جىننىڭ ھېكايىسى ، ھەقىقىي بولغان ئىشلار

ئۆل

	مەن ھىچ قورقۇنۇچ ھېس قىلمدىم

ab8ob8

	مەن ئۆزۈم كۆرگەنلىرىمنى دەيمۇ؟    ئالدىنقى يىلى شىنجاڭ ئۇنۋېرسىتېتىنىڭ قورۇسىدا تۇرغان مەزگىلدە، ئۆزۈم يالغۇز ئىدىم.بامدادقا ئاز قالغاندا مۇنداق چۈش كۆردۈم، ئاچامنىڭ قىزى (6 ئايلىق) تۇيۇقسىز گەپ قىلىپ كېتىپتۇ، ماڭا : ئاچا ئەينەككە قارىڭە، سىزگە ئەينەكنىڭ ئىچىدىن ئىككى ئەرۋاھ قاراۋاتىدۇ ، دەپتۇ، مەن ئەينەككە قارىسام ئىككى ئەر ھاۋادا لەيلەپ تۇرغۇدەك، قاپقارا كىيىم كىيگەن، چۈشۈمدىمۇ ئايتەلكۇرسى، سۈرە فەلەق، سۈرە ناس لارنى ئوقۇپ كېتىپتىمەن، شۇ ھامان قورقۇپ ئويغۇنۇپ كەتكەنتىم، تېلفۇننى ياندۇرۇپ قارىسام بامداد نامازغا بەش مىنۇت قاپتىكەن...    بۇ يىل 3- ئاي مەزگىلىدە ھامماملارنىڭ ئۆيىدە قونۇپ قالغان ئىدىم، تۇيۇقسىز ئويغۇنۇپ كەتتىم، قارىسام ئۈرۈمچى ۋاقتى 3تىن 45 ئۆتۈپتۇ، ئىچىمدە نېمانداق بالدۇر ئويغۇنۇپ كەتكەندىمەن، دەپ تۇرۇشۇمغا ئىشىك تۇيۇقسىز ئېچىلىپ، كىچىك پاكار بىر قىزچاق، ئاپپاق كىيىم كىيگەن ھالدا تاق تاق تاق قىلىپ يۈگرەپ، ئاااااااااااااا قىلىپ چىقىرىغان پېتى ياستۇقۇمنىڭ يېنىغا كېلىپلا يوقاپ كەتتى... مەن دەرھال تېلفۇنۇمنى ياندۇردۇم، لېكىن ھېچنېمە يوق، بىراق ئىشىك ئوچۇق تۇرىدۇ، مەن ئەمەلىيەتتە ئىشىكنى ئىچىدىن قۇلۇپلاپ قويغان ئىدىم.   ئايەت ئوقۇغاچ چىراغنى يېقىپ قويدۇم، شۇ پېتى ئۇ ئۆيدە ئۇخلىمىدىم، ھاممامغا دېسەم، ئۇمۇ قورقۇپ كەتتى.........     بىر ئاپئاق كېپەنلىكتەك كىيىنگەن، ئاق ياغلىق سالغان بىر موماي ئەرۋاھ مېنىڭ چۈشۈمگە ھەركۈنى كىرىپ، ئالتە يىل قىينىغان ئىدى. ئۇ ئايال چۈشۈمدە مەن يالغۇز بولسام، ياكى يېنىمدا ئايال زاتى بولسىلا يېنىمغا  كېلىپلا قولۇمدىن تارتىپ، ھاجەتخانا ياكى ئېغىل دېگەندەك جايلارغا ئەپكىرىمەن دەپ زورلايتتى، ئەگەردە يېنىمدا بىرەر ئەركەك زاتى( بوۋاق بولسىمۇ) بولسىلا يېنىمغا كېلەلمەيتتى- دە، ئىشىك سىرتىدا ئەينەكتىن ماڭا قاراپ قولىنى پۇلاڭلىتاتتى، كۈندۈزلىرىمۇ سەھەردە مەكتەپكە ماڭسام كەينىمدە ماڭغاندەكلا، سىنىپتا مېنىڭ كەينىمدە ئولتۇرغاندەك بىلىنەتتى، تولا ھوشۇمدىن كەتكەن ۋاقتىممۇ بولغان مۇشۇ سەۋەپلىك....        2011- يىلى 3- ئاينىڭ 5- كۈنى كەچتە چۈشۈمدە بىر قېرى خەنزۇ ئەر ئەرۋاھ قولىدا جىققىدە قۇرئانچە كىتاب كۆتۈرۈپ مېنىڭ كەينىمدە يۈرگىدەك، بىزنىڭ ئۆينىڭ تۆت بۇلۇڭىدا تۆمۈر رېشاتكىلارنىڭ ئىچىدە تۈكلىرى چۈشۈپ كەتكەن، شۇنداق ئاۋارە مۈشۈكلەر ئاجىز مىياڭلاپ تۇرغىدەك، شۇ پېتى مانا شۇ موماينىمۇ ھەتتا مۈشۈكلەرنىمۇ، بوۋاقلارنىمۇ چۈشىمەيدىغان بولدۇم...

dilbar

	ما باللىنىڭ باتۇرلىقىنى.....ئازراق ئوقۇپلا سۈر باستى مېنى

nazila998

	يىقىندىن بىرى مۇنبەردە جىننىڭ ھىكايىلىرى كۆپۈيۈپ قالدىغۇ ، مۇنبەرگە جىنكەشلەر ئەزا بولمىغاندۇ - ھە

kusan`kizi

	مەن مۇشۇنداق تىمىلانى ئۇقۇشىقابەك قىزقىمەن...لىكىن كىچدە ئىسىمگە كەپ قالسا قوققىنىمدىن ئۇيقۇم.قاچدۇ دەيمەن....

musilina

	ئانچە قورقۇنۇشلۇق ئەمەسكەن،بەك ئامراق مۇشۇنداق جىننىڭ ھېكايىلىرىگە.. بەزىدە چۈشۈمدە جىن -ئالۋاستىلارنى چۈشەپ كېتىمەن...

zikriya

	rizwangul0995 يوللىغان ۋاقتى  2012-8-14 04:46 PM ئانچە قورقۇنۇشلۇق ئەمەس ئىكەن    مەلۇم دوختۇرخانىنىڭ ي ... ماۋۇ بولاتتىكەن ، يانا بولسا يوللاپ قويىڭە، كىچىسى ئۇخلىماي ئوقاي بولامدۇ

gorki

	ئوقوغانغا تويوي  ھازىر سائەت00:05

KURAX.JAN

	نىمىشقىمۇ  ئوقىغاندىمەن .  ئەمدى  قانداق  قىلامەن ؟  ئۆزەم يالغۇز  ،  ۋايجان  دېرىزىدىن  بىرسى  ماراۋاتىدىغۇ

kaisar

	مەنمۇ 8ياش ۋاقتىمدىكى ئىشنى دەپ بېرەي .    ياتاق ئۆيدە ئۇكام بىلەن بىللە ئۇخلاۋاتاتتىم . ئىشقىلىپ نىمىش بولدىكىن يېرىم كىچىدە  ناھايىتى ئېغىر قاتتىق چىلىق تەردە ئۇخلاپتىمەن ، شە تەرەقىسىدە تۇيۇقسىز مەيدەمنى بىرسى شاپىلاق بىلەن چاڭ قىلىپ بىرنى ئۇرغۇنىنى بىلەنمەن شۇ زامان يىغلاپ تاشلاپ ئويغىنىپ يۈگۈرگەن پىتى دادام تەرەپكە قاچتىم . ئالدىمدا دادام مىنى كۈتۈرۈپ ئۆز ياتاق ئۈيگە ئەكىرىپ كەتكەن ئىدى .  ئەتىسى ئۆزۈم يالغۇز ياتالماي دادامنىڭ يىنىدا ياتقان ئىدىم ، يەنە شۇ كەچتە چىلىق تەر ئۇخلىيالماي ئەمدى كۆزۈم ئۇيقىغا بارغان ئىدى تۇيۇقسىز يەنە شۇ قول ئېغىزىمغا كىلىشتۈرۈپ بىرنى مۇجىغان يەنە قورقۇپ ئويغىنىپ كەتكەن . شۇنىڭدىن بۇيان ماڭا چىقىلىپ باقمىدى. شۇنىڭدىن كىيىن 3يىلدىن كىيىن ئۇكام بىلەن بىلە ئەمدى ياتايلى دەپ تۇرساق تۇيۇقسىز قارشى ئاشخانا ئۆينىڭ چىرىقى تۇيۇقسىز يورىدى . بىز ئاپام كىرگەن ئوخشايدۇ دەپتىمىز . ئەمما ئىشىك دېرىزىسى بىرسىنىڭ سايسى چۈشتى ئاۋاز يوق . شۇنداق قورقاپ كەتكەن ئىدۇق . سايا يوقالغان زامانلا مەن ئۇكامنى ئىلىپ داداملارنىڭ قىشىغا كىرىپ مۇشۇنداق ئاشخانا ئۆيگە كىرگەنمىتىڭلار دىسەم ياق دەيدۇ . بىز ئەھۋالنى دىسەك دادام ئاپام ئەنسىرەپ كەتكەن ئىدى . شۇنىڭدىن بۇيان مەن دىدار غەنىيمەت بولغان ئىدىم شۇ ئىشلاردىن.  ئەمما دوسلۇرۇم كۆرگەن ئىشلار بەك جىق ھەم راس ۋەقە ئىدى . 16ياش ۋاقتىم .  خوشنامنىڭ ئۆيىگە دوستۇمنى چاقىرغىلى چىققان . ئىشىك قوڭغۇرىقىنى شۇنچە باسساممۇ ئاچمىدى ئاخىرى ئىشىكنى قاتتىق ئۇردۇم . دوستۇم ئۆيدە يالغۇز ئىكەنتۇق . ئۇ شۇنچە قاتتىق ئاۋازنى ئاڭلىماپتۇ . ئۆزىنىڭ ھىسسى بىلەن ئىشىكنى ئاچقان ئىكەن . ئۇ ئىشىكنى ئاچماقچى بۇلۇپ ئەمدى مىھمانخانا ئۆيدىن چىقىپ  كارىدورغا كىلىشىغىلا ئارقى يوق ئۈستى  بار بىر جىن ئايال  دىىڭ دىڭ قىلىپ ئاشخانا ئۆيگە مىڭىپ دىرىزىدىن چىقىپ كىتىپتۇ ئۇ دوستۇم قورقىنىدىن ئىشىكنى ئىچىپلا مىنى كۈرۈپ ۋەھشى خوشال بۇلۇپ كەتكەن ئىدى .  يەنە بار ئىدى كىيىن تۇلۇقلاي .