ئۇيغۇر ئۆرۈپ ئادەتلىرىدىكى 62 ئەخلاق تەربىيسى

sirikbuya

	(1) ياشانغانلارنى ، چوڭلارنى ، يۇرت مۆتىۋەرلىرىنى ، ئۇستازلارنى كۆرگەندە ئىككى قولنى مەيدىسىگە ئېلىپ ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم ! (تەڭتۇش ، تۇنۇش - بىلىشلەر ئوڭ قولىنى كۆكسىنى ئېلىپ سالام دەيدۇ ) دەپ ھۆرمەت بىلدۈرۈش لازىم . سالام بەرمەسلىك ئەدەبسىزلىك ، ھاكاۋۇرلۇق قىلغانلىق دەپ يامان ئېلىنىدۇ. (2) چوڭلارنىڭ ، ئاتا - ئانىلارنىڭ ، كۈيئوغۇل ( كېلىن ) ، قېيناتا ، قېينانىنىڭ ئالدىدىن توغرا ئۆتۈشكە بولمايدۇ. (3) ئاياللار ئەرلەرنىڭ ئالدىدىن توغرا ئۆتۈشكە بولمايدۇ . ئەرلەر تۇرغان يەردىن ئۆتۈشكە توغرا كەلسە ، ئەرلەرنىڭ كەينىدىن ياكى ئۇلارنى يانداپ ئۆتۈشى لازىم. (4) چوڭلار كىچىكلەرنى بالام ، ئوغلۇم ،( قىزىم ) دەپ ئاتىشى لازىم ، بولمىسا ئالجىغان،قېرىغىنىنى تۇيمىغان ، دەپ ئەيىبلىنىدۇ . كىچىكلەت چوڭلارنى دادا،بوۋا ，موما ，ئانا ，ئاكا ، ئاچا دەپ ئاتىشى لازىم . بولمىسا ،ئەدەبسىز ，تەربىيە كۆرمىگەن دەپ قارىلىدۇ (5)كۆرۈشمىگەن ئۇرۇق - تۇققان ، دوست - ئاغىينىلەر كۆرۈشكەندە چوڭلار، تەڭتۇشلار قۇچاغلىشىپ مەڭزىنى - مەڭزىگە يېقىپ كۆرۈشىدۇ ، كىچىكلەرنى بولسا ، بېشىنى باغرىغا بېسىپ پىشانىسىگە سۆيىدۇ . ئاياللار - چوڭلار ، تەڭتۈشلەر مۈرىلىرىنى تۇتۇشۇپ يۈزلىرىنى يۈزىگە يېقىپ كۆرۈشىدۇ . كىچىكلەرنى باش - كۆزىنى سىيلاپ پىشانىسىگە ، مەڭزىگە سۆيۈپ كۆرۈشىدۇ . بولمىسا كۆيۈمسىز ، مېھرى يوق،باغرى قاتتىق، كۆڭلى بۆلۈنۈپ كەتكەندەپ ئەيىبلىنىدۇ. (6)سىرداش دوست - ئاغىنىلەردىن باشقىلار ئادەتتە بىر - بىرىنى سىز،سىلى.... دەپ ئاتىشى لازىم ،سەن دېيىلسە كۆزگە ئىلمىغانلىق، پەس كۆرگەنلىكدەپ دەپ يامان ئېلىنىدۇ. (7)ئىشىك ئالدى ياكى ئۆيگە يېقىن ئارىلىقتا تۇنۇش - بىلىشلەر ئۇچرىشىپ قالغان تەقدىردە، سالاملاشقاندىن كېيىن ئۆيگە باشلاي، خىزمەتتە بولاي دېيىش لازىم . بولمىسا قىزغانچۇق ، ئادىمىگەرچىلىكى يوق دەپ ئەيىبلىنىدۇ. (8)مېھمان ياكى بىرەر ئىش بىلەن كەلگەن ئادەم ئۆيگە ئەسسالام دەپ كىرىپ ئولتۇرۇپ بولغاندىن كېيىن ئاللاھۇئەكبەر دەپ ئورنىدىن تۇرۇپ (ياكى يېرىم تۇرۇپ) ئاندىم ئولتۇرۇش لازىم . بۇ بېرىش - كېلىشتە بىلىشكە تېگىشلىك ئاساسلىق قائىدە ، بولمىسا，قائىدىسىز; ، ھاكاۋۇر دەپ ئەيىبلىنىدۇ. (9) تاماقتىن بۇرۇن ۋە كېيىن ، چوڭ - كىچىك تەرەتتىن كېيىن قول يۇيۇش لازىم ، بولمىسا "تەبىئىتى يوق ، مەينەت دەپ ئەتىبلىنىدۇ (10) قول يۇغاندا ، بولۇپمۇ ساھىبخان مېھمان قولىغا سۇ ئالغاندا ، قولىنى سىلكىمەي لۆڭگە ياكى قولياغلىققا ئېرتىش لازىم. (11) مېھمانغا چاي ، تاماق قويۇلۇپ ساھىبخان قېنى باقىلىي دەپ تەكلىپ قىلمىغۇچە ئالدىراپ چايغا ياكى تاماققا قول ئۇزىتىشقا بولمايدۇ. (12) مېھمانغا چاي ، تاماق سۇنغاندا ، ئوڭ قول بىلەن سۇنۇش لازىم . بولمىسا ،كۆزگە ئىلمىغانلىق دەپ قارىلىدۇ. (13) ئادەتتە مېھمان ئالدىغا قويۇلغان تاماقنى ئاشۇرۇپ قويماسلىقى، تاماق ئاغزىغا تېتىمىغان تەقدىردىمۇ ۋاي مەززىلىك بوپتۇ ، ئوخشاپتۇ دەپ مەمنۇنىيەتلىك بىلدۈرۈش لازىم . بولمىسا ، ئۆي ئىگىسىنى ياراتمىغانلىق بولىدۇ. (14) مېھمان پۇتىنى ئارۋاڭ - سارۋاڭ سۇنۇپ ئولتۇرماسلىق ، بولۇپمۇ داستىخانغا قارىتىپ پۇتىنى سۇنۇپ ئولتۇرماسلىقى لازىم . ئۇنداق قىلىش ساھىبخانغا ھۆرمەتسىزلىك قىلغانلىق بولىدۇ . چوڭلار ئالدىدا پۇتىنى ئارۋاڭ - سارۋاڭ قىلىپ ، مىنگەشتۈرۈپ ئولتۇرۇشمۇ ئەدەبسىزلىك ھېسابلىنىدۇ. (15) مېھمان ساھىبخاننىڭ ئۆيىدىكى نەرسىلەرنى قالايمىقان تۇتماسلىقى ، ئاختۇرماسلىقى ، ئۇ ئۆيدىن بۇ ئۆيگە مېڭىپ يۈرمەسلىكى، بولۇپمۇ قىز - ئاياللار يېنىغا ، قازان بېشىغا بېرىۋالماسلىقى لازىم . بۇ يات قىلىق دەپ يامان ئېلىنىدۇ. (16) مېھمان داستىخان يېغىلماستىن بۇرۇن ئالدىراپ تۇرۇپ كەتمەسلىكى لازىم ، تالاغا چىقىش زۆرۈرىيىتى بولغاندا داستىخاننى دەسسەپ ياكى ئاتلاپ ئۆتۈشكە، مېھمانلارنىڭ ئالدىدىن ئۆتۈشكە بولمايدۇ . ئۇنداق قىلىش ساھىبخاننى ، مېھمانلارنى كۆزگە ئىلمىغانلىق بولىدۇ. (17) مېھماندارچىلىق سورۇنىدا ، تاماق ئۈستىدە بۇرۇن تارتىش ، بۇرۇن - قۇلاق كولاش ، مىشقىرىش ، تۆكۈرۈش ، تىرناق ئېلىش، جۈملىدىن ئاممىۋى سورۇنلاردا شۇنداق قىلىش تەبىئەتسىزلىك ۋە ئەڭ ئەدەبسىزلىك ھېسابلىنىدۇ. (18) مېھمانلار ، جۈملىدىن باشقىلار پاراڭلاشقاندا ئىشىك مارىماسلىق، چوڭلار گەپ قىلغاندا لوقما سېلىپ ئېغىز غېرىچلىماسلىق لازىم . ئۇنداق قىلىش ئەڭ يامان قىلىق ، ئاقساقاللىق ، ئاتىكاچىلىق ھېسابلىنىدۇ. (19) مېھماندارچىلىق ئۈستىدە ۋە ئادەتتە غەيۋەت - شىكايەت قىلىش يامان ئېلىنىدۇ . چۈنكى كىشىلەر ئوتتۇرىسىدىكى بەزى ئاداۋەتلەر ئاشۇنداق غەيۋەت - شىكايەتتىن كېلىپ چىقىدۇ. (20) مېھماندارچىلىقتا بالا ئەگەشتۈرۈپ بېرىش يامان ئېلىنىدۇ . چۈنكى بالىلارنىڭ جوداسىدا مېھماندارچىلىقمۇ كۆڭۈللۈك بولمايدۇ . بالا ئاپارغۇچىمۇ ئارام خۇدا يەپ - ئېچىپ ئولتۇرالمايدۇ . تويغا بارساڭ تويۇپ بار ، بەش بالاڭنى قويۇپ بار دېگەن ماقال شۇنداق ئادەتكە قارىتا مەيدانغا چىققان. (21) مېھمان داستىخان يىغىلغاندىن كېيىن ئاللاھۇئەكبەر: دەپ دۇئا قىلىپ ،رەھمەت دەپ ئورنىدىن تۇرۇپ ياكى يېرىم تۇرۇپ ساھىبخانغا مىننەتدارلىق بىلدۈرۈش لازىم. (22) مېھمانغا ئېيتقان يەردىن قالماسلىق لازىم ، چاقىرىلمىغان يەرگە بارماسلىق لازىم. چۈنكى سىزنى مېھمانغا چىللىغانلىق سىزنى ھۆرمەتلىگەنلىك ، بارمىغانلىق قارشى تەرەپنى كۆزگە ئىلمىغانلىق ، ئېيتمىغان يەرگە بېرىش قېلىنلىق ۋە تەمەخورلۇق قىلغانلىق بولىدۇ . ئېيتقان يەردىن قالما ، ئېيتمىغان يەرگە بارما" دېگەن ئىدىيوم شۇ ئاساستا شەكىللەنگەن. (23) يالاڭباش ۋە ئۆرە تۇرۇپ تاماق يېيىش يامان ئېلىنىدۇ. (24) غىزا - تاماقنى چاچماي ، پاكىزە يىيىش ، ئاش ئەۋلادىنى بۇزۇپ - چېچىپ ، ئىسراپ قىلماسلىق لازىم . بولمىسا ،ئادەمنىڭ رىسقى قالىدۇ ، ئادەمنىڭ رىسقى كالتە بولىدۇدەپ يامان ئېلىنىدۇ. (25) مېھمان ، جۈملىدىن بىرەر ئىش بىلەن كەلگەن ئادەم ئۆي ئىگىسىنىڭ ئالدىدا كىچىك بالا ۋە باققان مال - جاندارىنى ئەجەپمۇ چىرايلىق ئەت ئاپتۇ ،ھەجەپمۇ چىرايلىق سەمىرىپتۇ... دەپ تىكىلىپ قاراپ تۇرۇپ ماختىماسلىقى شەرت،ماختىسا كۆز تېگىدۇ دەپ يامان ئېلىنىدۇ . ئاشۇنداق ماختاش بولسا ، قارشى تەرەپ ئىچىدە ئاغزىڭغا تاش دەپ قارغايدۇ . (26) بىرى بىر نەرسە يەۋاتقاندا ئۇنىڭغا قاراپ مەسلەنمەسلىك لازىم ، مەسلىنىپ قارىسا ئېچى كىرىپ قالىدۇ دەپ يامان ئېلىنىدۇ. (27) تاماق ئۈستىگە بىرى كىرىپ كەلسە ، ئۇنىڭغا تاماق قويماسلىق قىزغانچۇقلۇق ، ئاچكۆزلۈك دەپ يامان ئېلىنىدۇ. (28) مەيلى ئۇرۇق - تۇققان ، دوست - ئاغىنە بولسۇن تالادىن كىرگەندە ، بولۇپمۇ سەپەر ئۈستىدىن كەلگەندە شۇ ئۆيدىكى كىچىك بالىنى ئالدىراپ قولىغا ئالماسلىق لازىم . بالا ئالدىراپ قولغا ئېلىنسا يول ئىسسىقى ئۆتۈپ ئۇچۇنۇپ قالىدۇ دەپ يامان ئېلىنىدۇ. (29) يۈگۈرۈپ ، ھاسىراپ - ھۆمۈدەپ ئالاقزادىلىكتە ئۆيگە كىرمەسلىك لازىم . چۈنكى ئۆي ئىگىسى بىرەر كۈتۈلمىگەن ئەھۋال تۇغۇلغانمىدۇ ؟ دەپ غەم - غۇسسىگە قالىدۇ. (30) ئۆيدە ئەخلەت قالدۇرماسلىق لازىم ، ئەخلەت قونۇپ قالسا بەرىكەت قاچىدۇ دەپ يامان ئېلىنىدۇ. (31) ئىشىك ئالدىغا كىر سۈيى ۋە يۇندا تۆكمەسلىك لازىم . كىر سۈيى تۆكسە ئادەمنى مەينەت باسىدۇ ، ئەدەمنى سوغۇق تەلەت قىلىدۇ ، دەپ قارىلىدۇ. (32) يۈز - كۆزنى سۇنى ئېقىتىپ تۇرۇپ يۇيۇش لازىم . بولمىسا ، يۇندىدا يۈز يۇغانغا باراۋەر دەپ قارىلىدۇ. (33) ئوچاق بېشى ، قۇدۇق بېشىغا كىر ۋە قول چايقايدىغان داس قاتارلىق نەرسىلەرنى قويۇشقا ، قۇدۇققا ، سۇ ئىدىشىغا ، چېلەك ، ساپلىق - نوگايدىن باشقا نەرسىلەرنى سېلىشقا بولمايدۇ. (34) ئىشىك ئالدىغا ، جۈملىدىن ئۆيگە ۋە ئۇدۇل كەلگەن يەرگە چوڭ - كىچىك تەرەت قىلسا تەبىئەتسىزلىك ، ھاياسىزلىق دەپ يامان ئېلىنىدۇ. (35)كۈن ، ئايغا قاراپ چوڭ - كىچىك تەرەت قىلىش، سۇغا سىيىش ، ئاسمانغا قاراپ تۈكۈرۈش ، ئەتتىگەندە يۈز يۇيماي تۇرۇپ كۈنگە قاراش يامان ئېلىنىدۇ . ئاسمانغا قاراپ تۈكۈرسەڭ يېنىپ چۈشەر ئۆزۈڭگە دېگەن ماقال شۇ ئادەتتىن كېلىپ چىققان. (36) زىرائەت ۋە يۇمران چۆپلەرنى دەسسەپ يۇلۇنسا ، ئۈستىگە سىيسە ئۇلار يورۇقلۇقتىن مەھرۇم بولىدۇ" دەپ قارىلىدۇ (37) تۇزغا، ئوتقا تۈكۈرۈش يامان ئېلىنىدۇ. (38) نان پارچىلىرىنى ، تۇزنى دەسسەشكە ، نان سالغان ساندۇق ۋە تۇز خالتىسىنىڭ ئۈستىدە ئولتۇرۇشقا بولمايدۇ ، بۇنداق قىلىش نانغا ، تۇزغا ھۆرمەت قىلمىغانلىق دەپ يامان ئېلىنىدۇ . چۈنكى نان ، تۇزنى ئەجدادلىرىمىز جاندەك ئۇلۇغلاپ كەلگەن . يېڭى توي قىلغان ئىككى ياشقا تۇزغا چىلانغان نان يىگۈزۈش ئادىتى ، ۋاپاغا جاپا قىلغۇچىنى يۇرت - جامائەتتىن يۈز ئۆرىگەن كىشىنى تۇزۇم ئۇرسۇن، تۇزكور دەپ قارغاش ئادىتى ئەنە شۇ ئەقىدە ئاساسىدا كېلىپ چىققان . شۇنىڭ ئۈچۈن ئادەتتە ، شۆھرەت ، ھارام دۇنيا ، ھوزۇر - مەئىشەت قوغلۇشۇپ ۋەتەنگە ،خەلقكە ، دوست - يارەنلىرىگە خائىنلىق قىلغانلار :تۇزكور دەپ قارىلىدۇ (39) ئۆيدىن خوشلۇشۇپ چىققاندىن كېيىن ، ئارقىسىغا قارىماسلىق لازىم ، ئارقىسىغا يانساسەپەر ئوڭۇشلۇق بولمايدۇ دەپ قارىلىدۇ. (40) سەيشەنبە ، جۈمە كۈنى يولغا چىقىشقا بولمايدۇ . چۈنكى كۈنلەر ئىچىدە سەيشەنبە قۇتسىز كۈن ، شۇ كۈنى تۇڭگۇزمۇ مويىنى تاشلىمايدۇ ؛ جۈمە روھىناتلارنىڭ سېغىنىشلىق كۈنى ، جۈمە كۈنى ئەجدادلار روھىغا دۇئا - تەگبىر قىلماي ،تۇپراقبىشىنى  يوقلىماي بولمايدۇ ، دەپ ھېسابلىنىدۇ . شۇڭا ، بۇ ئىككى كۈندە يولغا چىقىش;يامان بولىدۇ ، پىشكەللىككە ئۇچرايدۇ دەپ قارىلىدۇ (41) چارۋا - مالنى بولۇپمۇ قوينى ئۇرماسلىق ، تەپمەسلىك لازىم . چۈنكى قوي ئامەت ، بەختنىڭ سىمۋولى دەپ قارىلىدۇ . ئەتتىگەندە قوي ئۇچرىسا;ئامەت كېلىدۇ دېيىش ئاشۇ ئەقىدە ئاساسىدا مەيدانغا كەلگەن . شۇڭا قوينى ئۇرۇش ، تېپىش يامان ئېلىنىدۇ. (42)ئاياللار كىر سۈيىنى ئاتلىماسلىق دېگەن قاراش. (43) يېڭى تۇغۇتلۇق ئۆيگە يات كىشى كىرىشكە بولمايدۇ ، شۇڭا ئىشىك بېشىغا قىزىل لاتا ئېسىپ قويۇلىدۇ . ئەدەتتە تۇغۇت يوقلاپ كېلىدىغانلارمۇ ئون ئىككى ئىدىرىدىن كېيىن يوقلايدۇ (44) كىشىگە قول شىلتىپ تۇرۇپ گەپ قىلىش يامان ئېلىنىدۇ . چۈنكى ئۇنداق قىلىش كىشىنى كۆزگە ئىلمىغانلىق ، پەس كۆرگەنلىك بولىدۇ (45) ئوينىشىپ بولسىمۇ كىشىگە تىغ تەڭلەشكە بولمايدۇ ، چۈنكى تىغ شەرتلىك ، يامان بولىدۇ، دەپ قارىلىدۇ. (46) چوڭلارنىڭ ، جۈملىدىن ، ئۇستازلارنىڭ ئالدىدا تاماكا چەكمەسلىك ، ئىچىملىك ئىچمەسلىك لازىم ، ئۇنداق قىلىش ھۆرمەتسىزلىك بولىدۇ. (47) كىشى ئوتتۇرىسىدا گەپ توشۇش تولىمۇ يامان ئېلىنىدۇ . گەپ توشىغۇچى سۇخەنچى، تەخسىچى..دەللال.. دەپ ئەيىبلىنىدۇ. (48) ئەتتىگەندە ۋە ياتاردا چۈش ئۆرۈشكە بولمايدۇ، بۇنداق چاغدا ئۆرۈلگەن چۈش ئوڭىغا تارتمايدۇ ، دەپ قارىلىدۇ.. (49) ئەتتىگەندە يىغلاش ۋە قايغۇ ، قورقۇنچ ئۇقۇمىدىكى سۆزلەرنى قىلىش يامان ئېلىنىدۇ ، چۈنكى ئەتتىگەندە يىغلاش ، ئۇنداق سۆزلەرنى قىلىش پىشكەللىك ئېلىپ كېلىدۇ ، دەپ قارىلىدۇ (50) پۇتنى قىبلىگە سۇنۇپ يېتىش يامان بولىدۇ ، دەپ قارىلىدۇ. (51)چاچ - ، بۇرۇت ، تىرناقنى ۋە ئەۋرەت ، قولتۇق مويىنى زىيەدە ئۆستۈرۋېتىش يامان بولىدۇ ، دەپ قارىلىدۇ (52) ئەر - ئاياللار غۇسلى قىلماسلىقىنى پالاكەت باسىدۇ، دەپ قارىلىدۇ (53) ئات - كالا ، قوي ، تۆگە ، جەرەن - كىيىك قاتارلىق ھايۋانلار ، غاز - ئۆردەك ، توخۇ ،كەكلىك قاتارلىق ئۇچار قاناتلاردىن باشقا چوشقا ، ئېشەك .... لەرنى ئۆز ئىچىگە ئالغان يىرتقۇچ ھايۋانلارنى ھارام دەپ يىمەيدۇ ، قوي - كالىلارنىڭمۇ رەسمىي بوغۇزلانغانلىرىنى يەيدۇ ، قېنىنى ئىچمەيدۇ ، ئۆزى ئۆلۈپ قالغاننى يىمەيدۇ . (54) ناماز ئوقىغاندا ۋاراڭ - چۇرۇڭ قىلىش ، ئەرزان توۋلىغاندا پاراڭ سېلىش يامان بولىدۇ ، دەپ قارىلىدۇ. (55) ناماز ئوقۇۋاتقاندا سەپنىڭ ئالدىدىن ئۆتۈشكە بولمايدۇ. (56) قەبرىستانغا قالايمىقان كىرىش مەنئىي قىلىنىدۇ. (57) ناماز ئوقۇيدىغان ئۆيگە بولۇپمۇ قىبلە تامغا ئادەم سۈرىتى ئېسىشقا بولمايدۇ. (58) ئىسلام دىنىدىن غەيرىي دىنىدىكىلەرنىڭ مەسچىتكە كىرىشى ، مەسچىت ئەتراپى ۋە ئىچىدىغان سۇ بويىدا چوشقا بېقىشى يامان ئېلىنىدۇ. (59) كىشىنى تىللاش ، بولۇپمۇ بىراۋنىڭ ئايالىنى ئاتاپ تىللاش بەك ئېغىر ئېلىنىدۇ. (60) كەيىپخورلۇق ، قىمارۋازلىق پۈتۈن جەمىيەتنىڭ ئەيىبلىشىگە ئۇچرايدۇ. (61) قۇدۇق ، ئېرىق - ئۆستەڭ بويىغا، ھاجەتخانا ، قوتان سېلىش مەنئىي قىلىنىدۇ. (62)ھارام زىنا قىلىش ، كىشىگە قارا ساناش ، كىشى ھەققىنى يېيىش قاتارلىق ئىشلارغا پۈتۈن جەمىيئەت لەنەت - نەپرەت ياغدۇرىدۇ. مەنبە :ئابدۇكېرىم رەخماننىڭ «ئۇيغۇر ئۆرۇپ ئادەتلىرى» دېگەن كىتاپتىن ئېلىندى. بىز كىچىك چاغلاردا  چوڭلار  بىزگە تەربىيە قىلىش يۈزىسىدىن سۆزلەپ بىرىدىغان گەپلەركەن شۇڭا بۇندىن كىيىن چوڭ بولىۋاتقان ئۇيغۇر قىز يىگىتلىرىنىڭ پايدىلىنىشى ئۈچۈن  يوللىدىم  . ئۇزۇن بوپتىكەن تىما يوللىمىغىلى تورداشلارنىڭ  توغرا ئۇسۇلدا پايدىلىنىپ قالايمىقان ئىنكاس يازماسلىقىنى تۆۋەنچىلىك بىلەن سورايمەن . ۋاقتى 2014.يىلى21.مارىت سىرىقبۇيا بازىرىدا  يىزىلدى

abla0998

	بۇ تىما  مىللى ئۆرۇپ ئادەتلىرىمىز  ئەدەپ-ئەخلاق جەھەتتە ئىنتايىن  تەربىيۋى  ئەھمىيەتكە ئىگە تىما  بوپتۇ  ، تىما ئىگىسىگە رەخمەت

aisadap

	ئۆرپ-ئادەتلىرىمىز ئۈچۈن  تۆھپە قوشۇلغان نادىر بىر تىما دىسەك ئارتۇقلۇق قىلمايدۇ، بولۇپمۇ ئەمدىلا كىچىكلىكنى تاشلاپ جەمىيئەتكە قەدەم قويۇپ ،چوڭ بولۇۋاتقان ياشلار ئۈچۈن تېپىلغۇسىز ئەڭگۈشتەر ئىكەن، ساقلىۋالدىم، رەھمەت سىزگە.

ئوقۇغىن

	ئىمان يىتەكلىمىگەن ئەخلاق شامالدىكى قۇمغا ئوخشايدۇ

UYGUR==DOLAN

	مەن  دەيمەن  قېرىنداشلا  ، ئائىلىدە   بىر پەرزەنتنى  تەربىيەلەش ئىسلامنىڭ  يول -يۇرۇقىنىڭ  ئىچىدىلا بۇلىدىكەن  چۇقۇمكى  ئۇ پەرزەت كەلگۈسىدە   مۇۋاپىقىيەت  قازانغان  بىر  پەرزەنت  بۇلۇپ  يىتىشىپ  چىقىدۇ ،  ئەمما  ئۇنىڭدىن  سىرت  بۇلىدىكەن  كەلگۈسىدە  ئاتا- ئانىسىنى  رازى قىلغۇدەك  ، چوڭلارغا تايانماي تۇرۇپمۇ   بىر ئىشنى مۇستەقىل قىلىپ كىتىشى ناتايىن .

چاقنار

	بەك ئېسىل تېما بوپتۇ،ياقتۇرۇپ ئوقۇش بىلەن بىرگە يەنە ساقلىۋالدىم،تېما ئىگىسىنىڭ ئەجرىگە كۆپ تەشەككۈر

WENAS@

	تەكرار ئوقۇشقا تېگىشلىك ، دەل جايىدا ئېيتىلغان، جەزمەن بىلىشكە تېگىشلىك ئەمما بەزىلىرى ئۇنتۇلۇشقا قاراپ يۈزلەنگەن ئەخلاق دەستۇرىكەن. مۇشۇنداق ئېسىل ئەخلاق مىزانىنى رەتلەپ يېزىپ، پايدىلىنىشقا سۇنۇپ ئىنتايىن ياخشى قىلىپىسز. ئۆزىمىزدە مۇشۇنداق ئاڭ تەربىيە بولغاندىلا پەرزەنتلەرنى ئەخلاقلىق تەربىيلىگىلى بولىدۇ دەپ قارايمەن.

sirikbuya

	UYGUR==DOLAN يوللىغان ۋاقتى  2014-5-21 09:07 PM مەن  دەيمەن  قېرىنداشلا  ، ئائىلىدە   بىر پەرزەنتنى  تەر ... توغرا دەيسىز  قىرىندىشىم  بۇندىن كىيىن چوڭ بولىۋاتقان يەنى 90.يىللارنىڭ بالىلىرىنىڭ تولىسى بىرە ئىشنى ئۆز ئالدىغا قىلىشتىن قورقىدۇ. مەن دەيمەنكى ھەرقانداق ئادەم بولساق چوقۇم ئۆز مەيدانىمىز ئۆز نىشانىمىز بولىشى كىرەككەن دەپ قارايمەن

سەدەف

	بەزىلىرىنىڭ ۋاقتى ئۆتكەن.

سەدەف

	مەسىلەن: 1-تەربىيەنى ئالايلى-- بىرىنى ‹‹يېشى چوڭ ››دەپلا ھۆرمەتلەش توغرا ئەمەس. نېمە ئۈچۈن؟ ئەگەر ئۇ بىر مۇناپىق بولسا؛ ئەگەر ئۇ بىر خائىن بولسا؛ ئەگەر ئۇ ھاياتىدا ياخشى ئىش،ئەخلاق دېگەنگە يېقىن يولىماي،ھارامزادىلىك بىلەن ياشىغان بولسا؛ ئەگەر ئۇنىڭ ھاياتىدىن چۈمۈلىنىڭ ھالاللىق بىلەن ياشىغانچىلىكمۇ ئىز قالمىغان بولسا؛ .....................يەنە نۇرغۇن بارلىق ھاياتىنى شامالغا سورۇۋەتكەن ئاتالمىش‹‹ساقىلى ئاقارغان،چىشى سارغايغان››لارنىڭ ھەممىسىنى ھۆرمەت قىلىش كېرەكمۇ؟