ئەرتېكىن شېئىرلىرىدىن

a.artekin

	ئەرتېكىن شېئىرلىرىدىن يوللاردىن يوللارغا تۇتاشتۇردۇم يول ئەنۋەرجان خوجا ئەرتېكىن باغلاردىن گۈل ئۈزۈپ باغلارغا تېراي، ھەر باغنىڭ خۇش ھىدى دىماغنى يارسۇن. كۆڭلۈمدىن كۆڭلۈڭگە گۈلدەستە تىزاي، كۆڭۈللەر سۇ ئىچىپ ياشارسۇن، قانسۇن. كۈلكەمدىن بىر قەتىرە چاچاي كۈلكەڭگە، كۈلكىلەر زوقىدىن كۈلۈپ ئاتسۇن تاڭ. دۇنيانى مېھماندەك باشلاي كۈلبەمگە، ئەزىزىم، شۇ لەھزە يېنىمدا بولساڭ. ئېھ، تاتلىق نازىڭدىن كېتەي تولغىنىپ، كۆزۈمدىن كۆزلىرىڭ ئالغاندا لەززەت. قۇشلىرىڭ تىپچەكلەپ كەتسە ئويغىنىپ، قويىۋەت، بىھۇدە چەكمىسۇن ھەسىرەت. ياپيېشىل چىمەنلەر بولسۇن پايانداز، مۇھەببەت شىرىلداپ ئاققان شۇ دەمدە. يالپۇزلۇق قىرغاقلار ئەجەپ سەرۋىناز، خىرامان بويلايمىز مەغرۇر قەدەمدە. يوللاردىن يوللارغا تۇتاشتۇردۇم يول، گۈپۈلدەپ بەھۇزۇر سوقسۇن ھەر يۈرەك. چىن ھېسىيات ئەسلىدە توقۇلار قول-قول، كەلگىنە، بىز ئۇنى قىلايلى كۆرەك.                       2013-يىل 6-نويابىر كېچە، ئونسۇ («شىنجاڭ گېزىتى» نىڭ 2014-يىل 9-فېۋىرالدىكى «ئەدەبىيات» بېتىدە ئېلان قىلىنغان)

a.artekin

	ھەر كېچەمگە خەير تىلەيمەن ئەنۋەرجان خوجا ئەرتېكىن ھەر كېچەمگە خەير تىلەيمەن، تاڭ ئالدىدا تۇرۇپ كېتەي دەپ. ئىۋرىقتىكى سۇدەك چايقىنىپ، قۇياش كەبى يۇرۇپ كېتەي دەپ. ھەر كېچەمگە خەير تىلەيمەن، سۆيگەنلەرنى سۆيۈپ كېتەي دەپ. مۇھاببەتتىن پۈتكەن دۇنيانى، بىر كۈن ئارتۇق كۆرۈپ كېتەي دەپ. ھەر كېچەمگە خەير تىلەيمەن، بەرگەنلەرگە بىرىپ كېتەي دەپ. ھىممەت بىلەن سېپىلگەن نۇردەك، قەلبلەردە ئىرىپ كېتەي دەپ. ("ئاقسۇ گېزىتى" نىڭ 2014-يىل 14-يانىۋاردىكى "جەنۇب شامىلى" بېتىدە ئېلان قىلىنغان)

a.artekin

	چۈشلىرىمدىن چىقىپ كەت نىگار ئەنۋەرجان خوجا ئەرتېكىن ھەر كېچە چۈشەيمەن سېنى ئەي نىگار، كىرىسەن نىمىشقا مەندىن بىسوراق. تاقىدىم دەپ يۈرسەم ئىشكىنى مەھكەم، بىلمىدىم، بىلمەيمەن كىردىڭكىن قانداق؟ كۈتۈشتىن زارىقتىم كۈتتۈم بەك ئۇزاق، كەلمىدىڭ ئاخىرى قالدىم يامانلاپ. بۇ شۇنداق جاھانكەن ماڭا نە چارە؟ كۆڭلۈمنى باشقىسى ئالدى قاماللاپ. تۇرماقتا ھەر كۈنى مىڭ لەشكەر يالاپ، نېمە ئۇ مۇھاببەت؟ يوقىدى ئەركىم. قەلبىمنىڭ تەكتىدە قان تېمىپ تۇرغان، ئاخىرقى بىر تال گۈل تۇزىدى بەلكىم. كۈتىدۇ ھەر نېمە ھاياتتىن ھەر كىم، ۋەلېكىن يۈرمەيمەن ئارزۇغا تولۇپ. چىقىپ كەت چۈشۈمدىن بولدىلا ئەمدى، كۆرگۈم يوق بىكارلا ئاۋارە بولۇپ. ("كروران" ژۇرنىلىنىڭ 2014-يىللىق 1-سانىدا، «ئاقسۇ گېزىتى» نىڭ 2014-يىل 30-يانىۋاردىكى «جەنۇب شامىلى» بېتىدە ئېلان قىلىنغان)

a.artekin

	چېكەڭگە قىسىلسام بىر تال گۈل بولۇپ ئەنۋەرجان خوجا ئەرتېكىن ئۆزۈمنى بىر دەستە گۈل قىلىپ تىزدىم، جازىبىلەر سولتايدى قىلىشىپ رەشىك. سۇغاردىم قېنىمدىن تامچىتىپ قەترە، شۇ لەھزە روھىمدىن ئېچىلدى ئىشىك. بىر مىسىرا شېئىر بۇلۇپ كىردىم قېتىغا، غۇنچىلاپ تۆكۈلدى ئۇرۇپ بىر بەرىق. ئاھ نېتەي، گۈل يۈزىن سۆيگەندە شەبىنەم، چېچەكلەر دۇنياسىغا كۆمۈلدۈم غەرق. تېرىلدىم باھاردا قايتىدىن يەنە، گۈلدەستە بولمىدىم ئەمما بىر قېتىم. چىلاندىم لوڭقىدەك سوغوق قەبرىگە، قۇچمىدى تىنىمنى ئىللىق بىر ئېقىم. ياشلىرىم ئايلاندى قىپقىزىل چوغقا، ئۆچمىدى گۈرۈلدەپ ياكى كۈل بولۇپ. بىلمىدىم، يەنىلا بولارمۇ گۇناھ، چېكەڭگە قىسىلسام بىر تال گۈل بولۇپ. («شىنجاڭ ئاياللىرى» ژورنىلىنىڭ 2013-يىللىق 11-سانىدا، «تۇرپان» ژورنىلىنىڭ 2014-يىللىق 1-سانىدا، «كروران» ژۇرنىلىنىڭ 2014-يىللىق 1-سانىدا ئېلان قىلىنغان)

a.artekin

	پىر چەڭگىنىڭ ناخشىسى ئەنۋەرجان خوجا ئەرتېكىن زۇمچەك-زۇمچەك قەبرىلەر ئارا، ناخشا ئېتىپ چالدىم ساپايە. كەسلەنچۈكلەر ئالماپ پۇتىنى، ئېيتىپ يۈرەر تىلسىم ھېكايە. كۆيدۈرمەكتە تىلىمنى قۇياش، قاشلىرىنى ھۆرپەيتىپ ناخۇش. يۇلغۇنلارغا بولدى بىر تۇتقۇن، قەپىزىدىن ئۆركۈگەن شوخ قۇش. يەتتە بوۋام ئۇزىغان تاۋۇت، چاپچىپ كەتتى دەھشەتلىك كىشنەپ. ماڭىلا خاس تىكىلگەن كېپەن، دۇئا قىلدى ئېسەنلىك ئىستەپ. چىن تۆمۈرنىڭ مىسران قېلىچى، مۆكۈۋالدى دۆڭنىڭ كەينىگە. كاپ-كاپ كۈچۈك، ئالغۇر بۈركۈت ھەم، تاشلاپ كەتتى قۇيۇپ مەيلىگە. ھۇۋىلىماقتا قۇيۇن پىقىراپ، تاز بېشىنى پەتنۇسقا ئېلىپ. ئۇيۇپ كەتتى بۇندا بىر ناخشا، غۇرۇرۇمنى خۇرجۇنغا سېلىپ. («كەلپىن» ژورنىلىنىڭ 2014-يىللىق 4-سانىدا ئېلان قىلىنغان)

a.artekin

	مەن ئەنۋەرجان خوجا ئەرتېكىن       كىچىكىمدە ئانامغا بەك جاپا سالاتتىم. تەرلەپ، پىشىپ ئەتكەن تاماقنى ئاغزىمغىمۇ ئەپلەپ تىقالماي ئىزا ئاڭلاپ يىغلاپ قالاتتىم. ئانامنى دوراپ مەنمۇ ھەتتا تاماق ئېتەتتىم. ئوت-چۆپ، لايدا ئەتكەن تاماقنى بىر قوشۇقمۇ يىگۈزەلمەستىن قورچىقىمنى تىللاپ كېتەتتىم. كىچىكىمدە كىيىملىرىمنى ئانام يۇياتتى. يىقىلىپ-قۇپۇپ، ھارغىچە ئويناپ قۇچىقىدا بىر يېتىۋالسام بەللىرىمنى تۇتۇپ قۇياتتى. ھېچ ئىش قىلدۇرماي قەغىشلىك قىلسام، ئانچە-مۇنچە ئۇرۇپ قۇياتتى. كىچىكىمدە ئەدەپ نېمە؟ ئەخلاق نېمە؟ ئانام ماڭا بەرگەن ئىدى دەرىس. ئاڭلاپ قۇلاق ھەرگىز تالمىغان ئوڭ-تەتۈرمۇ جۆيلۈپ سالمىغان. ئانام ئالدىغا بېرىپ قالمىغان ئىللا-بىللا بىرەر قېتىم مەسىت. مانا چوڭ بولدۇم، ئانام كەتتى بەكمۇ كىچىكلەپ. قىلدىم ھەممىنى، كۆردۈم ھەممىنى مېجەزىممۇ كەتتى ئىتتىكلەپ. مەن بالامغا تاماق ئېتىمەن، مەن يۇيىمەن بالام كىيمىنى... بىراق، بىرەلەيمەن ئانامغىلا «دەرىس» (بىلمىدىم، قىلغانمىكىن ماڭا بىرى قەسىت؟) بالام كىردى ئەنە ئىشكتىن توۋا؟ يەنە غەرق مەسىت...       («ئاسىيا كىندىكى» گېزىتىنىڭ 2013-يىل 27-فېۋىرالدىكى  «ئەدەبىيات» بېتىدە، «شىنجاڭ قانۇنچىلىق گېزىتى» نىڭ 2013-يىل 8-مارتتىكى «قىزىلگۈل» بېتىدە ئېلان قىلىنغان)

a.artekin

	تەقدىر ۋە تۇرمۇش ئەنۋەرجان خوجا ئەرتېكىن تەقدىر نېمە، تۇرمۇش ئۇ نېمە؟ بەلكىم يوقتۇر ئاڭا دەل جاۋاپ. ئۆز تۇرمۇشۇڭ ئۆزەڭگىلا خاس، ئويلان، لېكىن يۈرمىگىن سوراپ. تەقدىر دېسەڭ ئۇسۇلۇڭغا باق، سەن تۇرمۇشقا يۈزلەندىڭمۇ-ياق؟! تۇرمۇش دېمەك – تەقدىر تەسۋىيسى، شۇڭا، ئۇلار ئەسلىدىن قوشماق. («ئاقسۇ گېزىتى» نىڭ 2005-يىل 27-ئاپىرىلدىكى «جەنۇپ شامىلى» بېتىدە ئېلان قىلىنغان)

روھناز

	ۋاھ بىر-بىرىدىن ئېسىل چىقىپتۇ ھارمىغايسىز.

a.artekin

	بەشىنچى پەسىل ئەنۋەرجان خوجا ئەرتېكىن تۇغۇپ قويدى قۇياش كۆزۈمگە، قۇم چۈشىدەك يېشىل رىۋايەت. كەچمىشىمدىن تىكلەندى شۇ ئان، بارخانلارغا ئېسىل ئىمارەت. گۈل-چېچەككە مەپتۇنكار كۆڭلۈم، ئىزدەپ كەتتى ئۈمىد ۋەسلىنى. يامغۇر كەبىي چاڭقىغاق لېۋىم، سېغىنغاندا سىيلاپ ئەسلىنى. ئىرىپ كەتتى بىر كېچىدىلا، چاك-چېكىدىن بۆسۈلگەن مۇزلۇق. يۇلغۇنلارغا يېقىپ باغرىمنى، بىر پىيالە چاي ئىچتىم تۇزلۇق... ("كروران" ژۇرنىلىنىڭ 2014-يىللىق 1-سانىدا، «كەلپىن» ژورنىلىنىڭ 2014-يىللىق 4-سانىدا ئېلان قىلىنغان)

a.artekin

	چۈشلىرىڭنى ئېيتمىغىن دىلبەر ئەنۋەرجان خوجا ئەرتېكىن ئەركىلەپ زېھنىمنى چاچما ئەي دىلبەر، شاۋقۇنسىز بىر مەرتەم خىيالغا پاتاي. سۈمۈرۈپ باھارنىڭ ئىللىق ھېدىنى، ۋىلىقلاپ بوۋاقتەك پىلتىڭلاپ ياتاي. يۇلتۇزلار كۆز قىسسا ئەيىپلەپ كەتمە، دەرد تۆكەر ئېھتىمال مۇڭدىشىپ باقاي. بۇ كېچە ئويغاتما، قۇشتەكلا ئۇچۇپ، بېلىقتەك بەھۇزۇر كۆللەردە ئاقاي. قويۇپ بەر، بىر كېچە، پەقەت بىر كېچە ئەركىمنىڭ يىپىنى چېچىڭغا ئىلماي. روھلىنىپ كېتەيلى ئويغىنىپ سەھەر، سەن ئېيتما چۈشۈڭنى، مەنمۇ ھەم ئېيتماي. («دولان» ژۇرنىلىنىڭ 2013-يىللىق 3-سانىدا ئېلان قىلىنغان)