تەقدىر
(پوۋسىت)
قۇربان ئەخمەت
«ئازاپ ھەر قانداق ئادەمنى ئىزىدۇ،يۈرىگىنى تلغايدۇ،باغرىدىن لەختە-لەختە قان تۈكۈپ،روھى چۈشكۈنلىككە باشلايدۇ.قىسمەت چاقى گاھ ئوڭ چۆرگىلىسى،گاھ تەتۈر چۆرگىلەيدۇ.ئۇ سېنى بىركۈن قاھ-قاھلىتىپ كۈلدۈرسە،بىركۈنلەردەزار-زار يىغلىتىدۇ.»
كۈندىلىك خاتىرەمدىن
«ئازاپلىنىشتىن ئىبارەت بۇ ساپان،يۈرىكىڭنى تىلغىسا بىر تەرەپتىن ھاياتىڭنىڭ يېڭى بولىقىنى قازىدۇ.»
«ئىزدىنىش»رومانىدىن
موقەددىمە
لەپىلدەپ قار يېغىۋاتقىلى بىر ئايدىن ئاشقان ئىدى كائىنات ئاق لىباستىن چىرايلىق تون كىيىپ ھەر قانداق ئادەمنىڭ مەىستلىكىنى كەلتۈرسە،ۋاقتى ئوزۇن ياغقان قار بەزىدە ئادەمنىڭ ئىچىنى پۇشۇرۇپ قۇياتتى.قادىرنىڭ دوختۇرخانىغا كىرىپ قالغىنىغا قىرىق كۈندىن ئاشقان ئىدى.ئۇنىڭ دوختۇرخانىدا ياتقاندىن بويانقى روھى-دۇنياسى ھەر ۋاقىت ئۆلۈم ۋەھىمىسىدىن قۇتۇلالمىدى،مەن بۇ كونا ساۋاقدىشىمنى يوقلاشنى بىر كۈنمۇئۇنتۇپ قالمىدىم.مەن ھەر قېتىم ئۇنى يوقلاپ بارغىنىمدا،ئۇ ئىككى كارۋات ئارىسىغا قويۇلغان كىچىك شىرەگە دوڭغۇيۇپ ئولتۇرۇپ،كۆك تاشلىق خاتىرسىگە نىمىلەرنىدۇ يېزىپ ئولتۇراتتى.مەن ئۇنىڭ بۇ ئىشىنى جېنىغا جاپا سېلىش دەپ ئويلايتتىميۇ ئەمما،دوستۇمنىڭ كۆڭلىنى ئاۋايلاپ بىر نەرسە دىيەلمەيتتىم.بۈگۈن ئۇنىڭ يېنىغابارغىنىمدا،چىرايى بەكمۇ ئۆمسىلەڭگۈبولۇپ،كۆزى زەئىپلىكتىن ئۆچۈش ئالدىدا تۇرغان جىن چىراققا ئوخشاپ قالغان ئىدى.ئۇنىڭدىن كۈندىكىدەك ئەھۋال سورىدىم.
-ئاداش،قانداق ئەھۋالىڭ؟.چىرايىڭ بۈگۈن باشقىچىلا تۇرىدىغۇ؟.-ياخشى ئاداش.-دىدى.قادىر،خۇددى ھېلىلا بۇدۇنيادىن خوشلىشىدىغان ئادەمدەك،ئىنتايىن پەس ھەم زەئىپ ئاۋازدا.-دوستۇم-ئۇنىڭ ئاۋازى تىتىرەپ كەتتى.گېپىنىڭ داۋامى يوق ئىدى.تىنىقى ئىنتايىن تىز ئىدى.كۆز چانىقى لىق ياشقا تولغان بولۇپ،چانىقىدىن تېشىپ چىقاي دەپ قالغان يېشىنى مەندىن يۇشۇرماقچى بولۇپ،تامغا قارىۋالدى.ئۇخىجىل بولدىمۇ ياكى كۆڭلىدىكى گەپلىرىنى ماڭا دىگۈسى يوقمۇ قانداق،سۆزىنىڭ داۋامىنى يۇتىۋەتتى.بىراق، كۆزىدىن چىققان ياش،بەدىنىنىڭ سىلكىنىشى،نەپەس ئېلىشىنىڭ تىزلىكى،يۈرىگىنڭ
بىر خىل ئەلەمدىن مۇجۇلىۋاتقانلىقنى،ئازاپ دېڭىزىداپۇچۇلۇنۇپ دىمىنى ئالالماي،قاتتىق ئازاپلىنىۋاتقانلىقىنى مانا مەن دەپ ئاشكارىلاپ قويغان ئىدى.ئو ئاخىر ئۈزىنى تۇتۇۋالالماي-دوستۇم. تەقدىر دىگەن مۇشۇمۇ؟.دەپ نىدا قىلدى.
-نىمە دەۋاتىسەن؟.نىمە گەپ بولسا ئالدىرماي دىمەمسەن؟!.كىچىك بالىدەك قىلىق قىلىدىكەنسەن.دىدىم ئۇنىڭ ھالىغا قاراپ،ئىچىم سىيرىلىپ،
قادىرنىڭ بۇغداي ئۆڭ،يۇمۇلاق، چىرايلىق يۈزى، ئۇرۇقلىغىنىدىن، قوغۇندەك سۇزۇلۇپ كەتكەن ئىدى.ئىلگىرى دائىم ئويناپ تۇرىدىغان،ھەر ۋاقىت ئۈمۈت بىلەن چاقنايدىغان بىر جۇپ قارا كۆزى،ئۇيقۇسىز قالغان ئوۋچىنىڭ كۆزىدەك،قىزىرىپ كەتكەن بولۇپ،ئولتۇرشۇپ ئىچىگە كىرىپ كەتكىنىدىن ھېلىلا گۆردىن ئېچىۋالغان مۇردىنى ئەسلىتەتتى.توغىرسىنى ئېيتسام. قادىرنىڭ تىرىك مۇردىنىڭ ئۈزى ئىدى.ئۇ خېلى ئۇزۇن سۈكۈت بىلەن تۇردى.ئاخىرى ئۇلۇغ- كىچىك تىنىپ تۇرۇپ،تىترەڭگۈ ئاۋاز بىلەن:
-دوستۇم،مەن ساڭا نۇرغۇن گەپلىرىمنى دەي دىگەن.بىراق....ئۇ يەنە بىردەم توختىۋالدى.كۆزىنى چىڭ يۇمۇۋالغان ئىدى.-كىرەم،ساڭا دىمەكچى بولغان گەپلىرىمنى قانداق ئۇسۇلدا دىسەم بۇلاركىن دەپ كۆپ ئويلاندىم.مىنى زاڭلىق قىلىشىڭدىن،يەنە ماڭا تەنبىھ بېرىشىڭدىن قورقتۇم.ئەمما بۇ گەپلىرىمنى،ھامان ساڭا دىمىسەم بولمايدىكەن.سەن مىنى زاڭلىق ئەتمە ئاداش!.چۈنكى بڭ دىگەن 20-ئەسىرنىڭ ئاخىرى21-ئەسىرنىڭ بېشى.يەنى كىلىپ قىزلارئوغۇللارغا مۇھەببەت ئىزھار قىلىۋاتقان بىر دەۋىردە،مىنىڭ بىر قىز ئۈچۈن،ۋاي دەپ كەتكۈچىلىگى يوق بىرى ئۈچۈن ئازاپلىنىشىمنى سىنىڭ زاڭلىق قىلىشىڭ ئىنىق.شۇڭا مەن گەپلىرىمنى ئالدىڭدا دىيەلمىدىم،كەچۈرمەن بىر خاتىرە يازدىم. دىمەكچى بولغانلىرىم ھەممىسى خاتىرنىڭ ئىچىدە، ئوقۇپ كۆرگىن-دىدى ۋە ئۆزى كۈندە يېزىپ كىلۋاتقان خاتىرسىنى ئۇزاتتى.مەن گاڭگىراپلا قالدىم.ئۇنىڭ نىمىلەرنى دىگىنى ئىسىمدەيوق.بېشىمغا بىر چىلەك سۇ ئېسىپ قويغاندەك ئېغىر ھالدا،قادىر بىلەن خوشلىشىپ ئۈيۈمگە قايتتىم، ئىشقا چۈشۈش ۋاقتى بولۇپ قالغان ئىدى،ئالدىراشلا ئازىراق ناشتا قىلىپ ئىشقا ماڭدىم．
خىزمەت ئورنىمدىمۇ ادىرنىڭ باش-ئاخىرى يوق، چۈشىنىكسىز
گەپلىرىنى ئويلاپ قولۇم ئىشقا بارمىدى.كۆپ ئويلاپ كەتكەنلىتىن بولسا كىرەك،بېشىم زىڭىلداپ ئاغىرىپ تۇراتتى،ئويلىنىش بىلەن ئولتۇرۇپ ۋاقىتنىڭ قانداق توشقىنىنى بىلمەيلا قالدىم.بىر چاغدا قارىسام ئىشخانىدا بىرمۇ ئادەم قالماپتۇ.ئۆيگە قايتتىم.كەچلىك تامىقىمنى ئالدىراپ يەپ قادىر بەرگەن خاتىرنى ئۇقۇشقا باشلىدىم.خاتىرنىڭ بىرىنچى بېتىگە بىر قىزغا يېزىلغان خەت جايلاشقان ئىدى. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا Qabiljan تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2015-1-14 09:44 PM
تولۇقلىما مەزمۇن (2015-1-15 12:38 PM):
داۋامى بار
قەۋەت تالىشىش
يوللىغان ۋاقتى 2015-1-14 01:59:18 AM
