ﮬﻪﺭ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺑﯩﺮ ﺳﯩﺮﻟﯩﻖ ﺩﯗﻧﻴﺎ، ﺷﯘﯕﺎ ﻣﻪﻥ ﮬﻪﺭﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻧﺎﺗﻮﻧﯘﺵ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﻪﻡ ﺯﻭﻗﻠﯩﻨﯩﻤﻪﻥ، ﻗﯩﺰﯨﻘﯩﻤﻪﻥ. ﻣﯩﺠﯩﺖ ﺋﻪﻣﻪﺗﺨﺎﻧﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﺵ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﻤﻤﯘ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﻮﻟﺪﻯ؛ ﺋﻮﺭﯗﻕ، ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺭﻭﮬﻠﯘﻕ، ﭼﯩﺮﺍﻳﯩﺪﯨﻦ ﺳﻪﻣﯩﻤﯩﻴﻠﯩﻚ، ﻗﻪﺗﺌﯩﻴﻠﯩﻚ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ، ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﺋﺎﯞﺍﺯﺩﺍ ﺩﺍﻧﯩﻤﯘ - ﺩﺍﻧﻪ ﺳﯚﺯﻟﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯘ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﻗﺎﺭﺍﭘﻼ ﻳﺎﻗﺘﯘﺭﯗﭖ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ، ﻳﺎﺳﯩﻐﺎﻥ ﻗﻪﻟﯩﻤﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ، ﺧﻪﺕ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﺑﯧﻘﯩﭗ (ﺑﯘﺭﯗﻥ ﻣﻪﻧﻤﯘ ﻗﻪﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺋﯘﭼﯩﻨﻰ ﻗﯩﻴﭙﺎﺵ ﻛﯧﺴﯩﭗ ﮬﯚﺳﻦ ﺧﻪﺕ ﻳﺎﺯﺍﺗﺘﯩﻢ)، "ﯞﺍﻱ ﺑﯘ ﺋﻮﺑﺪﺍﻥ ﻗﻪﻟﻪﻣﻜﻪﻧﻐﯘ" ﺩﻩﭖ ﺋﯩﺸﺨﺎﻧﯩﺪﺍ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﺋﯩﺸﯩﻤﻨﯩﻤﯘ ﺗﺎﺷﻼﭖ ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺧﻪﺕ ﻳﯧﺰﯨﺸﻘﺎ ﻛﯩﺮﯨﺸﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ. ﺋﯘ ﻛﯩﺸﻰ:
– ﺑﯘ ﻗﻪﻟﻪﻣﮕﻪ ﺋﯩﺴﯩﻢ ﻗﻮﻳﯩﺪﯨﻐﺎﻥ، ﻛﯘﺭﯗﭘﻜﯩﺴﯩﻐﺎ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺵ ﻳﺎﺯﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺶ ﺋﯩﺪﻯ،– ﺩﯦﺪﻯ.
ﺋﯘ ﻗﻪﻟﻪﻣﮕﻪ ﻣﻪﻥ ﺩﻩﺭﮬﺎﻝ "ﮬﯚﺳﻦ ﻗﻪﻟﻪﻡ" ﺩﻩﭖ ﺋﯩﺴﯩﻢ ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺑﻪﺭﺩﯨﻢ. ﺋﯘ ﻛﯩﺸﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻜﻪﻥ ﺩﯦﺪﯨﻴﯘ، ﺑﯩﺮﺍﻕ ﮬﯚﺳﻦ ﻗﻪﻟﻪﻡ ﺩﯦﺴﻪ ﮬﯚﺳﻦ ﺗﯜﺯﻩﺵ ﺩﯗﻛﺎﻧﻠﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﯩﺸﻠﯩﺘﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻗﻪﻟﻪﻣﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﭗ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ ﺩﻩﭖ ﺗﯘﺭﯗﯞﺍﻟﺪﻯ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﻳﺎﺯﻏﺎﻥ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺷﯜﻡ ﻳﺎﺭﺍﭖ ﻗﺎﻟﺪﻯ. ﺷﯘ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﺪﺍ ﺋﯘ ﻗﻪﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻗﺎﺭﯨﻤﺎﻗﻘﺎ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﻛﯚﺭﯛﻧﮕﻪﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﺎﻻﮬﯩﺪﯨﻠﯩﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﺪﯨﻢ. ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻛﯜﻥ ﺋﯚﺗﯜﭘﻼ ﺋﯘ ﻛﯩﺸﻰ ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﻨﯩﯔ ﺑﯧﻴﺠﯩﯖﺪﺍ ﺗﯘﺭﯗﺷﻠﯘﻕ ﺋﯩﺶ ﺑﯧﺠﯩﺮﯨﺶ ﺋﻮﺭﻧﯩﺪﺍ ﻳﺎﺗﺎﻕ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻳﺎﺗﻘﺎﻥ ﺑﻪﺯﻯ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﮔﯧﭙﻰ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﮬﯚﺳﻦ ﻗﻪﻟﯩﻤﯩﮕﻪ "ﻣﯩﺠﯩﺘﻘﻪﻟﻪﻡ" ﺩﻩﭖ ﺋﯩﺴﯩﻢ ﻗﻮﻳﯘﯞﺍﭘﺘﯘ. ﺋﯘﻻﺭ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﭙﺘﯘﺩﻩﻙ: ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﺍ ﭼﯩﻘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻪﺯﻯ ﻳﻪﺭﻟﯩﻚ ﻣﻪﮬﺴﯘﻻﺗﻼﺭﻧﯩﻤﯘ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭ ﺋﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﺗﺎﭖ ﻣﺎﺭﻛﺎ ﺋﻮﺭﻧﯩﺪﺍ ﺋﯩﺸﻠﻪﺗﺴﻪ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻜﻪﻧﯘ، ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﻣﯩﺠﯩﺘﺎﺧﯘﻥ ﺋﯚﺯﻯ ﻛﻪﺷﯩﭗ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻳﺎﺳﯩﻐﺎﻥ ﻗﻪﻟﻪﻣﮕﻪ "ﻣﯩﺠﯩﺘﻘﻪﻟﻪﻡ" ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺕ ﻗﻮﻳﺴﺎ ﯞﻩ ﻣﺎﺭﻛﺎ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﻮﻟﻼﻧﺴﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪﻥ؟ ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘ ﻧﺎﻡ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﯜﭘﺘﯘ. ﺑﯘﻣﯘ ﺑﻮﭘﺘﯘ ﺩﯦﺪﯨﻢ. ﺑﯘ ﺋﯩﺶ ﮬﻪﻝ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﯘ ﻛﯩﺸﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﻗﻪﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺑﯚﻛﯩﮕﻪ ﻣﯩﻠﻠﯩﻴﭽﻪ ﺷﻪﻛﯩﻞ ﭼﯜﺷﯜﺭﺳﻪﻙ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ ﺩﯦﺪﻯ، ﻣﻪﻥ ﺋﻮﻳﻼﭖ ﺋﺎﺧﯩﺮ "ﺗﺎﺭﯨﻢ" ﮊﯗﺭﻧﯩﻠﯩﻨﯩﯔ ﻛﻪﻳﻨﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮ ﺷﻪﻛﯩﻠﻨﻰ، ﻳﻪﻧﻰ ﺧﻪﻟﻖ ﺗﯩﻴﺎﺗﯩﺮﻯ ﺯﺍﻟﯩﻨﯩﯔ ﺷﻪﻛﻠﯩﻨﻰ ﺗﺎﻟﻼﭖ ﺑﻪﺭﺩﯨﻢ، ﺑﯘ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻳﺎﺭﯨﺪﻯ. ﺋﯘﺯﺍﻕ ﺋﯚﺗﻤﻪﻱ ﺋﯘ ﻛﯩﺸﻰ ﺯﺍﯞﯗﺗﺘﺎ ﻳﺎﺳﯩﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻗﻪﻟﯩﻤﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺘﯩﻐﺎ ﻗﻪﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﻣﺎﺭﻛﯩﺴﯩﻨﻰ، ﭼﯜﺷﻪﻧﺪﯛﺭﯛﺷﯩﻨﻰ، ﺑﯚﻛﯩﮕﻪ ﻣﯩﻠﻠﯩﻴﭽﻪ ﺷﻪﻛﻠﯩﻨﻰ ﭼﯜﺷﯜﺭﯛﭖ، ﻛﯘﺭﯗﭘﻜﯩﺴﯩﻨﯩﻤﯘ ﻳﺎﺳﯩﺘﯩﭗ ﺋﻪﻛﯧﻠﯩﭗ ﻛﯚﺭﺳﻪﺗﺘﻰ. ﻗﻪﻟﻪﻡ ﯞﻩ ﻛﯘﺭﯗﭘﻜﺎ ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻪﻥ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﯩﻚ، ﻛﯚﺭﻛﻪﻡ ﻳﺎﺳﺎﻟﻐﺎﻧﯩﺪﻯ. ﺋﯘ ﻛﯩﺸﻰ ﻗﻪﻟﯩﻤﯩﻨﻰ ﻳﺎﺳﯩﺘﯩﺸﻘﺎ، ﭘﻮﻳﯩﺰﺩﺍ ﺋﯜﺭﯛﻣﭽﯩﮕﻪ ﻳﯚﺗﻜﻪﺷﻜﻪ ﮬﻪﻣﻤﻪ ﭘﯘﻟﯩﻨﻰ ﺧﻪﺟﻠﻪﭖ ﺗﯜﮔﯩﺘﯩﭗ، ﺋﯚﺯﻯ ﭘﯘﻝ ﻳﻮﻕ ﻗﺎﻳﺘﺎﻟﻤﺎﻱ (ﺑﯘﻧﻰ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﯘﻗﺘﯘﻕ)، ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﻗﻪﻟﯩﻤﯩﻨﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻗﯧﻠﯩﭗ ﺑﯧﻴﺠﯩﯖﺪﯨﻜﻰ ﻣﯩﻠﻠﯩﻲ ﺋﯩﺪﺍﺭﯨﻠﻪﺭﺩﯨﻜﻰ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ، ﻗﺎﺯﺍﻕ ﺯﯨﻴﺎﻟﯩﻴﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺳﯧﺘﯩﭗ ﭘﯘﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻳﯘﺭﺗﻘﺎ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯘ. ﻛﯧﻴﯩﻦ ﮔﯧﺰﯨﺘﻠﻪﺭﺩﯨﻦ ﺋﯘ ﻗﻪﻟﻪﻣﻨﯩﯔ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺗﺎﭘﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﺎﯕﻼﭖ، ﮬﻪﺭﮬﺎﻟﺪﺍ ﺷﯘ ﻛﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﺟﺎﭘﺎﺳﻰ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﻗﺎﻟﻤﺎﭘﺘﯘ ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﭖ ﺧﯘﺵ ﺑﻮﻟﺪﯗﻕ.
2000- ﻳﯩﻠﻰ 8 - ﺋﺎﻳﺪﺍ ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﻰ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﻗﻪﻟﻪﻡ ﻳﺎﺳﺎﺗﻘﯩﻠﻰ ﺑﯧﻴﺠﯩﯖﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺪﻩ ﻣﻪﻥ ﻳﯘﺭﺗﺘﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ ﻛﯚﺭﯛﺷﻪﻟﻤﻪﭘﺘﯘﻕ. ﻳﯩﻞ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﯘ ﺋﯜﭼﯩﻨﭽﻰ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﻳﻪﻧﻪ ﻗﻪﻟﻪﻡ ﻳﺎﺳﺎﺗﻘﯩﻠﻰ ﻛﻪﻟﺪﻯ، ﺑﯘ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺋﯘ ﺑﯩﺮ ﺷﯩﺮﻛﻪﺗﻨﯩﯔ ﺩﯨﺮﯦﻜﺘﻮﺭﻯ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪﻩ ﺑﯩﺮ ﺑﻮﻏﺎﻟﺘﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﻪﮔﻪﺷﺘﯜﺭﯛﭖ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﯩﺪﻯ، ﻛﯧﻠﯩﭙﻼ ﺑﯧﻴﺠﯩﯖﺪﯨﻜﻰ "ﭘﺎﻣﯩﺮ ﺭﯦﺴﺘﻮﺭﺍﻧﻰ"ﺩﺍ ﺯﯨﻴﺎﭘﻪﺕ ﺑﯧﺮﯨﭗ، ﺋﻪﻳﻨﻰ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻗﻮﻟﻠﯩﻐﺎﻥ، ﻳﺎﺭﺩﻩﻡ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ، ﻗﺎﺯﺍﻕ ﺯﯨﻴﺎﻟﯩﻴﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻛﺎﺗﺘﺎ ﻣﯧﮭﻤﺎﻥ ﻗﯩﻠﺪﻯ. ﺯﯨﻴﺎﭘﻪﺗﻜﻪ ﺑﺎﺭﺳﺎﻡ ﺋﯘ ﻛﯩﺸﻰ ﺋﯩﺸﯩﻚ ﺗﯜﯞﯨﺪﻩ ﻣﯧﮭﻤﺎﻧﻼﺭﻧﻰ ﺳﺎﻗﻼﭖ ﺗﯘﺭﯗﭘﺘﯘ. ﻣﯧﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭘﻼ "ﯞﺍﻱ ﺑﺎﺭﻣﯘ ﺳﻪﻥ" ﺩﻩﭖ ﻛﯜﻟﯜﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺋﺎﻛﺎ - ﺋﯩﻨﯩﻼﺭﺩﻩﻙ ﻗﯘﭼﺎﻗﻠﯩﺸﯩﭗ ﻛﯚﺭﯛﺷﺘﯘﻕ. ﺑﯘ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﻛﯚﯕﻠﻰ ﺗﻮﻟﯩﻤﯘ ﻳﺎﺧﺸﻰ، ﮔﯧﭙﻰ ﺗﯜﺯ، ﺋﯩﺸﺘﺎ ﻛﻪﺳﻜﯩﻦ، ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻏﺎ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﻗﯩﺰﻏﯩﻦ ﺋﯩﺪﻯ، ﻛﯩﺸﯩﻨﻰ ﻗﻮﺭﯗﻧﺪﯗﺭﯗﭖ ﻗﻮﻳﻤﺎﻳﺘﺘﻰ. ﺯﯨﻴﺎﭘﻪﺗﻜﻪ ﺋﯩﺴﻤﺎﺋﯩﻞ ﺋﻪﮬﻤﻪﺩ، ﺗﯚﻣﯜﺭ ﺩﺍﯞﺍﻣﻪﺗﻠﻪﺭ ﻣﯘﮬﯩﻢ ﺋﯩﺸﻼﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯧﻠﻪﻟﻤﯩﮕﻪﻥ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﺳﻪﻳﭙﯩﺪﯨﻦ ﺋﻪﺯﯨﺰﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎﻳﺎﻟﻰ ﺋﺎﻳﯩﻢ ﺋﻪﺯﯨﺰ ﯞﻩ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻧﺎﺯﯨﺮ، ﺑﺎﺷﻘﺎﺭﻣﺎ ﺩﻩﺭﯨﺠﯩﻠﯩﻚ ﻣﯩﻠﻠﯩﻲ ﻛﺎﺩﯨﺮﻻﺭ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﻗﺎﺗﻨﯩﺸﯩﭗ، ﻣﯩﺠﯩﺖ ﺋﻪﻣﻪﺗﺨﺎﻧﻨﯩﯔ ﺗﯚﮬﭙﻪ - ﻣﯘﯞﻩﭘﭙﻪﻗﯩﻴﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﻪﺑﺮﯨﻜﻠﯩﺪﻯ. ﻣﯩﺠﯩﺘﻜﺎﻡ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮﻩﻳﻠﻪﻧﮕﻪ ﻳﯧﯖﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺸﻠﻪﻧﮕﻪﻥ ﻗﻪﻟﯩﻤﯩﺪﯨﻦ ﺳﻮﯞﻏﺎﺕ ﺑﻪﺭﺩﻯ. ﺋﻪﺗﯩﺴﻰ ﻣﻪﻥ ﻣﯩﺠﯩﺘﻜﺎﻣﻨﻰ ﺋﯚﻳﯜﻣﮕﻪ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﺑﯧﺮﯨﭗ، ﺋﺎﺩﺩﯨﻴﺮﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺳﻮﺭﯗﻥ ﺗﻪﻳﻴﺎﺭﻻﭖ، ﺑﯩﺮ ﺩﻩﻡ ﺋﯘﻳﺎﻗﺘﯩﻦ - ﺑﯘﻳﺎﻗﺘﯩﻦ ﭘﺎﺭﺍﯕﻠﯩﺸﭗ، ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺭﻩﺳﻤﯩﻲ ﺯﯨﻴﺎﺭﻩﺗﻨﻰ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﯨﻢ. ﺋﺎﺩﻩﺗﺘﻪ ﺳﯚﺯﻟﯩﺴﯩﻤﯘ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻼﺭﻏﺎ ﺧﺎﺱ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﺋﺎﯞﺍﺯﺩﺍ ﺋﯧﻨﯩﻖ، ﻗﯩﺰﯨﻘﺎﺭﻟﯩﻖ ﺳﯚﺯﻟﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯘ ﻛﯩﺸﻰ ﺩﻩﺳﻠﻪﭖ ﺑﯩﺮﺩﻩﻡ ﺟﯩﻤﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﺋﺎﺯﺭﺍﻕ ﺋﯩﭽﯩﻠﯩﯟﯦﻠﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﺳﯚﺯﻟﯩﮕﯩﻠﻰ ﺗﯘﺭﻏﺎﻧﭽﻪ، ﺳﺎﻕ ﺋﯜﭺ ﺳﺎﺋﻪﺕ ﺳﯚﺯﻟﯩﺪﻯ. ﺳﯚﺯﻟﯩﺮﻯ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺭﺍﯞﺍﻥ، ﻗﯩﺰﯨﻘﺎﺭﻟﯩﻖ ﺋﯩﺪﯨﻜﻰ، ﺟﯩﻤﺠﯩﺖ ﺋﺎﯕﻼﭖ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﯗﭖ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ، ﺩﯦﮕﻪﻧﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﮬﯧﻜﺎﻳﻪ، ﻛﻪﭼﻤﯩﺶ - ﺟﺎﭘﺎ - ﻣﯘﺷﻪﻗﻘﻪﺕ، ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﺶ، ﺗﯩﺮﯨﺸﭽﺎﻧﻠﯩﻖ، ﻏﻪﻟﯩﺒﻪ...
ﺋﯩﺴﻤﯩﻢ ﻣﯩﺠﯩﺖ ﺋﻪﻣﻪﺗﺨﺎﻥ، ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻳﯘﺭﺗﯘﻡ ﺋﺎﺗﯘﺷﻨﯩﯔ ﻣﻪﺷﮭﻪﺕ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻳﯧﺮﯨﺪﯨﻦ، ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﻏﻮﺟﺎ ﺋﯘﺭﯗﻗﻰ ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﺎﻳﺪﯨﻜﻪﻥ. ﺑﻮﯞﯨﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﻏﻮﭘﯘﺭ ﭼﯘﻣﺎﻕ، ﺋﺎﻧﯩﻜﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﺧﯧﻨﯩﻢ، ﺩﺍﺩﯨﻜﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﻗﺎﺳﯩﻤﺎﺧﯘﻧﯘﻡ، ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﺩﺍﺩﯨﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺋﻪﻣﻪﺗﺨﺎﻥ. ﺋﻪﻣﻪﺗﺨﺎﻥ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺩﺍﺩﯨﻤﯩﺰ ﺋﯘﺯﯗﻥ ﺳﻪﻟﻪﻱ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺋﺎﻛﺎ - ﺋﯩﻨﻰ ﺋﯩﻜﻜﯩﺴﻰ ﺋﺎﺗﯘﺷﺘﯩﻦ 1930 - ﻳﯩﻠﻠﯩﺮﻯ ﺷﯩﺨﻮﻏﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﯩﻜﻪﻥ، ﺋﯘﻻﺭ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﭘﺎﺧﺘﯩﺪﯨﻦ ﺭﻩﺧﺖ ﺗﻮﻗﯘﻳﺪﯨﻐﺎﻥ، ﻳﯩﭗ ﺋﯧﺸﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻜﻪﻥ. ﺋﯘﻻﺭ ﻣﺎﺗﺎ ﺳﯧﺘﯩﭗ ﺳﻮﺩﺍ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺷﯘﻏﯘﻟﻠﯩﻨﯩﭗ، ﺷﯩﺨﻮﻏﺎ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﺷﯩﺨﻮ ﺷﻪﮬﯩﺮﯨﺪﻩ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﺍﻗﻠﯩﺸﯩﭗ ﺗﯩﺠﺎﺭﻩﺕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺷﯘﻏﯘﻟﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻜﻪﻥ. ﻗﻪﺷﻘﻪﺭﮔﻪ ﻣﺎﺗﺎ ﺋﺎﭘﯩﺮﯨﭗ ﺋﯘﻧﻰ ﺗﯩﯟﯨﺘﻜﻪ ﺋﺎﻟﻤﺎﺷﺘﯘﺭﯨﺪﯨﻜﻪﻥ ﯞﻩ ﭼﺎﺭﯞﯨﺪﺍﺭ ﺑﻮﻟﯘﺷﻨﯩﯔ ﭘﺎﻳﺪﯨﺴﯩﻨﻰ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻜﻪﻥ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﻛﯩﺴﻰ ﻗﺎﻟﻤﺎﻕ ﻓﯧﺮﻣﯩﺴﯩﺪﺍ ﺗﯘﺭﯨﺪﯨﻜﻪﻥ، ﺩﺍﺩﺍﻡ ﺋﻪﻣﻪﺗﺨﺎﻥ ﺗﻪﻟﻘﯩﻖ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺗﺎﻏﺪﺍ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻣﺎﻝ - ﭼﺎﺭﺍ ﺑﯧﻘﯩﭗ ﺭﻭﻧﺎﻕ ﺗﺎﭘﯩﺪﯨﻜﻪﻥ. ﺩﺍﺩﯨﻤﯩﺰ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﻗﻪﺷﻘﻪﺭ ﺋﺎﺗﯘﺷﺘﯩﻦ ﺋﯚﻳﻠﻪﻧﮕﻪﻧﯩﻜﻪﻥ، ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻗﻮﻟﯩﺪﺍ ﻣﺎﻝ - ﺩﯗﻧﻴﺎ ﻛﯚﭖ ﺑﻮﻟﻐﺎﭺ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺋﺎﻳﺎﻟﻰ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻜﻪﻥ؛ ﭼﻮﯓ ﺋﺎﻳﺎﻟﻰ ﺗﯜﮔﻪﭖ ﻛﯧﺘﯩﭗ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﺋﻮﻏﯘﻝ ﻗﺎﻟﯩﺪﯨﻜﻪﻥ، ﺋﯘ ﺑﺎﻻ ﺑﻪﻙ ﻛﯩﭽﯩﻚ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻜﯩﻦ، ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﺋﺎﻳﺎﻟﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺟﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺑﻮﻟﻤﺎﻱ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﺎﭘﺎﻣﻨﻰ ﻗﻮﺭﻏﺎﺳﺘﯩﻦ 1949 - ﻳﯩﻠﻰ ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﻪﻛﯧﻠﯩﭙﺘﯘ. ﺑﯘ ﺋﯚﺯ ﺋﺎﭘﺎﻣﺪﯨﻦ ﺟﻪﻣﺌﯩﻲ ﺗﻮﻗﻘﯘﺯ ﺋﻮﻏﯘﻝ ﺗﯘﻏﯘﻟﯘﭘﺘﯘ. ﻣﻪﻥ ﺋﻮﻏﯘﻟﻨﯩﯔ ﺋﯜﭼﯩﻨﭽﯩﺴﻰ، ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺩﺍﺩﺍﻣﻨﯩﯔ ﺟﻪﻣﺌﯩﻲ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ 18، ﺑﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﻮﻥ ﺋﯜﭼﻰ ﺋﻮﻏﯘﻝ، ﺑﻪﺷﻰ ﻗﯩﺰ، ﺋﻮﻏﯘﻟﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﺳﻰ ﺋﯚﻟﯜﭖ ﻛﯧﺘﯩﭗ 17 ﺑﺎﻻ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ. ﻣﻪﻥ 1952 - ﻳﯩﻠﻰ 6 - ﺋﺎﻳﻨﯩﯔ 17 - ﻛﯜﻧﻰ ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎﻧﯩﻜﻪﻧﻤﻪﻥ. ﺷﯩﺨﻮ ﺷﻪﮬﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻗﻪﯞﻩﺗﻠﯩﻚ ﺟﺎﻳﯩﻤﯩﺰ ﮬﻪﻡ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﺳﯧﻠﯩﻨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﯞﻩﺗﻠﯩﻚ ﺋﯚﻳﯩﻤﯩﺰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯩﭽﻜﯩﺮﻯ - ﺗﺎﺷﻘﯩﺮﻯ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻗﻮﺭﯗﺩﺍ ﻳﺎﺷﺎﻳﺪﯨﻜﻪﻧﻤﯩﺰ. ﺩﺍﺩﺍﻡ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﭼﺎﺭﯞﺍ ﻣﺎﻝ ﺳﻮﺩﯨﺴﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺷﯘﻏﯘﻟﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻜﻪﻥ، 1956 - ﻳﯩﻠﯩﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺪﻩ ﻣﺎﻝ - ﭼﺎﺭﯞ ﻓﯧﺮﻣﯩﺴﻰ ﻗﯘﺭﯗﻟﻐﺎﻥ ﯞﻩ ﺩﺍﺩﺍﻡ ﺷﯘ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﻜﻪﻥ. ﺑﯩﺰ 3 -، 4 - ﺳﯩﻨﯩﭙﻘﺎ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﺗﺎﺯﺍ ﺑﯩﺮﻧﯧﻤﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﮕﯜﺩﻩﻙ ﺑﻮﻟﺴﺎﻕ، ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺋﻪﻣﻪﺗﺨﺎﻥ ﺑﺎﻳﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ، ﺯﻭﻣﯩﮕﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ، ﭘﻮﻣﯧﺸﭽﯩﻜﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﮔﻪﭘﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﺎﯕﻼﻳﺘﺘﯘﻕ. ﺑﯩﺰ ﺑﯘ ﮔﻪﭘﻨﻰ ﺋﯘﻗﺎﻟﻤﺎﻱ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺩﺍﺩﯨﻤﯩﺰﺩﯨﻦ ﺳﻮﺭﺍﻳﺘﺘﯘﻕ. 1962 - ﻳﯩﻠﻠﯩﺮﻯ ﺗﻮﻟﯘﻗﺴﯩﺰ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻐﺎ ﭼﯩﻘﺘﯘﻕ. 1966 - ﻳﯩﻠﻰ ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺑﻰ ﺑﻮﻟﺪﻯ. ﺋﯘ ﺩﻩﯞﺭﻟﻪﺭﺩﻩ ﺑﺎﺷﻼﻧﻐﯘﭼﻨﻰ ﺗﯚﺕ ﻳﯩﻞ، ﺗﻮﻟﯘﻗﺴﯩﺰﻧﻰ ﺋﯜﭺ ﻳﯩﻞ، ﺗﻮﻟﯘﻕ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻨﻰ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻳﯩﻞ ﺋﻮﻗﯘﻳﺪﯨﻜﻪﻧﺘﯘﻕ، ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻥ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﯩﻢ ﻛﻮﻧﺎ ﻳﯧﺰﯨﻘﻨﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮﻗﻰ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﻰ، ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻛﻪﻳﻨﯩﻤﯩﺰﺩﯨﻜﯩﻠﻪﺭ ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯧﺰﯨﻘﻨﻰ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻧﻼﺭ ﺋﯩﺪﻯ.
ﺋﺎﭘﺎﻡ ﺋﯚﺯﻯ ﺗﻮﻟﯘﻗﺴﯩﺰﻧﻰ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻥ، ﺳﺎﯞﺍﺗﻰ ﺑﺎﺭ ﺋﺎﻳﺎﻝ ﺋﯩﻜﻪﻧﺪﯗﻕ، ﻣﻪﻥ ﺑﺎﻟﯩﻨﯩﯔ ﺋﯜﭼﯩﻨﭽﯩﺴﻰ ﺋﯩﺪﯨﻢ. ﺋﺎﭘﺎﻡ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺋﺎﻛﺎﻣﻨﻰ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﺋﻪﻻﭼﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﺎﻥ، ﺋﯘﻻﺭ ﺗﺎﭘﺸﯘﺭﯗﻕ ﺋﯩﺸﻠﯩﺴﻪ ﺑﯧﺸﯩﺪﺍ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﺍﺗﺘﻰ، ﺧﻪﺕ ﺋﻮﻗﯘﺗﺎﺗﺘﻰ. ﻣﻪﻥ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺋﺎﻛﺎﻣﻐﺎ ﺋﻪﮔﯩﺸﯩﭗ ﺳﺎﯞﺍﺗﯩﻤﻨﻰ ﺑﯘﺭﯗﻧﺮﺍﻕ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﯟﺍﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ ﺋﺎﻟﺘﻪ ﻳﺎﺵ ﯞﺍﻗﺘﯩﻤﺪﯨﻼ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﻛﯩﺮﮔﻪﻥ. ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺗﻮﻟﯘﻗﺴﯩﺰﻏﺎ ﭼﯩﻘﺘﯘﻕ، ﻣﯘﺷﯘﻻﺭﻧﻰ ﺋﻮﻳﻠﯩﺴﺎﻡ ﺋﺎﭘﺎﻣﻨﯩﯔ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﻪﺩﻩﭖ - ﺋﻪﺧﻼﻗﯩﻤﯩﺰ ﯞﻩ ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺋﯧﻠﯩﺶ ﻗﯩﺰﻏﯩﻨﻠﯩﻘﯩﻤﯩﺰﻏﺎ ﻛﯚﺭﺳﻪﺗﻜﻪﻥ ﺗﻪﺳﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﭼﻮﯓ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪﻥ.
ﺗﻮﻟﯘﻗﺴﯩﺰﺩﺍ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻥ ﭼﯧﻐﯩﻤﯩﺰﺩﺍ ﮬﻪﺳﻪﻥ ﮬﯜﺳﻪﻳﯩﻦ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺕ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎﺭ ﺋﯩﺪﻯ. ﺑﯘ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ ﺩﻭﺳﻜﯩﻐﺎ ﺧﻪﺕ ﻳﺎﺯﻏﺎﻥ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼﺭ ﮬﯧﻠﯩﻘﻰ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻨﯩﯔ ﺧﯧﺘﯩﻨﯩﯔ ﭼﯩﺮﺍﻳﻠﯩﻘﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﺯﻭﻗﻠﯩﻨﺎﺗﺘﻰ، ﻳﺎﺯﻏﺎﻥ ﺋﺎﺷﯘ ﺧﯧﺘﯩﻨﯩﯔ ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻜﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺗﻪﺭﺗﯩﭙﺴﯩﺰ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻣﯘ ﺩﯨﻘﻘﻪﺕ ﻗﯩﻼﺗﺘﻰ. ﺑﯘ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻨﯩﯔ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺗﺘﯩﻦ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ، ﻣﺎﺗﯧﻤﺎﺗﯩﻜﯩﺪﯨﻦ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ ﮬﻪﻣﻤﻪ ﺳﺎﮬﻪﺩﻩ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺳﻪﯞﯨﻴﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﺘﯩﻦ، ﻗﻪﻳﻪﺭﺩﯨﻦ ﺳﻮﺭﯨﺴﺎﻕ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺷﯘ ﻳﻪﺭﺩﯨﻦ ﺟﺎﯞﺍﺏ ﺑﻪﺭﮔﻪﭼﻜﻪ ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼﺭ ﺑﯘ ﮬﻪﺳﻪﻥ ﮬﯜﺳﻪﻳﯩﻨﻨﻰ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﮬﯚﺭﻣﻪﺕ ﻗﯩﻼﺗﺘﻰ. ﺋﻪﻳﻨﻰ ﯞﺍﻗﯩﺘﻼﺭﺩﺍ، ﻣﻪﻥ ﺧﻪﺗﻨﻰ ﺋﯩﺘﺘﯩﻚ ﻳﺎﺯﯨﻤﻪﻥ ﺩﻩﭖ ﺳﻪﺕ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﻗﻮﻳﺴﺎﻡ ﻛﯧﺮﻩﻙ، ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﺘﻪ ﺷﯘ ﺧﻪﺗﻨﯩﯔ ﮔﻪﯞﺩﯨﺴﯩﮕﻪ ﺩﯨﻘﻘﻪﺕ ﻗﯩﻠﻤﺎﻱ ﻳﯜﺭﯛﭘﺘﯩﻤﻪﻥ؛ ﻣﺎﻗﺎﻟﻪ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﺗﺎﭘﺸﯘﺭﻏﺎﻥ ﯞﺍﻗﺘﯩﻤﯩﺰﺩﺍ ﮬﻪﺳﻪﻥ ﮬﯜﺳﻪﻳﯩﻦ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﭼﯩﺮﺍﻳﻠﯩﻖ ﻳﺎﺯﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﻳﺎﻛﻰ ﺳﻪﺕ ﻳﺎﺯﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﺎﻳﺮﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﻣﯧﻨﻰ ﺳﻪﺕ ﺧﻪﺕ ﻳﺎﺯﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻼﺭﻧﯩﯔ ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﯩﺴﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﺎﺭﺩﻯ: "ﺳﻪﻥ ﺧﯧﺘﯩﯖﻨﻰ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺋﺎﻱ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺗﯜﺯﯨﺘﯩﺴﻪﻥ، ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﺳﯧﻨﻰ ﺗﯚﯞﻩﻥ ﻳﯩﻠﻠﯩﻘﻘﺎ ﭼﯜﺷﯜﺭﯛﯞﯦﺘﯩﻤﻪﻥ" ﺩﯦﺪﻯ. ﮬﻪﻡ ﺑﯘ ﺳﻪﯞﻩﺑﺘﯩﻦ، ﮬﻪﻡ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻨﯩﯔ ﺧﯧﺘﻰ ﭼﯩﺮﺍﻳﻠﯩﻖ، ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺧﯧﺘﯩﻢ ﺳﻪﺕ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﺘﯩﻦ ﻣﻪﻥ ﺑﯘ ﺋﯩﺸﻘﺎ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﻛﯚﯕﯜﻝ ﺑﯚﻟﺪﯛﻡ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺋﺎﭘﺎﻡ، ﺩﺍﺩﺍﻣﻐﺎ ﺩﻩﭖ ﻳﯜﺭﯛﭖ ﺩﻩﭘﺘﻪﺭ، ﻗﻪﻟﻪﻣﻨﻰ ﺋﺎﺭﺗﯘﻕ ﺋﯧﻠﯩﭗ، ﺗﻮﺧﺘﯩﻤﺎﻱ ﺧﻪﺕ ﻛﯚﭼﯜﺭﯛﭖ ﻣﻪﺷﯩﻖ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ؛ ﻛﯚﭼﯜﺭﯛﺵ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﺪﺍ ﺧﯧﺘﯩﻢ ﺑﺎﺭﺍ - ﺑﺎﺭﺍ ﺗﯜﺯﯨﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ ﮬﻪﻡ ﺷﯘ ﺳﯩﻨﯩﭙﺘﯩﻜﻰ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﻪﯓ ﺋﺎﻟﯩﻴﺴﻰ ﺑﻮﻻﻟﻤﯩﺴﺎﻣﻤﯘ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﮬﺎﻟﺪﯨﻦ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺮﺍﻕ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺧﻪﺕ ﻳﺎﺯﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻼﺭ ﻗﺎﺗﺎﺭﯨﻐﺎ ﺋﯚﺗﺘﯜﻡ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﮬﻪﺳﻪﻥ ﮬﯜﺳﻪﻳﯩﻦ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ ﻳﺎﻏﺎﭺ ﺋﯘﭼﻼﭖ ﮬﯚﺳﻦ ﺧﻪﺕ ﻳﺎﺯﺍﺗﺘﻰ ﯞﻩ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻳﯧﺰﯨﺸﻨﻰ ﺋﯚﮔﯩﺘﻪﺗﺘﻰ. ﻣﻪﻥ ﺩﻩﭘﺘﯩﺮﯨﻤﮕﻪ، ﭼﻮﯓ ﻗﻪﻏﻪﺯﮔﻪ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺧﯧﺘﯩﻨﻰ ﻳﺎﺯﺩﯗﺭﯗﯞﺍﻻﺗﺘﯩﻢ ﯞﻩ ﻣﻪﺷﯩﻖ ﻗﯩﻼﺗﺘﯩﻢ، ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﻥ ﻳﻪﻧﻪ ﺳﯩﻨﯩﭗ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﭼﻮﯓ ﺧﻪﺗﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺩﻩﺭ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻳﺎﺯﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻐﺎ ﺋﺎﻳﻼﻧﺪﯨﻢ. ﺗﻮﻟﯘﻗﺴﯩﺰﻧﻰ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﯛﺵ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﺪﺍ ﮬﻪﺳﻪﻥ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻨﯩﯔ ﺧﯧﺘﯩﯖﻨﻰ ﻳﺎﺧﺸﯩﻠﯩﻤﯩﺴﺎﯓ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ ﺩﻩﭖ ﻛﯚﯕﯜﻝ ﺑﯚﻟﯜﺷﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ ﻛﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﺑﺎﺭﻏﺎﻧﺴﯧﺮﻯ ﺋﯩﺴﺴﯩﻖ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﭖ، ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺩﺍﺩﺍﻣﺪﻩﻙ ﻳﯧﻘﯩﻦ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﺪﻯ؛ ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﺶ ﺑﻮﻟﺴﯩﻼ ﮬﻪﺳﻪﻥ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﺪﯨﻦ ﺳﻮﺭﺍﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ، ﺗﻮﻟﯘﻗﺴﯩﺰﺩﺍ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﺪﯨﻼ ﺧﻪﺕ ﻳﯧﺰﯨﺶ، ﮬﯚﺳﻦ ﺧﻪﺕ ﻳﯧﺰﯨﺸﺘﺎ ﺧﯧﻠﻰ ﻳﯧﺘﯩﺸﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ.1966 - ﻳﯩﻠﯩﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺪﻩ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺏ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺑﯩﺮﻧﯧﻤﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﻨﯩﭗ، ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻠﻪﺭﻣﯘ ﺋﯧﮕﯩﺰ - ﭘﻪﺱ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻠﻪﺭﻧﻰ ﺑﯩﺮﺑﺎﺷﺘﯩﻦ ﺋﻪﭼﯩﻘﯩﭗ ﭘﯩﭙﻪﻥ ﻗﯩﻠﻐﯩﻠﻰ ﺗﯘﺭﺩﻯ. "ﯞﺍﻱ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺑﯘ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻨﻰ ﭘﯩﭙﻪﻥ ﻗﯩﻠﯩﻤﯩﺰ؟" ﺩﯦﺴﻪﻙ، "ﺑﯘ ﺷﻴﯘﺟﯧﯖﺠﯘﻳﯩﭽﯩﻜﻪﻥ" ﺩﯦﺪﻯ، "ﺋﯘ ﻧﯧﻤﻪ ﺋﯩﺶ ﻗﯩﻠﯩﭙﺘﯩﻜﻪﻥ؟" ﺩﯦﺴﻪﻙ، "ﺋﯘ ﻗﺎﺭﺍ ﻳﯩﭗ" ﺩﯦﺪﻯ، "ﺋﯘ ﻗﺎﺭﺍ ﻳﯩﭗ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻧﯧﻤﻪ؟" ﺩﯦﺴﻪﻙ ﺟﺎﯞﺍﺏ ﻳﻮﻕ. ﺋﻪﻳﺘﺎﯞﯗﺭ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻧﻮﺭﻣﺎﻝ ﺋﻮﻗﯘﺷﯩﻤﯩﺰ ﺑﯘﺯﯗﻟﯘﭖ، ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﺋﺎﺳﺘﺎ - ﺋﺎﺳﺘﺎ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺏ ﻣﻪﻳﺪﺍﻧﯩﻐﺎ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺳﯩﻨﯩﭙﯩﻲ ﺗﻪﺭﻛﯩﺒﻪ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﺴﯩﻼ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺏ ﻗﯩﻠﯩﻨﺎﺗﺘﻰ. ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺏ ﺩﯦﮕﯩﻨﻰ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺑﯩﻜﺎﺭ ﺗﯘﺭﻣﺎﻱ ﺋﻪﭼﯩﻘﯩﭗ ﭘﯩﭙﻪﻥ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ، ﭼﻮﯓ ﺧﻪﺗﻠﯩﻚ ﮔﯧﺰﯨﺖ ﭼﺎﭘﻼﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺸﻼﺭ ﺋﯩﺪﻯ.
1966- ﻳﯩﻠﻰ 7 - ﺋﺎﻳﺪﺍ ﻣﻪﻥ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﺗﻮﻟﯘﻗﺴﯩﺰﺩﯨﻦ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻥ ﺑﯧﺮﯨﭗ، ﻣﯧﺪﯨﺘﺴﯩﻨﺎ ﺗﯧﺨﻨﯩﻜﻮﻣﯩﻐﺎ ﻗﻮﺑﯘﻝ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻥ. ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺳﯩﻨﯩﭙﺘﺎ ﺳﯩﻨﯩﭙﯩﻲ ﺗﻪﺭﻛﯩﺒﻰ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﺩﯨﻦ ﺋﻮﻥ ﻧﻪﭼﭽﻪﻳﻠﻪﻥ ﺑﺎﺭ ﺋﯩﺪﯗﻕ؛ ﺷﯘ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺗﯚﺕ ﺑﺎﻟﯩﻐﺎ ﺋﯘﻗﺘﯘﺭﯗﺵ ﻛﻪﻟﺪﻯ. ﺑﯩﺰ ﺩﻭﺧﺘﯘﺭ ﺗﻪﻛﺸﯜﺭﯛﺷﯩﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﯜﭖ، ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﻣﺎﯕﯩﻤﯩﺰ ﺩﻩﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻧﺪﺍ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺏ ﺑﺎﺷﻠﯩﻨﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭗ ﺑﯚﻟﯜﻣﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷﻠﯩﻘﻰ ﺳﯘﻻﻳﻤﺎﻥ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻛﯩﺸﻰ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﭗ: "ﮬﺎﺯﯨﺮ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺏ ﺑﺎﺷﻼﻧﺪﻯ، ﻟﻴﯘ ﺷﺎﯞﭼﯩﻨﯩﯔ ﺋﻮﻗﯘﭖ ﺋﻪﻣﻪﻟﺪﺍﺭ ﺑﻮﻟﯘﺵ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﻴﯩﺴﯩﻨﻰ ﭘﯩﭙﻪﻥ ﻗﯩﻠﯩﻤﯩﺰ، ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﭘﻮﻣﯧﺸﭽﯩﻚ - ﺑﺎﻳﻼﺭﻧﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﺑﯧﺮﯨﺸﻘﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ، ﺑﯜﮔﯜﻧﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﮬﻪﺭﻗﺎﻳﺴﯩﯔ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﯕﻨﻰ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﺗﯩﺴﻪﻥ" ﺩﯦﺪﻯ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﻖ ﻗﻪﻏﯩﺰﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺗﺎﺭﺗﯩﯟﯦﻠﯩﭗ ﮬﻪﻳﺪﻩﭖ ﭼﯩﻘﺎﺭﺩﻯ. ﺷﯘ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﺑﯩﺰ 14 ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭ ﺋﯩﺪﯗﻕ، ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﯩﻦ ﻳﯩﻐﻠﯩﻐﺎﻧﭽﻪ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﺘﯘﻕ.
ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺩﯦﮕﯜﺩﻩﻙ ﺋﺎﺭﻗﺎ - ﺋﺎﺭﻗﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﭽﻜﯩﺮﻯ ﺋﯚﻟﻜﯩﮕﻪ ﻣﺎﯞ ﺯﯦﺪﯗﯕﻨﻰ ﻛﯚﺭﮔﯩﻠﻰ ﻣﺎﯕﺪﻯ. ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﯩﻜﻰ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻣﯩﯔ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺩﺍﺩﯨﻤﯩﺰ ﮬﺎﻟﻠﯩﻘﺮﺍﻕ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ ﺑﻪﺷﻪﻳﻠﻪﻧﻨﯩﯔ ﺑﯧﺮﯨﺸﯩﻤﯩﺰ ﭼﻪﻛﻠﻪﻧﺪﻯ. ﺑﯩﺰ ﺑﯩﺮ ﺷﯘﺟﯩﻨﯩﯔ ﻗﯧﺸﯩﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ: "ﺑﯩﺰﻣﯘ ﻣﺎﯞ ﺯﯦﺪﯗﯕﻨﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﻛﯧﻠﯩﻠﻰ" ﺩﯦﺴﻪﻙ، "ﭘﻮﻣﯧﺸﭽﯩﻜﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺑﯧﺮﯨﺸﻘﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ، ﺋﯘ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﭘﺮﻭﻟﯩﺘﺎﺭﯨﻴﺎﺗﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ، ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻟﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺑﺎﺭﯨﺪﯗ، ﺳﯩﻠﻪﺭ ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﯕﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﺗﯩﺴﯩﻠﻪﺭ، ﺳﯩﻠﻪﺭ ﭘﻮﻣﯧﺸﭽﯩﻜﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ" ﺩﯦﺪﻯ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﻮﻳﻨﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﻗﯩﺴﯩﭗ ﺑﺎﺭﻏﺎﻥ ﭘﯧﺘﯩﻤﯩﺰ ﺩﺍﺩﯨﻤﯩﺰ ﻗﯘﺭﻏﺎﻥ ﺷﯘ ﻓﯧﺮﻣﯩﻨﯩﯔ ﺩﯦﮭﻘﺎﻧﭽﯩﻠﯩﻖ ﺋﻪﺗﺮﯨﺘﯩﮕﻪ – ﺷﻪﮬﻪﺭﺩﯨﻦ 30 ﻛﯩﻠﻮﻣﯧﺘﯩﺮ ﻳﯩﺮﺍﻕ، ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﻰ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﯩﺮ ﻳﻪﺭﮔﻪ "ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺗﻪﺭﺑﯩﻴﻪ"ﮔﻪ ﭼﯜﺷﺘﯘﻕ.
"ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺗﻪﺭﺑﯩﻴﻪ"ﮔﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺑﯩﺰﺩﻩﻙ ﺳﯩﻨﯩﭙﯩﻲ ﺗﻪﺭﻛﯩﺒﻰ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻼﺭﻧﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﯘﭖ 20 ﻧﻪﭼﭽﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﺎﻳﺮﯨﻢ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺗﺮﻩﺕ ﻗﯩﻠﺪﻯ. ﻛﯜﻧﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﺸﯩﻤﯩﺰ ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻟﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﻗﺎﻣﭽﺎ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﻪﻳﺪﻩﭖ ﺋﯩﺸﻘﺎ ﺋﺎﭘﯩﺮﯨﺪﯗ، ﯞﻩﺯﯨﭙﻪ ﺑﯚﻟﯩﺪﯗ، ﺋﯘﻧﻰ ﺗﯜﮔﯩﺘﯩﻤﯩﺰ، ﻳﻪﻧﻪ ﺷﯘ ﻗﺎﻣﭽﺎ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﻪﻳﺪﻩﭖ ﺋﻪﻛﯧﻠﯩﺪﯗ. ﻛﻪﭼﺘﻪ ﺩﺍﯓ ﺋﯘﺭﯨﺪﯗ، ﻳﯩﻐﯩﻦ ﺋﺎﭼﯩﺪﯗ، ﺋﻪﻳﺘﺎﯞﯗﺭ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﯩﺰ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺑﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﻪﺗﺘﯘﻕ؛ ﮬﻪﺭﻗﺎﭼﺎﻥ ﺑﯩﺰ ﺗﻪﻗﯩﭗ ﺋﺎﺳﺘﯩﺪﺍ ﻳﺎﺷﺎﻳﺘﺘﯘﻕ، ﮬﻪﺗﺘﺎ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﻳﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﻛﯩﻨﻮ ﻗﻮﻳﺴﺎ ﺑﻪﺵ - ﺋﺎﻟﺘﻪ ﻛﯩﻠﻮﻣﯧﺘﯩﺮ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﻳﯜﮔﯜﺭﯛﭖ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﻛﯩﻨﻮ ﻛﯚﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻐﯩﻤﯘ ﺋﻪﺭﻛﯩﻦ ﻣﺎﯕﺎﻟﻤﺎﻳﺘﺘﯘﻕ.
ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺗﻪﺭﺑﯩﻴﻪ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﯩﺪﻩ ﻛﯩﺘﺎﺏ ﺋﻮﻗﯘﭖ ﺋﯩﭻ - ﭘﯘﺷﯩﻘﯩﻤﻨﻰ ﭼﯩﻘﯩﺮﺍﺗﺘﯩﻢ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﻪﻥ ﮬﻪﻡ ﻛﻮﻧﺎ ﻳﯧﺰﯨﻖ، ﮬﻪﻡ ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯧﺰﯨﻘﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﺗﺘﯩﻢ. ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟﻼﺭ ﻛﻪﻟﺴﻪ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﻮﻗﯘﺗﺎﺗﺘﻰ، "ﺑﺎﻳﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻣﯘﺷﯘ ﺋﻮﺑﺪﺍﻥ ﺋﻮﻗﯘﭘﺘﯩﻜﻪﻥ، ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﻖ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﻟﻤﺎﭘﺘﯩﻜﻪﻥ" ﺩﻩﭖ ﺧﯧﻠﻰ ﮬﯚﺭﻣﯩﺘﯩﻤﻨﻰ ﻗﯩﻠﯩﺸﺎﺗﺘﻰ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﻪﺗﺮﻩﺗﺘﯩﻜﯩﻠﻪﺭ ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻝ، ﺗﯚﯞﻩﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﺩﯦﮭﻘﺎﻧﻼﺭﻧﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﻮﻗﯘﺳﯘﻥ ﺩﻩﭖ، ﻣﯧﻨﻰ ﺷﯘﻻﺭﻧﻰ ﺋﻮﻗﯘﺗﯘﺷﻘﺎ ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﻪﭖ، ﺋﺎﺕ ﺑﺎﻗﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻣﺎﺧﻮﻧﻰ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﭗ ﺑﻪﺭﺩﻯ. ﺋﯘ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﺋﺎﺷﺨﺎﻧﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﻣﺒﯩﻠﯩﻨﻰ ﺑﻪﺭﺩﻯ، ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻧﻰ ﻗﯩﺮﯨﭗ، ﻳﯘﻳﯘﭖ ﺗﺎﺯﯨﻼﭖ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﺋﯧﻠﯩﭙﺒﻪ ﺋﯚﮔﯩﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ. ﺋﯘ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﻳﻮﻕ ﺑﯩﺮ ﻳﯧﺰﺍ ﺋﯩﺪﻯ. ﻛﯜﻧﺪﯛﺯﻯ ﺋﯘﻻﺭﻏﺎ ﺩﻩﺭﺱ ﺋﯚﺗﯩﻤﻪﻥ، ﻛﯧﭽﯩﺪﻩ ﻳﯩﻐﯩﻨﻐﺎ ﻗﺎﺗﻨﯩﺸﯩﭗ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻝ ﺋﻮﻗﯘﭖ ﺑﯧﺮﯨﻤﻪﻥ، ﻛﻪﭺ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺪﻩ ﺗﺎﯓ ﺋﺎﺗﻘﯩﭽﻪ ﺧﺎﻣﺎﻥ ﺗﯧﭙﯩﭗ ﺳﻮﻗﺎ ﮬﻪﻳﺪﻩﻳﻤﻪﻥ. "ﻣﺎﺧﻮﻏﺎ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺑﯧﺪﻩ ﺗﻮﻏﺮﺍﻳﺴﻪﻥ، ﺋﺎﺗﻼﺭﻏﺎ ﻳﻪﻡ ﺗﯚﻛﯩﺴﻪﻥ" ﺩﻩﻳﺪﯗ، ﺋﯘﻧﻰ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪﻥ. ﻗﯩﺶ ﻛﯜﻧﻰ ﺋﻮﺗﯘﻥ ﻳﻮﻕ، ﻛﯚﻣﯜﺭ ﻳﻮﻕ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺧﺎﯕﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﭗ "ﻛﯚﻣﯜﺭ ﻛﻮﻻﻳﺴﻪﻥ" ﺩﻩﻳﺪﯗ، ﻛﻮﻻﻳﻤﻪﻥ، ﻛﯜﻥ ﺋﯩﺴﺴﯩﻖ ﯞﺍﻗﯩﺘﻠﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﺩﻩﺭﺱ ﺋﯚﺗﯩﻤﻪﻥ.
ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ "ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯧﺰﯨﻖ ﻛﯘﺭﺳﻰ ﺋﯧﭽﯩﻠﯩﺪﯨﻜﻪﻥ، ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﮕﻪ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﻱ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﭗ ﻛﻪﻝ" ﺩﯦﺪﻯ، ﺋﯘ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﺑﺎﺭﺩﯨﻢ. ﺋﻮﻗﯘﭖ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﻪﻟﺴﻪﻡ ﺧﻪﻟﻖ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﺴﻰ ﺩﻩﭖ ﻗﻮﻟﯘﻣﻐﺎ ﻛﯩﻨﯩﺸﻜﺎ ﺑﻪﺭﺩﻯ، ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﺍ 24 ﻳﯜﻩﻥ ﻣﺎﺋﺎﺵ ﺑﯧﺮﻩﺗﺘﻰ.
ﺋﯩﺸﻠﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺧﯩﺰﻣﯩﺘﯩﻢ ﺷﯘ ﻗﻪﺩﻩﺭ ﺟﺎﭘﺎﻟﯩﻖ – ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ، ﻗﺎﺯﺍﻕ، ﺧﻪﻧﺰﯗ ﮬﻪﺗﺘﺎ ﻣﻮﯕﻐﯘﻟﻨﯩﻤﯘ ﺋﻮﻗﯘﺗﯩﻤﻪﻥ... ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﻣﯩﻠﻠﻪﺕ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺋﯚﺯ ﺋﺎﻧﺎ ﺗﯩﻠﯩﺪﺍ ﺩﻩﺭﺱ ﺑﯧﺮﯨﻤﻪﻥ. ﺑﯩﺮﺍﻕ ﺋﯘ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﭘﺎﺭﺗﺎ - ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﯗﻕ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﭼﻘﺎ 5 -، 6 - ﺋﺎﻳﻼﺭﺩﺍ ﻛﯧﺴﻪﻙ ﻗﯘﻳﯘﭖ، ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺑﻮﻳﯩﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺋﯚﻟﭽﻪﭖ ﻛﯧﺴﻪﻛﺘﯩﻦ ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﯗﻕ - ﭘﺎﺭﺗﺎ ﻳﺎﺳﺎﻳﻤﻪﻥ. ﻻﻱ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﯘﯞﺍﻳﻤﻪﻥ، ﻣﺎﺧﻮﻧﯩﯔ ﺗﯚﺷﯜﻛﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯧﺘﯩﭗ ﻳﯜﺭﯛﭖ ﺗﺎﻣﻨﻰ ﺋﯩﺴﻜﻪﺗﻜﻪ ﻛﻪﻟﺘﯜﺭﯨﻤﻪﻥ... ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺋﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺭﻩﺳﻤﯩﻲ ﺑﯩﺮ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ، ﺑﯩﺮ ﺩﻩﺭﺳﺨﺎﻧﺎ ﻗﯘﺭﯗﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺪﻯ. ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﯘ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭ ﺋﺎﯞﯗﭖ ﺋﺎﯞﯞﺍﻟﻘﻰ 35 ﺗﯩﻦ ﺋﺎﺷﺘﻰ، ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺗﻮﻗﻘﯘﺯ - ﺋﻮﻥ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﺋﯧﻠﯩﭙﺒﻪﻧﻰ ﺋﯚﺗﯩﻤﻪﻥ، ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﻳﻪﺗﻪ - ﺳﻪﻛﻜﯩﺰ ﻗﺎﺯﺍﻕ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﻗﺎﺯﺍﻗﭽﻪ ﺋﯧﻠﯩﭙﺒﻪ ﺋﯚﺗﯩﻤﻪﻥ. ﻣﻪﻥ ﻗﺎﺯﺍﻗﭽﻪ ﮔﻪﭘﻜﻪ ﺋﯘﺳﺘﺎ، ﻗﺎﺯﺍﻗﭽﻪ ﻣﺎﻗﺎﻝ - ﺗﻪﻣﺴﯩﻞ ﺩﯦﮕﻪﻧﻨﻰ ﻗﺎﺯﺍﻗﻼﺭﺩﻩﻙ ﭘﯩﺸﺸﯩﻖ ﺑﯩﻠﯩﻤﻪﻥ، ﺷﯘﯕﺎ ﻗﺎﺯﺍﻕ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﻗﺎﺯﺍﻕ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻠﻪﺭﺩﻩﻙ ﺩﻩﺭﺱ ﺋﯚﺗﻪﻟﻪﻳﻤﻪﻥ. ﺧﻪﻧﺰﯗ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﯩﻤﯘ ﭘﯩﻨﻴﯩﻦ، ﺗﯚﺕ ﺗﻮﻧﻨﻰ ﯞﻩ ﺑﻪﺯﻯ ﺋﺎﺩﻩﺗﺘﯩﻜﻰ ﺟﯜﻣﻠﻪ ﻗﺎﺋﯩﺪﯨﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚﮔﯩﺘﻪﺗﺘﯩﻢ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ ﺳﯩﻨﯩﭙﺘﯩﻦ ﺗﺎﺭﺗﯩﭗ ﺋﯜﭼﯩﻨﭽﻰ ﺳﯩﻨﯩﭙﻘﯩﭽﻪ ﺋﺎﺷﯘ ﺋﯜﭺ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻣﻪﻥ ﻳﺎﻟﻐﯘﺯ ﺑﯩﺮ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺋﻮﻗﯘﺗﺘﯘﻡ. ﺑﯘ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﻛﯩﺘﺎﺏ - ﺩﻩﭘﺘﻪﺭﻟﯩﺮﻯ ﻳﻮﻕ، ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﮬﻪﻝ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﻛﯧﺮﻩﻙ؟ ﺋﻪﺗﺮﻩﺗﺘﯩﻦ ﺑﻪﺵ - ﺋﺎﻟﺘﻪ ﻣﻮ ﻳﻪﺭﻧﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ، ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺋﺎﺷﯘ ﺋﻪﺗﺮﻩﺗﻨﯩﯔ ﺋﯚﻛﯜﺯﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺳﻮﺭﺍﭖ ﺋﯧﻠﯩﭗ، ﺳﺎﭘﯩﻨﯩﻨﻰ ﮬﻪﻳﺪﻩﭖ ﻳﻪﺭ ﺋﺎﻏﺪﯗﺭﯨﻤﻪﻥ؛ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﮔﺎﮬﻰ ﻳﺎﯕﻴﯘ، ﮔﺎﮬﻰ ﻗﻮﻧﺎﻕ ﺗﯧﺮﯨﻴﻤﻪﻥ، ﺋﺎﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯜﺯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﺍ ﺑﯘ ﻳﻪﺭﻧﯩﯔ ﻳﺎﯕﻴﯘ، ﻗﻮﻧﺎﻗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﻪﺗﺮﻩﺗﻜﻪ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﭖ، ﺋﻪﺗﺮﻩﺗﺘﯩﻦ ﺑﯘ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﺩﻩﭘﺘﻪﺭ - ﻗﻪﻟﻪﻡ، ﮔﯧﺰﯨﺖ - ﮊﯗﺭﻧﺎﻟﻐﺎ ﭘﯘﻝ ﺋﯧﻠﯩﭗ، 30 ﻛﯩﻠﻮﻣﯧﺘﯩﺮ ﻳﻮﻟﻨﻰ ﺑﯧﺴﯩﭗ ﺋﺎﺷﯘ ﭼﻪﺕ ﻳﻪﺭﺩﯨﻦ ﺷﻪﮬﻪﺭﮔﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ، ﺋﯘﻳﻐﯘﺭﭼﻪ، ﻗﺎﺯﺍﻗﭽﻪ، ﺧﻪﻧﺰﯗﭼﻪ ﻛﯩﺘﺎﺑﻼﺭﻧﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺋﯘﻧﻰ ﺧﯘﺭﺟﯘﻥ ﭘﻪﺩﯨﺴﯩﺪﻩ ﻣﯜﺭﻩﻣﮕﻪ ﺋﺎﺭﺗﯩﭗ ﻣﺎﯕﯩﻤﻪﻥ. 30 ﻛﯩﻠﻮﻣﯧﺘﯩﺮ ﻳﻪﺭ، ﻗﺎﺗﻨﺎﺵ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻳﻮﻕ، ﺋﻪﺗﯩﮕﻪﻥ ﺳﺎﺋﻪﺕ ﺑﻪﺷﺘﻪ ﻣﺎﯕﺴﺎﻡ ﻗﺎﺭﺍﯕﻐﯘ ﭼﯜﺷﻜﻪﻧﺪﻩ ﺟﺎﯕﮕﺎﻟﻠﯩﻖ ﺟﺎﻳﯩﻤﯩﺰﻏﺎ ﺋﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭﯨﻤﻪﻥ. ﻣﺎﺧﻮﻧﯩﯔ ﺗﺎﻣﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﻻﻱ ﭼﺎﭘﻼﭖ ﺳﯘﯞﺍﭖ، ﺋﺎﻗﺎﺭﺗﯩﭗ ﮬﻪﺭ ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﮊﯗﺭﻧﺎﻟﻨﯩﯔ ﺳﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﺎﻣﻐﺎ ﻳﺎﻏﺎﭼﺘﯩﻦ ﻣﯩﺦ ﻳﺎﺳﺎﭖ ﻗﯧﻘﯩﭗ ﺋﯧﺴﯩﭗ ﻗﻮﻳﯩﻤﻪﻥ، ﺑﺎﻟﯩﻼﺭ ﺋﺎﯞﺍﻳﻼﭖ ﻛﯚﺭﯨﺪﯗ. ﺷﻪﮬﻪﺭﮔﻪ ﻛﯩﺮﮔﻪﻧﺪﻩ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﻳﻪﻧﻪ ﺗﻮﺷﯘﯓ ﺋﺎﺭﻏﺎﻣﭽﺎ، ﺗﻮﭖ ﺋﺎﭼﯩﻘﯩﻤﻪﻥ، ﺳﯧﻤﻮﻧﺘﺘﯩﻦ ﺗﯩﻜﺘﺎﻙ ﺗﻮﭖ ﺗﺎﺧﺘﯩﺴﻰ ﻳﺎﺳﺎﻳﻤﻪﻥ، ﻗﺎﺭﯨﺴﺎ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻗﻮﻧﭽﺎﻗﻼﺭﻧﯩﯔ ﻣﻪﻛﺘﯩﭙﯩﺪﻩﻙ ﻣﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﮬﻪﺟﯟﯨﻲ ﻛﯚﺭﯛﻧﯜﺵ: ﺑﯩﺮ ﻳﺎﻗﺘﺎ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺋﯚﻟﭽﻪﭖ ﻳﺎﺳﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺗﯩﻜﺘﺎﻛﺘﻮﭖ ﺗﺎﺧﺘﯩﺴﻰ، ﺑﯩﺮ ﻳﺎﻗﺘﺎ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﺳﯚﺭﯛﺗﯜﭖ ﺋﻪﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﻛﻮﻧﺎ ﺑﯩﺮ ﯞﺍﺳﻜﯩﺘﺒﻮﻝ ﺟﺎﺯﯨﺴﻰ، ﺋﺎﺭﻏﺎﻣﭽﺎ ﺳﻪﻛﺮﻩﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺗﺎﻧﺎ... ﺋﻪﻳﺘﺎﯞﯗﺭ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﻰ ﺯﯦﺮﯨﻜﺘﯜﺭﻣﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺷﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻠﯩﻜﻨﻰ ﺩﺍﯞﺍﻣﻼﺷﺘﯘﺭﺩﯗﻡ. ﺑﯘ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭ ﭼﯜﺷﺘﯩﻦ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﺋﯜﭺ ﺳﺎﺋﻪﺕ، ﭼﯜﺷﺘﯩﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺳﺎﺋﻪﺕ ﺋﻮﻗﯘﻳﺘﺘﻰ. ﺗﻪﻧﻪﭘﭙﯘﺱ ﯞﺍﻗﺘﯩﺪﺍ ﺋﻮﺗﯘﻥ، ﺗﯧﺰﻩﻙ، ﭼﺎﺗﻘﺎﻝ ﺗﯧﺮﯨﭗ ﺋﺎﭘﯩﻠﯩﺮﻯ ﻛﻪﻟﮕﯜﭼﻪ ﭼﺎﻱ ﻗﺎﻳﻨﯩﺘﺎﺗﺘﻰ. ﺑﯩﺰ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻳﻪﺭ ﺟﺎﯕﮕﺎﻟﺪﻩﻙ ﺑﯩﺮ ﻳﻪﺭ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻧﻪﺩﯨﻤﯘ ﮬﺎﺯﯨﺮﻗﯩﺪﻩﻙ ﺗﻪﻳﻴﺎﺭ ﻛﯚﻣﯜﺭ، ﺗﻪﺑﯩﺌﯩﻲ ﮔﺎﺯ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ، ﺑﺎﻟﯩﻼﺭ ﻗﯩﺸﻤﯘ ﻳﺎﺯ ﺋﻮﺗﯘﻥ - ﺗﻪﻣﻪﭺ ﺗﯧﺮﻩﺗﺘﻰ. ﺋﯘﻻﺭﻏﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺑﯩﻜﺎﺭ ﺑﻮﻻﻟﻤﺎﻳﺘﺘﯩﻢ، ﺋﯚﻳﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﺎﻟﻤﺎﻳﺘﺘﯩﻢ، ﻳﺎ ﺧﺎﻣﺎﻧﻐﺎ ﺑﺎﺭﯨﻤﻪﻥ، ﻳﺎ ﺋﯧﺘﯩﺰﻏﺎ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺑﯘﻏﺪﺍﻱ ﺋﻮﺭﯨﻤﻪﻥ، ﻳﺎ ﺑﯧﺪﻩ ﺋﻮﺭﯨﻤﻪﻥ، ﻳﺎ ﺗﻮﻟﯘﻗﺘﺎﺵ ﮬﻪﻳﺪﻩﻳﻤﻪﻥ، ﺋﺎﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯜﻧﯜﻡ ﺋﯚﺗﯩﺪﯗ. ﻗﯩﺶ ﻛﯜﻧﻰ ﻛﯚﻣﯜﺭ ﻳﻮﻕ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﻰ ﺗﺎﺭﻗﯩﺘﯩﯟﯦﺘﯩﭗ، ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺗﺎﻏﻘﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﺎﻧﺪﺍ ﻛﯚﻣﯜﺭ ﻛﻮﻻﻳﻤﻪﻥ، ﺋﻪﺗﯩﻴﺎﺯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﺍ "ﮬﻪﭘﺘﯩﺪﻩ ﻣﺎﻧﭽﻪ ﻛﯜﻥ ﺑﺎﻻ ﺋﻮﻗﯘﺗﯩﺴﻪﻥ، ﻣﺎﻧﭽﻪ ﻛﯜﻥ ﺳﺎﭘﺎﻥ ﮬﻪﻳﺪﻩﻳﺴﻪﻥ" ﺩﻩﻳﺪﯗ، ﻳﻪﺭ ﮬﻪﻳﺪﻩﻳﻤﻪﻥ؛ ﺗﯚﻣﯜﺭﭼﯩﻠﯩﻜﻨﯩﻤﯘ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪﻥ، ﺗﺎﻗﺎ ﺳﻮﻗﯩﻤﻪﻥ، ﺋﺎﺕ ﺗﺎﻗﯩﻼﻳﻤﻪﻥ. ﻛﺎﻥ ﻛﻮﻻﻳﻤﻪﻥ، ﺧﺎﻣﺎﻥ ﺗﯧﭙﯩﻤﻪﻥ، ﺳﯘ ﺗﯘﺗﯩﻤﻪﻥ... ﺑﯘ ﺳﯩﻨﯩﭙﯩﻲ ﺗﻪﺭﻛﯩﺒﻨﯩﯔ ﺩﻩﺭﺩﯨﻨﻰ ﺗﻮﭘﺘﻮﻏﺮﺍ ﺋﻮﻥ ﻳﯩﻞ ﺗﺎﺭﺗﺘﯩﻢ. ﺗﺎﺭﺗﻘﺎﻧﺪﯨﻤﯘ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﺗﺎﺭﺗﺘﯩﻢ. ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻟﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﻛﯜﻧﺪﯛﺯﻯ ﺋﯩﺸﻠﯩﺴﻪ ﻛﯧﭽﯩﺴﻰ ﺩﻩﻡ ﺋﺎﻟﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺑﯩﺰ ﭘﺎﻳﭽﯧﻚ، ﭘﻮﻣﯧﺸﭽﯩﻜﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﻛﯧﭽﯩﺴﻰ ﺋﯩﺸﻠﻪﻳﺪﯨﻐﯩﻨﯩﻤﯩﺰ ﺋﺎﻳﺮﯨﻢ.
ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺰﯨﻖ ﺋﯩﺶ ﺑﻮﻟﺪﻯ. "ﻛﻪﻳﻤﯧﻦ ﺑﻪﻥ ﺷﯚ" ﺩﻩﭖ ﺑﯩﺮ ﺳﯩﻴﺎﺳﻪﺕ ﭼﯩﻘﯩﭙﺘﯩﻜﻪﻥ. ﺑﯘ ﻗﯩﺸﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﺳﻮﻏﯘﻕ ﺗﺎﺯﺍ ﺳﻪﻧﺠﯘﺳﻪﻥ ﯞﺍﻗﯩﺘﻠﯩﺮﻯ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻳﻪﺭ ﺗﯜﺯﻟﻪﯕﻠﯩﻚ، ﺗﺎﻗﯩﺮ ﺳﺎﻱ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻜﯩﻦ، ﺑﻮﺭﺍﻥ ﺗﻮﻻ ﭼﯩﻘﻘﺎﭼﻘﺎ ﺳﻮﻏﯘﻕ ﺑﻪﻛﻤﯘ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ. ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﺷﯘ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﺳﻮﻏﯘﻕ ﮬﻪﻡ ﺑﻮﺭﺍﻧﺪﺍ ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﻰ ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻦ ﺩﻩﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﺎﻗﺎﭖ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﺩﻩﺭﺱ ﺋﯚﺗﯜﯞﺍﺗﺴﺎﻡ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﺗﻪﻛﺸﯜﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻼﺭ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﺴﺎ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﻰ ﺋﯘﺭﺩﻯ، ﺋﺎﭼﺘﯩﻢ. "ﺋﯘﻻﺭ ﮬﺎﺯﯨﺮ ﮬﻪﻣﻤﻪ ﻳﻪﺭﺩﻩ "ﻛﻪﻳﻤﯧﻦ ﺑﻪﻥ ﺷﯚ" ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﺴﺎ ﺳﻪﻥ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﻰ ﺗﺎﻗﺎﭖ ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺑﺎﻻ ﺋﻮﻗﯘﺗﯩﺴﻪﻥ، ﺩﻩﺭﮬﺎﻝ ﺋﯚﺯﯛﯕﻨﻰ ﺗﻪﻛﺸﯜﺭﯨﺴﻪﻥ، ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﻧﯧﻤﯩﺪﻩﭖ ﺑﯘﺭﮊﯗﺋﺎﺯﯨﻴﯩﻨﯩﯔ ﺗﻪﺭﺑﯩﻴﯩﺴﯩﻨﻰ ﺑﻪﺭﺩﯨﯔ" ﺩﯦﺪﻯ. ﻣﻪﻥ: "ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻠﯩﺮﯨﻤﻨﯩﯔ ﭘﺎﺭﺗﯩﺴﻰ ﺗﻮﭘﺎ - ﻻﻳﺪﯨﻦ ﻳﺎﺳﺎﻟﻐﺎﻥ، ﻛﯚﻣﯜﺭ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻧﺪﯨﻜﯩﻦ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭ ﺗﻮﯕﯘﭖ ﻛﯧﺘﯩﺪﯨﻜﻪﻥ، ﻻﻱ ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﯗﻗﻘﺎ ﻣﻪﯕﮕﻪﻧﻨﻰ ﺳﯧﻠﯩﭗ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﯨﻤﯩﺰ، ﺑﯘ ﺳﻮﻏﯘﻗﺘﺎ ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﻰ ﺋﯧﭽﯩﭗ ﻗﻮﻳﺴﺎﻡ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭ ﺗﻮﯕﻼﭖ ﻗﺎﻟﺴﺎ، ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﺗﺎ - ﺋﺎﻧﯩﻠﯩﺮﻯ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﻣﯧﻨﻰ ﺗﯩﻠﻼﻳﺪﯨﻜﻪﻥ. ﺑﯘ ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﻰ ﺋﯧﭽﯩﯟﻩﺕ ﺩﻩﻳﺴﯩﻠﻪﺭ، ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﻰ ﺋﯧﭽﯩﯟﻩﺗﺴﻪﻡ ﺑﯘ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺗﻮﯕﻼﭖ ﻛﯧﺘﯩﭗ ﻳﺎ ﺧﻪﺕ ﻳﺎﺯﺍﻟﻤﯩﺴﺎ" ﺩﯦﺴﻪﻡ، "ﺳﻪﻥ ﭘﺎﺭﺗﯩﻴﯩﻨﯩﯔ ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﺘﯩﮕﻪ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﻗﺎﺭﺷﻰ ﭼﯩﻘﯩﺴﻪﻥ، ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﻰ ﺋﯧﭽﯩﭗ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﺑﺎﺷﻘﯘﺭﯗﺵ ﺩﯦﺴﻪ ﺳﻪﻥ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﻰ ﺗﺎﻗﺎﭖ ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺑﺎﻻ ﺋﻮﻗﯘﺗﯩﺴﻪﻥ" ﺩﻩﭖ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻛﯜﻥ ﭘﯩﭙﻪﻥ ﻗﯩﻠﺪﻯ، ﻣﯧﻨﯩﯔ ﭼﯜﺷﻪﻧﭽﻪﻣﺪﻩ ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ "ﻛﻪﻳﻤﯧﻦ ﺑﻪﻥ ﺷﯚ" ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﻰ ﺳﯩﺮﺗﻘﺎ ﺋﯧﭽﯩﯟﯦﺘﯩﺶ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﮔﻪﭖ. ﺋﯘ ﮬﯧﭻ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﺳﻪﻧﺠﯘﺳﻪﻧﺪﻩ ﺋﯩﺸﯩﻜﻨﻰ ﺋﯧﭽﯩﯟﯦﺘﯩﭗ ﺑﺎﻻ ﺋﻮﻗﯘﺕ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﮔﻪﭖ ﺋﻪﻣﻪﺳﺘﻪ. ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺗﯩﻴﺎﺯﺩﺍ "ﻛﯧﺘﺎﯓ ﺑﻪﻧﺪﺍﯞ ﺩﯨﻠﯩﭽﯜ" ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﮔﻪﭖ ﭼﯩﻘﺘﻰ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﻪﻧﯩﺴﯩﻤﯘ ﺩﻩﺭﺳﺨﺎﻧﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪﺯﻣﯘﻧﻨﻰ ﺩﻩﺭﺳﺨﺎﻧﯩﺪﯨﻼ ﺳﯚﺯﻟﯩﻤﻪﻱ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﻨﯩﻤﯘ ﻛﯚﺭﯛﺵ، ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﻨﻰ ﺋﺎﺳﺎﺱ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺩﯦﮕﻪﻧﻠﯩﻚ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﯘﻻﺭ ﻣﯧﻨﻰ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﻳﯧﻐﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺗﯩﻴﺎﺯ ﻛﯜﻧﻰ ﺩﻭﺳﻜﺎﯕﻨﻰ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﭖ ﺋﯧﺘﯩﺰﻟﯩﻘﻘﺎ ﺑﺎﺭﯨﺴﻪﻥ ﺩﯦﺪﻯ. ﺋﻪﺗﯩﮕﻪﻧﺪﻩ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻣﯧﺘﯩﺮ ﻳﻮﻏﺎﻥ ﺋﻪﻣﺒﻪﻝ ﺩﻭﺳﻜﯩﻨﻰ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﭖ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﺩﯨﻦ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﺋﯧﺘﯩﺰﻟﯩﻘﻘﺎ ﺑﺎﺭﯨﻤﻪﻥ، ﺋﯩﺴﯩﻘﯩﺮﺗﯩﭗ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﻰ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﻤﻪﻥ، ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺳﺎﺋﻪﺕ ﺩﻩﺭﺱ ﺋﯚﺗﯩﻤﻪﻥ، ﺋﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﮬﺎﯞﺍ ﺋﯩﺘﺘﯩﻚ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺪﯗ، ﺑﯩﺮ ﺩﻩﻣﺪﯨﻼ ﮬﺎﯞﺍ ﮔﯜﻟﺪﯛﺭﻟﻪﭖ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﻳﯧﻐﯩﭗ ﻗﺎﻟﺴﺎ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭ ﺩﻭﺳﻜﯩﻨﻰ ﺗﺎﺷﻼﭖ ﻗﺎﭼﯩﺪﯗ. ﻳﻮﻏﺎﻥ ﺩﻭﺳﻜﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﻳﺎﻟﻐﯘﺯ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﭖ ﻗﺎﻳﺘﯩﻤﻪﻥ، ﻣﯘﺑﺎﺩﺍ ﺷﺎﻣﺎﻝ ﺑﯩﺮﻻ ﺋﯘﺭﺳﺎ ﺩﻭﺳﻜﺎ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﯕﻼ ﻳﯩﻘﯩﻠﯩﭗ ﭼﯜﺷﯩﻤﻪﻥ. ﺑﯩﺮ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺩﻭﺳﻜﯩﻨﻰ ﺳﯚﺭﻩﭖ ﻣﺎﯕﺴﺎﻡ، "ﺳﻪﻥ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ ﺩﻭﺳﻜﯩﺴﯩﻨﻰ ﺳﯚﺭﻩﭖ ﻣﺎﯕﯩﺴﻪﻥ، ﺳﻮﺗﺴﯩﻴﺎﻟﯩﺰﻣﻨﯩﯔ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﻗﻮﺭﺍﻟﯩﻨﻰ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﺧﺎﺭﻻﻳﺴﻪﻥ؟" ﺩﻩﭖ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻥ ﭘﯩﭙﻪﻥ ﻗﯩﻠﺪﻯ. ﺋﻪﻳﺘﺎﯞﯗﺭ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﺸﻼﺭ ﻳﯜﺯ ﺑﯧﺮﯨﯟﻩﺭﺩﻯ، ﺋﻮﯕﻐﺎ ﺩﯦﺴﯩﻤﯘ، ﺳﻮﻟﻐﺎ ﺩﯦﺴﯩﻤﯘ، ﺯﻭﻣﯩﮕﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ ﺩﯦﺴﯩﻤﯘ، ﺧﺎﯕﻐﺎ ﭼﯩﻖ ﺩﯦﺴﯩﻤﯘ ﻣﺎﻗﯘﻝ ﺩﯦﺪﯨﻢ. "ﺗﺎﻏﻘﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻱ ﻛﯧﺴﯩﺴﻪﻥ" ﺩﯦﺪﻯ، ﮬﻪﺭ ﻳﻮﻏﺎﻥ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻳﻼﺭﻧﻰ ﻛﻪﺳﺘﯩﻢ. ﺗﯚﻣﯜﺭﭼﯩﻠﯩﻚ ﻗﯩﭙﺘﯩﻤﻪﻥ، ﻳﺎﻏﺎﭼﭽﯩﻠﯩﻖ ﻗﯩﭙﺘﯩﻤﻪﻥ، ﺋﻪﻳﺘﺎﯞﯗﺭ ﻣﻪﻥ ﻗﯩﻠﻤﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﺶ ﻗﺎﻟﻤﯩﺪﻯ. ﮬﯧﻠﯩﻤﯘ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﭘﺎﻳﭽﯧﻜﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﭘﺘﯩﻜﻪﻧﻤﻪﻥ، ﺧﯘﺩﺍﻳﯩﻢ ﺳﺎﻗﻠﯩﺪﻯ؛ ﭘﺎﻳﭽﯧﻚ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻗﺎﺯﺍﻗﭽﻪ ﭼﺎﺭﯞﯨﺪﺍﺭ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﮔﻪﭖ، ﺩﺍﺩﯨﻤﯩﺰ ﮬﯚﻛﯜﻣﻪﺕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮﻟﯩﺸﯩﭗ ﭘﺎﻱ ﻗﻮﺷﯘﭖ ﻓﯧﺮﻣﺎ ﻗﯘﺭﻏﺎﻥ ﺋﺎﺩﻩﻡ، ﺷﯘﯕﺎ ﻳﻪﺭ ﺋﯩﮕﯩﺴﻰ ﭘﻮﻣﯧﺸﭽﯩﻜﻠﻪﺭﮔﻪ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻧﺪﺍ ﺳﻪﻝ ﻳﯧﻨﯩﻜﺮﻩﻙ ﺗﻮﺧﺘﺎﻳﺪﯨﻜﻪﻧﻤﯩﺰ، ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﻧﻪﺯﯨﺮﯨﺪﻩ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻟﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯧﺰﯨﺶ ﺋﯘﺳﯘﻟﯩﻤﯩﺰ ﺋﻮﺧﺸﯩﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪﻥ. ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺑﻰ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﯩﺪﻩ ﺧﺎﻣﺎﻧﺪﺍ ﺧﺎﻧﻠﻪﻳﻠﯘﻥ ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩﻙ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭﭼﻪ ﻧﺎﺧﺸﯩﻼﺭﻧﻰ ﺋﯧﻴﺘﻘﯩﻨﯩﻤﯩﺰﺩﺍ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﭗ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﭘﯩﭙﻪﻥ ﻗﯩﻠﺪﻯ، ﺗﻮﺧﯘ ﺑﺎﻗﺴﺎﻕ، ﺋﯚﻱ ﺋﺎﻗﺎﺭﺗﺴﺎﻕ، ﻧﺎﺧﺸﺎ ﺋﯧﻴﺘﺴﺎﻕ، ﺋﯚﺯﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﺎﻗﻠﯩﺴﺎﻗﻤﯘ ﮔﯘﻧﺎﮬ، ﮔﻪﭖ ﻗﯩﻠﺪﯗﻗﻼ ﺑﯩﺰ ﺯﺍﺩﻯ ﮔﯘﻧﺎﮬﻜﺎﺭﻻ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺪﯗﻕ، ﺗﯚﺕ ﻛﯜﻧﺪﻩ ﺩﺍﯕﻨﻰ ﭼﯧﻠﯩﭙﻼ ﭘﯩﭙﻪﻥ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ... ﺷﯘ ﺩﻩﮬﺸﻪﺗﻠﯩﻚ ﻳﯩﻠﻼﺭﺩﺍ ﺋﯘﻻﺭ ﻳﻪﻧﻪ ﭘﻮﻣﯧﺸﭽﯩﻚ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﺗﯩﻤﯩﺰ ﺩﻩﭖ 11 - ﺋﺎﻳﺪﺍ ﺗﻮﯕﻼﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺳﯘﻏﺎ ﻳﺎﻟﯩﯖﺎﻳﺎﻍ ﻛﯩﺮﮔﯜﺯﻩﺗﺘﻰ، ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻝ، ﺗﯚﯞﻩﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﺩﯦﮭﻘﺎﻧﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺭﯦﺰﯨﻨﮕﻪ ﺋﯚﺗﯜﻙ ﻛﯩﻴﻪﺗﺘﻰ، ﺑﯩﺰ ﺳﯘ - ﭘﺎﺗﻘﺎﻗﺘﯩﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻳﯧﻨﯩﭗ ﻛﻪﻟﮕﯜﭼﯩﻠﯩﻚ ﭘﯘﺗﯩﻤﯩﺰ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﺩﻩﺳﺴﯩﮕﻪﻧﻨﻰ ﺳﻪﺯﻣﻪﻱ ﮬﻪﺗﺘﺎ ﭘﯧﻴﯩﻤﯩﺰ ﺗﺎﺭﺗﯩﭗ ﻣﺎﯕﺎﻟﻤﺎﻱ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﯞﺍﻗﯩﺘﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻣﯘ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ. ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻝ، ﺗﯚﯞﻩﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﺩﯦﮭﻘﺎﻧﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺗﯧﺮﯨﻖ، ﻗﻮﻧﺎﻗﻨﯩﯔ ﺋﯘﻧﯩﻨﻰ ﻳﯧﺴﻪ، ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺗﯜﮔﻤﻪﻧﻨﯩﯔ ﺗﻮﭘﯩﺴﯩﻨﻰ ﺑﯧﺮﻩﺗﺘﻰ، ﺋﯘﻧﻰ ﻳﻪﭖ ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺋﯚﻳﺪﯨﻜﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﻰ ﻗﯧﺘﯩﭗ ﻗﺎﻻﺗﺘﻰ. ﺋﯘ ﻛﯚﻙ ﻧﻪﻳﺰﯨﻨﯩﯔ ﺋﯘﻧﻰ (ﺗﯜﮔﻤﻪﻧﻨﯩﯔ ﺗﻮﭘﯩﺴﻰ) ﻻﻳﺪﻩﻙ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮﻧﯧﻤﯩﻜﻪﻥ، ﺋﯘﻧﻰ ﻳﺎ ﻧﺎﻥ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻳﯩﮕﯩﻠﻰ، ﻳﺎ ﺳﯘﻳﯘﻗﺌﺎﺵ ﺋﻪﺗﻜﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺘﺘﻰ، ﺋﯘﻣﺎﭺ ﺋﻪﺗﺴﻪ ﻳﯩﻠﯩﻢ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ، ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺋﺎﻣﺎﻝ ﻗﯩﻼﻟﻤﺎﻱ ﺋﻮﺗﻨﻰ ﭘﻪﺱ ﻗﺎﻻﭖ، ﭘﻮﺷﻜﺎﻝ ﺳﺎﻟﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﺋﯚﺭﯛﭖ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﭼﺎﻱ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻳﯘﺗﯘﯞﺍﻟﯩﻤﯩﺰ، ﻛﯚﻙ ﻧﻪﻳﺰﯨﻨﯩﯔ ﺋﯘﻧﯩﻨﻰ ﻳﻪﯞﻩﺭﺳﻪ ﺋﯘﻥ ﻗﺎﭘﻘﺎﺭﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻜﯩﻦ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﭼﯩﺮﺍﻳﯩﻤﯘ ﺑﻪﺗﺮﻩﯓ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﯧﺘﯩﺪﯨﻜﻪﻥ. ﺷﯘ ﭼﺎﻏﻼﺭﺩﺍ ﮬﻪﺭ ﺋﺎﻳﺪﺍ ﺑﯩﺰ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﻠﯩﻚ ﺋﻮﻥ ﺟﺎﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﮕﻪ 200 ﮔﺮﺍﻡ ﻣﺎﻱ ﺑﯧﺮﻩﺗﺘﻰ، ﻗﺎﺯﺍﻧﻐﺎ ﻣﺎﻱ ﻗﯘﻳﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺶ ﻳﻮﻕ، ﻗﺎﺯﺍﻧﻨﻰ ﭘﺎﺧﺘﺎ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﻣﺎﻳﻠﯩﯟﯦﻠﯩﭗ، ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﻱ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﻗﺎﺗﺘﯘﻕ. ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺑﯘ ﺋﻪﮬﯟﺍﻟﻨﻰ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺗﻪﻛﺸﯜﺭﯛﭖ ﻛﯧﻠﯩﭗ، ﮬﻪﻱ ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﻤﺎﯕﻼﺭ، "ﺋﻮﺯﯗﻗﻠﯘﻗﺘﯩﻦ ﺋﯩﺪﯨﻴﯩﺴﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﺷﻰ ﺗﯘﺭﯗﺵ ﻛﯧﺮﻩﻙ ﺩﻩﭘﻤﯘ ﻳﯜﺭﻣﻪﯕﻼﺭ" ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﮬﺎﻟﯩﻤﯩﺰ ﺳﻪﻝ ﺋﻮﯕﺸﺎﻟﺪﻯ، ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﯩﭽﻪ ﺑﯩﺰ ﺧﯧﻠﻰ ﺟﯩﻖ ﺩﻩﺭﺩﻟﻪﺭﻧﻰ ﺗﺎﺭﺗﺘﯘﻕ. ﺷﯘﯕﺎ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﮬﺎﺯﯨﺮﻏﯩﭽﻪ ﺗﺎﻣﺎﻗﻨﻰ ﺋﯩﺘﺘﯩﻚ ﻳﯧﻴﻪﻟﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﺷﯘ. ﺋﺎﺷﻘﺎﺯﺍﻥ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺳﻮﺯﯗﻟﯘﭖ، ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻗﻮﺭﯗﻟﯘﭖ ﺑﻮﻟﺪﻯ. ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﺳﯘﻳﯘﻕ ﺗﺎﻣﺎﻕ ﻳﯧﻤﯩﺴﻪﻡ، ﺋﻮﭘﯘﻝ - ﺗﻮﭘﯘﻝ ﺑﯩﺮﻧﯧﻤﯩﻨﻰ ﻏﺎﭺ - ﻏﯘﭺ ﻳﯧﺴﻪﻡ ﻣﻪﻳﺪﯨﮕﯩﻼ ﺗﯜﺭﯛﻟﯩﺪﯗ ﻳﺎﻛﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﭼﯩﻘﯩﭙﻼ ﻳﺎﻧﺪﯗﺭﯨﻤﻪﻥ. ﺑﯧﺸﯩﻤﯩﺰﺩﯨﻦ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ ﺋﯘ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﮬﺎﺯﯨﺮﻗﯩﻼﺭ ﺋﺎﯕﻠﯩﺴﺎ ﮬﻪﻳﺮﺍﻥ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ، ﺋﺎﺩﻩﻡ ﮬﯧﻠﯩﻤﯘ ﺋﯚﻟﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪﻥ ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﻳﺪﯗ؛ ﺭﺍﺳﺖ، ﺋﺎﺩﻩﻡ ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻪﻥ ﺋﯚﻟﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪﻥ، ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺗﯩﺮﯨﺸﭽﺎﻥ، ﻏﻪﻳﺮﻩﺗﻠﯩﻚ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺋﯚﻟﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪﻥ.
70- ﻳﯩﻠﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻠﯩﺮﯨﺪﺍ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﻘﺎ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻥ ﺑﻪﺭﺩﯨﻢ، ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﯩﺪﯨﻦ ﻣﺎﯕﺎ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﻖ ﻗﻪﻏﯩﺰﻯ ﻛﻪﻟﺪﻯ، ﺑﯩﺮﺍﻕ "ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻝ، ﺗﯚﯞﻩﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﺩﯦﮭﻘﺎﻧﻼﺭ ﺗﻮﻧﯘﺷﺘﯘﺭﻣﯩﺴﺎ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﺑﯧﺮﯨﺸﻘﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ، ﺳﯩﻨﯩﭙﯩﻲ ﻛﯜﺭﻩﺵ ﺗﯧﺨﻰ ﺋﺎﺧﯩﺮﻻﺷﻤﯩﺪﻯ" ﺩﯦﻴﯩﺸﺘﻰ. ﮬﻪﺭ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻗﯧﺘﯩﻤﺪﺍ ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻝ، ﺗﯚﯞﻩﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﺩﯦﮭﻘﺎﻧﻼﺭ "ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯘ ﺑﺎﻳﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﺑﺎﺭﺍﻣﺪﯗ، ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻟﻨﯩﯔ ﺑﺎﺭﻣﺎﻳﺪﯗ" ﺩﻩﭖ ﭘﯩﻜﯩﺮ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﺎﺧﯩﺮ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻗﯧﺘﯩﻤﻠﯩﻖ ﺋﻮﻗﯘﺷﺘﯩﻦ ﻗﻮﻳﺪﻯ، ﺋﻮﺭﻧﯩﻤﯩﺰﻏﺎ ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻟﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﯩﻐﺎ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﻳﯩﻐﻼﭖ - ﻗﺎﻗﺸﺎﭖ ﻗﺎﻟﺪﯗﻕ. 1978 - ﻳﯩﻠﻰ ﺩﺍﺩﺍﻣﻨﯩﯔ ﺋﻮﺭﻧﯩﻤﯘ ﺋﻪﺳﻠﯩﮕﻪ ﻛﻪﻟﺪﻯ، ﺩﺍﺩﺍﻣﻨﯩﯔ ﺷﻴﯘﺟﯧﯖﺠﯘﻳﯩﭽﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﺸﭙﯩﻴﻮﻧﻰ، ﭘﺎﻳﭽﯧﻚ، ﻗﺎﺭﺍ ﻳﯩﭗ، ﺟﯩﻦ - ﺷﺎﻳﺎﺗﻮﻥ ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩﻙ ﺑﻪﺵ - ﺋﺎﻟﺘﻪ ﺧﯩﻞ ﻗﺎﻟﭙﯩﻘﻰ ﺑﺎﺭ ﺋﯩﻜﻪﻧﺪﯗﻕ. ﺩﺍﺩﺍﻡ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺯﺍﺕ ﮬﻪﻡ ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﻲ ﻛﯧﯖﻪﺷﻨﯩﯔ ﺋﻪﺯﺍﺳﻰ ﺋﯩﺪﻯ، ﺋﯚﺯﻯ ﺑﯩﺮ ﻓﯧﺮﻣﯩﻨﯩﯔ ﻣﺎﻟﯩﻴﻪ ﺑﺎﺷﻘﯘﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﯘﺋﺎﯞﯨﻦ ﺑﺎﺷﻠﯩﻘﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻓﯧﺮﻣﯩﻨﯩﯔ ﺳﻪﻛﺴﻪﻥ ﭘﯩﺮﺳﻪﻧﺖ ﻣﯧﻠﻰ ﺩﺍﺩﺍﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﺪﻯ. ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﻣﯧﻨﻰ ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭙﺘﯩﻦ ﭼﺎﻗﯩﺮﺗﺘﻰ. "ﺳﻪﻥ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﺑﺎﺭﻏﯩﻦ" ﺩﯦﮕﻪﻧﯩﺪﻯ؛ ﻣﻪﻥ " 27 - 28 ﻟﻪﺭﮔﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ، ﺳﺎﻗﯩﻠﯩﻢ ﺋﯚﺳﯜﭖ ﺑﯩﺮ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﺑﺎﺭﻏﺎﻧﺪﺍ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﺑﺎﺭﯨﻤﻪﻥ" ﺩﯦﺴﻪﻡ، "ﺑﯘ ﻳﯩﻞ ﺳﺎﯕﺎ ﺭﯗﺧﺴﻪﺕ ﺑﯧﺮﻩﻳﻠﻰ، 1979 - ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻥ ﺑﻪﺭﮔﯩﻦ" ﺩﯦﺪﻯ، 10 ﻳﯩﻞ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺑﯩﺮ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﭘﯘﺭﺳﯩﺘﻰ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﻗﺎﭘﺘﯩﻜﻪﻥ، ﺋﺎﻟﯩﻲ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺩﺍﺷﯚﺩﻩ ﺋﻮﻗﯘﺳﺎﻡ ﺑﻪﺵ ﻳﯩﻞ ﺋﻮﻗﯘﻳﺪﯨﻜﻪﻧﻤﻪﻥ، ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻳﯩﻞ ﺋﻮﻗﯘﭘﻼ ﺋﯩﺘﺘﯩﻜﺮﻩﻙ ﺑﯩﺮ ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﻜﻪ ﭼﯩﻘﯩﯟﺍﻻﻱ ﺩﻩﭖ ﺗﯧﺨﻨﯩﻜﻮﻣﻐﺎ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻥ ﺑﻪﺭﺩﯨﻢ. ﭼﯚﭼﻪﻙ ﺳﯩﻔﻪﻧﮕﻪ ﺑﺎﺭﺳﺎﻡ ﻳﯧﯖﯩﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﺳﯩﻨﯩﭗ ﺋﯧﭽﯩﻠﯩﭗ ﺋﻮﺗﻼﻕ ﻛﻪﺳﭙﯩﺪﻩ ﺋﯜﭺ ﻳﯩﻞ ﺋﻮﻗﯘﺩﯗﻡ، ﺳﯩﻨﯩﭗ ﺑﺎﺷﻠﯩﻘﻰ، ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻼﺭ ﺋﯘﻳﯘﺷﻤﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺭﻩﺋﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ، ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﻰ ﺋﻪﻻ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﺩﯛﻡ. ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺪﻯ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺩﺍﺩﺍﻡ ﻳﺎﺷﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﻯ ﺩﻩﭖ ﺷﯩﺨﻮﻏﺎ ﻛﯧﺘﯩﭗ ﺷﻪﮬﻪﺭﻟﯩﻚ 2 - ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ. ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ ﺧﯩﺰﻣﻪﺕ ﺋﯩﺸﻠﯩﺪﯨﻢ.
ﺩﺍﺩﺍﻡ 1982 - ﻳﯩﻠﻰ 10 - ﺋﺎﻳﻨﯩﯔ 28 - ﻛﯜﻧﻰ ﻗﺎﺯﺍ ﻗﯩﻠﺪﻯ، ﺋﺎﭘﺎﻡ ﮬﺎﺯﯨﺮ ﺑﺎﺭ. ﺩﺍﺩﺍﻡ ﺭﻩﮬﻤﻪﺗﻠﯩﻚ ﻣﻪﻥ ﺋﻮﻗﯘﺷﻨﻰ ﺗﯜﮔﯩﺘﯩﭗ ﻛﻪﻟﺴﻪﻡ ﺋﺎﻏﺮﯨﭗ ﻳﯧﺘﯩﭙﺘﯩﻜﻪﻥ، "ﺑﺎﻻﻡ ﺳﯧﻨﻰ ﺋﯚﻳﻠﯩﯟﻩﺗﺴﻪﻡ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ" ﺩﯦﺪﻯ، ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺩﺍﺩﺍﻡ ﺗﯜﮔﻪﭖ ﻛﯧﺘﯩﭗ ﺋﺎﻟﺘﻪ ﺋﺎﻳﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ. ﺋﺎﻳﺎﻟﯩﻢ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ، ﺋﯩﺴﻤﻰ ﻣﺎﮬﯩﻨﯘﺭ، ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﺳﺎﻧﺎﺋﻪﺕ ﺋﯩﻨﺴﺘﯩﺘﯘﺗﯩﻨﻰ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﮔﻪﻥ. ﺑﯩﺰ ﭘﺎﻳﭽﯧﻜﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ 1966 - ﻳﯩﻠﯩﺪﯨﻦ 1976 - ﻳﯩﻠﯩﻐﯩﭽﻪ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ ﻳﯧﻘﯩﻦ ﻛﻪﻟﻤﯩﮕﻪﻥ، ﺳﻪﯞﻩﺏ، ﺳﯩﻨﯩﭙﯩﻤﯩﺰ ﺋﻪﺳﻜﻰ. ﭘﻮﻣﯩﭽﯩﻜﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺗﻪﮔﺴﻪ ﻛﯜﻧﺪﻩ ﻛﻪﭼﺘﻪ ﭘﯩﭙﻪﻥ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﺪﯨﻜﯩﻦ، ﺩﻩﺭﺩ، ﺩﻩﺷﻨﺎﻡ ﺗﻮﻻ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ. ﺷﯘﯕﺎ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﮬﯧﭽﻘﺎﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﺰ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ ﺩﻩﺳﺴﻪﭖ ﻛﯩﺮﻣﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ، ﺑﯩﺰﻣﯘ ﻗﻮﺭﻗﯘﭖ ﺧﻪﻗﻨﯩﯔ ﺋﯚﻳﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﻩﻟﻤﻪﻳﺘﺘﯘﻕ. ﺷﯘ ﭼﺎﻏﻼﺭﺩﺍ ﺑﯩﺰ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺩﯗﻧﻴﺎﻧﻰ ﺑﯘﺯﯗﯞﻩﺗﻜﻪﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ، ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﺋﻪﺷﻪﺩﺩﯨﻲ ﺩﯛﺷﻤﯩﻨﻰ ﺋﯩﺪﯗﻕ. ﺩﺍﺩﯨﻤﯩﺰﻏﯘ ﭘﯘﻝ ﺗﯧﭙﯩﭙﺘﯩﻜﻪﻥ، ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺩﻩﻣﮕﻪ ﻳﺎﻣﺎﻧﻠﯩﻘﻤﯘ ﻗﯩﻠﻤﺎﭘﺘﯩﻜﻪﻥ، ﻳﯧﺘﯩﻢ - ﻳﯧﺴﯩﺮﻻﺭﻧﻰ ﺋﻮﻗﯘﺗﯘﭖ، ﻛﺎﺩﯨﺮ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﯩﺸﭽﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﭽﻰ ﻗﯩﻠﯩﭙﺘﯩﻜﻪﻥ. ﺋﯚﺯﻯ ﮬﻪﻡ ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ، ﮬﻪﻡ ﺩﯨﻨﯩﻲ ﺑﯩﻠﯩﻤﻰ ﺑﺎﺭ ﻣﻮﻟﻼ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺋﯩﺪﻯ. ﺋﺎﭘﺘﻮﻧﻮﻡ ﺭﺍﻳﻮﻧﻠﯘﻕ ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﻲ ﻛﯧﯖﻪﺷﻨﯩﯖﻤﯘ ﺋﻪﺯﺍﺳﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ، ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺑﻰ ﺩﺍﯞﺍﻣﯩﺪﺍ ﺋﯘ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﻳﺎﻣﺎﻧﻐﺎ ﺋﯚﺭﯛﻟﯜﭖ، ﺩﺍﺩﯨﻤﯩﺰ ﺋﻪﻣﻪﺗﺨﺎﻥ ﺑﺎﻱ ﺑﯩﺰﺩﻩﻙ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﻛﯜﻟﭙﻪﺗﻠﻪﺭﻧﻰ ﺑﯧﺸﯩﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﺩﻯ. ﻣﻪﻥ ﺗﺎﻛﻰ 30 ﻳﺎﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﮔﯜﭼﻪ ﺋﯚﻳﻠﯩﻨﻪﻟﻤﯩﮕﻪﻥ، ﺳﻪﯞﻩﺑﻰ، 10 ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺑﻰ، ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﺋﻮﻗﯘﻳﻤﻪﻥ ﺩﯦﺪﯨﻢ، ﺧﯩﺰﻣﻪﺕ ﺋﯩﺸﻠﻪﻳﻤﻪﻥ ﺩﯦﺪﯨﻢ، ﺩﺍﺩﺍﻣﻐﺎ، ﺋﺎﭘﺎﻣﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﻳﻤﻪﻥ ﺩﯦﺪﯨﻢ. ﭼﯚﭼﻪﻛﺘﯩﻦ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﯛﭖ ﺷﯩﺨﻮ ﺷﻪﮬﻪﺭﻟﯩﻚ ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﻰ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻐﺎ ﻛﻪﻟﺪﯨﻢ. ﻗﺎﺭﯨﺴﺎﻡ ﻣﻪﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﯓ ﻗﯩﺰﻻﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﻮﻟﯘﭘﺘﯩﻜﻪﻥ، ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺷﯘ ﺋﻪﺭﺩﯨﻦ ﭼﯩﻘﻘﺎﻥ ﺑﯩﺮﺳﯩﻨﻰ ﺋﺎﻻﺭﻣﻪﻧﻤﯘ ﺩﻩﭖ ﺗﯘﺭﺳﺎﻡ، ﻣﺎﯕﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﻻﻳﯩﻖ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﻯ. ﺋﯘﻧﯩﯖﻤﯘ ﺩﺍﺩﯨﺴﻰ ﮬﻮﻗﯘﻗﺪﺍﺭ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﻮﻗﯘﺵ ﺋﻮﻗﯘﻳﻤﻪﻥ، ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﺘﺎ ﺋﻮﻗﯘﻳﻤﻪﻥ ﺩﻩﭖ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﻗﯩﺰ ﺋﯩﻜﻪﻥ؛ ﺗﻮﻳﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﺋﯘﭼﺮﯨﺸﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺑﺎﮬﺎﻧﻪ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﯧﭙﯩﺸﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﯗﻕ، ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﻪﺵ - ﺋﺎﻟﺘﻪ ﺋﺎﻳﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺪﯗﻕ، 46 ﻳﯜﻩﻧﻠﯩﻚ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﮬﺎﻟﻘﯩﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﻧﻰ ﺋﺎﭘﺘﯩﻤﻪﻥ، ﻛﯜﭼﯩﻤﯩﺰ ﺋﺎﺭﺍﻥ ﻣﯘﺷﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻳﯧﺘﯩﭙﺘﯘ. ﺋﻪﻝ ﻳﯘﺭﺕ، ﺋﯘﺭﯗﻕ - ﺗﯘﻏﻘﺎﻧﻼﺭ ﮬﻪ - ﮬﯘﻻ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺗﻮﻳﻨﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﻪﺭﺩﻯ، ﺗﻮﻳﻨﻰ ﺋﺎﺩﺩﯨﻴﻼ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﻨﻰ ﻗﯘﺭﯗﯞﺍﻟﺪﯗﻕ.
ﻣﻪﻥ ﺋﯚﻳﮕﻪ، ﻗﯧﺮﯨﻨﺪﺍﺷﻠﯩﺮﯨﻤﻐﺎ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﻛﯚﯕﯜﻝ ﺑﯚﻟﻪﺗﺘﯩﻢ. ﺋﻮﻗﯘﺷﻨﻰ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﯛﭖ ﻛﻪﻟﺴﻪﻡ ﺋﯩﻨﯩﻠﯩﺮﯨﻢ ﺋﯩﺶ ﻳﻮﻕ ﺩﻩﭖ ﺋﯚﻳﺪﻩ ﻳﯧﺘﯩﭙﺘﯘ، ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﮕﻪ ﺩﯦﺪﯨﻢ: "ﺩﺍﺩﯨﻤﯩﺰ ﺗﯜﮔﻪﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺋﻪﻣﺪﻯ ﺧﯩﺰﻣﻪﺕ ﺗﯧﭙﯩﭗ ﺋﯩﺸﻠﻪﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯩﻠﯩﻤﯩﯔ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ". ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﺍ 12 - 13 ﻳﺎﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﻨﯩﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﺩﻩﭖ ﻳﯜﺭﯛﭖ، ﮬﯚﻛﯜﻣﻪﺗﺘﯩﻦ، ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﻲ ﻛﯧﯖﻪﺷﺘﯩﻦ ﺧﻪﺕ ﺋﺎﭘﯩﺮﯨﭗ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﺑﺎﺷﻼﻧﻐﯘﭼﻘﺎ ﻛﯩﺮﮔﯜﺯﯛﭖ ﺋﻮﻗﯘﺗﺘﯘﻡ. ﻳﯧﺸﻰ ﺑﻪﻙ ﭼﻮﯕﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﮬﻪﺭ ﻛﯜﻧﻰ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﯩﻦ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﺩﻩﺭﺱ ﺋﯚﺗﺘﯜﻡ، ﺑﺎﺷﻼﻧﻐﯘﭼﺘﯩﻦ ﺗﺎﺭﺗﯩﭗ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ ﺩﻩﺭﺳﻠﯩﺮﯨﮕﯩﭽﻪ ﮬﻪﻣﻤﯩﻨﻰ ﺋﯚﺗﺘﯜﻡ. ﺑﯩﺮﺳﯩﻨﻰ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻧﻐﺎ ﻗﺎﺗﻨﺎﺷﺘﯘﺭﯗﭖ ﺋﯘﻧﻰ ﻣﺎﯕﺪﯗﺭﺩﯗﻡ، ﺑﯩﺮﺳﯩﻨﻰ ﺋﺎﺷﭙﻪﺯﻟﯩﻜﺘﻪ، ﺑﯩﺮﺳﯩﻨﻰ ﺷﻮﭘﯘﺭﻟﯘﻗﺘﺎ ﺋﻮﻗﯘﺗﺘﯘﻡ، ﺋﯘﻻﺭﻧﻰ ﺋﻮﻗﯘﺗﯩﺪﯨﻐﺎﻥ، ﺋﯚﻳﻠﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﯜﺳﺘﯜﻣﮕﻪ ﺋﺎﻟﺪﯨﻢ. ﺋﺎﭘﺎﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﯘﯕﺪﯨﺸﯩﻤﻪﻥ، ﮬﻪﺭ ﺋﯩﺸﺘﺎ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﻪﺳﻠﯩﮭﻪﺗﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﯩﻤﻪﻥ.
ﻣﯘﺷﯘ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﯩﭽﯩﻠﯩﻚ ﻳﻪﻧﻪ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ، ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻤﯘ ﻳﺎﺳﺘﯘﻗﯘﻣﻨﻰ ﻗﯩﺮﻻﭖ، ﭘﯘﺗﯘﻣﻨﻰ ﺋﺎﻟﻤﺎﭖ ﺭﺍﮬﻪﺗﻠﯩﻨﯩﭗ ﻳﯧﺘﯩﭗ ﺑﺎﻗﻘﺎﻥ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﻪﻥ. ﻛﯜﻧﺪﻩ ﺗﯚﺕ ﺳﺎﺋﻪﺕ ﺋﯘﺧﻼﻳﻤﻪﻥ، ﺑﻮﺵ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﻛﯩﺘﺎﺏ ﺋﻮﻗﯘﻳﻤﻪﻥ، ﻳﺎ ﺑﯩﺮﻩﺭ ﮬﯜﻧﻪﺭ - ﺗﯧﺨﻨﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﻤﻪﻥ، ﻳﺎ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﺧﻪﺕ ﻳﺎﺯﯨﻤﻪﻥ، ﺋﻪﻳﺘﺎﯞﯗﺭ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﯨﻤﻪﻥ. ﺑﯩﺮ ﻣﯩﻨﯘﺕ ﯞﺍﻗﺘﯩﻤﻨﯩﻤﯘ ﺯﺍﻳﻪ ﻛﻪﺗﻜﯜﺯﮔﻪﻥ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﻪﻥ، ﺷﯘ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﻮﻥ ﻳﯩﻞ ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ ﺧﯩﺰﻣﻪﺕ ﺋﯩﺸﻠﯩﺪﯨﻢ، ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﺗﺎﺭﯨﺨﯩﺪﺍ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﭼﻮﯓ ﺋﯚﺯﮔﯩﺮﯨﺸﻠﻪﺭﻧﻰ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ. ﻣﻪﺳﯩﻠﻪﻥ، ﻣﻪﻥ ﺑﯧﺮﯨﺸﺘﯩﻦ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﺑﯘ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﯩﻦ ﻳﯩﻠﯩﻐﺎ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮ ﺑﺎﻻ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﻘﺎ ﻣﺎﯕﯩﺪﯨﻜﻪﻥ، ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﻣﯘﺩﯨﺮﻯ: "ﻣﯩﺠﯩﺖ ﺋﻪﭘﻪﻧﺪﻯ، ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﻘﺎ ﻣﺎﯕﻐﯘﺯﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﺎﻣﺎﻟﻼﺭ ﻳﻮﻗﻤﯘ؟" ﺩﯦﺪﻯ. "ﺋﺎﻣﺎﻝ ﺑﺎﺭ، ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﻘﺎ ﻣﻪﻧﺪﻩﻙ ﺗﻮﻻ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻥ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﻳﻮﻕ، >ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ ﺯﻭﺭ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺑﻰ< ﺩﺍﯞﺍﻣﯩﺪﺍ ﻗﺎﻳﺘﺎ - ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻥ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ، ﮬﻪﻣﻤﻪ ﭘﻪﻧﺪﯨﻦ ﺧﻪﯞﯨﺮﯨﻢ ﺑﺎﺭ، ﮬﻪﻣﻤﻪ ﭘﻪﻧﻨﻰ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺋﯚﺗﻪﻟﻪﻳﻤﻪﻥ، ﺋﯘﻳﻐﯘﺭﭼﻪ، ﻗﺎﺯﺍﻗﭽﻪ ﺩﻩﺭﺱ ﺑﯧﺮﻩﻟﻪﻳﻤﻪﻥ" ﺩﯦﺪﯨﻢ. "ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻣﻪﺷﻪﺩﻩ ﺋﯩﺸﻠﻪﯕﻼ" ﺩﻩﭖ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ ﺑﯚﻟﯜﻣﮕﻪ ﻳﯚﺗﻜﯩﺪﻯ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯜﺭﯛﻣﭽﻰ ﺗﻪﺟﺮﯨﺒﻪ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺗﻪﻛﺮﺍﺭ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﯧﻠﯩﭗ، ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻏﺎ ﺗﻪﻛﺮﺍﺭﻻﺗﺘﯩﻢ، 1982 - ﻳﯩﻠﻰ ﺋﻮﻗﯘﺵ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﯛﭖ ﺷﯩﺨﻮ 2 - ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﯨﻐﺎ ﺋﻮﺭﯗﻧﻼﺷﺘﯩﻢ، 1983 - ﻳﯩﻠﻰ ﺗﯚﺕ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﻰ ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﯩﻐﺎ، 16 ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﻰ ﺋﯩﻨﺴﺘﯩﺘﯘﺗﻘﺎ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﻛﻪﺗﺘﻰ، ﺗﯧﺨﻨﯩﻜﻮﻣﻐﺎ 50 ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﻰ ﻣﺎﯕﺪﻯ. ﺷﯩﺨﻮ ﺧﻪﻟﻘﻰ ﺷﯩﺨﻮ ﺗﺎﺭﯨﺨﯩﺪﺍ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﻛﯚﭖ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﻰ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﻣﯧﯖﯩﭗ ﺑﺎﻗﻤﯩﻐﺎﻥ ﺩﯦﻴﯩﺸﺘﻰ. ﺷﯘ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻠﯩﺮﯨﻢ ﮬﺎﺯﯨﺮ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﯛﭖ، ﺷﯩﺨﻮﻧﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺳﺎﮬﻪﻟﯩﺮﯨﺪﻩ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﻣﯘﺩﯨﺮﻯ، ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ ﻣﯘﺩﯨﺮ، ﺩﻭﺧﺘﯘﺭ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺋﯩﺸﻠﻪﯞﺍﺗﯩﺪﯗ. ﻣﻪﻥ 1984 - ﻳﯩﻠﯩﺪﯨﻦ 1986 - ﻳﯩﻠﯩﻐﯩﭽﻪ ﻛﯜﻳﺘﯜﻧﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﻠﻰ ﺋﻮﺑﻼﺳﺘﻠﯩﻖ ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭗ ﺋﯩﻨﺴﺘﯩﺘﯘﺗﯩﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﻳﺎﻗﺘﯩﻦ ﻗﺎﺯﺍﻕ ﺗﯩﻠﯩﺪﺍ ﺧﯩﻤﯩﻴﻪ ﻛﻪﺳﭙﯩﻨﻰ ﺋﻮﻗﯘﺳﺎﻡ، ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﻳﺎﻗﺘﯩﻦ ﺭﺍﺩﯨﺌﻮ - ﺳﯩﻔﻪﻥ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﯩﺪﺍ ﺗﯩﻞ - ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺕ ﻛﻪﺳﭙﯩﺪﯨﻦ ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺋﺎﺷﯘﺭﺩﯗﻡ، ﺧﯩﻤﯩﻴﻪ ﻛﻪﺳﭙﯩﻨﻰ ﺋﻪﻻ ﻧﻪﺗﯩﺠﻪ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﺩﯛﻡ.
ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﻣﺎﻳﺘﺎﻏﻘﺎ ﻛﯧﺘﯩﯟﯦﺘﯩﭗ ﺋﻪﺳﻜﻰ ﺋﺎﭘﺘﻮﻟﻨﻰ ﻛﯚﻳﺪﯛﺭﯛﯞﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﺩﯛﻡ. ﺋﺎﭘﺘﻮﻟﻐﺎ ﻗﺎﺭﯨﺴﺎﻡ ﺋﻮﺕ ﻛﯚﻳﯜﯞﺍﺗﯩﺪﯗ، ﻗﯩﺰﯨﻘﯩﭗ ﺷﯘ ﻳﻮﻟﺪﯨﻼ ﭼﯜﺷﯜﭖ ﻗﯧﻠﯩﭗ ﭘﯘﺭﺍﭖ ﺑﺎﻗﺴﺎﻡ ﻣﺎﻳﻨﯩﯔ ﭘﯘﺭﯨﻘﻰ ﺑﺎﺭ، ﺳﯩﻘﯩﭗ ﺑﺎﻗﺴﺎﻡ ﻣﺎﻱ ﺗﺎﻣﭽﯩﯟﺍﺗﯩﺪﯗ، ﺷﯘ ﻳﻪﺭﺩﯨﻜﻰ ﺗﻮﭘﯩﺪﯨﻦ ﺑﻪﺵ - ﺋﺎﻟﺘﻪ ﻛﯩﻠﻮ ﺗﻮﭘﯩﻨﻰ ﺧﺎﻟﺘﯩﻐﺎ ﺋﯧﻠﯩﭗ، ﺷﯩﺨﻮﻏﺎ ﻳﯧﻨﯩﭗ ﺗﻪﺟﺮﯨﺒﻪ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ. ﻣﺎﻳﺘﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ﻧﯧﻔﯩﺘﻨﻰ ﻛﺎﭼﺎﺗﻠﯩﻐﺎﻥ ﯞﺍﻗﺘﯩﺪﺍ ﺑﯘ ﺗﻮﭘﯩﻨﻰ ﺋﯘﻻﺭ ﺋﺎﭘﯩﺮﯨﭗ ﻛﯚﻳﺪﯛﺭﯛﯞﯦﺘﯩﺪﯗ ﻳﺎﻛﻰ ﺗﺎﺷﻠﯩﯟﯦﺘﯩﺪﯗ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻛﯚﻳﺪﯛﺭﯛﯞﻩﺗﺴﻪ ﻣﯘﮬﯩﺘﻨﻰ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﺑﯘﻟﻐﺎﻳﺪﯗ، ﺋﯘ ﺗﻮﭘﺎ ﺋﯘﻻﺭ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺧﻠﻪﺕ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺗﻪﺗﻘﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻣﺎﻱ ﺗﻪﺭﻛﯩﺒﻰ ﺑﺎﺭ ﺑﯩﺮ ﻛﯩﻠﻮ ﺗﻮﭘﯩﺪﯨﻦ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺗﻪﺟﺮﯨﺒﻪ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺑﯩﻠﻪﻥ 200 ﮔﺮﺍﻣﺪﯨﻦ ﺋﺎﺭﯨﻼﺷﻤﺎ ﻣﺎﻳﻨﻰ ﺳﯜﺯﯨﯟﺍﻟﺪﯨﻢ، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﺷﯘ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﺑﯩﺮ ﻣﺎﻱ ﺳﯜﺯﯛﺵ ﺯﺍﯞﯗﺗﻰ ﻗﯘﺭﯗﭖ، ﺧﻪﻧﺰﯗ ﺋﯩﺸﻠﻪﻣﭽﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﺎﭘﯩﺮﯨﭗ ﺋﯩﺸﻠﻪﺗﺘﯩﻢ. ﺧﻪﻕ ﻣﯧﻨﻰ ﺳﺎﺭﺍﯓ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﭘﺘﯘ ﺩﯦﻴﯩﺸﺘﻰ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻣﻪﻥ ﻣﺎﻱ ﺳﯧﺘﯩﭗ ﻳﯩﻠﯩﻐﺎ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ 100 ﻣﯩﯔ ﻳﯜﻩﻥ ﺳﺎﭖ ﭘﺎﻳﺪﺍ ﻛﯩﺮﮔﯜﺯﺩﯛﻡ.
ﺷﯘ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﯩﺸﻠﯩﮕﻪﻥ ﯞﺍﻗﺘﯩﻤﺪﺍ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺋﻮﻗﯘﺗﯘﺵ ﮬﻪﻡ ﻣﯜﻟﯜﻙ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﯘﺗﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﺎﺩﻩﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ ﻣﯘﺩﯨﺮ ﺑﻮﻟﺴﺎﻣﻤﯘ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﻗﯘﺩﯗﻕ ﻗﺎﺯﺩﯗﺭﯗﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻳﻮﻝ ﻣﯧﯖﯩﭗ، ﺋﺎﭘﺘﻮﻧﻮﻡ ﺭﺍﻳﻮﻧﺪﯨﻦ ﭘﯘﻝ ﮬﻪﻝ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ. 1990 - ﻳﯩﻠﻰ ﺩﯙﻟﻪﺗﻠﯩﻚ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻥ ﺳﻮﺋﺎﻟﻰ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﺸﻘﺎ ﻗﺎﺗﻨﺎﺷﺘﯩﻢ، ﺗﯧﺨﻨﯩﻜﻮﻣﻨﯩﯔ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺕ ﺳﻮﺋﺎﻟﯩﻨﻰ ﻣﻪﻥ ﭼﯩﻘﺎﺭﻏﺎﻧﯩﺪﯨﻢ. ﺷﯘ ﻣﻪﺯﮔﯩﻠﺪﻩ ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭗ ﻧﺎﺯﺍﺭﯨﺘﯩﻨﯩﯔ ﻧﺎﺯﯨﺮﻯ ﻧﯘﺭ ﺗﯧﻴﯩﭗ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯚﺭﯛﺷﯜﭖ ﺋﯘ ﻛﯩﺸﯩﻨﻰ ﺷﯩﺨﻮﻏﺎ ﺗﻪﻛﻠﯩﭗ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ، ﺋﯘ ﻛﯩﺸﻰ ﺷﯩﺨﻮﻏﺎ ﺑﺎﺭﻏﺎﻧﺪﺍ 50 ﻣﯩﯔ ﻳﯜﻩﻥ ﺋﺎﭘﯩﺮﯨﭙﺘﯩﻜﻪﻥ، ﺷﯘ ﭘﯘﻝ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ ﻗﯩﺮﺍﺋﻪﺗﺨﺎﻧﺎ، ﻗﻮﺵ ﺗﯩﻞ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺶ ﺳﯩﻨﯩﭙﻰ، ﻛﻮﻣﭙﻴﯘﺗﯧﺮﺧﺎﻧﺎ، ﺗﻪﺟﺮﯨﺒﻪ ﺩﻭﺭﯨﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺳﺎﻗﻼﺵ ﺋﯩﺴﻜﯩﻼﺗﻠﯩﺮﻯ ﻗﺎﺗﺎﺭﻟﯩﻖ ﺋﯚﻳﻠﻪﺭﻧﻰ ﺳﺎﻟﻐﯘﺯﺩﯗﻡ، ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ ﺗﻪﺟﺮﯨﺒﯩﺨﺎﻧﯩﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻳﺎﺧﺸﯩﻠﯩﺪﯨﻢ. ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ ﻣﯘﺩﯨﺮﻯ ﻗﯩﻠﯩﻤﯩﺰ ﺩﯦﮕﻪﻧﺪﻩ، "ﻣﯘﺩﯨﺮ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻐﺎ ﭼﺎﭺ، ﻗﺎﺵ ﺗﺎﺭﺍﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻼﺭ ﻳﺎﻣﺎﻥ ﺟﯩﻘﻜﻪﻥ، ﻣﺎﯕﺎ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻲ ﺋﯩﺸﻠﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺧﯩﺰﻣﻪﺕ ﻛﯧﺮﻩﻙ" ﺩﯦﺪﯨﻢ. ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﯧﻨﻰ ﺷﯩﺨﻮ ﺷﻪﮬﻪﺭﻟﯩﻚ ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭗ ﺋﯩﺪﺍﺭﯨﺴﯩﮕﻪ ﻳﯚﺗﻜﻪﭖ ﺋﻪﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﺎﻟﯩﻲ ﺩﻩﺭﯨﺠﯩﻨﻰ ﺋﺎﻟﺪﯨﻢ، ﺷﻪﮬﻪﺭﻟﯩﻚ ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭗ ﺋﯩﺪﺍﺭﯨﺴﯩﺪﻩ ﺗﻪﺗﻘﯩﻘﺎﺕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺷﯘﻏﯘﻟﻼﻧﺪﯨﻢ. ﺋﯜﭺ ﺋﺎﻱ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻼﺭ ﻗﺎﺋﯩﺪﯨﺴﻰ ﺩﯦﮕﻪﻥ 100 ﻣﯩﯔ ﺧﻪﺗﻠﯩﻚ ﻛﯩﺘﺎﺑﻨﻰ ﻳﯧﺰﯨﭗ، ﺋﺎﭘﺘﻮﻧﻮﻡ ﺭﺍﻳﻮﻧﻠﯘﻕ ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭗ ﻧﺎﺯﺍﺭﯨﺘﯩﻨﯩﯔ ﺗﻪﺗﻘﯩﻘﺎﺕ ﺗﯧﻤﯩﺴﯩﻐﺎ ﻛﯩﺮﮔﯜﺯﺩﯛﻡ. ﻣﻪﻥ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﮬﻪﻡ ﺑﺎﺷﻼﻧﻐﯘﭺ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭﭼﻪ ﯞﻩ ﻗﺎﺯﺍﻗﭽﻪ ﺋﻮﻗﯘﺗﯘﺵ ﺗﻪﺗﻘﯩﻘﺎﺕ ﺧﯩﺰﻣﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﯜﺳﺘﯜﻣﮕﻪ ﺋﺎﻟﺪﯨﻢ. ﺋﻮﻗﯘﺗﯘﺵ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﻳﯧﺘﻪﻛﭽﯩﻠﯩﻚ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ، ﻣﯘﺷﯘ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﺪﺍ ﻳﺎﺷﻼﺭﺩﯨﻦ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﻰ ﺗﻪﺭﺑﯩﻴﯩﻠﯩﺪﯨﻢ، ﺷﻪﮬﻪﺭ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﻣﯘﺳﺎﺑﯩﻘﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﭖ ﺗﯘﺭﺩﯗﻡ. ﯞﯨﻼﻳﻪﺕ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺩﻩﺭﺱ ﺗﻪﻳﻴﺎﺭﻻﺷﺘﺎ ﮬﻪﺭﺑﯩﺮ ﭘﻪﻧﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ ﺩﻩﺭﯨﺠﯩﺴﯩﻨﻰ ﻗﻮﻟﺪﯨﻦ ﺑﻪﺭﻣﻪﻱ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﺩﯗﻡ، ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺩﻩﺭﺱ ﺋﯚﺗﺘﯜﻡ، ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﯩﭗ 1990 - ﻳﯩﻠﯩﺪﯨﻦ 2000 - ﻳﯩﻠﯩﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﯩﭽﻪ 40 - 50 ﻳﺎﺵ ﻣﺎﮬﯩﺮﻧﻰ ﺗﻪﺭﺑﯩﻴﯩﻠﻪﭖ ﭼﯩﻘﺘﯩﻢ، ﺋﯜﭺ ﻳﯩﻞ ﯞﯨﻼﻳﻪﺕ ﺩﻩﺭﯨﺠﯩﻠﯩﻚ ﺋﯩﻠﻐﺎﺭ ﺋﻮﻗﯘﺗﯘﺵ ﺗﻪﺗﻘﯩﻘﺎﺗﭽﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ. ﺋﺎﭘﺘﻮﻧﻮﻡ ﺭﺍﻳﻮﻥ ﺑﻮﻳﯩﭽﯩﻤﯘ ﺩﻩﺭﺱ ﺋﯚﺗﯜﺵ ﻣﯧﺘﻮﺩﯨﺪﺍ ﺋﯩﻠﻐﺎﺭ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺑﺎﮬﺎﻻﻧﺪﯨﻢ. ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻝ ﺋﻪﻛﯧﻠﯩﭗ ﺗﺎﺭﻗﯩﺘﯩﺶ، ﺋﯩﺸﻠﯩﺘﯩﺶ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻤﯘ ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ.
ﻣﻪﻥ ﺑﯘ ﺋﯚﻣﺮﯛﻣﺪﻩ ﺭﺍﮬﻪﺗﺘﻪ ﺋﻮﻳﯘﻥ - ﺗﺎﻣﺎﺷﺎ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﯚﻣﯜﺭﻧﯩﯔ ﭘﻪﻳﺰﯨﻨﻰ ﺳﯜﺭﯛﭖ ﺑﺎﻗﻘﯩﻨﯩﻤﻨﻰ ﺋﯘﻗﻤﺎﻳﻤﻪﻥ. ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻼﺭﻧﻰ ﺗﻪﺭﺑﯩﻴﯩﻠﻪﺵ، ﻳﯧﺘﯩﺸﺘﯜﺭﯛﺵ، ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻠﻪﺭﮔﻪ ﻳﯧﺘﻪﻛﭽﯩﻠﯩﻚ ﻗﯩﻠﯩﺸﺘﺎ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ، ﺑﯩﺮ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﻪﺗﺴﻪﻡ ﻛﯧﭽﯩﻨﻰ ﻛﯧﭽﻪ، ﭼﯜﺷﻨﻰ ﭼﯜﺵ ﺩﯦﻤﻪﻳﻤﻪﻥ، ﮬﻪﺗﺘﺎ ﻳﯧﺰﯨﻼﺭﻏﺎ ﻛﻪﺗﺴﻪﻡ، ﺑﯩﺮ ﺋﺎﻱ، ﺑﯩﺮ ﮬﻪﭘﺘﻪ ﺑﻮﻻﻣﺪﯗ، ﺷﯘ ﺋﯩﺸﻨﻰ ﺗﯜﮔﻪﺗﻤﯩﮕﯜﭼﻪ ﻗﺎﻳﺘﻤﺎﻳﻤﻪﻥ. ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯩﺪﺍﺭﯨﺪﯨﻨﻤﯘ ﮬﺎﺯﯨﺮﻏﯩﭽﻪ ﻣﯧﻨﻰ "ﺳﻪﻥ ﻛﻮﻣﭙﺎﺭﺗﯩﻴﯩﮕﻪ ﺋﻮﺑﺪﺍﻥ ﺋﯩﺸﻠﯩﺪﯨﯔ، ﺗﯚﮬﭙﻪ ﻗﻮﺷﺘﯘﯓ" ﺩﻩﻳﺪﯗ.
ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﯩﺸﻠﻪﺵ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﺪﺍ ﺑﯩﺮﺳﻰ ﺑﺎﻻﻡ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﻘﺎ ﺋﯚﺗﻪﻟﻤﯩﺪﻯ، ﻓﯘﺩﺍﯞ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﯧﺮﯨﯔ ﺩﻩﭖ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ، ﺑﯩﺮﺳﻰ ﺋﯩﻠﺘﯩﻤﺎﺱ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﺑﯧﺮﯨﯔ ﺩﻩﻳﺪﯗ، ﺑﯩﺮﺳﻰ ﺋﯚﻱ ﺑﯘﺯﯗﻟﯘﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ، ﺋﻪﺭ - ﺧﻮﺗﯘﻥ ﺋﺎﺟﺮﯨﺸﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﻣﻪﻥ ﮬﻪﻡ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ، ﮬﻪﻡ ﺋﺎﺩﯞﻭﻛﺎﺕ، ﮬﻪﻡ ﻛﯧﻠﯩﺸﺘﯜﺭﮔﯜﭼﻰ، ﮬﻪﻡ ﺗﻮﻱ ﺑﺎﺷﻘﯘﺭﻏﯘﭼﻰ، ﮬﻪﻡ ﺧﻪﻗﻨﯩﯔ ﻧﻪﺯﯨﺮ ﻳﺎﻛﻰ ﻣﻪﺭﯨﻜﯩﺴﯩﮕﻪ ﭼﺎﭘﻘﯘﭼﻰ، ﮬﻪﻡ ﺩﺍﺳﺘﯩﺨﺎﻥ ﺳﺎﻟﻐﯘﭼﻰ، ﮬﻪﻡ ﺑﺎﻏﺎﻕ ﻳﺎﺯﻏﯘﭼﻰ، ﮬﻪﻡ ﺋﺎﺷﯘ ﺋﺎﻟﺪﻯ - ﻛﻪﻳﻨﯩﮕﻪ ﻣﺎﯕﻐﺎﻧﻨﯩﯔ ﺩﻩﺭﺩﯨﮕﻪ ﻳﯧﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﮕﻪ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ. ﺩﯦﻤﻪﻙ، ﺷﯩﺨﻮ ﺧﻪﻟﻘﻰ ﮬﻪﺭﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﭼﻮﯓ ﺗﻮﻱ - ﻣﻪﺭﯨﻜﯩﻠﯩﺮﻯ، ﻣﻪﻳﻠﻰ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﭘﺎﺋﺎﻟﯩﻴﯩﺘﻰ، ﻣﻪﻳﻠﻰ ﭼﻮﯓ ﺭﯨﻴﺎﺳﻪﺕ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﻯ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ، ﻣﯘﺷﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﮕﻪ "ﻣﯩﺠﯩﺖ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ ﻛﻪﻟﺴﻪ ﮬﻪﺭ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ" ﺩﻩﻳﺪﯗ. ﮬﻪﺗﺘﺎ ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺗﻮﻳﯩﻐﺎ ﭼﺎﻗﯩﺮﺍﻟﻤﯩﻐﺎﻧﻼﺭﻣﯘ، ﺋﺎﺷﯘ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ ﺩﯦﻴﯩﺸﯩﺪﯗ. ﻣﻪﻥ ﺳﯩﻨﯩﭗ ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ 50 ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﺳﯩﻤﯘ ﺯﺍﻳﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻱ ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﻜﻪ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﺪﺍ، ﻣﯩﺠﯩﺖ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻤﻨﯩﯔ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺟﯩﻖ ﺋﻪﺟﺮﻯ ﺳﯩﯖﮕﻪﻥ ﺩﻩﭖ ﺋﺎﺗﺎﻳﯩﺘﻪﻥ ﺗﻮﻱ ﻛﯚﭼﯜﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﺎﺷﯩﻨﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﻪﻛﯧﻠﯩﭗ ﻣﯧﻨﻰ ﻗﯩﺰ - ﻳﯩﮕﯩﺘﻨﯩﯔ ﻗﯧﺸﯩﺪﺍ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﻏﯘﺯﯗﭖ ﮬﯚﺭﻣﯩﺘﯩﻤﻨﻰ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ. ﻣﻪﻳﻠﻰ ﺋﯩﺪﺍﺭﯨﺪﻩ، ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ، ﻣﻪﻳﻠﻰ ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻝ، ﻳﯧﺘﯩﻢ - ﻳﯧﺴﯩﺮﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﯩﺸﻰ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ، ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻼﻟﻤﯩﻐﺎﻥ، ﺗﻮﻱ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻣﻠﯩﺸﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻧﻼﺭ ﺑﻮﻟﺴﯘﻥ، ﺋﻪﻳﺘﺎﯞﯗﺭ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﺸﯩﺪﺍ ﺑﯧﺸﯩﺪﺍ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎﻡ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺑﺎﺭ، ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎﻡ ﺑﯧﺸﯩﺪﺍ ﺑﺎﺭ.
ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﯩﻤﯘ ﺷﯘ، ﻳﯧﺘﯩﻢ - ﻳﯧﺴﯩﺮ ﺩﻩﻳﻤﯩﺰ، ﺗﯘﻝ ﺧﻮﺗﯘﻧﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﺮﻯ ﺩﻩﻳﻤﯩﺰ، ﺷﯘﻻﺭ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﻘﺎ ﻣﺎﯕﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻧﺪﺍ ﺋﯜﺭﯛﻣﭽﯩﮕﻪ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﻳﻮﻟﯩﻨﻰ ﻣﯧﯖﯩﭗ، ﻛﯜﭼﯜﻡ ﻳﻪﺗﻜﻪﻧﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯘﻧﯩﯟﯦﺮﺳﯩﺘﯧﺘﻘﺎ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﻛﯩﺮﮔﯜﺯﺩﯛﻡ. ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ ﻏﯘﻟﺠﺎ ﺗﻪﯕﺮﯨﺘﺎﻍ ﻣﻪﻛﺘﯩﭙﯩﺪﯨﻦ ﺋﻪﯓ ﻛﻪﻣﺒﻪﻏﻪﻝ ﻳﯧﺘﯩﻢ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﺩﯨﻦ 15 ﻧﻰ ﺗﺎﻟﻼﭖ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﻖ ﻗﻪﻏﯩﺰﻯ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯩﻤﯘ ﺋﯚﺯﻯ ﭘﯘﻝ ﺗﯚﻟﻪﭖ ﺋﻮﻗﯘﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﻮﻗﯘﺷﻘﺎ ﻣﺎﯕﺪﯗﺭﯗﭖ، ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻳﻪﺭﻟﯩﻚ ﮬﯚﻛﯜﻣﻪﺕ، ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭙﺘﯩﻦ 54 ﻣﯩﯔ ﻳﯜﻩﻥ ﭘﯘﻝ ﮬﻪﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﯜﭺ ﻳﯩﻞ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﺪﺍ ﺷﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﻮﻗﯘﺷﯩﺪﯨﻦ ﺧﻪﯞﻩﺭ ﺋﺎﻟﺪﯨﻢ. ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﻠﯩﻚ ﭘﺎﺭﺗﻜﻮﻡ، ﮬﯚﻛﯜﻣﻪﺗﻜﻪ ﺩﻭﻛﻼﺕ ﻳﯧﺰﯨﭗ، ﺋﯚﺯﯛﻡ ﻳﻮﻝ ﻣﯧﯖﯩﭗ ﮬﻪﺭﺑﯩﺮ ﺋﯩﺪﺍﺭﯨﺪﯨﻦ ﺋﯩﺌﺎﻧﻪ ﺗﻮﭘﻼﭖ، ﺋﯘﻧﻰ ﻣﺎﻟﯩﻴﻪ ﺋﯩﺪﺍﺭﯨﺴﯩﮕﻪ ﻗﻮﻳﯘﭖ، ﺑﯩﺮ ﻳﯩﻠﺪﺍ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺷﯘ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﭼﯩﻘﯩﻤﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﮬﯧﺴﺎﺑﺎﺗﯩﻨﻰ ﻗﯩﻠﺪﯗﻕ. ﺑﯘ ﺧﻪﯞﻩﺭ "ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﮔﯧﺰﯨﺘﻰ"ﺩﻩ "ﺋﯜﺯﯛﻟﻤﻪﺱ ﺋﯧﻘﯩﻦ" ﺩﯦﮕﻪﻥ ﻣﺎﯞﺯﯗﺩﺍ ﺑﯧﺮﯨﻠﺪﻯ. ﻣﺎﻳﺘﺎﻍ، ﻗﺎﺭﺍﻣﺎﻳﻐﺎ ﻧﯧﻔﯩﺖ - ﺋﯧﺘﯩﻠﯩﻦ ﻛﻪﺳﭙﯩﻨﻰ ﭘﯜﺗﺘﯜﺭﯛﭖ ﺑﺎﺭﻏﺎﻥ ﺋﯘﻳﻐﯘﺭ، ﻗﺎﺯﺍﻕ 15 ﺑﺎﻻ ﺑﯩﺮ ﻳﯩﻠﻐﯩﭽﻪ ﺋﯩﺸﻘﺎ ﺋﻮﺭﯗﻧﻠﯩﺸﺎﻟﻤﺎﻱ، ﻳﯩﻐﻼﭖ - ﻗﺎﻗﺸﺎﭖ ﺋﺎﺧﯩﺮ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ ﻛﻪﭘﺘﯘ، ﺋﺎﻟﺘﻪ ﺋﺎﻱ ﻳﻮﻝ ﻣﯧﯖﯩﭗ ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺷﯘ ﺑﺎﻟﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺧﯩﺰﻣﻪﺕ ﺋﯩﺸﯩﻨﻰ ﺟﺎﻧﺎﺑﯩﻠﻐﺎ ﺗﻪﺳﺘﯩﻘﻼﺗﻘﯘﺯﯗﭖ، ﻣﯘﻗﯩﻢ ﺷﺘﺎﺗﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﮬﻪﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﻪﺭﺩﯨﻢ. ﮬﻪﺭ ﻛﯜﻧﻰ ﺋﯩﺸﺘﯩﻦ ﻛﻪﻟﺴﻪﻡ ﺑﯩﺮﺳﻰ ﺋﯘﻧﻰ، ﺑﯩﺮﺳﻰ ﺑﯘﻧﻰ ﺩﻩﭖ ﻛﯧﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ، ﻳﯩﻐﻼﭖ - ﻗﺎﻗﺸﺎﯞﺍﺗﻘﺎﻥ، ﺋﺎﺷﯘﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﮕﻪ "ﯞﺍﻱ ﻛﻪﻟﺴﯩﻠﻪ، ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﺳﯩﻼ، ﻧﯧﻤﻪ ﺋﯩﺶ ﺋﯩﺪﻯ" ﺩﻩﭖ ﭘﯜﺗﯩﺪﯨﻐﯩﻨﯩﻨﻰ ﭘﯜﺗﯩﺪﯨﻐﯩﻨﯩﭽﻪ، ﭘﯜﺗﻤﻪﻳﺪﯨﻐﯩﻨﯩﻨﻰ ﻳﻮﻝ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﭗ ﻳﺎﻛﻰ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺋﺎﻣﺎﻟﯩﻤﻨﯩﯔ ﺑﺎﺭﯨﭽﻪ ﺋﯘﻻﺭﻧﯩﯔ ﺋﯩﺸﯩﻨﻰ ﺋﻮﺭﯗﻧﺪﺍﭖ ﺑﻪﺭﺩﯨﻢ. ﺑﯘ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺟﻪﺭﻳﺎﻧﯩﺪﺍ ﺑﻪﺯﻯ ﺋﯩﺪﺍﺭﯨﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﺎﺷﻠﯩﻘﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ "ﺳﯧﻨﯩﯔ ﭼﺎﺗﯩﻘﯩﯔ ﻧﯧﻤﻪ" ﺩﯦﮕﻪﻧﻠﯩﺮﯨﻤﯘ ﺑﻮﻟﺪﻯ.
ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﭼﺎﻏﻼﺭﺩﺍ ﻣﻪﻥ ﺩﯦﺪﯨﻢ "ﻣﻪﻥ ﺋﺎﺯ ﺳﺎﻧﻠﯩﻖ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﯞﻩﻛﯩﻠﻰ، ﺋﯘﻻﺭ ﺗﯩﻞ ﺑﯩﻠﻤﯩﮕﻪﻧﻠﯩﻜﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ، ﻣﻪﻥ ﺗﻪﺭﺟﯩﻤﻪ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻛﯩﺮﯨﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ، ﺋﯘﻻﺭ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﻳﯩﺮﺍﻕ ﻳﻪﺭﺩﯨﻦ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺗﯘﺭﺳﺎ، ﻳﺎ ﺗﯩﻞ ﺑﯩﻠﻤﯩﺴﻪ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﮬﺎﻟﯩﻐﺎ ﻳﻪﺗﻤﯩﺴﻪﻙ ﺑﻮﻻﻣﺪﯗ، ﺑﯩﺰ ﻧﯧﻤﻪ ﺋﯩﺶ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﺎﺩﻩﻡ؟!... ﻣﻪﻥ ﮬﻪﻡ ﺗﻪﺗﻘﯩﻘﺎﺕ ﺧﯩﺰﻣﯩﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺷﯘﻏﯘﻟﻠﯩﻨﯩﻤﻪﻥ، ﮬﻪﻡ ﺧﻪﻟﻘﻘﻪ ﺋﯩﻠﺘﯩﻤﺎﺱ ﻳﯧﺰﯨﭗ، ﮔﯧﭙﯩﻨﻰ ﺗﻪﺭﺟﯩﻤﻪ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﯧﺮﯨﻤﻪﻥ. ﺑﯘﻧﯩﯔ ﻧﯧﻤﻪ ﻳﺎﻣﯩﻨﻰ ﺑﺎﺭ، ﺑﯘﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺧﯩﺰﻣﻪﺕ ﺋﯜﭼﯜﻥ، ﻣﯩﻠﻠﯩﻲ ﻣﺎﺋﺎﺭﯨﭙﻨﻰ ﺭﺍﯞﺍﺟﻼﻧﺪﯗﺭﯗﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﯘ؟!"
ﺑﯧﺸﯩﻤﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﺩﻩﭖ ﻛﻪﻟﺴﻪﻙ ﻧﻰ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﻳﻪﺭﻟﯩﺮﻯ ﺑﺎﺭ، ﮔﺎﮬﯩﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺪﯗ، ﮔﺎﮬﯩﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺋﯩﺸﻪﻧﻤﻪﻳﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺑﯧﺸﯩﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺋﯚﺯﻯ ﺑﯩﻠﯩﺪﯗ. ﺳﯩﻨﯩﭙﯩﻲ ﺗﻪﺭﻛﯩﺒﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻠﯩﻘﯩﻤﯘ ﺑﯩﺮ ﮬﯧﺴﺎﺑﺘﺎ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺑﻮﭘﺘﯩﻜﻪﻥ، ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺋﻮﺑﺪﺍﻥ ﭼﯧﻨﯩﻘﺘﯘﺭﯗﭘﺘﯘ، ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ ﺋﯩﻨﻘﯩﻼﺑﯩﻤﯘ ﺋﻮﺑﺪﺍﻥ ﺑﻮﭘﺘﯩﻜﻪﻥ، ﺗﯚﻣﯜﺭﭼﻰ ﮬﻪﻡ ﻳﺎﻏﺎﭼﭽﻰ، ﭘﯩﺸﻘﺎﻥ ﺧﺎﻣﺎﻧﭽﻰ ﮬﻪﻡ ﻣﯘﺋﻪﻟﻠﯩﻢ، ﺧﻪﺗﺘﺎﺕ، ﺗﻪﺭﺟﯩﻤﺎﻥ. "ﺯﺍﻟﯩﻤﺪﯨﻦ ﺋﺎﻟﯩﻢ ﭼﯩﻘﺎﺭ" ﺩﻩﭖ ﺷﯘ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﺗﻪﻟﻪﭖ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﺘﯩﻨﻤﯩﻜﯩﻦ، ﻣﺎﻧﺎ ﮬﺎﺯﯨﺮ ﺗﺎﻣﺎﻗﻤﯘ ﺋﯧﺘﻪﻟﻪﻳﻤﻪﻥ، ﻛﯚﯕﻠﻪﯓ - ﺋﯩﺸﺘﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﻛﯧﺴﯩﭗ ﺗﯩﻜﻪﻟﻪﻳﻤﻪﻥ.ئاخىرنى ئىنكاس شەكىلدە يوللايمەن.
