۇۋۇمدە جاراڭلاپ مىنى قىيناۋاتاتتى.
    ئۆيۆڭ جايلاشقان قوروغىمۇ كەلدىم، بىراق ئۈيۆڭگە قانداق كىرەرمەن دىگەنلەرنى ئويلاپ يەنە قورو ئالدىدا تۇرۇپ قالدىم. سەن تېخى مېنى مۇشۇ ھەپتە ئۆيۈڭدىكىلىرىڭگە تۇنۇشتۇرماقچى بولغانىدىڭ.  ئانام سىنى دەسلەپ ئۆيگە ئېلىپ كىرگەن ۋاختىمدا«يارايسەن ئوغلۇم،  مىنىڭ كۇتكىنىممۇ دەل شۇنداق كىلىن ئىدى» دەپ سەندىن ھەم مەندىن رازى بوپ كەتكەنىدى.   ئەمدى بۇ قانداق بولغىنى. «ياق، بۇ مۇمكىن ئەمەس. ئۇلارنىڭ دەۋاتقىنى سەن ئەمەس» بۇنداق تۇرىۋەرگىچە كىرەيچۇ، دىگەنلەرنى ئويلاپ ئەتراپقا قارىدىم. ئۆيۈڭگە كىرىپ كېتىۋاتقان بىر توپ كىشىلەر ئارىسىغا قىسىلىپ ھويلاڭغا كىردىم. ئۆي ئىچى لىقلا ئادەملەر بىلەن تولغانىدى.  ئوتتۇرا ئويدىن چىقىۋاتقان يىغا ئاۋازىغا قۇلاق سالدىم. «ۋاي بالام ، ۋاي جېنىم قىزىم مېنى تاشلاپ كەتتىڭغۇ. ياشلا تۇرۇپ،ئون گۇلۇڭنىڭ بىرى ئېچىلماي تۇرۇپ كىتىپ قالدىڭغۇ. ساڭا چىدىمىدىمغۇ .ۋاي قىزىم» شۇلارنى ئاڭلاپ ئۆزۇمنى قەتتى تۇتۋالالالماي قالدىم. كۆز ياشلىرىم ھېچ توختىمايۋاتاتتى. ئەتراپتىكى ھەممىلا ئادەم ماڭا قارايتتى. كۆز ئالدىم  قاراڭغۇلىشىپ ئەتراپىمدىكى ھېچ بىر ئادەمنى پەرىق ئىتەلمەيۋاتاتتىم. تۇيۇقسىز بىرى بىلىكىمدىن تارتىپ بىر ياققا تارتىپ ماڭدىم. ئۆزۇمنى تەڭشىۋېلىپ ئۇنىڭغا قارىدىم. ئۇ دەل سىنىڭ بىر نەۋرە ئاچاڭ ئىدى. ئۇ مېنى ئارقا ھويلاڭدىكى كىچىكرەك بىر كارۋاتتا ئولتۇرغۇزۇپ:
  ــ سەۋېر قىلىڭ ئۇكام، مېنى تۇندىڭىزمۇ؟- دېدى ماڭا ياش يۇقى كۆزلىرىنى تىكىپ. مەن بۇ قىزنى ئاللىبۇرۇن تۇنۇپ بولغانىدىم . ئەينى ۋاقىتتا سەن بىلەن بىر غەرىبچە تائاملار ئاشخانىسىدا تاماق يەۋاتقاندا  بۇ قىز بىلەن ئۇچۇرشۇپ قېلىپ  ئىزا تارتىپ قىزىرىپ كەتكەنىدىڭ . ئۇ چاغدا بۇ قىزنىڭ كىيىنىشلىرى چولپانلاردىن قېلىشمىغۇدەك دەرىجىدە  بۇلۇپ بۇ قىزنى كۆرگەن ھەر قانداق ئوغۇل بالنىڭ ھەۋىسىنى قوزغىغىدەك دەرىجىدە چىرايلىق ئىدى. مانا ھازىر بولسا بۇ قىزنىڭ چىرايىنى مىسكىنلىك ،جىددىلىك قاپلىغانىدى.

ــ غۇنچە بۇگۇن قاتناش ۋەقەسىگە ئۇچراپ قازا قىلدى، سەۋېر قىلىڭ، بىزمۇ چىدىمىدۇق،-دېدى. شۇندىلا مەن ھەقىقى ئىشنىڭ ماھىتىنى بىلگەنىدىم
  ــ ئىشەنمەيمەن،- دېدىم مەن ئورنۇمدىن دەس تۇرۇپ،- ئۇنى كۆرىمەن . ئۇ تېخى ھايات! ئۇ بايىلا يېنىمدىن كەتكەن، ئۇنى مەن ئەكىلىپ قويغان، بۇنداق بولۇشى مۇمكىن ئەمەس!  ئۆزۇمنى تۇتۋالالالماي يىغلاپ تاشلىدىم.  ھويلىنىڭ پاكار تېمىدىن بىزگە قاراۋاتقان كىشلەر بىز ئىككىمىزنىڭ مۇناسىۋىتىنى بىلگەندەك ماڭا بىچارىلەرچە قارايتتى.
   ــ مەن ئۆزۇمنى قانداڭ تۇتۋالىمەن، ئۇ بولمىسا مېنىڭ ياشىغىنىمنىڭ نېمە ئەھمىيىتى، ئۇنى كۆرىمەن،- دەپ ئالدى ھويلىغا قاراپ ماڭدىم. ئۇ قىز مىنىڭ بىلىكىمگە ئېسىلىپ تۇرۇپ: ــ بولمايدۇ كىرمەڭ!- دەپ يولۇمنى توسۇپ قالدى.
ــ خوش بۇلاي جېنىم ئاچا، ئۇنى بىر كۆرەي، كۆڭلۈم تۇيۇپ تۇرىدۇ، ئۇ تېخى ھايات! دەپ يالۋۇردۇم. ئۇ مىنى ئىچكرىگە ئېلىپ .
  چوڭ ئايۋاننىڭ ئوتتۇرسىغا قۇيۇلغان كىپەن ئۇستىگە ئاپئاق رەخىت يېپىقلىق تۇراتتى. كىپەنلىك ئەتراپىنى  ئاياللار تورىۋېلىشقان بولۇپ،  ئېچىنىشلىق ئاۋازدا قوشاق قېتىپ يىغلاۋاتاتتى. ئۇلارنىڭ ئارىسىغا كەپ ئاستا ئاق رەخىتنى ئاچتىم. چاچلىرىڭ چىرايلىق ئۆرۈلگەن.  كۇندۈزى مەن بىلەن كۆرۇشكەندە سۇسقىنە قىلىۋالغان گىرىملىرىڭدىن ئەسەرمۇ قالمىغان، گەرچە چىرايىڭ تاتىرىپ كەتكەن بولسىمۇ، مەڭزىڭدىن قانداقتۇر تەبەسسۇم ئالامەتلىرى جىلۋە قىلاتتى. كۆزۇمگە ئىشەنمەيۋاتاتتىم. سەن ھازىرلا ئاستا تۇرۇپ كۇزۈڭنى ئۇۋلاپ ئەسنەيدىغاندەكلا بىلىنەتتى. پەقەت ئىشەنمەيۋاتاتتىم. بۇغۇزۇمغا بىر نەرسە قاپلىشىپ قالغاندەك نەپسىم قىسىلۋاتاتتى .ئاق رەخىتنى يەنە كۆتۇردىم. بويۇن قىسمىڭدىن تىلىنغان بىر يارا ئېغىزىدىن ئېقىۋاتقان  قان تېخى توختىمىغانىدى. كۆزۇم قاراڭغۇلىشىپ كەتتى. بېشىمدىن سوغۇق سۇ قۇيۇلغاندەك بىر سېزىم پۈتۈن بەدىنىمنى ئەندىكتۈرىۋەتتى. پۇت قولۇم ماغدۇرسىزلىنىپ، يۇرۇگۇم سانجىلىپ -سانجىلىپ ئاغرىشقا باشلىدى. تىزلىنىپ قالدىم. كۆزۇمگە ئەتراپتىكى ھەر قانداق بىر ئادەم كۆرۇنمەيتتى. خۇددى سەن كارۋات ئۇستىدە غەمسىز ئۇخلاۋاتقاندەك كۆرۇنەتتىڭ.
  كۆزۇمنى ئاچتىم. مەنمۇ بىر كارۋات ئۇستىدە يېتىپتىمەن . ئۇستۇمگە ئاق رەڭلىك نېپىز يوتقان يېپىقلىق.  ئۆزۈمنىڭ قانداق بۇلۇپ بۇ كارۋات ئۇستىدە يېتىپ قالغىنىمنى بىلمەيمەن. يۇرىكىم بىر خىل ئاغرىپ تۇراتتى . ھېچ ئىش يادىمدا يوق. قۇلۇممۇ ئېچىشۋاتاتتى، ئاستا قولۇمنى كۇتۇردۇم قۇلۇمغا ئاسما ئۈكۈل ئېسىلغان ئىدى. ئاستا قۇلۇمنى پەسلىدىم. پۈتۈن بەدىنىم جانسىز بۇلۇپ مىدىرلىتىشقىمۇ كۇچۇم يەتمەيۋاتاتتى. نىمىش بولغانلىقىنى ئويلاپ يېتىپ تۇيۇقسىز سېنىڭ ئەشۇ كىپەنلىك ئۇستىدىكى ھالتىڭ كۆز ئالدىمغا كەلدى . شۇندىلا بولغان ئىشلار كۆز ئالدىمدىن بىر-بىرلەپ ئۆتىشكە باشلىدى. كۆز ياشلىرىم مەڭزىمنى بويلاپ ئېقىپ ياستۇق ئۇستىگە قۇيىلاتتى.
   دەل مانا شۇ كۇندىن باشلاپ مەن سەندىن مەڭگۈلۈككە ئايرىلغانىدىم. سېنىڭ ئوماق كۈلكەڭ . شوخ قىلىقلىرىڭ ماڭا بىر يىل ھەمرا بولدى. مانا ھازىر مەن سەن بىلەن شۇ كۈنى قولتۇقلىشىپ يۈرۈشكەن شۇ باغچا، كوچا، ئاشخانىلارنى ئايلىنىپ كېتىپ بارىمەن. بىراق مەن سېنىڭ مېنى بۇنداقلا يالغۇز تاشلاپ كېتىشىڭنى ئويلاپ باقماپتىكەنمەن .چۇنكى سەن ماڭا مەڭگۇ ئايرىلمايمىز دىگەنىدىڭ. ئەجىبا مېنىڭ كۆرگەنلىرىم بىر چۈش بولۇپ قالسىچۇ؟
     سېنى ئەجەپ سېغىندىم، ئەي جېنىم غۇنچەم، چىن دىلىمدىن سۆيگەن، ئەمما ماڭا بۇ دۇنيادا نىسىپ بولمىغان بەخىتسىز دىلدار!   بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   shaidayi تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2015-4-25 02:24  

    مەزكۇر تېما مۇنبىرىمىزگە يېڭىدىن تېما يوللاۋاتقان ياش ھەۋەسكارلارنى قوللاش، ئۇلارنىڭ ئىزدىنىش قىزغىنلىقىقا ئىلھام بىرىش يۈزىسىدىن يۇرىتىلدى. كەڭ مۇنبەرداشلارنىڭ مۇنبىرىمىزگە يېڭىدىن ئەزا بولۇپ كىرىپ تېما يوللاۋاتقان ھەۋەسكارلارنى قوللاپ قويۇشىنى، ئۇلارنىڭ تېمىلىرىغا ئادىل، ئوبۇكتىب باھا بىرىپ تېخىمۇ ياخشى يېزىشى ئۈچۈن ئىلھام بولىدىغان پايدىلىق تەكلىپ-پىكىرلىرىنى ئايىماسلىقىنى تەشەببۇس قىلىمەن!

   ئەسسالام ئەزىمەتجان، سىزنىڭ كېچىنى «كېچە» دېمەي، مۇنبەرگە يازما يوللىغىنىڭىزنى، شۇنداقلا بۇ يازمىغا سىڭگەن نازۇك ھېسىياتىڭىزنى قەدىرلەشكە تېگىشلىك. بىراق، تۆۋەندىكى قۇرلارنى مىللىي ئۆرپ-ئادەتكە ماسلاشتۇرۇپ تۈزىتىۋېلىشىڭىزنى، ھېچبولمىسا بۇندىن كېيىن مۇشۇ تەرەپلەرگە ئالاھىدە دىققەت قىلىشىڭىزنى  تەۋسىيە قىلىمەن:
«كىپەنلىك ئەتراپىنى  ئاياللار تورىۋېلىشقان بولۇپ،  ئېچىنىشلىق ئاۋازدا قوشاق قېتىپ يىغلاۋاتاتتى. ئۇلارنىڭ ئارىسىغا كەپ ئاستا ئاق رەخىتنى ئاچتىم.» بۇ مۈمكىن ئەمەس. يەنى، «مەن»نىڭ كېپەنلىنىپ بولغان قىزنىڭ مىيىتىنىڭ يۈزىنى ئېچىشى( ھېلىغۇ يات بىر يىگىت ئىكەن، ھەتتا، بىر تۇغقان قېرىندىشىنىڭمۇ مۇنداق تەرەپباللا كېلىپ ئېچىشى) مىللىي ئۆرپ-ئادىتىمىزدە ئەسلا مۈمكىن بولمايدىغان ئىش(ناۋادا، زۆرۈر بولۇپ قالسا ئۇنىڭ يولى باشقا).
   كەچۈرۈڭ، شەخسىي ھېسىياتىڭىزغا ئازار بەرگەن بولۇپ قالمىغايمەن.
    بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئادىل0998 تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2015-4-25 09:34  

            ئەزىمەتجان ئۇكام : سىزدىن سوراي نەسىردىكى ۋەقەلىڭ راس بولغان ئىشمۇ ؟

ئەسسالامۇ ئەلەيكوم. نەسىرىڭىز  تەسىرلىك چىقىپتۇ. باش تەرپى بىر نەچچە ئابزاسنى يەنىمۇ بەكرەك پىششىقلاپ ئىشلەپ باققان بولسىڭىز، لىرىك ھىسيات سەل سۇس بولۇپ قالغاندەك تۇيغۇ بەردى باش تەرپى.«چۇنكى ئۇنىڭ ئۆيىگە كىرىش ئۇچۇن مەنمۇ قارلىق كىيىمكىيىشىم كىرەكتە» مۇشۇ جۈملىنىڭ بېشى يىغا سىنىڭ ھويلاڭدىن چىقىۋاتاتتى. دەپ باشلانغان بولغاندىكىن «ئۇنىڭ ئۆيىگە كىرىش ئۈچۈن» دىگەن سۆز «سېنىڭ» غا ئورۇن بوشاتسا توغرا بولارمىكىن دەپ قالدىم ئۆزەمچە. بىر تىنىقلىق جۈملىدە ئىككىنچى شەخىس بىلەن ئۈچىنىچى شەخىس ئالمىشىپ قالغاندەك تۇيغۇ بەردى.  يەنە بىرى ئىملايىڭىزنى بىر توغۇرلىسىڭىز بولغۇدەك. ئىملا خاتالىقى مېنىڭ تېمىلىرىمدىكىدىنمۇ ئىغىر بولۇپ كەتكەندەك قىلىدۇ.ئەگەر دىگەنلىرىم ئارتۇقچە بولسا كۆڭلىڭىزگە ئالماڭ. سىزگە مۇۋاپىقىيەت تىلەيمەن.

راسلا   دىققەت قىلماپتىمەن بۇ تەرەپلەرگە  ،  ماۋۇ  يېزىش  جەريانىدا  كۆڭلىمدىكىنى ئىپادىلەش جەريانىدا دىققەت قىلماپتىمەن ..   مەن تۇزتۇپ كىتەي...  رەھمەت    كۆرسەتمە بەرگىنىڭىزگە

ياق  ئاكا  شۇ  ئۆزۇمنىڭ  كىشلىك  تۇرمۇشلاردا  كۆرۇش ،ئويلاش  ئارقىلىق  يېزىپ چىققان..
  

رەھمەت   كۆرسەتمىڭىزنى قۇبۇل قىلىمەن ..  ھەم  ئىملايىمنى  توغۇرلايمەن

ئەسسالام  ئاكا  قانداق ئەھۋالىڭىز .  كۆرۇشمىگىلى ئۇزاق بوپتۇ.  نىمىشلا بىلەن  ئالدىراش  سىز.  ئەسىرىمنى  تەھرىرلەپ  شۇنچىلىك جانلىق  قىپ  قۇيۇپسىز  سىزگە كۆپ  رەھمەت...