خىيالىزىملىق ھېكايىلەر(ئەپچىلەم)

ap~qilam

	گۈل ئىچىدە ئۆتكەن كۈنۈم خىيالىزىملىق ھېكايە بۇلبۇلۇڭ بولاي ، شاخىڭگە قوناي. سۆيگەن يايرىڭ،يايرىڭ بولمىسا، مەن يايرىڭ بولاي . ناخشىنىڭ مۇڭلۇق  كۈيىگە رام بولۇپ خىياللار دېڭىزىغا چۆمۇپ كېتىپتىمەن . -ھەي!مەنمۇ بىر بۇلبۇل بولۇپ ئۆزەم ياخشى كۆرگەن شاخقا قۇنۇپ مۇھاببەتنى كۈيلەپ قانغۇچە بىر سايراپ تۇرسام، نىمانداق ئېسىل ، رومانتىك ھىسيات بۇ ھە! نىمىشقىكىن بىر ناخشا ئالدىراپ يۈرەك تارىمنى چەكمەيتى، توۋا بۈگۈن نېمە بولغاندىمەن، كونا بىر خەلق ناخشىسىغۇ بۇ، نەچچە يىلدىن بۇيان ئاڭلىغاندا ئەجەپ بۇنداق ھىسيات بولمىغانتىيا مەندە، ئەجىبا؟ شۇلارنى ئويلاپ يەنە شۇ ئادىتىم بويىچە خىيالى دۇنيا ئالىمى ئىچىگە غەرىق بوپ كىتىپتىمەن . مىڭىۋاتىمەن،مېڭىۋاتىمەن، ئاپپاق بۇلۇتلارنىڭ ئۈستىگە توپا رەڭ ئاياغ ئىزىمدىن نۇسخا قالدۇرۇپ ئەتراپىمغا تەئەججۈپ ئىچىدە قارىغىنىمچە يولۇمنى داۋام قىلماقتىمەن ، قانچىلىك ماڭغانلىقىمنى ئۇقمايمەن، بۇرنۇمغا بارا-بارا خۇشپۇراق گۈللەرنىڭ ھىدى ئۇرۇلۇشقا باشلىدى، يىراقتىنلا مەسخۇش بۇلۇشقا باشلىدىم،ئەمدى يەنە ئالدىمغا ماڭسام مەست بولۇشۇم ئېنىق ئىدى،شۇندىمۇ ئالدىمغا داۋاملىق مېڭىۋەردىم ، نىمىشقىكىن ئۆزەمنى مۇشۇ يەردە بىر بۇلبۇلغا ئايلىنىدىغاندەك، بىر گۈل شېخىغا قۇنۇپ مۇڭلۇق سايرايدىغاندەك ھىس قىلاتتىم.مېڭىۋەردىم، -پاھ! كۆزۈمگە ئىشەنمەي قالدىم، رەڭگارەڭ گۈللەر دۇنياسى، بەلكىم ھېلىقى ناخشىنى ئىجات قىلغۇچى مۇشۇ يەردە شۇ ناخشىغا خېمىتۇرۇچ توپلىغان بولىشى مۇمكىن ، گۈللەرنىڭ ھىدىنى پۇراپ-پۇراپ قانمايتىم، مەس بولدۇممۇ ،بۇنىسى ماڭا نامەلۇم، بۇ غايىۋى جەننەتتە ھەممە شەيئىگە ھەيرانلىق ئىلكىدە قاراپ ،گۈللەرنىڭ گۈزەل رۇخسارىدىن توختىماي بەھىر ئالماقتىمەن ،قايسى گۈلنىڭ ئالدىدىن ئۆتسەم ماڭا رايىشلىق بىلەن سالام بېرەتتى، قىزىق دەپ ئويلاپ قالدىم ئىچىمدە ،ئۆزەمنىڭ بۇ غايىۋى دۇنيادا بۇ قەدەر قارشى ئېلىندىغانلىقىمنى ئويلاپمۇ باقماپتىكەنمەن دېسە؟راس گەپ قىلسام قۇرۇق يۇيۇش دۇكىنىدىكى شۇ بىر مەيدان كومىدىيە مېنىڭ قەلىپ ئېكرانىمدىن تېخىچە يوقالمىغانىدى، مەن قورقاتتىم، يەنە بىرىنىڭ مېنى ئاشۇنداق كولدۇرلىتىشىدىن سەت قورقاتتىم. شۇڭا گۈللەرنىڭ بۇنچە قىلىشى مېنى سەل خۇدۇك قىلىپ قويدى، ئۆزەممۇ ئىپادىلەپ بېرەلمەيدىغان بىرخىل ھاياجان ۋە، گاڭگىراشلار ئىچىدە توختىماي ماڭماقتىمەن، تۇساتتىن بىر گۈلنىڭ ئالدىغا كېلىپ توختىدىم، بۇ گۈل ھەقىقەتەن چىرايلىق ئىدى، ئۇنى يۇلۇش ئۈچۈن قۇلۇمنى ئۇزاتتىم. -ۋايجان! قانداق موللاق ئاتقانلىقىمنى بىلمەيلا قالدىم، بىردەمدە ھۇشۇمغا كېلىپ قارىسام يۇمشاققىنا تۇپراق قوينىدا يېتىپتىمەن.تېخىمۇ ھەيرانلىق ئىچىدە ئەتراپىمغا قارىدىم. -ياق!ياق! شۇنداق قورقۇپ كەتتىم ، بۇيۇم پاكالاپ كەتكەن ،گۈللەردىن قىلچىلىق پەرقى يوق، شۇئان ئۆزەمنى ئەسكە ئېلىپ قىياپىتىمگە قارىدىم،قارىسام ئۆزەم دائىم ئويلايدىغان بۇلبۇل ئاتلىق بىر قۇشقا ئايلىنىپتىمەن ، باشتا ئۆزەمنىڭمۇ ئىشەنگىم كەلمىدى، ئەمما ئىشەنمەي نېمە ئامال، بۇ خىيالى دۇنيادا نېمىلەرنى بولمايدۇ دەيسىز.يەنە تۇرۇپ خوشالمۇ بولاتتىم، مەن ئارزۇيۇمغا يەتكەنىدىم ،بۇلبۇل بولۇپ گۈل شاخىگە قۇنۇشتەك شۇ بىمەنە خىيالىم راستىنلا ئەمەلگە ئاشقانىدى. -مۇشۇنداق ۋاقىتتا ھىلىقى ناخشا يايراپ تۇرسا ، ئالامەت پەيزى بولاتتى دە؟ توساتتىن شۇ ناخشىنىڭ مۇڭلۇق مىلودىيىسى ياڭراشقا باشلىدى. بۇلبۇلۇڭ بولاي، شاخىڭگە قوناي. ................. ................. قانىتىمنى ئەركىن يېيىپ گۈللەر دۇنياسىدا پەرۋاز قىلىشقا باشلىدىم،ئۆزەم خالىغان بولبۇلغا قۇناتتىم، خالىغان گۈللەرنىڭ بەرگىلىرىگە توختىماي سۆيۈپ كۆڭلۈمنى خوش قىلاتتىم، گۈللەرمۇ مەندىن شۇنى تاما قىلىۋاتاندەك ماڭا ئىنتىلەتتى، تەلپۇنەتتى، تالاي گۈللەرنىڭ بەرگىگە قۇنۇپ توختىماي سايرىدىم ، ئۇلارنىڭ يۇمران بەرگىسىدىن توختىماي ھۇزۇرلاندىم، شۇ تەرىقىدە ئالدىمغا ئىلدام ئۇچۈپ كېتىۋەردىم، ئۇچقانچە گۈلللەرنىڭ سەرخىلى ئۇچىرايتى، قايسى گۈللەرگە قۇنۇشنى بىلەلمەي گاڭگىراپمۇ قالاتتىم بەزىدە،مېنىڭ پەيزىمگە جۆر بولۇۋاتقان ماۋۇ ناخشىچۇ تېخى، نەگە بارسام ماڭا ھەمرا، ھەر بىر قېتىم بىر گۈل شاخىغا قۇنۇپ ، بەرگىلىرىگە توختىماي سۆيگەندە بۇ ناخشا مېنى بەزلەيتى، بەلكىم مەن قونغان شۇ گۈلمۇ ناخشىنىڭ مۇڭلۇق كۈيىدىن تەسىرلەنگەن بولسا كېرەك،مېنىڭ قاناتلىرىمغا يۆنەلگىنىچە ئۆزىمۇ سەزمەي مېنىڭ قوينۇمغا شۇڭغۇپ كېتىپ باراتتى، ۋاقىت ئۆتكەنسىرى مەن بۇخىل ئىشلاردىن زىرىكتىم مۇڭلۇق مۇھاببەت كۈيلىرىمۇ، گۈللەرنىڭ خۇش ھىدلىرى، ئاشۇ جۇلالىنىپ تۇرغان بەرگىلىرىمۇ ...مېنى بىزار قىلىشقا باشلىدى، توساتتىن قانداقتۇر بىر گۈل مېنىڭ دېققىتىمنى تارتتى، ئۇ گۈل باشقا گۈلدىن ئانچە پەرىقلەنمەيتى، خۇش ھىد،جۇلالىنىپ تۇرغان بەرگى، زىلۋا قەددى قامىتى، ئۆزىنىڭ گۈللەرنىڭ ئىچىدىكى پەرىزات ئىكەنلىكىنى مانا مەن دەپ تۇراتتى .ئۇنىڭ ئەتراپىدىمۇ باشقا گۈللەر ئېچىلمىغان، ئۆزى يەككە ھالدا قەددىنى رۇسلاپ نىمىلەرگىدۇر تەلمۇرۇپ تۇراتتى، مەن ئۇ گۈلىنڭ قېشىغا ئۇچۇپ باردىم ، نىمىشقىكىن ئۇ باشقا گۈللەرگە ئوخشاش مېنى قەددىنى ئىگىپ قارشى ئالمىدى،،تۇپراق ئۈستىدىكى شۇ مەغرۇر قىياپىتى توساتتىن مېنىڭ قەلىپ تارىمنى چەكتى، ئۆزەمنى تۇتۇۋالالماي ئۇ گۈلگە ئېتىلدىم، ئەمما يېقىن كېلىپ ئۇ گۈلگە قۇنۇشتىن قورقتىم، چۈنكى ئۇ گۈلنىڭ تىكىنى بار ئىدى، قانداق قىلىشىم كېرەك، قاناتلىرىمىنى قاققىنىمچە ئارقامغا قارىدىم ، قاراپلا ھەيران قالدىم ، ھەممە گۈللەر سولىشىپ قالغان ، بۇرۇنقى گۈزەللىكىدىن ئەسەرمۇ يوق، يەنە توساتتىن ئالدىمدىكى گۈلگە قاراپ قالدىم. -باشتا ئەجەپ سەپ سالماپتىكەنمىنا، توغرا، باشتىكى گۈللەرنىڭ ھىچ قايسىسىنىڭ بۇنداق تىكىنى يوق ئىدى،ئەمما ، بۇ گۈل.............. توساتتىن ناخشىمۇ توختاپ قالدى ، ھەممە ئەتراپ تىمتاس ، بۇ جىمجىتلىقتىن مېنى سەل سۈر بېسىپ قالدى، قانداقتۇر بىر غايىۋى كۈچنىڭ تۈرتكىسىدە قانىتىمىنى ئەركىن قېقىپ ئالدىمدىكى بۇ مەغرۈر گۈلگە قۇنۇشقا تەمشەلدىم. -ھا..... ئاغرىق دەستىدىن ۋايجانلاپ ئورنۇمدىن تۇرۇپ كەتتىم. يەنە خىيال دېڭىزىغا غەرىق بوپتىمەن دە،كۆزۈمىنى ئېچىپ ، ئالدىمغا قارىدىم ، ياتاق ئۆيۈمدە يېتىپتىمەن، سىن قويغۇدىن يەنە شۇ ناخشا ئاڭلىنىپ تۇرۇپتۇ، توساتتىن ئېكراندىكى شۇ ناخشىغا كىرىشتۈرگەن بىر شېئىرغا قارىدىم . گۈل ئۈزەي دېگەنتىم سانجىلدى تىكەن ، تىكەنسىز ئەمەسكەن بىلدىم گۈل دېگەن. ئارقامغا قايىتقانتىم گۈل ئېيىتتى كۈلۈپ ، _تىكەندىن قورققانغا گۈل نەدە ئىكەن مىيىقىمدا كۈلۈپ قويدۇم ، چۈنكى مەن شۇ گۈلگە قورقماي قونالىغانىدىم، گەرچە خىيالى دۇنيادىكى شۇ قىسقىغىنە ۋاقىت مېنى بىردەملىك تۇيغۇلارغا باشلىغان بولسىمۇ ، رىئاللىققا قايتقاندىن كېيىن يەنە بىر مىسقال ئەقىل تاپقاندەك بولدۇم .ئاچچىغىمدا قولۇمدىكى نەرسىنى بىرنى ئېتىپ چىقىۋاتقان مۇڭ كۈينىڭ ئۈنىنى ئۆچۈردۇم، تاماكامنى چىشلەپ ئالدىمغا نەچچە قەدەم ماڭدىمدە، قەلىپ دەرۋازامنى ئېچىپ تۆۋەندىكى قۇرلارنى خاتىرلەشكە باشلىدىم. _قىزلار بەئەينى بىر گۈلگە ئوخشايدۇ،ئوغۇللار نېمىشقا ئۈجمە كۆڭۈل بولۇپ قالىدۇ؟ سەۋەبى،قىزلاردا ئاشۇ گۈلدە بولۇشقا تىگىشلىك تىكەن كەمچىل، گۈل تىكەنسىز بولغاچقا بۇلبۇل خالىغان گۈلگە قونالايدۇ، بەلكىم شۇ گۈللەرمۇ شۇنداق بولۇشنى خالايدىغان بولىشى مۇمكىن ،شۇڭا بىزدەك بۇلبۇل دەپ قارىلىۋاتقان يىگىتلەر ئۆزىمۇ سەزمەي ئاشۇ تىكەنسىز گۈللەرگە قۇنۇپ قالىدۇ،ئازمايدىغان كىم بار، ئەمما بۇنىڭ كاساپىتىگە ئوغۇللار ئۈجمە كۆڭۈل بولۇپ سانالماقتا، ئوغۇللار بۇ تىكەندىن گۈلدىن قورقامدۇ؟ياق ، ئۇ قورقۇش ئەمەس ئەيمىنىش، ئەنە دېگەندەكلا دۇنيا ئەرلەر قېنى سىلەر دەپ چۇقان سالماقتا، ئەمما قىزلار قېنى سىلەر دەپ چۇقان سالىدىغان بىرمۇ كىشى چىقمىدى، ئەمدى چىقىدۇ، تىكەنلىك گۈللەر قېنى دەپ .................. قەلبىمگە يۇقارقى قۇرلارنى پۈتۈپ بولۇپ قاقاقلاپ كۈلۈپ كەتتىم،بۇ ئەپچىلەمىنڭ تۇنجى ھېكمەتلىك سۆزى ئىدى ، تۇرۇپلا يەنە ئويلىنىپ قالدىم،يۈگرەپ تالاغا چىقىپ ئايغا قارىدىم ، نىمىلەرنىدۇر ئىزدەۋاتقاندەك قىلاتتىم ،بەلىكم سامادىن ماڭا، پەقەت ماڭىلا نىسىپ بولىدىغان شۇ تىكەنلىك گۈلنى ئىزدەۋاتقان بولسام كېرەك. ھاڭ بۈگۈن يەنە كۆڭلۈم پەرىشان،بىر ئىشنى ئويلاپ ئۆزەممۇ ئىپادىلەپ بېرەلمەيدىغان تۇيغۇغا كېلىپ قالدىم، قانداق تۇيغۇ دەپ ھەيران بولغان بولىشىڭىز مۇمكىن ، بوپتۇ، سىزنى تەقەزا قىلماي گەپنىڭ پوسكاللىسىنى دەي يېكىندىن بۇيان ھاڭ دېگەن گەپكە قىزىقىپ قالدىم ، ئامال نېمە ؟ئوغۇل بالا بوغانكىن قىزىقىش بوپ تۇرىدىكەن ، تەسەۋۇر قىلىشقا باشلىدىم ،ھەممىڭلارغا مەلۇم مەن تەسەۋۇرنى خىيالى دۇنيادىن ئىزدەيمەن شۇڭا يەنە تەسەۋۇر قىلىۋېرىپ شۇ دۇنياغا كېتىپ قاپتىمەن ، يەنە نېمىدى كۆردۈڭ دەيسىز بەلكىم ، پۈتۈنلەي ھاڭ ، نەگە قارىسام ئوخشاش، ماڭىدىغان يەرمۇ يوق، قارىسام بىر قورام تاش باكەن شۇنىڭ ئۈستىدە ئولتۇرۇپ خىيالغا چۆمۈپ قالدىم ،بەلكىم سىز بايا تېخى ھەممە يەر ھاڭ دەۋاتاتتى بۇ قورام تاش نەدىن پەيدا بوپ قالدى دەپ ئويلاۋاتقان بولىشىڭىز مۇمكىن ، خىيالى دۇنيادا كېتىۋاتقان چېغىمدا مۇشۇ تاشقا پۇتلىشىپ تاس قالدىم چوقامنى يەتتە پارچە قىلغىلى ، شۇڭا ئاچچىغىمدا تاشنى بىر يۆتكىۋىتەي قىيىنچە مەندىن باشقىلار پۇتلىشىپ يۈرمىسۇن دەپ ئويلاپ تاشنى يۆتكىشكە تەمشىلىپ شۇئان ئارقامغا قارىسام ھەممە يەر ھاڭ ، بۇ نېمە ئىش بوپ كەتتى ئەمدى، بەلكىم سىلەر سېزىپ بولغانسىلەر، ئەسلى مۇشۇ يەردىمۇ مۇشۇنداق قورام تاش بولغان يۆتكىۋەتكەندىن كېيىن مۇشۇنداق ھاڭ پەيدا بولۇپ قالغان،شۇڭا ئاخىرقى بۇ تاشنى يۆتكەپ قۇيۇشتىن سەل ئەيمىنىپ قالدىم ،دېمىسىمۇ شۇ، كۆزى بوغانكىن ئايلىنىپ ماڭسۇن ، شۇلارنى ئويلىغاندا يەنە بىر خىيال كۆڭلۈمدىن غىل-پاللا كەچتى، قانداق خىيال دېمەمسىلەر، شۇ ياشلىق بوغانكىن مۇھاببەتكە ئېنتىلىپ قالىدىكەنمىز، شۇنى ئويلاپ قالدىم :مۇھاببەت يولىدا سۆيگەن يارىدىن ئايرىلىشتىن ئارتۇق ئازاپ بولمىسا كېرەك . ھېلىقى بىر ناخشا باغۇ، ئوقيا بولۇپ تەگدى يۈرەكنىڭ بېغىغا ....دەپ شۇنىڭدەك مۇھاببەت بەئەينى بىر ئوقيا ، ئۇ تەگمىسە ياخشى ،تىگىپ قالسا يۇلۇپ ئالماقنىڭ ئورنى يوقتە، يۇلۇپ ئالدىم دېگەنلىك ئايرىلىشتىن بىشارەت، مىخنىمۇ دەرەخقە قېقىپ يۇلۇپ ئالسا ھامان زىدىسى قالىدۇ، مۇھاببەتمۇ شۇنىڭغا ئوخشاپ قالىدىغۇ، شۇنىڭدەك گەرچە بۇ قورام تاشلارمۇ يولىمىزنى توسۇۋالدى دەپ ئاھ ئۇرغىنىمىز بىلەن ئۇنى ھامان يۆتكىسەكمۇ ئۇنىڭ ئىزى قالىدۇ، بەزىلىرى تولدۇرغىلى بولمايدىغان ھاڭ بولۇپ شەكىللىنىدۇ، ھەممىمىز كىچىكىمىزدىن تارتىپ يولىمىزغا پۇتلاشقان قورام تاشنى ئېلىپ تاشلاشتىن ئىبارەت بۇ ھەقىقەتنى ھەرخىل يولار ئارقىلىپ ئىپادىلەپ كېلىۋاتىمىز، غالىپلار، مەغلۇبىيەتنى ئاشۇ قورام تاشقا ئوخشىتىدۇ، شۇ تاشنى ئېلىۋەتكەندە يولىنىڭ ئۇچۈق بولىدىغانلىقىنى ئەلۋەتتە بىىلىدۇ، شۇڭا مەيلى قىز-ئوغۇل بولايلى شۇ غالىپلىق يولىدا بىزنىڭمۇ مېڭىپ باققىمىز كېلىدۇ، ئامال قانچە بىزگىمۇ بار ئاشۇ قورام تاش، ئېلىۋەتمىسەك يولىمىز ئېتىلىدۇ،شۇڭا ھەممىمىز بەس-بەستە پۇتلىكاشاڭلارنى تازلاش ئۈچۈن كۆرەش قىلىمىز، خالىمىغانلىرى بولسا غالىپلەر نەزىرىدە ئىرادىسى كەمچىل بولۇپو قالىدۇ ،خۇددى مېنىڭ بايىقى تاشنى يۆتكەشنى خالىمىغىنىمدەك ،ھەي!دۇنيانىىڭ ئىشلىرى زادى بىۋاپا، ئەنە قاراڭلار ھەممىمىز سەندىن مەن قالامتىم دەپ قورام تاشنى يۆتكەش كۆرىشىگە ئاتلىنىپ كەتتۇق، ئەلۋەتتە ئادەمنىڭ قىيىنچىلىقى ئوخشاش بولمايدۇ، شۇنىڭدەك بىزگە ئۇچىرايدىغان توسالغۇ،قورام تاشلارمۇ ئوخشاش ئەمەس، بەزىلىرى مۇنداقلا قىلساق بىزگە داغدام يول ئاچىدۇ، يەنە بەزىلىرى باكى شۇنچە ھەيۋەت،شۇنچە گىگانىت، قاراپ تۇرۇپلا قالىمىز، بۇلار دەل بىزنىڭ ئىرادىمىزنى سىنايدىغان قورام تاشلار، ھەقىقىي غالىپلاردىن بولۇش ئۈچۈن چۇقۇم مۇشۇ ئۆتكەلدىن ئۆتىشىمىز كېرەك ، يەنە ئاتلاندۇق، نېمىسىنى دەيسىز، شۇنچە قىينىلىپ ئاران قورام تاشنى يۆتكەپ ئالدىمىزغا مەغرۇر،داغدام قەدەم تاشلاپ كېتىپ قالدۇق، چۈنكى غالىپلار ئارقىغا قارىمايدۇ ئەمەسمۇ، مەنزىل ئالدىمىزدا تۇرسا دېگەن نىياتتە مېڭىۋەردۇق، ئەجدادىمىز ماڭغان يولدىمۇ ماڭدۇق، ئەمما دۇنيانىڭ تەرەقىياتى بىزنىڭ ماڭىدىغان يولىمىزنى چۈشەپ قويدى، ئەمدى ئۇلار ماڭغان بەزى يوللار بىزگە ماس كەلمەيتى، توختاپ قالايلىمۇ؟ياق ،دۇنياغا يىغلاپ تۇغۇلغان ئىكەنمىز مېڭىشنى ئۆلگىچە داۋاملاشتۇرىشىمىز كېرەك .بىز شۇنچە يول مېىڭپ كەپتىمىز ، يولللار ئۆزگەردى، ئەمما بىر قاراش تېخىچە ئۆزگەرمىدى، ئۇ بولسىمۇ مەڭگۈ ئارقىغا قارىماي دادىل قەدەم تاشلاپ ئالدىغا مېىڭىش، بىر ھىساپتا بۇمۇ خاتا گەپ ئەمەس، ئۆز قەدىمىگە پۇختا بولسا ئارقىغا قاراشنىڭ نە ھاجىتى، بەلكىم مەڭگۈ ئالدىغا قاراپ ماڭىدىغانلار بۇ ھېكمەتنى بىلىدىغان بولسا كېرەك.ئەجدات ماڭدى ، بىز ماڭدۇق ، بەلكىم ئەۋلادىمىزمۇ شۇ نىيەتتە داۋاملىق يولنى مېڭىپ غالىپلاردىن بولۇپ چىقىشى مۇمكىن . ئەمما مېنىڭ ماڭغىم كەلمىدى، جايىمدا تۇرۇپ توختاپ قالدىم، ئاستىمدا قورام تاش، ئارقامدا ھاڭ، راست گەپ قىلسام ئالدىمغا قاراشتىن قورقۇپ قالدىم، ئالدىمدىمۇ ھاڭنىڭ بولىشىدىن ئەنسىرايتىم ،ئەگەر شۇنداق بولسا، مەن مۇئەللەقتىكى تاشتا ئولتۇرۇپ قالغاندەك بولمايمەنمۇ، چۈنكى مەنمۇ ئەقىل ئىگىسى، ھاڭغا چۈشۈپ كەتكۈم يوقتە، ئۇزاق -ئۇزاق ئويلىنىپ كەتتىم، خىيال ئىچىدە خىيال:توۋا تۇغۇلغاندىن تارتىپ ئالدىمىزدىكى پۇتلىكاشاڭلارنى تازلاپ كەلدۇق، مەقسەت پەقەت بىر، ھەممىمىز پۇتلىشىپ كەتمەسلىكنى ئويلاپ شۇنداق قىلدۇق ئەمما ، شۇ قورام تاشلارنى يۆتكەپ بولغاندىن كىيىن ئارقىمىزغا قاراشنى ئۇنۇتتۇق، ئەمدىچۇ، ئارقىمىزدا شۇ قىيىنچىلىقنىڭ ئىزى قالغان، تالاي يىللاردىن بۇيان قانچىلىك قورام تاشلارنى يۆتكىسەك شۇنىڭغا يارىغا ئىز شەكىللەنگەن، قارڭلار ، ئۇلار ئەمدىلىكتە ھاڭ بوپ شەكىللىنىپتۇ، پۇتلىشىپ كېتىشتىن ئەنسىرىگەن ئادەم چۈشۈپ كېتىشتىن ئەنسىرىمەپتۇ دېسە، راستىنلا قىزىق ، قورام تاشلارنى يۆتكەش كۆرىشى ھازىرغىچە داۋاملىشىۋاتىدۇ، شۇلانى ئويلاپ قالدىم، ھاڭلارنى تىندۇرۇش كۆرىشى قاچان باشلىنار.................................... ئاپتۇر ئىلاۋەسى:بۇلار ھەممىسى پەقەت خىيالى تۇيغۇنى رىئال دۇنياغا بىرلەشتۈرگەن ئاساستا يېزىپ چىققان خىيالىزىملىق ئەسەرلەر، شۇڭا ئوقۇرمەنلەرنىڭ ئەسەرگە قارىتا قالايمىقان پوزىتسىيەدە بولماسلىقىنى ، ھەمدە مېنىڭمۇ بەك خىيالچان بالىكەن دەپ ئويلاپ قالماسلىقىنى ئۈمۈت قىلىمەن، بۇ ھېكايىلىرى پەقەت ئۇقۇرمەنلىرىمىنڭ ئوقۇشى ئۈچۈن يولاندى .بەلىكم بۇ بالىنىڭ ھېكايىسىنىڭ ھەممىسى دېگۈدەك مۇشۇنداق خىيال ئىچىگە مۇجەسسسەملەنگەن دەپ ئويلىشىڭلار مۇمكىن ، ئەلۋەتتە ، خىيالمۇ ئاساسسىز بولمايدۇ........                                  مەنبەسى: ئەپچىلەم

kiqik女孩

	بۇ ئەسەر بەك ياخشى چىقىپتۇ.

QQtulpar

	بۇ ئەسەرنى مەنمۇ ياقتۇرۇپ قالدىم . ھەقىقەتەن ئەسەركەن !

miskin1201

	ئىنتايىن ياخشىچىقىپتۇ ماڭىمۇ يارىدى~!!!

miradil-212

	ياخشى ....  .

bulak83

	_قىزلار بەئەينى بىر گۈلگە ئوخشايدۇ،ئوغۇللار نېمىشقا ئۈجمە كۆڭۈل بولۇپ قالىدۇ؟ سەۋەبى،قىزلاردا ئاشۇ گۈلدە بولۇشقا تىگىشلىك تىكەن كەمچىل، گۈل تىكەنسىز بولغاچقا بۇلبۇل خالىغان گۈلگە قونالايدۇ، بەلكىم شۇ گۈللەرمۇ شۇنداق بولۇشنى خالايدىغان بولىشى مۇمكىن ،شۇڭا بىزدەك بۇلبۇل دەپ قارىلىۋاتقان يىگىتلەر ئۆزىمۇ سەزمەي ئاشۇ تىكەنسىز گۈللەرگە قۇنۇپ قالىدۇ،ئازمايدىغان كىم بار، ئەمما بۇنىڭ كاساپىتىگە ئوغۇللار ئۈجمە كۆڭۈل بولۇپ سانالماقتا، ئوغۇللار بۇ تىكەندىن گۈلدىن قورقامدۇ؟ياق ، ئۇ قورقۇش ئەمەس ئەيمىنىش، ئەنە دېگەندەكلا دۇنيا ئەرلەر قېنى سىلەر دەپ چۇقان سالماقتا، ئەمما قىزلار قېنى سىلەر دەپ چۇقان سالىدىغان بىرمۇ كىشى چىقمىدى، ئەمدى چىقىدۇ، تىكەنلىك گۈللەر قېنى دەپ ..................   ئەسەرنىڭ مۇشۇ يېرى ناھايتى ياخشى يېزلپتۇ،قۇلڭزغا دەت كەلمسۇن.  بېز قېزلارنىڭ تېكندىن قورقمايمىز بەلكى ئەينىمىز .   ئېنتايىن ياخشى ئەسەر بۇلۇپتۇ.

yawa-xir

	بەلىكم بۇ بالىنىڭ ھېكايىسىنىڭ ھەممىسى دېگۈدەك مۇشۇنداق خىيال ئىچىگە مۇجەسسسەملەنگەن دەپ ئويلىشىڭلار مۇمكىن ، ئەلۋەتتە ، خىيالمۇ ئاساسسىز بولمايدۇ........ مەنمۇ شۇنداق ئويلايمەن،بىز بۇ قورام تاشلارنى يۆتكىشىمىزدىكى ئۇسۇلنىڭ توغرا-خاتالىقىغا ھۆكۈم قىلماق تەسكە توختىغۇدەك ھەي ...بايدەك گاداي،گادايدەك باي