ھىجران كۈيىگە يانداشقان تۇيغۇلار...

aysiz~keqa

	ھىجران كۈيىگە يانداشقان تۇيغۇلار سېنى ئازاپ ئۈچۈن ياخشى كۆرگەن بولغىيمىتىم!نېمە ئۈچۈن سېنى ئۇنتالمايمەن؟! مېنى شۇنچە ئازاپلارغا مۇپتىلا قىلغىنىڭ ئۈچۈنمۇ؟سەن ماڭا ئازاپ ۋە يالغۇزلىقتىن باشقا نېمە ئېلىپ كېلەلىدىڭ؟ يەنە نېمە دەپ سېنى ئەسلەيمەن،سېنى سېخىنىمەن؟!ياكى سەن تۇنجى قېتىم دىل تارىمنى چەككىنىڭ ئۈچۈنمۇ؟........... ئۆزەمدىن توختىماي شۇنداق سۇئاللارنى سۇئاللارنى سورايتىم.بۇ سۇئاللار بىلەن قوشۇلۇپ قانچىلغان كۆز ياشلىرىمنىڭ يىپى ئۈزۈلگەن مارجاندەك مەڭزىمنى بويلاپ ئۈنسىز تۆكۈلگىنىنى ۋە قانچىلغان كۆز ياشلىرىمنىڭ يۈرۈكىمنىڭ چوڭقۇر قاتلاملىرىغا ئېچىنىشلىق نالە قىلىپ،ئۈن-تىنسىز سىڭىپ كەتكىنىنى بىلمەيتىم. ئەمدى ھېس قىلسام،ئاخىرقى پەرىزىم جاۋاپسىز قالغان سۇئاللىرىمنىڭ نەق جاۋابسەن تۇنجى قېتىم مېنىڭ دىل تارىمنى چىكىپ،ئۇنىڭدىن شۇنداق لىرىكىلىق،شۇنداق مۇڭلۇق ھەم يېقىملىق كۈي ھاسىل قىلغاندىڭ.مېنىڭ ئۇنتۇلالمايۋاتقىنىم دەل شۇ كۈي،مېنىڭ ئازاپلىنىۋاتقىنىممۇ ھەم مېنىڭ سېغىنىۋاتقىنىممۇ يەنىلا شۇ كۈي ئىكەن.مەن سەندىن ئايرىلغاندىن بېرى بۇ كۈينى پەقەتلا ئاڭلىمىدىم.سەندىن ئايرىلىپ ماڭا ھەمرا بولغىنى ئېچىنىشلىق ھىجران كۈيى. ئىككىمىز گويا ئىككى قۇتۇپتىكى ئادەم.ئارلىقىمىز شۈنچە يېقىن،ئەمما بۇ ئارلىقنى ئۆزلىرىمىز قەستەن يىراقلاشتۇرۇشقا ئۇرۇنۇپ،بىر-بىرىمىزگە قارشى يۆلىنىشنى بويلاپ كېتىۋاتقان. مەن ئالدىمغا قاراپ كېتىۋېتىپ ،پات-پات كەينىمگە ئىزتىراپ بىلەن قارايمەن.سەنمۇ ھەم شۇنداق، سېنىڭ ئالدىڭغا قاراپ ناھايتى ئېغىر قەدەملەر بىلەن كېتىۋاتقانلىقىڭنى كۆرۈپ چىدىمىدىم،ساڭا تەلمۈرۈپ قاراپ تۇردۇم،ئۆزەمنىڭ قىينىلىۋاتقانلىقىمنى چاندۇرماسلىققا تىرىشىپ،گەۋدەمنى تىك تۇتۇپ چوڭ-چوڭ قەدەم بىلەن ماڭدىم.بەلكىم سەنمۇ مېنىڭ قاراپ تۇرغانلىقىمنى كۆرۈپ،ئالدىڭغا قارىۋالغانسەن، بۇنىسى ماڭا نامەلۇم.لېكىن ئارلىقىمىزنىڭ يىراقلىشىشىغا ئەگىشىپ قەدەملىرىمنىڭ ئېغىرلاشقانلىقىنى، ناھايتى تەستە مېڭىۋاتقانلىقىمنى ھېس قىلىۋاتىمەن.ئۈستۈمدىن يەلكەمنى ناھايتى ئېغىر بىر نەرسە بېسىۋاتقاندەك،دېمىم سىقىلىپ،يۈرەك بېغىشىمنى بىرتال ئىنچىكە قىل سىم بىلەن تارتىۋاتقاندەك تۇيۇلىۋاتىدۇ. بۇ سىم مېنى ئارقامغا قاراشقا مەجبۇرلاۋاتىدۇ.كەينىمگە قارىسام،سەنمۇ ماڭا قاراپ تۇرۇپسەن سېنى كۆرۈپ دەررۇر ئالدىمغا قارىۋالماقچى بولدۇم.لېكىن يە ئالدىمغا يا كەينىمگە قارىيالماي يېنىچە تۇرۇپ قالدىم. ھېلىقى سىم بەك قاتتىق تارتىپ ئالدىمغا قاراشقا ئىمكانىيەت بەرمەيۋاتاتتى.بەكرەك تارتسام يۈرۈكىمنى ئېلىپ قالىدىغاندەك قىلاتتى.شۇئان يۈرۈكۈمگە ئامبۇردا قىسقاندەك قاتتىق ئاغرىق كىرىپ كەتتى .ئامال يوق يەنە كەينىمگە قارىدىم،سەنمۇ جايىڭدا قېتىپ قېلغاندەك ماڭا قاراپ تۇراتتىڭ. شەپەق سېنىڭ ئۈستىڭدە جۇلالىنىپ نۇر چېچىۋاتاتتى. -بۇ بىر چۈشمىدۇ قاچان ئويغىنارسىز؟.... سەن شۇنداق سورايتىڭ.مەن نېمە دەپ جاۋاپ بېرىشىمنى بىلمەي گاڭگىرايتىم،لېكىن بۇلارنىڭ بىر چۈش بولۇشىنى شۇنداق ئارزۇ قىلاتتىم. لېكىن بۇ چۈشتىن ئويغانغاندا بارلىق خوشاللىقىمدىن،ئىللىق تەبەسسۇملىرىمدىن،سۆيگۈ-مۇھاببىتىمدىن، ھەممە..ھەممە نەرسەمدىن ئايرىلىپ،يەككە- يىگانە،تەنھا قېلىشىمنى ئويلاپمۇ باقماپتىكەنمەن. بۇنچە تىز يالغۇزلۇق ھېس قىلىشىم خىيالىمغىمۇ كىرىپ چىقماپتىكە. مەنبەسى:قەلىمىم

mehriban

	ئۇنتۇش ئاسان بولغان بولسا ،دۇنيادا ئازاپ بولمىغان بولاتتى!

ئەلشاھ

	بۈگۈن ھاۋا نىمە دىگەن ياخشى .

ئەركەم

	ھەر قانداق بىر قەدىرلىكنىڭ قەدىرى ،قولدىن كەتكەن ،يېنىدا يوق ۋاقىتلاردا ئاندىن نەقەدەر سۈيۈملۈكلىكى ،نەقەدەر قەدىرلىكلىكى نامايەن بۇلىدۇ.

sirlikmalika

	ئاپتور جاۋابىنى بويلاپ 1قەۋەت  mehriban كە 2010-07-11 12:51 AMئەۋەتىلدى  : ئۇنتۇش ئاسان بولغان بولسا ،دۇنيادا ئازاپ بولمىغان بولاتتى! سۆزىڭىز ئورۇنلۇق...،

YALPUZ

	مۇشۇنداق ئەسەرلەرنى ئۇقىۋىرىپ ئىچىم ئاچچىق بۇلىدىغان بۇلۇپ قالدى. مەن يەنە خىيالغا چۆكتۇم.

uMaKXuM0102

	مەن مۇ  باشقىچە بوپ قالىمەن

tatleh

	ھىسىياتقا باي ئىكەنسىز ، بۇ پىچىرلاشلار بەك نازۇك چىقىپتۇ