تەقدىر

hope202430

	خۇرشىدەنىڭ كۆزلىرى دىرىزە سىرتىدىن بىر نۇقتىغا تىكىلىپ قالغان،ئۇنىڭغا قارىغان كىشى ئۇنىڭ خىيال سۈرىۋاتقىنىنى ياكى سىرتنى تاماششا قىلىۋاتقىنىنى بىلەلمەيتتى.چىرايىدا ھىچبىر خۇشاللىق ياكى خاپىلىق ئىپادىلىرىمۇ يوق،ھازىر ئۇنىڭغا ھەممە بەرىبىر. ئايروپىلان يەرگە يىنىك قونۇپ خۇرشىدەگە 7 يىلدىن بىرى تۇنجى قىتىم ۋەتەن تۇپرىقىنىڭ نەمخۇش ھىدىنى يەتكۈزدى،بىراق ئۇ ئۆزى بىلەن بىر بۆلۈمدىكى باشقا ۋەتەنداشلاردەك ئۇنچە خۇشالمۇ ئەمەس ئىدى.شۇڭلاشقىمۇ ئايروپىلاندىن ئەڭ ئاخىرىدا چۈشكىنى خۇرشىدە بولۇپ قالدى. ئۇ ئايرودوروم ئالدىغا چىقىپلا ئۆزىنى ئالغىلى كەلگەن دادىسىنى كۆردى ھەم يىنىك باش ئىشارىسى ئارقىلىق سالاملىشىپلا ماشىنىغا چىقتى،كۆرۈشمىگىلى 7 يىللار بولغان ئاتا بالا ئەنە شۇنداق ئاددىيلا سالاملاشتى،ئۇلارنىڭ چىرايىدا نە سىغىنىش،نە خۇشاللىق ئالامەتلىرى سىزىلمەيتتى. -ئۆيگە ھەيدەمدىم؟ شوپۇر بالا ماشىنا ئەينىكىدىن خۇرشىدەگە قاراپ قويغاچ يىنىدا ئولتۇرغان پەرھات ئاكىدىن سورىدى. -ھە،ئۆيگە ھەيدە.... -ۋوي،خۇرشىدەقىز كەپتۇدە....چارچىماي كەلگەنسىز....،-ئاينۇر ھەدە خۇرشىدەگە باش ئايىقىغىچە بىر سەپسىلىۋەتكەچ سوراپ قويدى،خۇرشىدەمۇ ئۇنىڭ مەسئۇلىيەت ئۈچۈنلا سورىغىنىنى بىلگەچ ئارتۇق گەپمۇ قىلماي ئىلگىرىكى ھۇجرىسى تەرەپكە ماڭدى. -ھازىرچە ئاكاڭنىڭ ھۇجرىسىدا يىتىپ تۇر.... خۇرشىدە ھەممىنى چۈشەندى،ئەمدى بۇ ئائىلىدە ئۇنىڭ ھىچبىر ئورنى قالمىغانىدى،ھەتتا بالىلىق دەۋىرلىرىدىن تارتىپ تۇرۇپ كەلگەن ھۇجرىسىمۇ ھازىر ئۆگەي سىڭلىسىغا بىرىلگەنىدى. كەچلىك تاماققا خۇرشىدە پەسكە چۈشمىدى،ئۇ بىردەم بولسىمۇ ئاكىسىنىڭ ھۇجرىسىدىن بالىلىق دەۋرىدىكى سىمالارنى،ئاكىسىنىڭ ھىدىنى ئىزدىمەكچى ئىدى،بىراق بۇ ئۆيدىكى بارلىق جاھازىلار ئالماشتۇرىۋىتىلگەنىدى،خۇرشىدە ئاستا دىرىزە تۈۋىگە كەلدى،ئاكىسى ئىلگىرى دائىم ئولتۇرۇپ خىيال سۈرىدىغان تەكچىگە چىقىپ ئولتۇرۇپ باقتى،ھەتتا ئاكىسى بىلەن خىيالەن پاراڭلىشىپمۇ باقتى.شۇ تەرىقىدە قانچىلىك ئولتۇرغىنىنى ئۆزىمۇ بىلمەيدۇ،تاكى ئىشىك يىنىك ئىچىلىپ دادىسى كىرگەنگە قەدەر ئولتۇرىۋەردى. -كەلگۈچە قورسىقىڭ ئاچتى ھەقىچان،-پەرھات ئاكا بۇ گەپلەرنى خۇددى چىشلىرى ئارىسىدىن قىسىپ چىقىرىۋاتقاندەك تولىمۇ تەستە دەۋاتاتتى،-ئازىراق نەرسە يەۋال.. خۇرشىدە مىدىر قىلماي ئولتۇرىۋەردى،چۈنكى ھازىر بۇ ئۆيدە ھەممە نەرسە ئۆزگىرىپ كەتكەن،ئۇنىڭ بۇ يىڭى قىياپەتنى كۆرگۈسى يوق ئىدى. -يىگۈم يوق.... پەرھات ئاكا قىزىنىڭ جاھىللىقىنى بىلگەچ ئاستا چىقىپ كەتتى. ئەتىسى خۇرشىدە ئادىتى بويىچە بالدۇرلا تۇرۇپ ئۆزى ئاددى ناشتىلىق قىلىپلا تۇپراق بىشىغا ماڭدى،ئەسلى دادىسىنى چاقىرىۋالغۇسى بار ئىدى،بىراق شۇنچە يىل مۇشۇ يەردە تۇرۇپمۇ بىرە قىتىم تۇپراق بىشىنى يوقلاپ قويمىغان دادىسىنى مەجبۇرلاشنى خالىمىدى. ئۇ ئالدى بىلەن دۇنيالىقتىكى بىردىنبىر مىھرىبانى ئاپىسىنى،ئاندىن ئاكىسىنى يوقلىدى،خۇرشىدە ئۈچۈن ئاپىسى بىلەن ئاكىسى دۇنيادا ئۇنىڭ بىردىنبىر تۇغقانلىرى ئىدى،بىراق ھازىر ئۇلار يوق،دادىسىنىڭ يىڭى ئائىلىسى بار،ئۆزىدەك قىزىغا كۆڭۈل بۆلگۈدەك چولى يوق.ئۇ تۇپراق بىشىدا كۆز يىشى قىلسا بولمايدىغىنىنى بىلەتتى،شۇنداقتىمۇ ئۆزىنى پەقەتلا تۇتالماي ئادەمنىڭ يۈرۈكىنى ئەزگۈدەك يىغلاپ كەتتى. ئۇنىڭ ئۆيگە قايتقۇسى يوق ئىدى،ئىلگىرى ئۇنىڭ بارلىق خۇشاللىق كۈلكىلىرى،ئاپىسىنىڭ،ئاكىسىنىڭ مۇھەببىتى سىڭگەن بۇ ئۆي ئەمدى باشقا بىرلىرىگە تەۋە،ئىلگىرى بىر خۇرشىدە ھەم فېردونغا تەۋە دادىسى ئەمدى يەنە بىر قىزغا تەۋە. خۇرشىدە ئاستا قەدەملەر بىلەن پىيادە ئۆي تەرەپكە كىتىپ باراتتى.تۇيۇقسىز كەينىدىن بىرىلگەن سىگنال ئاۋازىدىن چۆچۈپ كەتتى.ئۇ بۇرۇلۇپ كەينىدىن كىلىۋاتقان دادىسىنىڭ ماشىنىسىنى كۆردى.لىكىن ماشىنىدا شوپۇردىن باشقا ئادەم يوق ئىدى. - يالغۇز پىيادە مىڭىپسىزغۇ؟ئۆيگە ماڭدىڭىز ھەقىچان؟ئاپىرىپ قويايمۇ؟ خۇرشىدەنىڭ شوپۇرغا گەپ قىلغۇسى يوق ئىدى،چۈنكى ئۇ دادىسىنىڭ يىنىدىكى ھەممىلا ئادەمدىن بىزار ئىدى. -ياق،رەھمەت،ئۆزۈم كىتىمەن! خۇرشىدە سوغۇقلا جاۋاپ بىرىپ كىتىپ قالدى،لىكىن شوپۇر بالىنىڭ كەينىدىن ئۆزىگە قانچىلىك تىكىلىپ تۇرغىنىنى ئەسلا بىلمىدى. ....نىمىلەرنى ئويلاپ كەتتىم؟ئەخمەق بولماي،ئۇ كىم مەن كىم،يەنە كىلىپ دادىسى بىلىپ قالسا خىزمىتىممۇ يوق بولىدۇ...ئىلزات كاللىسىغا كىرىۋالغان خىياللارنى ھەيدەپ چىقارماقچى بولغاندەك ماشىنىنى ئۇچقاندەك ھەيدەپ كەتتى. ئەتىسى خۇرشىدەنىڭ ئۆگەي سىڭلىسىنىڭ تۇغۇلغان كۈن مەرىكىسى سەۋەپلىك بىر ئائىلە كىشىلىرى ئالدىن زاكاس قىلغان رىستوراندا تونۇش بىلىشلەر بىلەن تەبرىكلەشمەكچى ئىدى. -سەنمۇ بارغىن،كەلگەندىن بىرى تۈزۈك ئادەمگە ئارلاشمىدىڭ،-پەرھات ئاكا خۇرشىدەنىڭ بىرىشىنى بەكمۇ خالايتتى. -نىمە قىلىمەن سىنىڭ ئائىلە يىغىلىشىڭغا مەن قاتنىشىپ؟ خۇرشىدەنىڭ جاۋابى پەرھات ئاكىنى چۆچۈتۈپ قويدى،شۇنداقتىمۇ ئۇ ئۆزىگە تۈگىمەس بايلىق ئىلىپ كىلىدىغان بۇ قۇشنى چۆچۈتۈپ قويۇشنى خالىمايتتى،شۇڭا ئارتۇقمۇ گەپ قىلماي چىقىپ كەتتى. ئىلزات بىر ئائىلە كىشىلىرىنى رىستوران ئالدىغا ئىلىپ كىلىپ،كەچتە ئالغىلى كىلىدىغان بولۇپ ئەتراپنى ئايلانغاچ بىرە قاچا ئىسسىق تاماق يىيىش ئۈچۈن بىر ئاددىيغىنە ئاشپۇزۇلغا كىردى.بۇ يەردە ھەرخىل كىشىلەر بار،باشلىقمۇ بار،ئاددى پۇقرامۇ بار،ئوقۇغۇچى،بىكار تەلەت،سودىگەرمۇ بار،لىكىن ھەممىسىنىڭ بىرلا ئورتاقلىقى بىركۈن سىرتتا يۈرۈپ چارچاپ كەتكەن نىرۋىلىرىنى ئارام ئالغۇزۇش،ئاددىيغىنە بولسىمۇ بىر قاچا ئوخشىتىپ ئىتىلگەن ئۆي تامىقىنى يىيىش ئۈچۈن بۇ يەرگە كىرىشىدۇ.ئىلزات بىر ئورۇنغا جايلىشىپ ئەتراپنى بىر قۇر كۈزىتىپ،ئاشخانىنىڭ ئىچكىرىسىدىكى ئورۇندا يالغۇز ئولتۇرغان خۇرشىدەگە كۆزى چۈشتى. -راس،بۈگۈن خوجايىننىڭ كىچىك قىزىنىڭ تۇغۇلغان كۈنىغۇ،ھەممىسى رىستۇرانغا كەتسە بۇ قىز بۇيەردە نىمە قىلىدىغاندۇ؟..... -يالغۇز ئولتۇرۇپ كىتىپسىزغۇ؟رىستۇرانغا بارمىدىڭىزما؟ خۇرشىدە كەلگەن ئاۋازدىن چۆچۈپ بىشىنى كۆتۈرۈپ كۈلۈمسىرەپ تۇرغان ئىلزاتنى كۆردى. -ھە،ياق،بارمىدىم... ئىككىيلەن بىر ۋاق تاماقنى بىللە ئولتۇرۇپ يىيىشتى،لىكىن قىلىشقان پاراڭلىرى يىغىپ كەلسىمۇ 2 جۈملىدىن ئاشمايتتى.تاماق يىيىلىپ بولۇپ،ئىلزات ئىككى كىشىلىك پۇلنى تۆلىۋەتتى. -بۇ نىمە قىلغىنىڭىز؟-خۇرشىدە سەل نارازىدەك كۆرۈنەتتى. -ھىچنىمە،خوجايىنلار قايتىدىغانغا خىلى باكەن،سىزنى ئاپىرىپ قويۇپ كەلسەممۇ ئۈلگۈرىمەن... خۇرشىدەنىڭ ئۆيگە قايتقۇسى يوق ئىدى، -ئەمسە ماشىنىدا بىردەم ئايلاندۇرۇپ ئاندىن ئاپىرىپ قويۇڭ. بۇدەل ئىلزاتنىڭ كۆڭلىدىكى گەپلەر ئىدى،شۇ تاپتا ئۇنىڭ يۈرۈكى خۇشاللىقتىن يىرىلىپ كىتەيلا دىگەنىدى.ئۇ خۇرشىدەنى قاچانلاردا ياقتۇرۇپ قالغىنىنى بىلمەيدۇ،ئۇنىڭ بىلىدىغىنى ئاددى ئەمما يارىشىملىق كىيىم ئىچىدىكى شۇ قىز بۇ بىر ئائىلە كىشىلىرى بىلەن ئاسمان زىمىن پەرقلىنىپ تۇرىدۇ. -قارىسام ئادەتتە كۆپ گەپ قىلمايدىكەنسىز،ئائىلىڭىزدىكىلەرگىمۇ بەك يىپىشىپ كەتمەيدىكەنسىز،چەتتە تۇرىۋىرىپ يالغۇزلۇققا كۆنۈپ قاپسىزدە؟ ئىلزات ئۆمرىدە تۇنجى قىتىم ياخشى كۆرگەن قىزىغا نىمىلەرنى دىيىشنى بىلمەيتتى،شۇڭا گەپنى ئائىلىدىن باشلاشنى لايىق كۆردى. -مىنىڭ ئائىلەم يوق. ئىلزات خۇرشىدەنىڭ سۆزلىرىدىن چۆچۈپ كەتتى. -ئەمسە بۇ ئائىلىدىكىلەر.... -دادامدىن باشقا ھەممىسى ماڭا ئۆگەي،ئاپام بىلەن ئاكام بۇرۇنلا تۈگەپ كەتكەن... ئىلزات قىزنىڭ يارىسىغا تىگىپ قويغىنىدىن بەكلا ئەنسىرەيتتى،لىكىن قىز ئۇنىڭدىن رەنجىگەندەك قىلمايتتى. -ئەمسە بۇ قىتىم ساياھەتكە كەلدىڭىزمۇ؟ -ياق،مەنمۇ بىلمەيمەن،دادام تىلىفۇن قىلىپ مۇھىم ئىش بار، كىلىپ كەت دىگەچكە كەلدىم... شۇ كۈندىن باشلاپ ئىككىيلەننىڭ پاراڭلىرى كۆپىيىپ قالغانىدى،خۇرشىدەمۇ بارغانچە بۇ تۈز كۆڭۈل،ساددا بالىنى ياختۇرۇپ قىلىۋاتاتتى.ئىلزات ئارام ئالغان كۈنلىرى خۇرشىدەنى سىرتلارغا ئىلىپ چىقاتتى.بارا بارا ئىككىلىسى بىر بىرىدىكى ئورتاقلىقلارنى ھىس قىلىشقا باشلىدى.شۇ تەرىقىدە ئىككى ئاي تولىمۇ تىز ئۆتۈپ كەتتى.خۇرشىدەنىڭ كۆڭلىمۇ خىلى ئىچىلىپ قالغانىدى.بىراق ھەر ئىككىيلەنگە بۇ ئىشلارنىڭ ئاخىرى ،نەتىجىسى نامەلۇم ئىدى،چۈنكى ئۇلار پۈتۈنلەي ئوخشاشمىغان ئىككى ئىقلىمدىكى ئادەملەردىن،بىراق ھەر ئىككىسىنىڭ بۇنىڭ بىلەن كارى يوق.... يازنىڭ تومۇز ئىسسىق بىر كۈنى،پەرھات ئاكا خۇرشىدەگە تىلىفۇن قىلىپ تىزدىن چىرايلىق كىيىنىپ مەلۇم بىر ئارامگاھقا كىلىشنى تاپىلىدى.بۇ ئىش خۇرشىدەگە تولىمۇ غەلىتە تۇيۇلاتتى،كەلگەندىن بىرى بىرە ۋاق تاماقنى ئۆزى بىلەن بىللە يەپ باقمىغان دادىسىنىڭ بۇ تەكلىپى ئۇنى ھەيران قالدۇراتتى.شۇنداقتىمۇ خۇرشىدە ئۇچىسىدىكى بىر قۇر ئاددى كىيىم بىلەنلا ئارامگاھقا باردى.خۇرشىدەگە بۇ مىجەز ئاپىسىدىن ئۇدۇن قالغانىدى،بەك ھەشەمنى خالاپ كەتمەيتتى،ئاددى ئەمما پاكىز،رەتلىك تۇرمۇشقا ئۆگەنگەنىدى. خۇرشىدە دادىسى تەمىنلىگەن ئۇچۇرغا ئاساسەن ئايرىمخانىغا كىرىپلا چۆچۈپ كەتتى.ئايرىمخانىدا دادىسى بىلەن ئۆگەي ئاپىسىدىن باشقا يەنە دادىسىنىڭ سودىدىكى «جانجىگەر»ئاغىنىسى ۋە ئۇنىڭ ئەتىۋارلىق ئوغلى ئولتۇراتتى.خۇرشىدە ئۇلارنى ياختۇرمايتتى،چۈنكى ئەينى ۋاقىتتا ئاپىسى ھايات چاغلاردا دادىسى ھازىرقى ئايالى بىلەن مۇشۇ ئاغىنىسىنى سودىدا ھەمكارلىشىۋاتىمىز دەپ باشلاپ كىلەتتى،دائىم سەن ئۇ ئايالدەك نازلىق ئەمەس،بىشىڭنى تىقىپ ئۆي ئىشى قىلىشنىلا بىلىسەن دىگەندەك گەپلەر بىلەن ئايالىغا ئازار بىرەتتى،ھەتتا ئايالى ئىغىر كىسەل دەردىدىن سەكراتتا ياتقىنىدىمۇ يەنە شۇ ئايالنى باشلاپ كىلىپ سودا توغۇرلۇق پاراڭلىشىمەن دەپ ئايرىم ئۆيگە كىرىپ كىتەتتى.ئاكىسى فېردون نەچچە قىتىم شۇ ئايالنىڭ كىلىشىگە قارشىلىق قىلىپ دادىسىدىن تاياقمۇ يىگەنىدى،ئاخىرى ئاپىسى ئاچچىق يۇتىۋىرىپ مۇددەتتىن بۇرۇن ئۇ دۇنياغا سەپەر قىلىپ يىل ئۆتمەيلا دادىسى يەنە ئۇ ئايالنى باشلاپ كىرىپ،ئەمدى ئۇنى ئاپا دەيسىلەر دىگەندە ئالىي مەكتەپكە  يىڭىلا چىققان فېردون نارازى بولۇپ ئۆيدىن چىقىپ كىتىپ،ئارىدىن ئىككى يىل ئۆتكەندە ئۆپكىسىگە سوغۇق تىگىپ ئۇزۇن ۋاقىت داۋالانماي كىسىلى ئىغىرلىشىپ تۈگەپ كەتكەنلىك خەۋىرى يىتىپ كەلگەندە ئەمدىلا تولۇقنىڭ ئۈچىنچى يىللىقىغا چىققان خۇرشىدە ئايلىنىپ قالغانىدى. شۇنىڭدىن بىرى ئۇنىڭ ھەممە ئادەمدىن،ھەممە مەۋجۇداتتىن كۆڭلى سوۋۇدى.... مانا بۈگۈن ئۇ ئاشۇ ئادەملەرنى يەنە قايتا كۆردى... -ۋوي،قىزچاق چوڭ بوپكىتىپتىغۇ؟بىر چاغلاردا كىچىكتى،بويلىرى ئۆسۈپكەتكىنىنى قارا....كىلىڭ قىزىم ئولتۇرۇڭ... خۇرشىدە دادىسىنىڭ نىمە ئۈچۈن شۇنچە يىراقتىن ئۆزىنى چاقىرىپ كەلگىنىنى ھىس قىلغاندەك تۇراتتى. -نىمىگە ھاڭۋىقىپ تۇرىسەن؟كىلىپ ئولتۇر،ھۈسەن داداڭلار ئاخشام ئالمۇتۇدىن كەپتۇ،سەنمۇ ئەمدى ئۇ چەت يۇرتتا ئوقۇش پۇلىدىن غەم قىلىپ ئىشلەيمەن دەپ يۈرمەيسەن،قارا مۇراتمۇ كىلىشكەن يىگىت بوپكىتىپتۇ.... -ھە چۈشەندىم،مىنى مۇشۇ ئاغىينەڭگە ساتقىلى چاقىرتىپ كەپسەندە!دىگىنە،قاچە پۇلغا ياراپتىمەن! خۇرشىدە سۆزلىگەنسىرى ياشلىرىمۇ ئۈزۈلمەي چۈشۈۋاتاتتى،ھازىرلا بۇ يەردىن كىتىپ مەڭگۈقايتىپ كەلمەسلىكنى ئويلاشتى،لىكىن يۈرۈكى كىملەگىدۇ تارتىشاتتى. چاڭڭىدە تەگكەن شاپىلاقتىن خۇرشىدەنىڭ كۆزلىرىدىن ئوت يىنىپ كەتتى،ئۇ كەينىگە ئۆرۈلۈپ يۈگۈرگىنىچە چىقىپ كەتتى،كەينىدىن دادىسىنىڭ ۋارقىراشلىرىغىمۇ پەرۋا قىلمىدى. -بۇ قىزىڭزە،سەل جاھىللىقى باركەندە...ئوغلۇم بىلەن ئالمۇتۇغا بارسىمۇ شۇنداق جاھىللىق قىلارمۇ ئەمدى... -يوق گەپ قىلما،خىجىل بولىۋاتىدۇ،شىركەتنى مىنىڭ نامىمغا يۆتكەپلا بەرسەڭ قىزىمدا مەسىلە يوق،بالىلارمۇ چوڭ بولدى،ئەمدى توي ئىشلىرىنى ئويلىشىدىغان ۋاقىت... خۇرشىدە شۇ تاپتا نەگە بىرىشنى بىلمەيتتى،كوچىلاردا ئۇياقتىن بۇياققا خىلى ئۇزۇن مىڭىپ،تۇيۇقسىز كاللىسىغا كەلگەن بىر ئىشتىن ئەندىكىپ ئۆي تەرەپكە يۈگۈردى. ئۇ ئۆيگە كىرىپلا ھەممە نەرسىسىنىنى يىغىشتۇرۇپ ئۆينىڭ ھەممە بۇلۇڭ پۇچقاقلىرىغا بىر قۇر قاراپ ئىلگىرىكى تونۇش سىمالارنى تاپالمىغاندىن كىيىن يىنىپ چىقىپ ئىلزاتقا تىلىفۇن قىلدى. ئىككىسى دائىم كىرىدىغان ئاشپۇزۇلدا ئوخشىتىپ ئىتىلگەن سۇيۇقئاشنى ئىچكەچ خۇرشىدە بولغان ئىشلارنىڭ ھەممىنى ئىلزاتقا دەپ بەردى،ھەم ئەتىلا ئوقۇۋاتقان دۆلىتىگە قايتىدىغىنىنى ئىيتتى. ئىلزاتنىڭ قىزنى شۇنچە ئىلىپ قالغۇسى بار ئىدى،ئەمما ئۆز شەخسىيەتچىلىكى سەۋەبلىك قىزنىڭ بەختسىز بولۇپ قىلىشىنى خالىمايتتى،ئىككىيلەن ئايرودورومدا خىلى ئۇزۇن ئولتۇرۇشتى،تاڭمۇ ئىتىپ خۇرشىدەنىڭ مىڭىش ۋاقتىمۇ توشتى.ھەر ئىككىيلەن ئۆز سۆيگۈلىرىنى يۈرىكىگە دەپنە قىلىشقا مەجبۇر بولۇپ ئايرىلىشتى... ئىلزات ئاسمانغا كۆتۈرۈلگەن ئايروپىلاننىڭ قارىسى يۈتكۈچە قاراپ تۇرۇپ،ئاندىن توختىماي جىرىڭلاۋاتقان تىلىفۇنىنى ئالدى: -نىمە ئىش خوجايىن؟ -تىز بول ئىلزات ماشىنىنى ئىلىپ كەل،خۇرشىدە يوق تۇرىدۇ،سەھەردە ئۆيىگە كىرسەم يۈك تاقىلىرىمۇ يوق،تىلىفۇنى ئىتىك،سەن كۆرمىگەنسەن؟؟ -ياق،كۆرمىدىم...ئەمسە ھازىرلا باراي... ئىلزات ئاسمانغا يەنە بىر قارىۋىتىپ ئۆي تامان يۈرۈپ كەتتى....      ئەسكەرتىش: بۇ ئەسەرنى ئالدىنقى ئەسىرىم "تەقدىر"نىڭ داۋامى قىلىپ يىزىپ چىقتىم...          ئىلزات ئۆيگە كىرگەندە خوجايىنى ئۆي ئوتتۇرىسىدا قوللىرىنى بىلىگە تىرەپ بىرنىمىلەرنى ئۆلچەۋاتقاندەك يوغان يوغان چامداپ مىڭىپ يۈرەتتى،ئىلزاتنىڭ تۇرۇپلا ئۇنىڭغا ئىچى ئاغرىپ قالدى،نىمىلا بولمىسۇن ئۇمۇ بىر دادا...تۇرۇپلا ئىلزاتنىڭ ئىسىگە دادىسى كىلىپ قالدى،بىراق شۇنچە قىلىپمۇ دادىسىنىڭ چىرايىنى ئەسكە ئالالمىدى،ئەسكە ئىلىشنى خالىمىغاندۇ بەلكىم...ئۇ  تۇرۇپلا بۇ ئائىلىنىڭ بەختسىزلىكىنى ئۆز بىشىدىن ئۆتكەن كەچۈرمىشلەر بىلەن سىلىشتۇرۇپ قالدى...             ئائىلە ئۇقۇمى ئىلزاتنىڭ كاللىسىدىن ئاللىبۇرۇنلا ئۆچۈرۈپ تاشلانغان...ئىلزاتنىڭ باشلانغۇچقا يىڭى كىرگەن ۋاقىتلىرى ئىدى،تومۇز ئايلىرىنىڭ بىر كۈنى،ئۇ ساۋاقداشلىرى بىلەن بىرگە ئۆز ئۆيىدە تاپشۇرۇق ئىشلەش ئۈچۈن مەھەللىسىگە كىلىپلا كۆز ئالدىدىكى مەنزىرىدىن تۇرۇپلا قالدى،مەھەللە ئالدىدا ئىككى ئايال ساقچى ئاپىسىنىڭ قوللىرىغا كويزا سىلىپ ماشىنىغا سىلىشقا تەمشىلىپ تۇراتتى،ئىلزات چىرقىراپ يىغلىغىنىچە ئاپىسىغا ئۆزىنى ئىتىپ،قولىدىكى كويزىنى بار كۈچىنى ئىشقا سىلىپ ئىككى تەرەپكە تارتقۇشلايتتى. -ساقچى ھەدە،مىنىڭ ئاپام ياخشى ئايال،ئۇ يامان ئىش قىلمايدۇ،ئۇنى قويۇۋىتىڭە،ئۆتۈنۈپ قالاي...      ساقچى ھەدىلىرى ئۇنىڭ ئاپىسىنىڭ ياخشى ئاياللىقىنى بىلمەمدۇ قانداق،ئىلزاتنى چەتكە ئىتتىرىۋىتىپ ئاپىسىنى ئىلىپ كەتتى...شۇنىڭدىن تارتىپ ئىلزات خوشنىلىرىنىڭ "گۈلىستان ئىدارىنىڭ مەخپىيەتلىكىنى سىرتقا سىتىپ بىرىپتۇ" دىيىشىپ يۈرگىنىدىن باشقا ئاپىسىنىڭ ھىچقانداق خەۋىرىنى ئالالمىدى،بۇ ئىلزاتنىڭ ئاپىسىنى ئاخىرقى قىتىم كۆرگىنى بولۇپ قالدى...      ئارىدىن ئۇزۇن ئۆتمەيلا دادىسى تۈرمىدىكى ئايالى بىلەن ئاجرىشىش رەسمىيىتىنى ئۆتەپ , شۇ كۈنىلا ئىلزاتنى ھەشەمەت بىزەلگەن بىر رىستۇراننىڭ ئايرىم خانىسىغا باشلاپ كىردى,ئايرىم خانىدا يەنە بىر ئايال ئولتۇراتتى. -ئوغلۇم،بۇنىڭدىن كىيىن بىز ئاينۇر ھەدەڭ بىلەن بىللە تۇرىمىز،ئۇنى ئەمدى ئاپا دەپ چاقىرىسەن... دادىسى ئولتۇرغاچ ئۇ ئايالنى تونۇشتۇرۇپ ئۆتتى. -مىنىڭ ئاپام تىخى ئۆلمىدى!!ئۆلسىمۇ مىنىڭ شۇ بىرلا ئاپام بار! ئىلزات شۇ گەپلەرنى دەپ بولۇپ يۈگۈرگىنىچە چىقىپ كەتتى.      ئىلزات بۇ خىل كۆرۈنۈشلەرنى تىلىۋىزۇرلاردىن كۆپ كۆرگەچكىمۇ،ئۇ ئايالنى ئۆزى ئىتراپ قىلمىسىلا دادىسىنىڭ ھامىنى ئۆز يىنىغا قايتىپ كىلىدىغىنىنى بىلەتتى،ئەپسۇس،ئەمىلىيەت ئۇنىڭ رايىغا باقمىدى،ئەكسىچە ئۇزۇن ئۆتمەيلا دادىسى شۇ ئايال بىلەن توي قىلىپ كۆچۈپ كەتتى،تاكى ئىلزات ئالىي مەكتەپنى پۈتتۈرگىچە دادىسى ئوقۇش پۇللىرىنى تۆلەپ،قولىغا ئانچە مۇنچە پۇل بەرگەندىن باشقا ئاتا بالا ئىككىسى كۆرۈشمەيتتى، كىيىن دۇنيالىقتىكى بىردىنبىر مىھرىبانى بولغان ئاپىسىمۇ تۈرمىدىن چىقىپلا باشقىلارنىڭ گەپلىرىدىن قىچىش ئۈچۈن ئىلزاتقىمۇ خوش دىمەي ئىچكىرىگە كەتتى...      -خۇرشىدەنى سەنمۇ ئۇچراتمىدىڭما؟؟سەھەردىلا نەگە كىتىدۇ ئۇ!ئاخشام قايتىپ كەلمىدىمۇ يا؟     خوجايىنىنىڭ قوپال ۋارقىراشلىرىدىن چۆچۈپ ئىسىگە كەلگەن ئىلزات بىشىنى چايقاپ قويدى.     كەچكە يىقىن ئىلزاتنىڭ يانفونىغا ناتونۇش نومۇردىن ئۇچۇر كەلدى:     -مەن "سىڭلىڭىز"،ھازىر سۆزلىشىشكە ئەپلىكمۇ؟     ئىلزات "سىڭلىڭىز"دىگەن گەپنى كۆرۈپ چۆچۈپ كەتتى،چۈنكى ئۇنىڭ سىڭلىسى بولۇپ باقمىغان،ئادەتتە خۇرشىدەنى چاقچاق قىلىپ "سىڭلىم"دىگەندىن باشقا...ئەجىبا...ئۇ قارشى تەرەپكە تىلىفۇن قىلىشنى لايىق كۆردى.     -ئەسسالامۇئەلەيكۇم...     -ۋەئەلەيكۇم ئەسسالام،سىز نەدە ھازىر؟سىزنى كىتىپ بولدى دەپ ئولتۇرسام...     -ئايدرومدا سىزنى ئۇزىتىپ قويۇپ، ئايروپىلانغا چىقساملا خۇددى بۇ دۇنيادىكى ئەڭ ئاخىرقى مۇھىم ئادىمىمنى يوقىتىپ قويىدىغاندەكلا ھىس قىلىپ كەتمەسلىك قارارىغا كەلدىم...      ئىلزات خۇرشىدەنىڭ بۇ گەپلەرنى تولىمۇ زور غەيرەت بىلەن دەۋاتقانلىقىنى بىلەتتى،قىزنىڭ غەيرىتىگە قايىل بولۇپ قالدى،لىكىن...ئۇنىڭ كەتمىگىنى يەنە بىر جەھەتتىن ياخشى ئەمەس ئىدى.      -كەچتە بارىدىغان يىرىڭىز بارمۇ؟     -يوق...     ئىلزات خۇرشىدەنىڭ قەيەردىلىكىنى بىلگەندىن كىيىن تىلىفۇننى ئالدىراپلا قويۇپ ماشىنىنى ھەيدەپ ماڭدى.     مەركىزى شەھەر كەچلىك كوچىلىرىنىڭ ئاۋاتلىقى بىلەن كىشىنى تىخىمۇ جەلپ قىلىدۇ،كىشىلەر كوچىنىڭ بىر تەرەپكە ئىغىپ كىتىشىدىن ئەنسىرىگەندەك ھەرتەرەپلەرگە بىرلىرى توپ توپ بولۇشۇپ،بىرلىرى يالغۇز مىڭىشىدۇ،بىراق ئىلزات بىلەن خۇرشىدە بۇ ئادەملەر توپىدىن خالىي بىر قەھۋەخانىنىڭ ئىككى كىشىلىك ئورنىدا خىيالغا چۆكۈپ ئولتۇرۇشىدۇ.     -ئەمدى قانداق قىلاي دەيسىز؟     -بىلمەيمەن،ۋاقتىنچە تۇرغۇدەك بىرە يەر بىلەن بىرە ۋاقىتلىق ئىش تىپىپ ئىشلەپ تۇراي،كىيىننى كىيىنچە ئويلىشامەن،-خۇرشىدە خۇددى ئۆزىگە سۆزلەۋاتقاندەك،ئاۋازى بەكلا بوش ئىدى.     -ئەمسە سىز تۇرغۇدەك يەر تاپقۇچە،مىنىڭ ئۆيۈمدە تۇرۇپ تۇرۇڭ،مەن دوستۇم ئىجارىگە ئالغان ئۆيدە تۇرۇپ تۇراي...     ئۇزۇن ئۆتمەي خۇرشىدەمۇ ئوبدانلا خىزمەت تىپىۋالدى،ئۇ يىڭىلا سىتىۋالغان يارىشىملىق كۆينىكىنى كىيىپ تۇنجى قىتىم "خىزمەت ئورنى"غا باردى.ئۇ تىلىفۇندا دىيىشكەن بويىچە بىر ئىگىز قەۋەتلىك بىنانىڭ 13-قەۋىتىگە جايلاشقان "خىزمەت ئورنى"غا كىرىپلا ھەيران قالدى،ئۆي شۇنچىلىك چىرايلىق بىزەلگەنىدى،ئۇنى 30 نەچچە ياشلاردىكى چىرايى كۈلۈپلا تۇرىدىغان ئايال كۈتۈۋالدى.      -ئۆينى تىپىپ كىلىپ بولغۇچە ھىرىپمۇ قالغانسىز سىڭلىم،ئۈستەلدىكى نەرسىلەردىن ئالغاچ ئولتۇرۇڭ،يولدىشىم ئوتتۇرا ئاسىيادا خىزمەت قىلغاچقا،ئادەتتە ھەر قايتىپ كەلگىنىدە ئۆيگە كىرەكلىك نەرسىلەرنى ئۆزى ئىلىپ بىرىدىغان،ئۇنىڭ كىلىدىغىنىغىمۇ بىرە ئاي قالدى،ئۈستىلىممۇ قۇرۇغدىلىپ قالدى،رەنجىمەڭ،ئۆزۈم چىقىپ ئالاي دىسەم  سىرتتا نامەھرەملەردىن ساقلىنالمايدىكەنمەن،شۇڭا بەك سىرتقا چىقىپمۇ كەتمەيمەن،ئادەتتە بەك مۇھىم نەرسىلەر بولسا چوڭ ئوغلۇم ئەكىرىپ بىرىدۇ...     ئۆي ئىگىسى تولىمۇ خۇشخۇي ئايال ئىدى،     -تىلىفۇندا بەزى گەپلەرنى ئوچۇق دەپ كىتەلمىدىم،مىنىڭ ئىككى ئوغلۇم بار،چوڭى 8 ياش،كىچىكى 6 يىرىم ياش،ئۇلارنى مەكتەپ ياكى يەسلىگە بەرمىدۇق،سىرتتىكى مەكتەپلەردە بەزى ناچار مىجەزلەرنىمۇ يۇقتۇرۇپ قالامدىكىن دەپ دادىسى بىلەن مەسلىھەتلىشىپ بالىلارنى بىر يىل ئۆيدە تەربىيلەپ كىلەر يىلى ھەممىمىز يولدىشىمنىڭ شىركىتى بار دۆلەتكە كۆچۈپ كەتمەكچىدۇق،ھازىرغىچە قۇرئان ساۋادىنى چىقىرىپ قويدۇق،ئەمدى بولسا مۇشۇ بىر يىلدا ئانا تىل يىزىقى بىلەن ماتىماتىكا ۋە ئىنگىلىزچە دەرسلەرنى ئۆتۈپ بىرەلەرسىمۇ...      -ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم...      خۇرشىدە مىھمانخانا ئىشىكىدىن كىرىپ كەلگەن ئاكا ئۇكىلارنىڭ سالامىدىن سۆيۈنۈپ ئۇلارغىمۇ لايىقىدا جاۋاپ قايتۇرۇپ قويدى.     -مانا بۇلار ئىككى ئوغلۇم،كىلىڭلار،بۇ ھەدەڭلار ئەمدى سىلەرگە ئۇستاز بولىدۇ...-ئۆي ئىگىسى خۇرشىدەگە كۈلۈمسىرەپ قويدى.     خۇرشىدە بۇ خىل مەنزىرىنى پەقەت ئۆتمۈشتىلا بار دەپ قارايتتى،ھازىرقى جەمئىيەتتە بۇ خىلدىكى ئائىلىلەرنىڭ مەۋجۇتلىقىنى ئويلاپمۇ باقمىغانىدى.      -ئۆزىڭىزچۇ سىڭلىم،ئۆيىڭىز مۇشۇ شەھەردىمۇ؟      -ھە ياق،مەن ئاتا ئانام بىلەن ياۋروپادا تۇرىمەن، يۇرتقا بىر ئىش بىلەن كەلگەن،ئۇزۇنراق تۇرۇپ قالىمەن...      خۇرشىدە بۇ مۇلايىم،خۇشىۇي ئۆي ئىگىسى ئالدىدا يالغان سۆزلىگىنىدىن پۇشايمانمۇ قىلىپ قالدى.      -بۇ يەردىچۇ؟يالغۇز تۇرامسىز؟     -ھەئە،ئۆزۈم يالغۇز...     ئۇلار يەنە بىردەم كۆڭۈللۈك پاراڭلىشىپ ئولتۇرغاندىن كىيىن خۇرشىدە ئەتىسى رەسمىي دەرس ئۆتۈشكە كىلىدىغان بولۇپ قايتىشقا تەمشەلدى.      -سىڭلىم،سىزمۇ يالغۇزكەنسىز،مەنمۇ ھەم بالىلىرىم بىلەنلا،بولمىسا كۆچۈپ كىلىپ مۇشۇ يەردە تۇرۇپ قىلىڭ،ھەدە سىڭىلدەك ئۆتىمىز،-خۇرشىدە ئىشىكتىن چىقىشىغا ئۆي ئىگىسىنىڭ تەكلىپىدىن ئويلىنىپ قالدى،دىمىسىمۇ ئىلزاتنىڭ ئۆيىدە تۇرىۋىرىش ياخشى ئەمەس ئدى.     -ئەگەر سىزگە ئىغىرچىلىقىم چۈشمىسىلا...     -نەدىكى گەپلەرنى قىلىدىكەنسىز سىڭلىم،مىنى ھەدىڭىزدەك كۆرۈڭ...     كەچكە يىقىن ئىلزات ئىشتىن چۈشۈپلا خۇرشىدەگە تىلىفۇن قىلىپ بۇ خۇش خەۋەرلەرنى ئاڭلاپ سۆيۈنگەن بولسىمۇ،لىكىن بىر يەرلىرىدىن خاتىرجەم ئەمەس ئىدى،نىمىلا بولمىسۇن خۇرشىدە ئۇ ئائىلە كىشىلىرىنى بۈگۈن تۇنجى كۆرۈپلا بەك ئىشىنىپ كەتمەسلىكى كىرەك دەپ قارايتتى...      شۇ تەرىقىدە ئارىدىن بىر يىل ئۆتتى،خۇرشىدەنىڭ ئوقۇغۇچىلىرى ئەسلى پىلان بويىچە ئائىلىسى بىلەن ئوتتۇرا ئاسىياغا كۆچۈپ كەتتى،خۇرشىدەدە ئۆزگىرىش چوڭ ئىدى،ئۇ ئائىلىدە تۇرۇش جەريانىدا قۇرئان ساۋادى خىلىلا چىقىپ قالدى،ھەتتا ئارىلىقتا ئۆي ئىگىسىنىڭ يولدىشى قايتىپ كەلگەندە ئىلزاتنى ئۇچراشتۇرۇپ ئۇنىمۇ ئوتتۇرا ئاسىيادىكى شىركەتكە ئورۇنلاشتۇرىدىغان بولۇشتى،خۇرشىدە بۇرۇن تەقدىرگە پەقەتلا ئىشەنمەيتتى،مانا ئەمدىلىكتە دادىسى سەۋەپلىك قايتىپ كىلىپ ئىلزات ۋە بۇ ئىللىق ئائىلە ئەزالىرى بىلەن تونۇشتى،ئىلگىرى يوقىتىپ قويغان ئائىلە مىھرىدىن بىردەملىك بولسىمۇ بەھرىمان بولۇۋالدى،ئۇ ئائىلە  كىتىپ ئۇزۇن ئۆتمەي ئىلزاتنىڭمۇ ۋىزا ئىشلىرى ھەل بولۇپ،بىلەتلەرنىمۇ ئىلىپ بولدى،ئىلزات كەتسىلا خۇرشىدە بۇ شەھەردە يەنە يالغۇز قالاتتى،شۇڭا ئۇمۇ بۇرۇن ئۆزى تۇرغان دۆلەتكە قايتىپ كىتىشنى لايىق كۆردى...       سىنتەبىر كۈنلىرىنىڭ بىرىدە،بىر بىرىگە تەلپۈنۈپ تۇرغان بىر جۈپ يۈرەك پات پات كۆرۈشۈپ تۇرۇشنى ۋەدە قىلىشىپ،بىرلا ۋاقىتتا ئىككى ئايروپىلانغا ئولتۇرۇپ،بۇ شەھەرنى يالغۇز قالدۇرۇپ ئۇچۇپ كىتىشتى....    مەنبە  ئۆزۈم   مەنبە: قەلىمىم

qoglan01

	ياخشى يېزىپسىز....ياخشى چىقىپتۇ ....

nurjula

	ئاخرى باردۇ؟ كىيىن قانداق بولدى؟ شۇنداق قىزىقىپ ئوقۇۋاتسام جاققىدە تۈگىتىپ قويدىڭىزغۇ؟

parhatjan

	بەك ياخشى چىقىپتۇ، نىمە دەپ باھالىشىمنى بىلەلمىدىم، ماڭا ئىنتايىن يارىدى.

erpan521

	ياخشى يىزىلىپتۇ ...كەينىنى ئۆزىمىز ئويلىۋالدىكەنمىزدە ...

ئېزىتقۇ

	ئاخىرى يوقما بۇنىڭ ؟

bargam

	تازا قىزىقىپ ئوقۇۋاتاتىم.تۇگەپ قالدى دە.بەك ياخشى يېزىپتىكەنسىز.ئەمما تازا قايناۋاتقان سۇنىڭ ئۇستىگە سوغاق سۇ قۇيغاندەكلا بەك تىز ئاخىرلىشىپ كىتىپتۇ.

0909百合花

	ئاخىرىنى ئۇلاپ يازسىڭىز بولغىدەك، خىلى ۋەقەلىك چىقىدىغاندەك قىلىدۇ.

kaqmixlar

	ئاخىرنى قاچان يوللايسىز ؟

مەتو

	بەك ياخشى چىقىپتۇ....داۋامىغا تەشنا مەن....ھاھاھاھا