ۋاز كېچىشمۇ بىرخىل مۇھەببەت

mihribanmm

	ۋاز كېچىشمۇ بىر خىل مۇھەببەت...   بۇ ناخشىنى قاچانلاردا ياقتۇرۇپ قالدىم؟ بەلكىم سەن بىر كېچە كىرپىك قاقماي دەرىزە تۈۋىمدە ئوقۇغان ئاشۇ كېچىدىن باشلاپ ئازاپ ئىچىدە ياقتۇرۇپ قالدىمغۇ دەيمەن. شۇنچىلىك ئازاپلىق، يۈرەكلەرنى ئۆرتەيدىغان بىر مىلودىيە. بىراق شۇنچىلىك يېقىملىق. چۈنكى قانداقلا بولمىسۇن ئۇ سېنىڭ ئاۋازىڭ، سېنىڭ ماڭا قىلغان ئەڭ يېقىملىق سوۋغاڭ. كۆزلىرىمدىن ياش تامچىسىنىڭ قاچانلاردا سىرغىپ چۈشۈپ كىرپىكلىرىمدە قېتىپ قالغىنىنى بىلمەيمەن. بىراق مۇھەببىتىمىزنىڭ ئېچىلماي تۇرۇپ توزۇپ كەتكىنىنى، بىر-بىرىمىزگە بەخت تىلىگەن ھالدا:"مەن سېنى ياخشى كۆرىمەن."دېگەن بىر ئېغىز سۆزنىمۇ دېيىشكە جۈرئەت قىلالمىغانلىقىمىزنى، ياق، جۈرئەت قىلالمىغانلىقىمىز ئەمەس بەلكى بىر-بىرىمىزدىن مىھرىمىزنى ئۈزەلمەسلىكتىن، مەڭگۈلۈك ئازاپتا قېلىشتىن ئەنسىرەپ دېمىگەنلىكىمىزنى بىلىمەن.       سېنى تۇنجى كۆرگەن ئاشۇ دەم،      يۈرەكلەر ئاجايىپ سوققان دۈپۈلدەپ.      تەلمۈرگەن كۆزلىرىم تەبەسسۇمىڭغا،     سۆز كەلمەس تىلىمغا قالدىم تەمتىلەپ.    تۇنجى  قېتىم يۈز كۆرۈشكىنىمىز ھېلىمۇ ئىسىمدە. ئاددىيغىنا تىنىچلىق سوراشقاندىن كېيىن. يېنىمغا كېلىپ ئولتۇردۇڭ. تۇنجى سائەتلىك دەرستە مۇئەللىمنىڭ دېگەن بىر ئېغىز گېپى بىر-بىرىمىزگە قارراشقا سەۋەپچى بولدىمىكىن،" تەنھا كىشىلەرنىڭ سەۋەبى: بۇرۇن بىر ئادەمنى ياخشى كۆرەتتىم، ھازىر بىر ئادەمنى ياخشى كۆرىمەن." بۇ بىر ئېغىز گەپنى ئاڭلاپ سىنىپ ئىچى بىردىنلا قايناپ كەتتى. ئىككىمىز بىر-بىرىمىزگە قاراشقاندىن كېيىن يانفونىمىزنى قولىمىزغا ئالدۇق. ئۈندىدار دوستلار چەمبىرىكىگە يېزىپمۇ ئۈلگۈردۈم.   ئەنە شۇ كۈندىن باشلاپ سەن مېنىڭ پارتىدىشىم ،سىرداش دوستۇم،خۇشاللىقلىرىمنىڭ مەنبەسى بولدۇڭ.      كەڭرى كەتكەن دېڭىزدا يايرىدى تېنىم،      سەن بولغاچ يېنىمدا شادلاندى دىلىم.      شادىمان ئوينىدۇق سۇلار چېچىشىپ،      مەست قىلار شاماللار ئەكەلگەن ھىدىڭ.     دېڭىز بويىدا ئەركىن پەرۋاز قىلغان قۇشلاردەك ئۇياق-بۇياققا "ئۇچۇپ" يۈردۈم، سەن بولساڭ مېنىڭ يېقىلىپ كېتىشىمدىن ئەنسىرىگەندەك ماڭا ئەگىشىپ ماڭاتتىڭ. سەن شۇنچىلىك خۇشچاقچاق بولغاچقىمىكىن سىنىپتىكى قىز-ئوغۇللارنىڭ ھەممىسى سەن بىلەن بىرگە يۈرۈشنى بەكمۇ ياقتۇراتتى. مەنمۇ ئانىسى چۆچەك ئوقۇپ بەرسە ئاغزىغا قاراپ ئولتۇرىدىغان كىچىك بالىدەك ساڭا تەلمۈرۈپ ئولتۇراتتىم. بىر كۈنلۈك ساياھەت بىزنى تېخىمۇ يېقىن دوستلاردىن قىلىۋەتكەنىدى. مەن قايەردە بولسام سېنىڭ سايەڭ، سەن قايەردە بولساڭ ھەم مېنىڭ شولام.    بىز ئادەتتە كۆپىنچە كىچىكىمىزدىن تاھازىرغىچە يولۇققان خەتەرلىك سەرگۈزەشتىمىزنى ۋە بىرقىسىم قىزىقچىلىقلىرىمىزنى بىر-بىرىمىزگە سۆزلەپ بېرەتتۇق. بارا-بارا پاراڭلاشساق ئاۋۇ بەش ياش چېغىڭىزدا مۇنداق قىلغان ئىدىڭىز دېسە، ماۋۇ ئون ياش ۋاقتىڭىزدىمۇ خەتنى تەتۈر يازاتتىڭىز دېگۈدەك سەۋىيەگە يەتتۇق.   گۈل-چىمەن باغلاردا ئىزلار قالدۇرۇپ،    تەبەسسۇم قىلاتتۇق خۇشال مۇڭدىشىپ.   كائىنات بىز ئۈچۈن گۈللەر تىزغاندەك،   قارايتتۇق ئۆز-ئارا شۇنچە زوقلىنىپ.    ھورۇن يولۋاس ئۇخلايتتى قورساق تويسىلا،    زەنجىرىنى ئۈزۈش ئۈچۈن ئاۋارە پىلچاق.    ئەنە شىر، مانا ئېيىق، سۇدا ھەم ئۆردەك.    كۈلىشىپ، يۈگرىشىپ بولاتتى بىر چاغ.    بىز بارمىغان باغچىلار ناھايىتى ئاز قالغانغۇ دەيمەن. دەم ئېلىش كۈنى بولسىلا بىز بىر توپ بولۇپ يىمەكلىكلىرىمىزنى ئۆشنىمىزگە ئارتقان پېتى سەپىرىمىزنى باشلايتتۇق. ئانا تەبىيئەت نېمە دېگەن گۈزەل، نېمە دېگەن ئىللىق ھە!؟ رەڭدار گۈللەر، يېقىملىق سايرىغان قۇشلار، تاڭ سەھەرنىڭ ساپ ھاۋاسى بىرھەپتىلىك ھاردۇقلىرىمىزنى قايانلارغىدۇر ئاپىرىپ تاشلايتتى. كۆل بويىدا ئولتۇرۇپ بەزى تېمىلار ئۈستىدە بەس-مۇنازىرىگە چۈشەتتۇق. ئاستا بىرەيلەننىڭ"ۋوي بولدى بەس، بۇ دەرسخانا ئەمەس" دېگىنىنى ئاڭلاپ ئاندىن ئاستا ئەسلىمىزگە قايتىپ يولىمىزغا راۋان بولاتتۇق.    يەنە بىر يېڭى كۈن، يېڭى قۇياش."ئەسسالامۇ-ئەلەيكۇم" ئىللىق تەبەسسۇمدىن كېيىن يەنە بىرىلىپ دەرس ئاڭلايتتۇق. سەن كىتاپ ئوقۇشقا شۇنچىلىك قىززىقاتتىڭ. ھەتتا ئون مىنۇتلۇق دەم ئېلىشنىمۇ قولدىن بەرمەيتتىڭ. بەزىدە ئىككىمىز بىرلىشىپ بىر كىتاپنى ئوقۇساق مېنىڭ خەت ئوقۇش سۈرئىتىمنىڭ ئاستىلىقىغا قول قويغان ھالدا ئاستا قۇلاق تۈۋىمدە: " بولدى ساۋاتسىز، مەن ئوقۇپ بولۇپ كەچتە مۇزاكىرە ۋاقتىدا سىزگە مەزمۇنىنى ئېيتىپ بېرەي" دەپ رەھىمسىزلەرچە بەت ئۆرۈيتتۈڭ. مەن ئامالسىز سېنىڭ چىراي ئىپادەڭگە قاراپ رومان ۋەقەلىكىنى قىياس قىلاتتىم. كەچلىك مۇزاكىرىدە سەن ئالدى بىلەن ماڭا ئۆزۈڭ شەخسىيەتچىلىك قىلىپ ئوقۇپ بولغان مەزمۇنلارنى سۆزلەپ بېرەتتىڭ.  ئاندىن ئىككىمىز  كەلگەن جايدىن باشلاپ ئوقۇيتتۇق. مۇزاكىرە ۋاقتى تۇشۇپ" ئەمدى قايتساڭلار بولىدۇ" دېسە، ئىككىمىز دىيىشىۋالغاندەكلا بىر-بىرىمىزگە قاراپ:"مۇشۇنداق تىز توشتىما؟" دىيىشىپ ئاستا ماتىرىيالىمىزنى يۇغۇشتۇرۇپ، ياتىقىمىزغا قاراپ يول ئالاتتۇق. سەن يولبويى ناخشا ئوقۇپ ماڭاتتىڭ. مەن سېنىڭ ئەڭ سادىق ئاڭلىغۇچۇڭ ئىدىم.        مەھەللىدە بىر باينىڭ،        ئىككى قىزى بار دەيدۇ،        بىرىنىڭ ئىسمى خانلەيلۇن،       ماڭا تىگىمەن دەيدۇ.    ... ياتاقنىڭ ئالدىغا كېلىپلا"خوش" دەپ قويۇپ يولۇڭغا راۋان بولاتتىڭ. كۆڭلۈمدە" بۇ قانداق خوشلىشىش ئەمدى، مۇنداق ئاللاھقا ئامانەت دەپ ماڭمامدۇ." دەپ ئۆز-ئۆزۈمگە سۆزلەپ ياتىقىمغا كىرىپ كېتەتتىم. بەزىدە خۇپتەن نامىزىمنى ئوقۇۋاتسام تېلىفونۇم سايراپ كېتەتتى. ياتاقتىكىلەر بالدۇر ئوقۇپ بولغان بولسا تېلفوننى ئېلىپ دەپ قوياتتى. ئىشلىرىمنى تۈگىتىپ تېلىفون قايتۇرسام" ھە، ئادەم دېگەن مۇنداق ھەممە ئىشىنى جايىدا قىلىشى كېرەك. ياخشى." دەپ ئۆزەڭچە مېنى ماختاپ كېتەتتىڭ. ئىككىمىز بىر مەھەلگىچە تېلىفوندا پاراڭلىشاتتۇق. بىراق گېپىمىزنىڭ ھېچبىر قىسمىدا مۇھەببەت تېمىسى يوق ئىدى.     كۈنلەر ئۆز تەرەققىدە ئۆتىۋەردى. بىراق باشقىلار"ئىككىڭلار يۈرىۋالدىڭلارما؟ يۈرسەڭلارمۇ بولىدىكەن. بىر-بىرىڭلارغا بەك ماس كېلىسىلەر..." دېگەندەك سۆزلەر بىلەن بىر-بىرىمىزنى گاڭگىرىتىپ قويدى.بەزىدە سەن ئۇلارغا چاقچاق قىلىپ:"شۇ كەينىدىن شۇنچە يۈرسەممۇ ماقۇل دېمەيدىكەن ماڭا. مېنى ياراتمايدىكەن..." دېگەندەك گەپلەرنى قىلىپ يولغا سېلىپ قويۇپ، ماڭا كۆزلىرىڭنى ئوينىتىپ؛"قانداق، دېگىنىم بولدىما؟" دەپ قوياتتىڭ.     كۆزۈڭدىن مۇھەببەت چىقىپ تۇرسىمۇ،    تىلىڭدا سۆيگۈدىن ئەسەر يوق جېنىم.    ۋەياكى مەن شۇنداق ئاشىق بولدۇممۇ،    سوراشقا يەنىلا يوق بىر جۈرئىتىم.     يېنىشلاپ ئۆزۈمگە قويدۇم مىڭ سوئال،     دوستۇم ئۇ مەڭگۈلۈك ئاللاھ بۇيرىغان.     نېمىش بۇ سەندىكى ئېيتقىنا كۆڭلۈم،    ئۆزۈڭنى يېنىشلاپ بۇنچە ئۇنتىغان.    بىر كۈنى كەچلىك مۇزاكىرىدىن يېنىپ ئۆزۈڭنىڭ كەچتە تاماق يېمىگەنلىكىڭنى، مېنى بىرگە تاماق يېيىشكە بېرىشىپ بېرىشىمنى ئېيتتىڭ. بۇ ئىككىمىزنىڭ تۇنجى قېتىم يالغۇز بىر يەرگە بېرىشىمىز ئىدى. بەلكىم ھەرۋاقىت بىرتوپ بالىلار بىلەن بىرگە بولغاچقىمىكىن، بۈگۈن بىر ھازاغىچە سۈكۈتتە ماڭدۇق. ئارىدىكى سۈكۈتنى بۇزۇش ئۈچۈن سەن يەنە ماڭا كىچىك ۋاقتىڭدىكى بىر ھىكايەڭنى سۆزلەپ بەرمەكچى بولدۇڭ. ئەپسۇس بۇ ھىكايىنى مەن بۇرۇن ئاڭلاپ بولغاچقا ساڭا ياندىىشپ، ھە مۇنداق بولغان، ئۇنداق بولغان دەپ ئېغىز غېرىچلاشقا باشلىدىم. سەن قاقاقلاپ كۈلۈپ كەتتىڭ.    قورسىقىم توق دېگىنىمگە قارىماي سەن ئىككى كىشىلىك تاماق بۇيرۇتتۇڭ. تاماق يەپ بولغاندىن كېيىن بىرگە مەكتەپ يېنىدىكى كىچىك باغچىنى ئايلاندۇق. سەن تەكرار نەچچە رەت" دادام قارشى تۇرمىغان بولسا مۇنداق قىلاتتىم، دادام قارشى تۇرمىغان بولسا ئۇنداق قىلاتتىم." دەپ ئۆزۈڭنىڭ قىلغۇسى بار بىراق ئائىلەڭدىكىلەرنىڭ قوشۇلماسلىقى تۈپەيلى ۋاز كەچكەن ئارزۇ-ئارمانلىرىڭنى سۆزلەپ بەردىڭ. ئاخىرىدا ياتاقنىڭ ئالدىغا قايتىپ كەلگەندە چىرايىمغا قاراپ تىكىلىپ قاراپ تۇردۇڭ. مەنمۇ سېنى گېپى بار ئوخشايدۇ دەپ چىرايىڭغا تەلمۈردۈم.       سۈكۈتلۈك باستى ئارىنى بىرئاز.      ئۈمۈدلۈك كۆزلىرىم باقتى ھەم ساڭا.     ئارىنى جىمجىتلىق قاپلىغان شۇدەم،      مەڭگۈلۈك كەلمەيدۇ ئەمدى ئورنىغا.    ئادەتتە سېنىڭ كۆزلۈرۈڭنىڭ ئۈمۈدسىز بولۇپ قالغىنىنى بىرەر قېتىممۇ كۆرۈپ باقمىغان ئىدىم. ھەتتا تۇغۇلغان كۈنۈڭ بولغاندىمۇ ئالدىن نەچچە كۈن قايتا-قايتا تەكرارلاپ، ماۋۇ كۈنى مېنىڭ تۇغۇلغان كۈنۈم دەپ تەكىتلەپ قويغان ئىدىڭ. گەرچە ساڭا سوۋغات ئالغان بولساممۇ قانداق بېرىشنى بىلەلمەي تۇرغىنىمدا ئۆزۈڭ ئاكتىپلىق بىلەن" ئەجىبا ماڭا سۋغا يوقما؟" دەپ ئانىسىنىڭ كەمپۈت بېرىشىگە تەلمۈرگەن كىچىك بالىدەك قىلساڭمۇ كۆزلىرىڭ يەنىلا ئۈمۈدلىك ئۇچقۇندايتتى. سەن يەنە ئىشەنمىگەندەك دەرھال سومكامنى ئالدىڭدە" سوۋغات سېلىنغان خالتىنى تېپىپ چىقىپ:"بۇ كىمنىڭ؟"دېدىڭ. مەنمۇ ئەسىرگە چۈشكەندە سالپىيىپ تۇرۇپ:"كىم ئېلىۋالغان بولسا شۇنىڭ بولسۇن" دېدىم.سەن ھېيتلىىق ئالغان كىچىك بالىدەك خۇشال بولۇپ كەتكەن ئىدىڭ.   بىراق مۇشۇ مىنۇتلاردا كۆزۈڭدىن بىر خىل ئەنسىزلىك، ئۈمۈدسىزلىك چىقىپ تۇراتتى. مەندىن يېنىش-يېنىشلاپ "مېنىڭ سىزنىڭ قانداق ئادىمىڭىز بولۇشۇمنى خالايسىز؟"دەپ سورىساڭمۇ بىراق تاماقتىن قايتىش جەريانىدىكى سۆزلىرىڭ سېنىڭ ئاللىقانداقتۇر بىرەر ئىشتا چوقۇم ئائىلەڭدىكىلىرىڭنىڭ پىكىرىنى ئاڭلىشىڭ كېرەكلىكىدىن ماڭا يوشۇرۇن بىشارەت بەرگەن ئىدى. شۇڭلاشقا مەن ئامالسىز ھالدا"ساۋاقدىشىم خالاس" دەپلا جاۋاپ بەردىم.ماڭا قاراپ"كەچۈرگىن"دېگەن بىر ئېغىز سۆزنى قىلىپلا كەينىڭگە ئۆرۈلدۈڭ.   بۇ كەچۈرۈمنىڭ نېمىگە سورالغىنىنى بىلمىسەممۇ كۆڭلۈم يېرىم ھالدا ياتىقىمغا قايتتىم. سەن يەنە كونا ئادىتىڭ بويىچە تېلىفون قىلدىڭ. شۇنچە ئۇزۇن مۇڭداشتۇقيۇ بىراق گەپلىرىڭ شۇنچىلىك تاقا-تۇقا، بىر-بىرىگە قولاشمايتتى. تۇيۇقسىز ياتاق بىناسىنىڭ ئاستىدىن ئاۋازىڭ ئاڭلاندى. شۇنچىلىك ئۈنلۈك ئاۋاز بىلەن:"ۋاز كېچىشنىڭ ئۆزىمۇ بىر خىل مۇھەببەت"دېگەن ناخشىنى يېنىش-يېنىشلاپ ئوقۇدۇڭ. ئاۋازىڭ تىترىمەكتە، ئەنە شۇ ئەسنادا كۆزۈم نەمدەلدى.    ياخشى كۆرۈپ تۇرساممۇ سېنى،   سۆيدۈم دېيىشكە بارماس ھېچ تىلىم.   ئارزۇيۇم، ئارمانىم ئۆزۈڭ بىر ئىدىڭ،   كەچۈر دېدىڭ يۈرەكلىرىم ئۆرتەندى جېنىم.   ئازاپلىق كۈيلىرىڭ جۆر بولغان كىچە، نەمدەلدى كۆزلىرىم، كۆز ئەمەس يۈرەك. لەختە قان باغرىم مېنىڭ ئۆرتەندىم تىمتاس، يىگانە بۇ جىسمىم، روھىم ھەم پىغان.   مانا شۇنداق قىلىپ، مۇھەببەت گۈللىرىمىز ئېچىلماي توزىدى. يېڭى بىر كۈن، يېڭى بىر قۇياش. مەنمۇ يېڭى، سەنمۇ ھەم يېڭى. سىنىپقا كىردىڭ، قىزارغان كۆزلىرىڭگە قاراپ سالام قىلىشقىمۇ پېتىنالماي كۆزۈمنى ئېلىپ قاچتىم. سەنمۇ ئۆز ئىشلىرىڭ بىلەن مەشغۇل بولدۇڭ. ئادەتتە دەرس ۋاقتىدا رومان ئوقۇمايتتىڭ. بىراق بۈگۈن بىر كۈن رومان كىتاپ قولۇڭدىن چۈشمىدى. باشقىلارغا قارىغان بولۇپ ئاستا قارىدىم بىراق كۆزۈڭ كىتاپتا. ئاستا ئالدىمغا قاراپ ئولتۇردۇم. سەنمۇ ھەم يوشۇرۇن قارىدىڭيۇ يەنە تىزلا كۆزلىرىڭنىى ئېلىپ قاچتىڭ.   بۇ ھالەتكە قەتئىي چىدىمىدىم. بىر سائەت بىر يىلدەك بىلىندى. كۆز چاناقلىرىم ياشقا تولدى. سېنىڭ ئالدىڭدا يىغلاشقا جۈرئەت قىلالمىدىم. يۈگرەپ سىنىپتىن چىقىپ كەتتىم. ياتىقىمغا چىقىپ ئىسەدەپ بىر يىغلىدىم. ئاستا ئەينەكنىڭ ئالدىغا كېلىپ:"يىغلىما، سەن دېگەن باتۇر بىر قىز ئىدىڭغۇ. ۋاز كېچىشمۇ بىر خىل مۇھەببەت. بەلكىم ئۇ ئەڭ ساپ، ئەڭ پاك مۇھەببەت بولىشى مۇمكىن."دەپ كۈلۈمسىرىدىم.    كۆزلىرىم قىزاردى،چىھرىم تەبەسسۇم،    ئۆز-ئۆزۈمگە قىلدىم بىر خىتاپ.   بەخىتلىك بولسىلا مەيلى ئەمەسمۇ،   يۈرەكلىرى چەكمەي ئىستراپ.   سۆيۈش بىرگە بولۇش ئەمەستۇر،   ۋاز كېچىشمۇ بىر خىل مۇھەببەت.   بەخت ساڭا نىسىپ بولسىلا،   رازى سەندىن ئايرىلسام ئەبەد.     مەنبە: ئۆز قەلىمىم.

intizar

	بىرىنجى بۇلۇپ كۆرەپتىمەن دىۋاندا ئولتۇرۇپ ئورۇننى ئېلىۋلىپ ئەندىن ئوقاي باشقىڭلار پەگاغا مەرھەممەت

intizar

	ھەققەتەنمۇ ياخشى يېزىپسىز مەن ئەمدى ئوقۇپ بولدۇم ،كۆڭلۇم خىېلى ئېچلىپ قالدى رەھمەت

ئۇتغۇر

	نەسىرىڭىز قالتىس ياخشى يېزىلىپتۇ، بەكمۇ ھۇزۇرلاندىم!

ئۇتغۇر

	intizar يوللىغان ۋاقتى  2014-5-19 04:48 PM بىرىنجى بۇلۇپ كۆرەپتىمەن دىۋاندا ئولتۇرۇپ ئورۇننى ئې ... ئەدەبسىز!

XAHZAD

	يازمىڭىز يېقىشلىق چىقىپتۇ بولۇپمۇ نەسىرىڭىز

intizar

	ئۇتغۇر يوللىغان ۋاقتى  2014-5-19 04:54 PM ئەدەبسىز! ئۆزىڭىزدىن چوڭلارنى ھۆرمەتلەڭ سىز تېىخى كىچىك مىنىڭ ID نۇمىرىم 111 سىزنىڭ IDنۇمۇرىڭىز 96287 ئىكەن دىمەك سىزدىن مەن چوڭ كىچىك بالا دىگەن قالايمىقان ئادەم تىللىمايدىغان

intizar

	ئۇتغۇر يوللىغان ۋاقتى  2014-5-19 04:54 PM ئەدەبسىز! مىنىڭ تورىم بۇگۇن نىمە بولغاندۇ سۇرىتى ئاستىلاپ ئەجەپ ئىچىمنى سىقىۋەتتى

nurjahan0997

	راست بولغان ۋەقەمۇ بۇ؟بىرگە مېڭىپ ئايىقى چىقمىغاندا ۋاز كېچىشنىڭ ئۆزىمۇ بىر بەخت دەپ شۇئار توۋلىسىمۇ بولاتتىغۇ؟بەكلا بالاۇ ئاياقلىشىپتۇ ئەمەسمۇ؟ تېما ئىگىسى كەچۈرۈڭ ھە،بەكلا ئىچىگە كىرىپ كەتكەچكە،خۇددى تەنە قىلغاندەك يېزىپ قويۇپتىمەن،بىراق قالتىس يېزىپ قويۇپسىز جۇمۇ

intizar

	مۇھەببەتلىشىۋاتقانلار ۋاز كەچمەڭلار جىما