ھاجى بوۋام(ھىكايە)

hope202430

	بىر چاغلاردا ئامىرىكىنىڭ قايسىبىر شىتاتىدا ئىشلەنگەن بىر قورقۇنچلۇق فىلىمنى كۆرگەنىدىم.فىلىمدا تەسۋىرلەنگىنى ئامىرىكىنىڭ ئەڭ شىمالىدىكى بىر شەھەردىكى بىر يىل ئىچىدىكى پەقەتلا كۈندۈز بولمايدىغان 30 كۈنىدىكى ۋەقەلىك ئىدى.شۇ چاغدا جاھاندا بىر ئايغىچە تاڭ ئاتمايدىغان يەرلەر بارلىقىغا ھەيران قالغانىدىم.مانا ھازىر ئۆزۈممۇ قىش پەسلى كۈنمۇ چىقمايدىغان  بۇ مۇز شەھەردە  قاراڭغۇ كوچىلاردا يولنى ئاران ئىلغا قىلىپ مەكتەپكە ماڭدىم. مەھەللەمدىكى دۇكاندىن بىر ئىستاكان قەھۋە ئىلىپ سىرتقا چىقتىم.روژستوۋ بايرىمىغا ئاز قالغاچقىمۇ دۇكان ئالدى پۈتۈنلەي شۇ ئۇسلۇبتا بىزەلگەنىدى.مىنى قىزىقتۇرغىنى دۇكان خوجايىنى بىزىگەن ھەربىر تۈپ قارىغاي ئادەتتىكى سىتىۋىلىنغان قارىغاي بولماستىن ئۆزى ئەجىر قىلىپ ئۆستۈرگەن قارىغايلار ئىدى. -ھە،بالام،ئاۋۇ بىر ئىغىز ئۆيىڭىزگىمۇ بىرە قارىغاي ئەكىرىپ بەرسەم سىزمۇ تازا بىر بىزەپ باقامتىڭىز يا؟بۇ ياۋروپالىق دىگەننىڭغۇ قىلمايدىغان ئىشى يوق... كەينىمدىن كەلگەن ئاۋازدىن چۆچۈپ ئاران ئوڭلاپ مىڭىۋاتقان يولۇمدا مۇزغا تىيىلىپ يىقىلىپ چۈشتۈم. -ھازىرقى بالىلارنى دەيمەندە...بىزنىڭ دەۋرلەردە بۇنداق توڭ قىشتا ھەقىقى قولدا تىكىلگەن پىيمىلارنى كىيىشەتتۇق،ھازىرقى ياشلار نىمە بولۇپ كەتتىكىنتاڭ،مۇشۇ قەھرىتاندىمۇ نەدىكى بىر شاكالدەك ئاياغلارنى كىيىپ يۈرگەن،ئىسسىقى بولسىكەن كاشكى،قاراڭە مانا،يولنىمۇ ئوڭلاپ ماڭالماي... دىمىسىمۇ بۇ پالان پۇلغا ئالغان ئايىغىم مۇزدا تولا تىيىلىپ مىنىمۇ ئالغىنىمغا مىڭ توۋا دىگۈزىۋەتكەنىدى،شۇنداقتىىمۇ بوۋاينىڭ ھىچبىر كۆڭۈل ئايىمايلا دىگەن گەپلىرى كۆڭلۈمگە كەلگەنىدى. -ئۇنداق دىگەنلىرى بىلەن ھازىر مودا بولۇۋاتقان ئاياق بۇ،قىممەت ئالدىم ھاجى بوۋا... -ھە ۋە ئەلەيكۇم ئەسسالام بالام،قانداق تۇرۇپسىز؟مەكتەپكە مىڭىپسىزدە ،قۇربان ھىيت يىقىنلاپ قالدى ئەمەسمۇ،ئانچە مۇنچە نەرسە كىرەككە چىققان،بوپتۇ بالام يولىڭىزدىن قالماڭ... بۇ ئۇيغۇر تۇرماق ئوتتۇرا ئاسىيالىقمۇ ئۇچراپ كەتمەيدىغان كىچىككىنە شەھەرگە يىڭى كۆچۈپ كىلىپلا خۇددى بىرى تەڭشەپ قويغاندەكلا ئۇيغۇرۇمنىڭ مەدەنىيەت بۆشۈكى ئاتىلىپ كەلگەن قەشقەر دىيارىدا ئۇزۇن يىل ئولتۇراقلىشىپ نەچچە يىل ئاۋال بۇ دۆلەتكە كۆچۈپ كەلگەن بۇ ئۆزبەك ئائىلىسى بىلەن خوشنا بولۇپ قالغىنىمغا ھەيران ئىدىم... ئەتتىگەندىلا توختىماي چىكىلگەن ئىشىك ئاۋازىدىن تاتلىق ئۇيقۇمنى بۇزۇپ كۆزلىرىمنى يىرتىپ دىگۈدەك ئىچىپ سائەتكە قارىدىم،ئەمدى 9 بولغانىدى.2 يىلغا يىقىن ياۋروپا ھاياتىمدا ئاساسەن يالغۇز تۇرۇپ ئەركىن ئۆگىنىپ قالغاچقىمۇ كۈندۈزلىرى ئاساسەن خىلى بىر ۋاققىچە ئۇخلايتتىم.ئىچىمدە ئىشىك چەككۈچىگە نارازى بولۇپ ئىشىكنى قوپاللا ئاچتىم.ئىشىك تۈۋىدە يەنە شۇ ھاجى بوۋام تۇراتتى. -ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم.... -ۋە ئەلەيكۇم ئەسسالام،بالام،2 يىلدىن بىرى بۇ دۆلەتنىڭ ۋاقىت پەرقىگە كۆنۈپ بولالماپسىزدە ھە؟نەچچە بولدى ھازىر؟بۈگۈن ئوغلۇم بىلەن كىلىنىم كەچرەك كىلىدۇ،شۇڭا چۈشلۈك تاماقنى سىزنىڭكىدە يەي دەپ كىرىشىم.پىلتىڭىز تەييار ھەقىچان،شاققىدە لەڭمەنلا قىلامسىز؟ جايىمدا تۇرۇپلا قالدىم،لەڭمەن تۇرماق چاينىمۇ ئاران دەملەپ ئىچىدىغان تۇرسام.... -بولدى بالام،چاقچاق قىپ قويدۇم. سىزنىمۇ خىجىل قىلماي،ئەمدى تۇردىڭىز ھەقىچان،چۈشكىچە ئۆيگە چىقىڭ،قورداققا تەييارلىق قىپ قويدۇم،ھەقىچان ۋەتەننىڭ تاماقلىرىنى سىغىندىڭىز...ئەمسە چۈشتە يولىڭىزغا قارايمەن... بوۋاي ئەنە شۇنداق ئالدىراش ئادەم،ئۆزىنىڭ گىپى تۈگىگەن ھامان خوشلىشىپ كىتىپ قالىدۇ. كۈندىلىك ئادىتىم بويىچە بىر ئىستاكان قەھۋە بىلەن ئاددىيلا ناشتىلىق قىلغاندىن كىيىن تاپشۇرۇقۇمنى ئوقۇتقۇچۇمغا توردىن ئەۋەتىۋىتىپ،بوۋاينىڭ ئۆيىگە كىردىم. -قاراڭە ما ياغاچ قۇلاق بالىلارنى،بىر ئوبدان گۈلنى ئەكىلىپ تىكسەم ئاران بىر غۇنچە بىرىۋىدى،بۇ بەغەرەزلەر ياخشى ئەمەسكەنيەي دەپ ئورنىغا يوقلا بىر نىمىنى تىكىپتۇ.ئۇنى يۇلىۋىتىپ ئۆزۈمنىڭ گۈلىنى تىكسەم ئۈنمەيۋاتىدۇ....سىز نىمىگە ئۆرە تۇرىسىز؟ ئاستا كىلىپ كىرىسلودا ئولتۇردۇم.بوۋايغا قايتىدىن بىر قۇر سەپسىلىپ چىقتىم.كۆز ئەتراپىدىكى ئاندا مۇندا قورۇقلارنى ھىساپقا ئالمىغاندا چىرايىدىن ھىچكىم بوۋاينى 60 تىن ئاشتى دىمەيتتى،ئۆزىمۇ بەكلا تىتىك ئادەم ئىدى. -ھە بالام، بەك سەپسىلىپ كەتتىڭىز،بوۋىڭىزغا ئوخشاتتىڭىز ھە؟قىرىپ كىتىپتۇ دىمەڭ بالام،ياش ۋاقىتلىرىمدا خىلى كىلىشكەن يىگىت ئىدىم مەنمۇ،مۇشۇ ياغاچ قۇلاق بالىلىرىمنى بىقىپ قاتارغا قوشۇپ بولغۇچە قىرىپ قالدىم...بوۋىڭىزچۇ،سالامەتلىكى ياخشىدۇ؟ -بوۋام ئۆتكەن يىلى تۈگەپ كەتكەن... -ما بالىنى،ئارانلا تۇرىدىكەنسىز يىغلاشقا،ئۆلگەندىن كىيىن كەينىدىن يىغلىماي ھايات چىغىدا قەدرىنى قىلغۇلۇق بالام...-بوۋايمۇ كۆزلىرىدە مۆلدۈرلەپ قالغان يىشىنى كۆرۈپ قىلىشىمنى خالىمىدىمۇ،دىرىزە تەرەپكە قارىۋالدى،-مەنمۇ مۇشۇ كەنجى ئوغلۇم سىنى ساياھەت قىلدۇرغۇم بار دىگەچ كەلدىمدە بۇ مۇساپىر يۇرتقا،لىكىن ھىچ نەۋرەمنىڭ خەۋىرى يوق،توي قىلغىنىغىمۇ مانا 3 يىل بولدى.خىزمەت ئالدىراشلا دىگەن،شۇ نەۋرەمنى كۆرىمەن دىمىسەم بۇ ھىچ خوۋلۇقى قالمىغان جاھاندا نىمە بار مەن قىرىغا؟ھىلى بىكا ساقلىماي كىتىمەن مانا ئەمسە دەپ...رەھمەتلىكمۇ نەۋرەمنى كۆرۈپ كەلمىسىلە ئۇ دۇنيادا قارىمايمەن دىگەچكىلا ساقلاۋاتقان گەپتە...توۋا ما بالىنى...سىز نىمىگە يىغلايسىز!مۇشۇ زاماننىڭ بالىلىرى ئارانلا تۇرغان مىشىلدايدىغانغا... نىمىشقىدۇ ئۆپكەم ئۆرۈلۈپ ئۆزۈمنى تۇتالمايلا قالدىم.بۇ كەيپىيات تاكى چۈشلۈك تاماق ئاياغلاشقۇچە داۋام قىلدى. تاماقلار يىيىلىپ قاچا قۇچىلارنى يىغىشتۇرۇپ بولۇپ مەكتەپكە ئالدىراپ بوۋاي بىلەن ئاددىيلا خوشلىشىپ بىكەت تەرەپكە يۈگۈردۈم. -پىشىننى مەكتىپىڭىزدىكى  باشقىلارغا ئىمام بولۇپ ئوقۇغىلى ماڭدىڭىزمۇ بالام؟،-بوۋاي دىرىزىدىن ۋارقىرىدى.ئامالسىز ئاستا قايتىپ كىلىشكە مەجبۇر بولدۇم. -ھە،ياق....،-ھەقىقەتەن پىشىن ۋاقتى بولۇپ قالغانىدى،بىراق نەچچە كۈندىن بىرى تاپشۇرىدىغان ماتىرىياللار كۆپ بولغاچ مەكتەپكە بالدۇر بىرىشىمغا توغرا كەلگەچكە،پىشىننى كەچلىكى ئەسىرگە ئۇلاپلا ئوقۇۋاتاتتىم،-يىتەكچى ئوقۇتقۇچى بىلەن كۆرۈشمەكچى ئىدىم،تاپشۇرىدىغان.... -ماشائاللا......بالام،بىرىۋېرىڭ،لىكىن ئەتە ئۆگۈن ئىگىمىزنىڭ ئالدىغا بارغاندا دىگۈدەك بىرە سەۋەپ تىپىپ قوياسىز.... ...يائاللا،بۇ ئادەم قەشقەردە يەنە نەچچە يىل تۇرسا ئىش باركەن...،-بوۋاينىڭ گەپلىرى گەرچە ئورۇنلۇق بولسىمۇ ئىچىمدە غۇدۇراپ قويۇپ ئۆيۈم تەرەپكە ماڭدىم... بىر ھەپتىلىك جىددىي ماتىرىيال تاپشۇرۇشتىن كىيىن يىنىكلەپلا قالدىم.ئىلگىرىكى چارچاشلىرىمنى بىر يولىلا تۈگىتىشنى ئويلىغاندەك كۈندۈزلىرى چۈش بولغۇچە ئۇخلايتتىم.بۈگۈنمۇ شۇنچە ئۇخلىغىنىمغا قارىماي ھىچ تۈگەي دىمەيۋاتقان ئۇيقۇمنى داۋاملاشتۇرۇش پىلانى بويىچە بامدات نامىزىمدىن كىيىن يەنە ئۇخلاش تەييارلىقى قىلىۋاتسام ئىشىك قاتتىق ئەمما تونۇش رىتىمدا چىكىلدى. ...بۇ بوۋاينىڭ نىمانداق تاڭ سەھەردىلا ئۇيقۇسى ئىچىلىپ كەتتىكىنە!نارازىلىق ئىچىدە ئىشىكنى ئاچتىم.ئىشىك تۈۋىدە ھاجى بوۋام قولىدىكى يوغان تەخسىدە ئىككى قۇر سىلىنغان ساڭزا كۆتۈرۈپ تۇراتتى. -ۋوي،ھاجى بوۋا،ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم... -ۋەئەلەيكۇم ئەسسالام بالام،ھىيتىڭىزغا مۇبارەك بولسۇن،ھەقىچان مۇشۇلا كەم ئۆيىڭىزدە،كىلىنىمگە دەپ ئىككى قۇر ئارتۇق سالدۇردۇم.ۋەتەننىڭكىدەك چىرايلىق بولمىسىمۇ ھەرھالدا ئۈستەلگە تىزغۇچىلىكى بار... توۋا،بۇ ئالدىراشچىلىقتا ھىيتلىقىنىمۇ ئۇنتۇپتىمەن....بوۋايغا قايتا قايتا رەھمەت ئىيتىپ ساڭزىنى ئىلىپ ئۆيگە كىرىپ كىتىشكە تەمشەلدىم. -ھە بولدى بالام،مەن كىرمەي،شۇ سىزنى ئۆيگە تەكلىپ قىلىپ كىرگەن،ھىلىغىچە ئۆيگە كىرىڭ،ئاز تولا ھىيتلاپ چىقىپ كىتىڭ ھە... ماۋۇ كاللامنى...بوۋاينى ئۆيگىمۇ تەكلىپ قىلماپتىمەن...زادى قەشقەردە بىكار تۇرمىغاندە بۇ ئادەم... بوۋاي ئۆيدە يەنە يالغۇز ئىدى. -سەئىد ئاكاملارچۇ بوۋا؟ -ۋاي ئۇ بالىلار نىمە قىلىدۇ ھازىر ئۆيدە،بۇ ئۇلارنىڭ مىھمانسارىيى،ئۇخلىغاندا كىلىدۇ كەچتە...نەدە ئۆيدە يوق ئادەملەرنىڭ گىپىنى قىلماي بالام،ماۋۇ ھىيتلىقلاردىن ئىلىڭە...رەھمەتلىك بۇرۇن ھەممىنى ئۆزى ئالغاچقا دۇكاندىن نىمە ئىلىشنى بىلمەي مۇشۇ نەرسىلەرنى ئاران ئالدىم.يەنە كىلىپ بۇ يەردە بىز يىگۈدەك نەرسىمۇ تۈزۈك يوق...بامداتتىن كىيىن بەكلا يالغۇزلۇق ھىس قىلىپ كەتتىم بالام،نەچچە يىل ئاۋالغۇ جامائەت بىللە تۇپراق بىشىغا چىقاتتۇق،ئۆي ئۆيلەرگە كىرىپ پەتىلەيتتۇق،بالىلار نەۋرىلەر كىلىپ چارچىتىپ قويسىمۇ،ئۆينى بىشىغا كەيسىمۇ كۆڭلىمىز خۇش تۇراتتى بالام،ھازىرچۇ،پەتىلەي دىسەم ئەتراپىمدىكى سىزدىن باشقا خوشنىلىرىم يا دىنسىز يا خىرىستىئان.بالىلىرىمدىنمۇ رەنجىمەيمەن،ئۇلارغىمۇ نىمە ئامال،ئۇلارمۇ مەن قىرىنى راھەتكە ئىرىشتۈرىمەن دەپ تىپىرلاۋاتمامدۇ مۇشۇ ھىيتتىمۇ ئارام ئالماي ئىشقا كىتىپ...سىزمۇ غىرىپ مۇساپىر بالام،شۇڭا ئۆيگە چاقىرىپ كىرىشىم... تۇيۇقسىزلا كۆڭلۈم بۇزۇلدى،دىمىسىمۇ 2 يىلدىن بىرى ھىيت ئايەمنى تۈگىمەس تاپشۇرۇق،غىرىپلىق ئىچىدە ئۆتكۈزۈپتىمەن،مانا بۈگۈنمۇ ھىيت ئىكەنلىكىنى ئەسلا ئۇنتۇپتىمەن.ۋەتەندىكى ھىيتىمىزنى ھەقىقەتەن سىغىندىم،مەھەللە جامائىتىگە باش بولۇپ ھەر ئۆيگە پەتىلەپ كىرگىنىدە شۇ ئۆيگە بەرىكەتنى بىللە باشلاپ كىرىدىغان بوۋامنى،ھىيت نامىزىدىن كىيىن ئاپام ئىككىمىزگە شەرىئەت ھەم كىشىلىك مىزانلىرىنى سۆزلەپ بىرىدىغان دادامنى،چىۋەر قوللىرى بىلەن ئائىلىمىزىنىڭ ھىيت كەيپىياتىغا تىخىمۇ جانلىق تۈس بىرىدىغان مىھرىبان ئاپامنى،ماڭا ھەر ۋاقىت بىخەتەرلىك تۇيغۇسى،مىھىر مۇھەببەت ئاتا قىلىپ تۇرىدىغان ئۇرۇغ تۇغقان،دوستلىرىمنى سىغىندىم... ھىيتمۇ ھەرھالدا يامان ئەمەس ئۆتتى،ئارىلىقتا سەئىد ئاكام ۋە ئايالى ئارام ئالغانىكەن،يەنە ھەرخىل ئەنئەنىۋى تاماقلارنى ئىتىپ مىنى چاقىرىشتى،بىر تۇرۇپ بۇ مەھەللىگە كۆچۈپ كەلگىنىمدىنمۇ خۇشال ئىدىم.سەئىد ئاكامنىڭ ئايالىغا قايىل ئىدىم،مەيلى ئۇيغۇرلىرىمىزنىڭ ئەنئەنىۋى تائاملىرى بولسۇن ياكى ئۆزبەكچە تائاملار بولسۇن رەشىدە ھەدەم ئەتكەن تاماقنى ھەرقانداق ئادەم يىسە يەنە بارمۇ دىمەي قالمايتتى. ھىيت ئاخىرلىشىپ كۈنلىرىم يەنە ئىزىغا چۈشۈپ قالدى،بۇرۇنقىدەك ئالدىراشلا يۈرەتتىم.بىراق نىمىشقىدۇ ھەرقانچە ئالدىراش بولساممۇ  كۆڭلۈم تۇرۇپلا ھاجىم بوۋامنىڭ ئۆيىنى تارتىپ تۇراتتى.مەنمۇ ئانچە مۇنچە ۋاقىت چىقىرىپ بوۋاينى يوقلاشنى ئادەت قىلىۋالدىم. قار خۇشياقمىغاندەك ئىرىنچەكلىك بىلەن چۈشكەن شۇ كۈنىمۇ يەنە بوۋاي ياخشى كۆرۈپ يەيدىغان مىۋە چىۋىلەردىن ئىلىپ ئۆيىگە كىردىم. -ۋوي،كىم بۇ؟كىلىڭ بالام،ئەمدى سىزنى ياۋايى قىز دىمىسەم بولغۇدەك...خىلى ئۆگىنىپ قالدىڭىز مانا بۇ ئۆيگە،پات پات كىرىپ تۇرۇڭ بالام... نىمىشقىكىن بوۋاي بۈگۈن ماڭا باشقىچە قىرىپ كەتكەندەك كۆرۈنەتتى. -مىجەزىڭىز يوقمۇ بوۋا؟ -يوق گەپ قىلماڭ بالام،قىرىغاندا ئادەم شۇ تولا ئاغرىيدۇ،ھەممىسى قىرىلىقتىن،رەھمەتلىك كىتىپلا تولا ئاغرىيدىغان بولۇۋالدىمغۇ تاڭ... شۇ كۈنى بوۋامنىڭ گەپلىرى يىغىلىپ قالغانمۇ ياكى يالغۇزلۇقتىن گەپلەشكۈسى كىلىپ قالدىمۇ ماڭا بەك جىق گەپ قىلىپ بەردى،كۆپىنچىسى نەسىھەت ئىدى.تۇرۇپ تۇرۇپ كۆزىدە ياش ئەگىيتتى... -ئاخشام ئوغلۇمغا مەن ئەمدى يۇرتقا قايتاي،ياخشى كۈننىڭ يامىنى بولۇپ قالسا يەنە شۇ جامائەت ئەسقاتىدۇ بالام دىسەم يوق گەپ قىلىدىكەنسەن،سەن تىخى ياش دەيدۇ،تىخى بۇ ياۋروپالىقلار 60 ياشنى قىرى دىمەيدۇ،كەچكىچە ئۆلۈمنىلا ئويلاپ ئولتۇرىدىكەنسەن دەپ رەنجىپ كەتتى،بالام،بىز ھەممىمىز ھامان بىر كۈنى ئىگىمىزنىڭ ئالدىغا بىرىپ ھىساپ بىرىدىغان ئادەم،شۇڭا كۈندە ئاخىرەتنى ئويلاپ تۇرغۇلۇق...ھەي...سىلەر ياش بىلمەيسىلەر،لىكىن بۇ يىشىڭلار سىلەرگە مەڭگۈ باقىۋەندە ئەمەس.بولدى بالام،بۈگۈن كۆپ سۆزلەپ كەتتىم،گەپلىرىمدىنمۇ زىرىكتىڭىز ھەقىچان.لىكىن مەن ئورۇنسىز گەپ قىلمىدىم بالام.... شۇ كۈندىن كىيىن نىمىشقىدۇ باشقىچىلا ئادەم بولۇپ قالغانىدىم،ھەرقانچە جىددى ئىش بولسىمۇ ئۆزۈمنى ئۇرۇپ كەتمەيدىغان،ئادەتتە ھەپتىدە بىر قىتىم تىلىفۇن قىلىدىغان ئاتا ئانامغا كۈندە بىر تىلىفۇن قىلىدىغان بولدۇم،ئىلگىرى مەكتەپكە ئالدىراپ ناشتىمۇ قىلمايدىغان ئادەم ھەرقانچە جىددىي ئىش بولسىمۇ ناشتا قىلىپ،نامازلىرىمنى ۋاقتىدا ئوقۇشنى داۋاملاشتۇردۇم. ئارىدىن ئالاھەزەل بىر ھەپتىلەر ئۆتۈپ،ھاجى بوۋام بىر كەچلىكى ئۆيگە كىرىپ قالدى: -بۇ كەچتە كىرىپ ئاۋارە قىلدىم بالام،ئىككى كۈندىن بىرى يولىڭىزغا قارىدىم كىرمىدىڭىز.ئەتە يۇرتقا قايتماقچى بولىۋاتىمەن،سالامەتلىكىم دىگەندەك ياخشى ئەمەس،يۇرتنى كۆڭلۈم تارتىدۇ،بالىلارمۇ مەن بىلەن بىللە بارماقچى،ئەمدى شۇ ھويلىدىكى تەشتەككە تىكىپ قويغان گۈللەر ھىچ ئاينىمىدى،سوغۇقتىنمۇ بىلمىدىم،رەھمەتلىك ياخشى كۆرىدىغان گۈللەرتى بالام،شۇڭا ھىچ تاشلىغۇم يوق،كەتسەم يۇرتتا قىپ قالامدىم يا كىلەمدىم بىلمەيمەن بالام،بولسا شۇ گۈللەرنىڭ ھالىدىن خەۋەر ئىلىپ قويامسىز بالام...ئۆزەمنىڭ بالامدەكلا بوپقالغانتىڭىز...ئاللا ئۆمرۈمنى بەرسە،يەنە پۇرسەت بولسا كۆرۈشەمىز بالام...مەن چىقاي ئەمسە... بوۋاي چىقىپ كەتتى، چىقىپ كىتىشى بىلەنلا خۇددى بىر قىممەتلىك كىشىم مەندىن يىراقلاپ كىتىپ بارغاندەك كۆڭلۈمنىڭ بىر يەرلىرىدىن يىغا ئۆرلەپ تۇراتتى،دىمىسىمۇ ھاجىم بوۋام  بۇ مۇساپىرچىلىقتا ماڭا ھەم بوۋا ھەم دادا ئورنىدا ياردەم قىلىپ تۇرىۋاتقان كىشىم ئىدى. بوۋاي كىتىپ ئۈچ ئايدىن كىيىن سەئىد ئاكاملارنىڭ ئىشىكى ئىچىلغان ئاۋازنى ئاڭلاپ يۈگۈرۈپ ئىشىك ئالدىغا چىقتىم...بۇرۇن ھاجى بوۋام كۈندە ئۈنمەيۋاتقان گۈللىرىگە قاراپ خىيال سۈرۈپ ئولتۇرۇپ كىتىدىغان تەشتەك ئالدىدا بىشىغا بادام دوپپا كىيگەن سەئىد ئاكام بىلەن بىشىغا قارا ياغلىق چىگىۋالغان رەشىدە ھەدەم تولىمۇ مەيۈس ھالەتتە تۇراتتى..ئۇلارغا قاراپ قانچىلىك تۇرغىنىمنى بىلمەيمەن،بىر چاغدا سەئىد ئاكامنىڭ ئاۋازىدىن چۆچۈپ كەتتىم: -ھاجى بوۋىڭىزنى يەرگە كۆمۈپ قويۇپ كەلدۇق سىڭلىم...،-تولا يىغلىغانلىقتىنمۇ،سەئىد ئاكامنىڭ ئاۋازى پۈتۈپ كەتكەنىدى. ئىسىمگە كىلىپ يىغىدىن ئۆزىنى توختىتالماي ئىسەدەپ قالغان رەشىدە ھەدەمنىڭ باغرىغا ئۆزۈمنى ئاتتىم....ئىچىمدە پىچىرلايتتىم:گەرچە ئۆز بوۋام بولمىسىڭىزمۇ،ئىسىمدىن كۆتۈرۈلۈپ كىتىشكە باشلىغان مەدەنىيىتىمىزنى،كىملىكىمنى ماڭا ئەسلىتىپ تۇرغان مىھرىبانىمسىز...ئاللا ياتقان يىرىڭىزنى جەننەتتە قىلغاي... مەنبە : قەلىمىم

jazira

aliali

	‹مۇساپىرلىق نىسى بايلىق.› دەپ يازماقچىمەن يىرتىق خاتىرەمگە.

esyankar75

	راس ئېسىل ئادەمكەنتۇق .......

azizla

nur1234567

	ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم،بەك تەسىرلىككەن،ئوقۇپ بولغىچە نەچچە قىتىم كۆزۇمدىن ياش چىقىپ كەتتى.مەنمۇ مۇساپىرلىق يېتىملىك دەردىنى تارتىۋاتقىلى ئون يىل بوپتۇ.بوۋاينىڭ سۆزلىرى خۇددى ماڭا دېيىلگەندەك بوپ قالدىم.تېما ئىگىسىگە كۆپ تەشەككۇر.

aynak520

	بەك تەسىرلىككەن  بوۋىمىز ھەقىقەتەن ئىسىل ئادەمكەن ، مىنىڭ بوۋاممۇ شۇنداق ئىسىل ئادەمتى، بوۋامنى ئەسكە سېلىپ قويدىڭىز.  رەھمەت

panar

hope202430

	ئاللادىن سىزگە سەبىر تىلەيمەن،گەرچە مەن مۇساپىرلىق تۇرمۇشىغا يىڭى بولساممۇ لىكىن ھەرھالدا سىزنى چۈشىنىمەن....

wisalay

	تەسىرلىك يىزىپسىز،ئوقۇپ بولغىچە بوغۇزۇم ئاچچىق بولۇپ كەتتى. يېزىق قابىلىيىتىڭىز ياخشىكەن،چىن يىزىلغان تۇرمۇش كارتىنىلىرىنى يىزىۋاتىسىز.يەنە داۋاملاشتۇرىشىڭىزنى ئۈمۈت قىلىمەن. ئاللا بەختىڭىزنى بەرسۇن.