باھار ） مەمتىمىن ھۇشۇر)

uyol

	باھار                                     (مەمتىمىن ھوشۇر)           بۇ يېزىنىڭ يېنىدىكى تۆپىلىكتە يوغان ئىككى تۈپ تېرەك بار ئىدى . كىشىلەر : «ئاشۇ تۆپىلىككە باھارنىڭ قەدىمى چاپسان يېتىدۇ » دىيىشەتتى . تەبىئەت ئىللىشى بىلەنلا تۆپىلىكتىن قار ئەڭ بۇرۇن كېتەتتى ، دۆڭنىڭ  تۆۋىنىدىكى ئېرىق بويلىرىدا يېشىل مايسىلار باش كۆتۈرۈپ ، سېرىقچېىچەكلەر بەس-بەستە ئېچىلىشاتتى .      قايسى زامانلاردا ، كىمنىڭ ياساپ قويغانلىقى نامەلۇم ، ھېلىقى قوشماق تېرەكنىڭ ئوتتۇرسىدا تېرەكنىڭ يېنىنى يوناپلا ئورنۇتۇپ قويغان بىر ياغاچ ئورۇندۇق بار ئىدى. يىللارنىڭ ئۆتىشى بىلەن بۇ ئورۇندۇق تېرەكلەرگە قوشۇلۇپ ، مۇستەھكەم بىر گەۋدە بولۇپ كەتكەنىدى . ئاشۇ ئورۇندۇقتا ئولتۇرۇپ ، باھار مەنزىرىسىدىن پەيزى ئالماق بولۇپ تۆپىلىككە چىقتىم . لىكىن ، ئۇرۇندۇق بوش ئەمەس ئىدى . ئۇ يەردە بىر بوۋاي ئولتۇراتتى . ئۇ قولىدىكى ھاسىسىنىڭ تۇتقۇچىغا مەيدىسىنى تىرەپ ، كۆزلىرىنى قىسىپ ، يىراقلارغا تىكىلگىنىچە خىياللارغا كەتكەن ئىدى . يىللارنىڭ مۇشەققىتىدىن قامىتى پۈكۈلگەن ، پېشانىسىگە چوڭقۇر قورۇقلار چۈشكەن ، ساقاللىرى قاردەك ئاقارغان بۇ بوۋاينىڭ يېشى سەكسەندىمۇ ، توقساندىمۇ ياكى ئۇ تولۇق بىر ئەسىرنى بېشىدىن ئۆتكۈزۈپ بولدىمۇ  ؟  بۇنى پەرەز قىلماق تەس ئىدى.      بوۋاينىڭ دېققىتىنى بۇراش ئۈچۈن «ئۆھۈ» دەپ يۆتەلدىم –دە ، سالام بەردىم .     -بىرىنى كۈتۈۋاتامدىلا ، دېدىڭما ؟ - دېدى بوۋاي بۇرۇلۇپ قاراپ ، ئۇنىڭ قۇلىقى ئېغىرمىكىن ، جاۋابىمنى كۈتمەيلا سۆزلەپ كەتتى ،- قايغۇرۇپ ، خۇشال بولۇپ مۇشۇ ياشقا كەپتىمەن . ئەمدى نىمىنى كۈتىدۇ ، دەيسەن ؟ ئەجەلنى كۈتۈۋاتىمەن ، ئەجەلنى ! ئۇنىڭ قارارى يوق . يازدىمۇ ، قىشتىمۇ ، ئەتىگەندىمۇ ، كەچتىمۇ ئىشقىلىپ بىر ۋاقىتتا كېلىدۇ . ھەر يىلى باھاردا شۇ ئەتراپتىكى ئاغىنىلەر بۇ يەرگە كېلىپ ئەھۋاللىشاتتۇق ، يىلدىن –يىلغا تەڭتۇشلارمۇ ئازلاپ كەتتى .     قارا ،بۇ باھاردا بۇ يەردە ئۆزەم يالغۇز ئولتۇرۇپتىمەن ... نىمىشقا ئۆرە تۇرۇسەن ؟ كەل ، ئولتۇر . تىمەن، تولىمۇ ئوبدان بىر مومىيىم بار ئىدى . ئىككىمىز بەزىدە مۇشۇ ئورۇندۇقتا ئولتۇرۇپ ياش ۋاقىتلىرىمىزنى ئەسلىشىپ كېتەتتۇق . مەن ئۇنىڭ ئورما ۋاقتىدا ماڭا تۇنجى قېتىم قاپاقتا چاي ئەكىلىپ بەرگەنلىكىنى ھېكايە قىلاتتىم ، ئۇ مىنىڭ مۇشۇ تۆپىلىكتىن سېغىز كولاپ بەرگەنلىكىمنى ئۇنۇتمايىتتى ...  مۇھەببەت دەمسەن ؟ مۇھەببەت دېگىنى شۇمۇ  ؟ بىلمەيمەن ، بىز ياش ۋاقىتلار ئەجەپ قىززىق يىللار ئىدى . قىز-يىگىتلەرنى بىر-بىرىگە كۆرسەتمەي چېتىپ قويۇشۇۋېرەتتى ، يەنىلا قەدىناسلاردەك ئۆي تۇتۇشۇپ كېتەتتى ... توي كېچىسى ئېسىمدىن چىقمايدۇ ، ھوجىرىغا كىرسەم ئۇزۇن چوچىلىق توي ياغلىقىنى بېشىغا پۈركەپ ، يوغانلا بىر قىز ئولتۇرىدۇ ، قورقۇپ كەتتىم . سەپسالسام ، شۇ ، ئىككى يىلنىڭ ئالدىدا ئۆزۈم دۆڭدە سېغىز كولاپ بەرگەن قىز ئىكەن . قىز بالا دېگەن ۋاقتى كەلگەندە شۇنداق «لەڭڭىدە»ئۆسۈپ كېتىدىغان گەپكەن ...تېخى كۈزدىلا ئۇنى ئاۋۇ ئالدىمىزدىكى قەبرىستانلىققا كۆمۈپ قويدۇق . ئەمدى بۇ ئورۇندۇقتا ئۆزۇم يالغۇز ئولتۇرۇپتىمەن . باھارغۇ كەپتۇ ، باھار كەلمىدى...مومىيىمدىن ئايرىلىپلا كۆزۈممۇ ئاجىزلىشىپ كەتتى . ئوغلۇم ، مۇشۇ ئەتىراپتىن ئېچىلغان بىرەر تال گۈل تاپقىلى بولماسمۇ  ؟  ھەببەللى ، ياخشى بولدى . چېكەمگە قىسىپ قوياي دەمسەن ؟  بولدى ، قولۇمغىلا بەرگىن . كېلەر باھارغىچە مەن بارمۇ ، يوق ؟ قارا ، كۆڭلۈم بۇزۇلىۋاتىدۇ  ، يەنە بىر كەلگىنىڭدە مەن بولمىسام ، مۇشۇ ئورۇندۇققا  بىر جۈپ گۈل تاشلاپ قويارسەن ...نەگە ماڭدىڭ  ؟ «باھارغۇ كەپتۇ  ، باھار كەلمەپتۇ » دېسەم  ، ئالجىپ قالغان قېرى ئوخشايدۇ ، بۇ ، دەۋاتامسەن ؟ مېنىڭ ھېلىقى مومىيىمنىڭ ئىسمى «باھارگۈل» ئىدى ، مەھەللىدىكىلەر ئۇنى «باھارخان » دېيىشەتتى ، مەن ئۇنى «باھار» دەپلا چاقىراتتىم . رەھمەت ، ئوغلۇم ، بۈگۈن سەن بەرگەن بۇ باھار گۈلى بىلەن يەنە يوقاتقان نەرسەمنى تاپقاندەك بولدۇم ....       بوۋاي كۈلۈمسىرگەندەك قىلدى . لىكىن ، ئۇنىڭ كۆز چاناقلىرىدا بولسا شەبنەمدەك سۈزۈك ياش تامچىلىرى يالتىراپ تۇراتتى . نېمىشقىدۇر مېنىمۇ يىغا تۇتتى .  بوۋاينىڭ يېنىدىن ئۇزاپ  ، يەنىمۇ يوقىرلاپ ماڭدىم . يىراقتىن قارىغىنىمدا ، تېرەكلەر ئارىسىدا ئولتۇرۇپ قالغان بوۋاي كۆزۈمگە ئەتراپتىكى باھار مەنزىرىسى بىلەن قوشۇلۇپ كەتكەندەك كۆرۈندى ... 1987-يىلى 3-ئاي ،غۇلجا

گۈلقاش

	مەن بەك ياقتۇرىمە بۇ ئەسەرنى..تولۇق ئوتتۇرىدا ئىككى سائەت مۇشۇ ئەسەرنى تەھلىل قىلىپ چىققان .ئەنۋەر مۇئەللىم ھەممىمىزدىن بىر بىرلەپ سوئال سوراپ چىققانتى..شۇنداق ئېسىمدە تۇرۇپتۇ... تېما ئىگىسىگە رەھمەت...

گۈلقاش

	بىر مۇنچە ئىنكاس يازسام،ھېچنىمە يوق....

xaban010

	بەكمۇ  مەنىلىك  تېما بوپتۇ

花公主

	دەرىسلىك كىتاۋىمىزدا بار ئىدى بۇ ئەسەر، تۇلمۇ ياقتۇرۇپ ئۇقۇيتۇم،تىما ئىگسىگە رەھمەت!

handanjan

	مالايسىيەنىڭ بىر ئايروپىلانى يوقاپ كەتتى http://leglek.com/m/read.php?id=1222

halpambag

	مەنمۇ بەك ياقتۇراتتىم بۇ ئەسەرنى...

توقماق

	باھاردىكى مىسكىنلىك قاسىم سىدىق شۇخ شامال كەزمەكتە زىمىننى لەرزان، گۈل-گىياھ چۈشمەكتە قىزغىن سەنەمگە. يورۇتقان ئۇيقۇلۇق سامانى قەمەر، بۇلبۇللار تۇتۇنغان شېرىن غەزەلگە. تەبىئەت شۇنچىكى خۇشچىراي-ئوماق، شۇندىمۇ چۈشكەنمەن بۇ جايدا غەمگە. دەريالار ھايقىرار تاشنى يىمىرىپ، دېڭىزلار ئاتىدۇ پەشۋا پەلەككە. ۋولقانلار پارتلار تاغنى چۆكۈرۈپ، چاقماقلار ياراشقان يامغۇرلۇق كۆككە. تەبىئەت قىلماقتا شۇنچە باتۇرلۇق، شۇندىمۇ مەن چۈشكەن خىيال-سۈكۈتكە. مۇز ئوكيان ئېتىزغا ئايلىنار بەلكى، ئافرىقا چۈللىرى گۈلشەنگە ياكى. تەبىئەت ھەر ئىشقا قادىر،ئەپسۇسكى، بارمىدۇ بۇ مېنىڭ غېمىمنىڭ چېكى. ياشىسام ئۆلمەستىن قىيامەتكىچە، ياشارمۇ بۇ ھىجران شۇڭغىچە تاكى. ئەي ئىلاھ!ھاياتنىڭ ئۇلۇغ ئىگىسى، باھارنى قىلمىغىن ماڭا ئارتۇق پەش. باھارنى گۈزەل قىپ ياراتقان بىلەن، قالدىغۇ يەنىلا مېنىڭ دىلىم غەش. ئەۋزىلى يارىمغا يەتكۈزگىن مېنى، تىنجىسۇن روھىمدا قىرغىنلىق كۆرەش! . مەنبە:<<ئىلى دەرياسى>>ژۇرنىلى،1987-يىل1-سان ھېجران لىرىكىسى قاسىم سىدىق يېڭىلا ئالەمگە ئاچقىنىمدا كۆز، ئىلكىگە ئالغاندا ئاچچىق روزىغار. تۈمەنلەپ پەرھاتنىڭ كويىغا سېلىپ، ۋەسلىگە چىللىغان بىر شېرىن نىگار. ئىزدىدىم مەن ئۇنى پۈتۈن ئالەمدىن، ئالدىراپ،ئىشقىمنى ئەيلەشكە ئىزھار. سۆيدۈم راست،   پەقەتلا خىيالەن سۆيدۈم، ئەمما تۇتالمىدىم قولىنى زىنھار... كۆرمۈدۈم مەن ئۇنى قانغىدەك تۈگەل، ئۇچراتتىم ۋە لېكىن نۇرغۇن بىشارەت. بى نەسىپ نىگارنىڭ بىشارەتلىرى، بولدى كۈچ، بولدى نۇر، بولدى ھەم ھەسرەت. لەززەتلىك تېتىدى ھەسرەتلىرىمۇ، گويا تېتىغاندەك تەننازغا ئىشرەت. قېنى لېكىن ئۇ يار، قېنى ئۇ مەككار، ئەجەپ قىينىدىغۇ رەشىك،يا ھەزرەت. ئىلى باغلىرىدا كۆرسەم بىر غۇنچە، بولىدۇ ئالدىمدا تونۇش لەۋ ئايان. قاچانكى ئۇچرىسا قەشقەر ئانارى، گۈل يۈزلۈك شۇ نىگار بولار نامايان. ئۇنىڭ سۈزۈكلىكى چۈشەر ئېسىمگە، نىگاھىم ئاغسا قاشتىشى سايان. پەقەت ئۆزىلا يوق، پەقەت ئۆزىلا، بىشارەتلىرى سانسىز ،بىپايان. مەن ئۇنى چاقىردىم مەشرىققە قاراپ، بولمىدى بىر ئۇچۇر،كەلمىدى سادا. تالاي تۈن زارىقتىم مەغرىپكە قاراپ، بىىھۇدە تۇنجۇقتۇم خۇپسەن ھاۋادا. تىترەتتى ئاۋازىم ئەرش-كۇرسىنى، لېكىن ئاڭلىمىدى ئەرزىمنى خۇدا! پەقەت غەمدە كۆيگەن يۈرەك باغرىمدىن، «مەن بار»دەپ كەلدى بىر ئاتەشىن نىدا! ۋۇجۇدۇمنى تەرىك قىلدى يات سەۋدا، خاھ كېچە،خاھ كۈندۈز زىكرىم شۇ ۋىسال. كەزدىم بۇ ئالەمنى دەرۋىشانە مەن، روھىم بە قۇۋۋەت،ئەپتىم بەك ئوسال. پەقەتلا شۇ يارنى سۆيۈپ ياشايمەن، مىڭ تۇغۇلۇپ،مىڭ رەت بولغاندىمۇ چال. مەنبە:«ئىلى دەرياسى»ژۇرنىلى،1987-يىل1-سان

yultuzay0997

	ياخشى چىقىپتۇ .

laylim

	جاپا   تارتىپسىز  رەھمەت