ئەتىر پۇرىقى(ھېكايە)

ئاقيول

                                                       ئەتىر پۇرىقى
                                                                (ھېكايە)
                                                              ئېلى ياسىن

بوي بەستى ئانچە پەرىقلەنمەيدىغان ئىككەيلەن يۈك-تاق كۈتەرگەن ھالدا بىكەتتە پەيدا بولدى. ئۇلار يېزىدىن شەھەرگە ئىشلەمچىلىك قىلغىلى ماڭغانلار ئىدى.
-ھەي، سەيدۇل سەن مۇشۇ يەردە تورۇپ تۇر مەن كىرىپلا بىلەت ئېلىپ چىقاي...
-ھە، بولىدۇ.تىزراق بۇلارسەن...
ھايال ئۆتمەي بىلەتمۇ ئېلىنىپ ئۇلار ئاپتۇبۇسقا چىقىپ ئورۇنلاشتى.
-ئۇھ، ئاخىرى جايلىشىۋالدۇق،ھەي سەيدۇل،سەن تۇنجى قېتىم شەھەرگە ئىشلەمچىلىك قىلىشقا كېتىپ بارىسەن، بارغاندىن كېيىن بۇشاڭلىق قىلماي ئوبدان ئىشلەرسەن-ھە؟
-خاتىرجەم بۇلە ئاداش،ھە راست شەھەرگەبارغاندىن كېيىن ئىشلەپلا يۈرمەسمىز؟ مۇنداق ئويۇن-تاماششا قىلغاچ ئىشلەرمىز؟ ئاڭلىسام شەھەرنىڭ قىزلىرى...
-ھەي... نىمە دەۋاتىسەن؟ سىنىڭ خوتۇنۇڭ بار ئادەم جۇمۇ قالايمىقان خىياللارنى قىلما؟ھېلىتتىن نىمە دەيدۇ ماۋۇ...
-ھى... ھى... ئەمدى ئاداش شەھەرگە ئاتايىن كىرگەندىكىن ئىشنىمۇ تازا قىلىپ ئانچە-مۇنچە شەھەرنىڭ پەيزىنىمۇ سۈرۈپ قويمامدۇق؟
-سەن بىلەن بىرگە مېڭىپ ياخشى قىلمىدىممۇ نىمە؟
-ئاداش قەستەن ئىسىل قىياپەتكە كىرىۋالمىغىنە... ئۇنداق دېگىنىڭ بىلەن شەھەرگە كىرگەن ۋاقتىمىزدا كۆرىمىزغۇ تېخى...
سەيدۇل شۇنداق دەپ ئاپتۇبۇسنىڭ ئورۇندۇقىغا چۆكۈپ ئۇيقىغا تەگدى. ئاپتۇبۇس چايقىلىپ تىز- تىز ماڭماقتا ئىدى...
سەيدۇل بۈگۈن كەچ ئاغىنىسى بىلەن شەھەرنىڭ كەچلىك مەنزىرسىنى تاماشا قىلماقچى بولدى. كەچ كىرىپ قالسىمۇ شەھەر كۇچىلىرىدا ئادەملەر مىغىلداپ مېڭىشىپ يۈرەتتى. بۇ يەردە ئۇنىڭ ئەڭ دېققىتىنى تارتقىنى يەنىلا ھەرخىل مودا كېيىنگەن قىز-چوكانلار بولدى. ئۇ يولدا مېڭىۋاتقان بولسىمۇ كۆزى قېشىدىن ئۆتۈپ كېتىۋاتقان قىز-چوكانلارغا ئاچكۆزلۈك بىلەن تىكىلەتتى، لېكىن ئۇ قىزلارغا شۇنچە تىكىلىپ قاراپمۇ، ھەتتا ئالدىغا ئۇچۇرغان چىرايلىق قىزلارنىڭ كۆزىنىڭ ئىچىگە مەنىلىك قاراپمۇ ئۇلارنىڭ نەزىرىگە ئىلىشالمىدى:‹‹ ھەي، بۇ نىمىلەر نىمانچە ھاكاۋۇردۇ؟ شۇنچە قارىساممۇ...››ئۇ شۇنچە تىكىلىپمۇ ئۈنىمى بولماي ئاخىرى بىر قىزغا قەستەن سۇقۇلدى، قىز يىقىلىپ چۈشكىلى قىل قالدى ۋە ئۇنىڭغا تازا ئالىيىپ قاراپ:
-ئوھۇش، قارىغۇمۇ نىمە، كاللىسى ئېلىشىپ قالغان ساراڭ؟...-دەپ كېتىپ قالدى،‹‹ۋاي...ۋاي... كاساپەت ئەجەپ چىرايلىق نىمىكەن...ھەي...ي›› سەيدۇل قىزنىڭ ئارقىسىدىن ئۇزاققىچە ھەۋەسلىنىپ قاراپ تۇرۇپ قالدى...
-ۋوي، ئادىشوي،‹‹مانتا كۆرمىگەن دېۋانە قاسقانغا دۇم چۈشۈپتۇ›› دېگەندەك يولدا سەت قىلىق قىلىپ ماڭماي ئىسىل بولساڭچۇ،-دېدى ئۇنى شەھەرگە ئەكىلىپ ئىشقا تۇنۇشتۇرغان ئاغىنىسى.
-كۆرمىدىڭمۇ ئاداش، بۇ نىمىلەرنىڭ ھالىنىڭ چوڭلىقىنى، شۇنچە تىكىلىپ قارىساممۇ بىرسى قاراپ قۇياي دېمەيدۇ...
-قارىغاندا بەك زېركىپ قاپسەن- ھە؟شەھەرگە كەلگەندىن بىرى سېنى ئوبدان ئوينۇتۇپ باقماپتىمەن. بوپتۇ، يېقىندا ئىككى قىز بىلەن تۇنۇشۇپ قالغانتىم، شۇلارنى چاقىرتاي،‹‹ ك ت ۋ›› غا بېرىپ ئويناپ كىلەيلى.
-‹‹ ك ت ۋ›› دېگەن نىمىش قىلىدىغان يەر ئۇ؟
-بارغاندا بىلىسەن...
ⅹ    ⅹ    ⅹ
مانا ،ھوزۇر دېگەن مۇشۇدە! شۇ تاپتا چىرايلىق ئىككى نازىنىن سەيدۇلنىڭ ئالدىدا ئولتۇرىدۇ. ئاغىنىسى مىكروفۇننى قۇلىغا ئېلىۋېلىپ ئاۋازىنى قۇيىۋېتىپ ناخشا ئېيىتماقتا ئاغىنىسى باشلاپ كەلگەن بۇ ئىككى قىز ھەر ھالدا باياتتىن يولدا ماڭغان قىزلاردەك ھاكاۋۇر ئەمەسكەن، سەيدۇل ئۇلارغا قارىسا ئۇلارمۇ سەيدۇلغا قاراپ چىرايلىق تەبىسسۇم قىلاتتى. سەيدۇل شۇ خۇشاللىقىدا ئۇلاپ-ئۇلاپ ئۈچ-تۆت رومكىنى ئىچىۋەتتى، ھاراقنىڭ كەيپىدىن قىزلار ئۇنىڭغا تېخىمۇ چىرايلىق كۆرۈنۈپ كىتىۋاتاتتى.
-ھەي، تۇلا كاكىراپ كانىيىممۇ ئاغىرىپ كەتتى، ئەمدى بىر قولدىن تانسا ئوينايلىچۇ،- ئاغىنىسى ناخشا تۈگىگەن ھامان بىر رومكا ھاراقنى كۆتۈرۋېتىپ لەرزان تانسا مۇزىكىسى قويۇپ قويدى ۋە قىزلارنىڭ ئىچىدىكى ئىگىز، ئاق پىشماق بىرسى بىلەن چاپلىشىپ دېگۈدەك تانسا ئويناشقا باشلىدى. سەيدۇل كەيىپتىن خۇمارلاشقان كۆزلىرىنى جىم ئولتۇرغان يەنە بىر قىزغا تىكتى، قىز تەبەسسۇم بىلەن سەيدۇلغا قارىدى ‹‹ مەنمۇ ئوينىمايمۇ؟›› دېگەن خىيال يالت قىلىپ خىيالىدىن كەچتىدە لېكىن جۈرئەت قىلالمىدى. چۈنكى ئۇ بۇنداق قىزلارنىڭ قۇلىدىن، بىلىدىن تۇتۇپ ئوينايدىغان ‹‹ئۇسسۇل››نى بورۇن ئويناپ باقمىغان ئىدى، ئەگەر ئوينىيالمىسا كۈلكىگە قېلىشىدىن ئەنسىرگەن ئىدى.
-سەيدۇلجان، قاسقاندىكى مومىدەك ئولتۇرماي ئوينىمامسىلە؟-دېدى ئاغىنىسى. قىزلار بۇ گەپنى ئاڭلاپ كۈلۈشۈپ كەتتى. سەيدۇل قىزىرىپ كەتتىدە ‹‹جۈرئەت›› كە كىلىپ ئورنىدىن تۇرۇپ ھېلىقى قىزنىڭ ئالدىغا باردى:
-بىز... بىزمۇ ئوينايلى...
قىز تەكەللۇپ قىلماستىنلا ئورنىدىن تۇردى، سەيدۇل قىزنىڭ ئوڭ، ياكى سول قۇلىنى تۇتۇشنى بىلەلمەي ئاغىنىسىغا قاراپ ئاندىن ‹‹ئۆگەندى››. سەيدۇلنىڭ پۇت- قۇلى پەقەت ماسلاشمايۋاتاتتى، نەچچە رەت قىزنىڭ پۇتىغا دەسسىۋالدى.
-بۇ ئادىشىمىز بورۇن ئويناپ باقمىغاچقا بەك تەمتىرەپ قالدى. سەيدۇل مەن ساڭا ئاستا مېڭىپ ئوينايدىغان مۇزىكىنى قويۇپ بىرەي-ھە...
مۇزىكا ئالمىشىپ سەيدۇل تانسىغا ‹‹كۆنۈپ قالغان›› بولدى، ئۇنىڭمۇ ئاغىنىسىنى دورىغۇسى كەلدىمۇ قانداق قىزنى ئالدىغا تېخىمۇ يېقىن تارتتى، دەل شۇ چاغدا قىزنىڭ ئېغىزىدىن چىققان گەپ بىلەن ئۇ قىزنى قۇيۋېتىشقا مەجبۇر بولدى. قىز ئۇنىڭغا پەس ئاۋازدا پىچىرلاپ‹‹ يائاللا، تەر پۇراپ كىتىپسىز،يۇيۇنماي چىققانمۇ قانداق؟››
‹‹يۇيۇنۇپ چىققان بولمىسا، ئاپلا...سەت بولدى››
‹‹پاكىز يۇيۇنۇپ ئەرلەر ئەترىسى بار شۇنى چېچىۋېلىڭە بۇندىن كېيىن...››
‹‹سىز بەك خۇشپۇراق پۇرايدىكەنسىز...››
‹‹شۇنداقمۇ؟ چۈنكى مەن شەخسى تازلىققا ئەھمىيەت بىرىمەن ھەم قىممەت باھالىق ئەتىرلەرنى ئىشلىتىمەن...››
‹‹بەك خېجىل بولۇپ قالدىم. كەچۈرسىز...››
ئۇلار شۇنداق دېيىشىپ ئورۇنلىرىغا كېلىپ ئولتۇرۇشتى، سەيدۇلنىڭ خۇشال كەيپىياتى بىراقلا تۈۋەنلەپ كەتتى. ئەمدى ئۇ قىزلارغا ھېلىقىدەك مەنىلىك نەزەردە تىكىلەلمىدى، ئۇ يەنە بىر-نەچچە رومكىنى ئارقا-ئارقىدىن كۆتۈرۋەتتى، ناچار كەيپىياتتا بىراقلا مەس بولۇپ قالدى...
-ئاداش، ھېلىقى بىر نىمە مىنى تەر پۇرايدىكەنسىز دەيدىيا؟ مىنى... مىنى نىمىشقا كۆزگە ئىلمايدۇ دەيمە؟-دېدى سەيدۇل قايىتماقچى بولۇپ سىرىتقا چىققاندا
-ئاداش، دېمىسىمۇ شۇنداقراق پۇراپ قاپسەن...
-خەپ، ھېلىقى بىر نىمىلىرىڭنى ئەتە يەنە چاقىرغىن، قانداق پۇرايدىغىنىمنى بىلىپ قالسۇن، ھېلىقى ئەتىر ساتىدىغان يەرگە باشلاپ بارغىن، ئەتە شۇنى چېچىپ بارىمەن...
-ھازىر بەك كەچ بوپكەتتى، دۇكانلارمۇ تاقاق، ئەتە ئالغىن- ھە؟ بەك مەس بوپكىتىپسەن، سېنى تاكسىغا سېلىپ قۇياي. ياتىقىڭغا قايتىپ كەت...
ئاغىنىسى سەيدۇلنىڭ قولتىقىدىن يۈلەپ يول ياقىسدا خېلى ئۇزاق ساقلاپ تۇرۇپ بىر تاكسى ماشىنىسىنى توستى-دە سەيدۇلنى ماشىنا ئارقىسىغا يۈلەپ چىقىرىپ ئىشىكنى كۈچەپ يېپىۋەتتى-دە تاكسىچىغا كىرا پۇلىنى تۈلىۋېتىپ قايتىپ كەتتى...
ⅹ    ⅹ    ⅹ
-پاھ... پاھ... ئادىشىم، بۆگۈن قالتىس ياسىنىۋاپسەنغۇ؟
-ھە، ئەمدى ھېلىقى بىر نىمىلىرىڭنى چاقىرغىنە...
-بۈگۈن تازا پەيزىڭ تۇتۇپ قاپتۇ-دە ئادىشىم، چاتاق يوق...
ئۇلار يەنە ھېلىقى يەردە ئولتۇردى، سەيدۇل ئەمدى ھېچ ئىككىلەنمەستىنلا قىزلارنى بىر-بىرلەپ تانسىغا تارتىشقا باشلىدى، قىزلار ئۇنىڭغا تەبەسسۇم بىلەن قارىشاتتى. سەيدۇل تۈنۈگۈن تانسا ئوينىغان قىزنى ئۆزىگە يېقىن تارتىپ ئويناشقا باشلىدى، قىز ئۆزىنى تۈنۈگۈنكىدەك ئېلىپ قاچماي سەيدۇلغا چىڭ يېپىشقان ئىدى.
-سەيدۇلجان، بەك خۇش پۇراق پۇرايدىكەنسىز جۇمۇ...
سەيدۇل بۇ گەپنى ئاڭلاپ ئۆزىنى تېخىمۇ مەغرۇر ھىس قىلىپ تۇيۇقسىز ئاغىنىسىغا قارىدى، ئاغىنىسى تانسا ئوينىماستىن بېشىنى ساڭگىلىتىپ ھاراق ئىچىپ ئولتۇراتتى...
‹‹تۈنۈگۈن مەن دوڭغۇيۇپ قالغانتىم، ئەمدى نۆۋەت ساڭا كەپتۇ-دە ھەي بىچارە...››
مۇزىكا تۈگىگەن ھامان ئۇنىڭ ئاغىنىسى سەيدۇلنى سېرىتقا ئىشارەت قىلدى، سىرىتقا چىققاندىن كېيىن:
-بۈگۈن قالتىسقۇ سەن؟ قىزلارنى مەن باشلاپ كەلسەم ئەجەپ ئېچىلىپ كەتتىڭا؟
-قانداق؟ چىدىيالمايۋاتامسەن؟
-ئاداش، تۈنۈگۈن ئەتىر ئالىمەن دەۋاتاتتىڭ، بۈگۈن ئەتىر چېچىپ كەپسەن-ھە؟
-شۇنداق...
-ھېلىقى ئەتىرنى ئەكەلگەن بولساڭ ماڭا بىرىپ تۇرغىنە، مەنمۇ ئازراق چاچاي...
-خاپا بولمايسەن ئاداش، ياتاققا قويۇپ قويۇپ كەپتىمەن...
-مەيلى ئەمىسە...
‹‹بۇ نەرسىنى ساڭا قانداقمۇ بەرگىلى بولىدۇ...››دەپ ئويلىدى سەيدۇل ئىچىدە
سەيدۇل تانسا ئويناپ ھارمايىتتى.بىردەم ئۇنىڭ بىلەن ئوينىسا بىردەم بۇنىڭ بىلەن ئوينايىتتى.‹‹نىمانچە خۇش پۇراق پۇرايدىغانسىز سەيدۇل، زادى قانداق ئەتىر ئىشلەتتىڭىز، دەپ بىرىڭە؟...››قىزلار ئۇنىڭدىن شۇنداق سورىغانسىرى ئۇنىڭ خۇشاللىقى چېكىگە يىتەتتى.‹‹ بۇ نەرسىنى جېقراق چاچسا تېخىمۇ خۇش پۇراق چىقارمۇ؟ توختا...›› سەيدۇل مۇزىكا تۈگىگەن ھامان تازلىق ئۆيىگە چىقىپ يانچۇقىغا سېلىۋالغان ئەتىرنى ئۆزىگە يەنە چاچتى، ئۇ قايتىپ كىرىپ يەنە قىزلارغا چىڭ يېپىشىپ ئويناشقا باشلىدى.‹‹پاھ...پاھ... بايىقىدىنمۇ خۇش پۇراق پۇراپ كىتىپسىز ئەمدى...›› بۇ گەپلەر بىلەن ئۇ تېخىمۇ روھلىنىپ كەتتى،ئاغىنىسى يەنە بېشىنى ساڭگىلىتىپ ھەدەپ ھاراق ئىچمەكتە ئىدى. قىزلارنىڭ ئۇنىڭغا قارىغۇدەك چۇلىسىمۇ يوق ئىككىلىسى سەيدۇلغا قاراپ جىلۋە قىلاتتى.ئۇ  تازلىق ئۆيىگە چىقىپ ئەتىرنى يەنە بولىشىغا چاچتى... چېچىغا، ئىچ كىيمى، تاش كىيمى ھەتتا پايپاق ئاياغلىرىغىچە چاچتى...
-ۋىيەي، نىمە پۇراپ كەتتى...
-نىمانچە سېسىق پۇراق بۇ...
-ۋوي، بىز كىتەيلىچۇ... سېسىقچىلىقتا بۇ يەردە ئولتۇرغىلى بولمىدى...
-توختاڭلا، قىزلار كەتمەڭلار بۇ سېسىق پۇراقنى مۇشۇ سەيدۇل تارقىتىۋاتىدۇ، ئۇنى مەن ئۆزۈم كەتكۈزىۋىتەي...
-مەن كەتمەيمەن، كەچۈرۈڭلار ئەتىرنى كۆپ چېچىۋېتىپتىمەن... يەنە بىردەم تانسا ئوينىۋالسام بوپتىكەن...
-چىقە،ۋا ئاداش...
ئاغىنىسى سەيدۇلنىڭ ياقىسىدىن تۇتۇپ سېرىتقا سۆرىدى   سەيدۇل تارتىشىپ ماڭغىلى ئۇنىمىدى، ھېلىقى قىزلارمۇ ئۇنى ھەدەپ سىرىتقا ئىتتىرەتتى. سەيدۇل ئېچىنىشلىق ۋارقىراپ تىرەجەپ تۇرۋالاتتى...
-ۋاي، چىقە!...
ئۇلار سەيدۇلنى ئىتتىرىپ سىرىتقا چىقاردى-دە ئۇدۇل كەلگەن يېرىگە تىپىشكە باشلىدى...
-ۋايجان...
ⅹ    ⅹ    ⅹ
-ھەي...سەيدۇل كۆزۈڭنى ئاچە...
سەيدۇل چۆچۈپ كۆزىنى ئاچتى. ئۇ باياتتىن بىرى ئاپدۇبۇستا ئولتۇرۇپ چۈش كۆرگەن ئىدى.ئاغىنىسى ئۇنى سىلكىپ ئويغاتقانئىدى. سەيدۇل كۆزىنى ئۇۋلاپ ئەتىراپقا قارىدى. ئاپتۇبۇستىكىلەر پەسكە چۈشۈش ئۈچۈن ئورۇنلىرىدىن تۇرۇشقانئىدى‹‹ خۇداغا شۈكرى، باياتتىن كۆرگەنلىرىم چۈشۈمكەن-دە››
-ھەي سەيدۇل ئەتتىگەن نىمە يەپ چىققانتىڭ. ئاپتۇبۇستا ئەجەپمۇ سەتلەشتۈردۈڭ جۇمۇ...-دېدى ئاغىنىسى ئاپتۇبۇستىن چۈشكەندىن كىيىن سەيدۇلغا قارىماي كېتىۋېتىپ.
بۇ گەپنى ئاڭلاپ سەيدۇل گاڭگىراپ مېڭىشتىن توختاپ قالدى،ھەئە، سەيدۇل ئويغۇنۇپ ھېلىقى ئىشلارنىڭ چۈش ئىكەنلىكىدىن خۇشال بولۇپ كۆڭلى تىنىپ  تۇرغاندا بۇ گەپلەرنى ئاڭلاپ خىجىللىقتا يەرگە كىرىپ كەتكۈدەك بولۇپ كەتكەنئىدى. ‹‹ھازىرنىڭ ئۆزىمۇ بىر چۈش بولۇپ قالسىچۇ كاشكى...››دەپ ئويلىدى ئۇ ئىچىدە...
-ئەتىر ئېلىۋېلىڭلار... ئەتىر... ئاكا ئەتىر ئالامسىز،-بىر بالا يۆگىرىپ كىلىپ سەيدۇلنىڭ ئالدىغا كەلدى.
-ئالمايمەن، نېرى ئاپىرە...
سەيدۇل قۇپاللىق بىلەن بالىنى ئىتتىرۋەتتى.
-ساراڭ ئادەممۇ نىمە؟ ئالمىسا چىرايلىق دېمەمدۇ...
سەيدۇل يىراقلاپ كىتىپ بارغان ئاغىنىسىنىڭ كەينىدىن يىتىشىۋېىش ئۈچۈن قەدەملىرىنى تىزلەتتى...  

ئاي بەرگى

ھا ھا ھا .......بەك قىزىقارلىق يېزىپسىز جۇمۇ،ئۇزۇن بوپتىكەن سىزنى مۇنبەردە كۆرمىگىلى ،لېكىن بۇ ھېكايىڭىزنى ئوقۇپ ھاردۇقۇم چقىپلا  قالدى

ئەزىزىم

راستىنلا قىززىقكەن،
مەن تېخى ئا ئاغىنىسنى شەھەرگە كېپ يۈز ئۆرۈپتۇ دەپ ئويلاپتىمەن،چۈشكەندە ئەسلى.

رەيھان

چۈشمىتى ئەسلى ، مەن تېخى راس شۇنداق بولغان چېغى دەپ ئويىلاپ قاپتىمەن . ھا ھا ھا ھا  بەك قىز قارلىق چىقىپتۇ . بۇندىن كىيىنمۇ قەلەملىرىڭىز توئىتىپ قالمىسۇن .

ئايقۇت

ئەسەرلىرىڭىزنى ياقتۇرۇپ ئوقۇيمەن.بۇمۇ ياخشى چىقىپتۇ

گۈلگۈن

نىمانداق قىزىقارلىق ھى ھى ھى

تىلسىم

ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم ئاكا، نادىر تىمىلىرىڭىزنىڭ ئوقۇرمىنى بولۇشنى زوربەختىم دەپ بىلىمەن .
ھىكايىلىرىڭىزنى  ئاجايىپ ياقتۇرۇپ ئوقۇيمەن ، مۇنبەردىن يازمىلىرىڭىزنىڭ ئۈزۈلمەسلىكىنى چىن دىلىمدىن ئۈمۈت قىلىمەن ، ئاللا تىنىڭىزنى سالامەت، ئىشىڭىزنى ئۇتۇقلۇق قىلغاي.

چولپان

شۇنداق يىقىشلىق چىقىپتۇ بۇ  ھيكايىڭىزمۇ .قەلەملىرىڭىز  تىغمۇ بەركەتلىك بولسۇن،ئىسل تىئملىرڭىزنى بىزدىن ئايمىغايسىز ،سالامەت بولۇڭ !

ئاقيول

ئەسىرىمنى ئىجادىيەت تامغىسى بىلەن تارتۇقلىغان ئايبەرگى، شۇنداقلا ياخشى تەكلىپ پىكىرلىرىنى ئايىمىغان ئەزىزىم،گۈلگۈن، تىلسىم،چولپان،  ئايقۇت،رەيھان قاتارلىق دوستلارغا كۆپ تەشەككۈر، مەن چوقۇم ياخشى يېزىشقا تىرىشىمەن.

ئاتىكەم

ئەسەرلىرىڭىز   ئەمەلىي تۇرمۇشقا يىقىن بولغاچ  ئوقۇغانسىرى ئوقۇغۇم كىلىدۇ  .
ئىجادىيىتىڭىزگە  ئۇتۇقلار يار بولغاي !