يۈرەكنى ئېچىشتۇرىدىغان شۇ مىنۇتلار(1)

ab8ob8

	1. ئانام ماڭا: " سېنى سېغىنغان چېغىمدا بازار ئايلىنىمەن، چىرايلىق كىيملەرنى كۆرگەندە< مۇشۇ كىيىملەر قىزىمنىڭ ئۇچىسىدا بولسا تېخىمۇ چىرايلىق بولاتتى> دەپ ئويلاپ ئۆزۈمچە خۇش بوپ كېتىمەن. 2.ئۆيگە يېڭى تېلىۋىزور ئالدۇق، مەن ئۇنى مېھمانخانىغا قويايلى دېدىم، ئانام ئۆزلىرىنىڭ ياتاق ئۆيىگە قويايلى دەپ تۇرىۋالدى، بىز بىرئاز تالاشقاندىن كېيىن، ئانام يەنىلا مېھمانخانىغا قويدى. نەچچە يىل ئۆتكەندىن كېيىن، ئانام ماڭا ئۇچۇر قىلىپ:" ئەينى چاغدا تېلىۋىزورنى ياتاق ئۆيگە قويايلى دېيىشىمدىكى سەۋەب ، سېنى دائىم بىزنىڭ ياتاق ئۆيگە كىرىپ تۇرارمىكىن ، بىزگە كۆپرەك ھەمراھ بولامدىكىن دېگەن...."    بۇ ئۇچۇرنى كۆرگىنىمدە ئىچ ئىچىمدىن يىغلاپ كەتكەن ئىدىم. 3.بوۋام قولۇمنى تۇتۇپ تۇرۇپ: " مەن شۇنداق ياخشى ، مەندىن ئەنسىرىمە، سەن ئۆزۈڭنى بەكرەك ئاسرا، ياخشى ياخشى يېگىن..." شۇ چاغدا ئۈستەل ئۈستىدە پەقەت بىر تەخسىلا چىلانغان سەي بار ئىدى، ئۇكۈنى دەل بوۋامنىڭ 80 ياشقا كىرگەن تۇغۇلغان كۈنى ئەمەسمۇ؟!    بۇنى كۆرۈپ كۆزلىرىمگە ياش كەلدى... 4. سىرتتا ئىشلەۋاتقان مەزگىلىم ئىدى، تۇنجى قېتىملىق ھېيتتا ئۆيگە قايتقىنىمدا پويىزدا ئىچىپ بولالمىغان بىر قۇتا يېشىل چاينى ئانامغا بەردىم، ئۇ :" نېمىدېگەن تەملىك، مەن ئەزەلدىن بۇنداق نەرسىنى ئىچىپ باقمىغان ! " دېگەن ئىدى.... 5.مېنىڭ دادام يوق، كىچىكىمدىن ئانام بىلەن بىللە تۇراتتىم. ئانام ئادەتتە بەك ئالدىراش ئىدى، پەقەت كېچىسىلا مېنى كۆرەلەيتتى. بىر كۈنى يېرىم كېچە بولغاندا دوستلىرىم مېنى ئولتۇرۇشقا چاقىردى، مەن ئىشىك تۈۋىدە ئايىقىمنى ئالماشتۇرۋاتسام، ئانام ماڭا قاراپ:" مېنىمۇ بىللە ئېلىۋالساڭ بولامدۇ؟ .... "  دېدى... شۇ دەقىقىدە بېشىمنى كۆتۈرۈپ ئانامغا قارىيالمىدىم.... 6.دادام راكقا گىرىپتار بولۇپ قېلىپ، ئوپراتسىيىخانىغا كىرىپ كېتىپ تۆت بەش سائەتتە ئاران چىقتى، ئۇ ئۆزىنى ئۆلۈپ كېتىدىغان ئوخشايمەن دەپ ئويلاپ ، مېنى كۆرۈۋېلىش ئۈچۈن بەك ئىزدەپ كېتىپتۇ، گەپ قىلالمىغاچقا، دوختۇرنىڭ ئالىقىنىغا بارمىقى بىلەن مېنىڭ ئىسمىمنى يېزىپتىكەن، ئاندىن كۆپچىلىك دادامنىڭ مېنى ئىزدىگەنلىكىنى بىلىپتۇ... مۇشۇ چاغنى ئويلىساملا دادامنى بەك سېغىنىمەن.... 7.دادام بىر قېتىم قاتتىق ئاغرىپ يېرىم ئايغىچە ھوشسىز يېتىپ قالدى، ھوشىغا كەلگەن كۈنى تۇنجى دېگەن سۆزى ، ئانامغا قاراپ ئاجىزغىنە ئاۋازدا:" بالىنىڭ مەكتەپتىن كېلىدىغان ۋاقتى بولۇپ قالدى، سەن بېرىپ تاماق قىلغىن ... " 8.تولۇقسىزدا ئوقۇۋاتقان چېغىمدا تور ئويۇنلىرىغا بەكمۇ ئامراق ئىدىم، كۆپ قېتىم دەرس تاشلىغانلىقىم ئۈچۈن ئوقۇتقۇچۇم ئانامنى مەكتەپكە چاقىرىتىپ ، ئانامنىڭ ئالدىدا ماڭا تور ئويۇنلىرىنىڭ زىيىنى توغرىسىدا نەسىھەت قىلدى... ئويۇننىڭ قوراللىرى توغرىسىدا سۆزلىگەندە، ئانام ماڭا: " ئۇ قوراللارنى ياتاققا قوپقويغانمىتىڭ؟ ئەپچىقساڭ مەن ئۆيگە ئالغاچ كېتەي، سەن مەكتەپتە ياخشى ئوقۇ ... " دېدى... شۇ چاغدا ئاۋازىمنى قويۇۋېتىپلا يىغلاپ كەتكەنىدىم. 9.بوۋام ئالەمدىن ئۆتتى، بىز ئاخىرەت ئىشلىرىنى تۈگەتكەندىن كېيىن ، ئۆيگە قايتتۇق. كېچىدە، ئانام ماڭا :" قىزىم ، بىلەمسەن؟ مەن دادامدىن ئايرىلىپ قالدىم، ئاناڭنىڭ دادىسى يوق بولدى ..." دېدى...  مەنمۇ ئانامغا ئەگىشىپ راسا يىغلىدىم. 10." ئۆيدە داداڭ يوق، ئۆزۈم يالغۇر تاماق ئەتكۈم كەلمىدى، پېچىنە يەپ ئولتۇردۇم، مۈشۈكۈڭ ماڭا ھەمراھ بولۇۋاتىدۇ..." ئانامنىڭ بۇ ئۇچۇرىنى مەن تا ھازىرغىچە تېلفۇنۇمدا ساقلاپ قويدۇم. 11.كىچىك چېغىمدا دادام ماڭا دورا ئىچكۈزمەكچى بولغاندا مەن تۇيۇقسىز يۆتىلىپ قېقىلىپ كەتتىم، ئانام دەرھال يۈگرۈپ كېلىپ دادامنى تىللاپ چىقىرىۋەتتى.  بىر ھازادىن كېيىن ھەدەمدىن دادامنى سورىغانىدى ، ھەدەم سىرتقا چىقىپ :" دادام سىرتتا يىغلاۋېتىپتۇ ..." دەپ كىردى.... 12.كىچىك چېغىمدا دادام دائىم مېنى كۆكتات سېتىۋالغىلى ئەپ چىقاتتى، ئۇ چاغدا يولدا ماڭغاچ مەن ئۇنىڭ سىنچىلاق بارمىقى تۇتۇپ ماڭاتتىم. تولۇق ئوتتۇرىدا ئوقۇۋاتقان مەزگىلىمدە، ھاممامنىڭ ئۆيىدە تۇرۇپ ئوقۇدۇم. بىر دەم ئېلىشتا دادام بىلەن ئۆيگە قايتتىم، يولدا ماڭغاچ ئۇنىڭ قولىغا ئىختىيارسىز قاراپ سالدىم، ئۇنىڭ سىنچىلاق بارمىقى يەنىلا ئايرىم تەڭلىنىپ تۇراتتى... 13.يازلىق تەتىلدە ئۆيدە بولغاچقا، كۈندە چۈشكە يېقىن ئورنۇمدىن تۇرۇپ ، بىر ۋاق تاماق يەپلا شۇ كومپيۇتېر ئويناپ كېچە 12دىن ئاشمىغۇچە ئۇخلىمايتتىم. ئانام مېنىڭ بۇ تۇرمۇش ئادىتىمدىن بەكمۇ نارازى ئىدى، شۇڭا داۋاملىق ماڭا قاقشايتتى. تەتىل توشۇپ مەكتەپكە قايتىدىغانغا ئاز قالغان بىر كۈنى، ئانام جۇۋاۋا ئېتىۋېتىپ، مېنى ئاشخانىغا كىرىپ جىلتىسىنى ئېچىپ بەرگىن دېدى. ئۇ پەقەت مېنىڭ يېنىدا كۆپرەك تۇرۇشىمنى، مېنىڭ بىلەن كۆپرەك مۇڭدىشىشنى ئارزۇ قىلاتتى. تاماق يەۋېتىپ، مېنىڭ ئىلغاپ چىقارغان سەيلىرىمنى ئۆز تەخسىسىگە سالغاچ: " مۇشۇنداقلا كېتەمسەن؟ مەن تېخى تىللاپ بولالمىغان تۇرسام..." دېگەن ئىدى. بۇرنۇم شۇنداق  ئاچچىق ئېچىشىپ كەتتى... 14.ھېيت ئايەم كۈنى مەن سىرتتا خىزمەتتە بولغاچقا ئۆيگە قايتالمىدىم، دادام ئايەم كېچىسى مېنىڭ قايتمايدىغانلىقىمنى بىلىپ تۇرۇپمۇ ، كېچىدە ئادەم شالاڭ شۇ بېكەتتە قەھرىتان سوغۇققا قارىماي مېنى ساقلاپتۇ، ئانام :" بالىمىز كەلمەيدۇ، ئۇ كېلەلمەيمەن دېدىغۇ ؟!" دېسە .... دادام :" ئەگەردە بىزگە چاقچاق قىلغان بولسىچۇ؟ تۇيۇقسىز كېلىپ بىزنى خۇشال قىلىمەن دەپ ئويلىغان بولسىچۇ؟! " دەپ جاھىللىق بىلەن يېرىم كېچىگىچە بېكەت تاقالغىچە مېنىڭ يولۇمغا قاراپتۇ.... 15.مومام ئاشقازان راكى بولۇپ قېلىپ، ئۈچىنچى قېتىم دوختۇرغانىدا يېتىپ قالغىنىدا، مېنىڭ قولۇمنى چىڭ تۇتۇپ:" ماڭا بىردەم ھەمراھ بولغىن، ئەمدى دوختۇرخانىدىن چىقىپ كېتەلمەسلىكىم مۇمكىن..."     داۋامى بار!     مەنبە : توردىن تەرجىمە قىلدىم.

musilina

	ھازىر دادامنىڭ تېلىفونىنى ئېلىپ،كۆڭلۈنى يېرىم  بولۇپ بىرمۇنچە يىغىلغان ئىدىم،بۇ تەسىرلىك قۇرلارنى ئوقۇۋېتىپ كۆزلىرىم يەنە ياش بىلەن نەمدەلدى.... ئاتا -ئانىلار بىر ئۆمۈر پەرزەنت ئوتىدا كۆيگۈچىلەردۇر....

ئۆل

	ئالى مەكتەپتكى چاغدا تەتلدە ئۆيگە كەلدىم ..بىر كۈنى ئاپاملار تاماق ئېتىپ تاماق يەيلى دەپ تۇرشمزغا ئاپام بىلەن گەپ تەگشىپ قېلىپ تاماقنى يىيمەي ياتاق ئۆيۈمگە كىرۋالدىم ،دادام كەيىنمدىن كىرىپ تاماق يىيشىمىنى دەپ كەچۈرۈپ سوردى مەن ئۇنمدىم .ئىشكىنى ئىلۋالدىم ئەتسى يەڭگەمدىن ئاڭلشمچە داداممۇ تاماق يىمەپتۇ ...بىرىنچى يەڭگەم بۇ توغۇرلۇق ماڭا خېلى تەربىيە قىلغان يەنە بىرى ئالى مەكتەپكە ماڭدىغان ۋاقتتا تۇنجى يىلى دادام ئاپرىپ قويغان .مىنىڭ يولدا تاماق يىيەلمەيدىغان ئادىتىپ بولغاچقا يول ئۈستىدە تاماق يىمدىم ،داداممۇ كۆڭلۈم كۆتۈرمدى دەپ يىمگەن ..ئەمما كېيىن ھېس قىلدىم دادام يولدا نەرسە يەپ مېڭشقا ئامراقكەن ....بۇنداق تەسرلىك  كۆرۈنۈشلەر بەك كۆپ .....

natik

	سىز ئۇماق پەرزەنتىڭىزنى ئەركلەتكەن ۋاقتتا ،ئاتا ئانىڭىزنىمۇ سىزنى شۇنداق ئەركلتىپ ئۇتىڭىزدا كۈيۈپ چوڭ  قىلغانلقىڭىزنى ھەرگىز ئۇنتۇپ قالماڭ .

kar0923

	مېنىڭمۇ بۈگۈن كۆڭلۈم بەك يېرىم ، دادام - ئاپامنى سېغىنىپ بىرھازا يىغلىۋەتكەنىدىم ، بۇنى كۆرۈپ تېخىمۇ كۆڭلۈم يېرىم بۇلۇپ كەتتى .

ab8ob8

	مەن بۈگۈن تەرجىمە قىلىۋېتىپمۇ يىغلىدىم، يىغلىدۇقمۇ يىغلىدۇق، ئەمدىكى مەسىلە ئاتا ئانىمىزغا ( توي قىلىپ بولغانلار بولسا قېينئاتا قېيىنئانىسىغا ) تېخىمۇ كۆيۈنەيلى... قاچانغىچە ئەركىلەپ ئۇلارنى جاپاغا سېلىپ ياشايمىز؟ يىراقتا بولساق كۈندە تېلفۇن قىلىپ ئاتا ئانىمىزنىڭ كۈندىلىك ھالىدىن خەۋەردار بولۇپ تۇرايلى...    ئويلاپ باقايلى، مەكتەپتە ياخشى ئوقۇماي نەتىجىمىز تۆۋەن چىقىپ قالسا ياكى جېدەل چىقىرىپ قويغاندا ئوقۇتقۇچى ئاتا ئانىمىزنى چاقىرتىدۇ، ئۇ چاغدا خۇددى بىز ئۆتكۈزگەن خاتالىق ئاتا ئانىمىزدىدەك ئۇلار بىز ئۈچۈن ئەركەكلىك غورۇرىغا ئانىلىق غورۇرىغا يات ھالدا باشلىرىنى تۆۋەن سالىدۇ.... ئۆيدە پۇل يوق، بايراملىق يېڭى كىيىم كىيگۈمىز بار دەپ تەتۈر جېدەل قىلغاندا، بىچارە دادىمىز ساقاللىرىنى تىترىتىپ، كۆزلىرىنى يەردىن ئۈزمەي، يات بىر خەق ئالدىدا پۇل ئۆتنە سورايدۇ. بىز ھازىر مۇشۇ يېشىمىزدا ئۆز قېرىندىشىمىز ياكى ئاتا ئانىمىزدىن پۇل سوراشقا قانچىلىك ئۇيلىمىز؟ ئەجىبا شۇ چاغدا يوغان بىر ئەركەك بولغان سۆيۈملۈك بىچارە دادىمىز نومۇس  ھېس قىلمامدۇ؟ كىم ئۈچۈن؟ پەقەت ۋە پەقەت بىزدەك ئەقىلسىز پەرزەنتلىرى ئۈچۈن!

sub_hi

	يۈرىكىم ئىزىلىپلا كەتتى ،  ئاتا- ئانا نەقەدەر ئۇلۇغ ئىنسانلار ھە، ئۇنداق مىنۇتلار،،،، ھەر بىر ئويلىسام نىمە قىلارىمنى بىلمەي قالىمەن.  ھەر ئازنىغا كەلگىنىمدە ئاتا- ئانامنىڭ ھەرقانداق مۇھىم ئىشنىمۇ تاشلاپ شۇ كۈنلىكى مىنى دەپ ھىچقايسىسى ھىچيەرگە بارماي ھەتتا دادامنىڭ نامازنىمۇ ئۆيدە ئوقۇيدىغىنىنى،،، ئوقۇۋاتقان ۋاقتىمنى ئەسلىسەمغۇ .... ئۇلۇغ ئاللاھدىن ئاتا-ئانامنىڭ تىنىنىڭ سالامەت ئۆمرىنىڭ ئۇزۇن بولىشىنى تىلەيمەن.

mahatjan

	شۇنداق شۇنداق يۈرەكنى ئېچشتۇردۇ.

ئېمپىراتور

	مەن كۈيەرمەن بالامغا ، بالام كۈيەر بالىسىغا !  پەرزەنىت شۇنداق  مىھرى ئىسسىق  بولدىكەن .