دېكابىردىكى قار

(پوۋېست)



نەۋرە ئاكام قولۇمغا بىلۇرۇسىيە دۆلەتلىك مىللىي سەنئەت  ئۆمىكىنىڭ ئويۇن بېلىتىنى تۇتقۇزغاندا شۇنچىلىك خوشال بولدۇمكى، نېمە قىلارىمنى بىلەلمەيلا قالدىم.

--ئالىم ئاكا ، سەن بەك ياخشى جۇمۇ!،--دېدىم ئۇنىڭ قاراپ كۈلۈپ تۇرۇپ.(داۋامى بار)

--ۋاي خۇدايىم، كۈن نەدىن چىقتى؟ ئاكا، دەپ كەتكىنىنى، سەن تۇغۇلغىنىڭدىن بۇيان قاچان مېنى ئاكا، دەپ باققان؟ تېخى بەك ياخشىمىشمەن. ۋاي تەمەخور، ساڭا بىر نەرسە بېرىپ تۇرسا ياخشىكەندە!

--ھا ھا، ئاكا، دېگىنىمنى ئاڭلىغۇڭ بولسا مۇشۇنداق سوۋغىلارنى پات-پات بېرىپ تۇر.

--ئۇلارنىڭ ئاساسلىق سازى چاڭ ئىكەن، شۇڭا ئوقۇتقۇچۇم بېرىپ كۆرۈپ كەل، دەپ بېلەتتىن ئۈچنى بەرگەن ئىدى. سېنى چوقۇم بەك ياقتۇرىدۇ، دەپ بىرنى ئالغاچ كەلگەنتىم، قارا ئويلىغىنىمدىنمۇ بەكرەك خوشال بولۇپ كەتكىنىڭنى.

--ئەمىسە يەنە بىرىنى كىمگە بەردىڭ؟

--كىمگە بولاتتى؟ پاتىمەگە بەردىم.

  پاتىمەنىڭ ئىسمىنى ئاڭلاپ خۇيۇم تۇتۇپ قالدى، پاتىمە مەركىزىي مىللەتلەر ئۇنىۋېرسىتېتىدا ئوقۇيدىغان بىز بىلەن يۇرتداش قىز ئىدى، نەۋرە ئاكامنىڭ ئۇ قىزنى قوغلىشىپ يۈرگىنىگە خېلى ئۇزۇن بولغان ئىدى، بىلىشىمچە مەركىزىي مۇزىكا ئىنىستىتۇتىغا ماگىستىرلىقتا ئوقۇشقا كېلىشىمۇ شۇ قىز ئۈچۈن ئىدى، لېكىن ئۇ قىز يا ئۇنى رەت قىلىۋەتمەي، يا ماقۇللۇق بەرمەي كەينىگە ئەگەشتۈرۈپ يۈرەتتى. سەنئەتچىلەر بىلەن شۇنچىلىك خوشۇم يوقلىقىغا قارىماي بۇ ئاكامنى تولىمۇ ياقتۇراتتىم، ئۇ تولىمۇ ئاقكۆڭۈل يىگىت ئىدى.

--بولدى قىلغىنا ئاكا، سېنىڭ ياخشىلىقىڭدا ئۇ قىزدىن نەچچە ھەسسە ياخشى قىزلار چىقمامدۇ ساڭا؟ نېمانچە قىلىپ كېتىسەنكىن.

--كۆڭۈل، دېگەن شۇنداق نەرسە ئىكەن، قانداق قىلىسەن، شۇنچە يىل تارتىشىپتىمەن، ئۇنىڭدىن باشقىغا قارىغۇممۇ كەلمەيدۇ. بولدىلا، بۇ گەپنى قىلىشمايلى، ئەمىسە شەنبە كۈنى كەچتە تيەنئەنمېندا كۆرۈشەيلى، ئاپپارات ئېلىۋالىمەن، سەن بىلەن بىرنەچچە پارچە رەسىمگە چۈشۈۋالاي.

--مەن بىلەنمۇ يا؟--بىر كۆزۈمنى قىسىپ كۈلۈپ قويدۇم.

--شەيتان قىز، ھەر ئىككىلىڭلار بىلەن، بولامدۇ يا؟

--چاتاق يوق، ئاكام بىلەن چۈشمىگەن رەسىمگە كىم بىلەن چۈشەتتىم.

شۇ كۈنى كەچتە قولۇمدىكى بېلەتنى چىڭ سىقىمداپ يېتىپ ئۇخلاپ قالدىم، ياتاقتىكى قىزلارنىڭ قىزىقارلىق پاراڭلىرى ۋە يەتتە ئالەمنىڭ ھەممە يېرىنى ئۆز ئىچىگە ئالغان غەيۋەتلىرىمۇ قۇلىقىمغا كىرمىدى. پەقەت شەنبە كەچتىكى ئويۇننىلا ئويلايتتىم.

ھەش-پەش دېگۈچە شەنبە كۈنىمۇ يېتىپ كەلدى، سائەت ئالتە بولمايلا قاراڭغۇ چۈشۈپ بولغان ئىدى، تيەنئەنمېن مەيدانىدىكى چىراقلار ئەتراپنى ناھايىتى چىرايلىق تۈسكە كىرگۈزگەن ئىدى، ئۈچىمىز خەلق سارىيى، تيەنئەنمېن، قەھرىمانلار مۇزىيى دېگەن جايلارنىڭ ئالدىدا رەسىمگە چۈشتۇق، سائەت يەتتىگە ئون بەش مىنۇت قالغاندا تيەنئەنمېن يېنىدىكى جوڭشەن باغچىسى ئىچىگە جايلاشقان جوڭشەن مۇزىكا سارىيىغا كەلدۇق. گەرچە بۇ مۇزىكا سارىيى بەك ئىلغار مۇزىكا سارايلىرىدىن بولمىسىمۇ، خېلىلا ھەشەمەتلىك ئىدى، ناھايىتى تەقەززالىق بىلەن ئويۇننى كۈتۈۋاتاتتىم. بىرىنچى بولۇپ مەن ئەڭ ياخشى كۆرىدىغان ناخشىلاردىن بولغان «خوشلىشىدىغان ۋاقىت كەلدى» دېگەن ناخشا ئورۇنلاندى. ناخشىنىڭ مۇڭلۇق ساداسى ئىچىگە سىڭىپلا كەتتىم. ئۇنىڭدىن كېيىن ئارقا-ئارقىدىن يۇقىرى ۋە ئوتتۇرا ئاۋازلىق ناخشىلار ئورۇنلاندى، شۇنچىلىك ھۇزۇرلاندىمكى، يېنىمدىكى ئىككىسىنىڭ پاراڭلىرىغا قېتىلىپمۇ قويمىدىم، پۈتۈن ۋۇجۇدۇم بىلەن مۇزىكىدىن بەھر ئالماقتا ئىدىم. ئەڭ ئاخىرىدا «چوغلۇق قىز» ئوپېراسىدىكى ئەڭ داڭلىق ناخشا پارچە بولغان «مەي ناخشىسى» ئورۇنلاندى، ئەر- ئايال ناخشىچىلار بۇ ناخشىنى شۇنچىلىك ۋايىغا يەتكۈزۈپ ئېيتتىكى، ناخشا تۈگىگەندە ئۆزۈمنىڭ ئورنۇمدىن تۇرۇپ كەتكەنلىكىنىمى ئۆزەممۇ سەزمەي قاپتىمەن. مەن ئۆمرۈمدە راسلا بۇنداق يېقىملىق ناخشا ئاڭلاپ باقمىغان ئىدىم.

زالدىن كۆزۈم قىيمىغان ھالدا يېىپ چىقتىم. سىرتتا لەپىلدە قار يېغىۋاتاتتى، سۆڭەكلەردىن ئۆتكۈدەك سوغۇق شامال ھۇشقىيتىپ تۇراتتى.

--ئاكا، سىلەر قايتىۋېرىڭلار، مەن ئۆزۈم تاكسى توسۇپ قايتىمەن.—دېدىم ئۇلارغا قاراپ،--ئەنسىرىمەڭلار، ساق-سالامەت بارالايمەن. بىرىنچى قېتىم بۇنداق كەچ قېلىشىم ئەمەسقۇ!

--ياق، بۇ كەچتە سېنى يالغۇز يولغا سېلىپ قويسام قانداق خاتىرجەم بولىمەن؟ مۇنداق بولسۇن، ئاۋۋال كوچا ئاپتوبۇس بىلەن مىللەتلەر ئۇنىۋېرسىتېتىغا بېرىپ پاتىمەنى ئەكىرىپ قويايلى، ئاندىن سېنى مەكتىپىڭگە ئاپىرىپ قويۇپ قايتاي، بولامدۇ؟

--ئۇنىڭغىچە بىزنىڭ ياتاقنى تاقىۋېتىدۇ ئاكا...

--ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم،--سۆزۈمنىڭ ئاخىرى تۈگىمەستىنلا كەينىمدىن چىققان ئاۋازنى ئاڭلاپ چۆچۈپ كەينىمگە بۇرۇلدۇم. ئەلۋەتتە بۇنداق سوغۇق كېچىدە، تيەنئەنمېن مەيدانىدا بۇنداق چىرايلىق سالامنى ئاڭلاش ئاسان ئەمەستە!

كەينىمدە ئېگىز بويلۇق، تولىمۇ قاملاشقان بىر يىگىت بىزگە قاراپ كۈلۈمسىرەپ تۇراتتى. كەچۈرۈڭلار، قاملاشقان، دېگەن سۆزۈمگە چۈشەندۈرۈش بېرىشىم كېرەك، مەكتىپىمىزنىڭ يېنىدىلا بېيجىڭ تىل مەدەنىيىتى ئۇنىۋېرسىتېتى بار ئىدى، ئۇ مەكتەپتە دۇنيانىڭ ھەرقايسى جايلىرىدىن كەلگەنلەر خەنزۇتىلىدا تەييارلىقتا ئوقۇيتتى. شۇ يەردە ماڭا ھەممىدىن ئۆتتۇرا ئاسىيادىن كەلگەنلەر چىرايلىق كۆرۈنەتتى، توغرىسىنى ئېيتقاندا ئۇلارنىڭ يىگىتلىرى قاملاشقان كۆرۈنەتتى، بولۇپمۇ ئۆزبېكىستانلىق يىگىتلەر. ئالدىمدا تۇرغان يىگىت دەل شۇ ئۆزبېك يىگىتلەرگە ئوخشايتتى. خىيال دېگەن ئاجايىپ يۈگۈرۈك نەرسە ھە! ئۇ يىگىتكە قارىغان بىر دەقىقە ئىچىدە نۇرغۇن نەرسىلەرنى ئويلاپ ئۇ يىگىتكە كۆڭلۈمدە باھا بېرىپمۇ ئۈلگۈردۈم.

--سىلەر ئۇيغۇرمۇ؟--دېدى ئۇ يىگىت بىز سالامغا جاۋاب قايتۇرغاندىن كېيىن، ئۇيغۇرچە سۆزلەشكە تىرىشىپ.

--شۇنداق، بىز ئۇيغۇر، شىنجاڭدىن.

--ئەلھەمدۇلىللا، سىلەر بىلەن تونۇشۇپ قالغانلىقىم بەك ياخشى بولدى. مەن ئۆزبېكىستاندىن، ئۇيغۇر، ئىسمىم مۇرات، ھازىر بېيجىڭ ئاۋىئاتسىيە ئۇنىۋېرسىتېتىدا ئوقۇۋاتىمەن، جوڭگوغا كېلىپ سىلەر بىلەن تونۇشۇپ قالغانلىقىم ئۈچۈن بەك خوش بولۇۋاتىمەن.

--ياخشىمۇسىز، مېنىڭ ئىسمىم ئالىم، بۇ قىزنىڭ ئىسمى پاتىمە، بۇ مېنىڭ نەۋرە سىڭلىم، ئىسمى دىلارە،--دېدى نەۋرە ئاكام بىزنى تونۇشتۇرۇپ.

--دىلارە، ئىسمىڭىز بەك چىرايلىقكەن،--دېدى ئۇ ماڭا قاراپ كۈلۈمسىرەپ تۇرۇپ. ئۇنىڭ كۆزلىرىدىن چاقنىغان كىچىككىنە ئۇچقۇن خۇددى پۈتۈن بەدىنىمنى كۆيدۈرۈپ تاشلىغاندەك بولدۇم-دە، ۋىللىدە قىزارغىنىمچە يەرگە قارىۋالدىم.

--سىلەرمۇ ئوقۇمسىلەر؟

--مەن شىنجاڭ سەنئەت ئىنىستىتۇتىدا مۇزىكا كەسپىدە ئوقۇغان، چاڭ چالىمەن، چاڭنى بىلىسىزغۇ ھە؟ بۈگۈنكى مۇشۇ ئويۇندا ئۇلارنىڭ كۆپىنچىسى چالىدىغان ھېلىقى ساز بارغۇ،--نەۋرە ئاكام چاڭ چالغاننى دوراپ قوللىرىنى ھەرىكەتلەندۈرۈپ ئۇنىڭغا كۆرسەتتى،--مەركىزىي مۇزىكا ئىنىستىتۇتىغا ماگىستىرلىقتا ئوقۇغىلى كەلدىم. بۇ قىز مەركىزىي مىللەتلەر ئۇنىۋېرسىتېتىدا تۈرك تىلى تەتقىقاتىدا ئوقۇيدۇ، نەۋرە سىڭلىم مىتاللۇرگىيە ئۇنىۋېرسىتېتىدا ئوقۇيدۇ.

--ئوھۇي، مەكتەپلىرىمىز يېقىنكەنغۇ؟--ئۇ ماڭا قاراپ كۈلۈمسىرىدى، مەن نېمە دېيىشىمنى بىلمەي مىيىقىمدا كۈلۈپ قويدۇم، نېمە ئۈچۈندۇر بىر ئاز ئوڭايسىزلىنىۋاتاتتىم.

--ئاكا، مەن ئەمدى قايتمىسام بىزنىڭ بىنانى تاقىۋېتىدۇ. مەن ماڭغاچ تۇراي ئەمىسە.

--يالغۇز ماڭامسىز؟ ئىككىمىز بىللە كېتەيلى، سىزنى ياتىقىڭىزغا ئاپىرىپ قوياي. قىز بالا بۇ كەچتە يالغۇز ماڭسا ياخشى بولماس.

قارىغاندا بۇنىڭدىن باشقا ئامال يوقتەكمۇ قىلاتتى. ئۇلار ئىككىسى بىلەن خوشلىشىپ تاكسىغا چىقتۇق. قار يول بويىدىكى ئارچا دەرەخلىرىگە چۈشۈپ بېيجىڭنى كوچىلىرىنى تولىمۇ چىرايلىق تۈسكە كىرگۈزگەن ئىدى.

ئايىغى چىقماستىن بىرى پەيدا بولدىمۇ ئەمدى؟ھى  ھى ھى..تىزراق ئاخىرلاشتۇرۇڭ ھە.........

ساقلىۋىلىپ كىيىن ئوقۇي ھە،،،،،

مىتاللۇرگىيە ئۇنىۋېرسىتېتى
矿业大学
مۇ؟

ئاۋال ساقلىۋالاي  ھە

مەنمۇ ئۇرۇن ئېلىپ قوياي،بۇ ئۇرۇننى راستىنلا يھخشى ئېلىپ قۇيۇپتىمەن،بۇنداق يىنىك ئەسەرنى كۆرمىگىلى ئۇزۇن بۇپتىكەن،قىزلارنىڭ بەختىنى بەرسۇن،مۇراتتەك  ئەرلەرنىڭ كۈمۈلۇپ قالماسلىغىنى ئۇمىت قىلىمەن

ئاخرىسىغا تەشنا بۇلۇپ يۈرىۋەرمەي

ئاخىرنى تىزراق يىزىڭ ھە قىزچاق؟مەن بەك قىزىقىپ قالدىم.

ھەئە، 矿业大学، بېيجىڭ تىل مەدەنىيەت ئۇنىۋېرسىتېتىنىڭ يېنىدا.
كۈندە بىر پارچىدىن يوللىسام بولامدۇ يا؟

سىرتتىكى گۈزەل مەنزىرىدىن ھۇزۇر ئالغاچ بايىقى ئويۇندىكى كىشىنىڭ قەلبىنى لەرزىگە سالىدىغان ناخشىلارنى ئەسلەپ ئولتۇراتتىم. يوللار بەكمۇ تېيىلغاق بولۇپ كەتكەچ، ماشىنا تولىمۇ ئالدىرىماي ماڭاتتى، مەن كېچىكىپ قېلىشتىن ئەنسىرەشكە باشلىدىم.

--ياتاق بىنارىڭلارنى نەچچىدە تاقايدۇ؟

--ئون ئىككىدە.

--يەنە بىر سائەت بار ئىكەنغۇ؟ ئەنسىرىمەڭ، ئۆمىلىسەكمۇ بېرىپ بولارمىز، ئىنشائاللاھ.

ئۇنىڭ گېپىنى ئاڭلاپ كۈلۈپ تاشلىدىم، كۆز ئالدىمغا ئىككىمىزنىڭ ئۆمىلەۋاتقان قىياپىتىمىزنى كەلتۈرۈپ تەسەۋۋۇر قىلىپ باقتىم، ئەگەر راسلا ئۆمىلەپ ماڭساق قانداق بولار ھە؟ ھا ھا ھا!

ئۆزەم بىلەن پاراڭلىشىشقا كۆنۈپ كەتكەنىدىم، ئانا مېھرىدىن مەھرۇم چوڭ بولغانلىقىم، باشقا ھېچقانداق قېرىنداشلىرىم بولمىغاچقىمۇ، بىرىگە كۆڭلۈمدىكى سۆزلىرىمنى ئېيتىپ كۆنمىگەنىدىم. باشقىلار بىلەن جىق پاراڭلىشىپمۇ كەتمەيتتىم. لېكىن ئىچىمدە بىر ئوت بار ئىدى، تۇرۇپلا شوخلۇق قىلغۇم كېلەتتى. ئۆزۈمگە ئۆزەم چاقچاق قىلىپ باقاتتىم.

--دىلارە، قارنى ياقتۇرامسىز؟--ئۇنىڭ سوئالى خىيالىمنى بۆلۈۋەتتى.

--ھەئە. ئاپئاق، بەك چىرايلىق.

--مەنمۇ ياقتۇرىمەن.

--شۇغىنىسى ھازىر تازا ياقتۇرالماي قېلىۋاتىمەن. ماشىنا تېزرەك ماڭغان بولسا قانداق بولاتتىكىن.

ئۇ گېپىمنى ئاڭلاپ كۈلۈپ كەتتى.

--خاتىرجەم بولۇڭ، چوقۇم كىرىۋالالايسىز. ھە راست، ئەگەر ياتاققا كېچىكىپ قالساڭلار جازالامدۇ؟

--ھەئە، بىر كېچىدە تالادا تۇرغۇزۇپ قويىدۇ.

--ئۇنداق ئەمەستۇ؟--ئۇنىڭ كۆزلىرى چەكچىيىپ كەتتى.

--ياتاققا كىرەلمىگەندىكىن سىرتتا تۇرىدىغان گەپتە.

--ۋاي نېمە دەيدىكىن دەپتىمەن، خاتىرجەم بولۇڭا، بىنا باشقۇرغۇچى بىلەن ئۇرۇشۇپ بولسىمۇ ئىشىكنى ئاچقۇرۇپ بېرىمەن.

دەرۋازا ئالدىغا كەلگىنىمىزدە بىنانى تاقاشقا يەنە ئون مىنۇتلا قالغان ئىكەن. ياتىقىم مەكتەپنىڭ يەنە بىر تەرىپىدە ئىدى، يۈگۈرەپ ماڭمىسام ئون مىنۇتتا بېرىپ بولغىلى بولمايتتى. سائەت ئون بىردىن كېيىن دەرۋازىدىن ماشىنا كىرگۈزمەيتتى.

--ياتىقىم بەك يىراق، ئون مىنۇتتا بېرىپ بولالمايمەن. قانداق قىلارمەن؟

--جۈرۈڭ، يۈگۈرەيلى.—ئۇ سۆزىنى تۈگىتىپلا مېنىڭ ئالدىمدا يۈگۈرەشكە باشلىدى. نەچچە مىنۇت يۈگۈرەپلا نەپسىم يېتىشمەي ھاسىراشقا باشلىدىم. بىرچاغدا پۇتۇمنىڭ سىيرىلغىنىنى بىلىمەن، ئوڭدامغىلا يىقىلىپ چۈشتۈم، جەينەكلىرىم ۋە يانپىشىم كۆيۈشۈپ ئاغرىۋاتاتتى. لېكىن خىجىل بولغىنىمدىن كۆزۈمدىن ياش تۆكەلمىدىم، ئەگەر يالغۇز بولغان بولسام چوقۇم يىغلاپ تاشلىغان بولاتتىم.

--بىرەر يېرىڭىز سۇنمىغاندۇ؟--دېدى ئۇ ھودۇقۇپ، يېنىمغا كېلىپ. مەن بېشىمنى چايقىدىم.

--بەك قاتتىق چۈشۈپ كەتتىڭىز ھە؟ ماڭالامسىز؟ مەن يۈدۈپ ئاپىرىپ قويايمۇ؟

--ۋاي ياقەي،--دېدىم زورىغا كۈلۈمسىرەپ. ئۇنىڭ بىلەن تېخى بايا تونۇشۇپلا ئۇنىڭغا ئۆزەمنى كۆتەرگۈزسەم قاملىشامدۇ؟

--ئەمىسە قولىڭىزنى ئەكىلىڭ، سىزنى تارتىپ تۇرغۇزۇپ قوياي. ئەمدى يۈگۈرمەيلى، ئالدىرىماي ماڭايلى. دوختۇرخانىغا بارمىساقمۇ بولامدۇ؟

--دوختۇرغا بارغۇدەك ئەمەس. ياتاققا كىرىپ يېتىۋالساملا ئوڭشىلىپ قالىمەن.

--قولىڭىز ئەجەب يۇمشاقكەن،--دېدى ئۇ پىچىرلىغاندەك پەس ئاۋازدا. ئۇنىڭ قولى قولۇمغا تېگىشى بىلەن پۈتۈن ۋۇجۇدۇمغا توك سوققاندەك بىر سېزىم تارالدى.

--باشقا قىزلارنىڭ ئۇنداق ئەمەسمىدى؟--دېدىم كۈلۈپ. ئۇ سۆزۈمنى ئاڭلاپ ھودۇقۇپ نېمە دېيىشىنى بىلەلمەي قالدىم.

--ھە؟ مەن..مەن نەدىن بىلەي؟

ئۇنىڭ تۇرقىغا قاراپ ئۆزەمنى تۇتۇۋالالماي كۈلۈپ تاشلىدىم.

--قولىڭىز يۇمشاقكەن، دېگەن سېمىزكەنسىز، دېگەن گەپنىڭ سىلىقلاشتۇرۇپ ئېيتىلىشىمۇ؟

--ياق ياق... ۋاي خۇدايىم، سىزگە گەپ تېپىپ بەرمەك ئاجايىپ تەسكەنغۇ!

--ھا ھا ، چاقچاق قىلىپ قويدۇم. ئاپلا، تېز بولۇڭ، ياتاققا كېچىكتىم.—ئورنۇمدىن تۇرۇشۇمغا يانپىشىمدىن تەرەپتىن كىرگەن ئاغرىق مېڭەمگە چىقىپ كەتتى، «ۋايجان!» دەپ توۋلاپ سالدىم.

--بەك ئاغرىۋاتامدۇ؟

--ئوكۇل ئۇرغاندەك،--ئۇ سۆزۈمنى ئاڭلاپ قاقاھلاپ كۈلۈپ كەتتى...

جەينىكىم ئازراقلا سۈرۈلگەن ئىكەن، ئەتىسى دوختۇرخانىغا چىقىپ ئازراق يود سۈرتكۈزىۋالدىم.يانپىشىم دەسلەپكى تەكشۈرۈشتىن قارىغاندا زەخمىلەنمەپتۇ، سۆڭەكتە زەخىملىنىش بارمۇ يوق، بىر نەچچە كۈندىن كېيىن قايتا قاراپ باقىدىكەن، ئەگەر يەنە ئاغرىسا x نۇرى ئارقىلىق تەكشۈرىدىكەن. ياتاقتىكىلەر مېنى خۇددى جەڭدىن يارىلىنىپ قايتىپ كەلگەن ئەسكەردەك كۈتۈشكە باشلىدى ۋە ماڭا تۆت ماددىلىق «رۇخسەت يوق» نى بېكىتىپ بەردى: ئۇزۇن ئۆرە تۇرسام پۇتۇم ئاغرىپ قېلىشى مۇمكىن بولغانلىقى ئۈچۈن، چۈشلىرى ئاشخانىدا ئۆچىرەت ساقلاشقا رۇخسەت يوق، بىر ھەپتىگىچە قايناقسۇ ئالغىلى چىقىشقا رۇخسەت يوق، ئىككى ھەپتىگىچە ياتاق تازىلايمەن، دېيىشكە رۇخسەت يوق، بىر ھەپتىگىچە قولۇمنى سوغۇق سۇغا تىقىشقا رۇخسەت يوق. ماڭا بۇ رۇخسەت يوقلار ئەلۋەتتە خۇشياقتى، ئوماقلىرىم ئەكىلىپ بەرگەن مېۋىلەرنى يەپ كارىۋاتتىن چۈشمەي رومان ئوقۇشقا باشلىدىم. ئىمتىھان باشلىنىشقا ئاز قالغاچقا دەرسلەر ئاساسەن تۈگىگەن ئىدى. ئىمتىھانغا ئاساسەن تەييارلىقلىرىم بار ئىدى. شۇڭا خاتىرجەم ئىدىم.

--ياق، خاتا ئۇرۇپسىز، بۇ 313-ياتاق،--دېدى ياتاقدىشىم كەلگەن تېلىفوننى قويۇۋېتىپ. –بىر يىگىت بۇ 145-ياتاقمۇ دەيدۇ. بۇ بىنادا نەدىمۇ 145-ياتاق بولسۇن؟ چەت ئەللىكمۇ نېمە؟ خەنزۇچىسى ئەجەب ناچاركىنا.

ئۇنىڭ گېپىگە كۈلۈمسىرەش بىلەن جاۋاب قايتۇردۇم—دە، سەنماۋنىڭ «سەھرايى كەبىر»ىنى ئوقۇشنى داۋاملاشتۇردۇم. شۇ ئارىدا تېلىفون يەنە جىرىڭلىدى.

--ھە، توغرا، بولىدۇ، ھازىرلا چۈشەي.—ياتاقدىشىم تېلىفوننى قويۇۋېتىپ غودۇڭشىدى،--قاچاندىن بۇيان پوسۇلكىنى ياتاققا ئەكىلىپ بېرىدىغان بولدىكىن.

ياتاقدىشىم ئىشىكنى جالاقشىتىپ يېپىپ سىرتقا چىقىپ كەتتى، كۆز ئالدىمغا يەنىلا ھېلىقى كۈنى خوشلاشقان چاغدىكى مەنزىرە كەلدى: ياتىقىم ئالدىغا كەلگەندە ياتاق باشقۇرغۇچى قولىغا قۇلۇپنى ئېلىپ تەييار بوپتىكەن، ئۆزەمنى بىنا ئىچىگە ئاتتىم. «دىلارە، تېلىفون نومۇرىڭىز» دېگەن ئاۋازى سىرتتا قالدى، ئۇنىڭغىچە ئىشىكنىڭ ئىچىگە كىرىپ بولغان ئىدىم.

تەلىيىمگە بىنانىڭ ئىشىكلىرى پۈتۈنلەي ئەينەك ئىدى، ئۇ ئەينەكنىڭ ئۇ تەرىپىدە ماڭا تەلمۈرگىنىچە قاراپ تۇراتتى. سومكامنى ئاختۇردۇم، ھېلىمۇ قەلەم سېلىۋالغان ئىكەنمەن، قولۇمغا ياتىقىمنىڭ تېلىفون نومۇرىنى يازدىم-دە، ئۇنىڭغا كۆرسەتتىم. ئۇمۇ نومۇرۇمنى قولىغا يېزىۋالغاندىن كېيىن ماڭا كىرىپ كېتىشكە ئىشارەت قىلدى، تاكى ئايلانمىدىن ئۆتۈپ بولغۇچە ئۇ ماڭا قاراپلا تۇردى...

--لالا، بۇلارنى بىرى ساڭا ئەكەپتۇ،—دېدى ياتاقدىشىم قولۇمغا كىچىككىنە بىر سوۋغات قۇتىسى بىلەن بىر دەستە گۈلنى سۇنۇۋېتىپ،—بىنا باشقۇرغۇچىسىغا تۇتقۇزۇپ قويۇپ كېتىپتۇ.

--كىم ئەكەلگەندۇ،--قىزىقىش بىلەن قۇتىنىڭ ئاغزىنى ئاچتىم. قۇتا ئىچىدە پارقىراق قەغەزلەرگە ئورالغان شاكىلاتلار بار ئىدى. گۈل بولسا قىزىل رەڭلىك ئەتىرگۈل بىلەن كاڭنەيشىڭدىن ئارىلاشتۇرۇپ تىزىلغان ئىدى. گۈلگە بىر دانە كىچىككىنە كارتا قىستۇرۇلغان ئىدى. قىزىقىپ ئاچتىم، خەت ئىنگلىزچە يېزىلغان ئىدى:

«ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم، قەدىرلىك دىلارە، خېلى ياخشى بولۇپ قالدىڭىزمۇ؟ ئەگەر خالىسىڭىز ماڭا بىر تېلىفون قىلىپ ئۆزىڭىزنىڭ سالامەت ئىكەنلىكىڭىزنى ئېيتىپ قويغان بولسىڭىز، سىزدىن ئەنسىرەپ:  مۇرات»    

خەتنىڭ ئاخىرىدا بىر يانفون نومۇرى يېزىغلىق ئىدى. بايىقى «خاتا ئۇرۇلغان» تېلىفوننى چۈشەنگەندەك بولدۇم. ياتاق تېلىفونىنى قولۇمغا ئېلىپ تېلىفون ئۇرايمۇ-ئۇرمايمۇ، دەپ ئىككىلىنىپ تۇرۇپ قالدىم. ئاخىرىدا يەنىلا ئۇنىڭغا بولغان قىزىقىش غالىب كەلدى بولغاي، ئۇنىڭ نومۇرىنى بېسىشتىن ئۆزەمنى تۇتالمىدىم.

--ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم،--تېلىفوننىڭ ئۇ تەرىپىدىن ئۇنىڭ يېقىملىق ئاۋازى كەلمەكتە ئىدى. راستىنى ئېيتسام مۇشۇ قۇرلارغا يېزىۋاتقان چېغىمدىمۇ كۈلگۈم كېلىدۇ، چۈنكى بۇ مېنىڭ ھاياتىمدا تۇنجى قېتىم بىر يىگىتنىڭ ئاۋازىنى يېقىملىق دېيىشىم ئىدى. لېكىن ئۇنىڭ ئاۋازى ھەقىقەتەنمۇ يېقىملىق ئىدى.

--ۋەئەلەيكۇم ئەسسالام،--دېدىم ئاۋازىمنى تەمكىن چىقىرىشقا تىرىشىپ.

--قانداقراق تۇرۇۋاتىسىز؟ يەنە ئاغرىۋاتامدۇ؟

--خېلى ياخشى، خۇداغا شۈكرى. ھازىر ئانچە ئاغرىمايدۇ.

--ئەلھەمدۇلىللا. ئاغرىمىغان بولسىلا ياخشىغۇ! سىرتقا چىقالامسىز؟ سىزنى تاماققا تەكلىپ قىلاي دېگەنتىم.

--بولدىلا ئاۋارە بولماڭ. ھېلىمۇ سىزنى جىق ئاۋارە قىلىۋەتتىم.

--مېنى ئاۋارە قىلدىڭىزمۇ؟ ئەمىسە مېنى ئاۋارە قىلغىنىڭىز ئۈچۈن سىز مېنى تاماققا تەكلىپ قىلىڭ.

ئۇنىڭ سۆزىنى ئاڭلاپ ئۆزەمنى تۇتۇۋالالماي كۈلۈپ تاشلىدىم:

--ماقۇل تەكلىپ قىلاي، لېكىن چوقۇم بۈگۈن تەكلىپ قىلىشىم كېرەكمۇ؟

--ئەلۋەتتە، ھازىرلا.

--ھازىر يا تاماق ۋاقتى بولمىسا. خەنزۇلاردا « مېھمان ساھىبخانىغا بويسۇنىدۇ» دېگەن گەپ بار، مەن مېھمان قىلاي، دېگەندە كېلىڭ، شۇ چاغدا قىلاي.

--بىز يا خەنزۇ بولمىساق. بىزدە مېھمان ساھىبخاندىن مۇھىم-دە!

راستىنى ئېيتسام، ئۆزەمنىڭمۇ ئۇنىڭ بىلەن كۆرۈشكۈم بار ئىدى، نېمىدۇر ئىچىمگە يوشۇرۇنغان بىر نەرسە مېنى ئۇ تەرەپكە تارتىپ تۇراتتى.

--بولىدۇ، ئەمىسە سەل تۇرۇپ تىل مەدەنىيەت ئۇنىۋېرسىتېتىدىكى مۇسۇلمانچە ئاشخانىدا كۆرۈشەمدۇق؟

--ياتىقىڭىز ئالدىدىلا كۆرۈشەيلى، مەن تېخى مۇشۇ يەردە...

كىيىملىرىمنى ئالدىراپ كىيىپ، ياتاقدىشىمنىڭ توسۇشلىرىغا قارىماي پەسكە ئۇچقاندەك چۈشتۈم. ئۇ ياتاق بىنايىمىز ئالدىدا ئىشىككە كەينىنى قىلىپ تۇراتتى. ئۇنى گەرچە بىرلا قېتىم كۆرگەن بولساممۇ ئۇنىڭ گەۋدىسى ماڭا ناھايىتى تونۇشتەك، ماڭا ناھايىتى يېقىن كىشىمدەك بىلىنىۋاتاتتى. تېز قەدەم بىلەن مېڭىپ ئۇنىڭ كەينىگە كەلدىم، ئاياق تىۋىشىمنى ئاڭلىدىمىكىن، ئۇمۇ شۇ ھامان كەينىگە ئۆرۈلدى. شۇ دەقىقىدە ئۇنىڭ چىرايىدا جىلۋىلەنگەن مەمنۇنلۇق ۋە كۆزلىرىدىكى خوشاللىقنى بەلكى بىر ئۆمۈر ئۇنتۇيالماسلىقىم مۇمكىن.

--بەك چىرايلىق بولۇپ كېتىپسىز،--دېدى ئۇ پەس ئاۋازدا سۆزلەپ.

--شۇنداقمۇ؟ ئۆزبېك قىزلىرىمۇ بەك چىرايلىقتۇ؟

--سىزدەك چىرايلىقى يوق،--ئۇنىڭ سۆزىنى ئاڭلاپ يۈزۈم ھۈپپىدە قىزاردى. قايسى قىز ماختىلىشنى ياقتۇرمايدۇ؟ ئۆزەمنىڭ ئۇنچىۋالا چىرايلىق ئەمەسلىكىمنى بىلىپ تۇرساممۇ ئىچ-ئىچىمدىن خوشال بولۇپ كېتىۋاتاتتىم.

--يۈرۈڭ، تاماققا بارايلى.—دېدىم ئۇنىڭ سۆزىنى بۆلۈپ.

--ھازىر تاماق يېسەك تېخى سەل بالدۇر. ئەگەر خالىسىڭىز سىزنى باشقا بىر يەرگە ئاپىراي، تاماق ۋاقتى بولغاندا قايتىپ كېلىپ تاماق يەيمىز. خاتىرجەم بولۇڭ، بۈگۈن ياتاق تاقاشتىن بۇرۇن سىزنى ياتىقىڭىزغا ئەكىلىپ قويىمەن.

--ۋاي، ئادەم قورقۇتماڭ، نەگە بارىمىز؟ ياتاق تاقاشقا يەنە سەككىز سائەت بار تېخى!

--چاقچاق قىلىپ قويدۇم. سىزنى بىر دۇكانغا ئاپىراي. بىردەمدىلا قايتىپ كېلىمىز.

--نېمە دۇكانغا؟--ھايران بولۇپ سورىدىم.

--بارغاندا بىلىسىز.

ئۇ گەپنى بەزىدە ئۇيغۇرچىگە يېقىنراق، بەزىدە ئۆزبېكچىلا، ئەگەر چۈشەنمىگۈدەك بولسام ئىنگلىزچە قىلاتتى. ئۇ مېنى زادى نەگە ئاپىرىدىغاندۇ؟ مېنى دۇكانغا ئاپىرىپ نېمە قىلار؟

تاكسىغا چىقتۇق، ئۇ تاكسى شوپۇرىغا مەكتىپىمىزگە يېقىنلا يەردىكى بىر كىتابخانىغا ئاپىرىپ قويۇشنى ئېيتتى.

--ئۇنچىلىك يەرگە مېڭىپ بارساقمۇ بولاتتىغۇ؟ بىكارلا ئىسراپچىلىق قىلىپ،--دېدىم مەن ئاغرىنىپ.

--ئوبدان ئايال بولغۇدەكسىز ھە؟ خېلى تېجەشلىك. شۇغىنىسى، سىز ھازىر شۇنچىلىك يولنى ماڭالامسىز؟ ھېلى مېنى قارغاپ كەتمەڭ يەنە.—ئۇنىڭ سۆزىنى ئاڭلاپ خىجىل بولغىنىمدىن بېشىمنى دەرھال دەرىزدە سىرتىغا بۇرىۋالدىم. تېخى 23ياشقىمۇ كىرمىدىم، ئوقۇش پۈتتۈرۈشۈمگە يەنە يېرىم يىلدىن كۆپرەك ۋاقىت بار، ئوقۇش پۈتتۈرگەندىن كېيىن ئاسپىرانتلىقتا ئوقۇش خىيالىم بار. ئايال بولۇش، توي قىلىش، دېگەنلەرنى خىيالىمغىمۇ كەلتۈرۈپ باقمىدىم. راستىمنى ئېيتسام خىيالىمغا كەلتۈرۈپ باقمىدىم، دېسەم بەلكىم بۇ سۆز بىر ئاز يالغان بولۇپ قېلىشى مۇمكىن. خىيالىمغا كەلتۈرۈپ باققان بولساممۇ، قورققۇم كېلەتتى، ھەقىقىي بەختنىڭ ماڭا نېسىپ بولۇشىغا ئىشەنگۈم كەلمەيتتى.

--كەلدۇق، قېنى چۈشۈڭ،--دېدى ئۇ ماڭا ماشىنا ئىشىكىنى ئېچىپ بېرىۋېتىپ. بۇ يەر مەكتىپىمىزگە يېقىنلا يەردە بولسىمۇ، بۇ تەرەپكە ئانچە جىق ئۆتمەيتتىم. چۈنكى بۇ ئەتراپتا ئاساسەن دېگۈدەك چەت ئەل ماللىرىنى ساتىدىغان دۇكانلار بولۇپ، دېسكوخانا ۋە مەيخانىلارمۇ خېلى جىق ئىدى. مەكتەپتىكى ئۇيغۇر قىزلارنىڭ ئاغزىدىن دائىملا دېگۈدەك مۇشۇ يەردىكى دېسكوخانىغا كەلگەنلىكى، چەت ئەللىك يىگىتلەر بىلەن تونۇشقانلىقى توغرىسىدىكى ھېكايىلەرنى ئاڭلاپ تۇراتتىم.

--جۈرۈڭ، بىز بۇياققا كىرىمىز،--دېدى ئۇ يول باشلاپ مېڭىۋېتىپ. بۇ يەردىن ئىلگىرى ماشىنىدا ئولتۇرۇپ بىر نەچچە قېتىم ئۆتۈپ باققان بولساممۇ بۈگۈنكىدەك سەپسېلىپ باقمىغان ئىكەنمەن، ھېچبولمىسا كېلىپ ساياھەت قىلىپ كېتىشكە ئەرزىگۈدەك جاي ئىكەن.

ئۇ مېنى باشلاپ ئازادە بىر كۇتۇپخانىغا ئېلىپ كىردى. زال ناھايىتى چوڭ بولۇپ ئۇ يەر بۇيەرلەردە كىچىك شىرەلەر قويۇلغان، كىشىلەر شىرە ئەتراپىدا چۆرىدەپ ئولتۇرۇپ، قولىدىكى كىتابنى كۆرگەچ قەھۋە ئىچىشىپ ئولتۇراتتى. كۇتۇپخانىنىڭ بىر تەرىپىدىكى تامغا يۆلەپ قويۇلغان جاھازىدا لىققىدە دېسكىلار قويۇغلۇق ئىدى.

--بۇ يەردە ئولتۇرۇڭ،--دېدى ئۇ مېنى دېسكىلارغا يېقىن قويۇلغان بىر شىرەگە باشلاپ،--مەن دېسكا كۆرەي.

--خېنىم، بىرەر نەرسە لازىممۇ؟--دېدى شۇئان بىر كۈتكۈچى قىز يېنىمىزدا پەيدا بولۇپ.

--ھە؟ ھە...ياق...،--ھودۇقۇپ نېمە دېيىشنى بىلەلمەي قالدىم.

--ماڭا بىر ئىستاكان يامايكا قەھۋەسى، بۇ خېنىمغا بىر ئىستاكان كاپۇچىنۇ ئەكىلىپ بېرىڭ، رەھمەت.—كۈتكۈچىنى كۆرۈپ يېنىمىزغا كەلگەن مۇرات مېنى قىيىن ئەھۋالدىن قۇتۇلدۇرۇپ قالدى.

كۈتكۈچى ئەكىلىپ بەرگەن قەھۋەنى ئىچكەچ، مۇرات ماڭا تۇتقۇزۇپ قويغان تاشكەنت شەھىرى تونۇشتۇرۇلغان رەسىملىك كىتابنى كۆرۈپ ئولتۇراتتىم، ئۇ مۈرەمگە بوش چەكتى:

--بۇ ياققا كېلىڭا!—ئۇنىڭ كەينىدىن ئەگىشىپ دېسكا سىناپ ئاڭلاپ باقىدىغان ئورۇنغا كەلدىم. ئۇ نائۈشنىكنى قۇلىقىمغا تاقاپ قويدى.

نائۈشنىكتىن مەن تولىمۇ ياقتۇرىدىغان ناخشا ئاۋازى كېلىۋاتاتتى:«Time to say goodbye» (خوشلىشىدىغان ۋاقىت كەلدى) ناخشا ئېيتقۇچى شۇنداق ياخشى ئېيتىۋەتكەنمۇ، ياكى دېسكا سۈپىتى ياخشىمۇ، ئىشقىلىپ شۇ دەقىقىدە دۇنيادا پەقەت مۇشۇ مۇزىكىنىڭ ئاۋازىلا باردەك، بۇنىڭدىن باشقا ھەممە نەرسە بوشلۇقتا لەيلەۋاتقاندەك بىلىنمەكتە ئىدى.

ناخشا تۈگىگەندە ئۇنىڭ يېنىمدا ماڭا قاراپ كۈلۈمسىرەپ تۇرغانلىقىنى بايقىدىم.

--كەچۈرۈڭ، ناخشا ئىچىگە كىرىپلا كېتىپتىمەن.—دېدىم خىجىل بولۇپ.

--ھېچقىسى يوق، ئەسلى يەنە بىر ناخشىمۇ ئاڭلاتماقچى ئىدىم. قارىغاندا ئۇنى بۈگۈن ئاڭلاتسام بولمىغۇدەك، كېيىنكى قېتىمدا ئاڭلىتارمەن. جۈرۈڭ، قەھۋە ئىچكەچ پاراڭلىشايلى.

ئۇنىڭ كەينىدىن ئەگىشىپ شىرەگە قايتىپ كەلدىم.

--سىزگە ئائىلەم ھەققىدە سۆزلەپ بەرسەم ئاڭلىغۇڭىز بارمۇ؟

--ماقۇل. قېنى سۆزلەڭ.

--دادام تەرەپ بوۋىلىرىم ئەسلى غۇلجىلىق ئىكەن. كېيىن ئۆزبېكىستانغا كۆچۈپ كەلگەن ئىكەن. ئانامنىڭ تېگى قەشقەردىن، ئاناملار خېلى بۇرۇنلا كۆچۈپ كەپتىكەن. ئانام تەرەپتىن ئۇلۇغ بوۋام بۇخاراغا دىنىي ئىلىم ئۆگىنىش ئۈچۈن كېلىپ كېيىن ئەندىجاندا تۇرۇپ قاپتىكەن. ئاتا-ئانام ئىككىسىلا ياخشى دىيانەتلىك ئائىلىدىن. ئۇلارنىڭ ماڭا بەكمۇ ئانا ۋەتىنىمىزدە تۇغۇلۇپ ئۆسكەن ئۇيغۇر قىزىنى ئېلىپ بەرگۈسى بار ئىدى...

--شۇنداقمۇ؟--دېدىم بوغۇزۇمدىكى قەھۋەنى يۇتۇشقا تىرىشىپ،--ماڭا بىرەرىنى تونۇشتۇرۇڭ، دېمەيدىغانسىز ھە؟

--ياقەي، مۇنداق دەپ قويۇۋاتىمەنغۇ!

ئۇ بىر ئاز خىيال سۈرۈپ جىم بولۇپ قالدى.

--دىلارە، سىز مېنى راستلا تونۇمىدىڭىزمۇ؟

ئو و~ئۇنداقتا سىز ئۇ مەكتەپتە ئۇقۇمايسىز شۇندقمۇ؟چۈنكى ئۇ مەكتەپتە ئۇيغۇرلار يوق ،ئەمما سىز  بېيجىڭدا كەنسىز_ھە؟مەنمۇ شۇ ~~

بەك يامان يەردە توختۇتۇپ قويۇپسىزغۇ بۇنى ئەمدى ئەتىگىچە ئويلاپ چڭقىدىغان بولدۇم
~

مەستۇرە بۇ سىزنىڭ ئىجادى تىمىڭىزمۇ؟
داۋامىغا شۇنداق قىزىقىۋاتىمەن ، داۋامىنى بەك سۇزۇۋەتمەي يوللاڭ ھە!

    ئوبدان ئويلىشىڭ،ئۇ سىزنىڭ تونۇشىڭىزكەن...
                    ئاخىرىنى تېزراق ئەۋەتىڭ كەچتە دەرستىن چۈشۈپلا ئوقۇيمەن...