ئەسساللامۇ ئەلەيكۇم :مەنبەر ئەھلى مەن ھىكايەمنى باشلاتىن بۇرۇن ئاز تولا چۇشەندۇرۇش بىرىپ ئۆتەي .بۇھىكايىدىكى ۋەقەلىلىك دەرتمەن بىر يىگىتنىڭ بىشىدىن ئۆتكۇزگەن سەر گۈزەشتىسى مەن شۇنڭغا ئاساسەن بۇ ھىكاينى يازدىم .ئەمما ئەسىرىدىكى پىرسۇناژلارنىڭ ئسملىرى ئۆزگەر تىلدى .
قەھرىتان قىشنىڭ بىر كۇنى ئىدى .ئەمدىلائۆسمۈرلۇك ھاياتنى ئاخىرلاشتۇرۇپ ، ياشلىقنى گۈزەل قايناملىرىغا چوكۇش ئالدىدا تۇرۋاتقان ئادىل بىلەن ئەلى .يولدا كىېتىپ باراتتى .ئۇلارنىڭ ئالدىنى ئىككى قىز كىلىۋاتاتتى .شوخ ،تەنتەك بو بالىلار بىر-بىرى بىلەن بەسلىشىپ ئۇقىزلار غا گەپ قلىماقچى بولدى .
ئادىل سول تەرەپتىكى قىزنى قەستەن سوقۇپ يەر گە يىقىتىۋەتتى .قىز تىرىكەن ھالدا،ساراڭمۇ ماۋۇ ،كۆزۇڭ يوقمۇ سىنڭ .قاراپ ماڭمامسەن .سوغۇقتا ئاران مېڭىۋاتسا ئادەم .دەپ غۇتۇلداپ كەتتى .ئادىل دەرھاللا ئۆزنىڭ قەستەن قىلغىنى چاندۇر ماسلىق ئۇچۇن .كەچۈرەڭ قىزچاق مەنغۇ قەستەن قىلمىغان ئەمما زە مۇشۇ ئايغىم بەك تىلىدۇ دەڭ .بولۇپمۇ سىزنى كۆرگەندە .قىز بۇ گەپنى ئاڭلا تېخىمۇ تىرىكتى .رەنجىپ سۆزلىگىنىچە كېتىپ قالدى .يىگىتلەر ئۇلارنىڭ ئارقىسدىن قاراپ قالدى .
ئەتىسى ئادىل ئۇقىزنى يەنە ئىزلەپ كەلدى .ئەمما ئۇقىز كۆرۇنمەيتى .ئۇ تۇنۇگۈنكى جايدا ئۇقىزنى ساقلاپ تۇردى .راست دىگەندەك ئۇقىز بۇگۈن يالغۇز كېلىۋاتاتتى .
ئادىل قىزىرىپ تاتىرىپ دىگۈدەك ئۇنىڭ ئالدىغا كەلدى. قىز ئۇنڭغا قارىماي مڭىۋەرەردى .ئەمما ئادىل ئۇقىز غا يىتىشىۋالدى قىز دەرھاللا مەندىن يىراق مىڭىڭ ئايغىڭز تېيلىپ مىنى يەنە يېقىتىۋەتمىسۇن .دەپ كۇلۇپ كەتتى .ئۇلار شۇنداق قىلىپ چاقچاق قىلغاچ يوللا بىلە ماڭدى .ئۇقىزنىڭ ئسمى زوھرە بولۇپ ،ئۇقىز بۇيىل تولۇقسىزنىڭ 3.يىللىقىدا ئوقۇيتتى .ئۇ شۇ باھانە بىلەن ئۇنىڭ ئۆينىمۇ بىلىۋالغان ئىدى .
ئادىل ھەركۇنى دىگۈدەك زوھرەنى مەكتەپ ئالدىدا ساقلايتى .ئۇلار ھەركۇنى مۇشۇنداق بىلە مەكتەپكە باراتتى .بىللە مەكتەپتىن قايتاتتى .مەكتەپتىمۇ بىلە دەرس تەييارلايتى .شوخ ھەم ئۇماق قىز بىلەن تەنتەك بۇ يىگىتنىڭ مۇھەببىتى باشلانغان ئىدى .
كۇنلەر كەينىدىن كۇنلەر نىڭ ئۆتۇشى بىلەن ئۇلارنىڭ مەكتەپ پۇتۇرۇش ۋاقتىمۇ كەلدى .
بۇلارنىڭ بىشىنى ئاغرىتىۋاتقان مەسىلە بولسا قىز داۋاملىق ئۇقۇشىنى داۋاملاشتۇراتتى .ئەمما ئادىل مەلۇم سەۋەپلەر تۇپەيلى ئوقۇشتىن چېىكىنىشكە مەجبۇرى ئىكەنلىكىنى ئىتقاندا بۇلار قانداق قلىش كىرەكلكىنى بىلمىدى.
ئوقۇش پۇتۇرۇش ۋاقتىمۇ كەلدى .باشقا ساۋاقداشلارنىڭ چىھرىدە خوشال كۈلكىلەر چىقىپ تۇراتتى .ئالدىرشچىلىق دەكە دۇكە ئىچىدە ئمتىھانلارمۇ بىرىلىپ بولدى .
يازلىق تەتىلمۇ كەلدى . ئۇلار كۇندە بولمىسمۇ كۇن ئارلاپ كۆرۇشۇپ تۇراتتى .تەتىلمۇ توشتى .زوھرە بولسائىلى تبي مەكتەپكە ئوقۇشقا ئۆتكەن ئىدى .
ئۇياتاقتا يېىتپ ئۇقۇيتى .ھەپتىدە بىر ئويگەقايتاتتى.دەم ئېىلىش كۇنلىرى ئادىل ئۇقىز بىلەن كۆرۇشەتتى .ئۇلار باغچىلارغا ،دەريا بويلىرىغا باراتتى .ياتاقتىكى قىزلارئۇلارغا ھەۋەس قىلاتتى،ھەم ھەسەتمۇ قىلاتتى .بۇلارنىڭ مەكتىپىدە زوھرەنى ياخشى كۆردىغان بىر بالا بولۇپ ئۇنىڭ شۇنداق قوغلاشقان ئىدى ئەمما ،زوھرە ئادىل بولغانلىقى ئۇچۇن ،ئۇنىڭ تەلىپىنى رەت قىلىپ تۇراتتى .شۇنداق كۇنلەرنىڭ بىرىدە ئۇلارنىڭ ئوتتۇرسىدا بىلىپ بىلمەي سوغۇقچىلىق پەيدا بولدى .ئۇلار كۇندە تېلفۇندا سوقۇشۇپ تۇراتتى .ئاخىرى بۇ تالاش- تارتىشلارنىڭ ئاخىرى ئايرىلىش بىلەن ئاياغلاشتى . `
بۇ پۇرسەتنى كۇتۇپ تۇرغان ئەركىن زوھرەگە تېخىمۇ يىقنلىشىقا باشلىدى .ئۇقىزئۇنىڭ مۇھەببتىنى قوبۇل قىلىدى .
\
داۋامى بار يەنە يوللايمەن
مەنبە:قەلىمىم
تەھىرىردىن : ئاخىرىنى تىزراق يوللىشىڭىزنى ئۈمىت قىلىمەن
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا Yurtum07 تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-1-4 01:21 PM