قەدىرلىكىم مەندىن رازى بولغىن ؛مۇكاپاتلىق ئەسەرلەر سەھىپىسىگە

razigulcali

	قەدىرلىكىم مەندىن رازى بولغىن                   شۇ تاپتا ئوپراتسىيە كارۋىتى ئۈستىدە  بۇ  سۆزنى قايتا-قايتا تەكرارلاپ ياتاتتىم. توختىماي     تۆكىلىۋاتقان ئۈمىتسىز كۆز ياشلىرىم يولدىشىمنىڭ مەڭزىنى،بويۇنلىرىنى ھۆللىمەكتە  ئىدى. يولدۇشۇم         بولسا ،مېنى باغرىغا چىڭ باسقىنىچە قۇلىقىمغا پىچىرلاپ كۆڭلۈمنى ياساپ ھە دەپ تەسەللى بېرەتتى.    بىراق مېنىڭ يۇرەك -باغرىم يېرىلغۇدەك دەرت-ئەلىمىم ئۇمىدكە،قايتا ياشاشقا يول قويمايۋاتاتتى.چۈنكى   نەچچە مىنۇتنىڭ ئالدىدا ئەڭ خوشال ھالدا كۈتىۋالماقچى بولغان قورساقتىكى بىرجۈپ قوشكىزەك جانلار   تۇغۇت بۆلىمىدە بۇ دۇنياغا تۇغۇلۇپ يەتتە-سەككىز مىنۇتتتىن كېيىن بىزنى ھەسرەتتە قالدۇرۇپ ئۇ دۇنياغا   مەڭگۈلۈك يول ئالغان ئىدى..........   -بالىلار ئىككىسىلا ئوغۇلكەن،تۇغۇت دوختۇرىنىڭ ئاۋازى ئەمدىلا بىھوشلۇقتىن ئېسىمگە كەلگىنىمدە قۇلىقىمغا   ئاڭلاندى.-بالىلارنىڭ ئىڭىكىنى قوشتۇرۇپ،پۇتلىرىنى چېتىپ قويدۇم،چوڭلار ئەپ كېتىپ يەرلىكتە قويىۋەتسۇن.   بۇ سۆز بىلەن  ئەمدىلا ئىسىمگە كەلگەن پېتىم يەنە قايتىدىن ئېسىمنى يوقاتتىم........    -جېنىم،مېنى تاشلاپ كەتمەڭ، كۆزىڭىزنى ئېچىڭ،بۇنداق قىلماڭ،ماڭا قارىڭە،ئۆزىڭىزگە كېلىڭچۇ ؟    بۇ       يولدۇشۇمنىڭ ئاۋازى ئىدى.ئېسىمگە كەلسەم يولدۇشۇم توختىماي توۋلىغاچ بۇرنۇمنىڭ ئاستىنى ئۇۋلاۋاتاتتى،   دوختۇر-سېستىرالار پايپىتەك بولۇشۇپ بىرسى بۇرنۇمغا ئوكسىگىن بەرسە،بىرسى ئاسما ئوكۇل ئېسىۋاتاتتى.   ئۆزەمنى بىلسەم مەن يەنىلا يولدۇشۇمنىڭ قۇچىقىدا ،بېشىم ئۇنىڭ بىلىكىدە ئىدى.ئاستىمدا بولسا   دوختۇر قالدۇق ئوپراتسىيىەنى تاماملاش بىلەن ئاۋارە ئىدى.ۋايجان، قاتتىق ئاغرىق ئازابىدىن ئىڭراپ   كەتتىم،ئايال بولماق نىمە دىگەن تەس-ھە؟ پۇتۇن بەدىنىم چىدىغۇسىز ھالەتتە سىقىراپ مىدىرلىيالمايتتىم.    چىلىق-چىلىق تەرگە چۆمگەن تەنلىرىم ھازىرلا سۇدىن چىققاندەك ھول ئىدى. يەنە نەچچە مىنوت ئالدىدا       بولۇپ ئۆتكەن ئىشلارنى ئەسلەشكە باشلىدىم، ئىنتايىن چىداش تەس بولغان تولغاق ئازابى،خىيالىمدىكى    قوشكىزەك بۇۋاقلار،چىداش،تىركىشىشلەر،بەرداشلىق بېرىشلەر،ئاندىن ئىڭەلەپ تۇغۇلغان 1- بۇۋاق دوختۇرلار   تەرىپىدىن تەرىپىدىن تازىلىنىپ،مېنىڭ ئۇدۇلۇمدىكى ئەينەك ئىچىگە ياتقۇزۇلدى، -پاھ،نىمە دىگەن   چىرايلىق،ئوماق-ھە؟ ئۇنىڭ قېشى يولدۇشۇمنىڭكىدەك توم قويۇق ئىدى.بىر جۈپ قوللىرىنى بىر جۈپ پۇتلىرىنى ھەركەتكە كەلتۇرۇپ،مادارسىز تىپىرلايتتى،مەن ئۇنىڭغا مەپتون بولۇپ قاراۋاتقان شۇ   مىنوتلاردا تۇيۇقسىز بالىنىڭ ھەركىتى سۇزلاپ بىردىنلا جىمىپ قالدى،دوختۇر بوۋاق بۇرنىغا ئوكسىگىن   سالغان بولسىمۇ ئۇ قايتا ھەركەتلەنمىدى.ئۇ ماڭا ئۇدۇل ياتقۇزۇلغاچقا جىنسىنىڭ ئوغۇل ياكى قىز    ئىكەنلىگىنى بىلەلمىدىم،پەقەت بىزگە تارتقان ئۇزۇن پۇت-قوللىرى،چوڭ ئېچىلىپ تۇرغان ئاغزى-بۇرنى ،     چىڭ يۇمۇلغان كۆزلىرىنىلا كۆرگىلى بولاتتى... دوختۇرنىڭ يېنىدىكىلەرگە  باش چايقىشىدىن بالىنىڭ تىنىقى   توختىغانلىقىنى  پەملىدىم،ۋە دوختۇر بالامغا نىمە بولدى؟ دەپلا ھوشۇمدىن كېتىپتىمەن.....    -جېنىم،نىمە بولدىڭىز؟،كۆزىڭىزنى ئېچىڭ،ماڭا قاراڭچۇ؟ دوختۇرلارنىڭ مېنى چاقىرىپ توۋلاشلىرى ئىچىدە    ماڭا  تونۇش ئاڭلىنىۋاتقىنى يولدۇشۇمنىڭ ئاۋازى ئىدى.كۆزۇمنى ئاچتىم،يېنىمدا ياق بېشىمدا مېنى چىڭ    قۇچاقلاپ مېنىڭ يۇزۈمگە يۇزىنى يېقىپ چاقىرىۋاتقىنى دەل يولدۇشۇم ئىدى،قارىغاندا دوختۇرلار    1-بالىدىن كېيىن  ئۇنىمۇ چاقىرغان بولسا كېرەك، مەن يەنە ئۇدۇلۇمغا قارىدىم،بىراق بالىنى سېلىپ قويغان    ھېلىقى ئەينەك جازىنىڭ مەن تەرەپىگە دوختۇر لارنىڭ خىزمەت كىيىمى يېپىقلىق ئىدى،مەن ھۆڭرەپ     يىغلىۋەتتىم.بىراق دوختۇر يۇلدۇشۇمغا يىغلىسا بولمايدۇ،چوڭ قاناش يۈز بەرسە بەك خەتەرلىك،يەنە كېلىپ   يەنە بىر بالىسى بار ئەمەسمۇ؟ دىدى، شۇ ئارىدا يەنە بىر قېتىملىق قاتتىق تولغاق باشلاندى،ئاھ....چىداپ   بولغىلى بولمايدىغان لېكىن چىدىماي بولمايدىغان يەنە بىر قېتىملىق تىركىشىش، دوختۇر لارنىڭ بۇيرۇقلىرى     ئاستىدا 2-بۇۋاق دۇنياغا كۆز ئاچتى، ئۇ بىرىنجىسىدىن كىچىكرەك،سەل ئاجىز،مادارسىز ئىدى، ئۇمۇ    تازلىنىپ بايىقى ئەينەك جازىغا سېلىنغان،بايىقى دوختۇرنىڭ خالىتى ئېلىۋېتىلگەن،ئىككى بالا ياتاتتى.   2-بۇۋاقمۇ  ئوخشاشلا  چىرايلىق ئوماق ،توۋۋا،ئوخشاشلا چىرايلارغۇ بۇ؟ 1-بۇۋاققا قارىدىم كۆزلىرىنى   چىڭ يۇمغىنىچە ماڭا ياق ئىككىمىزگە بىر نەرسە دىمەكچى بولغاندەك ئاغزى يوغان ئوچۇق پېتى كەتكەن   ئىدى.پىغان بىلەن ئاستا پىچىرلىدىم...قوزام مەندىن رازى بول، ئالاھ سېنى ئۆز پاناھىغا ئالسۇن.......     2-بالىغا قارىدىم ماڭا ئوشاشلا ھالسىز ياتاتتى،ئۇ بولسىمۇ بەلكىم مېنىڭ ئۇمىتلىرىمنىڭ چىرىغى بوپ قالار،    بىرنىڭ ئوتىنى بىرسى باسار بەلكىم.... ئەپسوس بۇ خىيالىممۇ كۆپۈككە ئايلاندى، ئۇمۇ ئاستا تىنىقتىن    قېلىۋاتاتتى.بىر-بىرىدىن ئايرىلىشقا  قىيمىغاندەك بىر جۈپ قېرىنداشلار  ھەر ئىككىسى ئاسمانغا قارىغىنىچە   ئوڭدىسىغا يېتىپ  مەڭگۈلۈك ئۇيقۇغا  كېتىشتى.......ئاھ خۇدا بەرگەن ئامانەتلىرىنى ئاخىرغىچە بەرمەملا؟   بىرنى ئالسىلا،بىرنى بولسىمۇ قالدۇرسىلا بولمامدۇ؟ مەن قانداق قىلىمەن؟ بۇ دەرتلەرگە قانداق چىدايمەن؟   يىغا -زارەمدىن ھوشۇمنى يوقاتتىم....يەنە ھوشۇمغا كىلەتتىم،يولدۇشۇم مېنى توختىماي بەزلەيتتى،ئاڭغىچە   دوختۇر يولدۇشۇمغا  قاننىڭ بەك چىقىپ كەتكەنلىگىنى،يەنە يىغلىسام ئەمدى چوڭ قاناش يۈز بېرىدىغانلىغىنى،   ئەگەر بالىياتقۇ قاناپ كەتسە ،بالىياتقۇنىڭ ئېلىۋېتىلدىغانلىغىنى، ئۇ چاغدا  بالىلىق بولۇش ئىمكانىيىتىنىڭ   مەڭگۈ مۇمكىن بولمايدىغانلىغىنى ئېيتىپ ،ئەمدى يىغلىسا،ھوشىدىن كەتسە بولمايدۇ،دەپ ئۇقتۇردى،    يولدۇشۇم بولسا ماڭا  يىغلىماسلىقىمنى،ياش ئىكەنلىكىمنى،يەنە بالىلىق بولالايدىغانلىقىمىزنى دەپ     نۇرغۇن نەسىھەتلەرنى قىلاتتى.بىراق مېنىڭ يەنە ياشىغۇدەك غەيرىتىم يوق ئىدى. شۇڭا  ئۇنىڭ بوينىغا     ئېسىلىپ  يىغلاپ تۇرۇپ؛ مېنىڭ ياشىغۇم يوق،مېنى كەچۇرۇڭ،سىزگە يۇز كىلەلمەيمەن،سىزگە بالىمۇ    تۇغۇپ بېرەلمىدىم،مەندىن رازى بولۇپ كېتىڭ،ئالدىڭىزدا قىلغان گۇناھلىرىمنى كەچۇرېۋېتىڭ،مەنمۇ    بالىلاردىن ئايرىلغىم يو ق، مەندىن رازى بولۇڭ دەپ تەكرارلاييتىم، كۆز ياشلىرىم يامغۇردەك گويا كوزۇمنىڭ   ياش خالتىسى پارتىلاپ كەتكەندەك تۆكىلەتتى، مادارسىز  تەنلىرىم بوشاپ يەنە ئېسىمنى يوقاتتىم....     -جېنىم كۆزىڭىزنى ئېچىڭ،مېنى تاشلاپ كەتمەڭ، ئۆزىڭىزگە قايتىڭ.كۆزىڭىزنى ئېچىڭ،   ئېسىمگە كەلگەندە يەنىلا تۇغۇت ئۆيىدە،ئوپراتسىيە كارۋىتىدا ،يولدۇشۇمنىڭ قۇچىقىدا ئىدىم. ئاھ بۇ ئىشلار    بىر قېتىملىق قاباھەتلىك  چۈش بوپ قالسا،ئەمەلىيەتتە يۈز بەرمىگەن بولسا بولمامدۇ-ھە؟ لېكىن بۇ      ھەقىقەت بىر قېتىملىق پاجىئە،ئۇنتۇلغۇسىز ئۆتمۈش ئىدى، يولدۇشۇمنىڭ  بىر ئېغىز سۆزى مېنى ئويلاندۇرۇپ   قويدى، -جانىم، سىز ئۆزىڭىزنى ئويلىمىسىڭىزمۇ  مەيلى دەيلى ،لېكىن مەنچۇ؟ بىزنىڭ شۇنچە گۈزەل    چاغلىرىمىز ،بەختلىك تۇرمۇشىمىزچۇ؟يەنە بەرگەن ئاللاھ يەنىمۇ بىرىدىغۇ؟ بەك كۆپ ئويلىماڭ،ماڭا سىز ،    سىزگەمەن بولساقمۇ شۇنچىلىك ياخشى ئۆتەلەيمىزغۇ جېنىم،ماقۇلمۇ؟ئەسلەپ بېقىڭە،بىز قانداق ئىناقتۇق-ھە؟     -راس،بىز ئىناق ئىدۇق،شۇنچىلىك ئىناقتۇقكى-باشقىلار ھەۋەس  بىلەن قارايتتى،مەن يولدۇشۇمنى شۇنچىلىك    ياخشى كۆرەتتىمكى-بىردەم كۆرمىسەم بىرەر نەرسەمنى يوقىتىپ قويغاندەك بىئارام بولاتتىم،ئۇ يېنىمدا بولسا   قانچىلىك جاپا تارتساممۇ رازى ئىدىم،ئۇ ئىگىز بوي،ئورۇق،ئۆزەم ئۈچۈن ئېيتقاندا خېلىلا كېلىشكەن بولۇپلا   قالماي ئەكسىچە ھەقىقى جىگىرى بار،تۇرمۇشنى،مۇھەببەتنى قەدىرلەيدىغان كۆيۇمى بار ئەر ئىدى.  ئۇمۇ مېنى    ياخشى كۆرەتتى،ئادەتتە شېرىن-شىكەر گەپلەرنى كۆپ قىلمىسىمۇ،لېكىن ئۆزىنىڭ ئەمەلى ھەركىتى بىلەن ئۆز   مېھرى-مۇھەببىتىنى ئىپادىلىيەلەيتتى.ئاز-تولا تەگىشىپ قالىدىغان چاغلىرىمىزنى ھېساپقا ئالمىغاندا    تۇرمۇشىمىز رېتىملىق،كۆڭۈللۈك،ھەم مەنىلىك ئۆتەتتى،ئۇنىڭ مېنى <ئۇنى قوغلاشقان  نۇرغۇن قىزلار>دىن       ئۈستۈن كۆرۈپ توي قىلغىنىنى ئويلىساممۇ،ئۇنىڭغا بولغان مۇھەببىتىم ھۆرمىتىم ئاشاتتى.بىز ئۇنچىلىك    باياشات  بولمىساقمۇ لېكىن ھەر ئىككىمىزدە باشقىلارنىڭ بايلىقىغا  ھەسەت قىلىدىغان ئۆز كۈنىگە    شۈكرى-قانائەت قىلمايدىغان ئادەت يوق ئىدى،بىزدە بىرلىك بار ئىدى.نەچچە يىل جاپا-مۇشەققەتتە    بىللە بولۇپ،ئۆز ئىگىلىكىمىزنى ئۆزىمىز تىكلەپ نورمال تۇرمۇشقا  ئېرىشتۇق،بۇ جەرياندا يولدۇشۇم    مېنى ئۈمىتسىزلەندۈرگىدەك ،مۇھەببىتىمىزگە دەز كەتكۈزگىدەك ئىش قىپ باقمىدى، مەنمۇ شۇنداق،   چىن مۇھەببەت،ھەقىقى ئەر-ئاياللار  بىر بىرىدىن مۇھەببىتىنى،ساداقىتىنى،ئەر-ئاياللىق مەجبورىيىتىنى   ئايىماستىن يەتكۈزىشى كېرەك، شۇنداقكەن مەن ئۇنى يالغۇز تاشلاپ كەتسەم ئۇ قانداق قىلىدۇ؟ئويلاپ شۇ   يەرگە كەلگەندە ئاستا-ئاستا ئەسلىمگە كەلگەن بولسام كېرەك،پۈتۈن بەدىنىمنىڭ مۇزلاۋاتقانلىغىنى،   تىترەۋاتقىنىمنى  ھىس قىلدىم،يولدۇشۇم يەنىلا بېشىمدا پەرۋانە بولاتتى،تۇغۇت ئۆيىدىن كارۋىتىمغا   يولدۇشۇمنىڭ قۇچىقىدا گويا بۇۋاق بالىدەك يۆتكەلدىم،شۇ ھالەتتە يىغلاپ ياتىمەن، پۇتۇن نېرۋىلىرىم   ئۆزۈمگە بويسۇنمايۋاتاتتى،پۇت-قولۇمدا ھىچقانداق جان يوقتەك،بەدەنلىرىم ئۈگە-ئۈگىلىرىدىن ئاجراپ      كەتكەندەك  سىقىراپ ئاغرىيتتى، ھېچكىمنى كۆرگۈم،ھېچكىم بىلەن پاراڭلاشقۇم يوق ئىدى،شۇ تاپتا   ئۆزەمنى شۇ قەدەر تۆۋەن،بىچارە،يەنە بىر ئوخشاتسام يارامسىز ھىس قىلاتتىم،چۈنكى بۇۋاقلىرىنى    ساق-سالامەت تۇققانلار ئىنتايىن  خوشال،بەختلىك تۇيۇلاتتى، مەن بەك قايغۇرۇپ كەتكەچكىمۇ،   بىزنىڭ ياتاقتىكى بىر ياتاقدىشىم(قوساقتىكى  بالىسى ئالتى ئاي بولغاندا ئىت قوغلاپ كېتىپ تۇنجۇقۇپ    قالغانلىقتىن چۈشەرگىلى كەپتىكەن)نىڭ ياشىنىپ قالغان ئاپىسى ماڭا تەسەللى بىرەتتى،-قىزىم كۆڭلۈڭنى    يېرىم قىلما،بالىلار بەك بەختلىك ئىكەن،ئەر-ئايال ھەر ئىككىڭلار بەختلىك ئىكەنسىلەر،ئاللاھ تائالاھ  بۇ    گۇناھسىز نارسىدە بالىلارنى  ئۇدۇل جەننەتكە كىرىڭلار دەرمىش، لېكىن بالىلار جەننەتكە كىرگىلى   ئۇنىماسمىش، نىمىشقا جەننەتكە كىرگىلى ئۇنىمايسىلەر دىگەندە ئۇشبۇ نارسىدىلەر بىز ئاتا-ئانا مېھرىگە   قانمىدۇق،بىز تا قىيامەتكىچە ئاتا-ئانىمىزنى موشۇ يەردە ساقلايمىز،ئۇلار بىلەن بىللە كىرىمىز دەپ      ساقلىغىدەك. ئەگەر يىغلاۋەرسەڭ ئۇۋالى بالىلارغا بولىدۇ،ھەرنى بولسا ئاللاھ ياراتتى،يەنە ئاللاھ ئالىدۇ،   شۈكرى ئېيتقۇلۇق ھەم سەۋر قىلغۇلۇق، يەنە ئاللاھ كەينىنى بېرىدۇ،ھە مانا قىزىم، يولدۇشۇڭ  بەك    ياخشى ئىكەن، ،ساڭا بەك كۆيۇنىدىكەن ،ئۇنى ئايا،بەك يىغلىما،سالامەتلىك ھەممىدىن مۇھىم، ھە،    سالامەتلىك بولسا  يەنە بالا ئالغىلى،بالا تۇققىلى بولىدۇ، بۇ ئالەم بىر سىناق ئالەم ،مەن مەن دىگەن    بەندىلەرنى  ھەر خىل يول،تەغدىر-قىسمەتلەر بىلەن سىنايدۇ  قىزىم،بىلدىڭمۇ؟دەپ بېشىمغاكېلىپ   كۆز ياشلىرىمنى سۈرتۈپ تۇرۇپ ئۆتۈندى.يولدۇشۇممۇ شۇ كېچىنى ئۇخلىماستىن دىگۈدەك قېشىمدا      ئۆتكۈزدى،ئۇنىڭ گاھ ئۇسسۇلۇق تۇتۇشى، گاھ تەسەللى بېرىپ ئازاپ-ئۈمىتسىزلىق چىرماپ كەتكەن    قەلبىمنى ئۈمىدلەندۇرۇشىدىن تاڭغا يېقىن ھېرىپ -چارچاپ ئۇيقۇغا كېتىپتىمەن، دوختۇرنىڭ ئەھۋال   سوراپ ئويغۇتۇشى بىلەن ئويغۇنۇپ كەتتىم،تاڭ ئاتقان ئىدى، مەن يولدۇشۇمنىڭ ئۇيقۇسىزلىق،ھەم   قايغۇدا قىزىرىپ كەتكەن كۆزلىرىگە قاراپ ئىنتايىن ئازاپلاندىم،بىز ئاياللار كۆز يېشىمز، ئەرلەر بولسا   ئىچىگە تىنىش بىلەن ئازاپلارغا بەرداشلىق بىرەمدىغاندۇ؟ئۇ يەنىلا ھېچنىمە بولمىغاندەك زورىغا   كۈلۈمسىرەپ بۇرۇنقى  چاقىرىش ئادىتى بويىچە ؛-جېنىم، ياخشى بوپ قالدىڭىزمۇ ؟ دىدى.مەن   ئۈن-تۈنسىز باش لىڭشىتتىم، ئۇ مېنىڭ قوللىرىمنى سۇدا يۇيماقچى بولۇپ تەمشىلىۋىدى يەنە   ياتاقدىشىمنىڭ ئاپىسى توستى،-بالام تۇققان ئايالنىڭ قولىنى ئىسسىق سۇدا يۇيسەن،بولمىسا شامالداپ    تارتىشىپ قالىدۇ، بۇ سۆزنى ئاڭلاپ ئىتائەت قىلدۇق،توۋۋا تۆنۆگۈنلا مېڭىپ يۈرەتتىم،بۈگۈن مىدىرلىغۇدەك    ماجالىم يوق دىسە-ھە؟ يولدۇشۇم يەنە ماڭا كىچىك بالىغا بىر نەرسە يىدۈرگەندەك غىزالاندۇرۇپ ،ئۆزىمۇ    ئاز-تولا بىر نەرسە يەپلا بولدى قىلدى، بۈگۈن بالىلارنى يۇيۇپ-تاراپ ،ئىسىم قويۇپ،يەرلىكتە قويىدىغان    بولۇشتى، ئاڭغىچە ھەدم چىقىپ ماڭا قارايدىغان،يولدۇشۇم مىيىت ئۇزۇتۇشقا  ئۆيگە چۈشىدىغان بولۇپ   كېلىشتى.ھەدەم چىقتى،مەن يەنە ئۆزەمنى تۇتالمىدىم،ھەدەممۇ يىغلاپ كەتتى،يولدۇشۇم بولسا ھېچقانداق   يىغلىماسلىقىمنى ئېيتىپ مەندىن قايتا-قايتا ۋەدە ئېلىپ ماڭدى.چۇشتىن كېيىن يولدۇشۇم  مېيىتلەرنى    ئۇزىتىۋېتىپ بىزنىڭ ئۆيدىكىلەر بىلەن  بىللە قايتىپ چىقتى.ئاتا-ئانامنى ،قېرىشداشلىرىمنى كۆرۈپ يەنە    ئاھۇ-زارىمنى باشلىدىم،ئاناممۇ ياتاقدىشمنىڭ ئاپىسى ئېيتقاندەك پەندى-نەسىھەتلەرنى ياغدۇردى،ھېچكىم    يىغلىشىمغا قوشۇلمىدى.ئۇلار مەن بىلەن بىر مەھەل ھەپىلەشكەندىن كېيىن ماڭا قارايدىغان ئادەم بىكىتمەك   بولۇشتى.لېكىن يولدۇشۇم،ئۆزەم قارايمەن دەپ قەتئى رەت قىلغاچقا ئىلاجىسىز قايتىپ كېتىشتى.   يولدۇشۇمنىڭ دەپ بېرىشىچە  بالىلارنى يۇيۇپ تارىغاندىن كېيىن چوڭىغا ئابدىھەسەنجان،كىچىكىگەبولسا   ئابدىھۈسەنجان  دەپ ئىسىم قويۇلۇپ يەرلىكتە قويۇلۇپتۇ،ۋە ئىمام نۇرغۇن ياخشى ۋەز-نەسىھەتلەرنى قىلىپ -بالىلار  بەك بەختلىك ئىكەن، 2012-يىل 12-ئاينىڭ21-كۈنى جۈمە كۈنى كەچ تۇغۇلغان بولسا، 22-چېسلا   شەنبە  كۈنى فىشىن نامىزىدىن  يېنىپ يەرلىكتە قويۇلدى. ئاللاھ  ئۇلارغا شەكسىز جەننەتنى راۋا قىلىدۇ،    دەپتۇ.يەنە تۇپراق بېشىدىن قايتىپ كېلىۋېتىپب - بەزى كىشىلەر ئېغىزلىرىدا تارقىلىپ يۈرگەن2012-يىل    12-ئاينىڭ 22-كۈنىنى ھەر خىل پەرەز قىلىپ  ئاغزىغا كەلگەننى جۆيلۈپ يۈرۈشەتتى، ھەممىنى ئالاھ      بىلگۈچىدۇر، ئاللاھنىڭ قۇدرىتى چەكسىزدۇر،ئۇ ھەممىگە قادىر،مانا جاھان يورۇق،چىرايلىق تۇرمامدۇ؟   ئەمدى شۇنداق دىگەن شۇم ئېغىزلارنىڭ ئاغزى يۇمۇلار بەلكىم، دىگەندە جامائەتتىن بىرسى راس بۇ بالىلار   شۇ كۈنگە توغرا كەپ قاپتۇ-ھە؟ دىيىشىگە،ئىمام ئاخۇنۇم ئۇنىڭ گېپىنى بۆلۈپ،-ئۇنداق كۇفۇر  گەپنى   قىلماڭلار،يامان بولىدۇ،ئاللاھ  ھەر كۈنى بۇ دۇنياغا قانچىلىك يېڭى جاننى ئاپىرىدە قىلسا،يەنە شۇنچىلىك    جاننىڭ  رىسقىسىنى توختىتىدىكەن.بۇ ئاللاھنىڭ ھوكمى. ئەمەلىيەتتە بىزنىڭ موشۇنداق بىر غۇنچىدەك   كەتكەن نارسىدىلىرىمىز بىزگە ساۋاپ ئەپ كېلىدۇ،ھايات  ياشاۋاتقان بالىلىرىمىز گۇناھ ئەپ كېلىدۇ،شۇڭا   ھەر ۋاقىت گەپ-سۆزگە دىققەت قىلىپ گۇناھلىرىمىزنىڭ مەغپىرەتىنى  تىلەپ،ياخشى ئەمەللەرنى تولا   ئىزدەيلى...دىدى.     يولدۇشۇم بۇ سۆزلەرنى دەپ بولۇپ  :-جانىم .ئەمدى سىز ھەرگىزمۇ يىغلىماڭ،ماقۇلمۇ؟ئاللاھ خالىسا    بىز يەنە بالىلىق بولىمىز،كىم بىلىدۇ تېخى ئىككىنى بەرگەن خۇدايىم قوشلاپ ئەكىلىپ تۆتنى بېرىۋېتەمدۇ    تېخى ھە؟ دەپ كۈلۈمسىردى.ئۇ ئەمەلىيەتتە مېنى كۈلدۈرۈش ئۈچۈن قىلىنغان چاقچاق ئىدى. شۇنداق    قىلىپ بۇ بەش-ئالتە كۈننى يوقلاپ كەلگەنلەر بىلەن دوختۇخانىدا دەم يىغلاپ، دەم پەسلەپ ئۆتكۈزۈپ       يەتتىنجى كۈنى ئۆيگە يېنىپ كەلدۇق،بالىلارنىڭ يەتتە سىپارە نەزىرىنى بەردۇق، بىزنىڭ ئۆيدىكىلەر مېنى     ئەپ كېتىپ قاراشنى ئېيتىۋىدى ،يولدۇشۇم يەنىلا سۆزىدە چىڭ تۇردى،-ياق ئايالىمنى ئۆزۈم باقىمەن،     باقالمايدۇ دەۋاتقىنىم يوق،ئۇنىڭ ھازىرقى روھى-ھالىتى ياخشى ئەمەس، شۇڭا ئۆزۈم يېنىدىن ئايرىلماي    قارايمەن،ئۇ تولا خىيال قىلىۋەرسە كاللىسىدىن چاتاق چىقىدۇ،شۇڭا مەن ئۆزۈم باقىمەن، دەپ  مېنى    بەرگىلى  ئۇنىمىدى،قېيىن ئاتا-ئاناممۇ  يولدۇشۇم تەرەپتە تۇردى،بىزنىڭ ئۆيدىكىلەر بۇ سۆزلەردىن      تەسىرلىنىپ كۆز يېشى قىلىشتى.دىمىسىمۇ بىزنىڭ ئۆيدىكىلەر يولدۇشۇمغابەك ئامراق ئىدى،يولدۇشۇممۇ    ئاتا-ئانامغا ئامراق ئىدى، بىكار بولسىلا ئۇلارغا ياردەملىشەتتى، قېرىنداشلار ھەم كۈيئوغۇللار بىلەنمۇ    ئىناق ئۆتەتتى.قېيىن ئاتا-ئاناممۇ ماڭا ئامراق بولۇپ ئادەتتە ئوچۇق-يورۇق ئىدى.  شۇنداق قىلىپ    ماڭا يولدۇشۇم قارايدىغان بولۇپ ئۆيۈمدە قەپ قالدىم،مانا مەن يوتقاندىن چىقماي  ياتقىلىمۇ بىر ئاي   بولاي دىدى، بۇ جەرياندا يولدۇشۇم شۇنچىلىك مېھرى بىلەن قارىدىكى بەزىدە ئۇنىڭ ئەپلىكلىكىگە    ئۆزەممۇ ھەيران قالاتتىم، چۈنكى بىز ئاياللار ئائىلە ئىشلىرىدا  ئۆزىمىزنىلا  چوڭ بىلىپ ئەرلەرگە سەل     قارايدىكەنمىز،لېكىن ئەرلەر ئائىلە ئىشلىرىنى قىلمىغان بىلەن ئۆز بېشىغا كەلسە ئاجايىپ چىچەن،چىۋەر   بوپ كېتىدىكەن ئەمەسمۇ؟ئۇنىڭ ئۆي رەتلەشلىرى،تاماق ئېتىشلىرى،ئەتكەن تامىقىنىڭ مەزىلىك تەملىكلىگى،      بەزىدە تاماق يەۋاتقاچ ئۆزەمنىڭ ئوخشىماي قالغان  تاماقلىرىمنى ئېسىمگە ئالسام خىجىللىقتىن قىزىرىپ    كېتەتتىم، ئۇ يەنە كەچتە كىتاپ ئوقۇپ بىرەتتى، بالىلىق چاغلىرىنى ھېكايە قىلىپ بېرەتتى، كۆڭلۈمنى     ئاۋۇندۇرىدىغان سۆزلەر بىلەن ماڭا تەسەللى بېرىپ مەن ئۇخلاپ قالغاندىن كېيىن ئاندىن ئۇخلايتتى،   بىر كۈنى كەچتە ئويغۇنۇپ كەتتىم،دوختۇرخانىدىن كەلگىلى چىراق ئۆچەرمەيتتۇق، مەن ئۇنىڭغا قارىدىم،   ئۇ بىر خىلدا يىنىك پۇشۇلداپ ئۇخلاۋاتاتتى،قولى بولسا مېنىڭ قولۇمنى چىڭ تۇتىۋالغان ئىدى(بۇ بەلكىم   كۆزۇمنى يۇمساملا قارا باسىدىغانلىغىدىن بولسا كېرەك) مەن ئۇنىڭغا بۇنچىلىك ئۇزاق قاراپ باقمىغان   بولسام كېرەك ،ئۇنىڭ تەبىئى بۇدرە چاچلىرى،توم ئەگىم قاشلىرى ئىگىز قاڭشارلىق بۇرنى ئىنتايىن نېپىز   خۇددى لەۋسۇرۇق سۈرگەندەك لەۋلىرى ئاجايىپ چىرايلىق يارقىن ئىدى، ئۇنىڭ بىلەن توي قىلغىلى   ئۈچ يىل بولغان بولسىمۇ لېكىن ئۇنىڭ  بۇ يىگىرمە بەش كۈن جەريانىدىكىچىلىك مېھرى-مۇھەببىتىنى     بۇنچىلىك چوڭقۇر ھېس قىلمىغان ئىكەنمەن.مانا ئەمدى بىر ھەقىقەتنى چۈشىنىۋاتاتتىم،ئاللاھ بۇ دۇنياغا    ئىنسانلارنى جۈپ-جۈپى بىلەن ياراتىدىكەن،لېكىن موشۇ جەمىيەتتە ياشاۋاتقان نۇرغۇن ئىنسانلار بەزىدە   ئۆز-ئارا قەدرى-قىممىتىمىزنى بىلەلمەي،ھېس قىلالماي ئۆتۈپ كېتىدىكەنمىز،شۇڭا دائىملا بىر-بىرىمىزدىن   ئاغرىنىش،كۆپۈنۈش،قۇسۇر ئىزدەش  تۇيغۇسىدا بولىدىكەنمىز، يەنەبەزىلىرىمىز بولسا بىر-بىرىدىن    گۇمانلىنىش،ئىشەنمەسلىك سەۋەپلىك بىر ئوبدان بەختلىك ئائىلىسىنى، بىز ئېرىشەلمەيۋاتقان ئوماق    بالىلىرىنى يىتىم قىلىپ بەختسىزلىك يولىغا ماڭىدىكەن .يەنە بەزىلىرى ئۆزى بىرئۆيدە بولغىنى بىلەن    ئەر-ئايال ھەر ئىككىسىنىڭ كۆڭلى تالادا باشقىلاردا  يۈرىدىكەن. بەزى ئانىلىرىمىزقاتار چايلاردىن    خىلمۇ-خىل يىغىلىشلاردىن ھەتتا بەزىلىرى  قاۋاقلاردىن يېرىم كېچە بولمىغىچە ئۆيگە كىرەلمەيۋاتقان،    ئۆيدە بالىلار ئاچ قوساق ئۇخلاپ قېلىۋاتقان،بەزى ئاتىلىرىمىزپۈتۈن دەرت -ئەلىمىنى ھاراقتىن ئېلىۋاتقان،      ئۆيىدىن سۇ ئىچمىگەن  كۆڭلىنى  باشقىلار بىلەن باشقا يەرلەردە ئاۋۇندۇرىۋاتقان ....    -ئاھ خۇدا،ياراتقان بەندەڭگە ئىنساپ ئاتا قىلغايسەن، بولۇپمۇ يولدۇشۇمنىڭ كۆڭلىگە ئىنساپ بەرگەيسەن،   دەپ تىلىدىم،مەن راستىنلا ئىنتايىن بەختلىك ئىدىم،يولدۇشۇم ھاراق ئىچمەيتتى.مىجەزى نورمال،كەيپىياتى   تۇراقلىق ئىدى،مەن ئاستا ئۇنىڭ بۇدرۇر چاچلىرىنى سىلىدىم، ئالاھ خالىسا ئۇنىڭ بىلەن ئۆمۈرۋايەت  بىللە   ئۆتۈشكە، يەنە بالىلق بولۇشقا ،بالىلارنى ئۇنىڭدەك كۆيۇمچان ۋاپادار قىلىپ تەربىيلەشكە نىيەت قىلدىم،   ئۇنىڭغا قىلغان بەزىبىر بىشەملىكلىرىمنى ئەسلىدىم ،ئۇنىڭ ماڭا بولغان ۋاپادارلىقلىرىنى ،چىن سۆيگۈسىنى   ھېس قىلدىم، شۇ مىنوتلاردا قەلبىمنى ئۆزەممۇ تەسۋىرلەپ بولالمايدىغان خىجىللىق ھەم پۇشايمان تۇيغۇسى   ئىگىلىدى، كۆز ياشلىرىم ئۇنىڭ يۈزىگە تامچىلاشقا باشلىدى،:-قەدىرلىكىم،مەندىن رازى بولغىن.........            ئاپتورى؛   رازىگۈل سالى.                 2013-يىل 1-ئاينىڭ 19-كۈنى يېزىلدى.مەنبە ئۆز قەلىمىم <ئۆز كەچۈرمىش> تولۇقلىما مەزمۇن (2013-2-3 03:44 PM): مەن ئانا بولالمىدىم،ئانا بولۇش ئىمكانىيىتىم يوققا چىقتى، مەن قانداق چىدا تولۇقلىما مەزمۇن (2013-2-15 09:24 PM): قەدىرلىكىم مەن1-قىسىم2-قىسىمى -مەن يەنە ئانا بولالامدىم يوق داۋامى يوللىنىد

razigulcali

	ۋاي-ۋۇي بۇ يازمامنىڭ بەت قۇرلىرى قانداق بولۇپ كەتكەندۇ-ئەمدى؟ بۇ قۇرلار قانداق بولۇپ بۇنداق بولۇپ قالىدۇ؟

razigulcali

	ۋاي-ۋۇي بۇ يازمامنىڭ بەت قۇرلىرى قانداق بولۇپ كەتكەندۇ-ئەمدى؟ بۇ قۇرلار قانداق بولۇپ بۇنداق بولۇپ قالىدۇ؟ تولۇقلىما مەزمۇن (2013-2-15 09:25 PM):

ap~qilam

	قايتا بىر تەھرىرلەپ يوللاڭە ،  شېئىر يازغان پەدىگە ئوتتۇرغىلا  توغرىلىۋاپسىزغۇ

ئاينۇر901

	كۆز ياشلىرىمنى قەتئىي باشقۇرالمىدىم.قەيسەر،غەيرەتلىك بۇلۇڭ جىنىم،ئۆزىڭىزنى كۆپ ئاسراڭ،سالامەتلىكىڭىزگە دىققەت كىلىڭ .كۆز تەگمىسۇن، بەخىتلىك بۇلۇڭ......

sub_hi

	ئاچچىق بىر نەرسە بوغۇزۇمغا كەپلىشىپ قالغاندەك بوپ كەتتىم. ئۇلۇغ ئاللا ھەر بەندىسىنى بەخىت-سائادەتلىك قىلغاي. ئاھ نەيلەيىن كىمگە ئىيتاي بۇ زارىمنى قان يۈرەگىم جەننەت ئەمەس ئانابولماق ئارزۇ بولدى رىزا ئۈچۈن كىچەسى تالمىدى بىلەك ئىگەمگە يالۋۇۇپ ھەردەم ئاقار ياشىم دەريا بولۇپ پىغانلىرىم تۇتتى ماتەم ،،، مۇكاپاتقا ئىرىشىشىڭىزگە تىلەكداشمەن.

SANSIZ281

	ئاللا سىزگە رەھمەت قىلسۇن...!

razigulcali

	5-قەۋەتنىڭ يازمىسىغا: رەھمەت قېرىندىشىم،شۇ تاپتا تەسەللىيىڭىزدىن دىلىم ئېرىپ كۆز ياشلىرىمنى  توختىتالمايۋاتىمەن،بۈگۈن كەچمىشىمگە ساق يىگىرمە بەش كۈن بولدى،گەرچە تۈزۈك يازالمىساممۇ ھەر ھالدا موشۇنچىلىك تەسۋىرلەپ يېزىپ قويدۇم. رەخمەت سىزگە..

razigulcali

	6-قەۋەتنىڭ يازمىسىغا:   رەھمەت .ئەۋەتكەن شېرىڭىزدىن ئازاپلىرىم تەسكىن تاپقاندەك بولدى

rizwangul0995

	مۇكاپاتقا ئېرىشىشىڭىزگە تىلەكداشمەن،ئەسرىڭىز بەك ياخىشى چىقىپتۇ ئۇقۇپ بولغۇچە كۆزلىرىمدىن ياش چىقىپ كەتتى، قىرقىڭىز تۇشقىچە كۆمپىيوتورنىڭ ئالدىدا ئۇزاق ئولتۇرماڭ كۆزىڭىزگە زىيانلىق .