تىمىسىز

hope202430

	-ۋوي ئۇكام ئولتۇرىسىزغۇ تىخى! بولىڭە تىز!مەن ئالدىراپ بىر قولۇمنى ئىككى قىلالمايۋاتسام!   ئەسەتكامنىڭ بۇنچە جىددىيلىشىپ كىتىشىگە قاراپ كۈلكەمنى مىڭ تەستە بىسىپ ئىشخانىدىن چىقىپ خىزمەتداشلىرىم توپىغا قىتىلىپ، شۇلار مىڭىشقان تەرەپكە ماڭدىم.   كۈلكە چاقچاقلار بىلەن بىردەمدىلا بىر چوڭ قىزىل ئىشىك ئالدىغا كەلدۇق،خۇددى ئەلى بابا تىپىۋالغان بايلىق غەزىنىسىدەك      ھەممىمىز بىر ھاياجاندا ئىشىكتىن كىرىشتۇق... ئۇ ئۆي ئىچىدە يەنە شۇ ئەسەتكام بىزنى تۈرلەرگە ئايرىپ بىر نەچچە گۇرۇپپىغا بۆلدى،ھە راس،تونۇشتۇرۇپ ئۆتەي،ئەسەتكام    بىزنىڭ ئىدارىنىڭ مەلۇم بىر بۆلىمىنىڭ بۆلۈم باشلىقى،بۇلتۇر ئىدارىمىز بويىچە سادىق خىزمەتكارلارنى باھالاش مۇسابىقىسىدە  ئەسەتكام بىرىنجىلىكنى ئىلىپ، دەرۋازىغا قاراشقا قويۇلغان ئىتلارمۇ خىزمەتتىن بوشىتىلىپ،يالغۇز بىر ئەسەتكام ھەممە ۋەزىپىنى  ئۈستىگە ئالغانىدى،شۇنىڭدىن بىرى ئەسەتكام مانا مۇشۇنداق ئالدىراشلا يۈرىدىغان بوپقالدى... مەنمۇ شۇ قاتاردا ئەڭ چەتتىكى بىر گۇرۇپپىغا بۆلۈندۈم،بىزگە باشقىلار تەييار بولغۇچە سەل ساقلاش بۇيرۇلدى،ئەتراپتىكى  خىزمەتداشلىرىمنى كۈزىتىشكە باشلىدىم،بىر ياقتا نىگار سەل كۆتۈرۈلگەن  ئوڭ قولىنىڭ مۇشتىنى چىڭ تۈگۈپ قىزىل رەڭلىك تام  تۈۋىدە نىمىلەرنىدۇ پىچىرلاپ تۇراتتى،يەنە بىر ياقتا تولىمۇ چىرايلىق بىر قىز ئەسەتكامغا قاش كۆزلىرىنى ئوينىتىپ،بەدەنلىرىنى  تولغاپ بىرنىمىلەرنى دەۋەتاتتى،لىكىن بۇ قىزنى كۆرگىنىم ئىسىمدە يوق،ئاستا ئەسەتكامنىڭ كەينىگە ئۆتۈپ ئۇ قىزغا  سەپسالدىم...بەزى ئىشلارغا توۋا دىمىسە ئادەم...ئۇ قىز باشقا بىرى ئەمەس،دەل ئىدارىمىزدىكى ئەڭ كىلىشكەن ھەم ھەممە قىزنىڭ  كۆزى چۈشۈپ يۈرگەن مەردان ئىدى... ئاستا باشقا تەرەپكە ئۆتتۈم،ئۇ ياقتا يەنە بىر قانچە خىزمەتدىشىم تۆت بۇرجەك تۆمۈر تەسەكنىڭ ئىكرانىدىكى مەن بىلمەيدىغان بىر ناتونۇش يىزىقلارغا قاراپ تۇرۇشاتتى،چىرايىدىن بىرخىل ئەنسىزلىك چىقىپ تۇراتتى.بىر چاغدا ئەسەتكام كىلىپ ئۇلارغا نىمىلەرنىدۇ دىۋىدى ئۇلارنىڭ چىرايىدىكى ئەنسىزلىك شۇئان تارقاشتى،ئەسەتكام كىتىشى بىلەنلا مەن ئۇلاردىن نىمە ئىشلىقىنى  سورىدىم،ئۇلارنىڭ دىيىشىچە بۇ ئىكراندىكىلىرى ئىدارىمىزنىڭ ئۆتكەنكى بەش يىللىق ئىلغار خىزمەتلىرى خۇلاسىسى ئىدى. بىراق  تازا كاللامدىن ئۆتمەيتتى،ئۆتكەنكى بەش يىل ئەمەس مەن بۇ ئىدارىغا كەلگەندىن بىرى بىرە قىتىملىق خىزمىتىمىزنىڭ لاياقەتلىك  بولغىنى ئىسىمدە يوق،ياكى ئۇلار مەن ئىشتىن چۈشۈپ قايتىپ كەتكەندە كىلىپ يەنە خىزمەت قىلىپ شۇ نەتىجىلەرنى ئالغانمىدۇ؟ -مەن سىزگە قالايمىقان ھەرىكەت قىلماڭ دىمىدىممۇ! ئەسەتكامنىڭ قوپال ۋارقىراشلىرىدىن چۆچۈپ كەتتىم،ئاستا جايىمغا قايتىپ تۇردۇم... بىر چاغ بولغاندا ئەسەتكام ئادەتتىكىدىنمۇ بەكرەك جىددىيلىشىپ،ھەممىمىزنى قايتا رەتكە تۇرغۇزدى،ئەمدى بىز بىر نەچچە  گۇرۇپپىغا ئەمەس،بىر قاتار قىلىپ تىزىلدۇق،مەن يەنە سەپنىڭ ئەڭ كەينىدە ئىدىم،شۇنىڭ بىلەن نۆۋىتىمىز بويىچە تامنىڭ بۇلۇڭىغا  قويۇلغان بىر ئەسۋابنىڭ ئالدىغا بىرىشقا باشلىدۇق،ئۇ ئەسۋابنى مەن بۇرۇن كۆرۈپ باقمىغانىكەنمەن،بەك ئالاھىدە نەرسىمۇ  ئەمەستەك قىلاتتى،شۇ بىر ئىشىكى بار ئىدى،بىز شۇ ئىشىكىدىن كىرىپ،نەچچە سىكۇنتتا يىنىپ چىقساقلا بولاتتى،دەسلەپ ئۇ  ئەسۋابنىڭ ئىچىدە خىزمەتچىلەرگە بىرە نەسە تارقىتىدىغان چىغى دەپ ئويلاپتىمەن،بىراق،ئۇنىڭغا كىرىپ چىققان خىزمەتداشلىرىم  قايتىپ چىققاندىن كىيىن باشقىچىلا بولۇپ قىلىۋاتاتتى.بىر چاغدا قارىسام،ھىلىقى كىلىشكەن بالا--مەردان كىرىپ كەتتى،ئۇنىڭ  چىقىشىغا ئۈلگۈرۈپ يىنىغا باردىم: -مەردان؟نىمە نەرسىكەن ئۇ؟ئىچىدە نىمە باركەن؟ ئۇ ماڭا بىردەم قاراپ تۇرۇپ كىتىپ نىرىغا كىتىپ قالدى،قىززىق،ئادەتتە ماڭا باشقىلاردىنمۇ بەكرەك قىزغىن بۇ بالا نىمە بولغاندۇ؟ كەينىمگە يىنىشىمغا نىگار ئۇچراپ قالدى،ئۇمۇ شۇ ئەسۋاپتىن يىڭىلا چىقىپ تۇرغانىكەن.نىمىلا بولمىسۇن، بۇ ئىدارىدىكى ئەڭ يىقىن  دوستۇم ئىدى،ئۇنىڭغا دەردىمنى سۆزلەپلا كىتىپتىمەن: -ۋاي ئاداش،قارا،مەردان باشقىچىلا تۇرىدۇ،نىمە بولغاندۇ؟ھەراس،ئۇ نەرسىنىڭ ئىچىدە نىمە باركەن؟دەپ بىرە مەن ئالدىن بىلىپ  قالاي....--گىىپىم  جايىدىلا قالدى.. -رىتىڭدە تۇرماي نىمە قالايمىقانچىلىق چىقىرىپ يۈرىسەن بۇ يەردە!ئىنتىزامىڭ نەگە كەتتى سىنىڭ!!!--ئۇ ئالا تاغىل توۋلاپ  بىردەمدە ئەسەتكامنى باشلاپ كەلدى... بايامقى گەپلەرنى ئەگەر ئۆز قۇلىقىم بىلەن ئاڭلىمىغان بولسام،مىنى ئۇرۇپ يەنجىۋەتسىمۇ نىگارنىڭ دىگەنلىكىگە ھەرگىز  ئىشەنمەستىم...توۋا..مەردانمۇ شۇ نەرسە ئىچىگە كىرىپ چىقىپ ئۆزگىرىپ قالدى،ئەمدى نىگارمۇ...بارا بارا ئۇ نەرسىگە  قىزىقىپ قىلىۋاتاتتىم،شۇنىڭ بىلەن يەنە بىر قانچىسىدىن سورىغان بولساممۇ بۇ خىزمەتداشلىرىم بىردەك ماڭا گەپ قىلماسلىققا ۋەدە  بەرگەندەك،جىملا كىتىپ قىلىشتى...بولدىلا نۆۋىتىمنى كۈتەي،ئۆزۈملا كىرىپ كۆرەي... ئاستا ئۆز رىتىمغا قايتىپ كەلدىم...لىكىن ئۇ يەردە ئەسەتكام يالغۇز تۇراتتى: -ھە،كىرىپ چىققان بولسىڭىز سىزمۇ ئاۋۇياققا بىرىپ رەتكە كىرىڭ... -مەن تىخى كىرمىدىم...--گىپىم يەنە ئۆز جايىدىلا قالدى،ئەسەتكام يەنە ئالدىراشلا خىزمەتداشلىرىم يىنىغا كەتتى...ئىچىمدە  نەچچەمىڭ ئىسىت دەپ بولغىنىمنى بىلمەيمەن،ھەر قىتىم ئىدارىدە مۇشۇنداق ئالاھىدە پائالىيەتلەدىن مەنلا قۇرۇق  قالاتتىم...شۇڭلاشقىمۇ،مەن ئۆزۈمنى بۇ ئىدارىگە ئۆگەيدەك ھىس قىلاتتىم. مەنمۇ ئامالسىز ئاستا رەتكە قىتىلدىم. -يولداشلار،ھازىر يۇقىرىدىن باشلىق كىلىدۇ،نىمە قىلىش كىرەكلىكىنى ئوبدان بىلىسىلە،ھەممە ماتىرىياللارنى تەييارلاپ قويدۇق... راستىنى دىسەم،بۈگۈن بۇ يەرگە نىمە ئۈچۈن كىرگىنىمىزنى مەن تىخى ئەمدى بىلىۋاتاتتىم،باشلىق كىلىدىغىنى ئۈچۈن ھەممىسى  مۇشۇنداق جىددىيلىشىپ كىتىپتىكەندە...بۇ خەۋەردىن يەنىلا شۇ مەن ئەڭ ئاخىرىدا خەۋەر تاپقاندەك قىلاتتىم. بىر چاغدا سىرتتىن يۈگۈرۈپ كىرگەن مۇدىر باشلىقنىڭ كەلگىنىنى ئىيتتى،شۇنىڭ بىلەن ئەسەتكامنىڭ بۇيرۇقى بىلەن ھەممىمىز  يۈگۈرۈشۈپ مەيدانغا تىزىلدۇق،مەن ئەلۋەتتە يەنە رەتنىڭ ئەڭ چىتىدە ئىدىم. مەيدانغا چىقىپ،يىراقتىن كىلىۋاتقان باشلىقنى كۆردۈم،مەن ئىنكاس قايتۇرۇپ بولغۇچە ئەتراپىمدىكىلەر بىردەك چاۋاك چىلىشقا  باشلىدى،مەنمۇ قاتاردىن قالماسلىق ئۈچۈن ئۇلارغا قىتىلدىم...چىلىۋاتىمىز،چىلىۋاتىمىز...يا توختىتايلى دىمىدۇق،قوللىرىم ئاغرىغىلى  تۇردى،قارىسام باشلىقمۇ خىلى يىقىنلاپ قاپتۇ،ھەقىچان چاۋاكمۇ توختايدۇ ئەمدى...شۇنىڭ بىلەن مەن يەنە بىرىنجى بولۇپ  قوللىرىمنى چۈشۈرىۋالدىم...باشلىقمۇ مانا ئەمدى ئۇدۇلىمىزغا كىلىپ توختىدى،بىراق دەسلەپكى كۈلۈپ تۇرغان چىرايى تۇيۇقسىز  ئۆزگىرىپ ماڭا باشقىچە بىر سوغۇق نەزەردە قاراپ كەتتى... -ھە،باشلىقنىڭ كەلگىنىنى قىزغىن قارشى ئالىمىز،خەۋەر تاپماي قاپتۇق،بولمىسا تەييارلىق بىلەن چىقاركەنمىز... بىر پاتمان تەكەللۇپلاردىن كىيىن باشلىقنىڭ تۈگىمەس نۇتىقى باشلاندى،ئويلاپ باقسام،مەن ئەتتىگەن ئىشقا چۈشكەندىن باشلاپ  ھازىرغىچە ھىچنەرسە يىمەپتىمەن،ئاچلىقتىن چارچاپلا قالدىم،پۇتلىرىممۇ تىلىپ كەتتى،بەرىبىر مەن رەتنىڭ ئەڭ چىتىدە بولغاندىكىن، ماڭا ھىچكىممۇ دىققەت قىلىپ كەتمەس دەپ ئويلىدىم،ھەم شۇ جايىمدىلا يەرگە ئولتۇردۇم،بىكار ئولتۇرغىچە دەپ باشلىقنىڭ بىشىدىن ئايىغىغىچە سەپسىلىپ قاراپ چىقتىم...قارىغانسىرى باشلىق ماڭا بىر گۈزەل سەنئەت ئەسىرىدەك بىلىنگىلى تۇردى.          شۇ ئولتۇرغىنىمچە پۈتۈن جاھاننى خىيال قىلىپ چىقىپتىمەن.بىر چاغدا يەنە بىرىنىڭ ۋارقىراشلىرىدىن چۆچۈپ ئىسىمگە كىلىپ ئەتراپقا قارىسام،بىچچارە خىزمەتداشلىرىم يەنە دەسلەپكى ھالەتتە ئۆرە تۇرۇشۇپتۇ...   -ئۆيىڭىزمۇ بۇ سىزنىڭ!--بىر چاغدا ئۇدۇلۇمدا ئەسەتكام پەيدا بوپقالدى،ئۇ يەنە شۇ جىددىيلىكى بىلەن ماڭا ۋارقىرىغىلى   تۇرۇپتۇ،مۇشۇ ئادەمگىمۇ ئاسان ئەمەستە؟بەزىدە بۇ ئادەمگە ئىچىممۇ ئاغرىيدۇ... ئەسەتكامغا كۈلۈپ قويۇپ ئورنۇمدىن تۇردۇم. -سەن قانداق تەربىيلەيسەن ئادەملىرىڭنى؟مەن سۆزلەۋاتسام بەخۈدۈك ئولتۇرۇپ خىيالغا چۈشۈپ كىتىپتۇ!--باشلىقمۇ رەنجىگىلى  تۇردى... -ھە،باشلىق،سىزمۇ نۇتۇقنى تۈگەتكەن ئوخشايسىز،ئەمسە بىزمۇ تارقىلىپ تاماققا بارايلى،ھەممىمىز ئەتتىگەنلىك ناشتا بىلەنلا ئۆرە  تۇردۇق ھازىر--گىپىمنى تۈگىتىپ ماڭاي دىۋىدىم،باشلىق تۇتۇۋالدى: --ئۇنداقتا،سىز ماڭا ھازىر نەچچە يىلدىن بىرى ئىدارەڭلەرنىڭ خىزمەت خۇلاسىسىنى بىرىڭ... بۇ گەپ بىلەن تەڭ،بۇ ئىدارىدە ئىشلەۋاتقىنىمغا نەچچە يىللار بولغان بولسىمۇ،لىكىن ئىدارىمىزنىڭ زادى نىمە ئىدارە ئىكەنلىكىنى  بىلمەيدىغىنىم ئىسىمگە كەلدى...توۋا، ما كاللامنى،مۇشۇ چاققىچە ئۆزۈمنىڭ زادى نىمە خىزمەت قىلىدىغىنىمنى بىلمەي  يۈرۈپتىمەن،توۋا دىمىسە بەزى ئىشلارغا... ئاستا يىنىمدىكى قىزدىن سورىدىم: -مەن ئىدارىمىزنىڭ قانداق ئىدارە ئىكەنلىكىنىمۇ بىلمەيدىكەنمەن،دەپ بىرە..؟ -سەن ئىدارىنىڭ مەخپىيەتلىكىگە ئارىلاشماي يۇقىرى قىل دىگەننىلا قىلساڭ بولدى... ئادەتتە قويدىنمۇ يۇۋاش بۇ خىزمەتدىشىم بۈگۈن باشقىچىلا،ئىشقىلىپ بۈگۈن بۇ يەردە مەن ھەم ئەسەتكامدىن باشقىلار ھەممىسى  باشقىچە... شۇنىڭ بىلەن باشلىققا بىلگىنىمنى دەپ بىرىپ قۇتۇلماقچى بولدۇم... --ئادەتتە،مەن شۇ ئىشخانىدا ئولتۇرۇپ بىرەرى تىلىفۇن قىلىپ ئەسەتكامنىڭ ئىزدەپ قالسا،يىغىنغا كەتتى دىيىشكە  مەسئۇل،باشقىلارنى بىلمەيدىكەنمەن،ئۇلار بىلەنمۇ خىزمەت توغرىسىدا پاراڭلىشىپ باقماپتىمەن...لىكىن ھەر قىتىم باشلىق كىلىدۇ  دىسىلا بۈگۈنكىدەك ھىلىقى قىزىل ئۆيگە كىرىپ بىرنىمىلەرنى قىلىمىز،لىكىن ھەر قىتىم مەن ئايرىلىپ قالىمەن...بۈگۈنمۇ مەن بىر  چەتتە قالدىم...لىكىن بىرە قىتىم بىرەرىنىڭ ئاغزىدىن خىزمىتىمىز ياخشى ياكى يامان دىگىنىنى ئاڭلاپ باقمىدىم....مۇئاشقا كەلسەك... توغرا،مۇئاش!!!!مۇئاشنى مەن ئاخىرقى قىتىم دەسلەپتە  ئىشلىگەن ئىدارەمدە ئالغانىدىم...بۇ ئىدارىگە كىلىپ...توۋا،ھە قىتىم مۇئاش  ئالىدىغان كۈنىلا بايامقىدەك قىزىل ئۆيگە كىرىپ بىرنىمىلەرنى قىلاتتۇق،ھىچكىممۇ مۇئاشنىڭ گەپىنى  قىلمىغاچقا...توۋا...خىزمەتداشلىرىمنىڭ چىرايىدا ھىچقانداق ئىپادە يوق ئىدى،ئۇلار چوقۇم مەندىن يوشۇرۇن ھەر ئايدا مۇئاش  ئىلىۋاتىدۇ،بولمىسا بۇنداق ھىچ ئىش بولمىغاندەك تۇرماستى...يەنە كىلىپ،ئاشۇ قىزىل ئۆيگە كىرىپ چىقسىلا بۇ خىزمەتداشلىرىم  نەچچە كۈنگىچە ئادەم تونۇماس بولۇپ قالىدۇ دىسە... نىرۋىلىرىم قالايمىقانلىشىپ،كاللام قايغىلى تۇردى،يىقىلىپ چۈشمەسلىك ئۈچۈن يىنىمدىكى قىزنى تۇتىۋالدىم...تۇتۇپ بولۇپ  چۆچۈپ قولۇمنى تارتىۋالدىم،چۈنكى ئۇ قىزنىڭ بىلىكى تۆمۈردىنمۇ قاتتىق ئىدى،ئاستا خىزمەتداشلىرىمغا سەپسىلىپ قاراشقا  باشلىدىم...يىنىغا بىرىپ ھەممىسىنىڭ قوللىرىنى،بىلەكلىرىنى تۇتۇپ باقتىم...توۋا!!ھەممىسىنىڭ ئوخشاشلا تۆمۈر ئىدى...پەقەت  مىنىڭلا يۇمشاق گۆش.دىمەك مەن شۇنچە يىل ئادەملەشتۈرۈلگەن ماشىنىلار بىلەن ئىشلەپتىمەن،ياكى مەن ماشىنىلار ئارىسغا خاتا كىرىپ قالغان بىرىمۇ،بىلمىدىم. --ئاساسەن،كۆپىنچىسى لاياقەتلىككەن،پەقەت مۇشۇ بىرىلا لاياقەتسىز...--باشلىقنىڭ لاياقەتسىز دىگىنى ئەلۋەتتە مەن ئىدىم،مەن  خىزمەتچىلەرنى ماشىنىلاشتۇرۇش ئۆلچىمىگە توشمىغانىدىم... --بايام ھىلىقى ئەسۋابقا كىرمىگەنما؟؟--ئەسەتكام ماڭا چەكچىيىپ تۇراتتى... ئەمدى بىلدىم،بىز ھەممىمىز ئەسلى نورمال ئىنسان،ئىدارىمىزدىكى ئاشۇ ئەسۋابلا بىزنى ماشىنىغا ئايلاندۇرۇپ قويىۋىتىپتۇ...بىر  چاغدا ئەسەتكامنىڭ بۇيرۇقى بىلەن بىر نەچچە ئوغۇل خىزمەتدىشىم مىنى ئىككى بىلىكىمدىن سۆرىگىنىچە قىزىل ئۆي تەرەپكە  تارتىپ مىڭىشتى،ئارىسىدا مەردانمۇ بار ئىدى...توۋا، ما بالا نىمە قىپ يۈرىدۇ؟ --مەردان،ماڭا قارا،ئۇنداق قىلما،مەن كىرسەم بولمايدۇ،مەن بولساممۇ ماشىنىغا ئايلىنىپ قالماي...مىنىڭ بەك ئىلغارلىشىپ  كەتمىسەممۇ،نورمال ئادەمدەك ياشىغۇم بار...--يەنە نىمىلەرنى دىدىم بىلمەيمەن،ئىشقىلىپ جاھاندا بار چىرايلىق گەپنىڭ ھەممىنى  دەپ ئۇلارغا يالۋۇردۇم،بىراق... ئۇلاردا ھىسىيات يوقتە راس...ئۇلار ئۇزۇن يىل بۇ يەردە تەربىيلىنىپ ماشىنىلىشىپ كەتتى... --كىرىشىڭ شەرت،ھازىر سەندەك ئادەتتىكى خىزمەتچىلەر بەك ئاز قالدى شەھىرىمىزدە،ئاساسەن خىزمەتچىلەرنىڭ ھەممىنى  ماشىنىلاشتۇرۇش ئومۇملاشتى.ئۇ چاغدا بىزگە مۇئاش بىرىشنىڭ ئورنى يوق،چۈنكى قورساققا تاماق يىيىشنىڭ ھاجىتى يوق.بايامقى قىزىل ئۆيدە داۋاملىق ئىنىرگىيە قاچىلاپ تۇرىمىز...24 سائەت ئۇلاپ خىزمەت قىلالايمىز،ئازراق ئىنىرگىيە قاچىلىۋالساقلا ئۇخلايمىز دەپ ۋاقىت ئىسراپ قىلمايمىز... مەرداننىڭ ئاغزى يەنە خىلى بىر ۋاقلارغىچە مىدىرلىغان بولسىمۇ،باشقا گەپلەر قۇلىقىمغا كىرمىدى.مەنمۇ بارغانسىرى ئەتراپتىكى ئاۋازلاردىن،ھاياتلىقتىن يىراقلىشىۋاتاتتىم... --نىمانداق تولا ئۇخلايسەن ھەي! تۇرە ئەمدى!پۇتبول مۇسابىقىسى كۆرىمىز دەپ ئۆزۈڭ چاقىرىپ قويۇپ ئۆزۈڭ مۈگدەپ قاپسەن،تىخى ئويغاتسام ئۆزۈڭنىڭ تىلىدا بىرنىمىلەرنى دەپ كەتتىڭ،مىنى تىللىدىڭ ھە؟--كۆزۈمنى مىڭ تەسلىكتە ئاچتىم،يىنىمدا  مەردان ئەمەس بەلكى گىرمانىيەلىك يىقىن دوستۇم ماڭا قاراپ كۈلۈپ تۇراتتى...ئۇنىڭغا قاراپ كۈلۈمسىرىمەكچى بولدۇميۇ،ئۇچىسىغا كىيىۋالغان قىپقىزىل مايكىسىغا قاراپلا تىنىم شۈركىنىپ كەتتى...    مەنبە  ئۆزۈم

delim

	سەل چۈشۈنىكسىز مۇ قانداق !

mamat817

	بۇ يېڭىچە بىر ئۇسلۇب ئوخشىمامدۇ ،ئۆرە تۇرۇپ ئۇخلاپ راستەكلا چۈش كۆرۈپسىز جىما

BAHADER1

	راستىنلام تېسېز كەن

BAHADER1

	تېمسېزلىقتىن ئۆتۈپ تۇز سىز   بوپ كىتىپ تۇ جۇما

turkinaz

	مەزمۇنى چۇڭقۇركەن ،ھازىرقى ئورگانلاردىكى ئىشچى خىزمەتچىلەر تۇرمۇشىغا ئوخشاپ كېتەمدۇ قانداق...... سەۋىيەم چەكلىك چۈشىنىشكە ئاجىز كەلدىم.

yawa-xir

	قايسىبىر كىتابتىن ئوقۇسام بىر ئالىممۇ ياكى  تەتقىق قىلغۇچىمۇ ئىشقىلىپ بىرخىل چۈشلۈك تاماق ياساپتۇدەك،شۇ كىشىنىڭ ھېساپلىشىچە بىر كۈندە توققۇز مىنۇت ،بىر ھەپتىدە 54 مىنۇت تېجەپ قالغىلى،شۇ ئارقىلىق ئىش ئۈنۈمىنى يۇقىرى كۆتۈرگىلى بولارمىش. نىمە دىگۈلۈك،جەمئىيەتكە ماسلاشساق تېخى،ماسلاشمىساق تېخى

nazila998

	بۇ چۈشىڭىز ئەمەستۇ - ھە

owqi786

	تىمىسىغا ماس ئىكەنغۇ بۇ

owqi786