ئۈزۈلمەس مېھىر

چولپان

بۇگۇنكى  كەيپياتىمغا بۇ قوشۇلۇپ بەك مۇڭ باستى ،باشلىنىشى يۇرەكنى ئەزگۇدەك چىقىپتۇ  ،داۋامى ياخشى بولغاي .قەلەملەر قۇت   تاپقاي !

نازىم

شۇنداق ياخشى يېزىلغان ئەسەرنى ئوقۇغىنىمدىن بەكمۇ خۇش بولدۇم.بەكلا تەسىرلىك چىقىپتۇ،ئەسىرىڭىزنى ئوقۇۋىتىپ ئۆزۈممۇ بىلمەي ياشلىنىپ قالدىم
بۇندىن كىيىنكى ئىجادىيىتىڭىزگە ئۇتۇقلار تىلەيمەن، داۋامىغا تەشنامەن.

گۈلگۈن

داۋىمى تۇلۇق يوللانغاندا ئوقۇي مەن

كۈلكە

5
ئارىدىن ئۈچ يىل ئۆتتى ،بىز يەنىلا گۈلنىسا ئاپامنىڭ ئۆيىدە تۇرۋاتاتتۇق .ئاكام تۇلۇقسىز ئوتتۇرا مەكتەپنى پۈتتۈرۈپ ناسىر تاغامنىڭ قارشىلىقى بىلەن ئوقۇشتىن توختاپ بۇ ئۆيدە ئائىلنىڭ ئېغىر يىنىك ئىشلىرنى ئۈستىگە ئېلۋالغان ئىدى . مەنمۇ دەرىسلەردە ئىزچىل ياخشى مېڭۋاتاتتىم .ھەر قېتىم مەكتەپ بۇيچە ‹‹ئۈچتە ياخشى ئوقۇغۇچى ›› بۇلۇپ باھالىناتتىم.ھازىر بۇرۇنقىغا ئوخشاش مېنى ئارىغا ئالمايدىغان ،ئۇيۇنغا قوشمايدىغان ساۋاقداشلىرىم يوق ئىدى .ھەممسى ماڭا ئامراق ئىدى.بۇنى ئۆزۈمنىڭ تىرىشچانلىقنىڭ نەتىنجىسى دەپ قارايتىم .
    مەن يەنە گۈلنىسا ئاپامغا ياردەملىشىپ يۈرۈپ تاماق ئېتىشنى ئۆگىنۋالدىم .ئۇنىڭ ئىككى قىزى ماڭا ئۆچ بولغىنى بىلەن گۈلنىسا ئاپام ئاكام ئىككمىزنى ئۆز باللىردەك كۆرەتتى.شۇڭلاشقىمۇ ئۇ ئىككسىدىن ئازار يىسەممۇ ئارتۇقچە زارلنىپ كەتمەيتىم.
بىر كۈنى كەچتە ئاجايىپ بىر ئىش يۈز بەردى .شۇ ئىش قارا يىتىم بولغان ئاكام ئىككمىزنى بۇ ئۆينىڭ مىھرىدىنمۇ ئايرىۋەتتى .
شۇ كۈنى تاپشۇرۇقلىرىمنى ئىشلەپ بۇلۇپ بالدۇرلا ئۇخلاپ قالدىم.  قورقۇنۇچلۇق بىر چۈش بۈگۈن كېچە ئۇيقامغا ھەمراھ بولغان ئىدى. ‹‹ئاكا ›› دەپ ۋارقىرغىنمچە چۆچۈپ ئويغۇنۇپ كەتتىم .تېخى تاڭ سۈزۈلمىگەن ئىدى .قورقىنىمدىن تىترەپ كېتىۋاتاتتىم.ئىككى ئاچام بىلەن بىر ئۆيدە ياتساممۇ مەن ئۆينىڭ ئۇ تەرپىدە ،ئىككىسى بۇ تەرپىدە ياتاتتى. ئۇلار مېنى قېشىغا يېقىن كەلتۈمەيتى. ئاكامنىڭ قېشىغا چىقىپ كىتىشنى ئويلىغان بولساممۇ قورقىنىمدىن جۈرئەت قىلالمىدىم.ئاخىر ئامالسىز ئۇ ئىككىسنىڭ يېنىغا بېرىپ نادىرە ئاچامنى ئويغاتتىم.
—ئاچا سىز بىلەن بىرگە ياتايچۇ ،قارا بېسىپ قاپتىكەن بەك قورقۇپ كېتۋاتمەن.
—بۇ كېچىدە نىمە دەيدۇ ماۋۇ ساراڭ ،ئۇيقامنى بۇزماي نېرى تۇرغىنە —نادىرە ئاچام شۇنداق دەپ يوتقاننى بېشىغا پۈركەپ يېتۋالدى.
—جېنىم ئاچا ئۇنداق قىلماڭ ،بىر كىچە بىللە ياتايلى ،بەك قورقۇپ كەتتىم .
—قورقۇپ كەتكەن بولساڭ خوپ بوپتۇ ،سەن بىلەن ھەرگىز بىللە ياتمايمەن ،ماڭ جايىڭغا كەت.
—ئاچا ئۇنداق قىلماڭ — مەن شۇنداق دېگىنمچە قاراڭغۇلۇقتا ئۇنىڭ قولىغا ئېسىلدىم .
—نىمە جىنىمنى چىقىردۇ ماۋۇ ،مەن سېنى نېرى تۇر دېدىم —ئۇ شۇنداق دەپ مېنى كۈچەپ بىرنى ئىتتەرگەن ئىدى بېشىم تامغىلا ئۇرۇلدى .قورقىنىچقا قۇشۇلغان بىر ئاغرىققا چىديالماي ئاۋازىمنى قۇيۋىتىپ يىغلىۋەتتىم .
—نىمىگە يىغلايسەن ،خوپ بولدى ئۆزۈڭگە ئاز —نادىرە ئاچام ھىچ ئەنسىرمەكتە يوق يەنە شۇنداق دېگەن ئىدى، مەن تېخمۇ بەك ئۆكسۈشكە باشلىدىم .
—نىمە بولدى ،شىرىن يىغلىغان سەنما ؟—ئاكام شۇنداق دېگىنچە ئۆيگە كىرىپ چىراغنى ياندۇردى —نىمگە يىغلايسە ،نىمە بولدۇڭ ئۇكام ؟
—ئا...ئاكا —گېپىمنىمۇ ئوڭلاپ دىيەلمەي ئۇنىڭغا ئېسىلدىم .
—نادىرە شىرىنغا نىمە بولدى ،نىمىگە يىغلايدۇ ؟
—نىمە بولاتتى ،ئادەمنى ئۇخلاتماي يېنىمغا كىلۋالغاندىكىن ئىتتىرۋەتسەم بۇ پالاكەت تامغا ئۈستى—چاڭڭىدە تەگكەن بىر تەستەك بىلەن نادىرە ئاچام مېنىڭدىنمۇ بەك چىرقىراپ يىغلاشقا باشلىدى .
—يېنىڭغا كەلگەنگە نىمە بوپتۇ ،ئۇنىڭ بىلەن بىللە ياتساڭ ئۆلۈپ قالامدىكەنسەن ،شىرىن ساڭا شۇنداق ئامراقلىق قىلدۇ ،سەن نىمىشقا ئۇنىڭغا شۇنچە ئۆچلۈك قىلسەن ؟—نادىرە ئاچام ئاكامنى نىملەرنىدۇر تىللاپ يىغلاۋاتاتتى ،ئۇنىڭغىچە ناسىر تاغام بىلەن گۈلنىسا ئاپام كىردى .
—بۇ كېچىدە نىمىش بولدى ،نىمە يىغا- زار بۇ ؟
—ۋۇي نادىرە ،شىرنئاي يىغلاپسىلەرغۇ ،نىمە بولدۇڭلار بالام ؟
—ھۈ..ھۈ  دادا ،شاۋكەت مېنى ئۇرۋاتىدۇ —نادىرە ئاچام شۇنداق دەپلا دادىسغا ئېسىلدى .
—ئوغلۇم نىمە ئىش بولدى ،نادىرەنى راس ئۇردىڭما ؟—گۈلنىسا ئاپام شۇنداق دېيشىگە ناسىر تاغام سۆز ئاچتى :
—ئۇرمىسا بالا بىكار يىغلامدۇ ،‹‹ئاش بەرگەنگە مۇشىت بەر ››دەپ ،مەن ما ئىككىسنى ئاچ-يالىڭاچ قويماي بېقىپ چوڭ قىلىپ قويسام ئەمدى باللىرىمنى ئۇرغىدەك بۇلۇپتۇ مانا .
—ئۇ شىرننى تامغا ئۈستۈرۋېتىپتۇ ،شىرىنئاي ئۇنىڭغا ھىچ يامانلىق قىلمىسا ،بۇ بىرىنچى قېتىنلا ئەمەس ،نەچچە قېتىم كۆرسەممۇ كۆرمەسكە سالدىم .شىرىنئايمۇ ماڭا بىرەر قېتىم دادلاپ باقمىدى .ھېلمۇ ئۇ كۆتۈرۋاتىدۇ ،ئۇنى شۇنداق بوزەك قىلسا بۇلامدىكە —ئاكام بۇ گەپلەرنى دېگىندە ئۇنىڭ كۆز چاناقلىردا ياش لىغىرلاپ قالغان ئىدى .
—ۋۇ تۇزكور ،بالامنى ئۇرۇپ يەنە ماڭا گەپ ياندۇرۋاتامسەن ،سەن ئىتنىڭ كۈچۈكنى —ناسىر تاغام شۇنداق دەپ ئاكامنى ئۇرۇشقا تەمشەلگەن ئىدى گۈلنىسا ئاپام تۇتۋالدى ،شۇنداقتىمۇ ئاكام بۇ تاياقتىن قۇتلۇپ قالالمىغان ئىدى.بۇ كۆرنۈشلەرنى ھازىر ھەر ئەسلىگنمدە ئۆزۈمنى تۇتۋالالماي يىغلاپ سالاتتىم .
—ئەتە بۇ ئۆيدىن يۇقلىش ،نەگە بېرىپ تۇرۇشساڭ تۇر،سەنلەرگە ئاش بېرىدىغان قازنىم چېقىق مىنىڭ—گۈلنىسا ئاپام ناسىر تاغامنى سۆرەشتۈرۈپ يۈرۈپ چىقىپ كەتتى .
ئاكاممۇ مېنى ئېلىپ ئۆزى ياتقان ئۆيگە چىقىپ كەتتى.
—ئاكا ،خاپا بولمىغىن ،مېنى دەپ سەنمۇ تاياق يەۋالدىڭ ،مۇنداق قىلە ئاغرىدىمۇ ؟—يىغا ئارلاش شۇنداق دېگىنمچە ئاكامنىڭ ناسىر تاغامنىڭ مۇشتۇملىرى تەگكەن يۈزىنى تۇتتۇم .
—ئۇنداق دېمە شىرىن ،سېنى قوغداش مېنىڭ بۇرچۇم،ماڭا ھىچ ئىش بولمىدى ،سېنىڭچۇ ،بېشىڭ يەنە ئاغىرۋاتامدۇ ؟ خەپ نادىرە...
—ياق ،ئاغىرمىدى ،بەك قورقۇپ كىتىپ ئۇنى ئويغاتقان ئىدىم ،ئويغاتمىسام بوپتىكەن ،ئاكا ناسىر تاغام بىزنى كەت دېدى ،ئەمدى قانداق قىلامىز ؟
—كىتىمىز ،بىزنىڭمۇ ئۆيىمىز بار ،ئاشۇ ئۆيىمىزگە كىتىمىز .ئەنسىرمە شىرىن ،ئەمدى ئۆزىمىزنىڭ ئۆيىدە ياشايمىز .مەنلا بۇلدىكەنمەن ساڭا ھىچ ئىش بولمايدۇ —ئاكام شۇنداق دىگىنچە بېشىمنى سىيلىدى .
   ئەتىسى راسىت دېگەندەك ئاكام مېنىڭ ۋە ئۆزىنىڭ بار يۇقى بىر نەچچە قۇر كىيىملىرنى يىغىشتۇرىشا باشلىدى .گۈلنىسا ئاپام قانچە زورلاپ باققان بولسىمۇ ئاكام يەنىلا كىتىدىغانلىقنى ئېيتىپ ئۇنىڭدىن ئۆزىمىزنىڭ ئۆيىنىڭ ئاچقۇچىنى ئالدى .
شۇ كۈنى مەن ،ئاكام ۋە بىردىنبىر تەۋەرۈكمىز بولغان ھېلقى كالمىز بۇ ئۆيدىن ئايرىلدۇق .

كۈلكە

6
—شىرىن تامىقىڭ پىشتىمۇ ؟قورسىقىم بەك ئاچتى مېنىڭ
—ھە پىشتى ،كىلە ئاكا قولۇڭغا سۇ قۇيۇپ بېرەي .
—بۈگۈن 80يۈئەن تاپتىم ،كۈندىلا مۇشۇنداق تاپالىسام سېنىڭ ئوقۇشىڭدىن غەم قىلمىساقمۇ بۇلىدۇ —ئاكام شۇنداق دەپ بۈگۈن تاپقان پۇللىرنى ماڭا كۆرسەتتى ،گەرچە ئۇنىڭ چىرايىدىن ھارغىنلىق چىقىپ تۇرسىمۇ، كۆزلىرى كۈلۈپ تۇراتتى.
بۇ مەن تۇلۇق ئوتتۇرغا چىققان يىلى ئىدى .شۇ يىللارغا نىسبەتەن بۇ پۇل خېلى قىممەتكە ئىگە ئىدى .
       گۈلنىسا ئاپامنىڭ ئۆيىدىن ئايرىلغاندىن بېرى بىز مانا مۇشۇنداق ياشاپ كىلۋاتاتتۇق .مەن دەرسلىرىمنى ئۆگنىش بىلەن بىرگە ئائىلە ئىشلىرنى ئۈستۈمگە ئېلۋالغان ئىدىم .ئاكامنىڭ تاتقان جاپالىرى ئالدىدا مېنىڭ قىلغان بۇ ئىشلىرىم ھىچقانچە ئەمەس ئىدى .
كۈنلەر يەنە شۇ تەرىقىدە ئۆتتى گەرچە تۇرمۇشمىز جاپالىق ،غۇربەتچىلىك ئىچدە ئۆتىسمۇ بەكلا خوشال ياشايتۇق.
مەن تۇلۇق ئۈچۈنچى يىللىققا چىققان يىلى  گۈلنىسا ئاپام باش بۇلۇپ ئاكامنىڭ توينى قىلىپ قويدى ، ئاكام مېنىڭ ئەمدى دېققىتمنى ئۆگنىشكلا قارىتالايدىغانلىقىمدىن خۇشال بولسا،مەن ئاكامنىڭ پۇتىغا پۇت ،قولىغا قول بۇلالايدىغان يەنە بىر كىشنىڭ كۆپەيگەنلىكدىن خۇشال بولماقتا ئىدىم.ئەمما ئۆيىمىزگە كەلگەن يېڭى مىھماننىڭ بىز ئويلىغاندەك ئەمەسلىكنى كىممۇ ئويلىغان ؟
—كەچكىچە شىرىن،شىرىن دەيدىكەنسىز ،مەن بۇ ئۆيگە كەلگىلى يېرىم يىل بۇلاي دېدى ،مۇشۇ شىرىنئاي ئۈچۈنلا ياشامدۇق بىز ؟
—ئۇنداق دېمە ،بۇ مىنىڭ دۇنيالىقتىكى بىردىنبىر قېرىندىشىم ،ئۇ بىزدىن ياخشى كۈن كۆرۈش ئۈچۈن ئوقىشى كېرەك ،بۇ ئۆي ئۈچۈن مەن تىرىشۋاتمەنغۇ ،سەنمۇ مېنى قوللىساڭ ،مەنمۇ تىرىشسام ،بىز چۇقۇم بۇنىڭدىن ياخشى كۈن كۆرىمىز .
بىر كۈنى يەڭگەم بىلەن ئاكامنىڭ بۇ پارىڭنى ئاڭلاپ قالدىم.بۇنداق گەپلەرنى بىر نەچچە قېتىم ئاڭلىغان ئىدىم .يەڭگەم مېنى ئوقىمىسا دەپ ئويلايتى.ھەر قېتىم مىنىڭ ئۇقىشىمغا قارشى چىقىپ ماڭا قەستەن قاپاق تۈرۋالاتتى .مەن نەچچە ئوقىماسلىقنى ئويلىغان بولساممۇ ئەمما ئاكام قوشۇلمايتى .يەڭگەمنىڭ قاپاق تۈرۈشلىرى ،قوپال تىگىشلىرنى كۈلۈپلا ئۆتكىزۋىتەتتىم.ئەلۋەتتە ھەممە ئادەم ماڭا ئاكامدەك كۆينىپ بۇلالمايدۇدە ،ئۇ ئاكامنى قەدىرلەپلا ئۆتسە مەن ھەممىگە رازى ئىدىم .

كۈلكە

7
—ئاكا ،جېنىم ئاكا قارا مەن ئالىي مەكتەپكە ئۆتۈپتىمەن  —مەكتەپتىن كىلىپلا مەركىزى شەھەردىكى نوقتىلىق مەكتەپتىن كەلگەن چاقىرىق قەغىزنى ئاكامغا كۆرسەتتىم .
—ۋوي شىرىن ،قالتىسقۇ سەن ،مۇنداق قىلە ،يارايسەن ئوماق سىڭلىم ،ئاخىرى رەھمەتلىك دادام ئاپام كۈتكەندەك ئادەم بۇلدىغان بولدۇڭ ،مېنى بەك خوش قىلۋەتتىڭ جۇمۇ ،كىلە شىرنىم سرنى بىر قۇچاقلىۋالاي .—شۇنداق دەپ ئاكام مېنى باغرىغا باستى ،ئاكام مەندىن بەك خۇش بولغاندەك قىلاتتى.
—ئالىي مەكتەپكە ئۆتتۈم دەپ خۇش بولغان بىلەن بار جاپا يەنە بىزگە بۇلا،بىرەركىم پۇل چىقرىپ ئوقۇتۇپ قويمايدۇ ھەقاچان —ئىچ-ئىچىمگە پاتماي قالغان خۇشاللىقىم يەڭگەمنىڭ بۇ سۆزى بىلەن يوققا چىقىتى .
—بولدى قىلساڭچۇ ،ھاياتلا بۇلدىكەنمەن ،شىرىننى ئوقۇتقىنم ئوقۇتقان .ئۇ ئوقۇغانغا بىز ئاچ-يالىڭاچ قالامدۇق ؟
—كەچكىچە شۇنداق دەيدىكەنسىز،شىرنئاينى دەپ قېرىپ ھالىمىزدىن كىتىدىغان ئوخشايمىز ،ھەجەپ ئۆچ بولدۇم بۇ ئۆيگە
—نىمە دېگنىڭ بۇ ؟ ئۆچ بولغان بولساڭ كەت ،ھىچكىم سېنى تۇتۇپ قالمايدۇ  ،مۇشۇ كۈنگىچە چىدىغان ئىكەنمەن ،يەنە چىداپ شىرننى ئالىي مەكتەپتە ئوقۇتمەن .
—كەت دېدىڭىزما ،ماقۇل مەن كېتەي، سىزگە مەن لازىم ئەمەس ،سىڭلىڭىز بولسىلا بولدى .بۇنداقلىقنى بىلگەن بولسام سىز بىلەن توي قىلماستىم —يەڭگەم شۇنداق دەپ كەينىگە ئۆرۈلگەن ئىدى ،ئۇنىڭ بىلكىدىن تۇتۋالدىم.
—جېنىم ئاچا ،خاپا بولماڭ،ماقۇل مەن ئوقۇماي ،بۇ ئۆيگە سىز بولمىسڭىز بولمايدۇ،كەتمەڭ بۇلامدۇ ؟
—شىرىن بولدى يالۋۇرما ،مەن بىلەن ئۆي تۇتقىنغا پۇشايمان قىلغان بولسا كىتىۋەرسۇن،سېنى ئوقۇتقىنىم ئوقۇتقان .
—ئاكا بولدى قىلساڭچۇ ،ئەگەر تۇرمىشمىزدا قىيىنچىلىق بولغان بولسا ئاچاممۇ بۇنداق دېمەس ئىدى ،ئاچا خاپا بولماڭ ،ئاكام ئاچچىقدا شۇنداق دەپ سالدى ،كۆڭلىڭىزگە ئالماڭ ھە ؟—مەن شۇنداق دەپ يۈرۈپ ئۇنى تەستە توسۇپ قالدىم.
يۈرىكىمدە كۆيۈپ تۇرۋاتقان ئالىي مەكتەپ ئىشقى ئۇنچە ئاسان ئۆچۈپ قالمايتى ،ئەمما بىر كىچە ئويلىنىش ئارقىلىق ئوقىماسلىقنى قارار قىلدىم.قانچىلىك تەستە بۇ ئويغا كەلگەنلىكمنى تەسۋىرلەپ بېرەلمەيتىم . ئەتىگەنلىك ناشتا ۋاقتىدا بۇ گەپنى ئاكامغا ئېيتتىم.
—ئاكا بولدى مەن ئوقۇماي،ئىككىڭلارنى يەنە جاپادا قويغۇم يوق.—يىغىدىن ئۆزەمنى ئاران تۇتۋالدىم.
—ھە مانا ئەمدى ئەقلىڭىزنى تېپىپسىز ،قىز بالنى مىڭ ئوقۇتقان بىلەنمۇ خەقنىڭ ئادىمى ئۇ — يەڭگەم بۇ گېپىمگە خۇشاللىق بىلەن شۇنداق ئىنكاس قايتۇردى.
—شىرىن نىمە دەۋاتسەن ،مەن سېنى دەپ نى ئارمانلار بىلەن مۇشۇ كۈنگىچە تىرىشتىم ،شۇنچە جاپالارنى تارتىشىم كىم ئۈچۈن ؟ ئەمدى سەن مېنىڭ قىلغانلىرىمنى بىر تىيىنگە ئەرزىمەس قىلماقچىمۇسەن ؟
—ئاكا ئۇنداق دېمىگىن ،ھېلمۇ سەن كۆپ جاپا تارتتىڭ ،ئەمدى ئىككىڭلارغا ياردەملىشەي،مېنى دەپ يەنە جاپا تارتماڭلار .
—شىرىن ،دادام ئاپامنىڭ ئارزۇسى ئىككىمىزنى ياخشى ئوقۇتۇپ ياراملىق ئادەم قىلىش ئىدى ،ئەمما ئۇلار بالدۇرلا كىتىپ قالدى ،مەن ئۇلارنىڭ ئۈمۈدىدەك بولالمىدىم ،ئەمدى سەنمۇ ئۇلارنىڭ روھىنى قورىىندۇرماقچىمۇ ،زادى نىملەرنى ئويلايدىغانسەن شىرىن ؟—ئاكام بۇغلۇپ تۇرۇپ شۇنداق دېدى.
—ئاكا مەن كىچكىمدىن ئاتا-ئانا مىھرىگە قېنىپ باقمىدىم ،سېنى دادامدەك،ئاپامدەك كۆرۈپ كىلۋاتمەن ،مەن ئۈچۈن قىلغانلىرىڭ ماڭا ئايان ،شۇنچە ياش تۇرۇپ ،زىممەڭگە بەكلا ئېغىر يۈك يۈكلەندى ،مەن چىداپ بولالمدىم ئاكا ،يەڭگەم توغرا دەيدۇ ،سېنى يەنە جاپادا قويماي .
—بولدى قىل شىرىن ،تارتقان جاپالىرمنى ئويلىغان بولساڭ ئوقۇ،مىنىڭ بىردىنبىر ئارزۇيۇم شۇ ،سېنىڭمۇ مەندەك كۈن كۆرىشىڭنى خالىمايمەن ،دېھقان بۇلدىغان ئىش بولسىمۇ ئوقۇپ مەدىنيەتلىك دېھقان بول .
—ئاكا ،جېنىم ئاكا —شۇنداق دېگنىمچە ئاكامغا ئۆزۈمنى ئاتتىم، كۆز ياشلىرىم ئۆزۈمگە بويسۇنماي مەڭزىمنى بويلاپ ئاكامنىڭ كىيىملىرگە سىڭمەكتە ئىدى .
—ئۇماق سىڭلىم ،سەن ئوقۇپ ئۆزۈڭگە تاينىپ تۇرمۇش كەچۈرەلىگدەك ھالەتكە يەتسەڭ مەن ئەندىن خاتىرجەم بۇلمەن ،تارتقان جاپالىرمغا پۇشايمان قىلمايمەن —ئاكام شۇنداق دەپ چاچلىرىمنى سىيلىدى .
يەڭگەمنىڭ غۇدۇرغىنچە قوپاللىق بىلەن مېڭىپ ئۆيگە كىرىپ كەتكىننى ئاڭلاپ تۇردۇم .
شۇنداق قىلىپ مەن ئالىي مەكتەپكە يول ئالدىم.ئاكام ھېلقى كالىمىزنى سېتىپ ئوقۇش راسخوتى ئۈچۈن قولۇمغا تۇتقۇزدى.تۇنجى قېتىم ئاكامدىن ئايرىلىپ يىراق يەرگە مېڭشىم بولغاچقىمۇ ،قىياندەك ئېتىلىپ چىقۋاتقان ياشلىرىمنى سۈرتۈپ ئۇنىڭ باغرىدىن ئاجىردىم .

كۈلكە

8
ئاۋات شەھەرنىڭ يېڭى پۇقراسىغا ئايلانغان بۇ كۈنلىرىم ئوقۇش ھەلەكچىلكى بىلەن ئالدىراش ئۆتمەكتە ئىدى .يىراق سەھرادا قالغان جاپاكەش ئاكامنى بىر مىنۇت ئېسىمدىن چىقارمايتىم .ھەر قېتىم ئاكامنى سېغىنىپ كەتكەندە نىر نەرسە ئۆگىنەتتىم.ئۆزۈمگە ئۆگىنىش ئارقىلىق مەدەت بېرەتتىم .
   كۈتۈپخانا ،ياتاق،سىنىپ ،ئاشخانىنى مەركەز قىلغان مەكتەپ تۇرمىشىم كۆڭۈللۈك ئۆتەتتى.مەندەك بىر ئادەتتىكى سەھرا قىزى ئۈچۈن ئاسانغا كەلمىگەن بۇ ئوقۇش پۇرسىتىنى قەدىرلىشىم كېرەكلىكنى ئېسىمدىن چىقارمايتىم.
ئاكام ھەر ئايدا ئەۋەتكەن تۇرمۇش پۇللىرنى ئىقسادچانلىق بىلەن ئىشلىتەتتىم .ئانا يۇرتۇم سەھرادىكى ئاكامنىڭ توپا-چاڭ ئىچىدىكى ھالسىز سىيماسىنى كۆز ئالدىمغا كەلتۈرسەم بىر تىيىن پۇلنىمۇ بۇزۇپ -چاچقۇم كەلمەيتى.
تۇنجى يىلى قىشلىق تەتىلدە ئۆيگە قايتقىنىمدا ئاكامنىڭ قۇچىقدا بالىلىق قىلىپ ئولتۇرۋالغىنىمنى ھازىر ئويلىسام كۈلۈپ كىتەتتىم.
ئاكامنى شۇ قەدەر سېغىنغان ئىدىمكى،ئۆزۈمنىڭ18-19ياشلاردىكى چوپچوڭلا قىز ئىكەنلىكمنى ئۇنىڭ ئالدىدا ئۇنتۇپلا كەتكەن ئىدىم.
—شىرىنئاي بۈگۈن ماۋۇ ئۆيلەرنىڭ ھەممسنى قايتا پاك -پاكىز تازلىۋىتىڭە ،سىز يوق چاغلاردا تولا تازلاپ ھېرىپ كەتتىم .
—شىرىنئاي بۈگۈن تاماقنى سىز ئەتسىڭىزچۇ ،سىزنى دەپ كۈندە ئىشلەپ بەللىرىمنى كۆترەلمەس بۇلۇپ قالدىم ھازىر.
—شىرىنئاي كىرلەر دۆۋلىنىپ كىتىپتۇ ،يۇيۋىتڭە ،سىزنى دەپ ئاپامنىڭ ئۆيىگىمۇ تۈزۈك بارالمىغان ئىدىم ،بۈگۈن بېرىپ كىلەي .
—شىرنئاي سىز ئۈچۈن......
—شىرىنئاي سىزنى دەپ.....
ئۆيگە كىلىپ بىر ھەپتە بۇلا بولماي يەڭگەمنىڭ دارتمىلاپ ئېيتقان بۇ سۆزلىرگە كۈمۈلىپلا كەتتىم.ئۇ ئاكام بىلەن راستىنلا جاپا تارتىۋاتاتتى.ئۇ بۇنداق دېمىسمۇ مەن كۈچۈمنىڭ يىتىشچە قىلاتتىم،ئەمما ئۇنىڭ بۇ ياپما گەپلىرى ماڭا بېسىم بولماقتا ئىدى.شۇنداقتىمۇ ھىچ ۋايسىماي ئۇنىڭ دىگىندىن ئاشرۇپ ئورۇنداشقا تىرىشتىم.
تەتىل يىغىشقا ئازلا قالغاندا ئۆيىمىزدە يەنە جىدەل بۇلۇشقا باشلىدى .بۇ جىدەل يەنە شۇ مېنىڭ ئوقۇش ئىشىم توغىرلىق ئىدى .مەن ئوقۇشنى قارار قىلغان ئىكەنمەن ھەممە قارشىلىققا چىدىشىم كېرەك ،ئۆزۈمگە شۇنداق مەدەت بېرىپ ھەممىگە قۇلقىمنى يۇپىرۋىلىپ بارچە جاپانى ئاكامغا قالدۇرۇپ يەنە كەتتىم.
ئالدىراش كۈنلەر يەنە داۋاملاشماقتا، مەكتەپتىكى يېڭى كۈنۈمگە مەنا ئاتا قىلىپ تىرشىپ ئۆگەنمەكتە ئىدىم.ئىككنچى قېتىملىق يازلىق تەتىلدە ئاكامنى شۇنداق سېغىنغان بولساممۇ ئۆيگە كەتمەسلىكنى قارار قىلدىم.چۈنكى يەنە بىر يىللىق ئوقۇش پۇلۇم ئۈچۈن ئاكام يەنە كۆپ چىقىمدار بۇلاتتى.شۇڭا بۇ شەھەردە قېلىپ ئىشلەپ ئوقۇش پۇلۇمنى تاپماقچى بولدۇم.مەن مۇشۇنداق قىلسام يەڭگەمنىڭ ئالدىدا ئاكامغىمۇ ياخشى بۇلاتتى.

كۈلكە

8
—شىرىنئاي ياتاق بىناسى ئالدىدا بىر كىشى سىزنى ساقلاۋاتىدۇ .
—كىمكەن ئۇ ؟
—بىلمىدىم،سىزنى ئىزدەيدىكەن ،تېز بېرىڭ
بۇ يازلىق تەتىل توشۇپ ئۈرۈمچىنىڭ تازا سوغۇق بۇلدىغان 11-ئايلىرنىڭ ئاخىرقى بىر كۈنى ئىدى،يۈگرەپ ياتاق بىناسنىڭ ئالدىغا بېرىپ كۆزلىرىمگە ئىشەنمەي قالدىم .
سوغۇقتا يۈزلىرى قىزرىپ كەتكەن ،ئازراق جۈدەپ قالغان ،قولىدا بىر يەشىكنى كۆتۈرۋالغان ئاكام ماڭا قاراپ كۈلۈمسىرگىنچە تۇراتتى.
—ئاكا —شۇنداق دېگنىمچە يۈگرەپ بېرىپ ئۇنىڭغا ئېسىلدىم.—جېنىم ئاكا سېنى بەك سېغىندىم،ياخشى تۇردىڭمۇ ؟
—مېنىڭ شىرىنىم ،ئۆزىڭمۇ ياخشىمۇ ،قارا ئورۇقلاپ كېتىپسەن ،ئۇماق سىڭلىم سېنى بەكلا سېغىندىم.—ئاكامنى تۇيۇقسىز كۆرگەندىكى بۇخوشاللىقمنى گۇۋاھچىسى سۈپىتىدە مەڭزىمدە ئىككى تامچە ياش قېتىپ قالغان ئىدى.
شۇنداق پاراڭلار بىلەن ئۇنى ياتىقىمغا باشلاپ ئەكىردىم.
—سېنى دەپ بېغىمىزدىكى مىۋىلەردىن ساقلاپ قويغان ئىدىم .قارا بۇ ئانار، بۇ سەن ئەڭ ئامراق قۇرۇق ئۈزۈم ،ياڭاق ،گۈلە ھەممىسدىن ئالغاچ كەلدىم .
—ئاكا جاپا تارتىپسەن ئەكەلمىسەڭمۇ بۇلاتتى،سوغۇقتا قانچىلىك قىينالغانسەن .
—قىشلىق تەتىلدىمۇ ئۆيگە قايتمىدىڭ ، ئوقۇش پۇلىڭنى سېلۋەتسەم قادىركامنىڭ بالىسىدىن قايتۇرغىزۋىتىپسەن ،شۇڭا سەندىن ئەنسىرەپ...
—ئەنسىرمە ئاكا،يازلىق تەتىلدە ئوقىغان ئىدىم ،بۇ يىل ئوقۇش مۇكاپات پۇلىغا ئېرىشكەن ئىدىم ،ئوقۇشقا شۇ پۇلنى تۆلىدىم .
—ئۇماق سىڭلىم ،يارايسەن .
—ئاكا سېنى بۇنداق تۇيۇقسىز كۆرەرمەن دەپ ئويلىمغان ئىدىم ،مېنى بەك ھەيران قالدۇردۇڭ .
—شەيتان قىز ،سېنىڭ مېنى كۆرگىڭ كەلمىگەن بىلەن مەن ساڭا چىدىمايدىكەنمەن .
—ئاكا —شۇنداق دەپ ئۇنى چىڭڭىدە قۇچاقلىدىم.ئاكامنىڭ باغرى ھەقىقەتەن ئىللىق ئىدى.
ئارىدىن نەچچە يىللار ئۆتكەن بولسىمۇ ،ياتاق بىناسى ئالدىدا سپغۇقتا تىترەپ تۇرغان ،قولىدا بىر يەشىك كۆتىرۋالغان سۆيۈملۈك بىر سىما ھازىرمۇ كۆز ئالدىمدا ئىدى .
.....
بەش يىللىق ئوقۇش ھاياتىم ئاكامنىڭ قوللىشى،مەدەت بېرىشى ئاستىدا ئۇنىڭ جاپالىق ئەمگەك تەرى ۋە ئۆزۈمنىڭ تىرىشچانلىقى بىلەن غەلبىلىك ئاياغلىشىش ئالدىدا تۇراتتى.بۇ جەرياندا نۇرغۇن قىيىنچىلىقلارنى ئاكام بىلەن بىللە يەڭدىم .ئۇنىڭغا ئېغىرچىلقىمنى سالماسلىق ئۈچۈن ھەر يىلى يازلىق تەتىلدە ئۆيگە قايتماي ئوقۇش خىراجىتمنىڭ كۆپ قىسمنى ئۆزۈم ھەل قىلىپ ئوقۇشنى تاماملىدىم .

خاتىمە

ھايات ئەنە شۇنداق داۋام ئەتمەكتە ،قېرىنداشلىق مىھرىدىن كەلگەن پۈتمەس -تۈگمەس شىجائەت ماڭا نۇرغۇن نەرسىلەرنى ئۆگەتكەن ئىدى .مانا مەن خىزمەتكە چىقىپ ئايرىم تۇرمۇش قۇرغىلمۇ 5-6يىل بۇلۇپ قاپتۇ ،بۇ جەرياندا ھەر بىر قىينچىقتا كۆز ئالدىمدا پەيدا بۇلدىغان كىشلەرنىڭ ئىچىدە ئاكام ئەڭ ئالدىدا ئىدى .
بۈگۈن خىزمەتداشلىرمنىڭ ھەممىسى بۈگۈنكى ئانىلار بايرىمى ئۈچۈن ئانىسغا سېتۋالغان  سوۋغاتلىرى توغۇرلۇق پاراڭلاشماقتا ئىدى .شۇ دەقىقدە مېنى بىر غېرىپلىق بېسۋالدى ،ئەگەر مىنىڭمۇ ئاپام بولغان بولسا .... شۇلارنى ئويلاپ كۆزۈمگە غىللدە ياش ئالدىم .
ياق يولدىشىمنىڭ ئاپسىمۇ مېنىڭ ئاپام ،گۈلنىسا ئاپاممۇ مېنىڭ ئاپام ،ئەڭ مۇھىمى يۈرىكمنىڭ بىر ئۇچىغا تۇتاشقان ئاكام ھەم شۇ .
مەن بۈگۈن ھەممىسگە سوۋغات سېتۋىلىپ ئۆز كۆڭلۈمنى بىلدۈرۈپ ئەڭ ئاخىردا ئاكامنىڭ يېنىغا ماڭدىم .
ئاكامنىڭ چىڭڭىدە قۇچاقلاپ ئەنە شۇ ئۆتكەن كۈنلەرنى ئويلاپ چىقتىم .ئارقامدا قالغان ھەر بىر كۈنۈم ئاكام بىلەن مېنى چەمبەرچاس باغلىۋەتكەن ئىدى .

2015-يىلى1-ئاينىڭ 26-كۈنى

كۈلكە

كەنئان يوللىغان ۋاقتى  2015-1-22 21:56
ئوقۇيدىغان تور ئەسىرى چىقىپتۇ مانا،كىرىپلا مۇڭ ئولتۇر ...

تىللامسىز ،ماختامسىز ،باشلىسڭىز بۇلدۇ ،تىللاپ پوسكايتىۋەتمەڭ لىكىن ھە

كۈلكە

musilina يوللىغان ۋاقتى  2015-1-22 20:56
دىماقلىرىم ئىختىيارسىز ئېچىشتى ھېكايىنى ئوقۇۋېتىپ....

...

رەھمەت ،ئاخىرى ھەم ياخشى تەكلىپ پىكىرلەرگە مۇھتاج.