ۋىسالسىز ھىجران

lerika0996

	2011-يىللىق يازلىق تەتىلدە ئۈرۈمچىدىن ئۆيگە كېتىدىغان پويىز بېلىتى ئالالماي،   ئۈرۈمچىدىكى  ئاكامنىڭكىدە ئىككى كۈن تۇرۇپ قالدىم. ماشنىغا ئولتۇرۇشتىن بەك قورقىمەن ھەم بەك بېشىم قايىدۇ. ئۈچىنچى كۈنى ئاكام بىلەن بارساق كورلىنىڭ بېلىتى يەنە تۈگەپ كېتىپتۇ، مىڭ تەستە ئاقسۇنىڭ پويىزىدىن بېلەت ئالدۇق،لىكىن ئورۇنسىز بېلەت ئىدى. ئاكامنىڭ بىرەر كۈن ساقلاپ باقايلى دىگىنىگە ئۇنىماي كېتىمەن دەپ تۇرىۋالدىم،ئۆينى بەكلا سېغىنغان ئىدىم.     پويىزغا چىقسام ئادەم شۇنچىلىك جىق، شۇنداق قىستاڭچىلىق، شۇنداقتىمۇ قىستىلىپ ئۆتۈپ مۇلازىمەت ئورنىغا بېرىپ كارۋاتلىق ئورۇنغا تىزىملاتتىم.ئالدىمدا نۆۋەت كۈتكەنلەر خېلى جىق ئىدى، شۇنداق ئۇزۇن نۆۋەتتە تۇردۇم، ئالدىمدىكىلەر ھەممىسى بېلەت ئالماشتۇرۇپ نۆۋەت ماڭا كەلگەندە بېلەت تۈگەپ كەتتى. شۇنداق جېلە بولدۇم، كېچىنى قانداق ئۆتكۈزۈشنى ئويلاپ تېخىمۇ ئىچىم پۇشۇپ كەتتى.     بۇرۇنمۇ ئورۇنسىز بېلەت ئېلىپ چىقىپ باققان، ئۇچاغلاردا ئاتام-ئاپام ياكى ساۋاقداشلىرىم، دوستلىرىم  بىلەن بىللە ماڭاتتىم، كارىۋاتلىق بېلەتكە ئالماشتۇرالايتۇق ياكى ئورۇن چىقىپ قالاتتى، لىكىن بۇقېتىم يالغۇز، ئورۇن چىقىدىغاندەكمۇ ئەمەس.      پويىز قۇزغالغىلى خېلى بولدى، ئۆرە تۇرىۋاتىمەن، شۇنداق ھېرىپ كەتتىم. بىرى ھاجەتخانىخا كەتكەنتى ئورنىغا ئاستا ئولتۇرۇشۇمغا يېنىدىكى بىرى شۇنداق قاتتىق كەپ بىلەن تىللاپ كەتتى. كىچىكىمدىن بەك ئەتىۋارچىلىقتا چوڭ بولغاچقىمىكىن گەپنى قەتتى كۆتىرەلمىدىم.        ئاھ... بۇدۇنيا! نىمىگە ئوخشاپ قالدىم-ھە؟! پويىزدا كۆپ ئۇچرايدىغان ھېلىقى ماڭنۇر ئېشلەمچنىڭ ئۆزى. بۇجاھان شۇنداق جاھانمىدۇ؟!  بۇرۇن ئورۇنسىز بېلەت ئالغانلار يېنىمىزغا كېلىپ بولغىچە قوغلايتۇق."ئالدىرىماڭ يارەي، سىزگىمۇ بارەي" دىگەن شۇمىدۇ؟  ھازىرمۇ ئېسىمدە ئىچكىرى تولۇقتا ئوقۇيدىغان چاغدا يازلىق تەتىلدە قايتقاندا،بىر قېتىم ئورۇنسىز بېلەت ئالغان بىرى يېنىمىزغا كەلگەندە ئەمدى ئورۇن بېرەي دەپ تۇرسام يېنىمدىكى ساۋاقدىشىم "جىم ئولتۇرۇڭ، بۇ خەقمۇ پۇلغا چىداپ ئورۇنلۇق بېلەت ئالسا بولدىغان نىمە، پىخسىلىق قىلغانغا تويسۇن." دىگەن ئىدى. ئەمدى بىلدىمكى، ئورۇنلۇق بېلەت بىلەن ئورۇنسىز بېلەتنىڭ باھاسى ئوخشاش ئىكەن. ئاھ...بۇنىمە كەلگۈلۈك؟ بۇرۇن قوغلىغان بولساق مانا ئەمدى ئۆزۈم قوغلانماقتىمەن. ئەتراپىمدىكىلەر  مىنى مازاق قىلىۋاتقاندەك بىلىنمەكتە، بۇ تۇرمۇش ماڭا يۇزسىزلىك قىلغاندەك بىلىنمەكتە. جەمىيئەت تەرىپىدىن خورلانماقتىمەن، دۇنيا تەرىپىدىن ئېتىبارغا ئېلىنمايۋاتىمەن.      مەندىن ئىككى مېتىرچە يىراقتا تۇرغان بىرى ماڭا قاراپ تۇراتتى، ناتونۇش بولغاچقا پەرۋامۇ قىلمىدىم. چامدىنىمنى بىر ئورۇندۇقنىڭ ئاستىغا تىقىۋەتكەن بولساممۇ قول سومكامنى تېخىچە تۇتۇپ تۇرۇپتىمەن خېلى ئېغىر بولغاچقا قولۇم بەكلا ئاغىرىپ كەتتى. يۈك تاق جازىسىدا قويغۇدەك ئورۇن  بارمىدۇ دەپ قاراشقا باشلىدىم، بىر يەردە سومكام پاتقۇدەك ئورۇن باركەن، شۇيەرگە ئېلىۋىتەي دەپ ئاستا كۆتۈردۈم. لىكىن بويۇم يەتمەيتى، بىرەرسى بۇيەرگە دەسسەپ چىقىپ ئېلىۋېلىڭ دەيدىغاندەك ئەمەس، ھېلىقى مىنى تىللىغان يولوچى ماڭا سەت قارىۋېتىپ باشقا تەرەپكە قارىۋالدى، نىمە دېيىشىمنى نىمە قىلارىمنى بىلەلمەي تۇرۇپلا قالدىم.    -سومكىڭىزنى ئېلىپ بېرەيمۇ؟-دەپ سوراپ قالدى يېنىمدا بىرى.      مىنى تىللىغان  يولوچىنىڭ ئالىيىشلىرىغا قاراپ تۇرۇپ قالغان ئىكەنمەن، تۇيۇقسىز ياندىن چىققان بۇ ئاۋازغا ئىنكاس قايتۇرۇپ بولغۇچە سومكام قولۇمدىن ئاجراپ يۈك-تاق جازىسىغا چىقتى. ئاستا يېنىمغا قارىسام بايىدىن بېرى ماڭا قاراپ تۇرغان يىگىت ئىكەن."رەخمەت!" دىدىم تەشەككۈر بىلدۈرۈپ. سومكامنى ئېلىپ بەرگەن يىگىت تۇرۇپ-تۇرۇپ ماڭا قاراپ قوياتتى.مەن باشقا ياققا قاراپ تۇرىۋەردىم. ئۇ يەنە تۇرۇپ پۇتۇمدىن ئۇچۇمغا قاراپ قوياتتى. مەكتەپتىكى ھېلىقى ئاخسالارنىڭ گېپى ئېسىمگە كېلىپ قالدى."شۇنچە گۈزەل رۇخسارىڭىز تۇرۇپ نىمانداق تەيپىنەمنىڭ ۋاقتىدىكىدە كىيىنىۋالىسىز، نىمە قىلىسىز ياغلىقنى ئۇنداق ئورىۋېلىپ، خەنزو ساۋاقداشلىرىمىز دائىم سىزنى كۆرسىتىپ 'ئۇ نىمىشقا ئۇنداق كىيىنىدۇ، سىلەر نىمىشقا مۇنداق كىيىنىسىلەر' دەپ سورايدىكەن، بەزىلەر تېخى سىزنى كۆرسە 'شىنجاڭلىقلار تېخىچە 18-ئەسىردىكىدەك ياشايدىكەن' دېيىشىدۇ،ماۋۇ دىگەن 21-ئەسىر، زامانغا لايىق كىيىنىڭچۇ يۈزىمىزنى چۈشەمەي."      شۇلارنى ئېسىمگە ئېلىپ "بەلكىم بۇ يىگىتمۇ نىمانداق مەتۇ قىز بۇ دەپ قاراۋاتقاندۇ'' دەپ  ئويلىدىم ئىچىمدە.       پويىز ئۆز رېتىمىدا غەمسىز ماڭماقتا، مانا تۇرپاندىنمۇ ئۆتۈپ بولدى. كەچ كىرىپ قالغىلى نەۋاق. ئورۇندۇقتا  ئولتۇرغانلار بەزىلىرى ئۇيقىغا كەتكەن بولسا كۆپىنچىسى قەرت ئويناپ ياكى پاراڭلىشىپ ئولتۇراتتى، ئۆرە تۇرغانلارنىڭمۇ ھەممىسى دىگۈدەك يەرگە بىر نەرسە سېلىپ ئولتۇرۇپلا كەتتى. ئۆرە تۇرىۋاتىمەن، شۇنداق ھېرىپ كەتتىم.       شۇ چاغدا ئۆيدىكىلەر تىلفۇن قىپتۇ. ئاپام: "بالام، ئورۇنسىز بىلەت بىلەن كېلىۋېتىپسىز قانچىمۇ جاپا تارتىپ كەتكەنسىز؟" دىۋىدى تاس قالدىم پاڭڭىدە يىغلىۋەتكىلى، لىكىن ئاپامنىڭ تىتىرەك ئارلاش ئاۋازىدىن، ئەگەر مەن يىغلىسام شۇھامان يىغلاپ تاشلىشى ئىنىق ئىدى. شۇڭا يىغامنى زورىغا بېسىپ، "ياق، ئاپا، پويىزغا چىقىپلا كارىۋاتلىق بېلەتكە ئالماشتۇرىۋالدىم،ھازىر يېتىپ كېتىۋاتىمەن،خاتىرجەم بولۇڭ-ھە." ئارانلا شۇنداق دىيەلىدىم.  "ھەنىم بولسا،ئاللاغا شۈكرى، قاچانراق چۈشىسىز بالام؟"  ئاپام سۆزۈمنى ئاڭلاپ خېلى روھلىنىپ قالغان ئىدى.  "ئالتىدە."دىدىم.  "جېنىم بالام يولدا دېققەت قىلىڭ،......"ئاپام شۇنداق نۇرغۇن گەپلەرنى قىلىۋەتتى. "خوش ئاپا!" شۇنداق دەپلا ئاپامنىڭ گېپىنىڭ ئاخىرىنى ئاڭلىماستىن  تېلىفۇننى  قويىۋېتىپلا  بۇلدۇقلاپ يىغلاپ كەتتىم.  ئۆزۈمنى شۇنچە تۇتىۋالساممۇ لىكىن كۆز ياشلىرىم ماڭا بويسۇنمايتى.  پۈتۈن جاھان مىنى مازاق قىلغاندەك، ھاياتلىق ماڭا نارازىلىق بىلدۈرىۋاتقاندەك بىلىنمەكتە. ئۆزۈممۇ ئۆزۈمنى زاڭلىق قىلماقتىمەن:" ئۆزۈڭنى شۇنچە قالتىس چاغلاپ كەتكەنمىدىڭ،  قارىغىنە ئەپتىڭگە، قانچىلىك نىمىتىڭ سەن، كىچىكىنە جاپاغا چىدىماي كۆزۈڭنىڭ سۈيىنى ئېقىتىپ يۈرگنىڭنى." ئۆز-ئۆزۈمنى ئەيىپلىمەكتىمەن يەنە تۇرۇپ تەسەللى بېرىمەن. يېشىمنى سۈرۈتسەم يەنە چۈشۈپ كېتىپ بارىدۇ.........     تورغا چىقىپ ۋاقىت ئۆتكۈزۈشنى ئويلاپ قالدىم، چ چ  غا چىقىپ قارىسام ئادەتتە ئانچە پاراڭلاشمايدىغان  بىر نەچچىسىلا باركەن، ئۇنىڭدىنمۇ رايىم يېنىپ چۈشۈپ كەتتىم. ئاندىن يېقىن ئۆتىدىغان بىر نەچچە ساۋاقدىشىمغا ئۇچۇر قىلىپ "نىمە ئىش قىلىۋاتىسىز؟ پويىزدا ھەجەپ زېرىكىپ كەتتىم." دەپ يازدىم.  بىرسىمۇ قايتۇرمىدى. شۇچاغدا يېنىمدىن بىرى شۇنداق قاتتىق سوقىۋېتىپ ئۆتۈپ كەتتى،ئەزەلدىن سۇنۇق كۆڭلۈم تېخىمۇ ئازار يىدى. تېلفۇننى تۇتۇپ ئۇزاق ساقلىساممۇ بىرەر پارچە ئۇچۇر قايتمىدى. شۇ چاغدا خۇددى ھاياتلىقنىڭ لۇغىتىدىن مېھىر-مۇھەببەت دىگەن بۇ ئۇلۇغ سۆز ئۆچۈپ كەتكەندەك بىلىنىپ كەتتى.      -نەگە بارىسىز؟- دەپ سورىدى بايا سومكامنى يۈك-تاق جازىسىغا ئېلىپ بەرگەن يىگىت.      -كورلىغا.      -نەدە ئوقۇيسىز؟-يەنە سورىدى ئۇ.      -ئىچكىرىدە.      ئۇ ماڭا قاراپ قۇيۇپ جىم بولۇپ قالدى، بەلكىم يەنە گەپ قىلغۇسى بولسىمۇ مىنىڭ توڭ قاپاقتەك جاۋابىمدىن توختاپ قالدىمىكىن، گەپلىرىمىز ئۈزۈلۈپ قالدى. بايىلا ماڭا ياردەم قىلغان بۇ سەپەرداشقا سوغۇقلا جاۋاپ بەرگىنىمدىن سەل خىجىل بولۇپ قالدىم.    -سىزچۇ؟-دەپ سوراپ قويدۇم مەن.    -مەنمۇ ئىچكىرىدە ئوقۇيمەن.-دىدى ئۇ.     ئۇنىڭمۇ ئوقۇغۇچى ئىكەنلىكىنى بىلىپ كۆڭلۈم سەل جايىغا چۈشتى.    -قانچىنچى يىللىقتا ئوقۇيسىز؟-ئۇ ماڭا قاراپ سورىدى.    -بىرىنچى يىللىقتا.-ئۇنىڭغا قاراپ دىدىم.     -مەن ئىككىنچى يىللىقتا ئوقۇيمەن.     ئۇ سومكىسىدىن ئىككى تال كىتاپنى ئېلىپ بىرىنى ماڭا سۇنغاچ:    -بىردەم ئولتۇرايلى، مەن بەك ھېرىپ كەتتىم، سىزمۇ بەك ھاردىڭىز.-دىدى.    ئۇنىڭغا قاراپ كۈلۈمسىرەپ قويۇپلا كىتاپنى قولۇمغا ئالدىم. بىز تۇرغان يېرىمىزدىلا، يەنى ئورۇندۇقلار  ئوتتۇرسىدىكى ئۆتۈشمە يولدىلا روبىرو ئولتۇردۇق، باشقا ئادەملەرمۇ شۇ يەردىلا  ئولتۇرىشاتتى. پويىزنىڭ ئىچى شۇنداق قىستاڭچىلىق بولىشىغا قارىماي بەكلا مۇزلاپ كەتكەن ئىدى، بەلكىم پويىز يازدىمۇ قار-مۇز ئېرىمەيدىغان بالغۇنتاي دىگەن يەرنىڭ تاغ ئارىسىغا كەلگەن بولسا كېرەك.  ئولتۇرۇپ بەكلا توڭلاپ كەتتىم، چامداندىن چاپنىمنى ئېلىش بەكلا قولايسىز ئىدى. بىردەمدىلا تاڭ ئېتىپ كېتەر دەپ ئۆزۈمگە تەسەللى بېرىپ ئولتۇردۇم. ئۇ تۇرپ-تۇرۇپ ماڭا قاراپ قوياتتى.   بىر چاغدا قانداق ئۇخلاپ قالدىم بىلمەيمەن، شۇنداق تاتلىق شۇنداق ئۇزۇن  ئۇخلاپ كېتىپتىمەن.  ئويغنىپ كۆزۈمنى ئاچتىم، قارىسام ئۇنىڭ مەيدىسىگە بېشىمنى قويۇپ ئۇخلاپ يېتىپتىمەن. تۇيۇقسىز چۆچۈپ كېتىپ بېشىمنى تارتىۋالماقچى بولدۇم، لىكىن ئۇ پېشانەمگە مەڭزىنى تىرەپ ئۇخلاپ قاپتۇ. ئەگەر بېشىمنى تارتىۋالسام ئۇمۇ ئىنىقلا چۆچۈپ ئويغىنىپ كېتەتتى، ئۇنى ئويغىتىۋېتىشكە كۆڭلۈم قويمىدى. شۇ پېتى ئولتۇرىۋەردىم. ئۇ چاپىنىنى ماڭا يېپىپ قويۇپ خۇددى ئانا بالىنى تۇتقاندەك مىنى كۈچلۈك بىلەكلىرى بىلەن قۇچاقلاپ ئۇخلاۋاتاتتى. ئۇنىڭ باغرى شۇنچىلىك ئىللىق ئىدىكى مىنىڭ مۇزلاپ كەتكەن جىسمىملا ئەمەس مىسكىن قەلبىممۇ قەھىرتاندىن كىيىنكى ئەگىزدەك ئېرىپ بارماقتا. مىنىڭ سۇنۇق قەلبىم، جەمىيئەت تەرىپىدىن خورلانغان بۇ قەلبىم مانا بۇ ئىللىق ھارارەتتىن ھوزۇر ئالماقتا ئىدى.     تاڭ سۈزىلەي دەپ قالغانىدى. ئەتراپىمىزدىكى ئۇخلىيالمىغانلار يان تېلىفۇنى بىلەن ھەپىلىشىپ ياكى خىيال سۈرۈپ ئولتۇرىشاتتى. بەلكىم بىز ئۇلارنىڭ دېھقىتىنى تارتقاندىمىز ، بەلكىم ئۇلار بىزنى ئاشۇق- مەشۇقلاركەن دەپ ئويلاپ قالغاندۇ. مۇھەببىتى بارلىرى بىزگە قاراپ مۇھەببىتىنى سېغىنىپ قالغاندۇ، ئايرىلىپ كەتكەنلەر بولسا "  بۇنچە چىڭ قۇچاقلىشىپ ئولتۇرغان بىلەن سىلەرمۇ ھامان بىر كۈنى بىزدەك ئايرىلىپ كېتىسىلەر" دەپ ئىچىدە نالە ئوقىۋاتقاندۇ. ئەڭ كۆپرەكى بىزگە نەپرەت ئوقىۋاتقاندۇ، بىزنى ھاقارەتلەۋاتقاندۇ. شەرمە-ھايانى بىلىشمەيدىغان يۈزى قېلىن داپشاقلار دىيىشىۋاتقاندۇ.     بىزنىڭ قىلغىنىمىز ئەخلاق نوقتا-نەزىرىدە  ھەقىقەتەن ئەخلاقسىزلىق ئىدى. باشقىلارنىڭ نەپرىتىگە ئۇچىرىشىمىز ئىنىقلا ئىدى.      شۇ چاغدا، جەمىيئەت تەرىپىدىن خورلانغان مەن،ئەمدى بەلكىم باشقىلارنىڭ نەپرىتىگە كۆمۈلۈپ قالغاندىمەن. قارىسا ئۇزۇن كۆينەك كىيىپ، رومال ئورىۋاپتۇ، ھەجەپ ھاياسىز ئاشىق-مەشۇقلاركەن دەپ قالغاندۇ. لىكىن بىز ھەتتا ئىسمىمىزنىمۇ بىلىشمەيدىغان ناتونۇش سەپەرداش ئىكەنلىكىمىز كىمنىڭمۇ ئېسىگە كەلسۇن.      شۇ چاغدا مەن بۇ ناتونۇش سەپەرداشنىڭ باغرىدىن ئىللىقلىق تاپتىم. پويىز ئۆز رېتىمى بىلەن ئالغا سىلجىماقتا. مەن بۇ ناتونۇش سەپەرداشنىڭ كۈچلۈك بىلەكلىرى ئارىسىدا، ئۇنىڭ ئىللىق باغرىدا ئەللەيلەنمەكتىمەن. پۈتۈن دۇنيادىكى ھارارەت ئۇنىڭ شۇ ئىللىق باغرىغا مۇجەسسەملەنگەندەك؛ ھاياتلىقتىكى مېھىر-مۇھەببەت ئۇنىڭ شۇ ئىللىق باغرىدىن ئوزۇق ئېلىۋاتقاندەك؛ پۈتۈن جاھان خۇددى ئىككىمىز ئۈچۈن چۆرگىلەۋاتقاندەك. ئاھ... بۇ ھارارەت! ئاھ... بۇ مېھىر! مىنىڭ پۈتۈن جىسمىم ئۆزۈمنىڭ ئەمەستەك! قار-شىۋىرغانلىق، گۈلدۈرمامىلىق زۇلمەت كېچىدە تۇيۇقسىز قۇياش پارلاپ چىققاندەك؛ چۆللەردە چاڭقىغاندا تۇيۇقسىز بۇلاق پەيدا بولغاندەك! ئاھ... بۇ ھېسيات! ھاياتىمدا تۇنجى قېتىم يات جىنىسنىڭ باغرىغا بېشىمنى قويدۇم، يەنە كېلىپ ناتونۇش بىر يات جىنىس.      جوڭگو ھازىزقى زامان يازغۇچىسى لىجىياتوڭ ئەپەندى << ناتونۇش كىشى>> دىگەن كىتابىدا، ناتونۇش كىشىلەر ئارىسىدىمۇ بىر ئۆمۈر ئەستە قالغۇدەك مېھىر-مۇھەببەت پەيدا بولىدۇ،دەپ يازغان. ئەگەر بۇ ئىش يۈز بەرمىگەن بولسا بۇ يازغۇچىنىڭ كىتاپلىرىنىڭ مەزمونىدىن گۇمانلانغان، بۇ يازغۇچىنى قوللىمىغان بولار ئىدىم. لىكىن مەن ھازىر بۇيازغۇچىغا قايىل. ئۇ قانداق ناتونۇش كىشىگە ئۇچىرىغان بولغىيتى، نىمە ئىش يۈز بەرگەن بولغىيتى دەپ قىزىقىپ قالىمەن.     كۆڭۈل دىگەن شۇنچىلىك نازۇك نەرسىكى، بەزىدە سەن ئۇنى كونترول قىلىمەن دىگىنىڭ بىكار.  شۇنداق بىر گەپلىرىمىزمۇ باركى، "كۆڭۈلگە بىر موچەن جىق، ئىككى موچەن ئازلىق قىلىدۇ."  بۇ گەپ ئاڭلىماققا كۈلكىلىك ياكى چۈشىنىكسىز،لىكىن مەنتېقىسىنى چۈشەنسەك كۆڭۈل ھەقىقەتەنمۇ شۇنداق بىر ساراڭ نەرسە. ھەتتا بىر تال يوپۇرماقنى بەرگىدىن ئۈزۈپ چۈشۈرەلمەيدىغان  كەچ كۈز شامىلى ئۇنىڭغا قەھىرتان ئايازنى باشلاپ كېلىشى مومكىن؛ ئەمدىلا ئۇۋىسىدىن چىقىپ پىللىدە پارلىغان قۇياش ئۇنىڭدا پورەك-پورەك گۈللەرنى ئېچىلدۇرىشى مومكىن.     ئۇنىڭ مىنى  قۇچاقلاپ تۇرغان بىلەكلىرى ئاستا- ئاستا بوشىشىپ كېتىۋاتقاندەك بىلىندى. ئۇنىڭ مەيدىسىگە بېشىمنى قويۇپ ئولتۇرىۋاتىمەن. ئۇ تېخىمۇ ئاستا تېخىمۇ رېتىملىق نەپەس ئالماقتا. ئۇنىڭ نەپەس ئېلىشىنى مەنلا ھېس قىلماقتىمەن، ئۇنىڭ يۈرەك سوقىشى ماڭا ئېنىق ئاڭلانماقتا. شۇچاغدا ماڭا نىسبەتەن جاھاندا ھېچقانداق شاۋقۇن-سۈرەن مەۋجۈت ئەمەس، پويىزمۇ رېلىس ئۈستىدە شاۋقۇنسىز ماڭماقتا. پۈتۈن ئالەمدىكى شاۋقۇن-سۈرەن پەقەت ۋە پەقەت ئۇنىڭ رېتىملىق يۈرەك سوقىشىدىن ئىبارەت ئىدى. ئىختىيارسىز ئۇنى بېلىدىن قۇچاقلىۋالدىم. زادى نىمە كۈچنىڭ تەسىرىدە ئۇنى شۇنداق قۇچاقلىۋالدىم ئۆزۈممۇ بىلمەيمەن. ئۇنى شۇنداق قۇچاقلىۋېلىشىم زۆزۈردەك؛ ئۇنى شۇنداق چىڭ قۇچاقلىۋالمىسام شۇ زامان يوقىتىپ قويىدىغاندەك.  ۋاقىتنىڭ قاانداق تىز ئۆتۈپ كەتكەنلىكىنى بىلمەيمەن. ئۆزۈم ئويغاق ئەقلى-ھوشۇم  لال؛ ئەسلى-ۋەسلىم بىھوش. چۈنكى مەن بۇ ئىللىقلىقتا، بۇ مېھىر-مۇھەببەت  قاينىمىدا ئاللىبۇرۇن مەست بولۇپ كەتكەن ئىكەنمەن.    بىر چاغدا ئۇ بېشىنى ئاستا كۆتۈردى، ئۇ ئويغانغان ئىدى.  مەن بېشىمنى بوش كۆتۈرۈپ ئۇنىڭغا قىيا باقتىم.كۆزلىرىمىز ئۇچراشتى. ئاھ...بۇ بىر جۈپ كۆز!  بۇ بىر جۈپ كۆز ماڭا شۇنچىلىك غۇبارسىز تىكىلدى؛  بۇ بىر جۈپ كۆز ماڭا شۇنچىلىك مۇھەببەتلىك  تىكىلدى. ئۇ مىنى تۇيۇقسىز بەكلا چىڭ قۇچاقلىۋالدى. مەن كۆزلىرىمنى ئەپقاچتىم. لىكىن ئۇنىڭ شۇ بىر جۈپ نۇرلۇق كۆزىدىن نۇرلار چەشمە بولۇپ  كۆز ئالدىمدا پۈتۈن دۇنيا يورىماقتا! ئۇنىڭ باغرىدا ئوتقا چۈشكەن قىلدەك تولغانماقتىمەن. يەنە ئۇنىڭغا تىكىلدىم، ئۇنىڭ تىترەپ تۇرغان لەۋلىرىنى كۆردۈم، بىر نىمە دېيىشكە تەمشەلگەن بولغىيمىدى؟ ئۇنىڭ كۆزىگە تىكىلگىنىمدە، ئۇنىڭ يۈرىكىنىڭ جىددى ھەم قاتتىق سوقۇپ كېتىۋاتقانلىقىنى ئېنىق ئاڭلىدىم. كۆزلىرىمىز باغلىنىپ قالدى. يۈرۈكۈم ئېغىزىمدىن پارتلاپ چىقىپ كېتىدىغاندەك دەھشەت سوقۇپ كەتتى. ئەمدى كۆزلىرىمنى ئەپقاچقۇدەك ياكى يۇمىۋالغۇدەك مادارمۇ قالمىغان ئىدى. شۇ جۈپ كۆز مىنى شۇنچىلىك مەست قىلغان ئىدىكى، پۈتۈن جىسمىم كاۋاپ بولۇپ قېتىپ قالغاندەك، ئەمدى مىدىرلاش مەڭگۈ مومكىن بولمايدىغاندەك؛ پۈتۈن ھاياتلىق بىز بىر-بىرىمىزگە تىكىلىپ تۇرغان شۇ پەيىتتە توختاپ قالغاندەك.                      يۈرەكتىن-يۈرەككە يول بولغاچ پىنھان،                     سۆزلەشتۇق شۇڭلاشقا سۇۋانسىز ھامان.                     شۇنچە لەززەت دقىقە ۋىسال جەۋھېرى،                       ھەقېقى ۋىسالغا  يېتەرمۇ  ئىنسان؟      ئۇ ئاستا بېشىنى ئەگدى. ئۇنىڭ مىنى قۇچاقلاپ تۇرغان قوللىرىنىڭ يېنىك تىتىرەۋاتقانلىقىنى ھېس قىلدىم. ئادەمنىڭ تۇيغۇلىرىنى غىدىقلايدىغان ئوتلۇق لەۋلىرى ئۇچلانماقتا، تىتىرىمەكتە، بارغانسىرى ماڭا يېقىنلاپ كەلمەكتە ئىدى. پۈتۈن بەدىنىمگە تىتىرەك ئولاشتى، كۆزلىرىمنى يۇمىۋالدىم.     -قوپۇڭلار! قوپۇڭلار! كورلىغا كەلدۇق!     تۇيۇقسىزلا يېنىمىزدىن چىققان بۇ ۋەھشىي قوپال ئاۋازدىن مېڭەم چۇڭڭىدە قىلىپ كەتتى. كۆزۈمنى شۇنداق ئېچىپ قارىسام پويىز خادىمى يولىنى بىز توسىۋالغاچقا ئۆتەلمەي چەكچىيىپ قاراپ تۇراتتى، ئەتراپىمىزدىكى ھەممە ئادەم بىزگە سوغۇق نەزەردە قاراشماقتا ئىدى. ئۇنىڭ باغرىدىن ئۆزۈمنى يۇلۇپ ئالدىم. پويىز خادىمى پۇتلىرىمىزغا دەسسەپ دىگۈدەك ئۆتۈپ كەتتى. ئۆتۈپ كېتىشىگە ئورنىمىزدىن تەڭلا تۇرۇپ كەتتۇق.      ئالدىراپ سومكامنى ئىزدىدىم، ئۇ مەندىن چاققان كېلىپ ئېلىپ بەردى.  چامداننى ئورۇندۇق ئاستىدىن ئېلىشقا ئېڭىشتىم ئۇ چامداننى قولۇم بىلەن قوشۇپ تۇتۇپلا تارتىپ چىقاردى. ئۇنىڭغا قارىدىم. شۇ مۇھەببەتلىك بىر جۈپ كۆز!     -قىزىم ****.-ئامنىڭ تونۇش ئاۋازى ئاڭلاندى.     دېرىزىگە قارىسام ئاپام ماڭا قول پولاڭلاتقىلى تۇرۇپتۇ.    -ئاپا!- توۋلىۋەتتىم مەن.      ئالدىراپ-تېنەپ قىستىلىپ يۈرۈپ پويىزدىن چۈشۈشكە تەمشەلدىم.      -ئىسمىڭىز نىمە؟ تېلىفۇن نۇمۇرىڭىزنى قالدۇرۇپ قويۇڭ بولامدۇ؟     ئەمدى پويىزنىڭ ئىشىكىدىن بىر قەدەم ئېلىشىمغا كەينىمدىن چىققان بۇ ئاۋازنى ئاڭلاپ، كەينىمگە قارىدىم. قىستاڭچىلىقتا  ئۇنىڭ بىلەن مىنىڭ ئوتتۇرۇمغا بىر ئادەم كىرىپ قالغان ئىدى.     -مىنىڭ ئىسمىم.....     شۇدەقىقىدە بىرىنىڭ مىنى قۇچاقلىغىنىنى سېزىپ ئالدىمغا قارىدىم.     -جېنىم بالام، خۇداغا شۈكرى تېشلىق كەلدىڭىز.- ئاپام شۇنداق دەپ مىنى تېخمۇ چىڭ قۇچاقلاپ يۈز_كۆزلىرىمگە سۆيۈپ كەتتى.     -ئەكىلە ئۇكام، قولىڭدىكىنى چامداننى ماڭا بەر.-ئاكام شۇنداق دەپ قولۇمدىكى چامدان سومكىلارنى ئالدى.     شۇنداق قىلىپ ئۇنىڭ ئىسمىنى ئاڭلىيالمىدىم. ئاپام بىلەن قولتۇقلىشىپ مېڭىپ خۇددى بىرى بوينۇمدىن تارتقاندەكلا ئارقامغا قارىدىم. ئۇ ئارقامدىن بىر قەدەم ئارلىق قالدۇرۇپ ئاستا كېلىۋاتاتتى، لىكىن قولىدا يۈك تاقىسى يوق،دىمەك ئۇ كورلىدا چۈشمەيتى. ئالدىمغا قاراپ مېڭىشنى داۋاملاشتۇردۇم. لىكىن ئىككى ئۈچ قەدەم مېڭىپ يەنە ئارقامغا قارىدىم. ئۇ ماڭا قاراپ ئاستا باش چايقايتى.     -ئاتىڭىز ئادىڭىزغا چىقالمىدى، بۈگۈن ئىدارىدە دىجورنىكەنتۇق.- ئاپامنىڭ سۆزلىرى پالاس قېقىپ يۈرگەن خىياللىرىمنى ئەسلىگە سۆرەپ كەلدى.    -ھە.-دىدىم ئاپامنىڭ سۆزىگە جاۋابەن.    - بېلىتىڭنى چىقا ئۇكام.      چىقىش ئېغىزىغا كېلىپ قالغان ئىدۇق. بېلەتنى تەكشۈرتۈپ چىقىپ كېتىۋېتىپ ئارقامغا قارىدىم. ئۇ مىنىڭ بىر مېتىرچە كەينىمدە ماڭا تىكىلىپ تۇراتتى، كۆزلىرىدە تۇرپ قالغان ياش يۈرۈكۈمنى ئەزدى. ئەدەپ-ئەخلاق، قائېدە- يوسۇننىڭ ئىچىدە چوڭ بولغان مەن، كىچىكىمدىن تارتىپ يات كىشىلەرگە بېشىمنى كۆتۈرۈپ قارىمايدىغان مەن، شۇ دەقىقىدە نىمىمۇ قىلالاي. قانداقمۇ ئاپامنىڭ قولىدىن يۇلقۇنۇپ بېرىپ ئۇنىڭغا گەپ قىلالاي، شۇ چاغدا  ئۇنداق قىلالىشىم مومكىن ئەمەس ئىدى. شۇ چاغدا مۈجىزە يۈز  بېرىپ ئۇ مىنىڭ ئالدىمغا پەيدا بولۇپ قالغان تەقدىردىمۇ ئاپام ئاكامنىڭ ئالدىدا بېشىمنى كۆتۈرۈپ ئۇنىڭغا تىكىلىپ قارىغۇدەك جۈرئېتىم بارمۇ-يوقمۇ بىلمەيمەن.     مېڭىشىمنى داۋاملاشتۇردۇم.    -ۋوي، تاۋى نازۇك، يىغلىغىلى تۇرۇپسەنغۇ؟-ئاكام شۇنداق دىدى.    -نىمە بولدى جېنىم بالام._ئاپام ماڭا قاراپ جىددىيلىشىپ كەتتى.    نىمە دېيىشىمنى بىلەلمەي قالدىم.     -سەپەر ياراشماي قاپتۇ، بۇ  ئەكىنايناق نازۇكقا. يا ئاتام چىقماپتۇ دەپ يىغلاۋاتامسەن يا؟-دىدى ئاكام.    -ياق،بېشىم بەك ئاغىرىپ كەتتى.    ..........      شۇنداق قىلىپ شۇ سەپەردېشىم يۈرۈكۈمنىڭ قات-قېتىغا ئورناپ كەتتى. ئوڭ-سولۇمدىن ئۇنى ئىزدىگۈم كېلىدۇ. ھەر قېتىم پويىزغا چىققان چېغىمدا، جىم ئولتۇرسام پۇتۇم ئىششىپ كېتىدىكەن مېڭىپ كېلەي، دىگەننى باھانە قىلىپ پويىزنىڭ ئۇ بېشىدىن بۇ بېشىغا مېڭىپ چىقىمەن. كۆزلىرىم يەنە شۇ ئوتلۇق جۈپ كۆزلەرنى ئىزلەيدۇ، نەتىجە ھامان ئۈمىدسىزلىك.      ئۇنىڭ شۇ كېلىشكەن قەددى-قامىتى، چىرايىغا ماسلاشقان بۇرتى، قويۇق قاش-كىرپىكلىرى، دولقۇنسىمان چاچلىرى ... ئىشقىلىپ ئۇنىڭغا تەۋە بولغان ھەممە-ھەممە ئۆز سالاپىتى بىلەن كۆز ئالدىمدىن نېرى كەتمەيدۇ.     بىر چاغلاردا مۈجىزە يۈز بېرىپ، جالالىدىن بەھرامنىڭ <<ئامەت ۋە ئاپەت>> دىگەن رومانىدىكى قەدىردان بىلەن مېھرىباندەك نەچچە يىللار ئۆتكەندە بىر يەلەردە تۇيۇقسىز ئۇچىرىشىپ قالارمىزمۇ دەپ خام خىياللارنى سۈرۈپ كۈنۈمنى ئۆتكۈزمەكتىمەن.      ئۇ ھەر كېچە دىگۈدەك چۈشلىرىمگە كىرىدۇ، چۈشلىرىمدىن ئويغىنىپ كەتسەملا بىرى پىرقىرتىپ تاشلىۋەتكەندەك باشلىرىم قىيىپ كېتىدۇ.                        بۇخارا كەڭ قۇچاق ئاچققاندا ماڭا،                       سۆيىدۇ چۈشلىرىم ۋىسال لەززىتى.                       ئويغۇنۇپ كەتسەملا يوقتۇر تەسەللى،                      يىغلايدۇ تۈن-كېچە ئاشىق ھەسرىتى. تولۇقلىما مەزمۇن (2012-4-14 08:16 AM): مەنبە: كۈندىلىك خاتىرەم

jassurman

	مۇھەببەت مۇھەببەت.....ساۋاقداشلىق مۇھەببەت! دىگەندەك دىمەك بۇ ھەقىقى خاتىرە شۇنداقمۇ؟ كىيىن ئىزىدىشىپ تۇرغانسىلەر؟ يازمىدىن قارىغان تېخى ئسىمىنىمۇ سوراشماپسىلە، مىنىڭچە بۇنداق بولماس، دەسلەپتە پاراڭلاشقان چاغلاردا سورىشىپ بولغان بولغىيتىڭلار؟ تېخى تېلېفۇن تېخى چ چ لاردىن تارتىپ مەن ئىككىڭلارنى ساۋاقداشمىكى دەپ ئويلايمەن، خېلى بۇرۇنلا تۇنۇشقان، ئاز-تولا ئۆز-ئارا چۈشىنىشكەنمىكى دەپ ئويلايمەن، ئۇنداق ئاسانلا باشقىلارنىڭ مۈرىسىدە ئۇخلىغىلى بولماس!؟ لىكىن مۇھەببەت دىگەن ئاجايىپ نەرسە، ياخشىسى ئۇنداق ھېسياتقا بىرىلىپ كەتىمەسلىك كىرەك! راس كىلەر قېتىم پويىزغا چىققاندا ئورۇنسىز بىلەت ئالماڭ ھە! بولمىسا يەنە بۇ تەقدىر تەكرارلىنىپ قالمىسۇن باشقىلار بىلەن!

ئۆل

	ھا ھا ھا ھا بىر كۆرۈپ  ئاشىق بولۇشما بۇ ..كېنۇلاردىكىدەك ....يەنە تېخى  بىر  تونمايدىغان يات يىگىتىنىڭ ۋاي  ئاللا  ياغلىق  ئارتىمەن دەڭ ...   ئويلانغۇدەك تېما بولۇپتۇ بۇ

wijdan.

	ئۈستىدىكى ماۋۇ ئىككى تورداش ئۇيغۇرچە خەت ئوقۇپ چۈشىنەلمەيدىغاندەكلا ئىنكاس يېزىپسىلەرغۇ؟بۇ قىزمۇ ئۆزىنىڭ بېشىدىن ئۆتكەننى ناھايىتى كۆڭلى يېرىم ھالدا سۆزلەپتۇ،ئۇمۇ بۇ تور دۇنياسىدا كۆڭلىدىكىنى دەپ ئازراق بولسىمۇ تەسەللى تاپاي دىگەندۇ؟ئادەتتە ھەر قانچە يېقىن دوستىمىز بولسىمۇ بەك ئىچكى سىرلىرىمىزنى دىيەلمەيمىز.دۇنيا دىگەن تەساددىبىيلىق بىلەن تولغان .مۇنداق كۈنلەرنى بېشىمغا كەلمەيدۇ دەپ ئېيتالامسىلەر؟مىنىڭچە ئۇ قىزغا چىرايلىق يول كۆرسەتمەكتە يوق مەسخىرە قىلساڭلا قالماشماس؟ئادەتتە خېلىلا تۈزۈك ئىنكاس يازاتتىڭلار ؟بۈگۈن نىمە بولدى؟

tatlek~626

	بوپتۇ تەغدىر كاجكەن ، يەنە ئۇچۇرشۇپ قالاسىلەر.........

tatlek~626

	بوپتۇ تەغدىر كاجكەن ، يەنە ئۇچۇرشۇپ قالاسىلەر.........

kunbike

	بۇ ئىشلار بەكلا تەبىئى بوپتۇ ،بۇنى ئەيىپكە بۇيرىماڭلار .لىكىن مەن بىر قىتىم ئىچكىرى ئۆلكىگەخىزمەتداشلىرىم بىلەن  كاماندۇرۇپكىغا چىققاندا يۇمشاق ئورۇندۇق بىلىتى ئالالماي چىقىپ بولغاندىن كىيىن ئالماشتۇرۇش نىيىتىدە قاتتىق ئورۇندۇقتا ماڭغانتۇق .تۇرقىدىن نىمە ئىش قىلىدىغىنىنى بىلگىلى بولمايدىغان نۇرغۇن قىز يىگىتلەرنى كۆردۈق ،ئۇلار كۈندۈز دىمەي بىر بىرلىرىنىڭ قۇچاقلىرىدا يىتىشىپ بەك سەت قىلىقلارنى قىلىشتى ،ھەتتا بىزلەردىنمۇ تارتىنىپ قالمىدى .ئۇلار قىلغان قىلىقلىرىدىن خىجىل بولمىدى لىكىن بىز بەكلا خىجىل بولۇپ قالدۇق .كىيىن يۇمشاق ئۇرۇندىقىمىز ھەل بۇلۇپ بۇ خىجىلچىلىقلاردىنمۇ قۇتۇلدۇق ،مەنمۇ شۇنداق بىركىشىلەرنى ئۇچراتقان لىكىن بۇ قىزنىڭ ئەھۋالى بۇنىڭغا ئوخشىمايدۇ .ئۇنداق ئەھۋالدا يۇرۇتلۇقدىن بىرسى ئۇچۇرسا خاتىرجەم بولىدىغان گەپتە .قالغان ئىشلار شۇ كىشىنىڭ ئىنساۋىغا باغلىق .

miradil1123

	ۋاي خۇدايىم! ماۋۇ ئىشنى كۆرۈڭ! سىز مەن بىلەن ھىلىقى تەتىلدەپويىزدا بىللە قايتقان كورلىلىق قىز شۇمۇ؟

tumurkala

	ياخشى ھىكايىكەن!

wijdan.

	miradil1123 يوللىغان ۋاقتى  2012-4-15 12:56 AM ۋاي خۇدايىم! ماۋۇ ئىشنى كۆرۈڭ! سىز مەن بىلەن ھىلىقى تە ... قېرىندىشىم چاقچاقنى باشلاپسىزدە؟