بۇ مۆجىزىنىڭ ئىسمى‹‹دادا››

كارۋان

	1948-يىلى ئاتلانتىك ئوكياننى توغرسىغا كېسىپ ئۆتۈپ كېتىۋاتقان بىر پاراخۇتتا،قىزىنى ئېلىپ ئامېرىكىغا ئايالى بىلەن كۆرۈشكىلى ماڭغان بىر ئادەممۇ بار ئىدى.   بىر كۈن ئەتىگەندە ئۇ پاراخوت بۈلۈىسىدە ئالما ئاقلاۋاتقاندا،پاراخۇت تۇيۇقسىز قاتتىق سىلكىنىپ كەتتى،ئۇ ئھتىياتسىزلىقتىن يىقىلىپ چۈشۈپ،قولىدىكى پىچاق كۆكركىگە كىرىپ كىتىپ،پۈتۈن بەدىنى تىتىرەپ،ھەش-پەش دىگۈچە چىرايى سارغىيىپ،لەۋلىرى كۆكىرىپ كەتتى.    دادىسىدىكى كۆزنى يۇمۇپ-ئاچقۇچە بولغان ئارلىقتىكى بۇ ئۆزگىرىشلەر ئالتە ياشلىق قىزى قورقتىۋەتى،قىزچاق ۋارقىرىغىنىچە ئېتىلىپ كىلىپ دادىسىنى يۆلىمەكچى بولدى،بىراق دادىسى كۈلۈمسىرگىنچە قىزنىڭ قولىنى تۇتىۋېلىپ: -ھىچقىسى يوق،قىزىم،يىقىلىپ كەتتىم شۇ،-دېدى. ئاندىن پىچاقنى ئاستا ئېلىپ،ناھايتى تەسلىكتە ئورنىدىن تۇردى،باشقىلار دىققەت قىلمىغان پۇرسەتتە باش بارمىقى بىلەن پىچاقنىڭ ئۇچىدىكى قاننى سۈرىتىۋەتتى.   كىيىنىكى ئۈچ كۈندە ئۇ ھەر كۈنى ئاخشىمى ئاۋالقىدەكلا قىزىغا ئەللەي ناخشىسى ئېيتىپ بەردى،ئەتىگەندە قىزىنىڭ ئايىغىنىڭ بۇغۇچىنى كىپىنەك شەكىللىك قىلىپ چىرايلىق چىگىپ،قىزىنى ئەگەشتۈرۈپ كۆپكۆك دېڭىزنى كۆرگىلى بادى.ئۇنىڭغا ھەممە نەرسە ئادەتتىكىدەك ئىدى،قىزچاق دادىسىنىڭ ئاجىزلاپ،چىرايى تاتىرىپ كىتىۋاتقانلىقىغا دىققەت قىلمىغاندى.دادىنىڭ يىراققا تىكىلگەن كۆزى شۇ قەدەر خۈنۈك ئىدى.   -ئەتە ئاپىڭىز بىلەن كۆرۈشكەندە،ئۇنىڭغا مىنىڭ ئۇنى ياخشى كۆرىدىغانلىقىمنى ئېيتىڭ قىزىم،_دىدى ئۇ.   _ئەتە ئۇنىڭ بىلەن سىزمۇ كۆرىشىدىغان تۇرسىڭىز،نىمىشقا ئۆزىڭىز دىمەيسىز؟_سورىدى قىزچاق چۈشەنمەي. ئۇ كۈلۈمسىرىگىنىچە قىزىنىڭ پىشانىسىگە چوڭقۇر مىھرى بىلەن سۈيۈپ قويدى.پاراخوت نيۇيۇرك پورتىغا يىتىپ كەلدى،قىز كىشىلەر توپى ئارىسىدىن ئاپىسغا قاراپ:<<ئاپا!ئاپا!>>دەپ توۋلىدى.دەل مۇشۇ ۋاقىتتا ئەتراپتىكىلەر چۆچۈپ ۋارقىرىشىپ كەتتى،قىز ئۆرۈلۈپ دادىسىنىڭ يەردە ياتقانلىقىنى،كۆكرىكىدىن قاننىڭ ئېتلىپ چىقىۋاتقانلىقىنى كۆردى....    جەسەت تەكشۈرۈش نەتىجىسى ھەممەيلەننى ھەيران قالدۇردى.پىچاق ئۇنڭ يۈرەك قېپىنى تىشۋەتكەندى،بىراق ئۇ يەنىلا ئۈچ كۈن ھايات كەچۈرەلىگەن،ئۇنىڭ ئۈستىگە بۇنى ھىچكىم بايقىمىغاندى.دوختۇرنىڭ دىيىشچە،يارائېغىز ئنتايىن كىچىك بولغاچقا،كېسىلىپ كەتكەن يۈرەك مۇسكۇللىرى چاپلىشىپ قېلىپ،ئۈچ كۈن قان بىلەن تەمىنلىگەن.   بۇ مېدىتسىنادا ئاز كۆرۈلدىغان مۆجىزە.بىر قېتىملىق تىبابەتچىلىك يىغىنىدا،بۇ مۆجىزىنى بەزلەر<<ئاتلانتىك ئوكياندىكى مۆجىزە>>دەپ ئاتاش كىرەك دىسە،بەزىلەر ئاشۇ دادىنىڭ ئىسمى بىلەن ئاتاش كىرەك دىيىشتى،يەنە بەزىلەر <<ئىلاھى ئىز>> دەپ ئاتاش كىرەك دىيىشتى.   _بولدى،تالاشماڭلار،_دېدى تۆردە ئولتۇرغان،چاچ-ساقاللىرى ئۇچتەك ئاقارغان دوختۇر،_بۇ مۆجىزىنىڭ ئىسمى<<دادا>>. مەنبە~2012-يىللىق ئامانلىق ژورنىلىنىڭ 2-سانىدىن ئېلىندى.

manzura-ay

	نىمىدىگەن تەسىرلىك

alemdarapandem

	ياق بۇ مۆجىزىنېڭ ئېسمى(ئاتا مېھرى)

izizjan

	نىمە دىگەن تەسرلك .

131svkvt

	ئاللا ھەممگە قادىردۇر.

aptap104

	ياخشى تىما ئىكەن ...

zulayha

	‹دادا› ...! بۇ سۆزنى ، چاقىرمىغىلى مانا بۇ يىل 8 يىل بوپتۇ . مىھرىبان ، دادا... مىھرىڭگە قانمىغان ئىدىم ، ياتقان جايلىرىڭ جەننەتلەر بولسۇن...امىن!

rizwangul0995

	باك تەسىرلەندىم .

awatbag

	شۇنداق مىھرىبان دادىلار،كۆيۈمچان ئانىلارغا ئاللانىڭ رەھمىتى بولسۇن .....

uzumtal

	zulayha يوللىغان ۋاقتى  2012-1-26 02:02 PM ‹دادا› ...! بۇ سۆزنى ، چاقىرمىغىلى مانا بۇ يىل 8 يىل بوپتۇ ...   ھەقىقەتەن تەسىرلىك ھىكايىكەن . مەنمۇ شۇنداق تەسىرلىنىۋەتتىم .    زۇلەيخا خانىم سىزدە ئىنساپ بارمۇ يا ؟  ھىلىمۇ دادىڭىزنىڭ مىھرىگە 30-20 يىل قىنىۋاپسىز دىمەك ئارمانمۇ قالماپتۇ . ئاددىيسى مەن 11 ياش ۋاقتىمدا دادا مىھرى دىگەن ئۇقۇم مىنىڭ قەلبىمدىن غايىپ بولۇپ كەتكەن .....بەزىدە شۇنداق ئويلاپ كىتىمەن .مەن  تولا ھاللاردا دادىلىق مىھرى-مۇھەببەت،سۆيگۇ ...دىگەن نەرسىلەر ماڭا يات بىر ئۇقۇمدەك بىلنىدۇ .بۇنداق ۋاقىتلاردا ئۆزۇمنى خۇددى كىلون تىخنىسىكى ئارقىلىق مەيدانغا كەلگەن  ھىسياتسىز ، تۇيغۇسىز .....قارانچۇق ئادەمدەك ئويلاپ قالىمەن. مۇنداق پەرەز قىلسامغۇ ئەيسا پەيغەمبەرمۇ دادىسىز ۋۇجۇتقا كەلگەن تۇرۇپ ،قەلبىدە ئىنسانى سۆيگۇ .مىھرى-مۇھەببەت ، مىھىر-ۋاپا ،گۇزەل ئەخلاق....دىگەن دولقۇنلاپ تۇردىكەندۇق ............ئۇف ياراتقان رەببىم ئاللاھ ھەممىمىزگە ئۆزۇڭ بار.