ئىلتىجا(شېئىر)

ئەلقۇت511

	ئىلتىجا ئابباس ئۆمەر ئەلقۇت بولۇپ كەتتۇق ئۈگۈتچى ھەممە، ئۇنى قىلغىن،بۇنى قىلغىن دەپ. ئۈگەنمەيمىز ئۆزىمىز ئەمما، ئۈگىتىشتىن سۆزلەيمىز ھەدەپ. زارلاپ –قاخشاپ يۈرىيمىز دائىم، باشقىلاردىن( مىللىتىمىزدىن). ئۆزىمىزگە سالمايمىز نەزەر، بىخەۋەردەك ئىللىتىمىزدىن. باشقىلارنى ئويغان دەپ قويۇپ، غەپلەت بىلەن ئۇخلايمىز تېخى. باشقىلارنى ئويلان دەپ قويۇپ، ئويۇنغا بەك بوپ كەتتۇق سېخى. تىرىشمايمىز ،تىرىش دەپ قويۇپ، غەيۋەت بىلەن ئۆتەر كۈنىمىز. نادانلىقتىن چوقان سال دىسە، خەقتىن بەكرەك چىقار ئۈنىمىز. ئويلايمىزۇ دائىم ئۆزگىنى ، ئۆزىمزنى ئويلىماي پەقەت. قويۇپ باقماي ۋىجدانەن سوئال، بارمۇ مەندە ئۆزلۈك مۇھەببەت؟ چىراغ تۈۋى قاراڭغۇ بولغاچ، كۆرۈنمەمدۇ ئۆزنىڭ كۆزىگە. يورۇق بولسۇن چىراق تۈۋىمۇ، ئوچۇق بولسۇن ئۆزنىڭ ئۆزىگە. ‹‹سەن،ئۇ›› دىمەي ‹‹ مەن،ئۆزۈم›› دەيلى، ھەممە ئىشنى ئۆزدىن باشلايلى. باشقىلاردىن قاخشاپ يۈرماستىن، ئۆزدىكىنى بۇرۇن تاشلايلى. شۇڭا ئاۋۋال ئەزىز دوستلىرىم، تاپتۇرايلى ئۆزلۈكنى كامال. ئۆزىمزنى داۋالاپ بولۇپ، ئۆزگىلەرگە قىلايلى ئامال.

چاقنار

	ياخشى  شېئىركەن   ،تۇنجى بوپ   ئوقۇۋالدىم             ،ھارمىغايسىز

rahiyma

	ھەممىمىز ئىشنى ئاۋال ئۆزىمىزدىن  باشلىساق ھازىرقى ھالىتىمىزدە كۆپ ياخشىلانغان بولاتتى، بەلكىم، ئىنشائاللاھ شۇ كۈنلەرگىمۇ نېسىپ بولارمىز.

ئۇتغۇر

	شۇڭا ئاۋۋال ئەزىز دوستلىرىم، تاپتۇرايلى ئۆزلۈكنى كامال. ئۆزىمزنى داۋالاپ بولۇپ، ئۆزگىلەرگە قىلايلى ئامال. بۇ مېسرا ھەقىقەتەنمۇ ئورۇنلۇق!

bulak110

	بەك ياخشى يېزىپسىز قولىڭىزغا دەرت كەلمىسۇن قېرىندىشىم

tagsabasi

	شۇنداق ياخشى يېزىپسىز.