كەچلىك كۇلۇب
ئېھ بۇ يەر ھىجرانغا راسلانغان ماكان،
بىلىمەن سەن بۇرۇن سۆيگەن بىرسىنى.
رەڭگارەڭ چىراغ ۋە سېرىق چاچلىرىڭ،
ناخشىچى قىزچاق ۋە ھەممە ~ھەممىسى.
مەجبۇرمەن بۇ دورەم مەجبۇرمەن شۇنچە،
ھاقارەت ئىلكىدە سۆيۈشكە سېنى.
بىز قادىر ئەمەسمۇ ئۇنتۇپ كېتىشكە،
ئازاب ۋە بارچە غەم قايغۇ~ھەسرەتنى.
سەن بۇ دەم تىكىلگەچ چوڭقۇر كۆزۈڭدە،
بۇ رەزىل دۇنياغا ئوقۇيسەن لەنەت.
مەن بەڭگە توختىماي چېكىپ تاماكا،
كۆكۈش ئىس ئىچىدە قالىمەن لەيلەپ.
ئىچ سىرار شۇ كۈيلەر ئەتمەكتە داۋام،
رايىم يوق لەرزانە ۋالىسقا شۇ تاپ.
ئاھ بەلكىم ناتونۇش يات بىر كىشلەرگە،
ئەشۇ پاك كۆڭۈلنى قويغانمىز ئاتاپ.
ئەڭ لىرىك ناخشىلار، ئىسسىق كۆز ياشلار،
مەن مەيۇس قايتارمەن كەچلىك كۇلۇبتىن.
ئەي ساددا ئوماق قىز كەچۈرگىن مېنى،
ھېچنەرسە تېپىلماس ئۆلگەن قەلبىمدىن.
قاراڭغۇ كېچىلەر رەڭ ئالغان تىمتاس،
قەيەرگە يۈتتىكىن شولىلىق شۇ ئاي.
بىز بەلكىم ئۆلمىسەك قالارمىز كۆرۈشۈپ،
كۆرۈشسەك ئۆلەرمىز چىداپ~چىدىماي.
خەيرىخوش!مەن كەتتىم، كەتتىم نىشانسىز.
سەنسىز بىر ئەتراپنى ماكان ئېتەرمەن.
شۇندىمۇ خالىساڭ ئەسلەپ قوي مېنى،
كۆزگە ياش ئالارمەن سېنى ئەسلىسەم…!