بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئاي بەرگى تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2016-4-26 22:44
بىر پاچە سۈرەت،
رامكا ئىچىدە كۈلۈپ تۇرىدۇ،
بىرجۈپ كۆزلىرى يىنىپ تۇرىدۇ،
سۇمبۇل چاچلىرى ،
قارا قاشلىرى ،
يەلكىسىنى يىپىپ تۇرىدۇ،
كۆڭلۈم سىزىپ تۇرىدۇ،
ماڭا ئوغىرلىقچە قارايدۇ،
يالغۇزلۇقىمنى تاماششا قىلىدۇ،
قەلەم تۇتقان بارماقلىرىمغا قارايدۇ،
قىلىقلىرىمنى دورايدۇ .
كەچ گۇگۇم پەيتىدە ،
رەسىمنى قولومغا ئالىمەن ،
كۆزلىرىنى كۆزلىرىمگە ئۇدۇل تۇتىمەن ،
ماڭا قانغۇچە قارىۋالسۇن دەيمەن ،
كۆزلىرىمنىڭ تىگىدىن ،
لەۋلىرىمنىڭ قىرىدىن ،
ئەلەملىرىمنى كۆرىۋالسۇن دەيمەن،
ئۆزىنىلا سۆيگىنىمنى ،
بارلىقىمنى بەرگىنىمنى ،
ئۈن تىنسىز كۈتكىنىمنى ،
تەشنالىق بىلەن كۈتكىنىمنى ،
سىغىنىش بىلەن يوللىرىغا تەلمۈرگىنىمنى ،
بىرەر پارچە خەت ئۇچۇرىغا زارىققىنىمنى ،
كۆزلىرىمگە قاراپ بىلسىكەن دەيمەن،
كۆزلىرىمدىن يامغۇر تامچىلايدۇ،
مەڭزىمنى بويلاپ ئىقىپ كىتىدۇ ،
ئەمما
يۈرىكىمگە يىڭى ھەسرەت سىلىپ كىتىدۇ،
قانلىرىم كۈۋەجەيدۇ ،
يۈرىكىم كۆكرەكلىرىمگە تىپىدۇ،
ئەلەم بىلەن سوقىدۇ ،
سىغىنشنىڭ دەھشىتى…،
ساراڭ بولاي دىدىم ،
رەسىمىڭنى تۇتماي دىدىم،
لىكىن مىنى كۆرەلمەي ،
ماڭا ئوخشاش قىينىلىشىڭدىن ،
ياش تۆكۈشىڭدىن ئەنسىرىدىم …
ئىھ بىر پارچە سۈرەت …،
زوھرا.
20-ئاپرىل سانجۇ
|