مۇھەببەت بىر ئادەمنى كۈلدۇرسە،ئون ئادەمنى يىغلىتىدىكەن.
ــ خاتىرەمدىن

                                  
تولۇقسىزنىڭ 2-يىللىقلىرىدا ئوقۇۋاتقان چاغلىرىمدا مەكتىپىمىزدە «مۇھەببەت»لىشىش تولىمۇ «مودا»بولۇۋاتاتتى.بىرىنىڭ بىر قىز بالىنى «قول»غا كەلتۇرگەنلىكىنى ئاڭلاپ قالساق ئۇنىڭغا ھەۋەس بىلەن قارايتۇق.ئۇنىڭ قىز كەلتۈرۈش «تەجىرىبە»لىرىنى كىچىلىرى ئۇخلىماي دىگۇدەك ئاڭلايتۇق.ئاشۇنداق ھەۋەس بىلەن يۇرگەن كۈنلەرنىڭ بىرىدە قاراپ باقسام سىنىپىمىزدا«مۇھەببەت»ى يوق ئوغوللاردىن پەقەت مەنلا قاپتىمەن.بىر كۈنى يېقىن ئاغىنەم دىلمۇرات:
-ئاداش،مەن سىنىپ باشلىقى دەپ بۇنداق «بويتاق» يۇرىۋەرمە،سەنلا قالدىڭ ھازىر.دەرھال بىرىنى تاپ،بولمىسا ئاسىيەنى تاپە،سىنىپمىزدائۇنىڭدىن باشقاھەممىسىنىڭ يىگىتى بار...-دىمەسمۇ.
-ئاشۇنىما؟قىز بالا يوقتەك شۇنى تاپامدىم؟كىچىككىنە بىر ئىش بولسا يىغلايدىغان ئاشۇ مىجىقنى -دىدىم ئاچچىقىمدا.
-ئۇنداق دىمە ئاداش،ئۇ دىگەن سىنىپىمىزدىكى ئەڭ چىرايلىق قىز جۇمۇ.كەلتۇرۋالساڭ خۇش بولساڭ بولىدۇ تېخى....
-قويە ئۇ گىپىڭنى.ھازىر ئۇنداق ئىشلارغا بېشىمنى ئاغرىتىپ نىمە كەپتۇ-دىدىم.گەرچە شۇنداق خىياللىرىم بولسىمۇ چاندۇرماي.
-ھەي،سەن بەك ئاكتىپ جۇمۇ.كىيىن پۇشايمان قىلسەن.ئۇنى بىرى قولغا كەلتۇرۋالغاندا...
-كىم كەلتۇرۋالسا كەلتۇرۋالسۇن-دىدىم مەن.لىكىن ئۇنى بىرى قولغا كەلتۇرۋالغاندا دىگەن گەپنى ئاڭلاپ خۇددى بىرى شۇنداق قىلىپ كەتكەندەك ئىچىم سەل ئېچىشتى.ئۆزەم باشقىلارغا چاندۇرماي يۈرگىنىم بىلەن ئۇ «مىجىق»قا كۆڭلۈم بار ئىدى.ئۇنىڭ باشقا قىزلارغا ئوخشاش ئوغوللارغا ئەركىلەپ،ئېچىلىپ يۈرمەسلىكى،كەم سۆزلۈكى،ئۆزىنىڭ چىرايلىقىغا ئەخلاقىنىڭ ياخشىلىقى قوشۇلۇپ ماڭا بىر ئوتنى تۇتاشتۇرغان ئىدى........
ئۇ چاغلاردا بۇنداق ئىشلار بەك  چەكلىنەتتى.ئوقۇتقۇچىمىز سىزىپلا قالدىمۇ ئىشنىڭ چاتىقى چىقاتتى.ھەپتە-ھەپتىلەپ ئەخلاق تەربىيسى ئېلىپ بىرىلاتتى.شۇنداق بولسىمۇ مەكتىپىمىزدە مۇھەببەتنىڭ نىمىلىكىنى چۈشەنمىسىمۇ مۇھەببەتلىشۋاتقانلار كۆپ ئىدى.دىلمۇرات بىلەن بولغان شۇ پاراڭدىن كىيىن تويۇقسىزلا ئاسىيەگە «تەلەپ»قويۇشنى ئويلاپ قالدىم.لىكىن قانداق «تەلەپ»قويىمەن؟ئۇنىڭغا نىمە دەيمەن؟ئۇ «ياق »دىسىچۇ؟«ياق»دەپلا بولدى قىلسا مەيلىتىغۇ.ناۋادا گۇلشات خانىمغا دىسىچۇ؟ئۇ چاغدا ئىشىنڭ تازا چاتىقى چىقىدۇ-دە.شۇلارنى ئويلاپ بېشىمنىڭ ئىچىمۇ-تېشىمۇ قاتتى.ئاخىرى دىلمۇراتتىن مەسلىھەت سورىماقچى بولدۇم.چۈنكى ئۇ بۇنداق ئىشلاردا خېلى«تەجىرىبىلىك»ئىدى.ئۇنىڭغا بۇ گەپنى دىۋىدىم،ئۇ:
-ئۆتكەندە بەك چوڭ سۆزلەۋاتاتتىڭغۇ؟ئەمدى ئۇ «مىجىق»قا كۆڭلۈڭ چۇشۇپتۇ-دە،ھى ھى ھى....-دەپ ھىجايدى.
-ھە،شۇنداق بولدى،ياردەم قىلامسەن-ياقمۇ؟-دىدىم مەن ئاچچىقلاپ.
-خاپا بولساڭ ياردەم قىلمايمەن،ھاجىتى چۈشكەن ئادەممۇ سەندەك بولامدۇ؟ئاتتىن چۈشسەڭمۇ ئۆزەڭگىدىن چۈشمەيسەندە-دىدى ئۇ چاقچاق قىلىپ.
شۇنداق قىلىپ ئاغىنەم دىلمۇراتنىڭ يول كۆرسىتىشى بىلەن مەكتىپىمىزدا مودا بولۇۋاتقان «ئۇسۇل»نى ئىشقا سالىدىغان بولدۇق......
                                   *    *        *       *         *        *        *     *
ئارىدىن ئىككى كۈن ئۆتكەندە ئاغىنەم دىلمۇرات ماڭا بىر پارچە خەتنى بەردى.ئۇ:
-مۇشۇ خەتنى ئاسىيەگە  بەرسەڭ ئۇ چوقۇم سېنىڭ تەلىپىڭگە قوشۇلىدۇ-دىدى.خەتنى ئالدىم-دە.ئوقۇشقا باشلىدىم.خەت مۇنداق يېزىلغانىدى:
«ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم ئاسىيە:
بەلكىم بۇ خەتنى ئوقۇپ ھەيران قالارسەن،مەن ساڭا بۇ گەپلەرنى دىمەي دىگەن،بىراق پەقەت چىداپ تۇرالمىدىم.ئىچىمدىكى سەن تۇتاشتۇرغان ئوت ماڭا بىردەممۇ ئاراملىق بەرمىدى.
شۇڭا ئامالسىز بۇ خەتنى يازدىم. بۇ مىسرالاردىن مىنىڭ نىمە دىمەكچى ئىكەنلىكىمنى بىلىپ قالارسەن:



ئاسىيە،سەن كىچىك ئەمەس.بۇ قۇرلارنى ئوقۇپ نىمە دىمەكچى بولغىنىمنى بىلىپ بولغانسەن؟
شۇڭا مىنى ئىنتىزار قىلماي تىزرەك جاۋاپ بىرەرسەن.يەنە خانىمغا دىسەڭمۇ مەيلى.مەن سەن ئۈچۈن ھەممىگە تەييارلىنىپ بولغان.........

خىتىڭنى كۈتۈپ:ئاشىقىڭ مۇھەممەت»

مەن خەتنى ئوقۇپ دىلمۇراتتىن خېلى رازى بولدۇم.شۇ كۈنىلا خاتىرىدىن بىرگە ئۇنى كۆچۈرۈپ
باشقىلارغا تۇيدۇرماي ئاسىيەنىڭ سومكىسىغا سېلىپ قويدۇم........

                                          *     *   *       *    *     *      *    *
ئارىدىن ئىككى ھەپتە ئۆتۈپ ئاسىيەدىن «جاۋاپ»كەلدى.ئۇنىڭ خىتىنى ماڭا گۇلمىرە بەردى.(ئۇ دىلمۇراتنىڭ«مۇھەببەت»ى ئىدى)مەن خۇشال ھالدا خەتنى ئالدىم-دە مەكتىپىمىزنىڭ ئارقىسىدىكى قوناقلىققا چىقىپ ئوقۇشقا باشلىدىم.خەت مۇنداق يېزىلغان ئىدى:
«ئەسسالام مۇھەممەت:
خىتىڭىزنى ئوقۇپ چىقتىم.ئوقۇپ بولۇپ تولىمۇ ھەيران قالدىم.چۈنكى مەن سىزگە قايىل ئىدىم.نىمىشقا دەمسىز؟چۈنكى سىز سىنىپىمىزدىكى ئوغوللار ئىچىدىكى بۇ ئاتالمىش «مۇھەببەت»دەرياسىغا غەرق بولمىغان بىردىن-بىر ئوقۇغۇچى ئىدىڭىز.بۇ خىتڭىزنى ئوقۇپ بەك ئەپسۇسلاندىم،مەن سىزنىڭ بۇنداق قىلماسلىقىڭىزنى،ياخشى ئوقۇشىڭىزنى ئۈمۈت قىلىمەن.چۈنكى ھازىر بىز تېخى كىچىك،ئۇنداق ئىشلارنى ئويلاشقا ۋاقتىمىز بار.سىزنى ئۈمۈتسىزلەندۇرگەن بولسام مىنى كەچۈرۈڭ.مەن تەلىپىڭىزگە «ماقۇل»دىيەلمەيمەن.بىز يەنىلا ياخشى ساۋاقداشلاردىن بولۇپ ئۆتەيلى.بۇ ئىشلار پەقەتلا يۈز بەرمىگەن بولسۇن.......
ساۋاقدىشىڭىز:ئاسىيەدىن»
خەتنى ئوقۇپ شۇنداق روھىم چۈشۈپ كەتتى.خۇددى ئۇ ئەمدى ماڭا قارىمايدىغاندەك،ھەممە ئىشلار يوق بولغاندەك مەيۇسلىنىپ كەتتىم.شۇنداقتىمۇ سىنىپقا كىرىپ ھىچ ئىش بولمىغاندەك دەرسلەرگە قاتناشتىم،لىكىن كاللامغا ھىچنىمە چۈشمەيتى.كاللامدا پەقەت بىر خىيال «ئۇ»بار ئىدى.ئەتىسىدەم ئېلىش ۋاقتىدا  دىلمۇرات ئاستا:
-گۇلمىرەدىن ئاڭلىسام ئاسىيە جاۋاپ قايتۇرۇپتۇ.نىمە دەپ يېزىپتۇ دىگىنە -دىدى.مەن گەپ قىلمايلا ئۇ يازغان خەتنى بەردىم.ئۇ خەتنى ئوقۇپ بولۇپ:
- ئەمدى قانداق قىلاي دەيسەن؟-دىدى.
-بولدى قىلاي ئاداش-دىدىم مەيۇس ھالدا
-ھەي ئاداش،بۇ نىمە دىگىنىڭ؟ساڭا بىر پارچە خەت يازساڭلا ماقۇل دىسە بولامتى؟
مەنمۇ گۇلمىرە نەچچە قېتىم خەت يېزىپ ئاران ماقۇل دىگەن،سەن تېخى بىرنى يېزىپلا بولدى قىلىمەن دەيسىنا؟يەنە بىر-ئىككىنى يازمامسەن؟ئۇ چوقۇم ماقۇل دەيدۇ.بولدىلا،سەن ئۇنداق خەت يېزىشنى بىلمەيسەن،يەنىلا مەن يېزىپ بىرەي-دىدى ئۇ
-ماقۇل ئەمسە،شۇنداق قىلايلى-دىدىم مەن سەل ئۈمۈتلىنىپ......

داۋامى بار....
داۋامى ئىنكاس شەكلىدە داۋاملىق يوللىندۇ...

داۋامى:

ئۇزاق ئۆتمەيلا ئاسىيەگە ئىككىنجى خەتنى يازدۇق.بۇ قېتىم ئارىدىن ئۈچ ھەپتە ئۆتكەن بولسىمۇ ئۇ پەقەت جاۋاپ قايتۇرمىدى.سىنىپلاردىمۇ مەندىن قېچىپلا يۇردى.ئۇ بۇنداق قىلغانسىرى كۆڭلۈم بىر قىسما بولاتتى.دەرسلەرمۇ كاللامغا چۈشمەيتى.ئۇ كۈنلەردە پۈتۈن ئەس-يادىم ئاسىيەدىلا قالغان ئىدى.
ئۇ مەندىن قاچقانسىرى كۆزۈمگە شۇنچە چىرايلىق كۆرۈنۈپ ئىچىمدىكى ئوت بارا-بارا تېخىمۇ كۈچىيشكە باشلىدى.نەچچە قېتىم گۈلمىرەنى ئارىغا سالدىم،لىكىن ھىچقانچە پايدىسى بولمىدى.ئۇ مەندىن قاچقانسىرى ئۇنىڭ كەينىگە كىرۋالدىم.سىنىپلاردا تازلىق قىلغاندا ھەدىسلا ئۇنىڭغا بۇ گەپنى قىلاتتىم،ئۇ يا ئاق يا كۆك دىمەي جىم تۇرۋالاتتى.نەچچە قېتىم مەكتەپتىن قايىتقاندا ئۇنىڭ بىلەن بىللە قايىتتىم،شۇ چاغلاردىمۇ شۇ گەپنى قىلسام ئۇ ھىچنىمە دىمەيلا جىم تۇرۋالدى.........
                    *    *    *       *        *            *            *        *
مەۋسۇملۇك ئىمتىھانمۇ باشلاندى.مەن ياخشى تەييارلىق قىلمىغاچقا ئىمتىھاننى تازا ياخشى بىرەلمىدىم.ھەر قېتىم سىنىپ بويىچىلا ئەمەس مەكتەپ بويىچىمۇ بىرىنجى بولىدىغان ئادەم مانا بۇ قېتىم سىنىپ بويىچە 5-ئۇرۇنغا چۈشۈپ قالغان ئىدىم.سىنىپ مەسئۇلىمىز گۇلشات خانىم ۋە سىنىپىمىزدىكى باللارنىڭ ھەممىسى ھەيران قالدى.
-نىمە بولدى سىزگە؟كاللىڭىزنى قالايمىقان ئىشلارغا چاچماڭ،ئاڭلىسام.......-دەپ ھەممە ئىشنى دىدى گۇلشات خانىم ئىشخانىسدا .ئۇ ھەممە ئىشلارنى ئۇقۇپ بولغان ئىكەن.
-بۇنىڭدىن كىيىن دىققەت قىلىمەن ،كاللامنى ھەرگىز چاچمايمەن-دەپ ۋەدە بەردىم.لىكىن كاللامنى چاچمايمەن دىگەن بىلەن ئۇنى بىردەممۇ خىيالىمدىن چىقىرالمىدىم.......
تەتىل بولۇپ ھەممىمىز ئۆيگە قايىتتۇق.بۇ بىر ئاي تولىمۇ تەستە ئۆتتى.ھەتتا تەتىل قىلماي ئوقۇساقمۇ بوپتىكەن دەپ كەتتىم.كىچىلەردە نەچچە قېتىم ئۇنىڭ مەھەللىسىگە بېرىپ ئۇنىڭ بىلەن كۆرۈشەلمەي يەنە يېنىپ كەلدىم.ھەر قېتىم ئۇنىڭ مەھەللىسىگە بارسام كىچە سائەت1-2لەردە ئاران قايتىپ كىلەتتىم.ئۆيدىكىلەر سەل ئەنسىرەشكە باشلاپتۇ.بىر كۈنى دادام:
-بالام،كىچىلەردە نىمە قىلۋاتسەن؟پات-پات يوقاپ كىتىسەن؟-دىمەسمۇ.
-شۇ دىلمۇرات بىلەن ساۋاقداشلار بالىلارنىڭ ئۆيلىرىگە بېرىپ......
-بۇندىن كىيىن كىچىدە بارما،بارساڭ كۈندۇزدە بار-دىدى دادام.
شۇنىڭدىن كىيىن كىچىدە سىرتقا چىقالمىدىم.ئىچىم بەك سىقىلىپ كەتتى.نەچچە قېتىم <بۇ تەتىل قاچانمۇ تۇشار؟>دەپ كەتتىم.مەكتەپكە بارساق ئۇنىڭ بىلەن كۆرۈشەلەيتىم ئەمەسمۇ.......
               *     *      *      *      *      *      *        *         *
شۇنچە تەستە ئۆتكۈزگەن تەتىلمۇ توشۇپ يەنە مەكتەپكە كەلدۇق.مانا ئەمدى سەل ئەركىن-ئازادە بولۇپ قالدىم،ھەرنىمە دىگەن ئۇنى دائىم كۆرۈپ يۇرۇيتىم ئەمەسمۇ.ئۇنى كۆرۈپ تۇرغان بىلەن دەرسلەردە بەكلا چىكىنىپ كەتتىم.ئۇگىنىش قىلاي دىسەممۇ خوشياقمايتى.كىتاپقا قارىساملا ئىچىم سىقىلىپ كاللامغا ھىچنىمە چۈشمەيتى.مەن بۇنداق كىتىۋەرسەم بولمايتى.ئاخىرى دىلمۇرات ئىككىمىز مەسلىھەتلىشىپ يەنە گۇلمىرەنى ئوتتۇرىغا سالدۇق.ئۇ<كەچتە ئۆيگە قايىتقاندا مۇھەممەت بىلەن ئۆزۈم پاراڭلىشاي>دەپ جاۋاپ بىرىپتۇ.بۇ گەپنى ئاڭلاپ بېشىم كۆككە يەتتى.قاچان كەچ بولار؟مەكتەپتىن قايتارمىز دەپ كەتتىم.......
مانا،دەرسلەرمۇ تۇگەپ مەكتەپتىنمۇ قايىتتۇق.ئىككىمىز يولدا ۋېلسىپىتىمىزنى يىتلەپ كىتىپ بارىمىز.يا ئۇ گەپ قىلمايدۇ ،يا مەن......ئارىمىزدا بىرخىل جىمجىتلىق داۋام قىلماقتا.....
ئاخىرى مەن غەيرەتكە كىلىپ باشتا گەپ قىلاي دىدىم.
-ئاسىيە...
-مۇھەممەت....-ئۇمۇ شۇنداق ئويىلغاندەك تەڭلا مىنىڭ ئىسمىمنى چاقىرغان ئىدى.ئىككىمىز  بىر-بىرىمىزگە قاراپ كۈلۈشۈپ كەتتۇق.
-ئاۋۋال سەن گىپىڭنى دە-دىدىم مەن
-سىز دەڭ-دىدى ئۇ.
-سەن دىگىنە،قىز بالا بولغاندىكىن يول قوياي -دىدىم مەن كۈلۈپ.
-يېقىندىن بۇيان دەرسلەردە بەك چىكىنىپ كەتتىڭىز-دەپ سۆز باشلىدى ئۇ-
بۇنداق كىتىۋەرسىڭىز قانداق بولىدۇ؟سىز بۇرۇن بۇنداق ئەمەستىڭىز.مەن سىزنىڭ بۇنداق قىلشىڭىزغا ئەرزىمەيمەن....
-كىم دەيدۇ؟ئەرزىيسەن....
-بۇندىن كىيىن قانداق قىلاي دەيسىز؟مەن تولۇقسىزنى پۈتتۈرسەملا ئوقۇمايمەن.دادام شۇنداق دەيدۇ.سىز ياخشى ئوقۇمىسىڭىز بولمايدۇ......
-سەن ئوقۇمىساڭ مەن ئوقۇمايمەن.مەن سەن <ماقۇل>دىسەڭلا نىمە قىلسام ئوخشاش.بۇ چاقچاق ئەمەس، مەن قەتئىي نىيەتكە كىلىپ بولدۇم....
-سىز ئۇنداقتا مەكتەپتە ئوقۇماي دىندا ئوقالامسىز؟بىزنىڭ ئۆيدىكىلەر سىز قارىم بولمىسىڭىز بىزنىڭ ئىشىمىزغا قوشۇلمايدۇ-دىدى ئۇ بىر خىل سىناش نەزىرىدە.( ئۇنىڭ دادىسى ۋە چوڭ دادىسى يىزىمىزدا خېلى يۇزى بار چوڭ موللام ئىدى.)
-سەن ماقۇل دىسەڭ مەن ئوقۇيمەن.
-نەدە ئوقۇيسىز؟ھازىر ھۆكۈمەت ئۇنداق ئىشلارنى چەكلەۋاتسا...
-ئاتۇشتا ئوقۇيمەن،ئاتۇشتا ئانا تەرەپ چوڭ ئانا،چوڭ داداملار بار.شۇ يەردە ئوقۇيمەن.ئۇ يەردە بۇنداق ئىشلار كەڭرى-دىدىم مەن ئىشەنچلىك قىلىپ.
-راستمۇ؟
-راسىت ئاسىيە.ماڭىمۇ ئىشەنمەمسەن؟
-شۇ كىيىن ئىككىلىمىزنىڭ كۆڭلى ئازار يىمىسۇن دەيمەنغۇ.....
-ھەرگىز ئۇنداق بولمايدۇ.خۇدايىم بۇيرىسا ئىككىمىزنىڭ ئىشى سەن ماقۇل دىسەڭلا چوقۇم ئەمەلگە ئاشىدۇ
-ئۆيدىكىلىرىڭىز نىمە دەر؟
-ئۆيدىكىلەردىن خاتىرجەم بول.ئۇلار ئىلگىرى ماڭا شۇنداق دىگەن <مەكتەپتە ئوقۇماي،دىندا ئوقۇ>دەپ،مەن ئۇنۇمىغان،ھازىر ئوقۇيمەن دىسەم چوقۇم قوشۇلىدۇ.
-ئۇنداق بولسا سىز مىنى ئالدىماڭ،ھازىر مەكتەپتە ياخشى ئوقۇڭ،مەكتەپنى پۈتتۈرگەندىن كىيىن2-3يىل دىندا ئوقۇڭ.مەن سىزنى ساقلايمەن.......-ئۇ شۇنداق دەپلا يۇزلىرى ئوتتەك قىزىرىپ كەتتى.
-ماقۇل.ئەمسە سەنمۇ ۋەدەڭنى ئۇنۇتما.مەنمۇ ئۇنۇتمايمەن.مەن قارىم بولغاندىن كىيىن توي قىلايلى-دىدىم مەن خۇش بولۇپ.
-قېلىن....
ئۇ ئۆيىگە كەتتى،مەنمۇ ئۆيۈمگە كەتتىم،ئاشۇ كۈن مەن ئۈچۈن شۇنداق بىر خۇشال كۈن بولدىكى خۇددى بېشىم كۆككە يەتكەندەك خۇش بولۇپ كەتتىم.....
شۇنداق قىلىپ بىز يۇرۇپ قالدۇق.بىر يىل شۇنداق ياخشى ئۆتتۇق.بىر يىلدىن كىيىن ئوقۇش پۈتتۇردۇق.ھەممەيلەن تولۇق ئوتتۇرىدا يۇقىرىلاپ ئوقۇشقا ئىمتىھان بەردى.مەن ئىمتىھان بەرمەي دىگەن سىنىپ مەسئۇلىمىز گۇلشات خانىم <چوقۇم قاتنىشىسىز> دەپ تۇرۋالغاچقا ئامالسىز قاتناشتىم ئۇ يۇقىرلاپ ئوقۇش ئىمتىھانىغا قاتناشمىدى.ئىمتىھان نەتىجىسى چىقتى.ئۇ ئوقۇمىدى.ئۇ ئوقۇمىغاندىن كىيىن ۋەدىمىز بويىچە مەنمۇ ئوقۇمىدىم.ئۆيدىكلەرگە دىدا ئوقۇغۇم بارلىقىنى ئېيىتتىم.ئۆيدىكىلەر باشتا ھەيران قالدى،كىيىن خۇش بوپ كىتىشتى ۋە ئاتۇشقا چوڭ داداملارنىڭكىگە ئاپىرىپ قويدى.مەن ئۇ يەردە بىر قارىمدا ئوقۇشقا باشلىدىم.ئاسىيە بىلەنمۇ پات-پات تىلفۇندا ئالاقىلشىپ تۇردۇم............

داۋامى بار......

داۋامى:
ئاتۇشتا دىن ئوقۇشقا باشلىغاندىن كىيىن بىر ئاي ئىچىدىلا ھەپتىيەكنى تۇگىتىپ،قۇرئان ئوقۇشقا باشلىدىم.بۇنىڭدىن ئۆيدىكىلەر بەك خۇش بولدى،ئۆيدىكىلەردىنمۇ  بەكرەك ئاسىيە خۇش بولدى.ئۇ ئۇنىڭغا بەرگەن ۋەدەمنى قىلۋاتقىنىمدىن سۈيۈندى.
كۈنلەر ئۆتمەكتە.ھەش-پەش دىگۇچە قۇرئان يادقا ئېلۋاتقىنىمغا بىر يىل بولاي دەپ قالدى.مەن خىلى جىق ئايەتلەرنى يادقا ئالدىم.كۈنلىرىم بىر-بىرىدىن مەنىلىك ئۆتمەكتە ئىدى.ھەر قېتىم قۇرئان ئۇقۇغان چېغىمدا شۇنداق خۇش بولاتتىم.ئۈزۈمنى شۇنداق يىنىكلەپ قالغاندەك ھىس قىلاتتىم.بەزى كۈنلىرى يېرىم كىچىلەردە ئورنۇمدىن تۇرۇپ تاھارەت ئېلىپ قۇرئان ئوقۇيتىم،
يىغلاپ تۇرۇپ ئاللاھقا سەجدە قىلاتتىم.<ئى ئاللاھ،ماڭا رەھىم قىلغىن،گۇناھلىرىمنى مەغپىرەت قىلغىن،ماڭا ئىلىم ئاتا قىلغىن،مەنپەئەتسىز ئىلىمدىن يىراق قىلغىن.بارلىق مۇسۇلمانلارنىڭ گۇناھلىرىنى مەغپىرەت قىلغىن ،مۇسۇلمانلارنىڭ ئىشلىرىنى ئوڭاي قىلغىن ئى ئاللاھ،ئى رەھىملىك ئاللاھ،بىزنى ئۆز رەھمىتىڭدىن يىراق قىلمىغىن.....>
مۇشۇ ئاي،مۇشۇ كۈنلەردە باشقىچە بىر ئادەمگە ئۆزگەرگەن ئىدىم.مەكتەپتىكى چېغىمدا بىر ۋاخمۇ ناماز ئوقۇمايدىغان ئادەم(ئۇ ئىشلارنى مەن پەقەت قىلالمايدىغاندەك ھىس قىلاتتىم.) مانا ھازىر بەش ۋاقىت نامازنى ۋاقتىنى كىچىكتۈرمەي ئوقۇيدىغان بولغان ئىدىم،مەن شۇنى ھىىس قىلغان ئىدىمكى <ئاللاھ ئادەمگە ھىدايەت ئاتاقىلسا جاھاندا قىلغىلى بولمايدىغان ئىش يوق ئىكەن...>مەن مىنى بۇ يولغا دەۋەت قىلغان ئاسىيە ئىچى-ئىچىمدىن رەھمەت ئېيتاتتىم.ئۇنىڭدەك بىر لايىقىم بولغىنىدىن تولىمۇ سۈيۈنەتتىم........
ھەر قېتىم ئۇنىڭغا تىلفۇن ىلغاندا ئۇنىڭ بىلەن شۇنداق قىزغىن پاراڭلىشىپ كىتەتتىم،چۈنكى ئۇمۇ قۇرئان يادقا ئېلۋاتقان ئىدى.ئىككىمىز يادقا ئېلىپ
نەگە كەلگەنلىكىمىزنى،قايسىمىزنىڭ ئالدىدا ئىكەنلىكىمىزنى دىيىشىپ،ئۆز ئارا بەسلىشىپ كىتەتتۇق.........
ئەپسۇس،تولىمۇ ئەپسۇس.بۇنداق ياخشى كۈنلەر ئۇزاققابارمىدى.ئىككىمىزنىڭ
سۆيگۈ ئاسمىنىدا تۇمانلار پەيدا بولۇشقا،قۇزغۇنلار ئۇچۇشقا باشلىدى.ئۇنىڭ چوڭ دادىسىنىڭ سالامەتلىكى ياخشى بولمىغاچقا ئۇنى  بىر نەۋرە  ئاكىسى بىلەن تويىنى قىلماقچى بوپتۇ.(ئۇ نەۋرە ئاكىسىنى ئۇنىڭ چوڭ دادىسى كىچىكىدىن تارتىپلا بېقىپتىكەن،شۇڭا كۈزۈمنىڭ ئوچۇقىدا بېشىنى ئوڭشاپ قوياي دەپ ئۇنىڭغا ئاسىيەنى ئېلىپ بەرمەكچى بوپتۇ.ئاسىيەنىڭ دادىسىمۇ دادىسىنڭ گىپىنى يىرالماپتۇ...)

داۋامى بار.....

داۋامى:
ئاسىيە ماڭا تىلفۇن قىلىپتۇ،ئۆيدىكلىرى ئۇنىڭغا مەسلىھەتمۇ سالماي بۇ ئىشقا ماقۇل بولۇپتۇ.توي ئالدىمىزدىكى ھەپتىدە بولارمىش.بۇ گەپنى ئاڭلاپ پۇت-قولۇمدا ماغدۇر قالمىدى.كۆز ئالدىم قاراڭغۇلىشىشقا باشلىدى.ئاسىيەمۇ ئۇ گەپلەرنى قىلىۋىتىپ ئۆكسۈپ-ئۆكسۈپ يىغلاپ كەتتى.مەن نىمە قىلارىمنى بىلەلمەي قالدىم.......
ئۇنىڭ تويى بولغان كۈنى شۇنداق ئازاپلاندىم،يىغلىماي دىسەممۇ كۆزلىرىمدىن تارام-تارام ياشلار تۆكۈلۈپ كىتىپ باراتتى.كىچىچە ئۇنىڭ بىلەن ئۆتكەن كۈنلەرنى ئەسلەپ شېئىرلار يازدىم.

ئازاپ
بۈگۈن كېچە يالغۇزمەن،تەنھا،
ئۇيقۇ كەلمەس كۆزۈمگە ئەسلا.
كۆيەر دىلىم، يىغلار يۈرىكىم،
چىن ئاشىقلار كۆرمەسمۇ ۋاپا؟

مەن ئىشىنىپ سۆيگەن ئوماق قىز،
ۋەيران قىلدى مۇھەببىتىمنى.
دىلدا ھەسرەت،يۈرەكتە ئەلەم،
كىمگە بېرىپ ئېيتاي دەردىمنى؟

چىرمىۋالدى قەلبىمنى سۇئال،
ئازاپمىدۇر مۇھەببەت دىگەن؟
بۇ ئالەمدە يوقمۇ بىر ئاشىق،
مۇھەببەتتىن دىلى سۆيۈنگەن؟.....

شۇ كۈنى كىچىچە كىرپىك قاقماي تاڭ ئاتقۇزۇپتىمەن.........
             *        *             *           *            *            *          *
ئۇ توي قىلىپ كەتكەندىن كىيىن ماڭا ئوقۇشقىمۇ تازا خوشياقمايدىغان بولۇپ قالدى.قۇرئاننى ھەر قانچە يادقا ئالاي دىسەممۇ پەقەتلا كاللامغا چۈشمەيتى.(خىيالىمدا پەقەت ئاسىيەلا بار ئىدى.ئۇ ھىلىلا تىلفۇن قىلىدىغاندەك،سىزگە چاقچاق قىلىپ قويدۇم دەيدىغاندەك ھىس قىلاتتىم،بىراق ئۇ ئىشلار چاقچاق ئەمەس ئەمەلىيەت ئىدى.شۇنى ئويلىساملا ئۈنسىز يىغلاپ سالاتتىم.تۇنجى مۇھەببەت ئاشۇنداق بولسا كىرەك....) قۇرئاننى ياخشى يادقا ئالالمىغاچقا ئۇستازىمدىن نەچچە قېتىم تاياق يىدىم ۋە تىل ئاڭلىدىم.لىكىن دەرس يەنىلا كاللامغا چۈشمىدى.شۇنىڭ بىلەن ئۆيگە بىر بېرىپ كىلەي دەپ ئۇستازىمدىن رۇخسەت ئالدىم.چوڭ داداملارغا <ئۆيدىكىلەرنى كۆرگۇم كەلدى،بېرىپ كىلەي> دىدىم ئۇلارمۇ ماقۇل بولدى(ئوقۇش بىلەن بولغاچقا ئۆيگە بارمىغىنىمغا ئالتە ئايچە بولغان ئىدى.)شۇنىڭ بىلەن يۇرتىمىز پەيزىۋاتقا قاراپ ماڭدىم......
      مانا ئۆيگە كەلگىنىمگىمۇ بىر ھەپتىدىن ئاشتى.ھىچ ئىشقا خوشياقماي خامۇش بوپ قالغان ئادەمدەك يۇردۇم.ئۆيدىكىلەرمۇ ھەيران قالدى.بۇرۇن ئۆيگە كەلسەم ئىككى -ئۈچ كۈن تۇرۇپلا ئاسىيە بىلەن بىرەر قېتىم (يۇشۇرۇن)كۆرۈشۈپلا ئاتۇشقا قايتاتتىم.بۇ قېتىم ئۆيدىكلەر؛
- قاچان ماڭىسەن،بالام؟-دىسە ئاچىققلاپ كەتتىم.
-مەندىن شۇنداق بىزار بوپ كەتتىڭلارمۇ ؟مەن سىغمامدىمەن بۇ ئۆيگە....
ئۆيدىكىلەر ئوقۇۋاتىدۇ دەپ ئارتۇقچە گەپمۇ قىلمىدى.پەقەت :
-تۇرساڭ تۇر،ئوقۇغۇڭ كەلگەندە بارارسەن -دەپ قويدى.
شۇ كۈنى ئۆيدىكىلەر ئاتۇشتىكى چوڭ داداملارغا تىلفۇن قىلىپتۇ.مىنىڭ بىرەر ئىش تىرىپ قويمىغانلىقىنى سوراپتۇ.ئۇلار شۇنداق بىر بەلەن كەتكەن،ھىچ ئىش بولمىغان دەپتۇ.(چۈنكى ئۇلار ئاسىيە بىلەن بولغان ئىشلارنى ئوقمايدۇ -دە.)ئۆيدىكىلەر چوڭ داداملارنىڭ گىپىنى ئاڭلاپ خاتىرجەم بوپتۇ.(ئۆيدىكىلەر مىنى ئاتۇشتا بىرەر ئىش تىرىپ قويدىمىكىن دەپ ئويلاپتىكەن)لىكىن ئارىدىن ئۈچ ھەپتە ئۆتكەن بولسىمۇ مەن ئاتۇشقا ئوقۇشقا باراي دىمىدىم،يا ئۆيدىكىلەرگە ئىش قىلىشىپ بەرمىدىم.ئۆيدىكلەر ئېتىزدا ئىشلىسە،مەن ئۆيدە ئۇخلاپ يۇرىۋەردىم.ئۆيگە كەلگىنىمگە بىر ئاي بولغاندا مەھەللىمىزدىكى مەسچىتنىڭ ئىمامى ئۆيىمىزگە كەلدى.ئۇ كۆرۈپلا ئۇنىڭ ماڭا تەربىيە قىلغىنى كەلگەنلىكىنى بىلۋالدىم.ئۇ راسىت دىگەندەك ماڭا نۇرغۇن نەسىھەت قىلدى.(لىكىن ئۇلار ئاسىيە بىلەن بولغان ئىشنى ئۇقمايدۇ.)ئۇ ماڭا ئىلىم ئوقۇشنىڭ ساۋابى،يېرىم يولدا توختىتىپ قويۇشنىڭ گۇناھلىقى.......... ئىشقىلىپ نۇرغۇن سۆزلىدى.مەن يەنە ئوقۇش نىيتىگە كەلدىم-دە،ئەتىسلا ئاتۇشقا ماڭدىم...........
                           *     *       *       *          *        *       *
ئاتۇشقا كەلگەندىن كىيىن ھەممە ئىشلارنى ئۆتكەنگە چىقىرىۋىتىپ ئوقۇشقا باشلىدىم.(لىكىن ھەممە ئىشلار ھازىرغىچە يادىمدا.)شۇنڭ بىلەن بۇرۇنقىدىنمۇ بەكرەك تىرىشىپ ئوقۇدۇم.ئىككى يېرىم ئىچىدىلا قۇرئاننى تولۇق يادقا ئېلىپ 2006-يىلى رامىزاندا مەسچىتتە خەتمىگە تۇردۇم.......
خەتمىگە تۇرۇپ بولغاندىن كىيىن ئۆز ئارزۇيۇم بويىچە يەنە ئوقۇشقا باشلىدىم.
بۇ قېتىم قەشقەر تاختا كۆۋرۈكتە غۇلجىلىق بىر قارىمدىن دەرس ئالدىم.ئۇ يەردە بەشىمىز بىرگە ئوقۇيتۇق.بىر يىل ئوقۇغاندىن كىيىن ئۇ ئادەم يۇرتىغا كەتتى.بىزمۇ ئوقۇشتىن ئوقۇشتىن توختىدۇق....
قەشقەردە ئوقۇش مۇمكىن بولمىغاچقا(ئۇ يەردە يوشۇرۇن ئوقۇيتۇق)ئۈرۈمچىدە دىن ئوقۇش ئىشلىرى كەڭرى ئىكەن دەپ ئاڭلاپ ئۈرۈمچىگە بارماقچى بولدۇم.......

داۋامى بار....

داۋامى:
2007-يىلى 11-ئايدا ئۈرۈمچىگە قاراپ ماڭدىم.ئۈرۈمچىگە كىلىپ بىزنىڭ مەھەللىلىك ھەم باشلانغۇچتىكى ساۋاقدىشىم ئەمەتجان دىگەن بالا بىلەن بىرگە تۇردۇم.ئۇ بۇ يەردە ئۇششاق تىجارەت قىلاتتى.مەن بىر قارىمدا يەنە ئوقۇشقا باشلىدىم.ئوقۇشۇم داۋاملاشماقتا.كۈنلىرىم مەنىلىك ئۆتمەكتە.ئۈرۈمچى كەلگەندىن كىيىن ئاغىنەم ئەمەتجان بىلەن بىر قانچە قېتىم تورخانىغا كىردىم ۋە مۇنبەرلەرنى كۆردۇم. مۇنبەرلەردىكى ئەسەرلەرنى كۆرگەندىن كىيىن مىنىڭمۇ مۇنبەرگە ئەزا بولۇپ تىما يوللىغىم كەلدى.شۇنىڭ بىلەن 2008-يىلى 1-ئايدا بىر قانچە مۇنبەرگە ئەزا بولۇپ بۇرۇن يازغان شېئىرلىرىمنى يوللاشقا باشلىدىم.......
مۇنبەرلەرگە شېئىر يوللاش جەريانىدا بىر قانچىلغان تورداشلار بىلەن تونۇشتۇم.ئۇلار بىلەن مۇنبەردە ۋە چ چ ئارقىلىق پاراڭلىشىپ ياخشى دوستلاردىن بولۇپ قالدىم.ئىشقىلىپ مۇنبەر ئارقىلىق خېلى كۆڭلۈم ئېچىلىدىغان،ئۆزۈمگە تەسەللى تاپىدىغان بولۇپ قالدىم.....
شۇنداق كۈنلەرنىڭ بىرىدە بىر قىزنىڭ دائىم مەن يازغان ئەسەرلەرگىلا ئىنكاس يازىدىغانلىقى سىزىپ قالدىم.شۇنىڭ بىلەن ئۇنىڭغا مۇنبەردە قىسقا ئۇچۇر قىلدىم.ئۇمۇ قىسقا ئۇچۇر قايتۇردى.ئىككىمىز تونۇشۇپ قالدۇق.ئۇ ماڭا ئۆزىنىڭ تىلفۇن نۇمۇرىنى دەپ بەردى.مەن ھەر كۈنى دىگۇدەك ئۇنىڭغا تىلفۇن قىلاتتىم.ئۇ چاغلاردا مەندە تىلفۇن بولمىغاچقا دائىم دىگۇدەك ئاممىۋى تىلفۇندا تىلفۇن قىلاتتىم.ئۇ كۇچارلىق ئىدى.ئۇنىڭغا ئۆزۈمنىڭ كەچۈرمىشلىرىنى سۆزلەپ بەرسەم،ئۇمۇ ئۆزىنڭ مۇھەببەتتە ئوڭۇشسىزلىققا ئۇچرىغانلىقىنى،ھازىر ئۆزىنىڭ يىزىسىدا كۆچمە خەۋەرلىشىشنىڭ تارماق دۈكىنىدا ئىشلەيدىغانلىقىنى  ئېيتتى.ئىككىمىز يېقىن دوستلاردىن بوپ قالدۇق.دائىم ئاممىۋى تىلفۇندا كۆرۈشۈش قولايسىز بولغاچقا،يەنى مەن تىلفۇن قىلمىسام ئۇ مەن بىلەن كۆرۈشەلمىگەچكە،ئۇنىڭ بىلەن پات-پات كۆرۈشۈپ تۇرۇش ئۈچۈن تىلفۇندىن بىرنى ئالدىم.ئۇنىڭ بىلەن ھەر كۈنى5-6قېتىم كۆرۈشۈپ تۇردۇم،ئۇ ماڭا كۆپرەك تىلفۇن قىلاتتى.(چۈنكى ئۇنىڭ  ئىشلىتۋاتقان كارتىسى مىنىڭكىگە قارىغاندا ئەرزان ماڭاتتى.)شۇنىڭ بىلەن ئاستا-ئاستا ئۇنى ياخشى كۆرۈپ قالغانىلقىمنى ھىس قىلدىم،ئۇمۇ مىنى ياخشى كۆرۈپ قالغانلىقىنى ئېيىتتى.شۇنداق قىلىپ ئىككىمىز يۇرۇپ قالدۇق.ئۇ مىنى <جېنىم>دەپ چاقىراتتى.مەن ئۇنى<گۈلۈم>دەيتىم.......

                            *          *            *             *          *          *
ئىككىمىزنىڭ مۇھەببىتى ئاشۇنداق باشلاندى،ئۇنىڭغا بىرەر كۈن تىلفۇن قىلالمىسام،ياكى ئۇ ھەر كۈنى كەچتە ماڭا ئۇچۇر يازمىسا ئۇيقۇم كەلمەيتى.(چۈنكى ئۇ ئۆيىدىكىلىرىنىڭ ئالدىدا تىلفۇن سۆزلەشمەيتى.)ئۇنىڭ<جېنىم،مەن ناماز ئوقۇپ بولۇپ ئۇخلاي داۋاتىمەن،سىزمۇ ياخشى ئارام ئېلىڭ.سىزنى شۇنداق كۆرگۈم كەلدى> دىگەن ئۇچۇرىنى كۆرگەندىن كىيىنلا<گۈلۈم،سىزمۇ ياخشى ئارام ئېلىڭ،مىنىڭمۇ سىزنى كۆرگۇم كەلدى.ئاز قالدى،مەن خۇدايىم بۇيرىسا 8-9-ئايلاردا يېنىڭىزغا بارىمەن>دەپ ئۇچۇر قايتۇرۋىتىپ ئاندىن ئۇخلايتىم.ئۇمۇ ھىچقاچان ئۇچۇر قىلماي ياتمايتى.......
شۇنداق قىلىپ بىز 8-9-ئايلاردا مەن كۇچارغا بارىدىغان،ئۇنىڭدىن كىيىن بىزنىڭ ئۆيدىكىلەر
ئۇلارنىڭكىگە قىز سوراپ كىلىدىغان ئاندىن ئىككىمىز 11-ئايلاردا توي قىلىدىغان بولۇپ پۈتۈشتۇق.ھەر ئىككىلىمىز شۇنداق خۇشال ئىدۇق.......
لىكىن تەقدىر ئەزەلدىن شۇنداقمۇ ياكى ماڭا مۇشۇنداق قىسمەت پۈتۈلگەنمۇ ئۇمۇ تۇيۇقسىز ئۆزىنىڭ توي قىلدىغانلىقىنى ئېيىتتى.بۇ دەل 2008-يىلى 5-ئاينىڭ12-كۈنى ۋىنچۇەن ناھىيىسدە يەر تەۋرىگەن كۈن ئىدى.بۇ كۈنى بىزنىڭ مۇھەببىتىمىزدىمۇ چوڭ <يەر>تەۋرىگەن
ئىدى.....
مەن قاتتىق ئازاپلاندىم،ئۇنىڭغا نەچچە قېتىم تىلفۇن قىلسام تىلفۇنى ئىتىك.ئۆيىگە تىلفۇن قىلسام ئۆيدىكىلىرى ئالدى.ئۇنىڭ بىلەن پەقەت ئالاقىلشالمىدىم.ئۇ كۈندە مۇنبەرگە چىقاتتى.لىكىن شۇ كۈنىدىن باشلاپ چىقماس بولدى.مەن ئۇنىڭغا مۇنبەردىمۇ ئۇچۇر قىلدىم.لىكىن جاۋاپ يوق.......
ئۇنىڭ بىلەن ئۆزۈم ئالاقىلشالمىغاندىن كىيىن،مۇنبەردىكى مەن ھەم ئۇ ياخشى ئۆتىدىغان بىر نەچچەيلەن ئارقىلىق ئۇنىڭ بىلەن ئالاقىلاشتىم.ئۇ ئۇلارغىمۇ ئۆزىنىڭ توي قىلدىغانلىقىنى ھەتتا مۇشۇ بىر ھەپتە ئىچىدە قىلىمەن دەپتۇ.مەن كۇچارغا باراي دىدىم بىراق مۇنبەرداشلرىم ماڭا نەسىھەت قىلىشتى.مەن بارمىدىم.يەنىلا تەقدىرگە تەن بىرىشىمگە توغرا كەلدى...........
    
                                  *              *             *               *                  *
ئۇنى ئۇنتالماي يۇرگەن كۈنلەرنىڭ بىرىدە ئۇنىڭ تېخى توي قىلمىغانلىقىنى بىلىپ كۇچارغا بېرىپ ئۇنىڭ بىلەن كۈرۈشمەكچى بولدۇم.ۋە بىر ھەپتىلەردىن كىيىن ئۈرۈمچىدىن كۇچارغا قاراپ ماڭدىم.كۇچاردا تۆت كۈن تۇرغان بولساممۇ ئۇنىڭ بىلەن ئالاقىلشالمىدىم.



ئۇنىڭ بىلەن ئالاقىلشالمىغاندىن كىيىن 2008-يىلى 8-ئاينىڭ 28-كۈنى ئۈرۈمچىگە قايىتماقچى بولۇپ بىلەت ئالدىم.بىلەت ئېلىپ بولۇپ ئۇنىڭغا ئاخىرقى قېتىم  ئاممىۋى تىلفۇندا تىلفۇن قىلدىم.ئۇ تىلفۇننى ئالدى.يۈرىكىم ھاياجاندا سوقۇپ كەتتى.
-ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم-دىدىم مەن
-ۋە ئەلەيكۇم ئەسسالام -دىدى ئۇ بوش ئاۋازدا.
ئۇ مىنى تونۇغان ئىدى.
-سىز ھازىر كۇچاردىمۇ ؟
-ھەئە،كەلگىنى 4 كۈن بولغان،سىز بىلەن كۆرۈشەي دەپ كەلگەن ئىدىم.لىكىن پەقەتلا كۆرۈشەلمىدىم،ھازىر ئۈرۈمچىگە قايتاي دەپ بىلەت ئالغانتىم،ئاخىرقى قېتىم تىلفۇن قىلىپ باقاي دەپ تىلفۇن قىلسام ئالدىڭىز....
-سىز ھازىر نەدە؟پويىز ئىستانسىدىمۇ؟ماشنا بىكتىدىمۇ؟
-ماشىنا بىكتىدە.چىقالامسىز كۆرۈشەيلى.ماشىنا ماڭىدىغانغا يەنە بىر سائەت بار-دىدىم مەن
-بىر ھەپتە بولدى مەن توي قىلغىلى مەن يولدىشىمىنىڭ ئۆيىدە ھازىر .چىقالمايمەن.سىزگە رەھمەت.كۇچاردىكى باشقا مۇنبەرداشلار بىلەن كۆرۈشۈپ كىتىڭ-دىدى ئۇ.
-ھە،ئۇنداق بولسا بەخىتلىك بولۇڭ.ئاللاغا ئامانەت-دىدىم دە تىلفۇننى قويدۇم.ئۇنىڭ سۆزىگە ئىشەنىچ قىلالماي مۇنبەردە ياخشى ئۆتىدىغان بىر كۇچارلىق توردىشىمىزغا تىلفۇن قىلدىم.ئۇ بۇ ئىشلاردا ماڭا كۆپ ياردەم قىلغان ئىدى.ئۇمۇ تىلفۇننى ئېلىپ شۇنداق دىدى.
مەن تىلفۇننى قويۇپ شۇنداق ئازاپلاندىم.ھەتتا.........

ماشىنا ماڭماقتا.مەن خيال سۇرىمەن.

ئارزۇلىرىم
ياشلىق يېتىپ ئەقلىم تاپقاندا،
كۆرگەنلىرىم بولدى تەڭسىزلىك.
ئازار يېدى قەلبىم سۆيگۈدىن،
خۇشال بۇلۇپ باقمىدى تۈزۈك.

مەن كۆيگەنلەر ماڭا باقمىدى،
ماڭا كۆيگەنلەرگە مەنمۇ ھەم.
ئۆتتى كۈنلەر تەنھالىق بىلەن،
يۈرەكلەرنى قىينىدى ئەلەم.

تەڭ كۆيۈشسەك ھەم تەڭ سۆيۈشسەك،
قوش يۈرەكتە بولسا بىر تىلەك.
يۈرەكلەردە ئارمان قالامتى؟
بىللە يىغلاپ بىللە كۈلۈشسەك

                        *             *            *           *            *          *           *
ئۈرۈمچىگە يېنىپ كەلدىم ۋە رۇزى ھېيىتتا ئۆيگە بىرىپ ھېيىتنى تۈگىتىپ يەنە ئۈرۈمچىگە كەلدىم.ھازىر ئۈرۈمچىدە ئۇششاق تىجارەت قىلۋاتمەن.پات-پات يەنە ئۇنى ئەسلەپ قالىمەن.

باغلاردا يالغۇز سەيلە قىلغاندا،
تەنھالىق دىلغا ئازار سالغاندا،
يولدا قىز-يىگىت جۇپ-جۇپ ماڭغاندا،
يەنە بىر سېنى سېغىنىپ قالدىم.

ئۇنۇتاي دىدىم سېنى ئويۇمدا،
قىينالدى جېنىم لېكىن ئوتۇڭڭدا،
سېلىپتۇ ئاللاھ سېنىڭ كويۇڭغا،
يەنە بىر سېنى سېغىنىپ قالدىم.

بىلسەم سېنىلا سۆيگەن ئىكەنمەن،
قەلبىمنى ساڭا بەرگەن ئىكەنمەن،
سەنسىز بىچارە-غېرىپ ئىكەنمەن،
يەنە بىر سېنى سېغىنىپ قالدىم.

ھەر قېتىم ئۇنى ئەسلەپ قالسام ئۇنىڭ ماڭا ئاخىرقى قېتىم قالدۇرغان قىسقا ئۇچۇرى يادىمغا كىلدۇ.ئۇ خەنزۇچە يۈرەك شەكلىدە مۇنداق يازغان ئىدى:
<سىزنى ياخشى كۈرىمەن،سىز ماڭا تەقدىر،مەن سىزگە تەقدىر،ئىككىمىزنىڭ مۇھەببىتى تەقدىر.....>


مانا بۇ مىنىڭ مۇھەببەت كەچۈرمىشلىرىم ،بۇ كەچمىشلەر بۇنىڭ بىلەنلا تۇگىمەيتى ،بىراق مۇشۇنچىلكلا يازالىدىم.بۇنىڭدىن كىيىن مىنى يەنە قانداق قىسمەتلەر كۈتۈپ تۇرىدۇ ،بۇ ماڭا نامالۇم.بۇنى پەقەت ئۇلۇغ ئاللاھلا بىلىدۇ.مەن گەرچە ئىككى قېتىم مۇھەببەتتە ئوڭۇشسىزلىققا ئۇچرىدىم،مەن شۇنى ھىس قىلدىمكى:
مۇھەببەت-ئادەم ئارزۇ قىلىدىغان،لىكىن يەتمەك تولىمۇ قىيىن بولغان مەنزىل ئىكەن......

خەيىر ،ئۇلۇغ ئاللاھ بارلىق ئاشىق-مەشۇقلارنى تىلىكىگە يەتكۈزگەي...........

تۇگىدىما؟
ئاخىرى ئوقۇپ بولدۇم، ئەسىرىڭىز ناھايىتى ياخشى يىزىلىپتۇ.
بۇنىڭدىن كىيىن مۇشۇنداق ياخشى ئەسەرلەرنى داۋاملىق يىزىپ تۇرغايسىز.

بەك ياخشى يېزىپسىز. خۇدايىم قولىڭىزغا دەرت بەرمىسۇن!!! رەھمەت، ئاخىرىنى تېزراق يوللىۋېتەرسىز!

مۇھەممەد تىلىۋالدى
ئازاپلانماڭ ئاللاھ بىز مۇسۇلمانغا ھەمرا،ئاللاھ بىزگە كۇپايە.

تۈگىدىما بەك ياخشى يېزىپسىز.  رەھمەت سىزگە ! مەن بەك تەسىرلەندىم . دۇنيادا ئازاپ تارتمىغان كىم بار دەيسىز؟؟ھەممە ئىشلار ئۆتۈپ كېتىدۇ.غەيرەتلىك بولۇڭ !!!داۋاملىق ياخشى ئەسەرلەرنى يوللاپ تۇرارسىز .

داۋامى بارمۇ يوق بولسا داۋامى بار دەپ قويۇڭ ، بولمىسا تۈگىدى دەپ قويۇڭ بولمىسا ھەقىقەتەن ياخشى يېزىپسىزكەن.

ھەي مۇھەببەتنىڭ ئاخىرى شۇنداق بولىدىغان ئوخشايدۇ.......

بەك تەسرلىك چىقپتۇ . غەيرەتلىك بۇلۇڭ ، بۇ ئىشلارمۇ ئۇتۇپ كىتىدۇ .

سىزنڭ  ئازابىڭىزنىڭ ئاخىرىنى تىزرەك يوللىشڭىزنى ئۈمۈت قىلىمەن

مۇھەببەت ئادەمنى ئەنە شۇنداق ھەم كۈلدۈرەلەيدىغان ،ھەم يىغلىتالايدىغان نەرسە ئىكەن! مەيۈسلەنمەڭ،بۇ كۈنلەرمۇ ئۈتۈپ كېتىدۇ!
ھەممىمىزگە خۇدايىمنىڭ بۇيرىغىنى باردۇ!

بۇ مىنىڭ تۇنجى قېتىم چوڭراق ھەجىمدە ئەسەر يېزىشىم،تورداشلار نىڭ پىكىر بىرىشىنى سورايمەن.....