1940| 19
|
ئۆزۈم يازغان ھۆسنىخەتلەر |
| |||||||||||
| |||||||||||
ئاددىيلىقتىن بىزارمەن ! يا مۇۋەپپىقىيەت قازىنىمەن يا سەرگەردان زابويغا ئايلىنىمەن ...
|
|||||||||||
| |||||||||||
ئادەم ھامىنى ئۆلىدۇ ،بىراق شۇ ئۆمۈر چەكلىك بولغاچ خوشاللىق ۋە قايغۇ ئورتاق مەۋجۇتتۇر!
|
|||||||||||
| |||||||||||
ئادەم ئۇ گوياكى بىر ئۇچۇم تۇپراق،
كېتىدۇ ئەبەتكە كەلمەيدۇ بىراق، شۇ ئۇچۇم تۇپراقتىن ئۈنەر قىزىل گۈل، ۋە ياكى شۇمبۇيا ۋە ياكى يانتاق. |
|||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
ئاڭلا دۇنيا، مەن چوڭ بولدۇم! ياق سەن تېخى كىچىك، ئىمىزگەڭنى ئىمىپ جىم يات!...دەيدۇ ناتونۇش بىرى
|
|||||||||||
| |||||||||||
ھاياتتىكى ئەگرى تۇقايلىقلاردىن قورقۇپ قالماي قەيسەرلىك بىلەن ياشايمەن
|
|||||||||||
| |||||||||||