ۋەھىمىلىك مەكتەپ

madina520

	ئەسكەرتىش: بۇ ئەسەر شەخسى ئىجادىيتىم بولۇپ، باشقا مۇنبەر ۋە سالۇنلارغا مىنىڭ رۇخسىتىمسىز كۆچۈرۈپ تارقىتىشقا بولمايدۇ. يۈرەك كىسىلى بارلار ، ھامىلدار ئاياللار ۋە كىچىك بالىلارنىڭ ئوقۇماسلىقىنى تەۋسىيە قىلىمەن. ئەگەر ئوقۇپ كىلىپ چىققان ئاقىۋەتكە مەن مەسئۇل ئەمەس.      ئەمدىلا تولۇق ئوتتۇرنى پۈتكۈزۈپ ئالىي مەكتەپكە قوبۇل قىلىنىش ئۇختۇرشىنى ساقلاۋاتىمەن ، شۇ پۇرسەتتىن پايدىلىنىپ دوستلىرىم بىلەن يېزىدىكى چوڭلارنىڭ قېشىغا چىقىپ ئويناپ كەلمەكچى بولدۇق. يېزىغا بارغان مەزگىلىمىز دەل ئورما ۋاختى بولغاچقا ، 3 دوستۇم بىلەن بىرلىكتە چوڭلارغا ياردەملەشكەچ، ئۇلار ئېيتىپ بەرگەن قىزىقارلىق ھىكايىلەرنى ئاڭلاپ ، يېزىدىكى ئەمگەكمۇ ھېچقانچە ئېغىر بىلىنمىدى. بىرەر ھەپتىلەردىن كىيىن ، بىزمۇ شەھەرگە قايتىپ كەلدۇق. قايتىپ كەلگەندىن كىيىن دەرھال ماڭا ئۇختۇرۇش كەلگەن - كەلمىگەنلىكىنى بىلىش ئۈچۈن مەكتەپكە قاراپ يولغا چىقتىم.يەنىلا ھېچقانداق خەۋەر يوق.              ساۋاقداشلىرىمنىڭ تەڭدىن تولىسى ئۆز ئارزۇسى بويىچە ئۈرۈمچىدىكى مەكتەپلەرگە قاراپ يولغا چىقىشتى.        2-تۈركۈم قوبۇل قىلىنغان ئوقۇغوچىلارمۇ يولغا چىقىپ بولدى. شۇ چاغدا كۆڭلۈم شۇنداق يېرىم بولدىكى، بىر قانچە كۈن ئۆيدىن چىقماي يىغلاپ چىقتىم، ئاتا-ئاناممۇ ماڭا كۆپ تەسەللى بەردى، مەن ئەمدى قايتا ئوقۇمىسام بولمايتتى،. مەكتەپ ئۇقۇشۇپ يۈرگەن كۈنلەرنىڭ بىرىدە ، تۇيۇقسىز كەلگەن خۇشاللىقتىن بېشىم كۆككە يەتتى. مەن ئىچكىرىدىكى بىر مەكتەپنىڭ دوختۇرلۇق كەسپىگە قوبۇل قىلىنىپتىمەن ، ھەمدە 9.ئاينىڭ 15.كۈنىدىن بۇرۇن بېرىپ بولۇشۇمنى ئەسكەرتكەن ئىدى.        بىر قانچە كۈندىن كىيىن مېڭىش ئالدىدى رەھمەتلىك مومام ماڭا بىر تۇمارنى بىرىپ ھەر قانداق ئىش بولسىمۇ يېنىمدىن ئايرىماسلىقنى تاپىلىدى. بىچارە ئاپام ۋە ئۇرۇق تۇققانلارنىڭ دۇئاسىنى ئېلىپ ،  ئاخرى ئاكام بىلەن بىللە يولغا چىقتىم. نچچە كۈنلۈك جىددىيچىلىكتىن بولسا كىرەك پويىزغا چىقىپلا قاتتىق ئۇخلاپ كىتىپتىمەن . ئۈرۈمچىگە كەلگەندە بولسا ،ئاكامنىڭ بىر يېقىن دوستى ئالدىمىزغا چىقتى . ھەمدە بىلەتنى ئاللىقاچان ئېپ بولغانلىقىنى، ئەتە كەچقۇرۇن ماڭىدىغانلىقىمىزنى، ماڭغىچە بولغان ئارىلىقتا ، بىزنى ئوينىتىپ قويىدىغانىلىقىنى ئېيتتى ، بىمۇ ماقۇل بولدۇق. ھەم يۈك-تاقلارنى ياتاققا ئورۇنلاشتۇرغاندىن كىيىن، شۇنداق كۆڭۈللۈك ئوينىدۇق، مىنىڭمۇ تۇنجى قېتىم يۇرتتىن چىقىشىم بولغاچقا، بۇئاۋات شەھەرنى تولىمۇ ياختۇرۇپ قالدىم.        ئەتىسى كەچلىڭ تاماقتىن كىيىن يولغا چىقتۇق ، 3كىچە - كۈندۈز ماڭغاندىن كىيىن، ئاخرى مەن ئوقۇشقا بارماقچى بولغان شەھەرگە يېتىپ كەلدۇق . ھەمدە مەن بارماقچى بولغان جاينىڭ ئادرىسىنى بىر تاكسى شوپۇرىغا ئېيتتۇق، تاكسى شوپۇرى ماڭا لەپپىدە بىرنى قارىۋەتكەندىن كىيىن ، «ۋاي ئىسىت، كىچىكلا قىزكەنسىز! بۇ جايغا نىمىشقا بارىسىز؟» دەپ سورىدى. مەن بۇ جايغا ئوقۇشقا كەلگەنلىكىمنى ئېيتتىم . شوپۇر يۈك-تاقلارنى ماشىنىغا باسقاندىن كىيىن، يولغا چىقتۇق. يولدا ماڭغۇچە شوپۇرنىڭ بىر نەچچە قېتىم ماشىنا ئەينىكىدىن ماڭا قاراپ ، ئۇھ تارتقانلىقىنى ھىس قىلدىم. بىراق بىر ئېغىزمۇ پاراڭلاشمىدۇق. ئالاھەزەل 2 -3 سائەتلەردىن كىيىن، بىز شەھەرنىڭ چىتىدىكى ناھايىتى چىرايلىق بىر قورونىڭ ئالدىغا كەلدۇق، شوپۇرغا ھەققىنى بېرىۋىتىپ، ئاكام ئىككىمىز يۈك تاقلىرىمىزنى ئېلىپ قورونىڭ ئىچىگە كىردۇق. قورو دەرۋازىسىدىن كىرىشىمىزگە بىر خىل سالقىن شامال يۈزۈمگە ئۇرۇلدى.       شۇنداق چىرايلىق كىيىنگەن بىر ئۇيغۇر مۇئەللىم چىقىپ بىزنى قارشى ئالدى، بىز پەلەمپەي ئارقىلىق 3-قەۋەتتىكى مۇدىر ئىشخانىسىغا كىردۇق. كۆز ئەينەك تاقىۋالغان ، 45 ياشلار چامىسىدىكى بىر خەنزۇ مۇدىر ماڭا مىنى قىزغىن قارشى ئالىدىغانلىقىنى ئېيتتى، مەن ئىچىمدە ھېلىقى ئۇيغۇر ئوقۇتقۇچىغا قاراپ، مۇشۇنداق بىر ئالىي مەكتەپتىمۇ ھەجەپ ئۇيغۇر ئوقۇتقۇچى باركەن دەپ ئويلاپ قالدىم. بىر دەمدىن كىيىن ھېلىقى مۇئەللىم مىنى ياتىقىمغا باشلاپ چىقتى. مەن نەرسە كىرەكلىرىمنى ياتاققا ئېلىپ ماڭدىم، ئاكامنى بولسا ياتاق ئىشىكىنىڭ ئالدىدىن كىرگۈمىدى. ئامالسىز ئېغىر چامداننى سۆرەپ 4-قەۋەتكە ئاران ئەپ چىقتىم . مۇئەللىم مىنى 414-نۇمۇرلۇق ياتاققا باشلاپ كىردى. بۇ ئىككى كىشىلىك ياتاق بولۇپ، يەنە بىر زاڭزۇ قىزمۇ بۇ ياتاقتا تۇراتتى. مەن نەرسىلىرىمنى جايلاشتۇرۇپ بولۇپلا پەسكە چۈشتۈم، ئاكام ئىككىمىز، مەيداندىكى چىملىقتا ئولتۇردۇق . ئاكام مەكتەپنىڭ شارائىتىن رازى بولغان- بولمىغانلىقىمنى سورىدى. مەن ئىنتايىن رازى بولغانلىقىمنى ئېيتتم. بىز بىرلىكتە مەكتەپ ئاشخانىسىدىن تاماق يەپ بولغاندىن كىيىن ، ئاكام قايتماقچى بولدى،. مەن ئۇنى ئۇزىتىپ بولغاندىن كىيىن، ياتاققا قايتىپ كىردىم. بىزنىڭ مۇئەللىم ماڭا ئەتىدىن باشلاپ، ھەربىي مەشىق قىلىدىغانلىقىمىزنى ئېيتتىۋە چىقىپ كەتتى، مەنمۇ ھارغىنلىقتا، كارىۋاتقا بېشىمنى قويۇپلا ئۇخلاپ قاپتىمەن. ھەممە ئىشلار مانا شۇ كۈندىن باشلاندى.........              مەنبە:ئۆزۈم             داۋامى ئىنكاس شەكلىدە يوللىنىدۇ.....

donapandi

	‏‏تازا قىززىق يېرىگە كەلگەنتى،،، ‏ئالدىراڭ ھە  ئەمىسە   ‏ياخشى ئەسەردەك قىلىدۇ ‏

donapandi

	‏مىنى خېلى قىززىقتۇرىۋاتىدىغۇ بۇ ئەسەر،،،،،،

TAXNAI2

	مۇبارەك بولسۇن تېمىڭىزغا ........ياخشى باشلىنىش..... داۋامىنى چاققانراق يوللاڭ ھە...

شاكىرە320

	ئىپتىخاردىكىنى چالا قۇيۇپ بۇ يەرگە بېشىنى يوللاپ ئولتۇرۇپسىزغۇ،ئاخىرىنى تېزرەك يوللىسىڭىز بولاتتى،تازا قورقىدىغان يېرىگە كەلگەن چىراي تۇراتتى،بەك ساقلاپ كەتتۇق.

qimaltak

	ئۆتكەندە تورغا ، تىلفۇندا ئۆزىنى ئۆزى تارتىش بىر خىل نېرۋا كېسىلى دەپ چىقىرىپتىكەن ، ئەمدى بۇنداق ئەسەرنىڭ ئاخىرىنى ئىنكاس شەكلىدە يوللىغۇچىلارنى قۇيرۇق كېسىلى دەپ ئاتىساق بولامدۇ نىمە ھې ھې ھې ھې ....

nurjula

	ۋەھىملىك ھېكايىلەرنى ئوقۇشقا ئامىراق، بىراق ئوقۇپ بولغاندىن كىيىن دەردىمنى ئۆزەم بىلىمەن، شۇڭا ئەڭ ياخشىسى جىممىدە چىكىتىۋالاي، خەپ خەپ خەپ، يامان چاغدا ئادەمنىڭ يادىغا سالىدۇ ئەمەسمۇ شەيتان لەنىتى......

zulpukar

	بولدى ئۇنداقتا مەن ئوقىمايلا قوياي........  يۈرەك كېسىلىم قوزغىلىپ قالمىسۇن...........   ئەمما ئوقۇپ بولدۇم   يۈرەك كېسىلىم قوزغىلىپمۇ قالمىدى........ ياكى كېيىنكى داۋامىدا قوزغىلامدۇ؟؟؟؟؟؟

alzapar0302

	قاچان يازاسىز ئەمدى بۇنىڭ ئاخىرىنى ، خېلى قىزىقىپ قېلىۋاتىمەن .

tokqi123

	ئاخىرى يېزىلىپ بولۇنمىغان ھىكايە يېزىش مۇدا بولۇپ قالدىمۇ -نىمە؟