بۇۋاينىڭ ھېكايىسى

يولبارس

	بۇۋاينىڭ ھېكايىسى    بۇ بىر كۈنى چۈشتىن بۇرۇن ئىدى. دوختۇرخانىغا ئانىسىنىڭ كېسەل تارىخى دەپتىرىنى ئالدىراش ئېلىپ ماڭغان جاڭ ئەپەندى ماشنىسىنى كەينىگە ياندۇرۋاتقاندا كۈتۈلمىگەن بىر ۋەقە يۈز بەردى. ئۇ دەرھال ماشنىسىنى توختىتىپ يەرگە چۈشۈپ قارىغۇدەك بولسا، يەردە چاچلىرى پۈتۈنلەي ئاقارغان بىر مويسىپىت بوۋاي ئىڭىراپ ياتاتتى. بوۋاينىڭ سول كۆز چانىقىنىڭ ئۈستى تەرىپىدىن قان ئېقىۋاتقان بولۇپ، قاتتىق ئاغرىۋاتقانلىقى بىلىنىپ تۇراتتى. جاڭ ئەپەندى دەرھال بېرىپ بوۋاينى يۆلىدى ھەم ئۇنى دوختۇرخانىغا ئاپارماقچى بولدى. بوۋاي «بەك ئېغىر ئەمەس، يېقىن ئەتراپتىكى كەسپى دوختۇرخانىغا بارساقمۇ بولىدۇ» دېدى. جاڭ ئەپەندى ئەسلىدە ئەيىپلىنىشتىن ئەنسىرىگەن ئىدى. بوۋاي ئۇنى ئازراقمۇ ئەيىبلىمىدى، پەقەت ئۇنىڭغا ئايالىغا تېلېفۇن قىلىپ بېرىشنى ئۆتۈندى. تېلېفۇن ئۇلانغاندا بوۋاي ماشنىغا سوقۇلۇپ كەتكەنلىكىنى دېمىدى، پەقەت سىرتتا تۇنۇشى ئۇچراپ قالغانلىقىنى، بىر دەم پاراڭلىشىپ ئاندىن ئۆيگە قايتىدىغانلىقىنى، ئۇنىڭ ئارتۇقچە ئەنسىرمەسلىكىنى ئېيتتى. بۇ ئىش جاڭ ئەپەندىنى ھەم خىجىل قىلدى ھەم قاتتىق تەسىرلەندۈردى. كېيىن 79ياشلىق موماي يەنىلا بوۋاينىڭ يارىلانغانلىقىنى بىلدى ھەم دەرھال دوختۇرخانىغا باردى، ئۇنىڭ بوايغا ئىچى ئاغرىپ يىغلىۋەتتى. كېيىنكى ئىشلار جاڭ ئەپەندىنىڭ ئويلىمىغان يېرىدىن چىقتى. موماينىڭ جاڭ ئەپەندىگە دېگەن بىرىنچى ئېغىز سۆزى: «بالام، سىز جىددىيلەشمەڭ، بىز سىزنى سەۋەنلىك ئۆتكۈزدى دېمەيمىز». ئاندىن يەنە قولىنى قوشتۇرۇپ جاڭ ئەپەندىگە رەھمەت ئېيتىپ: «سىز بوۋاينى سوقۇۋەتكەندىن كېيىن قېچىپ كەتمىدىڭىز، مەن سىزگە كۆپ رەھمەت ئېيتىمەن» دېدى. بۇ گەپ جاڭ ئەپەندىنى بەك تەسىرلەندۈردى، ئۇ تەسىرلىنىپ كۆزلىرىگە ياش ئالدى. جاڭ ئەپەندى بوۋاينىڭ داۋالىنىش پۇلىنى تۆلىمەكچى بولغاندا ئۇلار ئۆزلىرىنىڭ داۋالىنىش كارتىسىنىڭ بارلىقىنى، ئۇنىڭ يەنە پۇل تۆلىشىنىڭ ھاجىتى يوقلۇقىنى دېدى. جاڭ ئەپەندى دوختۇرخانىدىن ئايرىلىپ يولدا بىر تۇنۇشى ئۇچراپ قېلىپ نېمە ئىش بولغانلىقىنى سورىغاندا، جاڭ ئەپەندى ئۇدۇللا ئۆزىنىڭ بۇ بوۋاينى سوقۇۋەتكەنلىكىنى دېگەندە، 82 ياشلىق بۇ بوۋاي ئەكىسچە «ئۇنىڭدا خاتالىق يوق، مەن ئۆزۈم ئېھتىياتسىزلىقتىن يىقىلىپ كەتكەن، بۇ ئىش تارىلىپ كەتسە ئۇنىڭغا نىسبەتەن تەسىرى ئانچە ياخشى بولمايدۇ» دەپ مەسئوليەتنى ئۆز ئۈستىگە ئالدى. بىر نەچچە كۈندىن كېيىن جاڭ ئەپەندى بوۋاينى كۆرگىلى بارغاندا، ئۇلار ھەتتا ئۇنىڭدىن «ئاغرىنىدۇ»؛ «خىزمىتىڭىز شۇنچە ئالدىراش تۇرسا، نېمىشقا كەلدىڭىز؟ سىز بەك ۋاپادار ئىكەنسىز، دوختۇرخانىغا ئانىڭىزنى كۆرگىلى باراتتىڭىز ئەمەسمۇ، بىز بۇنى چۈشىنىمىز» دېدى. جاڭ ئەپەندى دوستى بىلەن بۇ ئاقكۆڭۈل بوۋاي توغرىلىق سۆزلەشكەندە: «كۆڭلى بەك ياخشىكەن، كۆرگەن گۈزەل نەرسىلىرىمۇ كۆپ ئىكەن، بۇ ئاقكۆڭۈل بوۋايغا ئۇچراپ قېلىشىم مېنىڭ بەختىم » دېدى. «ئالاھىدە كۆڭۈل بۆلۈش» ناملىق ژۇرنالىنىڭ 2010-يىللىق 3-سانىدىن

MiRul

	بۇنى نەچى روھ دەيمىز ئەمدى؟؟؟؟؟؟؟

arislanzada

	بۇ بىر خىل تويۇنغان ،مۇكەممەل ئىنساني روھ....

uysat

	جۇڭگۇچىلىقتا ئۇخلىسىمۇ بۇنداق چۈش كۆرگىلى بولمايدۇ . خىيالى فانتازىيە دەمدۇق

alnazar

	مۇمكىنما مۇشۇ ..ماشىنىنىڭ ئارقا كۆرۈش ئەينىگى ئازراق تىگىپ كەتكىنىگە 1000كوي تۆلىگەنمەن ۋا مۇشۇلاغا...يېتۋېلىپ تۇرغىلى ئۇنىماي ...جەمەتى بىلەن بوسۇرۇلۇپ كېلىپ تاس قالغان يەۋەتكىلى

gogum

	باشقا دۆلەتتە بولغان  بولسا قانداق، لېكىن جوڭگۇدا بۇنداق ئىشنى ھەقىقەتەن تەسەۋۇر قىلىشمۇ تەس.

axek13999649893

	يا  اللە قايسى كۈنى  قۇربان تۇلۇمنڭ بىيجڭغا سەپىرى دىگەن كىنونى  كۆرىۋىدىم  اللە اللە  .اچچىقىم دىگەن كىلىپ     بىز خەق پۇل .ئۈچۈن ھەر گەپنى دەيدىغان بوپ كىتىپتۇق

╰︶￣原地守候

	جۇڭگۇدا بۇ راستىنلا بىر خام خىيال

salkin-ay

	بۇنداق ئىشنى چۈشۈمدىمۇ كۆرۈش تەس جۇمۇ !

okoguqi9

	ھازىر بۇندا ئىشلانى ئۇچراتماق ئىنتايىن تەس بوپ كەتتى !