كىچىك چاغلىرىمدا چوڭلار شور پىشانە دىسە نىمە دىگەن گەپتۇ دەپ ئويلاپ قالاتتىم ، مانا ھالا بۇگۇنگە كەلگەندە ئوزۇمنىڭ بىر شور پىشانە ئىكەنلىكىمنى ھېس قىلىۋاتىمەن ، نىمىشقا خەق كۈلگەندەك كۈلۈپ ئوتەلمەيدىغانلىقىمنى ، نىمىشقا تۇرمۇشنىڭ ماڭا بۇنچىلىك نەپرەت بىلەن باقىدىغانلىقىنى قانچە ئويلاپمۇ تەكتىگە يىتەلمىدىم ، ھەممە ئادەم ئالدىغا قاراپ يۇگرەۋاتقان بۇگۇنكى كۇندە مەن ئۇلارغا ئەگىشىپ يۇگىرەلمىسەممۇ ئومىلەپ بولسىمۇ شۇلار مېڭىۋاتقان مەنزىلگە يېتىشۋېلىشنى ، بىرەر ئاقكوڭۇل ئىنساننىڭ قولۇمدىن يېتىلەپ تۇرۇپ شۇلارنىڭ گۇزەل نىشانىنىڭ بۇسۇغىسىغىچىلىك بولسىمۇ مېنى يېتىشتۇرۇپ قۇيۇشنى تۇلىمۇ ئۇمۇت قىلاتتىم .
مەن كىچىكىمدىن ئاتا - ئانامنىڭ قاتتىق تەربىيىسى ئاستىدا چوڭ بولغانمەن ، دادام ماڭا تىرىشىپ ئوقۇش ، بىر ئوزۇمگىلا تايىنىش توغرىسىدا ھارماي سوزلەيتتى . ئاپام بولسا قىز بالا دىگەن نىمىنى قىلىش نىمىنى قىلماسلىق ھەققىدە سوزلەيتتى . ئاپامنىڭ قىز بالا دىگەننىڭ دوستى كوپ بولسا بولمايدۇ دىگەن سوزلىرى قۇلىقىمغا ئۇيۇلۇپ كەتكەنلىكىدىن بولسا كېرەك كىچىك چېغىمدىن باشلاپلا دوس تۇتۇش بىلەن خۇشۇم يوق ئىدى ، ساۋاقداشلىرىم بىلەن ئانچە ئارلاشمايتتىم ھەم ئۇلارنىڭ ئويىگىمۇ بارمايتتىم ئۇلارنىمۇ ئويگە باشلاپ ئېلىپ كەلمەيتتىم ، ھېيت ئايەم كۇنلىرى باشقا بالىلار دوسلىرى بىلەنمۇ ئوينۇشۇپ يۇرەتتى لېكىن مەن ئاپام داداملار بىلەنلا يۇرەتتىم . بارا- بارا چوڭ بولدۇم لېكىن مېنىڭ يالغۇزلۇققا كۇنۇپ قالغان ياۋا مىجەزىم پەقەتلا ئوزگەرمىدى ، دوسلۇرۇم مېنى ھاكاۋۇر دىيىشەتتى . ئالى مەكتەپنىمۇ پۇتتۇردۇم خىزمەتكىمۇ چىقتىم ، مېنىڭ بۇ ياۋا مىجەزىم قان - قېنىمغا سىڭىپ كەتكەنمۇ نىمە ئىشقىلىپ خىزمەتداشلىرىم بىلەنمۇ ئادەتتىكىدەكلا ئىدىم ، ئۇلار بىلەن ئارتۇقچە يېقىنلىشىپ كەتمەيتتىم ئۇلارغا ئەسكىلىكمۇ قىلمايتتىم پەقەت ئوزۇمنىڭ خىزمىتىنى قانداق قىلسام ياخشى ئىشلەيمەن دەپ شۇنىلا ئويلايتتىم باشلىقلىرىم مېنىڭ خىزمەتتىكى ئەستايىدىللىقىمنى ماختىشاتتى ئۇلارنىڭ ماختىغىنىدىن خوش بوپ كەتمەيتتىم  ئىشقىلىپ كۇنلىرىم بىرخىللا ئوتەتتى . بەزىدە ئومرۇمنىڭ بۇنداق بىرخىل رېتىمدا ئوتۇۋاتقانلىقىدىن ئوكۇنۇپمۇ قۇياتتىم تۇرمۇشۇمنى كۇنلىرىمنى ئوزگەرتمەكچى بۇلاتتىم لېكىن ئۇنداق قىلالمايتتىم .
ۋاقىت ھەممىنى ئوزگەرتىدىكەن ، ۋاختى كەلگەندە تۇرمۇشتا ئادەم ئوزى ئويلاپ باقمىغان ھەم خىيالىغىمۇ كەلتۇرمىگەن ئىشلار بولىدىكەن ، بىر چاغلار مېنىڭ تۇرمۇشۇمغا تۇيۇقسىزلا بىر كىشى پەيدا بولدى ، مانا شۇنىڭدىن باشلاپ تۇرمۇشۇمدا ، پۈتكۈل ھاياتىمدا ئوزگىرىش بولدى ، مۇنداقلا تۇنۇشۇش بىلەن بارا- بارا ئۇ مېنىڭ ھاياتىمنىڭ ئايرىلالماس بىر قىسمى بوپ قالدى . ئۇ ماڭا چاخچاق قىلدىمۇ ياكى راسمۇ ھېلىھەم بۇ ماڭا ئايدىڭ ئەمەس لېكىن ئۇنىڭ تۇنۇشۇپ ئۇزۇن ئوتمەي ماڭا قىلغان شۇ چاخچىقى يەنى ماڭا كوڭلىنى ئىپادىلىشى مېنى ئوز تۇرمۇشۇمدىن ئايرىپ ئاجايىپ بىر رەڭگارەڭ ، گۈزەل دۇنياغا باشلاپ ئېلىپ كىردى ، دىمەك مەن ئۇنى ياىشى كورۇپ قالغان ئىدىم . ئەشۇ ياۋايى ، ھاكاۋۇرلارچە مىجەزىم بىلەن ئۇنى سەۋدايىلەرچە ياخشى كورۇپ قالدىم . ئۇنىڭ ئۇچۇن ھەر قانداق ئىشنى قىلىشتىن يانمايتتىم ، لېكىن بۇ پەقەت كوڭۇلدە بىلىش ، دىلدا سۈيۈش ، قىسقىسى ئەمەلگە ئاشمايدىغان مۇھەببەت ئىدى . ئۇنىڭ مەن بىلەن توي قىلالمايدىغانلىقىنى بىلگەن چېغىمدا شۇنچىلىك ئازاپلاندىم لېكىن نىمىشقا ؟ دەپ سەۋەبىنى سوراشقا پېتىنالمىدىم ، بەلكىم ماڭا ئېيتالمايدىغان سىرى باردۇ . قىسقىسى ئۇنىڭغا نىمىشقا بىز توي قىلالمايمىز ؟ دەپ سوئال قۇيۇپ ئۇنى تەڭلىكتە قۇيۇشنى خالىمىدىم ، لېكىن شۇنداقتىمۇ ئۇ مېنى ياخشى كورىدۇ دەپ ئوزۇمنى ئالداپ يۇرۇۋەردىم .
بىر چاغلار ئويىمىزگە ئەلچى كىردى ، مەن تولىمۇ ئازاپلانغان ھالدا بۇ شۇم خەۋەرنى ئۇنىڭغا يەتكۇزدۇم ئۇنىڭ خىيالىغا كىرىپ چىقمايدىغاندەكلا ئىدى ، شۇنىڭ بىلەن ئوزۇمنى يۇقۇتۇپ قويدۇم ، ئاپام قىز بالا دىگەن ھامىنى ياتلىق بولىدۇ دەپ ماڭا سوزلەۋاتىدۇ مېنىڭ قۇلۇقۇمغا ئۇ گەپلەر كىرەمدىغان پۇتكۇل ئوي خىيالىم پەقەت شۇنىڭدىلا ئىدى لېكىن ئۇ نىمە خىيال قىلىدىغاندۇ ؟ مېنىڭ بۇ خىل ئازاپلىرىمنى چۇشىنەمدۇ ؟ ئاخىرى بولالماي ئۇنىڭغا بولغان ئاچچىقىمدائاپامغا ئوزۇڭلار بىر نىمە دەڭلار دەپلا چىقىپ كەتتىم ، توي كۇنى يېقىنلاۋاتىدۇ ، ھەممەيلەن توي تەييارلىقى بىلەن ئالدىراش لېكىن مېنىڭ خىيالىمغا كىرىپمۇ چىقمايدۇ خۇددى تويى بولىدىغان ئادەم مەن ئەمەستەكلا ، خىيالىمدا پەقەت ئۇلا بار ، ئولتارسام قوپسام پەقەت شۇنىلا خىيال قىلىمەن . ئاخىرى تويۇم بولدى ، كوڭۇل تارتمىغان ئىش قانداق بولماقچى تويدىن بۇرۇن ھەتتا چىرايىنىمۇ ئېنىق بىرەر قېتىم كورۇپ باقمىغان يولدۇشۇم توي كۇنى مېنى ماشىنىغا سېلىپ يۆتكەپ ماڭغاندا يولدا ماشىنا ھادىسىسى يۇز بەردى  ، مەن بىز ئولتۇرغان ماشىنىدا كېتىۋېتىپ ماشىنا تۇيۇقسىز تۇرمۇزلانغاندا بىر كىچىك قىزىل ماشىنىنىڭ كېلىۋاتقانلىقىنى كورگەندەك قىلدىم كېيىن ھېچنىمىنى بىلمەيمەن ، كوزۇمنى ئاچسام دوختۇرخانىدا تۇرىمەن ، نىمىشقىمۇ ئولۇپ كەتمىدىم دەپ يىغلاپ كەتتىم . ئويدىكىلەر مېنىڭ كوزۇمنى ئاچقىنىمدىن خوشال بۇلۇشۇپ يىغلىماقتا ، مەن ئەكسىچە نىمىشقىمۇ شۇ ھۇشۇمنى يۇقاتقانچە مەڭگۇلۇك ئۇيقۇغا كەتمىدىم دەپ يىغلاۋاتىمەن ، ياراتقان ئاللا ئىگەمنىڭ بەلكىم مېنى ھازىر ئېلىپ كەتكۇسى كەلمىگەن ئوخشايدۇ ، كىمدۇر بىرىنىڭ ئاللا ئىگەم كوڭلى يېقىن كىشىلىرىنى ئوز  يېنىغا باشلاپ ئېلىپ كېتىدۇ دىگەن گېپى يادىمغا كېچىپ بۇندىن كېيىن تارتىدىغان كۇنلىرىمنىڭ تېخې ئالدىمدا ئىكەنلىكىدىن يىغلاۋاتىمەن . دىمىسىمۇ مېنىڭ بۇندىن كېيىنكى تۇرمۇشۇم قانداق بولماقچى ؟ مەندە قالغىنى پەقەت ئولگەن ھىسيات ۋە كىشىلىك دۇنياغا ، تۇرمۇشقا مۇزدەك قاراش . مەن نىمىشقا توي قىلىمەن ؟ نىمىشقا ئوزۇمنىڭ بەخىتسىزلىكى بىلەنلا ئوتۇپ كەتمەي يەنە بىر كىشىنىڭمۇ ئوزۇمنىڭ بەخىتسىز تۇرمۇشۇمغا بىلىپ بىلمەي كىرىپ قېلىشىنىڭ ئالدىنى ئالمايمەن ؟ خىيالىم شۇنداق چىگىش ، يىغلاۋاتىمەن ئوز - ئوزۇمدىن يىرگىنىپ يىغلاۋاتىمەن . كىچىك چېغىمدا يىغلىسام چوڭ ئاپام قىز بالا كوپ يىغلىسا شور پىشانە بوپ قالىدۇ دەيدىغان ، مەن شۇ شور پىشانە قىز ، مېنىڭ تەقدىرىم كېيىن نىمە بولماقچى ؟ 


بۇ يازمىنى چايان-شاھ تەستىقلىدى. 2007-10-10 . 18:20 .