بەخىت قوينىدا (ئۆزخان)

ئۆزخان

  ئايالىم كەتكىلىمۇ بىر ھەپتە بولدى. ئۇنى قاپتۇرۇپ كەلگۈم بار ئىدى. بىرنچى كۈنى ئىرەن قىلمىدىم. ئىككىنچى كۈنى ئەمدىلا بىر كۈن بولدىغۇ دىدىم. ئۈچىنچى كۈنى بۈگۈن بارسام قېينىئانام مانا ئەمەسمۇ دەپ كۈلىدۇ دىدىم. تۆتىنچى كۈنى بىر كۈن سەۋىر قىلاي دىدىم بەشىنچى كۈنى ئالدىراش بولۇپ ۋاقىت چىقىرالمىدىم. ئالتىنچى كۈنى ئاينۇر بىلەن كۆرۈشۈپ كۈننى كەچ قىلدىم. يەتتنچى كۈنى بويتاقلىقمۇ بوپ قويامدۇ نىمە دىدىم. ئەمما ئۆيدىن بوران ئۇچقىنى ئۇچقان ئىدى. مۇشۇ بىر ھەپتە ئىچىدە قالايمىقان تاشلاپ قويغان كىيملىرىم سۇپىنى بىر ئالدى. ئايالىم يۇيۇپ قويغان چىنە-قوشۇقلارنى بىردىن ئېلىپ ئىشلىتىپ تۈگەتتىم. كۆينەكلىرىمنىڭ ياقىلىرى كىرلەشتى. نىمىشقىدۇر ھازىر ياز پەسلى بولسىمۇ ئۆي بىر خىل سوغۇق تۇراتتى. ھويلىدىكى ئۈرۈككە قونۇۋالغان قۇشقاچلار بۇ پەرىشانلىقىمىنىڭ ئەكىسچە توختىماستىن ۋىچىرلىشىپ ھويلىنى ئاۋات قىلاتتى. ساقاللىرىم ئۆسۈپ كەتتى. بەزى كۈنلىرى ئىشتىن قايتىپ كېلىپ بالدۇرلا يېتىۋالساممۇ تاكى يېرىم كېچە بولماي تۇرۇپ ئۇيقۇم كەلمەيتى. ئىدارىدىكىلەرمۇ ئارقامدىن كۇسۇرلىشىدىغان بولدى. ئاينۇر تېخىمۇ ئاكىتىپ بولۇپ كەتتى. ئۇنىڭدىن قېچىپمۇ قېچىپ بولالمىدىم. ھېلىمۇ ياخشى ئىچىملىك چېكىملىككە ئارلىشىپ قالماپتىمەن، بولمىسا ئەتراپىمدىكى ھاراق-تاماكا دۇكانلىرىنىڭ سودىسىنى بىراقلا ئاشۇرىۋىتەركەنمەن دەپ ئويلاپ قالدىم.
بىر كۈنى ئەتتىگەندە بىر بېسىپ ئىككى بېسىپ قېينىئاتامنىڭ ئۆيىگە قەدەم باستىم. ئۇلارنى ئۇرۇپ-تىللاپ كېتەرمۇ دەپقۇ قورىقمايمەن ئەمما-زە يۈزۈم سەل قىزىرىدىغان بولدى-دە. لىكىن يەنە بىر دەم ماڭغاندىن كىيىن بۇ خىيالىمدىن دەرھال ياندىم . ئالدىدا يۈزۈم قىزىرىشقا تېگىشلىك ئادەم ئەڭ ئالدى بىلەن ئايالىم بولىشى كېرەك. توۋا مەن ئاينۇرغا نىمشقا شۇنچە بېرىلگەندىمەن. توغرا تەقدىر بىزگە باشتىلا پۇرسەت بەرگەن، بىز ئۆزىمىز چىڭ تۇتمىغان، قەدىرلىمىگەن ، مانا ئەمدى بۇ پۇرسەت. مەريەمگۈل ئىككىمىزگە بېرىلدى. ئەجىبا ئۇ ئاينۇرغا ئوخشاش چىرايلىق بولمىغانلىقى ئۈچۈنلا مۇشۇنداق تەقدىرگە ئۇچرىشى كېرەكمۇ؟ توغرا ئۇ ئاينۇرغا ئوخشاش مەندە بار دەسىمنىڭ ھەممسى مۇشۇ دەپ ياسىنىپ تارىنىپ كوچىغا چىقالمايدۇ. ناز—خۇلۇق جەھەتتىمۇ ئاينۇرغا يەتمەيدۇ. ئەمما ئۆي باشقۇرۇش، ۋە باشقا جەھەتتە ئۇنىڭدىن ئېشىپ چۈشىدۇ. تۇرمۇشتىكى كۆز قاراش جەھەتتە ئاينۇر ئۇنىڭغا يەتمەيدۇ. ئاينۇر شوخ ھەم تەنتەك ، مەريەمگۈل چوڭ سۈپەت نازاكەتلىك. ۋاي خۇدايىم ئەگەر باشقا بىرى ماڭا بۇ گەپلەرنى قىلغان بولسا قايىل بولماستىم ئەمما بۇ گەپلەر ھازىر ئۆز ئاغزىمدىن چىقىۋاتىدۇ. ئۇنىڭ ئۈستىگە مەنمۇ ھەممە ئەرلەرگە ئوخشاشلا ئۇ ئىككىسنى سېلىشتۇرىۋاتاتتىم. مەن كاللامنى قاتتىق سىلكىۋەتتىم. نىمانداق ئېغى بار ، بېغى يوق خىياللارنى جىق قىلىدىغاندىمەن.
قېينىئاتامنىڭ ئۆيىدىن پۇتۇمنى ئېلىۋاتقان چېغىمدا باشقىچە بىر ئىللىق سىزىم يۈرىكىمنى ئەسىر قىلىۋالىدى شۇنداقلا يەنە خىجىللىق تۇيغۇسىمۇ يوق ئەمەس ئىدى. قېينىئانام مېنى خۇددى بۇرۇنقىدەكلا ئىللىق قارشى ئالدى. خۇددى بۇرۇنقىدەكلا كۆرپىگە باشلىدى. خۇددى بۇرۇنقىدەكلا ئۆيدە بارنىڭ ھەممىنى داستىخانغا تىزدى. ھەممە ئىش خۇددى بۇرۇنقىدەك، بۇ يەردە بۇرۇنقىغا ئوخشىماي قالغىنى پەقەت مەن بىرلا..
ئايالىم كۆرۈنمەيتى.
- مەريەمگۈل ناھېيلىك دوختۇرخانىغا كەتكەن،-دىدى قېينىئانام،
-نىمىشقا ، قاچان؟- مەن ئۇنى بىرسىنى يوقلىغىلى كەتكەنمىكىن دەپ ئويلىغاندىم. ئەمما قېينىئانام مېنى ھەيران قالدۇردى.
- بويىدىن ئاجراپ كەتكەندە ئىچكى ئەزالىرىدا سەل پەل زەخمىلىنىش كۆرۈلگەن ئىكەن، شۇنىڭغا بىر نەچچە كۈن داۋالىناي دەپ....
مەن نىمىشقا بۇنچە چوڭ ئىشتىن بىخەۋەر قالغاندىمەن. ئۆمرۈمگە كېلىپ بىر كىشى ئالدىدا ھازىرقىدەك خىجالەتتە قالغىنىم يادىمدا يوق. قېينىئانامنىڭ ھەر قانچە تۇتۇشلىرىغا قېينىئاتامنىڭ بىردەم ئولتۇرۇپ تاماق يەپ مېڭىڭ دىيشلىرىگە قارىماستىن ئالدىراپ يېنىپ چىقىپ دوختۇرخانىغا چاپتىم. ھېلىمۇ بۇ كىچىككىنە بىر ناھېيە بولغىنى، خېلى چوڭلا بىر ئىشنى ئاڭلىماپتىمەن. مەريەمنىڭ تالا -تۈزگە چىققىنىنى كۆرمىسەم ئۆيدىن تالاغا چىقماي ياتقان ئوخشايدۇ دەپ ئويلاپتىمەن. قارىغاندا تۇرمۇش ئىشىدا مەن تېخى بالىكەنمەن-دە. لىكىن قىزىق يېرى ئۇنىڭ قايسى ياتاقتا ئىكەنلىكىنى سورىۋالماي چاتاق قىپتىمەن. ئەمدى باشقىلاردىن سوراشقا توغرا كەلدى. ...
...مەن ئاخىرى ئۇنى تاپتىم. ئۇ كارۋىتىنىڭ بېشىدىكى چىراقنى ياندۇرۇپ قويۇپ پۈتۈن دىھقىتى بىلەن كىتاپ ئوقۇغىلى تۇرۇپتۇ. مەن ئۇنىڭ بۇ ھالىتىنى بىر نەپىس سۈرەتكە ئوخشاتتىم. كېسەلخانا ئىشكىگە يۆلىنىپ تۇرۇپ ئۇنىڭ بۇ يېقىملىق ھالىتىنى بىر پەس تاماشا قىلدىم.
ئۇ تۇيۇقسىز بېشىنى كۆتۈرۈپ مېنى كۆرۈپ قالدى. خۇددى ھېچنىمە بولمىغان ئادەمدەك چاققانلا ئورنىدىن تۇرۇپ ئالدىمغا كەلدى. مەنمۇ ئۇنىڭ ئالدىغا باردىم.
-ياخشى تۇرىۋاتامسىز؟ -بۇ مېنىڭ تۇنجى سالام سۆزۈم بولدى.
-كەلدىڭىزمۇ؟-بۇ ئۇنىڭ جاۋابى بولدى. مەن شۇ ھامان يەنە خىيالغا پاتتىم. مەن كېسەل كارۋىتىدا ياتقان ئادەمدىن ياخشى تۇرىۋاتامسىز دەپ سوردىم. بۇ بىر ھېساپتا ئىككىمىزنىڭ ئارلىقىدا سەل ئارلىق بار دىگەن گەپ بولدى. ئەمما ئۇ پەقەت بىرلا ئېغىز گەپ بىلەن ئارلىقىمىزدىكى ھاڭنى يوق قىلىۋەتتى. مەن گەپ -سۆز قىلماستىن ئۇنى چىڭ قۇچاقلىۋالدىم.
-ئۇنداق قىلماڭ باشقىلار كىرىپ قالسا سەت بولىدۇ،-دىدى ئۇ مۈرەمدىن بوش ئىتتىرىپ،
- كىرسە كىرمەمدۇ؟-دىدىم ئۇنىڭ چاچلىرىنى ھېدىلاپ تۇرۇپ،- دۇنيادا باشقىلاردىن قورقۇپلا ياشامدۇق؟- ئارقىدىنلا ھەر ئىككىمىز جىمىپ كەتتۇق . توغرا مەن ئەزەلدىن باشقىلارنىڭ گەپ-سۆزىدىن قورقمىغان شوڭا ئىككى قات ئايالىم كۆز ئالدىمدا تۇرسىمۇ باشقىلارنىڭ ئارقىسىدىن كەتتىم. مەن تۇيۇقسىزلا ئۇنىڭ ئىسەدەۋاتقانلىقىنى سەزدىم. مەن ئاستا شىۋىرلىدىم.
-مەريەمگۈل مېنى...؟
- بولدى، گەپ قىلماڭ،- ئۇ قولى ئاغزىمنى ئېتىۋالدى،- ئۆتكەن ئىشلار بىر قاباھەتلىك چۈش، بىر يارام تۇلپار بىر قېتىم مۆدۈردى شۇ. نىمە بولاتتى. مەن شۇ تاپتا ئۇنىڭ ئالدىدا تىزلىنىشقىمۇ رازى ئىدىم. ئەمما ئەرلىك غۇرۇرۇم ئۈستۈن كېلىپ ئۇنداق قىلغۇزمىدى.
- بۇ يەرگە كەلگىلى نەچچە كۈن بولدى،-دىدىم كارۋاتتا ئۇنىڭغا ياندىشىپ ئولتۇرۋىتىپ،
-قاراڭ، بۇ بەك ياخشى كىتاپكەن. قولۇمغا بىر ئېلىپلا ئاخىرىغىچە ئوقۇپ چىقتىم،-دىدى ئۇ گېپىمنى ئاڭلىمىغاندەك قولىدىكى كىتاپنى ماڭا سۇنۇپ. مەن شۇ چاغدا ياتاقنى ماڭا تولىمۇ تونۇش بىر ئىللىق ھارارەتنىڭ قاپلىغانلىقىنى سەزدىم. ئۇنىڭ قولىدىكىسى مۇھەممەد ئېلى ھېلىمنىڭ ‹‹ ئارمان›› ناملىق رومانى ئىدى. مەن ئۇ كىتاپنى بىر نەچچە قېتىم ئوقۇغان. ئۇنىڭدا ئالى مەكتەپتە بىللە ئوقۇغان بىر جۈپ قىز-يىگىتنىڭ تەسىرلىك ۋە ئېچىنىشلىق مۇھەببەت كەچۈرمىشلىرى سۆزلىنەتتى. قىز تاكى ئاخىرىقى نەپەسلىرىگىچە يىگىتكە بولغان ساداقىتىدىن يانمايتى. مەن نىمە دىيىشنى نىمە قىلىشنى زادىلا بىلمەي قالدىم.
-ئۆزۈڭ يالغۇزمۇ ؟
-ياق،-دىدى ئۇ،-سىڭلىم بىلەن كەلگەن. ئۇ ھېساۋات قىلىغىلى چىقىپ كەتتى.
-قايتىش ئۈچۈنمۇ ؟-دىدىم.
-قايتىپ كېتەيلى،-دىدى ئۇ كۈلۈپ تۇرۇپ،-بۇ يەردە يالغۇز يېتىپ بەكلا زىرىكىپ كەتتىم. بۇ چاغدا ئۇنىڭ سىڭلىسى رەنا مۇ كىردى ۋە مېنى كۆرۈپ سۇسقىنە سالام قىلدى. دوختۇرخانىدىن يېنىپ چىقتۇق. چۈشتىن كىيىنكى قوياش ئاسماندا كۈلۈپ تۇراتتى. دوختۇرخانا ئىچىدە ئۇيان-بۇيان مېڭىۋاتقانلار، گۈللۈك ۋە مەنزىرە دەرەخلىر ئاستىغا ئەدىياللارنى سېلىپ پاراڭ سېلىشىۋاتقانلار خېلى كۆپ ئىدى. بەزىدە يارىشىملىق ئاق خالات كىيگەن چىرايلىق سېستىرا قىزلارمۇ ئۇ بىنادىن بۇ بىناغا كىرىپ-چىقىپ تۇراتتى.
-بىردەم بازار ئايلىنامدۇق،-دىۋىدىم. ئۇ قوشۇلمىدى.
-قولىمىزدا بۇلار تۇرسا...
-ئەمسە ئۇنى ئۆيگە ئاپپىرىۋىتىپ ئاندىن ئاندىن ئايلىنايلى. ئۇ كۈلۈپ تۇرۇپ بېشىنى لىڭشىتتى. مەن بىردىنلا يەڭگىللەپ قالدىم. بىردىنلا كۆز ئالدىمدا ئاينۇرنىڭ سىماسى پەيدا بولدى. مەن ئۇنى كاللامدىن قوغلاپ چىقىرىشىم كېرەك ئىدى. بىز تاكسىيغا چىقتۇق.
-نۇرلۇق يولىغا ،-دىدىم شوپۇرغا قېينىئاتامنىڭ ئۆيى شۇ يەردە ئىدى.
- ياق ئۇستام. يېڭى بازار يولىغا،-دىدى ئايالىم.
-قايسىڭلارنىڭ گېپى راست،-دىدى 40 ياشلاردىكى سەل سىمزرەك، يارىشىملىق دوپپا كىيۋالغان شوپۇر ئارقىسىغا قاراپ،
-ئۇستام ئايالىمنىڭ گېپى راست ،-دىدىم بىزنى يېڭى بازار يولىغا ئاپپىرىپ قويۇڭ. رەنا گەپ-سۆز قىلمىدى. ئۇنىڭ مەندىن ئوبدانلا رەنجىگەنلىكى چىرايىدىنلا مانا مەن دەپ چىقىپ تۇراتتى. مىڭ قىلسا قېرىنداش-تە. ئۇ ئاچىسىنىڭ ئەلەملىرىگە چىدىمىغان ئوخشايدۇ.
شوپۇر بېشىنى مەنىلىك لىڭشىشتىپ تاكسىنى ھەيدىدى. ئەمما مېنىڭچە ئۇ ھازىر ئايالىمنى يامانلاپ ئاتا-ئانىسنىڭ ئۆيىگە ماڭدى دەپ ئويلاپ قالغان بولىشى مۆمكىن ئىدى.
... بىز رەنانى قېينىئاتاملار ئولتۇرۇشلۇق قورۇغا ماڭىدىغان دوقمۇشقا چۈشۈرۈپ قويۇپ ئاندىن ئۆيگە ماڭدۇق.  شۇ تاپتا ئۆيدىكى قالايمىقانچىلىقنى ئويلاپ ئايالىمدىن سەل خىجىل بولۇپ قالدىم. ئەمما ئۇ چاندرۇمايلا ئۆيلەرنى بىردەمدىلا يىغىشتۇرۇپ ئەسلىدىكى رەتلىك، ئازادە ھالىتىگە ئەكىلىپ بولدى.
-بازارغا چىقايلىمۇ ؟-دىدىم ئاستاغىنە،
-ئاناملارنىڭكىگە بېرىپ ئۇلارنى خۇش قىلىۋىتەيلى،-دىدى مەريەمگۈل. مەن ئۇنى قېينىئاناملارنى دەۋاتىدۇ دەپ ئويلىغاندىم، ئەمما خاتالىشپتىمەن. بىز ئانامنىڭ ئۆيىگە باردۇق. ئانامنىڭ ئۆيى كونا شەھەر رايونىدىكى مەھەللىمىزدە بولۇپ ئون مىنۇتقا قالمايلا بېرىپ بولاتتۇق.
ئانام مەريەمگۈلنى باغرىغا بېسىپ يىغلاپ كەتتى. ماڭا بولسا قاراپمۇ قويمىدى. كەچتە:
- بۈگۈن ئاخشام مەن بىلەن يېتىڭ قىزىم،-دەپ ئۇنى ئېلىپ قالدى. ئەسلىدە ماڭا سەن بۈگۈنمۇ ئۆزۈڭ يالغۇز قايىت دىمەكچى بولىش مۆمكىن ئەمما ئاغزىن ئۆمەللەپ بولۇپ توختىۋالدى. مەن ئۇنىڭ مېنى تىللىغان تەقدىردىمۇ بىر نەچچە ئېغىز گېپىنى ئاڭلاشنى خالايتىم. ئەمما ئانام ماڭا گەپ قىلىشنىمۇ ھار ئالدى.
ئۆيگە قايتىۋاتىمەن. تاكسىيغىمۇ چىقماي پىيادە ماڭدىم. بىر خىل مەمنۇنلۇق ۋۇجۇدۇمنى ئەسىر قىلاتتى. ھەر كۈنى ئۇچرىشپ ھەر كۈنى كۆرۈپ تۇرىدىغان شۇ مەنزىرە بۈگۈن كۆزۈمگە باشقىچىلا يېقىملىق كۆرۈنمەكتە. كىشىلەر ئالدىراش ئۇياقتىنق-بۇياققا ماڭماقتا. ماشىنىلار غۇيۇلدايدۇ. ئاندا ساندا جۈپ بولۇشۇپ كېتىۋاتقانلارمۇ كۆزۈمگە چېلىقىۋاتىدۇ. خيالىم بىردىنلا مەريەمگۈل بىلەن ئارلىشىپ يۈرگەن چاغلارغا كەتتى. ئەمەلىيەتتىغۇ بىز دىگۈدەك ئارلاشقانمۇ ئەمەس. بىز ھاممامنىڭ تونۇشتۇرىشى بىلەن توي قىلغان . تويدىن بۇرۇن. بولسا بىر نەچچە قېتىم كۆرۈشكەن ۋە خۇددى رەسمىيەت يۈزىسىدىن قىلغاندەكلا بىر نەچچە قېتىم ناھېينىڭ سانائەت رايونىغا يېڭىدىن سېلىغان باغچىسغا بارغاندۇق . ئۇرۇق-تۇققانلار بولمامدۇ. .‹‹ ۋاي ئاينۇر توي قىلدى. سەن قىلمامسەن، ئارقىدا قالساڭ خەقلەر مانا ئەمەسمۇ چىدىماپتۇ. دىمەمدۇ››
دىيىشىپ خۇددى يۇقىرىدىن تىز توي قىلمىساڭ ئاتىمىز دەپ ئۇختۇرۇش كەلگەندەكلا تويىمىزنى قىلىۋەتكەندى. لىكىن ئويلاپ باقسام ئۇلارمۇ يامان قىلماپتۇ. ئەمەلىيەتتە بۇ قېتىمقى نىكاھتىن راستىنلا بەختىم كەلگەندى. ئەمما مۇشۇ ئاينۇر دىگەن تۈلكە قاچان پەيدا بولدى. شۇ كۈندىن باشلاپ تۇرمۇشۇم قالايمىقان بولۇپ كەتتى.
مەن دەل ئاينۇرنى تىللاپ پوسكايتىۋاتقان چاغدا تىلفۇنۇم سايرىدى. ئېلىپ قارىۋىدىم . ئاينۇر ئىكەن.


... دوستلار داۋامى ئىنكاس شەكلىدە داۋاملىق يوللىنىدۇ.

ئاي بەرگى

ياخشى داۋاملىشىۋاتىدۇ.ئەرلەردىكى مەيدانى يوق تۇتۇرۇقسىزلىقنى ياخشى ئېچىپ بېرىۋاتىسىز.

ئاتىكەم

بۇ ئاينۇر دىگەن يۈزى قىلىن نىمانداق بولدى قىلمايدىغاندۇ  ؟

ئۆزخان

  -نەدە سەن؟-دىدى ئۇ،- نىمە ئىشلار بىلەن ئالدىراش؟
-ئۆيگە كېتىۋاتىمەن،-دىدىم خوشياقمىغان ھالدا.
-كونا جايدا ساقلايمەن،-دىدى ئۇ ،-تىزرەك كېلەرسەن جۇمۇ،-ئۇ جاۋابىمنىمۇ كۈتمەستىن تىلفۇننى قويىۋەتتى. بۇمۇ بولدى دىدىم ئىچىمدە . ئەمدى بۇ ئۇزۇنغا سوزۇلغان مۇھەببەت ھېكايىسىنى ئاخىرلاشتۇردىغان ۋاقىتىمۇ بولغاندى. مەن بىر بېسىپ ئىككى بېسىپ ‹‹ كونا جاي›› ماڭدىم. نىمىشقىدۇر بۇ كونا جاي ئەمدى كۆزۈمگە بىر نەچچە ئاي بۇرۇنقىدەك ئۇنچە ئىللق كۆرۈنمەيتى. خۇددى ئامرىكا كىنولىرىدىكى كۆرنۈشلەرنى ئەسلىتىدىغان بۇ يەر شەھەرنىڭ غەرب تەرىپىدىكى سانائەت رايونى بولۇپ ئەسلىدە ئىگىز-پەس سۇلۇق يەر ئىدى . يېقنقى بىر نەچچە يىلدىن بىرى ھۆكۈمەت كۆپلەپ مەبلەغ سېلىپ بۇ يەرنى شەھەر رايونىدىنمۇ چوڭراق بولغان باغچىغا ئايلاندۇرغاندى. تېخى ئادەملەر كۆچۈپ كەلمىگەن رەت-رەت بىنالار. فونتانلار. ھەر خىل گۈل-گىياھلار، ئىگىز-پەس مەنزىرە دەرەخلىرى، ياپيېشىل چىملىقلار بولۇپ بۇ يەرنى بەئەينى بىر سۈرەت دىيىشكە بولاتتى. مەن ئىزچىل تىلغا ئېلىۋاتقان بۇ كونا جاي بولسا مۇ باغچىنىڭ غەرىپ تەرىپى بولۇپ بۇ يەرگە ئاساسەن ئادەملەر كەلمەيتى. ئاندا -ساندا قىز-يىگىتلەرنىڭ كېلىدىغىنىنى ھېساپقا ئالمىغاندا ئاينۇر ئىككىمىز ئۈچۈنلا ياسالغان شادلىق باغچىسى دىيىشكە بولاتتى.
بۇ قېتىم مەن ئاينۇردىن بۇرۇن كەلگەندىم . بۇندىن بۇرۇن بولسا دائىم ئۇ بۇرۇن كېلىپ مېنى ساقلاپ تۇراتتى. مەن ھەر قېتىم ئۇنىڭ تەقەززار بولۇپ كەتكەن ھالىتىنى كۆرەتتىم. ئەمما نىمىشقىدۇر ئۇ بۇ قېتىم كېچىككەن ئىدى.
قاراڭغۇ چۈشۈشكە باشلىدى. بىر دەمدىن كىينلا ئەتراپتىكى مەنزىرە چىراقلىرى يېنىپ بۇ يەرنى يەنىمۇ رومانتىك ھالەتكە كەلتۈرەتتى. لىكىن مېنىڭ ھازىر بۇ مەنزىرىلەرگە زادىلا زوقۇم يوق ئىدى. ئىچىمدىكى گەپلەرنى ئىزتىراپلىرىمنى ئاينۇرغا دەۋەتىپ بىردىنلا يەڭگىللەپ كەتسەم ئۇنىڭدىن كىيىن ئۇ تۇرمۇشۇمدىن يوقالسا ، مەن مەريەمگۈلنىڭ قېشىغا قايتىپ بارسام . مانا بۇلار مېنىڭ ھازىرقى خىيالىم ئىدى.
مېنى ئۇزۇن ساقلاتمايلا ئۇمۇ كەلدى. مەن يىراقتىنلا ئۇنىڭ ئۇنىڭ تىزىنىمۇ پاپمىغان بەدىنىگە چىپپىدە كەلگەن قىزىل كۆينىكى، ئىگىز پاشنىلىق ئايىغى، يەلكىسىگە چۈشۈپ تۇرغان چاچلىرىغا دىھقەت قىلدىم. ئۇ ئالدىمغا كەلگەندىن كىيىن بولسا  ياسالغان كىرپىكلىرى، بولۇشىغا گىرىم قىلىنغان چىرايىغا ۋە ئويماقتەك ئېغىزىغا دىھقەت قىلىدىم.
ئۇ كېلىپلا باغرىنى ئېچىپ مېنى قۇچاقلىدى. ئەمما مېنىڭ بۇتتەك قېتىپ تۇرغىنىمنى كۆرۈپ ئاستا ئاجراپ كۆزۈمگە قاراپ تۇرۇپ سوردى.
-بۈگۈن نىمە بولدى؟
-ھېچنىمە،-دىدىم. سوغۇقلا.
-بولدى. مەندىن يوشۇرىمەن دىمە، ئايالىڭنى يەنە ئەكىلىۋالغانلىقىڭنى بىلىمەن.،-دىدى ئۇ كىنايە قىلىۋاتقاندەك بىر خىل ئاھاڭدا.
-بۇ ئىشقا تېخى ساق ئىككى سائەتمۇ بولمىغان تۇرسا ، قاچانلاردا بىلىپ بولدۇڭ؟-مەن ھەيرانلىقىمنى يوشۇرالمىغاندىم.
-بىلمەمسەن،-دىدى ئۇ سوغۇق كۈلۈپ ،-بۇ دىگەن ئۇچۇر دەۋرى.
- شۇ ئۇچۇر دەۋرىڭدىن ئايلىناي،-دىدىم ئىچىمدە. ئەمەلىيەتتە بولسا،- راستلا شۇنداقكەن،-دىدىم.
-كەيپىياتىمنى شۇنداق ئۇچۇرىۋاتقان بولساڭمۇ ساڭا دەيدىغان بىر خۇشخەۋىرىم بار،-دىدى ئۇ،-ماڭا ئۇ ياقتا بىردەم ئولتۇرايلى. ئۇ قولىغا بىر تال گېزىتىنى ئېلىپ بىر تال مەنزىرە دەرىخى ئاستىدىكى ئورۇندۇققا قاراپ ماڭدى. بىز ئورۇندۇقتا يانمۇ-يان ئولتۇردۇق. ئارىنى بىر خىل ئوڭايسىز جىمجىتلىق قاپلىغاندى.
-گەپ قىلمايسەنغۇ،-دىدى ئۇ ،-بىلسەم بىلمىسەم ماڭا دەيدىغان گېپىڭ بار ھەقىچان.
-ئەمدى بولدى. قىلايلى،- دىدىم ئالدىمدىكى ياپيېشىل چىملىققا قاراپ تۇرۇپ،
- نىمشقا ،-دىدى ئۇ بىر ئوبدان كېتىۋاتىمىزغۇ؟
-ساڭا شۇنداق تۇيۇلىدىغاندۇ؟ لىكن مەن چارچاپ كەتتىم. مېنىڭ يەنىلا ئائىلەمنى ساقلاپ قالغۇم بار،-دىۋىدىم ئۇ خۇددى ئوتتەك بىر يۇمۇر ئاڭلغاندەك قاقاقلاپ كۈلۈپ كەتتى.
-سەن ئەسلى ئارتىس بولساڭ بولاتتىكەن. زايا كېتىپسەن ئەمەسمۇ؟-دىدى ئۇ كۈلكىدىن توختاپ.
-مەن راست دەۋاتىمەن،-دىدىم. ئۇنىڭغا لەپپىدە قاراپ،-ئەمدى سەنم ئۆز تۇرمۇشۇڭنى ئويلاشساڭ ياخشى بولاتتى.
-مەندىن ئەنسىرىمىسەڭمۇ بولىدۇ،-دىدى ئۇ،- قانداق قىلىشنى ئوبدان بىلىمەن.
-ئۇنداقتا ساڭا رەھمەت،-دىدىم ئورنۇمدىن تۇرۇپ، -بىز مۇشۇ يەردە خوشلىشايلى،
ئۇ ئولتۇرغان جايىدىن مىدىرلاپمۇ قويمىدى.
-سەل ئالدىراپ قالغانلىقىڭنى ھېس قىلمىدىڭمۇ؟
-ياق،-دىدىم،- مېنىڭچە ھازىر دەل ۋاختى.
-بۇنىڭغا بىر قاراپ باقساڭ ئۇنداق ئەمەسلىكىنى بىلىسەن،-دىدى ئۇ بىر پارچە قەغەزنى تەڭلەپ،-تۇتە ، كۆرۈپ باق.
-نىمە بۇ؟-ئەنسىز بىر خىيال كاللامدىن لىپلا قىلىپ ئۆتۈپ كەتتى.
-دوختۇرخانىنىڭ دىئاگىنوز قەغىزى، بىر بالىغا ئاتا بولىدىغان بولدۇڭ،-ئۇ ئورندىن تۇرۇپ چوڭقۇر ئۇھ تارىتتى.
-ياق ،-دىدىم،-ھەيرانلىقىمنى يوشۇرالماي،-بۇ ...قانداق بولۇپ...
-نىمانداق تىلىڭنى چاينايسەن،-دىدى ئۇ مەسخىرىلىك كۈلۈپ، بىز تېرىدۇق. ئۇ ئۈندى شۇ. ھازىر ئۈچ ئايلىق بولدى.
كاللام پىرقىراپ كەتتى. ھامان مۇشۇنداق ئىش چىقدىغانلىقىنى بىلەتتىم. شۇنداق تۇرۇپ نىمشقا بۇ خاتالىققا يول قويغاندىمەن.
-سەن باشتىلا بىلگەنمدىڭ؟-دىدىم بىر دەمدىن كىيىن ئېسىمگە كېلىپ.
-ياق تېخى بۈگۈنلا بىلدىم،-دىدى ئۇ كۈلۈپ تۇرۇپ. نىمانداق خۇدۇڭنى يوقىتىدىغاندەك قىلىپ كېتىسەن؟
-ئەمدى قانداق قىلماقچى؟ -ئاۋازىم تىتىرەپ كەتتى.
-خاتىرجەم بول. ساڭا ئېسىلىۋالمايمەن. ئەمما مەن بىلەن دائىم كۆرۈشۈپ تۇرساڭلا بولدى. باشقا تەلىپىم يوق،-ئۇ ئەتراپىمنى بىر ئايلىنىپ چىقىتى.
-ئۇنداقتا ...
-سەن غەم قىلمىساڭمۇ بولىدۇ. مەلۇم ۋاقىتتا بىر تەرەپ قىلىمەن . ماڭىمۇ يۈز كېرەك. لىكىن يەنە بىر يولمۇ بار. ئىككىمىز يارىشىۋالساقمۇ بولىدۇ.
-مەن بىر نەچچە كۈن ئويلىنىپ باقاي،-دىدىم بىردىنلا يېلىم چىقىپ چۈنكى ھازىرلا گەپنى كېسىۋەتسەم ئىككى پۇتۇم بىر ئۆتۈككە تىقىلاتتى.
-بولىدۇ. خالىغانچە ئويلانغىن. ئەمما تىلفۇنۇڭ ھەر ۋاقىت ئوچۇق تۇرسۇن. مەن خالىغان چاغدا ئاۋازىڭنى ئاڭلاپ تۇراي،-دىدى ئۇ ، خاتىرجەم بول خىزمەت ۋاقتىڭدا ھەم ئەتتىگەن-كەچتىمۇ تىلفۇن قىلمايمەن. سېنى ئوسال قىلغۇم يوق،- ئۇ بۇ گەپلەرنى شۇنچە ھېسياتلىق يېقىملىق دەۋاتقان بولسىمۇ زادىلا كاللامغا كىرمەيۋاتاتتى. بۇ كونا جايدىن تۇنجى قېتىم سالپىيىپ ياندىم. ئۆيگە كېلىپ ئۆزۈمنى كارۋاتقا تاشلاپ خىيالغا كەتتىم. ئۇنىڭدىن قۇتۇلۇشنى ئەمدىلا ئويلاۋاتسام ئۇ ئەڭ ئۈنۈملۈك كوزىرىنى ئىشقا سالدى. ئەمدى قانداق قىلىشىم كېرەكتۇ؟ مەن ئويلاندىم. ئويلاندىم. ئاخىرى ئۇنىڭغا تاقابىل تۇرىدىغان ئامالنى تولۇق ئويلاپ قويغاندىن كىيىن خاتىرجەم بولۇپ ئۇخلاپ قالدىم.
چۈش كۆرۈپتىمەن. چۈشۈمدە چوڭ بىر يىلان پۇتۇمدىن باشلاپ پۈتۈن بەدىنىمگە يۆگىشىۋاتقىدەك مەن ئۇنىڭدىن قۇتۇلۇشقا قانچە تىرشقانسىرى ئۇ شۇنچە چىڭ يېپىشقىدەك. ئاخىرى ئۇ مېنى قىسىپ زادىلا نەپەس ئالغىلى قويمىغانمىش . مەن ئۆلۈپ كەتكىدەكمەن. قاناتلىق ئاق پەرىشتىدىن ئىككىسى ئىككى قولۇمدىن تۇتۇپ ئېلىپ كېتىۋاتقىدەك. مەن مېنى قويىۋىتىڭلار . مېنى نەگە ئېلىپ بارىسىلەر دەپ جېنىمىڭ بېرىچە توۋلىغىدەكمەن. ئۇلار بولسا ‹‹ نەگە بولاتتى. ئەلۋەتتە دوزاخقا ئېلىپ بارىمىز-دە. تېخى قان يىرىڭغا تولغان دوۋزاخقا دىگۈدەك. مەن قاتتىق قارشىلىق قىلغىدەكمەن. ئاخىرى ئويغىنىپ كەتتىم. ھېكايىلەردە ئېتىلغاندەك تەرلەپ كەتمىگەندىم . سائەت ئەتتىگەن سائەت ئۈچنى كۆرسىتپ تۇراتتى. دىمەك مەن ئۇخلىغىلى تېخى ئەمدىلا ئۈچ سائەت بولغاندى. نىمانداق ۋەھشى چۈش كۆرگەندىمەن. يەنە كېلىپ ئۇلارنىڭ مېنى سوراقمۇ قىلماي ئۇدۇللا دوزاخقا سۆرەپ ماڭغىنى نىمىسى دەپ ئويلىدىم. شۇنىڭدىن كىيىن تاڭ ئاتقۇچە ئۇخلىمىدىم.
  ئايالىم شىجائەتلىك چىۋەر ئايال بولغاچقا ئۆيگە كېلىپ ئۇزۇنغا قالمايلا بۇ ئۆيدە ئەزەلدىن ھېچقانداق بىر كۆڭۈلسىزلىك بولۇپ باقمىغاندەك بىر خۇشال كەيپىيات پەيدا قىلدى. پۈتۈن ۋۇجۇدۇمنى ئەسىر قىلىۋالغان خىجىللىق تۇيغۇلىرىمۇ ئاستا-ئاستا تارقىغاندەك بولدى. ئەمما مەن ئايالىمغا چاندۇرماستىن ئاينۇرغا قانداق تاقابىل تۇرۇش پىلانلىرى ئۈچۈن تەييارلىق قىلۋاتقاندىم. ئەمەلىيەتتىغۇ بۇنى تەييارلىق دەپ كېتىشكىمۇ بولمايدۇ. چۈنى مېنىڭ قىلغان بارلىق ئىشىم ئەسلىدىكى كونۇپكىلىق تىلفۇننى تاشلىۋىتىپ ئورنىغا سىزىمچان ئىكرانلىق تىلفۇندىن بىر سېتىۋېلىش بولدى. ئەمدى پەقەت مۇۋاپىق بىر پەيىتىنى تاللاپ ئاينۇر بىلەن كۆرۈشسەم ئاندىن بەزى گەپ-سۆزلەرنى تىلفۇننىڭ ئۈنئالغۇسىغا ئېلىۋالساملا بولاتتى. ئەمما ئاينۇر مېنى ھامان ئالدىمغا كېلىدۇ دەپ ئويلىغانمىكىن بىلمەيمەن. بۇرۇنقىدەك ھە دىسە تىلفۇن ئۇرۇپ ئاۋارە قىلمايتى. پەرىزىمچە ئۇ مېنىڭ تىلفۇن قىلىپ ئۆزىنى ئىزدىشىمنى ساقلاۋاتاتتى. مەنمۇ ئوتنى يەنىمۇ ئۇلغايتىپ تۆمۈرنى قىزىزىقىدا سوقۇش ئۈچۈن  جىمجىت بولىۋالدىم. شۇنداق قىلىپ بىر مەزگىل نىسپى تىنىچلىققا ئىرىشكەن بولدۇم.
-يەنە بويۇمدا قالغان ئوخشايدۇ،-دىدى ئايالىم بىر كۈنى كەچتە.
-ئېنىقمۇ ، نەچچە كۈن بولدى- مېنىڭ بۇ سۇئالىمغا خۇشاللىق، ئارسالدىلىق يەنە ئازراق قورقۇنىچمۇ ئارلىشىپ كەتكەندى.
-تېخى ئېنىق ئەمەس، ئەمما ئاغىرىپ قالىدىغان مەزگىلدىن ئۆتۈپ كەتتىم،- ئۇنىڭ كۆزلىرىدىن چاقناۋاتقان بەخىت نۇرلىرىنى كۆرگەندەك بولدۇم. يەنە بىر تەرەپتىن ئۆزۈمنىڭ ئۇنىڭغا ئىنتايىن كۆپ قەرىزدار ئىكەنلىكىمنى ھېس قىلىشقا باشلىدىم. ئۇنى ئۈن-تۈنسىز باغرىمغا بېسىپ ئۇزۇنغىچە تۇردۇم.
-نەپەس ئالالماي قالدىم،-دىدى ئۇ بوش پىچىرلاپ ،
مەن يەنە بىر قېتىم ئۆزۈم توغرىلىق ئويلاندىم. قىيىنچىلىق ئىچىدە تىرىشىپ -تىرمىشپ يۈرۈپ ئالى مەكتەپ ئوقۇشۇمنى پۈتتۈرۈپتىمەن. تەستە خىزمەتكە چىقىپتىمەن. ئۈچ يىل ئىچىدە ئىككى قېتىم توي قىپتىمەن. ئەگىر-توقاي يوللاردىمۇ مېڭىپتىمەن. ھېلىمۇ ياخشى بۇ قېتىم خۇدايىم سەۋىرلىك قېينىئاتا. ئەقىللىق ئايالغا ئۇچراشتۇرۇپتۇ. شۇنچە ئىشلار بولغان بولسىمۇ يەنىلا ئۆيۈم ئۆي، تۆرۈم تۆر بولۇپ تۇرىۋىتىپتۇ.  بىر پەرزەنتىم دۇنياغا كەلمەي تۇرۇپلا چۈشۈپ كەتكەن بولىسىمۇ خۇدايىم يەنە بىرنى بېرىدىغان ئوخشايدۇ. ئەمدى ئاينۇردىن ساق-سالامەت قۇتۇلۇپلا كەتسەم قىڭغىر يولدىن قايتىپ ياخشى ئادەم بولسام بولغىدەك....
ئاينۇر ئاخىرى تىلفۇن قىلىپ كۆرىشەيلى دىدى. مەنمۇ شۇ ھامانلا قوشۇلدۇم. ئىچىمدىكى پىلاننى ئۇنىڭغا بىلدۈرمەسلىك ئۈچۈن گەپنى سىلىق قىلدىم. ئەمما ئىچىمدە يەنىلا بىر قورقۇش بار ئىدى. خىياللىرىم تەرتىپسىز ئىدى. بۇ قېتىم ئۇ مەندىن بۇرۇن كېلىپ بوپتۇ.

داۋامى بار....

ئاددى

ئۇ ياخشى قىز ئىدى....

ئاتىكەم

ھەي ، مەن دىگەندەك مانا  بويىدا قاپتۇ ئەمەسمۇ  ؟
ئىككىلىسى ھامىلدار بولغان بولسا  ئويۇننىڭ قىززىقى تىخى ئالدىمىزدا ئىكەن .
ئەسىرىڭىزنىڭ  داۋامىنى ئىنتىزارلىق بىلەن كۈتىمەن .

ئاتىكەم

ئاپلا  تازا قىززىق يىرىگە كەلگەندە  ......

دىلدوس

ئىختىيارسىز ھېكايىنىڭ ئىچىگە كىرىپ كېتىپ ئىشتىن بىر سائەت كېيىن چۈشتىم دېسە داۋامنى كۆرۈشكە تەشنامىز

ئاتىكەم

داۋامىنى بەك ساقلىتىۋەتمەي يوللىسىڭىز بوپتىكەن  .

ئاتىكەم

تۈنۈگۈن تىخى  يىزىۋاتىمەن دەپ ئىنكاس قالدۇرۇپتىكەنسىز   ، مۇنبەرگە كىرىپلا  قارىسام داۋامى ھىچ يەردە كۆرۈنمەيدۇ  ،قارىغاندا كەپسىزلىك قىلىپ بىر ياققا ئوينىغىلى چىقىپ كەتكەن ئوخشايدۇ ، خىلى ساقلىساممۇ قايتىپ كەلمىدى .
بوپتۇ ،  ئەتە  يەنە كىلەي ...