مويەن مۇنداق دەيدۇ.

   سەنئەتكارلارنىڭ كۆپۈنچىسى ئىككى خىل دۇنيادا ياشايدۇ، بىرلىرى نورمال ئادەملەر سۈپىتىدە ئادەتتىكى دۇنيادا ياشايدۇ؛ يەنە بىرلىرى ئادەتتىن تاشقىرى ئادەملەر سۈپىتىدە تەسەۋۋۇر، توقۇلما، سەنئەت دۇنياسىدا ياشايدۇ. ئەگەر ئۇ تەسسەۋۋۇر، توقۇلما، سەنئەت دۇنياسىغا كىرىپ قېلىپ چىقالمىغان بولسا، بىز ئۇنداقلارنى تالانت ئېگىسى دېمەي، بەلكى ساراڭ دەيمىز.

مەنبە؛ « ئىلى دەرياسى» ژورنىلى 2014-يىللىق 6-سان مويەننىڭ لېكسىيە-نۇتۇقلىرىدىن تەرجىمە قىلىنغان ماقالىدىن ئېلىندى

  ياقتۇرۇشقا ئەرزىيدىغان ھېچقانداق يېڭى نەرسە بولمىغانلىقى ئۈچۈن، ھەرقانداق يېڭىلىقنى ياقتۇرمايمىز.

  - ئورخان پامۇك «مېنىڭ ئىسمىم قىزىل»دىن

بىزدە مويەن دېگەن ساراڭلاردىن قانچىلىك باردۇ؟

مويەننى نىمە ئۈچۈن ساراڭ دېگەنلىكىڭىزنى چۈشىنەلمىدىمغۇ؟

       نۇربەگ كىنايە قىلىۋاتىدۇ، شەھرىزات.

مېنىڭچە نۇربەگ مويەننىڭ لېكسىيەسىدە دىيىلگەن ساراڭلاردىن نەچچىسى بار دىيىلگەنمىكىن .مەن شۇنداق چۇشەندىم.

مېنىڭچە پەرھات تۇرسۇن،غوجىمۇھەممەت مۇھەممەدلەر  ھېكايە-پوۋسېت  يېزىپ قالسا ،چوقۇمكى ، داڭلىق يازغۇچى مويەندەك يېزىۋېتىشى مۈمكۈن...

سىز پەرھات تۇرسۇننىڭ پوۋىست- ھېكايىلىرىنى كۆرمەپسىز- دە؟

شەھرىزات،
مويەن ئېيتقان بىر ئابزاسقا ئوبدان قاراڭ. مويەن تىلغا ئالغان ساراڭلىق ئادەتتىكى ساراڭلىق ئەمەس. مەن شۇنىڭغا قارىتا دېدىم.

پەرخات تۇرسۇننىڭ ئىجادىيىتى تۇلىمۇ ئۆزگىچە، پەلسەپىۋيىلىكى قۇيۇق، مەزمۇنى تېرەن. مەن ئۇنىڭ ئەسەرلىرىنى ياخشى كۆرىمەن. لېكىن، مەنمۇ ئۆز يۇلۇمدا ماڭىمەن. بولمىسا پەرخات تۇرسۇننىڭ ئۆزگۈچىلىكى نەدە قالىدۇئ ئەمىلىيەتتىمۇ ھەممە ئادەمنىڭ ئوخشاش بىر ئۇسلۇبدا ئەسەر يېزىشى مۈمكىن ئەمەس.
شۇنداققۇ... شاھىب ئۇستاز. بىر ئادەمنى پالانىنىڭ ئەسىرىگە ئوخشاش ياز دېيىشنىڭ ئۆزىمۇ ھاماقەتلىك.  پەقەت ھەربىر يازغۇچى ئۆزىگە خاس يول بىلەن يېڭىلىق يارىتىش كېرەك.

ئويلىنىشقا،ئۆزىمىزنى دەڭسەپ كۆرۈشكە دەۋەت قىلىدىغان تېما ئىكەن. يوللىغۇچىغا رەھمەت!

راست دەيسىز شاھىب ئۇستاز، سىزنىڭ سۆزلىرىڭىز يۈكسەك سەنئەت نۇقتىسىدا تۇرۇپ ئېيتىلغان
   شۇڭا سىزنىڭ يەيدىغان غېمىڭىز ھەقىقىي سەنئەت غېمى، يۇقۇرى پەللە. تىرىشايلى ، تىرىشىپ بەرسەك بەلكلىم مەقسىدىمىزگە يېتىپمۇ قالارمىز. بىر قېتىم ئاقسۇدىكى بىر يىغىندىن قايتىپ چىقىۋېتىپ، ئېزىزى ساۋۇت ئاكا ئالدىمغا كېلىپ قۇلۇمنى چىڭ تۇتىۋالدى ۋە؛« ئۇكام، قاراڭ ئاۋۇ چىقىۋاتقانلارغا، ئىككى يۈزدىن ئاشىدۇ. بىراق بىلەمسىز؟ئۇلارنىڭ ئىچىدىن ھەقىقىي يازغۇچى - شائىر دېگەندىن پەقەت بىر-ئىككىسىلا چىقىدۇ» دېگەن ئىدى. ئېزىزكاممۇ ھەققىقىي سەنئەتنىڭ نېمىلىكىنى ياخشى چۈشىنىدىغان ئادەم بولغاچقا، بۇلۇپمۇ « رومان» نۇپۇزىنى بەك چوڭ بىلگەچكە بۇ نۇقتىغا قول تىقمىدى. ئۇ ھەتتا باشقىلارنىڭ «نېمىشقا رومان يازمايلا؟» دېگەن سۇئالىغا؛« رومان يېزىشقا كۈچۈم يەتمەيدۇ» دەپ سەمىمىي جاۋاپ بېرىدۇ. ئېزىزكام رومان يازالمايدۇ ئەمەس، ئۇنىڭ قەلبىدىكى ھەقىقىي روماننىڭ بەك يۇقۇرى. لېكىن ئۇ يەنىلا بىز ياىشى كۆرىدىغان پەزىلەتلىك ياخشى يازغۇچى. ئېزىزىكامدەك ياشىماق ئاسان ئەمەس،
دېمەكچى بولغىنىم شاھىب ئۇستاز، سەنئەت قارشى يۇقۇرى ۋە ئۆزگىچە ئادەملەرنى بەكرەك ھۆرمەت قىلغۇم كېلىدۇ. گەرچە مەن بەك ئۆزگىچە ئەسەر يازالمىساممۇ.

ئادەم تاغققا پۇتلاشمايدۇ، تاشقا پۇتلىشىدۇ.

ئاچچىقى ياماننىڭ ئۆتى يېرىلىدۇ،
ئىچى ياماننىڭ....تى يېرىلىدۇ.