قەلبىم يىغلايدۇ

1263318936

	قەلبىم يىغلايدۇ گۆھەرقىز ئىرايىم ئانا، سەن بارلىق غەيرىتىمنىڭ، كۈچ قۇدرىتىمنىڭ، بەخت  سائادىتىمنىڭ مەنبەسى؛ بارلىق غەلبىلىرىمنىڭ ئارقا كۆرنىشى؛ خاتىرجەملىگىمنىڭ يىلتىزى؛ ھاياتلىقتىكى غەمگۇزارىم؛ ئەپۇچان  سىرداش دوستۇم؛ قاتتىق تەلەپلىك سەۋرىچان ئۇقۇتقۇچۇم؛ مەنىۋىي يۆلەنچۈگۈم؛  روھىي تۈۋرىگىم؛  ئىشەنچ بىغىم؛ ئالغا ئىلگىرلەش يولۇمدىكى مەدەتكارىم ۋە مەشئىلىم ئىدىڭ.    ئانا، سىنىڭ باغرىڭ شۇ قەدەر ئىللىق ئىدىكى تۈرلۈك ئازاپلار بىلەن مۇجۇلغان، ئازار يىگەن قەلبىم سىنىڭ تەسەللى سۆزلىرىڭ بىلەن شىپا تاپاتتى، سىنىڭ  بىشىمنى سىلاپ توختىمايدىغان جانسىز قوللىرىڭ ماڭا مەدەت بەرگۈچى خىسلەتلىك ئەڭگۈشتەر ئىدى، مەن بۇ خىسلەتلىك ئەڭگۈشتەرنىڭ خاسىيىتىدە جىسمانىي ھارغىنلىغىم ۋە روھىي ئازاۋىمنى يىڭىپ، باغرىڭدا خۇددى سۇ ئىچىدىكى ئۆدەكتەك، ياغ ئىچىدىكى بۆرەكتەك خاتىرجەم ۋە بىغەم  ھالدا ھايات پەيزىنى سۈرەتتىم.   ئانا، سەن بىزگە شۇ دەرجىدە بەدەل تۆلىيەلەيتىڭكى ئۆزەڭ ئۈچۈن كەلگەن پۇرسەت ۋە ئامەتلەردىن بىزنى دەپ ۋاز كىچەلەيتىڭ،  سەن شۇ دەرجىدە قۇربانلىق بىرەتتىڭكى  ئەگە بىز ئۈچۈن ئەزىز جىنىڭ لازىم بولسىمۇ ئىككىلەنمەيتىڭ، سەن  شۇ دەرجىدە  كۆيۈمچان ئىدىڭكى بالا دەپ ئوتقىمۇ سۇغىمۇ كىرەلەيتىڭ،  بىز كۈتكەن يىرىڭدىن چىقماي سىنى تالاپەتكە ئۇچرىتىپ زىيان سالساقمۇ، ۋاپاسىزلىق قىلساقمۇ بىزنى مىننەتسىز كەچۈرۈم قىلالايتىڭ، بىز پەقەت سەن بولغاچقىلا خاتىرجەم، سەن بولغاچقىلا بەختلىك ئىدۇق.   ئانا، مانا بۈگۈن بىزگە قاراپ تويمايدىغان كۆزلىرىڭنىڭ مەڭگۈلۈك يۇمۇلىشى بىلەن سىنىڭ بىز ئۈچۈن مىننەتسىز بىر ئۆمۇر سوققان مىھرىبان يۈرىگىڭ مۇزلاپ توختىدى، ئىشىمىزنى يۇيۇپ، كىرىمىزنى يۇيۇپ، تۇرمۇش تۇنۇرىنىڭ جاپا ئوتىغا كۆسەي بولغان قولۇڭ مەڭگۈلۈك ھەركەتتىن قالدى، بىزنى دەپ ئارام ئالالمىغان جىسمىڭ مەڭگۈلۈك خاتىرجەم ئارام ئالدى.    ئانا، مانا مەن سىنىڭ تاۋۇتۇڭنى ئۆز مۈرەم بىلەن كۆتىرىپ بىرىپ ، جەسىدىڭنى ئۆز قولۇم بىلەن يەر ئاستىغا كۆمىۋاتىمەن، ياق سىنى ئەمەس ، نادان بىر بالىنىڭ قولى بىلەن كۆيۈمچان بىر ئانىنى كۆمىۋاتىمەن، ئۆز بەختىمنى ئۆز شاتلىغىمنى كۆمىۋاتىمەن، ئاھ ئانا، سەن پەقەت  قاراڭغۇ گۆر ئىچىگە كىرىپ كەتكىنىڭدىلا سىنىڭ بىز ئۈچۈن قىلغان ئەجىر مىھنىتىڭ  ۋە بەرگەن قۇربانلىقلىرىڭ خۇددېى كىنۇ لىنتىسىدەك  بىر بىرلەپ كۆز ئالدىمدىن ئۆتمەكتە، ئانا بولغاندىن كىيىن قىلماي قانداق قىلىدۇ؟ دىگەن زەزىل شۇتىغا يولىنىۋىلىپ، ئانامغا نىمە قىلىپ بىرەلىدىم ؟ يەنە نىمە قىلىپ بىرىشىم كىرەك؟ دىگەن بالىلىق بۇرۇچنى ئۇنتۇپ قالغىنىمغا ۋىجدان ئازاۋىنىڭ سورىغىنى شەرتسىز قوبول قىلىشقا مەجبۇر بولماقتىمەن. ئانا، مۇشۇ تاپتا بولسىمۇ ساڭا نىمە قىلىپ بىرەي، ساڭا ۋاپادارلىق كۆرسىتىشتە ئىشلىمىگەن كاللامنى يىرىپ بىرەيمۇ -يە؟    ئانا، سىنىڭ كۆز يۇمۇشۇڭ بىلەن خۇشال چاقچاق ۋە بەخت كۈلكىلىرى بىلەن تولغان رەتلىك ئۆيۈڭ يىتىملار قايغۇسى بىلەن تولغان غۇربەت ماكانغا ئايلاندى، سىنىڭ بارىڭدا چىھرىدىن كۈلكە جىلۋىلىنىپ تۇرىدىغان باللىرىڭنىڭ چىرايى سۇلغۇن دەرتمەن يىتىمنىڭ سىپىغا قوشۇلدى، سىنىڭ بارىڭدا ئەركىن نەپەس ئىلىپ سوققان ئەركىن يۈرەكلەر ئازاپتا تۇنجۇقۇپ دەرتلىك يىغلىماقتا.        ئانا، سىنىڭ ھايات كاندارىڭنى ئۆتمۇشكە قاراپ  ئۆرۇپ  بىزنىڭ نادانلىغىمىز تۈپەيلى ئازار يىگەن چىگىلگەن كۆڭلۈڭنى  ئۇتۇشقا تىرىشمىغىنىمدىن تولىمۇ ئۆكۈنىمەن، نۇمۇس ھىس قىلىمەن، ئەقىلسىزلىقىمغا ئىچىنىمەن.   بىر چاغلاردا  سەن بىزگە مەسەل قىلىپ سۆزلەپ بەرگەن  لىكىن بىزگە تاپا تەنىدەك ئاڭلانغان بۇ شىئېرنى  تولۇق چۈشىنىپ، بۇ شىئېر بىلەن بىزدىن نىمىنى كۈتكىنىڭنى بىلگەندە سەن قەيەردە؟   مۇئاش ئالدۇق قانچە پۇل زادى،          قوشۇپ باققىن ئوتتۇز يىل بالام. يىمەي ئىچمەي خەجلەپ سىلەرگە، ياشاپ ئۆتتۇق بۇنى بىل بالام. كۆرمىسەكمۇ دۇنيا خوۋلىغى، ئاغرىنمىدۇق چىدىدۇق بالام. مىڭ جاپادا بىقىپ چوڭ قىلىپ، باققىن مىنى دىمىدۇق   بالام. يىتىپ كىسەل تەلمۇردۇق ئىشككە، كىرسىكەن دەپ قوشنام يا بالام. مەن بىلىمەن خىزمەت ئالدىراش، يوقلاپ مىنى كەلمەيسەن  بالام.   بولسىمۇ پۇل چىقالماي كۆشكە، قاتتىق ناننى غاجايمەن بالام. ياشلىغىمدا  بىقىپ  كۆپ بالا، قىرىغاندا   يالغۇزمەن   بالام.   سوزدۇم كىسەل بولغاندا بالام، پۇل بەرگىن دەپ قولۇمنى بالام. پۇل بەرمەستىن بەردىڭ كىنايە، يۈرىگىمنى  رەنجىتتىڭ   بالام. ئاتا -  ئانا   دىلىنى   چىگىپ، مەنمۇ سەندەك يۈرگەنتىم بالام. تارتىپ مەنمۇ ئەشۇ قىساسنى، پۇشمان بىلەن يىغلىدىم بالام.        ئانا، سەن تولىمۇ ئاددى -ساددى، تىجەشلىك ۋە ئىقىتىساتچىل ئىدىڭ، كىيمىڭ كونىرىسىمۇ يىرتىلمۇغىچە كىيىم ئىلىپ كىيمەيتىڭ،  كىسەل بولساڭ داۋالانمايتىڭ ،  بىلىڭ ئاغرىسا داكا بىلەن  تىڭىۋىلىپ نان يىپىپ، پۇتۇڭ ئاغرىسا كونا كىسەل دەپ قويۇپ پەرۋا قىلماستىن ئاش-تاماق ئىتىپ، بارلىق پۇللارنى بىزنىڭ ئوقۇشىمىز ئۈچۈن دەپ سىنىتلاپ  يىغىپ، مانا بىزدەك ياراملىق بالىلارنى تەربىيلەپ يىتۈشتۈرۈپ چىققان ئىدىڭ، لىكىن بىز ساڭا نىمە قىلىپ بىرەلىدۇق؟ بىز  پەقەت ئۆز تۇرمۇش ۋە ھايات غىمىمىز بىلەن سىنى ۋاختىدا يوقلىيالمىدۇق؛  جۆرىمىزدىن قورقۇپ بىر كىلو گۆشنى يۈرەكلىك ئىلىپ بارالىدۇق؛  تەشەببۇسكارلىق بىلەن تالىشىپ تۇرۇپ كىسىلىڭنى داۋالىتالىدۇق؛  پۇت قولۇڭنىڭ جىنى بارىدا بىزنىڭ ئەمگىگىمىزنى قىلىپ، پۇت قولۇڭدا جان قالماي مۇھتاج ۋە بىئلاجلىق كوچىسىغا كىرىپ قالغىنىڭدا بالىلىق بۇرچىمىزنى ئادا قىلماي، ئەزرائىلغا تەلمۇرتكۈزۈپ  قويدۇققۇ!!!!    ئانا، سەندىن ئايرىلىپ ئانىنىڭ ئورنىنى باسماقنىڭ نەقەدەر تەسلىگىنى ئەمدى چۈشىنىپ يىتىۋاتىمەن، قىزلىرىڭغا پۇتۇن ھۇجۇدۇم بىلەن قولۇمدىن كىلىشىچە قىلساممۇ  بىراق ئۇلارنىڭ كۆزلىرىدىن تۆكىلىۋاتقان ئۈنچە -مارجان ياشلارنى توختىتالمىدىم، ئۇلارنىڭ چىھرىدىن چىقىپ تۇرغان غىرىپلىق ۋە يىتىملىك كۆلەڭگىلىرى يۈرىگىمنى ئەزمەكتە، سىنىڭ ئالدىڭغا كىرىش نىسىپ بولمىغان لايىقلار مەندىن قىز سوراپ كەلمەكتە، مەن ئۇلارنىڭ ئىشىنى قانداق قىلارمەن؟ قىلدىن-قىژغا كىتىپ قالسا«يىتىمنىڭ ئىشى» دىسە مەن مازارغا سىنى ئىزلەپ بارامدىمەن؟ ئۇلارنىڭ توي ۋە تۇغۇتلىرىدا ئانا لازىم بولمامدۇ؟ ئانا، مەن ساڭا شۇنداق مۇھتاج بولىۋاتىمەن، مەن بۇ يىتىم قىزلىرىڭنى سىڭلىم دەپ باقايمۇ ۋە ياكى قىزىم دەپ باقايمۇ؟ بىلەلمىدىم.       ئانا، مەن ھەر قىتىم ئۆيگە كىرسەم ئالدىمغا يۈگرەپ چىقاتتىڭ، قايتسام خوش دەپ ئۇزىتىپ تاكى قارام يۈتكىچە قاراپ تۈراتتىڭ، ئىللىق مىھرى بىلەن قارشى ئالغان ئۆيلىرىڭ سوغۇق چىرايى بىلەن مىنى ئۆيدىن ھەيدىمەكتە،  سىنىڭ بارىڭدا غەيرەت جاسارىتى ئۇرغۇپ تۇرىدىغان دادام ئەلەملىك يىشى بىلەن بىشىمنى سىلايدۇ، سىنىڭ بارىڭدا سىنىڭ گىپىڭنى قوللاپ قۇۋەتلەيدىغان قوشنىلىرىڭ دادامنى ئۆيلەپ قويۇش توغرىلىق نەسىھەت قىلىدۇ، ئانا مەن قانداق قىلىمەن؟ ھىچ نىمىنى بىلمىگەن بولۇپ تۇرىۋالايمۇ؟ ۋە ياكى سەن تۇتقان ئۆينى قوش قوللاپ ئۆگەي ئانىغا ئۆتكۈزۈپ بىرىپ،  سەرسانلىق كوچىسىغا چىقىپ كىتەيمۇ؟ ياكى ئانا دەپ يىغلاپ تۇپراق بىشىڭنى ماكان ئىتەيمۇ؟ بىراق ھەم ئانا ھەم دادا ئۇرنىدا قالغان دادام قانداق قىلار......    دولىتىم  سەن  جان  ئانا،                بالا   دىدىڭ  جان   ئانا،    تۈۋرىگىم  سەن  جان  ئانا.              دەرت ئەلەمدە يۇتتۇڭ قان.    كۈلگەن خۇشال كۈلكەمنىڭ،             بىز     بۈگۈنگە   يەتكۈچە،    يىلتىزى سەن  جان    ئانا.               كۆپ ئۇۋاللىق تارتتىڭ سەن.     قوللىرىڭنى  مەن  تۇتاي،                سىڭىپ كىتەي ياشىڭگە،     ماڭالمىساڭ  مەن يۇتاي.                كۆرپە   سالاي ئاستىڭگە.     كەلگىن  ئانا  ئۆيۈمگە،                 چىقسۇن باققان ھاردۇقۇڭ،     پاياندازىڭ مەن بولاي.                   ئىلىپ   باراي    ھەرەمگە. دىيەلمەستىن ، ھايات بارىڭدا  ۋاپادارلىغىمنى يەتكۈزمەستىن، مىننەتدارلىغىمنى رەھمىتىمنى تەشەككۈرۈمنى ئىيتماستىن سىنى  كۆڭۈلسىز قىسمەتلىرىمگە جۆر قىلغىنىمغا ئىچىنىمەن.        ئانا، سەن تولىمۇ جۇرئەتلىك، غەيرەتلىك ئىدىڭ، قىيىنچىلىق ، جاپا مۇشەققەت ۋە ئازاپ ئالدىدىمۇ چۈشكۈنلەشمەستىن ، ھاياتقا بولغان ئۈمۈتنى ئىشەچنى يوقاتماستىن  يىراقنى كۆرۈپ، قىيىنچىلىققا قارشى ئىلگىرلەيتىڭ، بۇ روھىڭ مىنى دادىل يىتەكلەيدۇ، لىكىن سەن بىلەن تەڭ ۋەيران بولغان مەنىۋىي دۇنياسىم مىنى ۋىجدان ئازاۋىغا سۆرەيدۇ، شۇ سەۋەپتىن  ساڭا قانغۇدەك يىغلۇغۇم، ئالدىڭدا توغرا ئۆتكەن  گۇناھلىرىمنى يۇيغۇم، بارىڭدا قەدىرلىيەلمىگەن يەرلىرىمنى تولۇقلىغۇم كىلىدۇ يۇ  بىراق ئەشۇ يىتىم قىزلىرىڭنىڭ يۈرىگىنى تىخىمۇ چوڭ يارا قىلىۋەتمەسلىك ئۈچۈن غەيرەت قىلىمەن ، بارلىق ئازاپ- ئەلىمىمنى ئىچىمگە يۇتىمەن، كۆزۈمنىڭ يىغلاش ھوقۇقى بولمىغىنى بىلەن قەلبىم يىغلايدۇ، يۈرىگىمنى ئىتلار غاجاپ مۇشۇكلەر تاتىلاۋاتقاندەك پۇشمانلىق ياشلانى  ئازاپ ئىچىدە قەلبىم يىغلايدۇ.                                                                            مەنبە: ئۆز قەلىمىم

زېلال

	ئانىنىڭ مۇھەببىتىگە نېمە يەتسۇن؟  ئۇلۇغ ئانىلىرىمز ئامان بولغاي ......

چاقنار

	ئېسىل  ئەسەر بوپتۇ

چاقنار

	جاپاكەش  مېھرىبان  ئانىلىرىمىزنىڭ  ئۆمرى ئۇزۇن  بولسۇن

b1a2g

	ئېسىل ئەسەركەن، تېما ئىگىسىگە بارىكاللا

زۇلھايا~

	ئانا  نىمدىگەن سۈيۈملۈك   ئىنسان ھە

زۇلھايا~

	ئانامنى   بەكمۇ سېغىندىم

yagaqqi

	شۇ جاپاكەش ئانىلىرىمىز بىلەن بىللە ئۆتكەن ، ھاردىم - تالدىم دىمەي بىر ئۆمۇر ئائىلىسى - پەرزەنىتلىرى ئۇچۇن تەر تۆككەن  ئاتىلىرىمىزنىمۇ ئۇنتۇپ قالمايلى .

aisadap

	بەكمۇ ياخشى يېزىپسىز، چىن ھىسيات، كۆزلىرىمدىن ياشلار ئەگىدى، ئانا ...... ‏نىمىدىگەن ئۇلۇغ ئىنسان، دۇنيادا ئانا مۇھەببىتىدەك غەرەزسىز مۇھەببەت بولمىسا كېرەك.

Xarminaz

	ھەقىقەتەن ياخشى يېزىلىپتۇ . دېمىسىمۇ ھايات چېغىدا قەدرىنى بىلمەيدىكىنمىز ، قاقشىدىدىكەنمىز يەنە تېخى ئۇلاردىن ئاغرىنىپ ، رەنجىپ يۈرىدىكەنمىز . تولىمۇ نادانلىقىمىزنى ، كەم ئەقىللىقىمىزنى بىلگەن چېغىمىز دەل ئۇلارنىڭ بىزدىن مەڭگۈلۈك ئايرىلغان ۋاقتىدا بولىدىكەن .   ئۇلۇغ اللا ئاتا - ئانىلىرىمىزنىڭ تېنىنى سالامەت ، ئۆمرىنى ئۇزۇن قىلسۇن . ئامىن !