|
|
|
|
ئەسىلامۇ ئەليكۇم دوسلا ،بۇ تىمام سىلەرگە يارماي قالسا توغرا چۇشنەسىلە! ئانىلارنىڭ بالىلىرىنىڭ يۇرەك ئازابىنى بىلەمدۇ، بۇنى مەن بىلمىدىم! ھەم مەنمۇ بۇرۇنلا يۈرەك ئازابىنىڭ نىملىكىنى بىلمەيدىغان غەمسىز بالىلارنىڭ بىرى ئىدىم. ئەپسۇس كۇنلەرنىڭ تىز ئۆتىشى بىلەن ماڭمۇ ئاستا-ئاستا غەم قايغۇلار ياماشقىلى تۇردى، بۇ لاردىن شۇنچە قاشساممۇ ماڭا شۇنچە چاپلىشىۋىلىپ مىنىڭ ئىچىمنى يەپ كىتىۋاتقاندەك ھىس تۇغۇلارغا چۆمىدىغان بولۇپ قالدىم.
ئۆتكەندە ئانام مەندىن :( بالام نىمە بولدۇڭ، نەرىڭ ئاغىرۋاتىدۇ ؟ )دىگەندە ،مەن مانا بۇيىرىم دەپ پەقەت چۇشەندۇرۇپ بىرەلمىگەنىدىمۇ ئانا
ئەمدى دەپ بىرەي ،مانا بۇ يىرىم ،سول تەرپىم(يۈركىم) بەك ئاغىرۋاتىدۇ
ھەركۇنى ئاغىرىدۇ تۇنۇگۇن مەن يولدا شۇنچە ئىغىر دەملەر بىلەن خىيال سۇرۇپ كىتىۋاتسام مىنىڭ بۇ ھالىمنى كۆرگەن شۇ دوسىت بۇرادەرلىرىم، مەندىن نىمە بولغانلىقىمنى سورغاندا مەن ئۇلارغا تىزىم ئاغىرۋاتىدۇ دىدىم.
يالغان سۆزلىدىم ،ئاغىرۋاتقىنى تىزىم ئەمەس يۈركىم ئىدى مەن يەنە شۇ يالغۇز ئۇيگە كىرۋالدىم.يەنىلا شۇ كىچىلىرى ئۆزەم ئۇچۇن ئويلىشاتتىم .ئەپسۇس بەزىبىر ۋاقىتلاردا مەن كىچىلىرى ئۆزەمنى تۇتالماي يىغلاپ سالىمەن..
يۈركۈم ئاغىرۋاتىدۇ
ھەي ئەمدى ئۆزەم ئۇچۇن ياشاي دىگەندە ما دۇنيانىڭ ماڭا كۇلۇپ قارمايۋاتقىنى....
قانداق قىلىمەن ئەمدى مەن ئۇنى راسلا سىغىنىپ كتىپتىمەن
يەنە مەن ئۇنى ئويلىغانسىرى ، يۈرۈم بەك ئاغىرىدۇ ....نەچارە..
مەن سىنى بەك سىغىندىم،بەك بەك سىغىندىم.....پەقەت سىزنىلا
ئاپتۇرى:ئۆزەم بۇ يازمىنى ئاخىرىدا kaitmas تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-9-28 04:51 PM
|
|
|
|
|
|