مېنى‹ئۆلۈمدىن ›قۇتقۇزۋالغان ژۇرنال

America

	ئىنسان ئىڭەلەپ يۇرۇق دۇنياغا كۆز ئاچقاندىن تارتىپ تاكى بارسا-كەلمەس سەپەرگە ماڭغانغا قەدەر ،كۆز كۆرمىگەننى كۈرۈپ،قۇلاق ئاڭلىمىغاننى ئاڭلاپ ئۆتىدىكەن.تەقدىرنىڭ پۈتمىشلىرىدىن ئۆزنىنى چەتكە ئېلىشقا ئامالسىز ھالدا،گاھى كۈلۈپ،گاھىدا يىغلاپ ئۆتىدىكەن. مانا ھەش-پەش دىگۈچە ئىچكىردىكى ئالىي مەكتەپتە ئوقۇۋاتقىنمغا بەش يىلدىن ئېشىپتۇ.بۇ جەرياندا بىردىنبىر قان-قېرىنداش ئىنىمنىڭ ۋە دۇنيالقتا بارى-يوق ئىككىلا "قىيامەتلىك" ئاغىنەمنىڭ "خوش"دەپمۇ قويماستىن مەڭگۈگە كۆز يۇمۇشى قەلبىمنى چەكسىز ئازاپقا سالدى.ھەتتا ئەڭ ئاخىرقى بىر رەت ئۇلارنىڭ يۈزىنى كۆرىۋېلىشمۇ نىسپ بولمدى.شۇنداق قىلىپ يۇرۇتتىن يەتتە مىڭ كىلومىتىر يىراقلىقتىكى بۇ جايدا "بۇ كۈنلەرمۇ ئۆتۈپ كىتىدۇ"دىگەننى ئۆز-ئۆزەمگە روھىي تەسەللىي قىلىپ ياشاپ كەلدىم.    بىراق تەقدىرنىڭ مەندىن تارتىۋالدىغانلىرى تېخى تۈگىمىگەن ئىكەن.شۇنداق يۇرۇتنى سېغىنىش ،ئۆتكەن كۈنلەرنى ئەسلەش ۋە ئۆز-ئۆزەمگە روھي تەسەللىي بىرىش بىلەن ئۆتىۋاتقان كۈنلەردە ،قىز دوستۇم "ئىستىقباللىق" ،"پۇلدار" ئاشپەز يىگىتكە تىگىۋالدى.ئۇنى گۆدەكلىكىمدىن باشلاپ ئەقىدە قىلىپ كەلگەچكە ،جاندىن ئەزىز كۆرەتتىم.نەچچە قېتىم شۇنىڭغا ئوخشايدىغان قىزلارنى كۆرگەندە ئىختىيارسىز ئىسمىنى چاقىرىپ سېلىپ بۇلىشىغا سېسىق تىل ئاڭلىغان،يىگىتىدىن ئۆلگىدەك تاياق يىگەن كەچۈرمىشىممۇ بولدى.قىسقىسى مەن شۇ كۈنلەردە ئۆزۈم ھايات بولساممۇ روھىي ئۆلگەندەك بۇلۇپ قالغان ئىدىم.   بۇ يىل قىشلىق تەتىلدە تەكلىپكە بىنائەن ناھىيمىزدىكى مەلۇم بىر تىل تەربىيلەش مەركىزدە يۇقىرى يىللىقنىڭ باللىرىغا دەرس ئۆتتىم.تەربىيلەش مەركىزى ناھىيمىزدىكى بىردىنبىر تەربىيلەش مەركىزى بۇلۇپ ،ئاتا-ئانىلارنىڭ ۋە كەڭ ئۇقۇغۇچىلارنىڭ قىزغىن ئالقىشىغا ئېرىشكەن ئىدى. ئوقۇغۇچىلىرىمنىڭ ھەر قېتىم چوڭقۇر ھۆرمەت بىلەن "مالىم“دەپ چاقىرىشلىرى ماڭا بىرخىل كۆرىنمەس مەسئۇليەت تۇيغۇسىنى يۈكلىسە،ئۇستاز-شاگىرتلىق مۇناسىۋىتى جەرياندىكى كۆڭۈللىك چاقچاق ماڭا تۇرمۇشنىڭ يەنە بىر گۈزەل تەرپىنىمۇ كۆرسىتىپ بەرمەكتە ئىدى.   بىر كۈنى ئەتىگەندە ئۆتىشكە تىگىشلىك دەرىسنى ئۈتۈپ بۇلۇپ،ئۇدۇلدىكى "تورت پادىشاھى"دەپ ۋىۋىسكا ئاسقان دۇكانغا كىرىپ بىر پارچە تورت ئالدىم-دە،ياندىكى كىتاپخانىغا كىردىم.كىتاپخانا بىلەن تەربىيلەش مەركىزىنى بىر خالتا كوچىلا ئايرىپ تۇراتتى.كىتاپخانا گەرچە ئانچە چوڭ بولمىسىمۇ،لىكىن كىتاپ تۈرلىرىنڭ موللىقى ،مۇئامىلىسىنىڭ ئىلىقللىقى ۋە جايلاشقان ئورنىنىڭ ئەۋزەللىكى بىلەن ناھىيمىزدىكى چوڭ-كىچىك،قېرى-ياش ھەممەيلەننىڭ ياقتۇرشىغا ئىرىشكەن ئىدى.تېخى ئەتىگەن بولغاچقىمىكىن،كىتابخانىدا ئانچە جېق ئادەم يوق ئىدى.كىتاپخانا خوجايىنى24-25ياشلار چامىسىدىكى ،بۇغداي ئۆڭلۈك قىزچاق بۇلۇپ ئۇنىڭ گىرىمسىز يۈزلىرى يۇشۇرۇن گۈزەللىكىنى مانا-مەن دەپ ئەكىس ئەتتۈرۈپ تۇراتتى. _ھە،مەمەتجان "پىرافىسور"بالىلارغا قورساقتىكى بىلىمنىڭ ھەممىنى بىرىۋېتىپ ئەمدى ئەتىكى دەرىستە چېنىپ قالماي دەپ بوش قوساقنى بىلىم تۇلدۇرغىلى كىردىقمۇ؟! _ئەسلىدە بىز ئۆگەنگەن بىلىمنى سىلەردەك گۈزەل قىزلارغا ئۆگىتىپ قويساق بۇلىدۇ.بولمىسا ئۆگەنگەن بىلىم ئۆز-ئۆزىمىزنى ئۇرمامدۇ دەيمەن.قانداق دېدىم!؟ ئۇنىڭ چاقچىقىغا ئۇلاپلا شۇنداق چاقچاق قىلدىم. _ھە ئۇنىڭمۇ ۋاقتى-سائىتى كىلىپ قالار.قاچانلا قارىسام ئىشتاننىڭ يانچۇقىغا قولنى تىقىپ ،ئۇيان-بۇيان چېپىپ يۈرگىنىڭىزنىلا كۆرىمەن.مەن تېخى سىزنى بېل گايتىستەك مىنۇت -سېكىنۇتلاپ پۇل تاپىدىغان ئوخشايدۇ دەپ قاپتىمەن. ئۇنىڭ چاقچىغا جاۋابەن كۈلۈمسىرەپ قويدۇم.نېمىمۇ دىيەلەيتىم. _ئەتىگەندىلا تاتلىققا ئېغىز تەگكىنىڭزدىن قارىغاندا ،بىرەر كۆڭىلسىزلىك بولدىمۇ-نىمە؟ بولمىسىغۇ ئوغۇللار ئەتىگەندە ئالدىراپ تاتلىققا ئېغىز تەگمەيدۇ. دېدى.گەرچە مەن نەچچە كۈننىڭ ياقى بۇ كىتاپخانغا كىرىپ باقمىغان بولساممۇ ،ئۇياقتىن -بۇياققا ئۆتكەن ۋاقىتا بەلكىم ماڭا دىققەت قىلغان بولسا كېرەك. _ئىسمىڭىز نىمە؟تۇنۇشۇپ قالايلى.مىنىڭ ئىسمىم مەمەتجان دېدىممەن. _مەن سىزنىڭ ئىسمىڭىزنى بىلىمەن.سىز مىنىڭكىنى بىلمەيسىز ،شۇنداقمۇ؟ئۇنداق بىكارغا دەپ بىرىدىغان ئىش يوق .قولىڭىزدىكى ئاۋۇ تورتنى بەرسىڭىز دەپ بىرەي. _ۋۇي،مانا.مانا،ئېلىڭ. دەپ ئۇنىڭغا تورتنى سۇندۇم. _چاقچاق قىلىپ قويدۇم.تورتنى ئۆزىڭىز يەڭ.ئىسمىم ھېپىزە،دەپ بېقىڭە،ئاغزىڭىز كىلەمدىكەن.ئاڭلىسام سىزنى ئىچكىردە تۇرۇۋېرىپ بەزى ئويغۇرچە گەپلەرگە ئاغزى كەلمەيدىكەن دەيدۇ.   شۇنداق قىلىپ ئۇنىڭ بىلەن رەسمىي تۈردە تۇنۇشۇپ قالدىم.ئەتتىگەندىلا كۆڭلۈم باشقىچە يۇرۇپ قالدى.ئۇزۇن بوپتىكەن ئۆزەمنى بۇنداق ئازادە،يىنىك ھىس قىلىپ باقمىغىلى! _ھەي ،ئادەمنىڭ روھىنى كۆتىردىغان،تۇرمۇشقا ئۈمۈدۋارلىق بىلەن قارايدىغان قىلىپ تەربىيلەيدىغان كىتابلىرىڭىز بارمۇ؟بار بولسا بىر نەچچىنى بىرىڭە. دېدىم مەن ھېپىزەگە . _دىمىدىمۇ،"ئاچچىق"بار دەپ!؟ دەپلا "ئۈمۈدۋار ياشاڭ" ،"كۆزۈم ئۈچ كۈنلا ئېچىلسا بۇلاتتى"......قاتارلىق بەش پارچە كىتاپنى ۋە ئون نەچچە پارچە "تەرمىلەر"ژۇرنىلىنى ئالدىمغا قۇيۇپ قويدى.ھەرخىل پىرسۇناژلارنىڭ جاپالىق تۇرمۇشى ۋە قانداق قىلىپ مۇۋاپىپقىيەت قازانغانلىقى قاتارلىق مەزمۇنلار ماڭا ئاستا -ئاستا تەسىر كۆرسىتمەكتە ئىدى.خەللۈن كەيلېر خانىمنىڭ شۇ يۇرۇق دۇنيادىن مەھرۇم بۇلۇپ تۇرۇقلۇقمۇ،ئەڭ ئاخىردا دۇنيادىكى ئەڭ ئالىي بىلىم يۇرتى بولغان خارۋارد ئۇنۋىرسىتىدا ئوقۇيالىغانلىقى ۋە ئۇنىڭ كىتابىنىڭ ئەڭ ئاخىردا ئېيتقان ئارزۇ-ئارمىنى مېنى ئۈن-تىنسىز ھالدا خىجىلچىللىقا سېلىپ قويدى.شۇنداق ،مەن روھىي جەھەتتە خەللۈن كەيلىر خانىمنىڭ ئالدىدا مېيىپ ھىساپلىناتتىم. تەرمىلەر ژۇرنىلىنى ئېلىپ ئۈنسىز رەۋىشتە ئوقۇشقا كىرىشىپ قالدىم.نىمە دىگەن ئىسىل ژۇرنال بۇ-ھە!نىمىشقىمۇ،بالدۇراراق تۇنۇشمىغاندىمەن . شۇنداق بۇرۇن مەن  قىز دوستۇم بىلەن بازار ئايلىنىش،دىسكوخانىغا بېرىش قاتارلىق ئىشلار تۈپەيلى بەك”ئالدىراش"ئىدىم.ئۇمۇ كىتاپ كۆرۈشكە قىزىقمىغاچغا ،بۇ كىتاپخانىغا بىر قېتىم كىلىپ 20مىنۇتتەك ئولتۇرۇپ كەتكىنىم يادىمدا!ھەي،شۇ كۆڭۈل!ھەي،شۇ بەڭۋاشلىق! _مالىم  تاماقلىرىنى ياتاقلىرىغا ئاچىقىپ قويدۇم. بىر ئوقۇغۇچۇم شۇنداق دىگەندىلا مەن ۋاقىتنىڭ ئاللىبۇرۇن تاماق يەيدىغان ۋاقىتىتىن ئېشىپ كەتكىنىنى بىلىپ،كۆزۈم قىيماسلىق ئىلكىدە كىتاپلارنى جايىغا قۇيۇپ قۇيۇپ ھېپىزەگە دەرىستىن يېنىپ كىرىدىغانلىقىمنى دەپ قۇيۇپ خوشلىشىپ يېنىپ چىقتىم.   شۇنداق !قارىماققا ناھايتى ئاددى كۆرىنىدىغان "تەرمىلەر"ژۇرنىلى ماڭا باشقىچە دۇنيانى بەردى.مانا شۇندىن بۇيان ھەر بىر يېڭى سان نەشىردىن چىقىپ بولغۇچە،خۇددى تويغا كەتكەن مەھبۇبەمنىڭ كىلىشىنى كۈتكەندەك تۆت كۆز بىلەن كۈتىدىغان بولدۇم.ماڭا ھېپىزەنى تۇنۇشتۇرىغان ئاللاھ ئىگەمگە مىڭ-مىڭ رەھمەت!ماڭا بۇ ژۇرنالنى تۇنۇشتۇرىغان ھېپىزەگىمۇ كۆپلەپ تەشەككۈر!

يولتۇز

	ئۈلۈمدىن دىمەي غەپلەتتىن دىسىڭىز تېخىمۇ ياخشى بۇلاركەن ، مەزمۇنى قىسقا لىكىن مەنىلىك يېزىلىپتۇ .

qaraxani

	بۇ ژورنال ھەقىقەتەن نەپ بېرىدىغان ئەڭگۈشتەر...

مسكىنÍÍ

	يۇلتۇز توردىشىمىز ئېيتقاندەك ئۆلۈم دېمەي غەپلەت دېگەندەك ئاتالغۇلارنى ئىشلەتسىڭىز بولغۇدەك، تېمىنىڭ بىشىنى ئوقۇپ ھەقىقەتەن سىزگە ھېستاشلىقىم كەلدى ،قېرىنداشلىردىن،دوستلىردىن بولوپمۇ سۆيگۈندىن ئايرىلىپ قىلىش ...ھەقىقەتەن ئېغىر زەربە..ئۇرنىڭىزدا مەن بولسام ھەرگىز بەرداشلىق بېرەلمەستىم. ئاللاھ ئىشلىرڭىزنى ئوڭۇشلۇق قىلسۇن.

akijan

	ئەسسىلامۇ ئەلەيكۇم مەمەتجان ، ماقالىڭىزنىڭ ئاخىرى باردەك قىلامدۇ نىمە ؟

boran120

	تەرمىلەر ژورنىلىنى كۆرۈۋاتقىنىمغا ئون نەچچە يىللار بولۇپ قاپتۇ.باشلانغۇچتىن تارتىپ كۆرىۋاتىمەن.ئۇنىڭ ئىچىدىكىسى قىسقا ، بىر نەچچە بەتلىك لىكىن چۈشەنسە بىر روماننىڭ بىلىمىنى بىرىدىغان ئەسەرلەرنى ئوقۇغىنىمدا ئۆزۈمنى ئىلگىركىدىن بىلىملىكرەك، نەزەر دائىرەم كىڭىيىپ قالغاندەك ھىس قىلىمەن.ئەپسۇسلىنىدىغىنىم شۇنچە يىللاردىن بىرى بۇ ژورنالدا بىرمۇ ئۆزىمىزنىڭ ئەدىپلىرىمىزنىڭ ئەسىرنى كۆرمىگىنىم.

nazila998

	نىمىلا دىگەن بىلەن كىتاپ كۆرۈش ياخشى ئادەت ،  ئادە ياخشى كىتاپتىن بىرنى ئوقۇسا بەزى كۆڭۈلسىز ئىشلارنى ئاسانلا بىر تەرەپ قىلىۋىتەلەيدۇ

mahatjan

	بەزىدە ئۆلۈمدىن بىر ژورنال ئەمەس بىر ئېغىز سۆز قۇتۇلدۇرۇپ قالالايدۇ.

xoh

	مەن كۈرۈپ باقماپتىمەن شۇ ژۇرنالنى

uysoda

	ھەي ھەر قىتىم سەپەرگە چىقسام ئون - يىگىرمىنى بىرلا ئىلىۋالاتتىم ...بۇ قىتىم ئالدىراشچىلىقتا  ئىلىۋىلىشنى ئۇنتۇپ قاپتىمەن . بۇ تىمىنى كۆرۈپ بەك ئوقۇغۇم كەپ -كەتتى... مەنمۇ بۇ ژورنالنى ئوقۇپ كىلىۋاتقىلى ئون يىلدىن ئاشتى ...تېخى مەخسۇس تولۇقسىز ، تولۇق ئوتتۇرىدا مۇشۇ ژورنالدىن قىسقا مەزمۇنلارنى خاتىرەمگە  كۆچۈرۈپ يىزىۋالاتتىم ...دوستلۇرۇم تالىشىپ تۇرۇپ ئوقۇپ كىتەتتى...